Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
woensdag 20 april 2022 om 17:22
Inderdaad, als ik kijk hoe hard de maatschappij is geworden de laatste jaren..aardbei35 schreef: ↑20-04-2022 15:28Ja, eens. Dat ervaar ik ook wel zo. Hoog tempo, prestatiedruk, mensen moeten rendabel zijn, succes wordt afgemeten aan je materiële bezittingen en wat je je zoal kunt veroorloven. Mensen hebben in mijn beleving ook niet echt meer oprecht aandacht voor en geduld met elkaar. Als je gebruiksaanwijzing afwijkt van de norm dan ligt je er al uit. Prikkels voor neurotypische mensen heel gelukkig van worden zijn voor mensen met ASS een crime.
@katkaatje: hoewel de vragen niet aan mij gericht zijn, werd ik er als autistische vrouw wel door geprikkeld.
woensdag 20 april 2022 om 18:00
Hahaha ja klopt. De elleboogjes macaroni met tomatensaus bijvoorbeeld
(en uiteraard ander normaal voedsel) 
woensdag 20 april 2022 om 18:01
En met alle digitale, technologische, industriële veranderingen erbij denk ik dat niet alleen mensen met autisme maar ook de niet autistische buitenwereld kats overprikkeld gaat rakenBlauwetrui schreef: ↑20-04-2022 17:22Inderdaad, als ik kijk hoe hard de maatschappij is geworden de laatste jaren..
woensdag 20 april 2022 om 18:22
woensdag 20 april 2022 om 19:00
woensdag 20 april 2022 om 19:27
Zeker..
Ik hoor van best veel mensen dat ze het vanaf de 1e lockdown eigenlijk wel rustig vonden. Nauwelijks prikkels etc.
Nu alles weer open is hoor ik diezelfde mensen zeggen dat het behoorlijk wennen is om weer meer onder de mensen te zijn etc.
woensdag 20 april 2022 om 21:52
Dit ging over een kinderfeestje waar het kind in kwestie eerst kotsmisselijk heen zou moeten (wagenziek), dan "moest" trampolinespringen en dan kotsmisselijk weet naar huis. In een vreemde auto.koekie1980 schreef: ↑18-04-2022 09:28Mee eens Katkaatje, ik merk het al met het werken met mijn stagiaires. Vroegah deed ik gewoon de klussen op stage die van me gevraagd werden, ook al was dat soms een paar uur inpakken of een rondje kantoor stofzuigen.
Dat lukt nu niet meer, ze willen alleen de leuke klussen doen en zeggen gewoon hardop: heb je niks leukers want ik ben hier wel klaar mee. Terwijl het gaat om werkzaamheden die bij een normale functie horen dus die zullen ze later ook gewoon moeten doen. Ik zou dat tijdens mijn stageperiode nooit uitgesproken hebben.
Geen enkele volwassene zou zichzelf zoiets aandoen voor een FEESTJE
en dan is dat arme kind gedoemd om op te groeien tot sneeuwvlokje. En als er een volwassene zichzelf dat wel aandoet, dan was diegene misschien wel gebaat geweest bij een ouder die hem of haar geleerd had dat je ook 'nee' mag zeggen.
woensdag 20 april 2022 om 22:08
Het was n.a.v. die discussie dat ik hierover nadacht. Dus in het algemeen, geen poging om die specifieke discussie hier weer opnieuw te doen. Als je dat wil, moet dat sowieso op de napraat.
Dank je Blauwetrui en Aardbei voor jullie antwoorden. En fijn om te horen dat jullie een redelijke modus hebben gevonden, ook al is de wereld soms (erg) lastig.
Als neurotypisch persoon vind ik het overigens ook veel prikkels. Zal heel anders zijn dan bij jullie hoor (wil het niet vergelijken), maar om te zeggen dat de wereld in zijn geheel wel wat minder prikkels kan gebruiken. Dat hoorde je inderdaad ook van veel mensen tijdens de lockdowns. In mijn omgeving was er maar een heel klein groepje mensen dat al het vertier écht miste.
Dank je Blauwetrui en Aardbei voor jullie antwoorden. En fijn om te horen dat jullie een redelijke modus hebben gevonden, ook al is de wereld soms (erg) lastig.
Als neurotypisch persoon vind ik het overigens ook veel prikkels. Zal heel anders zijn dan bij jullie hoor (wil het niet vergelijken), maar om te zeggen dat de wereld in zijn geheel wel wat minder prikkels kan gebruiken. Dat hoorde je inderdaad ook van veel mensen tijdens de lockdowns. In mijn omgeving was er maar een heel klein groepje mensen dat al het vertier écht miste.
donderdag 21 april 2022 om 09:02
Nou ja, genoeg volwassenen die wel naar een feestje gaan omdat het zo hoort. Of dat iedereen vindt dat je je maar op moet tutten, een glimlach op je gezicht moet plakken en gewoon even een avondje sociaal moet doen. Daar zijn genoeg topics over.
Als de grens van een volwassene al niet gerespecteerd wordt, dan wordt de grens van een kind al helemaal niet gerespecteerd.
Als de grens van een volwassene al niet gerespecteerd wordt, dan wordt de grens van een kind al helemaal niet gerespecteerd.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 21 april 2022 om 09:04
Even generaliseren; studenten van dit soort opleidingen worden toch vaker gezien als praatjesmakers. Ze zijn vaak verbaal redelijk sterk, waardoor ze makkelijker zeggen iets niet te willen doen. Bij accountancy zijn het vaak mensen die dat niet zijn en daardoor braver zijn/lijken.koekie1980 schreef: ↑20-04-2022 16:28Marketing en communicatie. Misschien dat het daar aan ligt, dat rechten studenten wellicht iets serieuzer zijn in hun studie? Geen idee...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 21 april 2022 om 09:51
En marketing en communicatie is vaak zo'n studie waarvan heel veel studenten zeggen: "Ik wist niet wat ik wilde en deze studie is zo lekker breed." Beetje net als commerciële economie, MER en dat soort dingen.dianaf schreef: ↑21-04-2022 09:04Even generaliseren; studenten van dit soort opleidingen worden toch vaker gezien als praatjesmakers. Ze zijn vaak verbaal redelijk sterk, waardoor ze makkelijker zeggen iets niet te willen doen. Bij accountancy zijn het vaak mensen die dat niet zijn en daardoor braver zijn/lijken.
donderdag 21 april 2022 om 10:44
Dat inderdaad ook. Maar dat staat denk ik los van het mondige.MissPiglet schreef: ↑21-04-2022 09:51En marketing en communicatie is vaak zo'n studie waarvan heel veel studenten zeggen: "Ik wist niet wat ik wilde en deze studie is zo lekker breed." Beetje net als commerciële economie, MER en dat soort dingen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 21 april 2022 om 10:57
Gevaarlijke uitspraak misschien, maar ik denk dat het hele fenomeen 'grenzen' toch een grijs gebied is. Je komt er niet met 'alle grenzen moeten gerespecteerd worden', want wanneer leer je dan iets nieuws? En je komt er ook niet met 'je moet altijd over je grenzen heengaan', dat is ook niet gezond.
Het lullige is, je weet het vaak pas achteraf of het handig was om over je grens heen te gaan. Als 9-jarige stond ik de eerste wintersport hartverscheurend huilend bovenaan de piste. Zo eng vond ik het. En ik vervloekte mijn stiefvader, want het was zijn sport en nu moesten wij ook ineens mee. Als dat destijds een topic hier was geweest, bijvoorbeeld geschreven vanuit mijn moeder, met daarin: "help, mijn vriend wil met ons skiën, maar mijn dochter wil niet", dan waren alle reacties eensgezind geweest. Namelijk: je moet niet over de grenzen van dochter gaan en al zeker niet tbv je nieuwe vriend met wie je dochter niks heeft. De eerste keer ben ik op mijn kont naar beneden gegaan en vervolgens in een wat makkelijker klasje gezet. Wat blijkt? Ik vind skiën nu geweldig en ook met mijn stiefvader heb ik een prima band. En ik ben hem heel dankbaar dat hij ons de liefde voor bergen heeft meegegeven. Mijn grens werd niet gerespecteerd en daar ben ik nu heel blij mee. Het was het helemaal waard.
Tegelijkertijd werd ik als kind wel regelmatig 's nachts opgehaald van logeerpartijtjes als ik teveel heimwee had. Dan werd mijn grens wel gerespecteerd en hoefde ik niet vol te houden (waarschijnlijk ook omdat mijn ouders de ouders van vriendinnetjes ook nachtrust gunden en ik anders de hele nacht aan het huilen was). Dat was ook prima. Maar wie weet wat er was gebeurd als ik wel had door moeten zetten. Had ik dan nu ook minder heimwee gehad als ik weg was van huis? Ik reis(de) altijd veel, maar had ook altijd stierlijke heimwee op reis.
Het is dus altijd schipperen en je weet nooit van te voren waar je het goede aan doet. Dat geldt voor volwassenen ook. Met tegenzin naar dat ene feestje kan een goede zet zijn (hey, het is onverwachts toch heel gezellig) of een slechte zet (helemaal overprikkeld en katsmoe de volgende dag).
Of n.a.v. grensoverschrijdend gedrag in flirten en versieren. Een nee zou een duidelijke nee moeten zijn. Maar hoeveel mensen zeggen wel niet 'nee', om vervolgens toch overgehaald te worden in een date en daar uiteindelijk een hele leuke relatie aan over houden. Nog steeds volgen heel veel tv-series en films ook dat script: de een moet een beetje overgehaald worden, maar uiteindelijk komt dat helemaal goed. Maar het tegenovergestelde is ook waar: waarbij de nee niet werd gerespecteerd met desastreuze gevolgen.
Kortom, het is geen zwart-wit gebied volgens mij. En dat maakt het ook zo lastig om je daarin te navigeren. Lijkt me als ouder heel ingewikkeld (wanneer geef je je kind toch een zetje, wanneer laat je het ), maar is als volwassenen onderling ook heel complex (wanneer geef je toe, wanneer kies je voor jezelf). De uitspraak 'je moet niet over grenzen gaan' is wat mij betreft dus lastig. Ik zou liever zeggen: 'Je moet je grenzen onderzoeken, kennen en weloverwogen beslissen of je er wel of niet overheen gaat, bewust van de risico's van beide opties.' .
Het lullige is, je weet het vaak pas achteraf of het handig was om over je grens heen te gaan. Als 9-jarige stond ik de eerste wintersport hartverscheurend huilend bovenaan de piste. Zo eng vond ik het. En ik vervloekte mijn stiefvader, want het was zijn sport en nu moesten wij ook ineens mee. Als dat destijds een topic hier was geweest, bijvoorbeeld geschreven vanuit mijn moeder, met daarin: "help, mijn vriend wil met ons skiën, maar mijn dochter wil niet", dan waren alle reacties eensgezind geweest. Namelijk: je moet niet over de grenzen van dochter gaan en al zeker niet tbv je nieuwe vriend met wie je dochter niks heeft. De eerste keer ben ik op mijn kont naar beneden gegaan en vervolgens in een wat makkelijker klasje gezet. Wat blijkt? Ik vind skiën nu geweldig en ook met mijn stiefvader heb ik een prima band. En ik ben hem heel dankbaar dat hij ons de liefde voor bergen heeft meegegeven. Mijn grens werd niet gerespecteerd en daar ben ik nu heel blij mee. Het was het helemaal waard.
Tegelijkertijd werd ik als kind wel regelmatig 's nachts opgehaald van logeerpartijtjes als ik teveel heimwee had. Dan werd mijn grens wel gerespecteerd en hoefde ik niet vol te houden (waarschijnlijk ook omdat mijn ouders de ouders van vriendinnetjes ook nachtrust gunden en ik anders de hele nacht aan het huilen was). Dat was ook prima. Maar wie weet wat er was gebeurd als ik wel had door moeten zetten. Had ik dan nu ook minder heimwee gehad als ik weg was van huis? Ik reis(de) altijd veel, maar had ook altijd stierlijke heimwee op reis.
Het is dus altijd schipperen en je weet nooit van te voren waar je het goede aan doet. Dat geldt voor volwassenen ook. Met tegenzin naar dat ene feestje kan een goede zet zijn (hey, het is onverwachts toch heel gezellig) of een slechte zet (helemaal overprikkeld en katsmoe de volgende dag).
Of n.a.v. grensoverschrijdend gedrag in flirten en versieren. Een nee zou een duidelijke nee moeten zijn. Maar hoeveel mensen zeggen wel niet 'nee', om vervolgens toch overgehaald te worden in een date en daar uiteindelijk een hele leuke relatie aan over houden. Nog steeds volgen heel veel tv-series en films ook dat script: de een moet een beetje overgehaald worden, maar uiteindelijk komt dat helemaal goed. Maar het tegenovergestelde is ook waar: waarbij de nee niet werd gerespecteerd met desastreuze gevolgen.
Kortom, het is geen zwart-wit gebied volgens mij. En dat maakt het ook zo lastig om je daarin te navigeren. Lijkt me als ouder heel ingewikkeld (wanneer geef je je kind toch een zetje, wanneer laat je het ), maar is als volwassenen onderling ook heel complex (wanneer geef je toe, wanneer kies je voor jezelf). De uitspraak 'je moet niet over grenzen gaan' is wat mij betreft dus lastig. Ik zou liever zeggen: 'Je moet je grenzen onderzoeken, kennen en weloverwogen beslissen of je er wel of niet overheen gaat, bewust van de risico's van beide opties.' .
donderdag 21 april 2022 om 11:07
katkaatje schreef: ↑21-04-2022 10:57Gevaarlijke uitspraak misschien, maar ik denk dat het hele fenomeen 'grenzen' toch een grijs gebied is. Je komt er niet met 'alle grenzen moeten gerespecteerd worden', want wanneer leer je dan iets nieuws? En je komt er ook niet met 'je moet altijd over je grenzen heengaan', dat is ook niet gezond.
Het lullige is, je weet het vaak pas achteraf of het handig was om over je grens heen te gaan. Als 9-jarige stond ik de eerste wintersport hartverscheurend huilend bovenaan de piste. Zo eng vond ik het. En ik vervloekte mijn stiefvader, want het was zijn sport en nu moesten wij ook ineens mee. Als dat destijds een topic hier was geweest, bijvoorbeeld geschreven vanuit mijn moeder, met daarin: "help, mijn vriend wil met ons skiën, maar mijn dochter wil niet", dan waren alle reacties eensgezind geweest. Namelijk: je moet niet over de grenzen van dochter gaan en al zeker niet tbv je nieuwe vriend met wie je dochter niks heeft. De eerste keer ben ik op mijn kont naar beneden gegaan en vervolgens in een wat makkelijker klasje gezet. Wat blijkt? Ik vind skiën nu geweldig en ook met mijn stiefvader heb ik een prima band. En ik ben hem heel dankbaar dat hij ons de liefde voor bergen heeft meegegeven. Mijn grens werd niet gerespecteerd en daar ben ik nu heel blij mee. Het was het helemaal waard.
Tegelijkertijd werd ik als kind wel regelmatig 's nachts opgehaald van logeerpartijtjes als ik teveel heimwee had. Dan werd mijn grens wel gerespecteerd en hoefde ik niet vol te houden (waarschijnlijk ook omdat mijn ouders de ouders van vriendinnetjes ook nachtrust gunden en ik anders de hele nacht aan het huilen was). Dat was ook prima. Maar wie weet wat er was gebeurd als ik wel had door moeten zetten. Had ik dan nu ook minder heimwee gehad als ik weg was van huis? Ik reis(de) altijd veel, maar had ook altijd stierlijke heimwee op reis.
Het is dus altijd schipperen en je weet nooit van te voren waar je het goede aan doet. Dat geldt voor volwassenen ook. Met tegenzin naar dat ene feestje kan een goede zet zijn (hey, het is onverwachts toch heel gezellig) of een slechte zet (helemaal overprikkeld en katsmoe de volgende dag).
Of n.a.v. grensoverschrijdend gedrag in flirten en versieren. Een nee zou een duidelijke nee moeten zijn. Maar hoeveel mensen zeggen wel niet 'nee', om vervolgens toch overgehaald te worden in een date en daar uiteindelijk een hele leuke relatie aan over houden. Nog steeds volgen heel veel tv-series en films ook dat script: de een moet een beetje overgehaald worden, maar uiteindelijk komt dat helemaal goed. Maar het tegenovergestelde is ook waar: waarbij de nee niet werd gerespecteerd met desastreuze gevolgen.
En dit maakt het zo fout, NEE IS NEE!
Kortom, het is geen zwart-wit gebied volgens mij. En dat maakt het ook zo lastig om je daarin te navigeren. Lijkt me als ouder heel ingewikkeld (wanneer geef je je kind toch een zetje, wanneer laat je het ), maar is als volwassenen onderling ook heel complex (wanneer geef je toe, wanneer kies je voor jezelf). De uitspraak 'je moet niet over grenzen gaan' is wat mij betreft dus lastig. Ik zou liever zeggen: 'Je moet je grenzen onderzoeken, kennen en weloverwogen beslissen of je er wel of niet overheen gaat, bewust van de risico's van beide opties.' .
donderdag 21 april 2022 om 15:08
@katkaatje; je vond het skiën eng, maar waarom werd je dan gelijk bovenaan de piste gezet? En niet gelijk in een makkelijkere klas of op een bijna vlakke weide? Sowieso idioot om iemand die niet kan skieën en die niet wil, niet gelijk op de makkelijkste plek te laten beginnen. Dan was jouw grens gerespecteerd als in: die hoge piste vind ik eng, want ik kan het nog niet.
Maar jouw grens wordt wel opgerekt als in; dit is een veilige plek waar je niet hard kunt gaan, waar je nog niet veel hoeft te kunnen en er is iemand bij... het is hier veilig. Want je had niet boven aan de piste hoeven staan huilen van angst als men zich gelijk had bekommerd om jouw grenzen en gekeken had, wat kan wel..
Mijn ouders hebben ook heus grenzen overschreden omdat zij vonden dat het helemaal niet eng of zo was. Terwijl het dat voor mij wel was. Ik voelde mij totaal niet serieus genomen. En het maakt niet uit dat ik het nu wel durf of kan, maar op dat moment was het eng en hadden ze mij aan de hand moeten nemen om het samen te doen of eerste een minder enge versie.
Dus stel kind durft niet alleen te zwemmen, ga mee, houd je kind vast. Begin bij het hele ondiepe, waar je in een centimeter water staat. Je gooit een kind toch ook niet gelijk in diep water, ook al weet je dat het kan zwemmen, maar het gewoon eng vindt?
Misschien is het meer dat bepaalde ouders ook niet op zoek gaan naar een minder enge of spannende variant zodat kind er aan kan wennen. Dus het is of de enge variant of helemaal niets. En dat er in onze jeugd makkelijker gekozen werd voor; je hebt het maar te doen. En dat men nu vaker kiest voor: dan niet.
En overgehaald worden als je een Nee zegt, is gewoon nooit acceptabel. Dat het in films en boeken wel 'werkt', betekent niet dat het in het echt ook zo is. En hoevaak is er geen sprake van een #meetoo situatie, manipulaties of whatever, maar ja, zogenaamd romantisch.
Misschien dat iemand zich bedenkt, maar dan lijkt het mij dat je dan zelf aangeeft; goh, ik was te snel met antwoorden, mag het nog.
Het moeite doen in een film is vaak proberen een Nee in een Ja te veranderen, waardoor sommige mensen denken dat dit in het echt ook zo werkt. Moeite doen voor iemand zie ik niet als proberen van iemands Nee in een Ja te veranderen. Hoogstens iemands Ja in een Absoluut. Een Misschien is in principe voor mij een Nee, die ander durft misschien geen Nee te zeggen of moet er over nadenken. In het eerste geval is Misschien een Nee en dus einde verhaal. In het tweede geval komt diegene er vanzelf op terug.
Als iemand zegt stop, ho, niet leuk, dan stop je. Of het nu gaat om iemand mee uitvragen of omdat je iemand aan het kietelen bent. Nee = nee. En als iemand het niet zo bedoelt, dan leggen ze het maar uit. Maar ook dan betekent het niet dat de volgende keer die Nee iets anders betekent dan Nee.
Maar jouw grens wordt wel opgerekt als in; dit is een veilige plek waar je niet hard kunt gaan, waar je nog niet veel hoeft te kunnen en er is iemand bij... het is hier veilig. Want je had niet boven aan de piste hoeven staan huilen van angst als men zich gelijk had bekommerd om jouw grenzen en gekeken had, wat kan wel..
Mijn ouders hebben ook heus grenzen overschreden omdat zij vonden dat het helemaal niet eng of zo was. Terwijl het dat voor mij wel was. Ik voelde mij totaal niet serieus genomen. En het maakt niet uit dat ik het nu wel durf of kan, maar op dat moment was het eng en hadden ze mij aan de hand moeten nemen om het samen te doen of eerste een minder enge versie.
Dus stel kind durft niet alleen te zwemmen, ga mee, houd je kind vast. Begin bij het hele ondiepe, waar je in een centimeter water staat. Je gooit een kind toch ook niet gelijk in diep water, ook al weet je dat het kan zwemmen, maar het gewoon eng vindt?
Misschien is het meer dat bepaalde ouders ook niet op zoek gaan naar een minder enge of spannende variant zodat kind er aan kan wennen. Dus het is of de enge variant of helemaal niets. En dat er in onze jeugd makkelijker gekozen werd voor; je hebt het maar te doen. En dat men nu vaker kiest voor: dan niet.
En overgehaald worden als je een Nee zegt, is gewoon nooit acceptabel. Dat het in films en boeken wel 'werkt', betekent niet dat het in het echt ook zo is. En hoevaak is er geen sprake van een #meetoo situatie, manipulaties of whatever, maar ja, zogenaamd romantisch.
Misschien dat iemand zich bedenkt, maar dan lijkt het mij dat je dan zelf aangeeft; goh, ik was te snel met antwoorden, mag het nog.
Het moeite doen in een film is vaak proberen een Nee in een Ja te veranderen, waardoor sommige mensen denken dat dit in het echt ook zo werkt. Moeite doen voor iemand zie ik niet als proberen van iemands Nee in een Ja te veranderen. Hoogstens iemands Ja in een Absoluut. Een Misschien is in principe voor mij een Nee, die ander durft misschien geen Nee te zeggen of moet er over nadenken. In het eerste geval is Misschien een Nee en dus einde verhaal. In het tweede geval komt diegene er vanzelf op terug.
Als iemand zegt stop, ho, niet leuk, dan stop je. Of het nu gaat om iemand mee uitvragen of omdat je iemand aan het kietelen bent. Nee = nee. En als iemand het niet zo bedoelt, dan leggen ze het maar uit. Maar ook dan betekent het niet dat de volgende keer die Nee iets anders betekent dan Nee.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 21 april 2022 om 15:29
Ik moet me denk ik even beter uitleggen, want ik bedoel zeker niet te zeggen dat nee geen nee is. Ik zeg alleen dat de beelden die we dagelijks tot ons krijgen, iets anders suggereren. Dat is niet goed en moet veranderen, maar is op dit moment nog wel zoals het is. En beide partijen worden daardoor beïnvloedt: degene die de vraag stelt 'leert' dat hij kan aandringen, en degene die de vraag beantwoordt, denkt dat hij/zij niet te gretig moet zijn en eerst 'nee' moet zeggen. Dat is niet goed, moet ook anders, nee zou nee moeten zijn. Daar ben ik het 100% helemaal mee eens. Alleen leven we nog niet in een samenleving waarin dat zo is en denk ik dus dat je een rijker gesprek over grenzen moet voeren. Precies zoals we nu aan het doen zijn. 
Maar ik wil dus wel even heel duidelijk hebben dat ik het dus helemaal eens ben met het feit dat nee nee is.
Wat betreft je opmerking over het skiën vind ik lastig. Omdat ik in mijn hoofd heb dat we daar boven stonden, maar ik niet meer weet hoe we daar zijn gekomen en of naar beneden gaan met de lift nog een optie was. Dus misschien hadden ze het anders kunnen doen, misschien was het ook geen andere optie. Maar ik vind jouw inzicht daarin wel interessant. Misschien was hetzelfde wel bereikt met minder tranen voor mij. Dus op een manier die mijn grenzen beter in acht hield. Dat weet je natuurlijk nooit helemaal. Feit is wel dat het weliswaar geen traumatische ervaring is geweest, maar hij is wel bijgebleven (ik weet het nu nog steeds).
Misschien ben ik ook wel te hard daarin hoor, vanuit mijn eigen opvoeding. Ik denk al gauw: niet lullen, maar poetsen. Of in oplossingen. Dus in het geval van wagenziekte, goede kotszakjes/reisziektepilletje/etc. Of in het geval van een feestje: hotelovernachting in de buurt zodat je vroeg weg kan. Ik heb een paar mensen in mijn omgeving die niks sociaals meer doen, omdat ze voor zichzelf kiezen en niet over grenzen willen gaan. Maar vervolgens het wel heel vervelend vinden dat ze niks doen. Tja, dan denk ik: probeer dan een oplossing te vinden waarop het wél kan. Denk in mogelijkheden ipv onmogelijkheden. Wel alleen als je het zelf wil hè, het moet geen verplichting zijn. Maar af en toe op een veilige manier en vanuit eigen overweging een grensje oprekken, lijkt mij niet dan erg.
Maar ik wil dus wel even heel duidelijk hebben dat ik het dus helemaal eens ben met het feit dat nee nee is.
Wat betreft je opmerking over het skiën vind ik lastig. Omdat ik in mijn hoofd heb dat we daar boven stonden, maar ik niet meer weet hoe we daar zijn gekomen en of naar beneden gaan met de lift nog een optie was. Dus misschien hadden ze het anders kunnen doen, misschien was het ook geen andere optie. Maar ik vind jouw inzicht daarin wel interessant. Misschien was hetzelfde wel bereikt met minder tranen voor mij. Dus op een manier die mijn grenzen beter in acht hield. Dat weet je natuurlijk nooit helemaal. Feit is wel dat het weliswaar geen traumatische ervaring is geweest, maar hij is wel bijgebleven (ik weet het nu nog steeds).
Misschien ben ik ook wel te hard daarin hoor, vanuit mijn eigen opvoeding. Ik denk al gauw: niet lullen, maar poetsen. Of in oplossingen. Dus in het geval van wagenziekte, goede kotszakjes/reisziektepilletje/etc. Of in het geval van een feestje: hotelovernachting in de buurt zodat je vroeg weg kan. Ik heb een paar mensen in mijn omgeving die niks sociaals meer doen, omdat ze voor zichzelf kiezen en niet over grenzen willen gaan. Maar vervolgens het wel heel vervelend vinden dat ze niks doen. Tja, dan denk ik: probeer dan een oplossing te vinden waarop het wél kan. Denk in mogelijkheden ipv onmogelijkheden. Wel alleen als je het zelf wil hè, het moet geen verplichting zijn. Maar af en toe op een veilige manier en vanuit eigen overweging een grensje oprekken, lijkt mij niet dan erg.
donderdag 21 april 2022 om 15:31
vrijdag 22 april 2022 om 20:42
Ja, die tang was in mijn tijd ook. Met een tang van een lerares aan het uiteinde.katkaatje schreef: ↑21-04-2022 15:31Grappig trouwens dat voorbeeld van het zwembad. Bij ons werd je redelijk snel in het diepe gegooid en dan met zo'n verschrikkelijke tang in je nek voortbewogen. Dat was voor veel kinderen inderdaad erg traumatisch en dat doen ze nu gelukkig een stuk kindvriendelijker.
Het valt me op dat er altijd veel voor de kinderen wordt georganiseerd. Eitjes zoeken, speurtocht etc. Waarom wordt er geen rekening gehouden met de kinderloze?
Straks weer meivakantie en dan kan ik amper baantjes zwemmen omdat die kinderen in het 25 meter wedstrijdbad spelen de hele dag.Terwijl er een subtropisch bad met golven speciaal voor de kid is. Echt onbegrijpelijk.
vrijdag 22 april 2022 om 22:02
Wat is er mis met gewoon samen spelen (binnen of buiten) tijdens een kinderfeestje? Met chips en een broodje knak als hoogtepunt. Veel gekker hoefde t ook niet te worden....kerst71 schreef: ↑22-04-2022 20:42Ja, die tang was in mijn tijd ook. Met een tang van een lerares aan het uiteinde.
Het valt me op dat er altijd veel voor de kinderen wordt georganiseerd. Eitjes zoeken, speurtocht etc. Waarom wordt er geen rekening gehouden met de kinderloze?
Straks weer meivakantie en dan kan ik amper baantjes zwemmen omdat die kinderen in het 25 meter wedstrijdbad spelen de hele dag.Terwijl er een subtropisch bad met golven speciaal voor de kid is. Echt onbegrijpelijk.
Dat ze geen rekening houden met mensen zonder kinderen snap ik wel hoor, doe ik andersom ook weinig. Al vermijd ik wel pannenkoekhuizen en de grote gele M op zondagmiddag
zaterdag 23 april 2022 om 20:49
zaterdag 23 april 2022 om 20:52
Heel verstandigkoekie1980 schreef: ↑22-04-2022 22:02
Dat ze geen rekening houden met mensen zonder kinderen snap ik wel hoor, doe ik andersom ook weinig. Al vermijd ik wel pannenkoekhuizen en de grote gele M op zondagmiddag
zaterdag 23 april 2022 om 21:25
Moet ik ook nog even doen. Ik wil naarde nieuwe Fantastic Beasts.
Ik heb hardgelopen. Ik moest mijn schema omgooien, want ik liep een schema voor 15 km, maar 2 weken later moet ik een halve marathon. Goede planning.
Dus nu halve marathon schema. Concreet: ipv maar 60 minuten moest ik 90 minuten. Gelukkig vorige week 80 minuten gedaan, maar toch was het achteraf zwaar. Onderweg viel het wel mee. Maar had het na afloop, na de cooling down, koud en was hongerig. 
En heb een tukje gedaan. 
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 23 april 2022 om 22:01
Ik ga morgenochtend redelijk vroeg naar de praalwagens van het bloemencorso kijken. En hopelijk op tijd weer weg zodat er niet teveel mensen in mijn aura komen. Had ik pré-Corona ook last van hoor. Ik hou gewoon niet van drukte en mensenmenigtes.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 24 april 2022 om 07:37
Gisteren was mijn zus jarig - ze werd 50 - en geen groot feest verder, maar het huis was wel versierd met Sarah 50 jaar- vlaggetjes, ze kreeg een sjerp om en dergelijke. Nog net geen opblaaspop op het balkon.
Heel gezellig, ze kreeg een super kado van haar vriend (prachtige nieuwe iphone) en er was op gehint, maar ze had echt geen idee. Ik heb wel het etentje overgeslagen, vond mijn zus niet erg, want ze kent mij: als ik al de hele middag tussen mensen heb gezeten en dan ook nog naar een (waarschijnlijk, vol en rumoerig) restaurant moet, dan word ik chagrijnig en daar wordt niemand vrolijk van. Vandaag ga ik een ochtend of zo werken, want komende week werk ik onverwacht maar 1 dag (ipv 4). Er was door een afzegging ineens een plekje waardoor ik as dinsdag al geopereerd ga worden. Niks ernstigs - neuspoliepen verwijdering - maar ben wel plotseling even uit de running. Vandaar dat ik vandaag wat extra werk & afgelopen week van in het voren heb gedaan, zodat er wat minder op het bord van mijn collega's terecht komt. Maar ik ga ook nog wel lekker van het zonnetje genieten.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
