Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28
zaterdag 30 april 2022 om 18:15
Misschien wel beter om het een keer te bespreken hoor. Hoewel we nog wel een beetje twijfelen in: er zelf berusting in zoeken (wat dus nog niet helemaal lukt) of idd eens bespreekbaar maken.koekie1980 schreef: ↑30-04-2022 15:01Pupsel, ik had dat ook met m'n ex-schoonfamilie. Zou hierover eens rustig met ze in gesprek gaan. Want via Whatsapp kan iets heel anders begrepen worden. Hebben wij toen ook gedaan.
We woonden zelfs bij schoonouders om de hoek terwijl de siblings met kids ruim een uur verderop woonden. Uiteindelijk zijn we op een afspraak van om de 14 dagen samen eten uitgekomen.
Nu ze ouder zijn merk ik al wel dat dingen niet helemaal goed binnen komen, of dat dingen anders worden geïnterpreteerd of onthouden dan in werkelijkheid. Dus de vraag is of we dat ‘ gedoe ‘ onszelf willen aandoen.
Wij blijven ze stimuleren om gewoon langs te komen als ze willen ( nodigen ze ook wel eens uit maar moeilijk moeilijk).
zaterdag 30 april 2022 om 18:49
Herkenbaar Pupsel. Ik heb er heel erg aan moeten wennen toen de eerste kwam. Alles draaide alleen nog maar om hem en zijn gezin. Vooral dat er nooit mee werd gevraagd naar onze dingen in het leven vond ik lastig. Of dat mijn moeder bij uitjes ook mijn schoonzus en kleinkind meevroeg, want dat was toch zo gezellig. Niet dus, want op die dagen draaide het alleen om kleinkind. Dat gevoel dat ik er niet meer toe deed, vond ik heel naar.
Inmiddels zijn er in totaal 10 kleinkinderen waarvan de oudste 14 is. Grappig genoeg vinden zowel mijn ouders als mijn schoonouders nu juist ons weer leuker gezelschap. De siblings met kinderen hebben een te druk leven en opa en oma zijn niet meer nodig voor oppas, dus ook geen prioriteit meer. De ouders voelen zich dan ook (terecht) een beetje afgedankt. Dus nu vragen mijn ouders en schoonouders juist weer naar ons en nodigen ze ons uit, om vervolgens te verzuchten dat samen eten zonder kinderen toch echt wel veel leuker is.
Inmiddels zijn er in totaal 10 kleinkinderen waarvan de oudste 14 is. Grappig genoeg vinden zowel mijn ouders als mijn schoonouders nu juist ons weer leuker gezelschap. De siblings met kinderen hebben een te druk leven en opa en oma zijn niet meer nodig voor oppas, dus ook geen prioriteit meer. De ouders voelen zich dan ook (terecht) een beetje afgedankt. Dus nu vragen mijn ouders en schoonouders juist weer naar ons en nodigen ze ons uit, om vervolgens te verzuchten dat samen eten zonder kinderen toch echt wel veel leuker is.
zaterdag 30 april 2022 om 19:25
Wat grappig katkaatje om de kant te zien wanneer alles een beetje ‘berust’ is haha 
Vooral nooit even bellen of appen hoe het met ons is vind ik wel jammer, enige wat ik langs zie komen zijn foto’s van de kleine. Terwijl er in ons leven ook ontzettend veel (leuks) gebeurd om over te vertellen.
Wij vertellen die dingen wel uit ons zelf hoor. Het contact is er gelukkig dus wel.
Ben benieuwd over een paar jaar!
Vooral nooit even bellen of appen hoe het met ons is vind ik wel jammer, enige wat ik langs zie komen zijn foto’s van de kleine. Terwijl er in ons leven ook ontzettend veel (leuks) gebeurd om over te vertellen.
Wij vertellen die dingen wel uit ons zelf hoor. Het contact is er gelukkig dus wel.
Ben benieuwd over een paar jaar!
zondag 1 mei 2022 om 00:04
@blauwetrui, Katkaatje en dianaf: thanx voor de 
. Mijn vader is inmiddels weer thuis omdat ze in het ziekenhuis waar hij naartoe moest (ivm geen plek in eigen ziekenhuis) niks meer voor hem konden doen. Hij moet weer worden gezien door de cardioloog en longarts in z'n eigen ziekenhuis. Helaas gaat zijn conditie wel achteruit. Hij kan niet zoveel (heeft problemen met longen en hart) en is bij de minste inspanning al helemaal kapot. Moeilijk om mijn vader achteruit te zien gaan. Ik kan mijn vader, al ben ik achterin de dertig, eigenlijk nu nog niet missen.
. Mijn vader is inmiddels weer thuis omdat ze in het ziekenhuis waar hij naartoe moest (ivm geen plek in eigen ziekenhuis) niks meer voor hem konden doen. Hij moet weer worden gezien door de cardioloog en longarts in z'n eigen ziekenhuis. Helaas gaat zijn conditie wel achteruit. Hij kan niet zoveel (heeft problemen met longen en hart) en is bij de minste inspanning al helemaal kapot. Moeilijk om mijn vader achteruit te zien gaan. Ik kan mijn vader, al ben ik achterin de dertig, eigenlijk nu nog niet missen.
zondag 1 mei 2022 om 00:07
Heel herkenbaar dit. Mijn ouders zijn helemaal idolaat van de kleinkinderen. Superleuk voor ze, hoor. Ik merkte wel dat mijn leven voor hen gewoon wat moeilijker te begrijpen viel vanwege mijn gebrek aan een kinderwens. Wat je schrijft over samen eten zonder kleinkinderen hebben mijn ouders ook inmiddels. Met koningsdag waren we met zus en gezin iets eten en zij vertrokken eerder waarop mijn moeder zei dat het ergens ook wel lekker rustig was om in een restaurant zonder de kinderen nog even een kop koffie te doen.katkaatje schreef: ↑30-04-2022 18:49Herkenbaar Pupsel. Ik heb er heel erg aan moeten wennen toen de eerste kwam. Alles draaide alleen nog maar om hem en zijn gezin. Vooral dat er nooit mee werd gevraagd naar onze dingen in het leven vond ik lastig. Of dat mijn moeder bij uitjes ook mijn schoonzus en kleinkind meevroeg, want dat was toch zo gezellig. Niet dus, want op die dagen draaide het alleen om kleinkind. Dat gevoel dat ik er niet meer toe deed, vond ik heel naar.
Inmiddels zijn er in totaal 10 kleinkinderen waarvan de oudste 14 is. Grappig genoeg vinden zowel mijn ouders als mijn schoonouders nu juist ons weer leuker gezelschap. De siblings met kinderen hebben een te druk leven en opa en oma zijn niet meer nodig voor oppas, dus ook geen prioriteit meer. De ouders voelen zich dan ook (terecht) een beetje afgedankt. Dus nu vragen mijn ouders en schoonouders juist weer naar ons en nodigen ze ons uit, om vervolgens te verzuchten dat samen eten zonder kinderen toch echt wel veel leuker is.
zondag 1 mei 2022 om 00:11
Dankjewel! Ben in 2 uur en 7 minuten gefinished. Was warm weer hier.koekie1980 schreef: ↑30-04-2022 18:00GefeliciTaart met je sportieve overwinningsuper gedaan!
Wat een ups en downs in een week dan. Wat is het plan voor hem in het ziekenhuis?
super gedaan!Er is helaas nog veel onduidelijk m.b.t. behandeling van mijn vader. Sarcoïdose, long - en hartproblemen putten hem erg uit.
Bij de minste inspanning is hij compleet uitgeput. Hij hield ook enorm veel vocht vast en had in de onderbenen oedeem zitten.
Hij is inmiddels boven de 70 en bepaalde medische ingrepen zoals bijvoorbeeld een open hart operatie kan dan behoorlijk riskant zijn.
Hij is nu thuis omdat in het ziekenhuis waar ie naartoe moest (omdat in eigen ziekenhuis geen plek was) men niets meer voor hem kon doen.
Het thoraxcentrum in zijn eigen ziekenhuis moet met hem aan de slag maar we weten nog niet hoe en wat precies. Het is moeilijk hem achteruit te zien gaan. Ik verwacht op korte termijn een nieuwe ziekenhuisopname maar hopelijk zit ik er naast.
zondag 1 mei 2022 om 00:15
@dianaf: halve marathon ging goed! Geen blessures bij de start en ook naderhand niet. Ondanks warmte lekker gelopen en uiteindelijk in 2 uur en 7 minuten gefinished. Denk erover om volgend jaar een keer de hele te gaan doen, maar ik ben wel een beetje verknocht aan de halve marathon. En jij, jij hebt binnenkort ergens als ik het goed gelezen heb toch ook een halve marathon te lopen?
zondag 1 mei 2022 om 08:53
Ach Aardbei ik snap je helemaal.. Ik heb hetzelfde met mijn vader, ik kan die ouwe (zo noemen we hem sinds een paar jaar 
) echt nog niet missen hoor. Nu is hij nog niet zo oud (halverwege de 60) maar hij heeft een paar jaar geleden 3 herseninfarcten in een jaar tijd gehad.. Toen dachten we echt: We moeten straks de begrafenis gaan regelen..
Gelukkig gaat het nu al een tijdje goed en staat hij onder controle in zowel het ziekenhuis als de huisarts, dus dat stelt wel gerust. Hij heeft echter ook nog diabetes dus dat is ook nog een beetje een zorgenkindje.
Hopelijk gaat hij nog heel wat jaren mee, ik heb echt een goede band met hem gekregen.. Vooral sinds het contact met mijn moeder weg is. Ik kan en wil hem echt nog niet missen, heb tegen hem gezegd dat ie op z'n minst 100 moet worden
) echt nog niet missen hoor. Nu is hij nog niet zo oud (halverwege de 60) maar hij heeft een paar jaar geleden 3 herseninfarcten in een jaar tijd gehad.. Toen dachten we echt: We moeten straks de begrafenis gaan regelen..Gelukkig gaat het nu al een tijdje goed en staat hij onder controle in zowel het ziekenhuis als de huisarts, dus dat stelt wel gerust. Hij heeft echter ook nog diabetes dus dat is ook nog een beetje een zorgenkindje.
Hopelijk gaat hij nog heel wat jaren mee, ik heb echt een goede band met hem gekregen.. Vooral sinds het contact met mijn moeder weg is. Ik kan en wil hem echt nog niet missen, heb tegen hem gezegd dat ie op z'n minst 100 moet worden
zondag 1 mei 2022 om 09:23
Aardbei, als je een goede band hebt met iemand kun je ze nooit missen, maakt niet uit hoe oud je bent. Heftig allemaal.
Ooohhh... mooie tijd! Rond de 10 km per uur.
Dat is ook wel mijn doel. Ik heb er eentje in juni, mijn eerste sinds 2019! 
Gisteren 15 km gelopen en het ging beter dan de vorige lange duurlopen. Toen ben ik in de loop van de dag gecrasht. 
Deze keer niet. Ik doe sinds een paar weken extra oefeningen voor mijn rugspieren. Daar krijg ik soms last van als ze niet sterk zijn, dan krijg ik mega hoofdpijn en zo. Sowieso beter voor mij om te doen ivm kantoorbaan, maar ja, lui...
Ik heb 1 marathon gedaan, waarschijnlijk blijft het daarbij, alhoewel het met regelmaat kriebelt. Voor mij was de motivatie ook (naast gewoon een keer willen doen), dat heel veel mensen die belangrijk voor mij waren er nu nog bij konden zijn. Misschien iets om te overwegen?
Ooohhh... mooie tijd! Rond de 10 km per uur.
Dat is ook wel mijn doel. Ik heb er eentje in juni, mijn eerste sinds 2019! 
Gisteren 15 km gelopen en het ging beter dan de vorige lange duurlopen. Toen ben ik in de loop van de dag gecrasht. 
Deze keer niet. Ik doe sinds een paar weken extra oefeningen voor mijn rugspieren. Daar krijg ik soms last van als ze niet sterk zijn, dan krijg ik mega hoofdpijn en zo. Sowieso beter voor mij om te doen ivm kantoorbaan, maar ja, lui...Ik heb 1 marathon gedaan, waarschijnlijk blijft het daarbij, alhoewel het met regelmaat kriebelt. Voor mij was de motivatie ook (naast gewoon een keer willen doen), dat heel veel mensen die belangrijk voor mij waren er nu nog bij konden zijn. Misschien iets om te overwegen?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zondag 1 mei 2022 om 13:59
Ah shit Aardbei, dat is echt pijnlijk. Mijn vader is ook in de 70 en heeft van alles gehad de afgelopen jaren en het is toch confronterend om je vroegere held zo kwetsbaar te zien. En dat je geconfronteerd wordt met het feit dat er ooit een eind aan gaat zijn. Dat vond ik in elk geval heftig. Overigens is mijn vader voor nu helemaal opgeknapt, dus hopelijk gebeurt dat bij jou ook. Sterkte!
Dianaf: als je met plezier een halve marathon loopt ben je volgens mij alles behalve lui hoor.
Dianaf: als je met plezier een halve marathon loopt ben je volgens mij alles behalve lui hoor.
zondag 1 mei 2022 om 20:52
Nou ja, beetje gek en lui sluit elkaar niet uit hoor.
En ik loop voor de medaille!! Als het een houten is, dan schrijf ik mij niet in. Moet wel eremetaal zijn.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 2 mei 2022 om 10:58
Aah aardbei dat lijkt me echt emotioneel confronterend inderdaad om je vader lichamelijk zo te zien worstelen. Hoe is hij eronder qua gemoed?
Dat je zei; ik kan mn vader echt nog niet missen, dat voel ik ook nog heel sterk! zou er niet aan moeten denken.
Mijn vader is nog relatief jong en lichamelijk ook aardig gezond nog, maar ik merk vooral in zijn gedrag wat achteruitgang wat me zorgen baart voor de toekomst. Hij wordt minder flexibel, sneller en vaker is hij boos, beledigd of ontevreden en hij doet steeds minder qua hobbies en sociale contacten en broodnodige lichaamsbeweging. En zo was hij niet
maakt soms ook dat het best wat energie kost om het contact te onderhouden en langs te gaan etc, want alles moet volgens zijn boekje en dan nog is het de vraag of je hem toch niet onbedoeld en onopgemerkt hebt beledigd ergens mee. Maarjaaa
Wel een paar mentale notities gemaakt thanks! Als in; shoppen voor een nieuwe jas (niet vervelend) en uitzoeken wat een goede manier is om het alleen zijn te trainen. Ben erg benieuwd. Ik ga ook een stuk minder naar kantoor na Corona en ik ben ook niet vies van de extra stappen per dag, die zijn zeer welkom.
Wij beginnen overigens niet met een pup maar met een volwassen zielepietje
Dat je zei; ik kan mn vader echt nog niet missen, dat voel ik ook nog heel sterk! zou er niet aan moeten denken.
Mijn vader is nog relatief jong en lichamelijk ook aardig gezond nog, maar ik merk vooral in zijn gedrag wat achteruitgang wat me zorgen baart voor de toekomst. Hij wordt minder flexibel, sneller en vaker is hij boos, beledigd of ontevreden en hij doet steeds minder qua hobbies en sociale contacten en broodnodige lichaamsbeweging. En zo was hij niet
maakt soms ook dat het best wat energie kost om het contact te onderhouden en langs te gaan etc, want alles moet volgens zijn boekje en dan nog is het de vraag of je hem toch niet onbedoeld en onopgemerkt hebt beledigd ergens mee. MaarjaaaWel een paar mentale notities gemaakt thanks! Als in; shoppen voor een nieuwe jas (niet vervelend) en uitzoeken wat een goede manier is om het alleen zijn te trainen. Ben erg benieuwd. Ik ga ook een stuk minder naar kantoor na Corona en ik ben ook niet vies van de extra stappen per dag, die zijn zeer welkom.
Wij beginnen overigens niet met een pup maar met een volwassen zielepietje
maandag 2 mei 2022 om 11:49
Naar mate mensen ouder worden, worden de contrasten tussen de individuën ook groter. Ik vind het heel bizar om te zien.
Mijn vader nadert de 80. De mijne oogt fragiel, maar hij heeft weinig echte klachten, wel atrose, waardoor hij iets minder mobiel is. Best heftig, aangezien hij vroeger veel hardliep, zelfs een paar keer een marathon. Maar dat kan niet meer. Wandelen en fietsen gaat wel, maar met lange wandelingen speelt het op, want rug/voeten. Hij komt ook echt over als iemand van zijn leeftijd, klaagt veel en vroeger was alles beter.
Maar mijn schoonvader van vergelijkbare leeftijd (iets ouder zelfs) is veel vitaler. Maakt nog altijd hele wandelingen (20 km is geen probleem), is altijd bezig. Heeft in de laatste 10 jaar nog 3 boeken in eigen beheer. Is gewoon druk met allerlei activiteiten.
Mijn peetvader liep op zijn 80e nog vierdaagse. Dan zei hij: wel de 40 km hoor, want anders is het niet de moeite.
Nam de bus naar het centrum van een stad in de buurt en liep vanaf het station terug naar huis, 30 km. Hij vond alles interessant en had altijd de wildste verhalen, want... eh... hij trok zich nooit echt iets aan van risico's. Hij deed geen hele rare dingen, maar hij kwam tijdens vakanties nog wel eens in de verkeerde buurt terecht. 
Echt de verschillen zijn gewoon bizar.
Ik maak mij wel zorgen om mijn vader, maar hij heeft een veel jongere vrouw, dus dat is dan haar probleem.
Mijn vader nadert de 80. De mijne oogt fragiel, maar hij heeft weinig echte klachten, wel atrose, waardoor hij iets minder mobiel is. Best heftig, aangezien hij vroeger veel hardliep, zelfs een paar keer een marathon. Maar dat kan niet meer. Wandelen en fietsen gaat wel, maar met lange wandelingen speelt het op, want rug/voeten. Hij komt ook echt over als iemand van zijn leeftijd, klaagt veel en vroeger was alles beter.
Maar mijn schoonvader van vergelijkbare leeftijd (iets ouder zelfs) is veel vitaler. Maakt nog altijd hele wandelingen (20 km is geen probleem), is altijd bezig. Heeft in de laatste 10 jaar nog 3 boeken in eigen beheer. Is gewoon druk met allerlei activiteiten.
Mijn peetvader liep op zijn 80e nog vierdaagse. Dan zei hij: wel de 40 km hoor, want anders is het niet de moeite.
Nam de bus naar het centrum van een stad in de buurt en liep vanaf het station terug naar huis, 30 km. Hij vond alles interessant en had altijd de wildste verhalen, want... eh... hij trok zich nooit echt iets aan van risico's. Hij deed geen hele rare dingen, maar hij kwam tijdens vakanties nog wel eens in de verkeerde buurt terecht. Echt de verschillen zijn gewoon bizar.
Ik maak mij wel zorgen om mijn vader, maar hij heeft een veel jongere vrouw, dus dat is dan haar probleem.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 2 mei 2022 om 12:56
Ja he? Er zit zo'n verschil tussen inderdaad.
Ik vraag me ook af in hoeverre mensen het zelf doen bij het ouder worden, buiten lichamelijke klachten waar men niet veel invloed op heeft kunnen hebben dan he.
Met als voorbeeld m'n vader die zich afzondert van andere mensen en daardoor letterlijk anti-socialer wordt, met als gevolg dat ie nog minder contacten legt, maakt en onderhoud en er een fijne vicieuze cirkel ontstaat. Ergens vind ik namelijk dat hij zijn verouderen versnelt door zich zo op te stellen en af te zonderen.
Hier ook
het is ook wel voornamelijk het probleem van m'n stiefmoeder, arme vrouw. Die gaat nog wel graag op de koffie en de babbel.
Ik vraag me ook af in hoeverre mensen het zelf doen bij het ouder worden, buiten lichamelijke klachten waar men niet veel invloed op heeft kunnen hebben dan he.
Met als voorbeeld m'n vader die zich afzondert van andere mensen en daardoor letterlijk anti-socialer wordt, met als gevolg dat ie nog minder contacten legt, maakt en onderhoud en er een fijne vicieuze cirkel ontstaat. Ergens vind ik namelijk dat hij zijn verouderen versnelt door zich zo op te stellen en af te zonderen.
Hier ook
het is ook wel voornamelijk het probleem van m'n stiefmoeder, arme vrouw. Die gaat nog wel graag op de koffie en de babbel.
maandag 2 mei 2022 om 14:09
Het is voor een groot deel persoonlijk, maar ik denk dat het bij ouderen meer opvalt omdat ze vaak gestopt zijn met werken en mentaal/fysiek worden ze gewoon minder. Dat heeft een versterkend effect.
Ik denk dat je die achteruitgang bij mannen toch vaker ziet dan bij vrouwen. Want als vrouwen aan het werk zijn, dan doen ze daarnaast vaak ook nog van alles. Al is het maar het hele huishouden. Dus als ze met pensioen gaan, vallen ze minder in een gat. Als ze altijd thuis zijn geweest, hebben ze altijd bezigheden gehad en die gaan gewoon door.
Veel mannen vallen na hun pensioen in een gat, ze zijn gewend om vooral druk te zijn met het werk. Hobby's zijn vaak zaken als voetbal kijken en zo, dus redelijk passief (wat ik zo in mijn omgeving zie). Doordat ze minder doen en minder verschillende dingen doen, gaan ze mentaal ook vaak sneller achteruit.
Wat jouw vader doet, is erg kenmerkend. Niet alleen voor ouderen en niet alleen mbt sociaal gedrag. Een ander voorbeeld is angst om te vallen. Mensen zijn bang om te vallen, gaan minder bewegen, minder spieropbouw/handhaving, grotere kans om te vallen enz...
Of als een gewoon jong iemand sociaal iets minder vaardig is, een mindere ervaring kan leiden tot nog minder sociale contacten enz.
Maar een jong iemand heeft sneller zo iets van, ik moet iets veranderen, want ik moet nog zo lang of ik wil anders. Terwijl ouderen het vaker lijken op te geven.
Ik denk dat je die achteruitgang bij mannen toch vaker ziet dan bij vrouwen. Want als vrouwen aan het werk zijn, dan doen ze daarnaast vaak ook nog van alles. Al is het maar het hele huishouden.
Dus als ze met pensioen gaan, vallen ze minder in een gat. Als ze altijd thuis zijn geweest, hebben ze altijd bezigheden gehad en die gaan gewoon door.Veel mannen vallen na hun pensioen in een gat, ze zijn gewend om vooral druk te zijn met het werk. Hobby's zijn vaak zaken als voetbal kijken en zo, dus redelijk passief (wat ik zo in mijn omgeving zie). Doordat ze minder doen en minder verschillende dingen doen, gaan ze mentaal ook vaak sneller achteruit.
Wat jouw vader doet, is erg kenmerkend. Niet alleen voor ouderen en niet alleen mbt sociaal gedrag. Een ander voorbeeld is angst om te vallen. Mensen zijn bang om te vallen, gaan minder bewegen, minder spieropbouw/handhaving, grotere kans om te vallen enz...
Of als een gewoon jong iemand sociaal iets minder vaardig is, een mindere ervaring kan leiden tot nog minder sociale contacten enz.
Maar een jong iemand heeft sneller zo iets van, ik moet iets veranderen, want ik moet nog zo lang of ik wil anders. Terwijl ouderen het vaker lijken op te geven.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 2 mei 2022 om 18:17
maandag 2 mei 2022 om 19:21
AeonOfWinter schreef: ↑02-05-2022 18:17Voor geen meter Vuurenvlam, sorry!
Erfgoed en recht wel een (heul) klein beetje, maar daar houd het wel op en de syllabus heb ik ritueel verbrand. Zó leuk vond ik het.
Daar kan ik me iets bij voorstellen, mij lijkt het ook heel saai
maandag 2 mei 2022 om 19:22
Dank je, ik ga je een PB sturen, misschien weet je het toevallig en anders zoek ik verder
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
