Bloedprikken 2 jarige: tips!

19-02-2021 15:52 46 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter (bijna 2) moet volgende week bloedprikken. Vanwege een auto-immuunziekte moet dit elk half jaar. Toen ze anderhalf was is er ook geprikt en dit was natuurlijk drama.

Nu ze alles wat meer snapt (maar natuurlijk wel op 2 jarige niveau) ben ik op zoek naar tips/ervaringen van prikken bij zulke jonge kinderen.

- Hoe leg ik uit wat er gebeurd? Zodat ze misschien iets minder schrikt / in de houdgreep hoeft als 6 maanden geleden?
- Helpt een cadeautje? Wat zijn daarmee de ervaringen? Het idee is om dit nu niet te doen, maar ben benieuwd waarom mensen ervoor kiezen wel een cadeautje e te geven na een ziekenhuis bezoek.

Wie helpt :)
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk? Dit is gewoon niet leuk. Doet pijn. Spannend.
Dus ik zou er juist vooraf zo min mogelijk over zeggen. Anders wordt het zo’n ding en kan je haar bijv vanaf de parkeerplaats aan haar haren meeslepen. Het moet toch, liefst goedschiks maar als het niet anders kan, dan maar even in de houdgreep.
Gister met mijn kind nog een ‘vervelende’ behandeling gehad. Krijsen, gillen, tranen met tuiten. Maar toen het klaar was, was ze ook meteen weer stil. Een dikke knuffel en het was weer goed.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik zou doen:

Zelf rustig blijven, eerlijk zeggen wat er gaat gebeuren (kort vooraf), geen groot drama van maken.
Afleiden, de andere kant op laten kijken (indien mogelijk). Eventueel een knuffel mee en de knuffel ook laten prikken (is meer iets voor oudere kindjes).

Cadeautjes etc zou ik zelf niet doen. Het is iets wat moet, en wat vervelend is. Maar tegelijkertijd is ze nog geen 2. Of ze dat cadeautje snapt is ook maar te bezien.
Inderdaad: geen groot ding van maken. Niet ruim van tevoren gaan aankondigen.

Ik deed het met mijn peuter zelfs zo dat ik er niet bij was (dit ging dan over tubes en sondes inbrengen). Dan deden twee verpleegsters het snel en kwam ik pas binnen als het erop zat. Zo associeerde ze die handeling niet met mij. Zo werd het in elk geval geadviseerd door het ziekenhuis.
Alle reacties Link kopieren
Niet te vergelijken, maar moest vorig jaar een keer bloedprikken met mijn toen net 2 jarige peuter. We zaten al een tijdje in het ziekenhuis en ze vroegen of ik zo’n verdovend zalfje er eerst op wilde, maar dat moest een uur intrekken enzovoort.
Ik dacht; dit duurt lang, gaan met die banaan en meteen cold turkey die naald erin bij hem.
Hoe sneller hoe beter! We gingen naar een kamertje, houdgreep, even huilen maar daarna mocht zoonlief een knuffel uit een enorme bak uitzoeken.
En opgelost!

Maar als je dochter dit elk half jaar moet ondergaan is wat uitleg natuurlijk fijner.
En een kleinigheidje, of ergens langs naderhand wat ze heel leuk vindt, is echt zo gek niet lijkt me!
Alle reacties Link kopieren
Bloedprikken hoeft geen pijn te doen. Toevallig had ik het vanmorgen. Deed een heel klein beetje pijn. Paar maanden geleden voelde ik er niks van. Ligt echt aan de prikker, denk ik.

Misschien uitleggen dat ze een heel klein prikje krijgt. Gewoon naar mama blijven kijken en dan voel je bijna niks. Helpt omkopen al bij 2 jarigen? Lief gaan zitten, naar mama blijven kijken, dan krijg je een cadeautje (en wel evengoed een cadeautje geven natuurlijk. Of wat lekkers).
aviendha wijzigde dit bericht op 19-02-2021 16:01
1.85% gewijzigd
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
Alle reacties Link kopieren
Cadeautjes zou ik ook niet aan beginnen. Zeker niet als je ieder half jaar weer moet. Dan is het handiger dat ze er aan went en weet dat het er bij hoort en daar verder geen drama over maakt.
Hooguit een koekje/ijsje oid achteraf.

Misschien kun je het naspelen thuis met een speelgoed prik. Zodat ze begrijpt wat er gebeurd?

Tijdens het prikken andere kant op kijken. Misschien een liedje zingen of filmpje kijken op je telefoon ter afleiding?
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontjes kregen "bananensap" op de arm, dat verdoofd een beetje. Bij de ene kreeg ik vooraf wat mee en bij de andere daar ter plekke. Bij beiden ging het eigenlijk verrassend goed, ook toen er geen "bananensap" werd gebruikt.
Aviendha schreef:
19-02-2021 15:59
Bloedprikken hoeft geen pijn te doen. Toevallig had ik het vanmorgen. Deed een heel klein beetje pijn. Paar maanden geleden voelde ik er niks van. Ligt echt aan de prikker, denk ik.
Bij kinderen is dat toch weer anders hoor. Die worden met een heel klein naaldje geprikt, het buisje is minder snel vol, er kan eerder stolling optreden waardoor meer geklopt moet worden.

Ik heb zelf heel dunne vaatjes en wordt ook vaak met een babynaald of vlindernaald geprikt. Nou, vooral dat kloppen halverwege doet pijn. En je bent er niet met een minuutje.
Alle reacties Link kopieren
Ik moest destijds toevallig zelf ook en mijn dochter toen twee ook. Eerst bij mij gekeken en daarna haar armpje.

Hier mag ze bij bloedprikken daarna wel een ballon.
Gewoon voor een leuke associatie daarna. Ze is nu met ontslag bij de kinderarts nu hoeft t niet meer.

Ik zou er zelf wel een ritueel van maken met haar vooral omdat t langdurig moet. Dus iets vast wat jullie daarna doen of wat ze krijgt.
where ever you go, go with your heart
Alle reacties Link kopieren
Tiana_76 schreef:
19-02-2021 16:01
Bij kinderen is dat toch weer anders hoor. Die worden met een heel klein naaldje geprikt, het buisje is minder snel vol, er kan eerder stolling optreden waardoor meer geklopt moet worden.

Ik heb zelf heel dunne vaatjes en wordt ook vaak met een babynaald of vlindernaald geprikt. Nou, vooral dat kloppen halverwege doet pijn. En je bent er niet met een minuutje.
De vorige 2x ging het op zich wel snel gelukkig. Ik heb ook niet echt het idee dat ze echt veel pijn heeft. Er was verdoving gebruikt. Voor mijn gevoel is het meer de spanning, vreemde mensen die aan haar zitten en het iets moeten wat niet leuk is waardoor ze overstuur raakt.

Ze hebben hier in het ziekenhuis wel een aparte kinderprikkamer, met knuffels e.d. dus dat scheelt. Ik neig zelf naar op het moment in de wachtkamer uitleggen wat we daar doen, maar geen idee of dat mij juist tegen gaat werken....
Vutje schreef:
19-02-2021 15:59
Cadeautjes zou ik ook niet aan beginnen. Zeker niet als je ieder half jaar weer moet. Dan is het handiger dat ze er aan went en weet dat het er bij hoort en daar verder geen drama over maakt.
Hooguit een koekje/ijsje oid achteraf.

Misschien kun je het naspelen thuis met een speelgoed prik. Zodat ze begrijpt wat er gebeurd?

Tijdens het prikken andere kant op kijken. Misschien een liedje zingen of filmpje kijken op je telefoon ter afleiding?
Bij de tandarts mogen kinderen ook vaak wat uitzoeken. Mijn jongste is daar geen fan van maar het vooruitzicht van in de bak mogen grabbelen maakt dat ze het beter doorstaat. Dus waarom niet? Op een gegeven moment vinden ze zich daar echt wel te groot en flink voor, hoor.
En cadeautjes hoeven niet duur te zijn hè. Bij de Action een kleine prul, helemaal prima. Een koekje of ijsje heeft overigens hetzelfde effect dus dat maakt niks uit.
Daarnaast, ik trakteer mezelf ook af en toe op een maskertje, lekkere koffie o.i.d. na iets spannends. Ik verlang niet van mezelf om altijd maar flink en groot te zijn en dat zou ik bij een 2-jarige ook niet verwachten.
Cookieholic schreef:
19-02-2021 16:08
De vorige 2x ging het op zich wel snel gelukkig. Ik heb ook niet echt het idee dat ze echt veel pijn heeft. Er was verdoving gebruikt. Voor mijn gevoel is het meer de spanning, vreemde mensen die aan haar zitten en het iets moeten wat niet leuk is waardoor ze overstuur raakt.

Ze hebben hier in het ziekenhuis wel een aparte kinderprikkamer, met knuffels e.d. dus dat scheelt. Ik neig zelf naar op het moment in de wachtkamer uitleggen wat we daar doen, maar geen idee of dat mij juist tegen gaat werken....
Ik zou dit moment even gebruiken om het eens uit te testen of ze beter reageert op prikken zonder het te weten of wel. Maar niet te ver van tevoren, als je de jas aan gaat doen of in de auto stapt. Dan vertellen wat jullie gaan doen maar dat je daarna iets leuks gaat doen/geven.
Mocht het haar echt veel te nerveus maken dan weet je over een halfjaar dat je het beter op het moment van prikken kunt vertellen.
Vutje schreef:
19-02-2021 15:59
Cadeautjes zou ik ook niet aan beginnen. Zeker niet als je ieder half jaar weer moet. Dan is het handiger dat ze er aan went en weet dat het er bij hoort en daar verder geen drama over maakt.
Hooguit een koekje/ijsje oid achteraf.

Misschien kun je het naspelen thuis met een speelgoed prik. Zodat ze begrijpt wat er gebeurd?

Tijdens het prikken andere kant op kijken. Misschien een liedje zingen of filmpje kijken op je telefoon ter afleiding?
Klein cadeautje kan toch prima? Hoeft niet meteen een Barbie poppenhuis te zijn. Een boekje, ballon, stickers dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren
Tiana_76 schreef:
19-02-2021 15:57
Inderdaad: geen groot ding van maken. Niet ruim van tevoren gaan aankondigen.

Ik deed het met mijn peuter zelfs zo dat ik er niet bij was (dit ging dan over tubes en sondes inbrengen). Dan deden twee verpleegsters het snel en kwam ik pas binnen als het erop zat. Zo associeerde ze die handeling niet met mij. Zo werd het in elk geval geadviseerd door het ziekenhuis.
Vind ik een goed idee bij dat soort ingrepen. Ik moest vroeger regelmatig gefixeerd worden door mijn vader in het ziekenhuis. Daar heb ik een behoorlijke tik van opgelopen.
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
Alle reacties Link kopieren
Onze dochter van drie en half moet ook elk half jaar geprikt worden en helaas werkt bij haar niets in het drama...
Klein cadeautje krijgen ze meestal al wel van de prikker: dapperheidsdiploma, sticker uitzoeken, kaartje uitzoeken, etc...

Wat wel helpt is het inderdaad niet van te voren vertellen want dan is de spanning echt tot maximaal opgebouwd. Beter op het laatste moment achterkomen werkt bij haar het beste.
En een ijsje erna.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Zo min mogelijk. Hier bij dochter geen voorbereiding gedaan. Toen we in het hokje kwamen gezegd “de dokter gaat een prikje in je arm doen, dat doet pijn maar duurt niet lang”. Thats it. Gaan zitten. Kind in de houdgreep en hoppa. Helpt wel als ze met een ouder gaat die er zelf prima tegen kan. Ik zat gewoon te buurten met die vrouw die prikte. Geen speciale aandacht naar kind of geforceerd afleiden ofzo. Hier verliep het super.
Ik ben niet van de cadeautjes. Ik krijg helaas ook niks als ik iets vervelends moet doen. Hoort bij het leven.
Alle reacties Link kopieren
Het aan de prikzusters/broeders overlaten.
Die hebben veel ervaring met het prikken van kleintjes is mijn ervaring
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Hier kunnen de kinderen een beetje een roesje krijgen. Mijn dochter met Coeliakie en slechte schildklier werking moet vaak bloedprikken, al jaren, maar nu ze 11 is is ze eraan gewend en dan nog komt een traantje, maar ze laat zich wel goed helpen.
Alle reacties Link kopieren
En een recept vragen voor Emla verdovingszalf, dat krijg je hier standaard van de kinderarts
Alle reacties Link kopieren
Bij ons in het ziekenhuis krijgen kindjes voor het ondergaan van verschillende onderzoeken een sticker. Dat heeft al een dag met 8 stickers opgeleverd. En iedere keer was ze er nog steeds blij mee. Toen was ze wel 3 jaar, ik weet niet hoe blij een 2-jarige met stickers is
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig ;)
Alle reacties Link kopieren
OpenHaardVuur schreef:
19-02-2021 16:48
Bij ons in het ziekenhuis krijgen kindjes voor het ondergaan van verschillende onderzoeken een sticker. Dat heeft al een dag met 8 stickers opgeleverd. En iedere keer was ze er nog steeds blij mee. Toen was ze wel 3 jaar, ik weet niet hoe blij een 2-jarige met stickers is
Ah dat is wel heel lief! Ik weet het eerlijk gezegd ook niet. Vorige keer (met anderhalf dus) kreeg ze een prikdiploma met stickers erop, maar daar was ze niet echt van onder de indruk..
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoon kreeg een rubber speelgoedhaai in zijn hand om vast te houden tijdens het prikken, ter afleiding. Die vond hij zo geweldig dat hij de keer daarna enthousiast naar de prikbalie huppelde. Met Corona doen ze zoiets nu vast niet, maar misschien kun je zelf iets meenemen?
Ik zie nu al een paar mensen zeggen dat je je kind de ander kant op moet laten kijken, maar dat kan ook juist weer tegen je werken. Sommige kinderen hebben het juist nodig om te zien wat er gebeurt.
Alle reacties Link kopieren
In ieder geval niet liegen dat het geen pijn doet.

Ik ken een wat ouder kind die daar volledig op doorgedraaid is: want het deed wel pijn! Terwijl mama had gezegd van niet. Die laat zich nu met geen 10 paarden nog prikken en ze moet ook regelmatig ivm chronische ziekte.. Psycholoog erbij en alles.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven