Kinderen
alle pijlers
Boek/informatie praten met kleuters
woensdag 25 januari 2023 om 09:03
Was zoekende naar een goede titel maar ben op zoek naar handvaten hoe om te gaan met een kleuter.
Hij kan vaak ineens heel boos zijn, als hij niet op de tablet mag of niet nog mag voetballen met de buurjongen rond etenstijd. Hij kan er lang in blijven hangen, ik richt me doorgaans meer op het begrip dat ik snap dat t vervelend is maar het is ook een keer klaar met stampen en boos zijn. Geef aan dat als hij wil praten dat kan of als ik ergens mee kan helpen, kom aantal keer terug en meestal bij een vierde keer wil hij praten en is het goed. Maar als ik daarna vraag wat er was oid is het altijd ‘ik weet het niet’.
Vriend heeft minder geduld en kan sneller boos worden vooral als hij maar boos blijft.
We merken dat we beide niet zo goed weten hoe het aan te vliegen, al denk ik dat boos worden ook niet perse de oplossing is maar vriend vindt dat ik wel eens teveel pamper. Kan me daar ook wel iets voorstellen.
In ieder geval ben ik op zoek naar een boek/website/informatie over hoe het beste met dit soort dingen om te gaan maar ook hoe werkt het begripsniveau van een kleuter. Wat kun je verwachten dat een kind begrijpt en nog meer wat niet.
Hij kan vaak ineens heel boos zijn, als hij niet op de tablet mag of niet nog mag voetballen met de buurjongen rond etenstijd. Hij kan er lang in blijven hangen, ik richt me doorgaans meer op het begrip dat ik snap dat t vervelend is maar het is ook een keer klaar met stampen en boos zijn. Geef aan dat als hij wil praten dat kan of als ik ergens mee kan helpen, kom aantal keer terug en meestal bij een vierde keer wil hij praten en is het goed. Maar als ik daarna vraag wat er was oid is het altijd ‘ik weet het niet’.
Vriend heeft minder geduld en kan sneller boos worden vooral als hij maar boos blijft.
We merken dat we beide niet zo goed weten hoe het aan te vliegen, al denk ik dat boos worden ook niet perse de oplossing is maar vriend vindt dat ik wel eens teveel pamper. Kan me daar ook wel iets voorstellen.
In ieder geval ben ik op zoek naar een boek/website/informatie over hoe het beste met dit soort dingen om te gaan maar ook hoe werkt het begripsniveau van een kleuter. Wat kun je verwachten dat een kind begrijpt en nog meer wat niet.
woensdag 25 januari 2023 om 09:14
Luisteren naar kinderen van Thomas Gordon.
Je hebt in ieder geval al door dat boos worden niet helpt bij een toch al explosief en emotioneel kind. De gouden tip heb ik niet, behalve dan niet boos worden en proberen conflicten voor te zijn door snel duidelijkheid te geven en pick your battles.
Ik had ook een pittige kleuter en de buitenstaander zou al snel denken dat het kind door gillen haar zin zou krijgen. Iedere nee van mij werd gevolgd door een driftbui die zijn weerga niet kende. Daar zat soms een legitieme reden achter. Ze mocht bijvoorbeeld nooit koek als we thuis kwamen, omdat we dan na een half uur zouden gaan eten. Achter die woede zat echter wel grote trek en de behoefte aan rust en even kletsen met mama. We zijn dus begonnen met elke dag voor het eten even rustig zitten, wat drinken, crackertje of banaan erbij. Dan at ze alsnog wel later, maar was wel even de stress uit de dag.
Je hebt in ieder geval al door dat boos worden niet helpt bij een toch al explosief en emotioneel kind. De gouden tip heb ik niet, behalve dan niet boos worden en proberen conflicten voor te zijn door snel duidelijkheid te geven en pick your battles.
Ik had ook een pittige kleuter en de buitenstaander zou al snel denken dat het kind door gillen haar zin zou krijgen. Iedere nee van mij werd gevolgd door een driftbui die zijn weerga niet kende. Daar zat soms een legitieme reden achter. Ze mocht bijvoorbeeld nooit koek als we thuis kwamen, omdat we dan na een half uur zouden gaan eten. Achter die woede zat echter wel grote trek en de behoefte aan rust en even kletsen met mama. We zijn dus begonnen met elke dag voor het eten even rustig zitten, wat drinken, crackertje of banaan erbij. Dan at ze alsnog wel later, maar was wel even de stress uit de dag.
woensdag 25 januari 2023 om 09:16
Hij heeft nog niet de vaardigheden geleerd om zijn frustratie en teleurstelling anders te laten blijken dan met boos zijn.
Wat hier helpt is zeggen wanneer het wel mag en waarom het nu niet mag.
Wij hebben er een routine in de dag van.
Uit school even wat eten en drinken. Dan een half uur (tot de grote wijzer dáár staat) op een scherm. Dan gaat het scherm uit en mogen ze gaan spelen.
Je mag ook buiten spelen en voetballen. Maar om 17 uur moet je binnen zijn en kom je niet meer buiten. Als wij gaan eten koken mag je zolang nog even op een scherm en wij waarschuwen wanneer het eten bijna klaar is zodat je af kunt ronden.
Ik denk dat als je dit soort regels maakt, het makkelijker word voor iedereen hoe het duidelijk word en dat het niet afhangt van je bui of welke andere willekeur dan ook.
Wat hier helpt is zeggen wanneer het wel mag en waarom het nu niet mag.
Wij hebben er een routine in de dag van.
Uit school even wat eten en drinken. Dan een half uur (tot de grote wijzer dáár staat) op een scherm. Dan gaat het scherm uit en mogen ze gaan spelen.
Je mag ook buiten spelen en voetballen. Maar om 17 uur moet je binnen zijn en kom je niet meer buiten. Als wij gaan eten koken mag je zolang nog even op een scherm en wij waarschuwen wanneer het eten bijna klaar is zodat je af kunt ronden.
Ik denk dat als je dit soort regels maakt, het makkelijker word voor iedereen hoe het duidelijk word en dat het niet afhangt van je bui of welke andere willekeur dan ook.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 25 januari 2023 om 09:17
Hier thuis ook zo'n licht ontvlambaar jongetje: bij ons heeft het te maken met een sterke drang naar autonomie - waarschijnlijk hoogsensitief HSSS- in combinatie met een kort lontje.Whadiepooh schreef: ↑25-01-2023 09:03Was zoekende naar een goede titel maar ben op zoek naar handvaten hoe om te gaan met een kleuter.
Hij kan vaak ineens heel boos zijn, als hij niet op de tablet mag of niet nog mag voetballen met de buurjongen rond etenstijd. Hij kan er lang in blijven hangen, ik richt me doorgaans meer op het begrip dat ik snap dat t vervelend is maar het is ook een keer klaar met stampen en boos zijn. Geef aan dat als hij wil praten dat kan of als ik ergens mee kan helpen, kom aantal keer terug en meestal bij een vierde keer wil hij praten en is het goed. Maar als ik daarna vraag wat er was oid is het altijd ‘ik weet het niet’.
Vriend heeft minder geduld en kan sneller boos worden vooral als hij maar boos blijft.
We merken dat we beide niet zo goed weten hoe het aan te vliegen, al denk ik dat boos worden ook niet perse de oplossing is maar vriend vindt dat ik wel eens teveel pamper. Kan me daar ook wel iets voorstellen.
In ieder geval ben ik op zoek naar een boek/website/informatie over hoe het beste met dit soort dingen om te gaan maar ook hoe werkt het begripsniveau van een kleuter. Wat kun je verwachten dat een kind begrijpt en nog meer wat niet.
- Draakje vurig is leuk voor je kind met achterin goede info voor de ouders
- Verdiep je eens in 'high sensitive, strong willed'.
- Ik heb zelf net 'het hooggevoelige kind met een sterke wil' geleend bij de bieb maar ik kan je nog niet vertellen of dit een fijn boek is.
Wat een beetje helpt bij ons:
- Accepteren dat hij boos is en dat nog niet zo goed kan kanaliseren. Zelf boos worden werkt contraproductief want dan heeft hij 2 redenen om boos te zijn.
- Bij ons werkt dat benoemen "ik zie dat je boos bent, ik laat jou even boos zijn" en dan helemaal niets meer aan doen. Elke blik, opmerking, aanraking is olie op het vuur.
- Wij hebben hem geleerd dat hij bijv. wel met de kussens van de bank heel hard op de grond mag slaan, maar niet met eten of boeken gooien.
- Hij heeft zelf ontdekt dat hij van even boekje (voor-)lezen, lego weer rustig wordt.
Het is bij ons ook vaak een gevolg van moe, teveel prikkels, te weinig rustmomenten. Dus die bouwen we nu nog bewuster in, ook op de BSO.
woensdag 25 januari 2023 om 09:22
Ik lees mee, wij hebben ook vaak dit soort issues en een verschillende aanpak / mate van geduld.
Zelf heb ik ‘How to talk to kids’ gelezen. Dat vind ik op zich een goed boek. Het zet je stil bij hoe een kind denkt en hoe je over komt als je hem op een bepaalde manier benadert en wat daarin wel en niet (averechts) werkt. Ik vind de voorbeeldgesprekjes in dit boek alleen te simplistisch. De kinderen in het boek zijn altijd opeens super schappelijk als ze naar op de juiste manier benaderd worden. Bij mijn kinderen werkt dat helaas niet. Maar voor je eigen inzicht en houding vind ik het een goed boek.
Zelf heb ik ‘How to talk to kids’ gelezen. Dat vind ik op zich een goed boek. Het zet je stil bij hoe een kind denkt en hoe je over komt als je hem op een bepaalde manier benadert en wat daarin wel en niet (averechts) werkt. Ik vind de voorbeeldgesprekjes in dit boek alleen te simplistisch. De kinderen in het boek zijn altijd opeens super schappelijk als ze naar op de juiste manier benaderd worden. Bij mijn kinderen werkt dat helaas niet. Maar voor je eigen inzicht en houding vind ik het een goed boek.
woensdag 25 januari 2023 om 09:27
Wat ik me nog afvraag: wat is precies het ongewenste gedrag? Je hebt het over boos zijn, maar dat lijkt me niet iets wat niet mag toch? Opkroppen is ook niet goed. Iedereen is wel eens boos, jullie zelf ook. Ik zou kijken naar hoe je je kind kunt leren hoe ermee om te gaan en hem daarin begrenzen. Dus niet gooien met spullen, niet keihard schreeuwen, maar als hij een half uur wil stampvoeten: waarom niet? Ik zou willen dat mijn kinderen hun boosheid zo zouden uiten, bij hen gaat het er wel wat heftiger aan toe.
Als ik je zo lees hebben jullie daarnaast denk ik beide een valkuil: jij dat je misschien wat teveel wil uitleggen en bespreken, wat nog boven het begrip van een kleuter zit. Zoals vragen waarom hij bepaald gedrag vertoonde. Dat is een mate van zelfreflectie die je volgens mij niet kunt verwachten van een kleuter. Je man dat hij zelf het gedrag laat zien dat hij juist niet wil dat je zoon laat zien en daarin het verkeerde voorbeeld geeft. Ik hoorde eens van een situatie waarin een ouder roept tegen een kind: “Godverdomme, je mag niet vloeken!!!!”. Je man doet iets soortgelijks als hij met hetzelfde boze gedrag reageert dat hij juist niet wil van jullie zoon. Beter is het om dan juist zelf te laten zien hoe je rustig blijft als je heel boos bent. Wel moeilijk als het bloed onder je nagels wordt weggehaald, dat snap ik ook. Maar dan kun je ook weer goed begrijpen dat het voor een kleuter nog veel moeilijker is om zijn boosheid te beteugelen.
Als ik je zo lees hebben jullie daarnaast denk ik beide een valkuil: jij dat je misschien wat teveel wil uitleggen en bespreken, wat nog boven het begrip van een kleuter zit. Zoals vragen waarom hij bepaald gedrag vertoonde. Dat is een mate van zelfreflectie die je volgens mij niet kunt verwachten van een kleuter. Je man dat hij zelf het gedrag laat zien dat hij juist niet wil dat je zoon laat zien en daarin het verkeerde voorbeeld geeft. Ik hoorde eens van een situatie waarin een ouder roept tegen een kind: “Godverdomme, je mag niet vloeken!!!!”. Je man doet iets soortgelijks als hij met hetzelfde boze gedrag reageert dat hij juist niet wil van jullie zoon. Beter is het om dan juist zelf te laten zien hoe je rustig blijft als je heel boos bent. Wel moeilijk als het bloed onder je nagels wordt weggehaald, dat snap ik ook. Maar dan kun je ook weer goed begrijpen dat het voor een kleuter nog veel moeilijker is om zijn boosheid te beteugelen.
nicole123 wijzigde dit bericht op 25-01-2023 09:40
5.57% gewijzigd
woensdag 25 januari 2023 om 09:35
En nog een tip van een pedagoog die zinnige dingen hierover zegt: Steven Pont. Hij heeft boeken geschreven, maar er zijn ook artikelen van zijn hand, interviews, hij is in diverse (opvoed)tv-programma’s aan het woord geweest, etc.
Zijn advies is: probeer dingen aan de voorkant te regelen ipv aan de achterkant op te lossen. Dus bijv duidelijk vertellen wat je wel en niet wil hebben, een structuur zodat je kind weet waar hij aan toe is (bijv wat betreft de tablet, altijd X minuten met een wekker of tijdens het eten koken oid, zodat je kind niet voor vervelende verrassingen staat), genoeg positieve aandacht zodat een kind niet om negatieve aandacht gaat vragen, genoeg eten en slaap (voor je kind en voor jezelf!), etc. Je kunt beter dingen voorkomen dan continu brandjes blussen. En dan komt er echt nog wel eens een woedeaanval, maar dan heb je ook de energie om daarmee om te gaan en kom je niet in een vicieuze cirkel dat je met emotie reageert op je kinds emotie, het daarmee alleen maar versterkt en je blijft hangen in een negatieve sfeer en het ene na het andere conflict.
Zijn advies is: probeer dingen aan de voorkant te regelen ipv aan de achterkant op te lossen. Dus bijv duidelijk vertellen wat je wel en niet wil hebben, een structuur zodat je kind weet waar hij aan toe is (bijv wat betreft de tablet, altijd X minuten met een wekker of tijdens het eten koken oid, zodat je kind niet voor vervelende verrassingen staat), genoeg positieve aandacht zodat een kind niet om negatieve aandacht gaat vragen, genoeg eten en slaap (voor je kind en voor jezelf!), etc. Je kunt beter dingen voorkomen dan continu brandjes blussen. En dan komt er echt nog wel eens een woedeaanval, maar dan heb je ook de energie om daarmee om te gaan en kom je niet in een vicieuze cirkel dat je met emotie reageert op je kinds emotie, het daarmee alleen maar versterkt en je blijft hangen in een negatieve sfeer en het ene na het andere conflict.
woensdag 25 januari 2023 om 09:59
Bedankt voor de tips en de herkenning!
Klopt ook wat jullie zeggen wbt vriend, ik zeg ook dat boos worden niet werkt want dat is hij daarom alleen maar meer overstuur, vriend moe en nog steeds boos.
Stampvoeten mag zeker maar keihard gillen in de gang of niet uit de auto willen komen en trappen mag niet.
Ik zit inderdaad teveel op een stukje begrip wat ik terug verwacht. Komt ook omdat onze driejarige een stuk mondiger is en vaak aangeeft waarom ie boos is.
Bij mijn vriend merk ik dat hij vooral ermee zit dat hij niet snapt waarom zoon over zoiets kleins helemaal uit de pan flipt. Gister liet hij expres een deksel vallen en hij vroeg heel normaal of hij die wilde oprapen, vervolgens nog twee keer op een normale toon en toen dwingend. Vervolgens ging zoon gillend in de stoel liggen.
Ik probeer hem in die momenten meer links te laten liggen en belonen wanneer hij daarna goed gedrag vertoont. Hem daarmee zelf regie te geven dat het weer goed kan zijn. Maar verwacht daar denk ik nog teveel van.
Op zich zijn er afspraken hoe dingen lopen, dus nooit tv in de ochtend doordeweeks en voor het eten even wat kijken. Maar misschien moeten we die lijnen duidelijker trekken. Al heb ik meer een idee dat het komt uit overprikkelt na een school/bso dag maar zeker niet altijd.
Klopt ook wat jullie zeggen wbt vriend, ik zeg ook dat boos worden niet werkt want dat is hij daarom alleen maar meer overstuur, vriend moe en nog steeds boos.
Stampvoeten mag zeker maar keihard gillen in de gang of niet uit de auto willen komen en trappen mag niet.
Ik zit inderdaad teveel op een stukje begrip wat ik terug verwacht. Komt ook omdat onze driejarige een stuk mondiger is en vaak aangeeft waarom ie boos is.
Bij mijn vriend merk ik dat hij vooral ermee zit dat hij niet snapt waarom zoon over zoiets kleins helemaal uit de pan flipt. Gister liet hij expres een deksel vallen en hij vroeg heel normaal of hij die wilde oprapen, vervolgens nog twee keer op een normale toon en toen dwingend. Vervolgens ging zoon gillend in de stoel liggen.
Ik probeer hem in die momenten meer links te laten liggen en belonen wanneer hij daarna goed gedrag vertoont. Hem daarmee zelf regie te geven dat het weer goed kan zijn. Maar verwacht daar denk ik nog teveel van.
Op zich zijn er afspraken hoe dingen lopen, dus nooit tv in de ochtend doordeweeks en voor het eten even wat kijken. Maar misschien moeten we die lijnen duidelijker trekken. Al heb ik meer een idee dat het komt uit overprikkelt na een school/bso dag maar zeker niet altijd.
woensdag 25 januari 2023 om 10:00
Dit boek raad ik ook aan. Ik denk dat het grootste deel wel voor iets oudere kinderen bedoeld is, maar de kern is ook toepasbaar op jongere kinderen. Het gaat er om dat een kind zich gehoord voelt en echt mee mag denken over oplossingen, ipv zich aan eenzijdige afspraken moet houden. Hier werkt het heel goed.KamilleT schreef: ↑25-01-2023 09:14Luisteren naar kinderen van Thomas Gordon.
Je hebt in ieder geval al door dat boos worden niet helpt bij een toch al explosief en emotioneel kind. De gouden tip heb ik niet, behalve dan niet boos worden en proberen conflicten voor te zijn door snel duidelijkheid te geven en pick your battles.
Ik had ook een pittige kleuter en de buitenstaander zou al snel denken dat het kind door gillen haar zin zou krijgen. Iedere nee van mij werd gevolgd door een driftbui die zijn weerga niet kende. Daar zat soms een legitieme reden achter. Ze mocht bijvoorbeeld nooit koek als we thuis kwamen, omdat we dan na een half uur zouden gaan eten. Achter die woede zat echter wel grote trek en de behoefte aan rust en even kletsen met mama. We zijn dus begonnen met elke dag voor het eten even rustig zitten, wat drinken, crackertje of banaan erbij. Dan at ze alsnog wel later, maar was wel even de stress uit de dag.
woensdag 25 januari 2023 om 10:07
Waarom liet hij dat deksel vallen? Wilde hij de aandacht van zijn vader trekken? Ik zorgde wel dat ik niet in zo’n machtsstrijd terecht kwam met mijn jongste, dat ik dan vroeg of ze iets wilde oprapen en het van kwaad tot erger ging. Ik zou dus die deksel oppakken, het kind een kus geven en vragen of ze wat wil eten.Whadiepooh schreef: ↑25-01-2023 09:59Bedankt voor de tips en de herkenning!
Klopt ook wat jullie zeggen wbt vriend, ik zeg ook dat boos worden niet werkt want dat is hij daarom alleen maar meer overstuur, vriend moe en nog steeds boos.
Stampvoeten mag zeker maar keihard gillen in de gang of niet uit de auto willen komen en trappen mag niet.
Ik zit inderdaad teveel op een stukje begrip wat ik terug verwacht. Komt ook omdat onze driejarige een stuk mondiger is en vaak aangeeft waarom ie boos is.
Bij mijn vriend merk ik dat hij vooral ermee zit dat hij niet snapt waarom zoon over zoiets kleins helemaal uit de pan flipt. Gister liet hij expres een deksel vallen en hij vroeg heel normaal of hij die wilde oprapen, vervolgens nog twee keer op een normale toon en toen dwingend. Vervolgens ging zoon gillend in de stoel liggen.
Ik probeer hem in die momenten meer links te laten liggen en belonen wanneer hij daarna goed gedrag vertoont. Hem daarmee zelf regie te geven dat het weer goed kan zijn. Maar verwacht daar denk ik nog teveel van.
Op zich zijn er afspraken hoe dingen lopen, dus nooit tv in de ochtend doordeweeks en voor het eten even wat kijken. Maar misschien moeten we die lijnen duidelijker trekken. Al heb ik meer een idee dat het komt uit overprikkelt na een school/bso dag maar zeker niet altijd.
Denkt hij misschien dat jullie de 3-jarige het liefste jongetje vinden? Hoeveel tijd besteden jullie een op een met hem?
woensdag 25 januari 2023 om 10:28
Je wil niet in een machtsstrijd raken met je kind over een deksel. Wat wil vriend hiermee bereiken? Laten zien dat hij de baas is, en zoon uiteindelijk moet doen wat hij zegt? Lijkt me geen fijn uitgangspunt voor een harmonieus gezinsleven.
Ik zat vroeger ook vast in dat soort machtsstrijd maar sinds ik dat heb losgelaten gaat het zo veel soepeler. Ik probeer zelf altijd even afstand te nemen en te bedenken of het onderwerp van de strijd echt zo belangrijk is dat ik de relatie met mijn kind geweld wil aandoen. Bij een deksel op de grond is de conclusie al heel snel: nee. Dus ik raap hem op, kalmeer en daardoor wordt kind ook al kalmer.
Trek zelf de lont eruit, want gegarandeerd dat iemand explodeert als je dat niet doet.
Ik zat vroeger ook vast in dat soort machtsstrijd maar sinds ik dat heb losgelaten gaat het zo veel soepeler. Ik probeer zelf altijd even afstand te nemen en te bedenken of het onderwerp van de strijd echt zo belangrijk is dat ik de relatie met mijn kind geweld wil aandoen. Bij een deksel op de grond is de conclusie al heel snel: nee. Dus ik raap hem op, kalmeer en daardoor wordt kind ook al kalmer.
Trek zelf de lont eruit, want gegarandeerd dat iemand explodeert als je dat niet doet.
woensdag 25 januari 2023 om 10:34
Ik ben het met je eens, als je hierin op je strepen gaat staan dan kan het enorm escaleren, om zoiets stoms als het oprapen van een deksel. Het is een goed voorbeeld voor je kind denk ik om te laten zien dat je van dit soort dingen geen strijd maakt, maar af en toe iets voor elkaar doet en je als ‘de wijste’ gedraagt door niet te gaan voor je gelijk maar voor een prettige sfeer.
Tegelijk vind ik de balans hierin best lastig, want mijn kinderen zijn in dit soort situaties dan geneigd om mij alles te laten doen. Laten zij iets vallen, mama raapt het wel op. En daar pas ik wel voor, ik ben niet de huisslaaf. Dus wanneer sta je op je strepen en wanneer laat je het gaan en hoe ben je daarin voorspelbaar en consequent? Ik vind opvoedboeken daarin soms te makkelijk. Zoals ik al schreef, in ‘How to talk to kids’ staan er dan voorbeeldgesprekjes waarin als je ouder dwingend zegt ‘Raap nu het deksel op!’ er strijd ontstaat, maar als de ouder het rustig vraagt de kinderen het direct doen. Maar mijn kleuter zegt ook dan nog: ‘Nee, jij moet het doen!’. Mijn methode is om dan te benoemen dat ik ook nog X en Y moet doen en er dan voor het kind een wedstrijdje/spelletje van te maken om strijd te voorkomen (‘Kun jij in 3 tellen die deksel pakken, nee toch?”). Maar dat kost best wel wat energie, geduld en creativiteit. Mijn man heeft dat veel minder en bij hem wordt het dan wel vaak strijd.
woensdag 25 januari 2023 om 10:37
Haha dit herken ik, ook dat ik vaak de energie heb om een trukendoos aan grapjes/uitdagingen erbij te halen met humor. Maar dat dat bij vriend lastiger is, hij snapt gewoon niet waarom hij soms om niks zich zo kan gedragen.nicole123 schreef: ↑25-01-2023 10:34Ik ben het met je eens, als je hierin op je strepen gaat staan dan kan het enorm escaleren, om zoiets stoms als het oprapen van een deksel. Het is een goed voorbeeld voor je kind denk ik om te laten zien dat je van dit soort dingen geen strijd maakt, maar af en toe iets voor elkaar doet en je als ‘de wijste’ gedraagt door niet te gaan voor je gelijk maar voor een prettige sfeer.
Tegelijk vind ik de balans hierin best lastig, want mijn kinderen zijn in dit soort situaties dan geneigd om mij alles te laten doen. Laten zij iets vallen, mama raapt het wel op. En daar pas ik wel voor, ik ben niet de huisslaaf. Dus wanneer sta je op je strepen en wanneer laat je het gaan en hoe ben je daarin voorspelbaar en consequent? Ik vind opvoedboeken daarin soms te makkelijk. Zoals ik al schreef, in ‘How to talk to kids’ staan er dan voorbeeldgesprekjes waarin als je ouder dwingend zegt ‘Raap nu het deksel op!’ er strijd ontstaat, maar als de ouder het rustig vraagt de kinderen het direct doen. Maar mijn kleuter zegt ook dan nog: ‘Nee, jij moet het doen!’. Mijn methode is om dan te benoemen dat ik ook nog X en Y moet doen en er dan voor het kind een wedstrijdje/spelletje van te maken om strijd te voorkomen (‘Kun jij in 3 tellen die deksel pakken, nee toch?”). Maar dat kost best wel wat energie, geduld en creativiteit. Mijn man heeft dat veel minder en bij hem wordt het dan wel vaak strijd.
woensdag 25 januari 2023 om 10:37
woensdag 25 januari 2023 om 10:38
Jouw vriend wordt woest om een deksel, is dat wel begrijpelijk?Whadiepooh schreef: ↑25-01-2023 10:37Haha dit herken ik, ook dat ik vaak de energie heb om een trukendoos aan grapjes/uitdagingen erbij te halen met humor. Maar dat dat bij vriend lastiger is, hij snapt gewoon niet waarom hij soms om niks zich zo kan gedragen.
Niet om je te stangen, maar zie je hoe hun gedrag niet veel van elkaar verschilt?
En dan is vriend volwassen, en zoon nog maar een kleuter.
woensdag 25 januari 2023 om 10:41
Als het even kan zou ik die deksel dan laten liggen tot de gemoederen wat bedaard zijn en er weer een verbinding is. Dan is het oppakken van die deksel voor het kind meestal niet meer zo’n probleem in mijn ervaring (maar misschien heb ik gewoon relatief makkelijke kinderen hoor). Dus boosheid erkend, knuffel, en als het weer klaar is: ruim jij nu nog even die deksel op, dan kunnen we daarna (vul maar in).
woensdag 25 januari 2023 om 10:44
Ja geen idee, we zaten met z’n allen aan tafel en toen keek hij ons aan en plof hij viel.KamilleT schreef: ↑25-01-2023 10:07Waarom liet hij dat deksel vallen? Wilde hij de aandacht van zijn vader trekken? Ik zorgde wel dat ik niet in zo’n machtsstrijd terecht kwam met mijn jongste, dat ik dan vroeg of ze iets wilde oprapen en het van kwaad tot erger ging. Ik zou dus die deksel oppakken, het kind een kus geven en vragen of ze wat wil eten.
Denkt hij misschien dat jullie de 3-jarige het liefste jongetje vinden? Hoeveel tijd besteden jullie een op een met hem?
Dat laatste denk ik niet, die zit vaak genoeg met driftbuien naast hem in de auto of in huis. Elke vrijdag is de oudste vrij en thuis, dan zit de jongste op de opvang. Juist om hem ook wat rust te geven en wat een op een tijd met een van ons.
Vriend zit denk ik vast in een bepaalde overtuiging dat er grenzen zijn en als we maar alles laten gebeuren dat het einde zoek is.
Ik denk dat je vanuit rust ook een boodschap kan overbrengen en dat je niet je stem daarvoor hoeft te verheffen. Maar soms dan denk ik ook: waaaaarom doe je zo want er is echt niks aan de hand en heb een helpende hand geboden om samen wat leuks te doen oid en je eruit te krijgen.
Maargoed ik ga me verdiepen en als ik wat gevonden heb laat ik dat aan vriend lezen.
Ik kom zelf uit een familie van orthopedagogen waar altijd ruimte was voor alle emoties, straffen geloofde mijn ouders niet, werd altijd gehoord. Vriend komt uit het tegenovergestelde en proberen beide een middenweg te vinden van hetgeen wat we kennen omdat dat we het ook niet willen zoals we zelf kennen.
woensdag 25 januari 2023 om 10:47
Haha nee ik snap het. Maar ja, het is ook vooral de blik erbij die hem op de kast krijgt. Het uitdagen en kijken wat er gaat gebeuren.
woensdag 25 januari 2023 om 10:52
Het is trouwens niet dat ik denk dat we een enorm uit de bocht vliegend kind hebben maar merk wel dat dit soort situaties toenemen. Merk dat het vriend leegzuigt en ik neem het vaak over en hij doet dan hetgeen waar ik mee bezig ben. Maar merk dat ik het ook doe vanuit een bepaalde gedachte en niet weet wat ‘goed’ is.
Maar denk dat mijn vriend wat meer achterover mag ipv direct er op. Dacht dat wel al en hebben we gesprekken over maar inderdaad wat levert een machtsstrijd op. Zie dat er veel kleine dingen zijn die bijdragen aan het geheel.
Maar denk dat mijn vriend wat meer achterover mag ipv direct er op. Dacht dat wel al en hebben we gesprekken over maar inderdaad wat levert een machtsstrijd op. Zie dat er veel kleine dingen zijn die bijdragen aan het geheel.
woensdag 25 januari 2023 om 11:42
een kind opvoeden, is voor groot deel jezelf opvoeden.Whadiepooh schreef: ↑25-01-2023 10:52Het is trouwens niet dat ik denk dat we een enorm uit de bocht vliegend kind hebben maar merk wel dat dit soort situaties toenemen. Merk dat het vriend leegzuigt en ik neem het vaak over en hij doet dan hetgeen waar ik mee bezig ben. Maar merk dat ik het ook doe vanuit een bepaalde gedachte en niet weet wat ‘goed’ is.
Maar denk dat mijn vriend wat meer achterover mag ipv direct er op. Dacht dat wel al en hebben we gesprekken over maar inderdaad wat levert een machtsstrijd op. Zie dat er veel kleine dingen zijn die bijdragen aan het geheel.
In jouw geval: je vriend
waarom reageert hij zo? Staat hij open voor hulp zoeken voor hem zelf?
verder is niet Praten-Met, maar Luisteren-Naar kleuters belangrijk.
Als je snapt, waar de woede vandaan komt, kun je hem echt helpen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
