Bewust kindvrij sinds 2010 deel 28

23-01-2022 12:48 3040 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Alweer een nieuw deel. We raken maar niet uitgekletst over ons kindvrije leven.

Praat hier over wat je bezighoudt en wat je kwijt wilt.

Afbeelding
creatieveling wijzigde dit bericht op 23-01-2022 21:08
25.31% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoop dat je vader nog een tijdje meegaat, Blauwetrui🍀 :hug:
Is wel confronterend hè als je je vader zoiets meemaakt. Hopelijk kun je nog lang van de kleine momenten genieten. Dat probeer ik ook meer te doen ipv hele tijd piekeren over een mogelijke ziekteverloop bij mijn vader. Samen om iets grappigs lachen bijvoorbeeld zoals The Fly On The Wall in Family Guy.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben jullie nog plannen dit weekend? :D Ik zit met mijn hoofd al in de weekendmodus!

Ik ga dit weekend op bezoek bij een familielid. Gewoon voor de gezelligheid. Verder wat dingen in de tuin doen en ergens eten met vriend en veel fietsen denk ik. Daar wordt het goed weer voor dit weekend!
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt als een relaxed weekend Skadi, fijn!

Ik zit morgen voor mijn huis om spullen te verkopen, hopelijk raak ik veel kwijt :) Ze geven prachtig weer op gelukkig, dat scheelt ook.

En zondag heb ik een verjaardag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Even een vraagje, ik wil binnenkort in mijn uppie gaan kamperen maar absoluut niet op een camping waar ook jongeren of kinderen verblijven.

Bestaan er campings alleen voor adults?
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaaltje, niet 100% kindvrij maar je kan een kleine natuurcamping proberen. In ieder geval heb ik daar nog nooit grote groepen jongeren gezien en slechts af en toe wat kinderen.

Welke regio wil je?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb de laatste tijd niet meer echt geschreven maar alleen mee gelezen. Ik heb niks leuks om te vertellen.
Vrijwilligerswerk heb ik gestopt want daar was alleen maar gedoe en gestook. Ik moet nog iets nieuws vinden.
Verder gedoe met erfenis, het opeisen van de legitieme portie. De ene halfbroer probeert me te bedotten, hij is helaas de executeur. De andere staat dan wel achter me maar heeft zo zijn eigen problemen en verdwijnt af en toe van de aardbodem.
Verder is Viva soms de enige aanspraak die ik heb op een dag, godzijdank is het forum niet uit de lucht gehaald.

@blauwetrui, leuke manier om alvast op te ruimen aangezien je toch dit jaar gaat verhuizen :)
Alle reacties Link kopieren Quote
@vuurenvlam ja precies, daarom doe ik dit jaar ook mee haha. En alles wat ik niet kwijt raak morgen, geef ik weg via marktplaats of facebook, of ik breng het uiteindelijk naar kringloop. Maar hopelijk is dat laatste niet nodig haha.

Wat balen van jouw situatie(s) zeg :hug: Wat voor vrijwilligerswerk deed je? Is er makkelijk iets in te vinden (als je het niet wilt vertellen, wat ik ook wel snap)?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam, een :hug: voor jou.

Jammer van je vrijwiligerswerk, maar met zo'n gedoe neemt het meer dan dat het je geeft.
Zoek je hetzelfde soort werk, of nu liever iets anders?

Erfenissen is vaak gedoe. Sterkte ermee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam: Och wat een gedoe weer :hug:
En ja, dat van die aanspraak herken ik (helaas).
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor de knuffels :)
Ik deed vrijwilligerswerk met (jawel) kinderen, die in een moeilijke situatie zitten omdat hun ouders er een potje van hebben gemaakt.

Er is hier genoeg te doen qua vrijwilligerswerk, ik moet er alleen zelf even achteraan gaan.

Van die erfenis baal ik vooral omdat ik halfbroer mijn volle vertrouwen heb gegeven. We hadden afgesproken dat we bij elkaar zouden komen, waarbij hij me alle documenten die relevant zijn voor de berekening zou laten inzien. Ik had al een paar data doorgegeven, wachtte op zijn reactie. En dan opeens een mail: dit is de berekening, kun je even akkoord geven?
Nou nee dus.

Aeon, voor jou ook een knuffel :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam62 schreef:
13-05-2022 22:21
Ik heb de laatste tijd niet meer echt geschreven maar alleen mee gelezen. Ik heb niks leuks om te vertellen.
Vrijwilligerswerk heb ik gestopt want daar was alleen maar gedoe en gestook. Ik moet nog iets nieuws vinden.
Verder gedoe met erfenis, het opeisen van de legitieme portie. De ene halfbroer probeert me te bedotten, hij is helaas de executeur. De andere staat dan wel achter me maar heeft zo zijn eigen problemen en verdwijnt af en toe van de aardbodem.
Verder is Viva soms de enige aanspraak die ik heb op een dag, godzijdank is het forum niet uit de lucht gehaald.
:hug: fijn dat je in ieder geval weer meeschrijft in dit topic. Kan me voorstellen dat het heftig is wat je tegelijkertijd meemaakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het zelf soms moeilijk het gevoel te hebben langs de zijlijn te staan. Andere mensen werken, wonen samen, hebben kinderen, kopen (weer) een huis. Dat soort dingen. Kinderen en een koophuis wil ik niet, maar ik zou wel dingen anders willen gaan doen. Ik ben blij met de vrienden die ik heb, zijn lieve mensen, maar soms ga ik mezelf dan weer teveel met anderen vergelijken en denken dat ik, o.a. door het deel ASS, een lost cause ofzo ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
:hug: voor degenen die het nodig hebben

@Vuurenvlam: ik vind het ook leuk dat je (weer) meeschrijft in dit topic, ook als je niks leuks te vertellen hebt. Stomme dingen mogen ook :)

@aardbei helaas kan ik - of iemand anders - dat gevoel niet van je wegnemen. Zoals ik weleens eerder heb geschreven, heb ik een vriendin die is afgekeurd en de dingen die je schrijft herken ik bij haar ook. Het zit diep geworteld. Ik denk dat het voor haar bijvoorbeeld ook moeilijk is om te zien wat zij voor mij betekent in het licht van alle negatieve punten in haar leven. Die wegen zo zwaar voor haar. Ik kan een boek over haar persoonlijkheid schrijven en alle geweldige herinneringen en ik wou dat zij - en jij - meer kon voelen hoe belangrijk je wél bent en er voor mensen om je heen toe doet.

Ik begrijp absoluut hoe de maatschappij waarde hecht aan een - goeie - baan, (koop)huis en een gezin. Het zijn boxen die je wel of niet af kunt tikken, maar eigenlijk is dat natuurlijk bizar en sluit het veel mensen uit. Daarbij moet je niet overschatten hoe belangrijk die mensen nou echt zijn. Als ik morgen doodga, dan wordt er gewoon een nieuw iemand aangenomen die mijn baan overneemt. Je bent gewoon vervangbaar als werknemer of eigenaar van een woning. Het zijn van een dochter, zus of vriendin is niet vervangbaar.
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren Quote
Dankjewel, Skadí :heart:

Mooi omschreven over de boxen die je wel of niet kunt aftikken. Zo had ik er vandaag weer eens niet naar gekeken😂

Het is misschien een beetje vergelijkbaar met bijvoorbeeld introvert vs. extravert. De maatschappij is in mijn beleving meer op extraverte mensen ingesteld dan mensen die dat niet zijn.

Soms vind ik het dan moeilijk om me voor bepaalde dingen "af te sluiten" omdat mensen om me heen, uiteraard óók met allemaal hun eigen issues, een heel ander soort leven leiden. Die zwemmen "makkelijk" met de stroom mee en dat is iets wat mij heel veel energie kost. Alsof ik ergens nog in een acceptatieproces zit in dat wat (nog) niet is gelukt of waarin ik anders ben dan anderen. Of misschien is dat meer mijn eigen gevoel.

Ik hoorde laatst een podcast van OMdenken waarin een vrouw deelt dat ze op haar 27e nog niet zwanger is terwijl anderen om haar heen wél massaal zwanger worden. Ik kon me dat, hoewel ik geen kinderen wil, wel indenken: iets graag willen, maar het lukt niet. En anderen lukt het wél.

Ik ben in diezelfde podcast wél afgehaakt toen die bewuste dame vertelde dat o.a. haar zorg was dat ze al oud zou zijn als ze een 4e kind zou krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aardbei35, het is sowieso lastig als je niet mee lijkt te doen in wat iedereen wel lijkt te doen. Ik kan mij voorstellen dat het soms lastig te accepteren is als iets een nooit is.

Ik doe vrij redelijk mee in het algemene leven, ik heb een baan, een eigen huis, een redelijk normaal leven. Maar ik kies af en toe voor dingen die niet standaard zijn en dan krijg ik al te horen dat ik het mijzelf te moeilijk maak. Ook al voel ik mij er beter door.
De maatschappij vindt het soms niet fijn als je anders bent, dat vind ik toch wel lastig.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
15-05-2022 13:46
Ik vind het zelf soms moeilijk het gevoel te hebben langs de zijlijn te staan. Andere mensen werken, wonen samen, hebben kinderen, kopen (weer) een huis. Dat soort dingen. Kinderen en een koophuis wil ik niet, maar ik zou wel dingen anders willen gaan doen. Ik ben blij met de vrienden die ik heb, zijn lieve mensen, maar soms ga ik mezelf dan weer teveel met anderen vergelijken en denken dat ik, o.a. door het deel ASS, een lost cause ofzo ben.
Dat gevoel ken ik wel.
En aan de andere kant heb ik er gewoon niks mee. Ik heb niks met kinderen en met koophuizen die je moet onderhouden en met dure spullen en met carrière maken. Al voordat ik afgekeurd werd had ik dat gevoel, toen wilde ik gewoon een simpele baan waarbij ik mensen kon helpen.

Ik voel wel dat ik me graag nuttig wil maken voor de samenleving maar dat hoeft niet per se met een betaalde baan als dat niet haalbaar is, dat heb ik nu wel geaccepteerd en dat geeft veel rust.

Op Facebook volg ik iemand die zijn nachtclub heeft verkocht en er een lap grond van heeft gekocht waar hij zwerfhonden opvangt en verzorgd (in Griekenland). Van luxe leventje naar een leven dat helemaal bestaat uit de zorg voor zijn honden.

Op instagram volg ik iemand die heel z'n hebben en houden verkocht heeft en nu rond de wereld wandelt en ondertussen geld inzamelt voor een project in Nepal.

Een kennis van me woont samen met haar partner in een omgebouwde vrachtwagen en reist zo de wereld rond.

Heerlijk dat soort mensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Skadi, je praat altijd zo liefdevol over je vriendin :heart:
Volgens mij zijn jullie beiden topvriendinnen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
13-05-2022 19:11
Even een vraagje, ik wil binnenkort in mijn uppie gaan kamperen maar absoluut niet op een camping waar ook jongeren of kinderen verblijven.

Bestaan er campings alleen voor adults?
Dank je wel voor jouw reactie, het mag overal in Nederland zijn. Ik ben echt aan rust toe en daar kom je niet aan toe met teveel gillende kinderen op een camping.

@Vuurenvlam, een dikke knuffel van mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
16-05-2022 13:11
Dank je wel voor jouw reactie, het mag overal in Nederland zijn. Ik ben echt aan rust toe en daar kom je niet aan toe met teveel gillende kinderen op een camping.

@Vuurenvlam, een dikke knuffel van mij.
Ik ben helemaal geen kampeerder, maar bij het Googelen kwam ik dit tegen:

https://www.jellyshoeve.nl/nl/

Ben zelf een paar keer in die omgeving op vakantie geweest en dat vond ik toch wel echt een aanrader. Dus wie weet is dit wat?
Alle reacties Link kopieren Quote
dianaf schreef:
16-05-2022 11:04
Aardbei35, het is sowieso lastig als je niet mee lijkt te doen in wat iedereen wel lijkt te doen. Ik kan mij voorstellen dat het soms lastig te accepteren is als iets een nooit is.

Ik doe vrij redelijk mee in het algemene leven, ik heb een baan, een eigen huis, een redelijk normaal leven. Maar ik kies af en toe voor dingen die niet standaard zijn en dan krijg ik al te horen dat ik het mijzelf te moeilijk maak. Ook al voel ik mij er beter door.
De maatschappij vindt het soms niet fijn als je anders bent, dat vind ik toch wel lastig.
Ja, als je "afwijkt" dan vinden mensen het denk ik moeilijk om je te plaatsen. Aan de buitenkant zie je niks.
Om ook on-topic te blijven: veel mensen begrijpen het ook niet als je zegt geen kinderen te willen. Dat wordt ook nog wel als afwijkend gezien in de maatschappij. Dqt gevoel heb ik dan.

Welke dingen doe je dan die niet standaard zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vuurenvlam62 schreef:
16-05-2022 11:18
Dat gevoel ken ik wel.
En aan de andere kant heb ik er gewoon niks mee. Ik heb niks met kinderen en met koophuizen die je moet onderhouden en met dure spullen en met carrière maken. Al voordat ik afgekeurd werd had ik dat gevoel, toen wilde ik gewoon een simpele baan waarbij ik mensen kon helpen.

Ik voel wel dat ik me graag nuttig wil maken voor de samenleving maar dat hoeft niet per se met een betaalde baan als dat niet haalbaar is, dat heb ik nu wel geaccepteerd en dat geeft veel rust.

Op Facebook volg ik iemand die zijn nachtclub heeft verkocht en er een lap grond van heeft gekocht waar hij zwerfhonden opvangt en verzorgd (in Griekenland). Van luxe leventje naar een leven dat helemaal bestaat uit de zorg voor zijn honden.

Op instagram volg ik iemand die heel z'n hebben en houden verkocht heeft en nu rond de wereld wandelt en ondertussen geld inzamelt voor een project in Nepal.

Een kennis van me woont samen met haar partner in een omgebouwde vrachtwagen en reist zo de wereld rond.

Heerlijk dat soort mensen.
Hoe heb je dat gedaan qua gevoel om bijvoorbeeld minder of geen last te hebben van hoe de buitenwereld op je keuze vrijwilligerswerk te doen i.p.v. betaald werk? En jezelf ook minder met anderen vergelijken die wél werken en een ander inkomen hebben?
Alle reacties Link kopieren Quote
MissPiglet schreef:
16-05-2022 14:05
Ik ben helemaal geen kampeerder, maar bij het Googelen kwam ik dit tegen:

https://www.jellyshoeve.nl/nl/

Ben zelf een paar keer in die omgeving op vakantie geweest en dat vond ik toch wel echt een aanrader. Dus wie weet is dit wat?
Ontzettend bedankt en ziet er goed uit, wilde sowieso weer eens gaan wandelen in Drenthe.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
16-05-2022 15:12
Ja, als je "afwijkt" dan vinden mensen het denk ik moeilijk om je te plaatsen. Aan de buitenkant zie je niks.
Om ook on-topic te blijven: veel mensen begrijpen het ook niet als je zegt geen kinderen te willen. Dat wordt ook nog wel als afwijkend gezien in de maatschappij. Dqt gevoel heb ik dan.

Welke dingen doe je dan die niet standaard zijn?
Eigenlijk geen hele rare dingen. Nou ja, dat vind ik.

Ik voel mij niet snel schuldig en zeg makkelijk nee, waardoor anderen mij niet meegaand of makkelijk vinden, want ik ben niet zomaar voor het karretje te spannen. Als ik ergens geen zin/lekker/fijn in heb, dan doe ik het niet enkel voor de lieve vrede of omdat het maar één keer per week/maand/jaar is.

Ik hoor wel eens dat ik niet bescheiden ben, want ik durf gewoon te zeggen dat ik vind dat ik er leuk uit zie. Of dat ik trots ben op iets dat ik gedaan heb. Of vind dat ik iets moois heb gemaakt. Blijkbaar mag je dat niet van jezelf zeggen/vinden, want dat mag alleen een ander zeggen. Ik noem het zelfverzekerd zijn en anderen noemen het vaak arrogantie. Vaak in de combinatie van dat ze zelf zo bescheiden zijn!! Terwijl ze vaak genoeg vinden dat ze veel beter zijn dan collega X die gewoon zegt dat hij iets goeds heeft gedaan, alleen ze zeggen het niet. Dus die bescheidenheid is nogal vals, want stiekem willen ze ook die erkenning, maar hebben niet de zelfverzekerheid om deze erkenning te claimen. Vaak zeggen ze dingen als: mensen moeten gewoon zien dat ik het goed doe. Daar doe ik niet aan, ik eis gewoon mijn complimenten op. ;-D

Werkgerelateerd laat ik mij niet meer zomaar piepelen door mijn werkgever. Bv trainingen die in eigen tijd moeten, werkoverleggen onder lunchtijd. Is het verplicht? Prima, maar dan schrijf ik ook de tijd. Niet mee eens, dan wil ik best de discussie aan. Ik ben een van de weinigen die gewoon zegt dat iets gewoon raar is.

Als vrouw jouw ruimte opeisen, zowel op straat, maar ook in gesprekken/discussies. Heel raar en zo niet vrouwelijk/bescheiden.

Op zich ben ik redelijk makkelijk met veel zaken. Maar nee = nee en je moet niet met onzin aankomen. Want ik fileer je!
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
aardbei35 schreef:
16-05-2022 15:16
Hoe heb je dat gedaan qua gevoel om bijvoorbeeld minder of geen last te hebben van hoe de buitenwereld op je keuze vrijwilligerswerk te doen i.p.v. betaald werk? En jezelf ook minder met anderen vergelijken die wél werken en een ander inkomen hebben?
Ik bedoel eigenlijk dat ik het voor mezelf heb geaccepteerd. Nog niet zo lang geleden voelde ik me minder omdat ik geen normale baan heb, nu niet meer. De buitenwereld heeft er verder niet zo veel mee te maken. Als iemand die niet dicht bij me staat vraagt wat ik doe, dan noem ik mijn vrijwilligerswerk (wat ik nu dus even niet heb) zonder erbij te vermelden dat het vrijwillig is. Ik werk er, toch? Of dat nu betaald of onbetaald is.
En vergelijken met (betaald) werkenden doe ik ook niet meer. Dat is appels met peren vergelijken. En als ik mezelf vergelijk met sommige mede-uitkeringstrekkers kom ik er niet eens zo slecht uit ;-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Overigens, toen ik mezelf nog minderwaardig voelde omdat ik ben afgekeurd en een tijdje echt even in de put zat daarover, heb ik dat in dit topic van me afgeschreven. Zo veel lieve en mooie reacties van jullie gekregen, dat heeft ook geholpen om anders naar mezelf en mijn situatie te kijken :redrose:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven