Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
woensdag 6 april 2022 om 11:43
Dan zou bijv. de operatie en de medicijnen niet vergoed moeten worden, maar wel de psychologische hulp. Dat laatste is noodzakelijk, het eerste niet. In geval van kinderloosheid en gendertransities.
Maar inderdaad, waarschijnlijk verandert je perspectief als je persoonlijke verhalen kent. Ik ken niemand die in transitie gegaan is en vind het gender-gedoe met "hen" moeten aanspreken en dat de NS geen "dames en heren" meer mag omroepen vooral gewoon gedoe...
En een van m'n beste vriendinnen zit al 6-7 jaar in een traject om kinderen te krijgen met zelfs uitstapjes naar t buitenland omdat de onderzoeken in Nederland niet toereikend zijn bij haar medische problemen. Heb ik daarom veel meer compassie voor.
Maar inderdaad, waarschijnlijk verandert je perspectief als je persoonlijke verhalen kent. Ik ken niemand die in transitie gegaan is en vind het gender-gedoe met "hen" moeten aanspreken en dat de NS geen "dames en heren" meer mag omroepen vooral gewoon gedoe...
En een van m'n beste vriendinnen zit al 6-7 jaar in een traject om kinderen te krijgen met zelfs uitstapjes naar t buitenland omdat de onderzoeken in Nederland niet toereikend zijn bij haar medische problemen. Heb ik daarom veel meer compassie voor.
woensdag 6 april 2022 om 11:59
Ik bedoelde daar dus niet het financiële gedeelte mee. Dat een transitie een grote impact heeft, lijkt mij logisch, maar dat is altijd met grote veranderingen. Maar puur dat je in het ene geval verwacht dat een ander (het kind) jouw probleem oplost. Terwijl in het andere geval een verandering aan jouzelf de oplossing is. Dus is het moreel/ethisch verantwoord om in het eerste geval iemand anders verantwoordelijk te maken voor jouw probleem.kerst71 schreef: ↑06-04-2022 11:06Dat is natuurlijk niet waar.
Je belast de ziektenkostenverzkering met behoorlijke bedragen,
Kosten die we met zijn allen moeten ophoesten.
Je belast de partner, vrienden , kinderen, werkgever ermee, die moeten de genderwisseling accepteren.
Kost veel operaties en medicijnen en tijd waarin je niet inzetbaar bent voor je werkgever.
Nog afgezien van het feit dat ik het het nooit echt gelukt vind, vooral niet na de puberteit.
Er zou een gedegen onderzoek moeten komen naar het fysieke en mentale welzijn van geopereerde transgenders tot 10 jaar na de operatie, in vergelijking met voor de operatie.
Veel mensen verwachten dat een kind hun leven leuker maakt, net zo als een relatie of een partner dit moet doen of meer vrienden of familie en vaak is dat wel zo. Maar het is niet de verantwoordelijkheid van die ander om dat te bewerkstelligen, daar moet je zelf ook iets mee. Een volwassene kan er voor kiezen om samen met jou het leven leuker te maken, bij een kind is het soms een opgelegde verantwoordelijkheid waar het niet om vraagt. Bij een transitie ligt de oplossing en de verantwoordelijkheid bij jouzelf.
Ik ben het wel met aardbei eens, dat het aantal mensen dat door een transitie gaat, vrij klein is in de gehele populatie. Ik denk dat voor een deel het al scheelt als het gewoon geaccepteerd wordt dan je niet sic man/vrouw bent. Er zullen er genoeg zijn die het voldoende vinden om zich als een ander geslacht voor te stellen/te leven. Tussen een medische geslachtsverandering en je voorstellen/identificeren als een ander geslacht/gender, zit een enorm gebied.
En ook waar. De meeste zorg gaat naar mensen boven de 80 en of dat nu altijd goed is? Mijn opa werd dement en kon niet meer voor zichzelf zorgen en ging naar een verzorgingstehuis. Ik ging er vaak heen, maar echt het was vreselijk. Hij was zelf nog erg bij, maar genoeg mensen in dat tehuis die zich totaal niet meer bewust waren van de omgeving. Echt nul! Lagen enkel op bed en konden eigenlijk helemaal niets. Ook geen enkele interactie met de omgeving. In hoeverre is het eigenlijk ethisch om deze mensen in leven te houden? Soms zou het beter zijn om minder mogelijkheden te hebben, dan hoef je geen keuze te maken.
Onderzoek naar transitie/transgender ed lijkt mij wel goed. Al is het maar hoe je mensen beter kunt begeleiden, hoe kun je ze betere psychische zorg geven als ze 'gewoon' nog zoekende zijn. En op zich, stel iemand gaat voor een volledige transitie, opvolgonderzoek is best nuttig. Al is het maar hoe je het beter kunt doen, qua aanloop, qua begeleiding voor- en achteraf enz.
Maar in beiden gevallen (kinderloosheid/verkeerd lichaam) zou er gewoon goede psychische zorg moeten zijn, die vergoed wordt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 6 april 2022 om 15:27
Sorry, allebei dezelfde.Vuurenvlam62 schreef: ↑06-04-2022 15:00Even tussendoor, ik ben in de war. Ik dacht dat Kerst71 de nieuwe nick van Kerst was, maar nu zie ik ze beiden posten. Wie is Kerst71 dan?
woensdag 6 april 2022 om 15:41
Ja, het maakt denk ik voor je referentiekader echt wel uit of je het aan de zijlijn hebt meegemaakt dat iemand een geslachtsverandering onderging of niet. Je ziet/maakt mee waar iemand tegen aan loopt en hoeveel er aan mentale gezondheid gewonnen wordt bij een geslachtsverandering bij iemand die zijn/haar hele leven het gevoel had in een verkeerd lichaam te zitten. Ik was voor de mensen bij wie ik dit langs de zijlijn zag heel blij dat hun lijden hiermee kon worden weggenomen. Bovendien is het ook niet zo dat de zorg in die situaties zegt: Oh, u vraagt, wij draaien! Dat gaat eerder bij IVF - trajecten zo. Bij een transitie vertelde een vrouw die man wilde worden me dat hij (de persoon wilde graag met hem/hij aangesproken worden toen ik vroeg hoe deze persoon aan te spreken) jarenlang allerlei psychologische trajecten heeft doorlopen voordat hij überhaupt aan transitie mocht beginnen. Het was voor hem echt geen makkelijke weg.koekie1980 schreef: ↑06-04-2022 11:43Dan zou bijv. de operatie en de medicijnen niet vergoed moeten worden, maar wel de psychologische hulp. Dat laatste is noodzakelijk, het eerste niet. In geval van kinderloosheid en gendertransities.
Maar inderdaad, waarschijnlijk verandert je perspectief als je persoonlijke verhalen kent. Ik ken niemand die in transitie gegaan is en vind het gender-gedoe met "hen" moeten aanspreken en dat de NS geen "dames en heren" meer mag omroepen vooral gewoon gedoe...
En een van m'n beste vriendinnen zit al 6-7 jaar in een traject om kinderen te krijgen met zelfs uitstapjes naar t buitenland omdat de onderzoeken in Nederland niet toereikend zijn bij haar medische problemen. Heb ik daarom veel meer compassie voor.
Mensen hebben denk ik vooral weerstand tegen verandering. De geschiedenis leert ook dat, qua denkbeelden van de mens, uiteindelijk niets hetzelfde blijft. Over een jaar of 10 is dit ook ingeburgerd en malen we er gok ik niet meer om. Persoonlijk vind ik dat in geval van een onvervulde kinderwens waarbij mensen tot het uiterste lijken te gaan om jarenlang een zwangerschap te realiseren dat die mensen dan beter met hulp van psychische zorg leren accepteren dat natuurlijke selectie heeft besloten dat zij zich niet gaan voortplanten. Bij een transitie naar een ander geslacht slaagt het traject (bijna) altijd. Maar als je jarenlang probeert zwanger te worden heb je geen zekerheid dat dit ook lukt. Dan ben je echt overgeleverd aan natuurlijke selectie. Begrijp me trouwens niet verkeerd, het is geen persoonlijke aanval op jou of je vriendin
woensdag 6 april 2022 om 16:42
Vuurenvlam62 schreef: ↑06-04-2022 15:00Even tussendoor, ik ben in de war. Ik dacht dat Kerst71 de nieuwe nick van Kerst was, maar nu zie ik ze beiden posten. Wie is Kerst71 dan?
dit zijn de vragen des levens
Emboldened by the flame of ambition
woensdag 6 april 2022 om 17:27
Voor een transitie moet je eigenlijk veel meer moeite doen dan voor een kind. Terwijl als het in de eerste instantie niet een goed resultaat geeft, je daar vooral jezelf mee hebt. Bij een kind als het niet werk, zit het kind ermee. Ook voor een sterilisatie moet je meer moeite doen dan voor wel een kind.
En begrijp mij niet verkeerd, ik gun iedereen een fijn en gelukkig leven. Maar soms is het gewoon wat het is. En de focus op het recht op kinderen is gewoon verkeerd.
En begrijp mij niet verkeerd, ik gun iedereen een fijn en gelukkig leven. Maar soms is het gewoon wat het is. En de focus op het recht op kinderen is gewoon verkeerd.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 6 april 2022 om 17:59
Interessant om te horen dat jij wel een transitie bij iemand van dichtbij meegemaakt hebt Aardbei! En nee, ik vat dat voor m'n vriendin ook zeker niet vervelend op.aardbei35 schreef: ↑06-04-2022 15:41Ja, het maakt denk ik voor je referentiekader echt wel uit of je het aan de zijlijn hebt meegemaakt dat iemand een geslachtsverandering onderging of niet. Je ziet/maakt mee waar iemand tegen aan loopt en hoeveel er aan mentale gezondheid gewonnen wordt bij een geslachtsverandering bij iemand die zijn/haar hele leven het gevoel had in een verkeerd lichaam te zitten. Ik was voor de mensen bij wie ik dit langs de zijlijn zag heel blij dat hun lijden hiermee kon worden weggenomen. Bovendien is het ook niet zo dat de zorg in die situaties zegt: Oh, u vraagt, wij draaien! Dat gaat eerder bij IVF - trajecten zo. Bij een transitie vertelde een vrouw die man wilde worden me dat hij (de persoon wilde graag met hem/hij aangesproken worden toen ik vroeg hoe deze persoon aan te spreken) jarenlang allerlei psychologische trajecten heeft doorlopen voordat hij überhaupt aan transitie mocht beginnen. Het was voor hem echt geen makkelijke weg.
Mensen hebben denk ik vooral weerstand tegen verandering. De geschiedenis leert ook dat, qua denkbeelden van de mens, uiteindelijk niets hetzelfde blijft. Over een jaar of 10 is dit ook ingeburgerd en malen we er gok ik niet meer om. Persoonlijk vind ik dat in geval van een onvervulde kinderwens waarbij mensen tot het uiterste lijken te gaan om jarenlang een zwangerschap te realiseren dat die mensen dan beter met hulp van psychische zorg leren accepteren dat natuurlijke selectie heeft besloten dat zij zich niet gaan voortplanten. Bij een transitie naar een ander geslacht slaagt het traject (bijna) altijd. Maar als je jarenlang probeert zwanger te worden heb je geen zekerheid dat dit ook lukt. Dan ben je echt overgeleverd aan natuurlijke selectie. Begrijp me trouwens niet verkeerd, het is geen persoonlijke aanval op jou of je vriendin
Het is ook heel lastig om die grens te zien, want door al die iui en IVF mogelijkheden blijf je doorgaan en hopen. Maar wanneer houdt t op? Na 5 of 10 miskramen? Na 20, 30? Zij is natuurlijk hier zo op gefocust dat stoppen nog lang geen optie is. En accepteren dat t niet lukt al helemaal niet. Denk dat t in haar geval stopt als ze de leeftijdsgrens van IVF bereikt...
woensdag 6 april 2022 om 18:08
woensdag 6 april 2022 om 18:24
koekie1980 schreef: ↑06-04-2022 17:59Interessant om te horen dat jij wel een transitie bij iemand van dichtbij meegemaakt hebt Aardbei! En nee, ik vat dat voor m'n vriendin ook zeker niet vervelend op.
Gelukkig maar! Ik heb het bij een cliënt en een collega van mijn vroegere vrijwilligerswerk langs de zijlijn meegemaakt. Als in: we hebben het daar veel over gehad. Hij, de cliënt, vertelde dat hij na de transitie door zijn moeder en zus in het westen van het land zou worden opgevangen en verzorgd om te herstellen van de procedure. Dat vond ik fijn om te horen omdat het me vreselijk lijkt als je familie bij zo'n precair proces je niet zouden steunen. We hadden er ook weleens "lol" om als in dat mijn autistische kant zich afvroeg of hij bijvoorbeeld zelf de lengte van zijn penis mocht kiezen. Of dat je dat aan de chirurg overlaat en ineens wakker wordt met een penis die nét onder je broekspijp vandaan kijkt.
Helaas is hij overleden voordat de daadwerkelijke transitie zou plaatsvinden. Hij keek erg naar zijn transitie naar man uit. Zijn overlijden vond ik erg moeilijk. Vooral omdat hij met alle liefde en steun van zijn familie en goedkeuring van de verzekeraar eindelijk van een bepaalde last kon worden bevrijd, maar dat het lot iets anders besliste. Heel naar
Het is ook heel lastig om die grens te zien, want door al die iui en IVF mogelijkheden blijf je doorgaan en hopen. Maar wanneer houdt t op? Na 5 of 10 miskramen? Na 20, 30? Zij is natuurlijk hier zo op gefocust dat stoppen nog lang geen optie is. En accepteren dat t niet lukt al helemaal niet. Denk dat t in haar geval stopt als ze de leeftijdsgrens van IVF bereikt...
Ik denk dat dat ook écht heel moeilijk is. Ik gun zo iemand gewoon meer rust en niet de hele tijd die stress en druk van zo'n traject. Dat lijkt me als vriendin heel ingewikkeld om te zien maar ik weet niet hoe jij dat ervaart?
woensdag 6 april 2022 om 19:36
Hahaha, herkenbaar! Maar dat denk ik ook wel eens van mezelf: al die tijd die ik forummen heb gestoken, als ik daar nou iets zinnigs mee had gedaan. Dan had ik misschien nu wel de wereld veranderd
donderdag 7 april 2022 om 08:49
Las laatst een quote dat ongeveer zo ging:
God gave me all these problems, knowing that if I focused, I would overthrow his reign.
Dus tja, als dingen tegen zitten, denk ik maar zo, het universum kan het niet aan als ik mijn potentieel voor 100% gebruik.
God gave me all these problems, knowing that if I focused, I would overthrow his reign.
Dus tja, als dingen tegen zitten, denk ik maar zo, het universum kan het niet aan als ik mijn potentieel voor 100% gebruik.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 7 april 2022 om 09:52
Ik krijg soms de indruk dat de gender problematiek wordt aangepraat door psychiaters die geen andere oplossing weten voor depressiviteit.dianaf schreef: ↑06-04-2022 17:27Voor een transitie moet je eigenlijk veel meer moeite doen dan voor een kind. Terwijl als het in de eerste instantie niet een goed resultaat geeft, je daar vooral jezelf mee hebt. Bij een kind als het niet werk, zit het kind ermee. Ook voor een sterilisatie moet je meer moeite doen dan voor wel een kind.
En begrijp mij niet verkeerd, ik gun iedereen een fijn en gelukkig leven. Maar soms is het gewoon wat het is. En de focus op het recht op kinderen is gewoon verkeerd.
Je hebt ook mensen die hun gezonde been willen laten amputeren, zou je daar in mee moeten gaan?
donderdag 7 april 2022 om 09:55
kerst schreef: ↑07-04-2022 09:52Ik krijg soms de indruk dat de gender problematiek wordt aangepraat door psychiaters die geen andere oplossing weten voor depressiviteit.
Je hebt ook mensen die hun gezonde been willen laten amputeren, zou je daar in mee moeten gaan?
Maar goed erg offtopic nu.
Ontopic; ik ben dan wel kindvrij, maar niet katvrij. En katlief heeft zoveel last van chronisch jeukende oren , dat ik schuldgevoel krijg als ik de katten oppas inschakel en een week van huis wegga.m
donderdag 7 april 2022 om 10:07
Dat is dan gelukkig jouw indruk. Dat voorbeeld dat je geeft raakt kant noch wal.
donderdag 7 april 2022 om 11:12
Nou ja, dat het aangepraat is, geloof ik niet zo. Of wil ik niet geloven. Gevoelens zijn gewoon ingewikkeld en het kan best zijn dat er bepaalde trends zijn qua oorzaken, maar ook nieuwe inzichten.
Mbt tot dat been, zoiets schreef ik geloof ik ook een stuk terug, er zijn zoveel gradaties over dat je lijf of iets daarvan niet bij jou hoort/past. Dat ik het ook een moeilijke discussie vindt. Want waar leg je de grens?
Sneu voor je kat? Enig idee waardoor het komt? Ik kan mij ook wel voorstellen dat je hem (haar?) dan niet helemaal met een gerust hart achterlaat.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 7 april 2022 om 13:39
Tuurlijk, maar dat zou betekenen dat ik nooit meer een week weg kan. Ik heb hem laten opereren , maar dat heeft waarschijnlijk ook niks geholpen, want hij krabt nog steeds . Morgen overleggen met dierenarts hoe nu verder..dianaf schreef: ↑07-04-2022 11:12Nou ja, dat het aangepraat is, geloof ik niet zo. Of wil ik niet geloven. Gevoelens zijn gewoon ingewikkeld en het kan best zijn dat er bepaalde trends zijn qua oorzaken, maar ook nieuwe inzichten.
Mbt tot dat been, zoiets schreef ik geloof ik ook een stuk terug, er zijn zoveel gradaties over dat je lijf of iets daarvan niet bij jou hoort/past. Dat ik het ook een moeilijke discussie vindt. Want waar leg je de grens?
Sneu voor je kat? Enig idee waardoor het komt? Ik kan mij ook wel voorstellen dat je hem (haar?) dan niet helemaal met een gerust hart achterlaat.
donderdag 7 april 2022 om 20:14
Niet helemaal hè.
Beetje zorgen maken als je op vakantie gaat zonder huisdier, lijkt mij redelijk normaal. Zeker als iets niet geholpen heeft. Ik ben benieuwd was de dierenarts zegt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 9 april 2022 om 08:43
kinderen/orde-in-de-chaos/list_messages/489016
Wat een gedoe en geregel, iedere dag weer, jarenlang..
Wat een gedoe en geregel, iedere dag weer, jarenlang..
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 9 april 2022 om 08:53
Ze hebben gisteren een nieuwe afzuigkap geplaatst.. De vorige bleek jarenlang niet goed aangesloten te zijn, ik heb ontzettend veel mazzel gehad dat de vlam niet in de pan is geslagen in de 6 jaar dat ik hier woon.
Het is wel wat stoffig hierdoor dus ik moet straks nog even aan de schoonmaak. Vanmiddag met een vriendin een nachtje weg
Veel zin in!
Jullie nog plannen?
Het is wel wat stoffig hierdoor dus ik moet straks nog even aan de schoonmaak. Vanmiddag met een vriendin een nachtje weg
Veel zin in!Jullie nog plannen?
zaterdag 9 april 2022 om 09:23
himalaya schreef: ↑09-04-2022 08:43kinderen/orde-in-de-chaos/list_messages/489016
Wat een gedoe en geregel, iedere dag weer, jarenlang..
Ik heb het gelezen, ik moet er toch niet aan denken. Zo'n chaos, dat jarenlang, ik zou gek worden. Mensen die twijfelen aan een kind zouden dat moeten lezen.
Ik ben altijd blij dat ik geen kind heb, maar op momenten dat ik dit soort dingen lees, helemaal.
Straks in sneltreinvaart schoonmaken en daarna alleen maar leuke dingen doen. Heerlijk.
zaterdag 9 april 2022 om 09:48
koekie1980 schreef: ↑06-04-2022 17:59Interessant om te horen dat jij wel een transitie bij iemand van dichtbij meegemaakt hebt Aardbei! En nee, ik vat dat voor m'n vriendin ook zeker niet vervelend op.
Ik ben jaren geleden werktechnisch betrokken geweest bij het genderteam van een academisch ziekenhuis.
Het is zeker niet ‘ik zou wel staand willen plassen, laat ik maar in transitie gaan en volgende week is het zo ver’
Er is een heel team bij betrokken. Psychologen/psychiater, maatschappelijk werk, endocrinoloog, plastisch chirurg, kno-arts, logopedie, en ongetwijfeld nog wel wat die ik ben vergeten.
De patiënt wordt multidisciplinair en individueel besproken/behandeld. Veel gesprekken met een psycholoog, hormoonbehandeling, eerst een tijd (destijds 1 jaar) leven als de andere sekse (en dat is best wel lastig als je zware baardgroei hebt..) gesprekken met maatschappelijk werk, het multidisciplinaire team. En als die allemaal groen licht gaven, werd de operatie ingepland.
Al met al een proces van jaren.
Verschillende congressen georganiseerd en bijgewoond, waarbij ook mensen in of na transitie aanwezig waren. Vrijwel allemaal waren ze blij dat ze eindelijk in het juiste lichaam zaten, ongeacht of ze er toch nog ‘mannelijk’ uit zagen. Maar het was/is een zware weg die niet makkelijk is voor de persoon en zijn/haar omgeving.
Ook voor de familieleden waren bijeenkomsten, want ook voor hen was het moeilijk.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 9 april 2022 om 10:13
En dan ook nog 3 kinderen krijgen.himalaya schreef: ↑09-04-2022 08:43kinderen/orde-in-de-chaos/list_messages/489016
Wat een gedoe en geregel, iedere dag weer, jarenlang..
Ik ben sowieso van de niet populaire mening dat drie kinderen krijgen niet meer van deze tijd is omdat we in Nederland al overbevolkt zijn. Met een gigantisch huizentekort..
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
