Kinderen
alle pijlers
Boek/informatie praten met kleuters
woensdag 25 januari 2023 om 09:03
Was zoekende naar een goede titel maar ben op zoek naar handvaten hoe om te gaan met een kleuter.
Hij kan vaak ineens heel boos zijn, als hij niet op de tablet mag of niet nog mag voetballen met de buurjongen rond etenstijd. Hij kan er lang in blijven hangen, ik richt me doorgaans meer op het begrip dat ik snap dat t vervelend is maar het is ook een keer klaar met stampen en boos zijn. Geef aan dat als hij wil praten dat kan of als ik ergens mee kan helpen, kom aantal keer terug en meestal bij een vierde keer wil hij praten en is het goed. Maar als ik daarna vraag wat er was oid is het altijd ‘ik weet het niet’.
Vriend heeft minder geduld en kan sneller boos worden vooral als hij maar boos blijft.
We merken dat we beide niet zo goed weten hoe het aan te vliegen, al denk ik dat boos worden ook niet perse de oplossing is maar vriend vindt dat ik wel eens teveel pamper. Kan me daar ook wel iets voorstellen.
In ieder geval ben ik op zoek naar een boek/website/informatie over hoe het beste met dit soort dingen om te gaan maar ook hoe werkt het begripsniveau van een kleuter. Wat kun je verwachten dat een kind begrijpt en nog meer wat niet.
Hij kan vaak ineens heel boos zijn, als hij niet op de tablet mag of niet nog mag voetballen met de buurjongen rond etenstijd. Hij kan er lang in blijven hangen, ik richt me doorgaans meer op het begrip dat ik snap dat t vervelend is maar het is ook een keer klaar met stampen en boos zijn. Geef aan dat als hij wil praten dat kan of als ik ergens mee kan helpen, kom aantal keer terug en meestal bij een vierde keer wil hij praten en is het goed. Maar als ik daarna vraag wat er was oid is het altijd ‘ik weet het niet’.
Vriend heeft minder geduld en kan sneller boos worden vooral als hij maar boos blijft.
We merken dat we beide niet zo goed weten hoe het aan te vliegen, al denk ik dat boos worden ook niet perse de oplossing is maar vriend vindt dat ik wel eens teveel pamper. Kan me daar ook wel iets voorstellen.
In ieder geval ben ik op zoek naar een boek/website/informatie over hoe het beste met dit soort dingen om te gaan maar ook hoe werkt het begripsniveau van een kleuter. Wat kun je verwachten dat een kind begrijpt en nog meer wat niet.
woensdag 25 januari 2023 om 12:41
Het kan ook wel veel zijn voor zo'n kleuter. De hele dag op school én op de bso sociaal wenselijk gedrag moeten vertonen. En dan mag je thuis ook niks stouts doen.... (logisch hoor, ik zou ook niet blij worden van zo'n actie 
)
Hoeveel dagen is hij na school ook op de bso? Valt daar misschien wat aan te doen?
Ik zag het bij oppaskindjes van mij; ik was er drie dagen, en dan gingen ze óók nog twee dagen naar de bso tot 18.00. Die kinderen waren echt doodmoe op de dagen dat ik er was. Ze konden te weinig niks doen, zeg maar.
)Hoeveel dagen is hij na school ook op de bso? Valt daar misschien wat aan te doen?
Ik zag het bij oppaskindjes van mij; ik was er drie dagen, en dan gingen ze óók nog twee dagen naar de bso tot 18.00. Die kinderen waren echt doodmoe op de dagen dat ik er was. Ze konden te weinig niks doen, zeg maar.
woensdag 25 januari 2023 om 12:50
Kleuters en peuters kunnen onredelijk zijn en boos worden, pubers ook. Met andere woorden: het hoort ook wel een beetje bij de leeftijd. Uit een boze bui komen is zelfs voor volwassenen lastig, laat staan voor een 5-jarige.
Wat wij deden:
- Is een oorzaak voor de boosheid: honger, moe, slecht in het vel zitten, problemen op school of met vriendjes, reageren op ouders, die niet goed in vel zitten.
- Indien honger of moe: eten erin of naar bed
- Indien andere oorzaak: er aan werken, maar niet nu
- 1 keer zeggen dat je de frustratie van het kind snapt
- kind veilig laten uitrazen, sommige kinderen kunnen als ze niet boos zijn goed aangeven wat ze willen: die van ons wilden meestal alleen gelaten worden en gingen dan lezen of met een boksbal in de weer
- Erover praten als het kind weer rustig is
- voorkom dat je in een machtsstrijd komt: zonde van je tijd en moeite. Praat er later over en maak afspraken.
Boosheid is niet erg: een kind mag boos zijn. Anderen pijn doen en dingen kapot maken uiteraard niet.
Boos worden als ouder is niet helpend, maar het is ook weer geen ramp als je ook een keer geïrriteerd reageert. Ouders zijn ook maar mensen.
In de meeste gevallen wordt het steeds beter. Tot ze in de puberteit komen, dan begint het circus weer opnieuw
.
Wat wij deden:
- Is een oorzaak voor de boosheid: honger, moe, slecht in het vel zitten, problemen op school of met vriendjes, reageren op ouders, die niet goed in vel zitten.
- Indien honger of moe: eten erin of naar bed
- Indien andere oorzaak: er aan werken, maar niet nu
- 1 keer zeggen dat je de frustratie van het kind snapt
- kind veilig laten uitrazen, sommige kinderen kunnen als ze niet boos zijn goed aangeven wat ze willen: die van ons wilden meestal alleen gelaten worden en gingen dan lezen of met een boksbal in de weer
- Erover praten als het kind weer rustig is
- voorkom dat je in een machtsstrijd komt: zonde van je tijd en moeite. Praat er later over en maak afspraken.
Boosheid is niet erg: een kind mag boos zijn. Anderen pijn doen en dingen kapot maken uiteraard niet.
Boos worden als ouder is niet helpend, maar het is ook weer geen ramp als je ook een keer geïrriteerd reageert. Ouders zijn ook maar mensen.
In de meeste gevallen wordt het steeds beter. Tot ze in de puberteit komen, dan begint het circus weer opnieuw
.
woensdag 25 januari 2023 om 13:00
https://www.bol.com/nl/nl/p/hart-voor-j ... 666774582/
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 25 januari 2023 om 13:20
https://www.opvoeden.nl/overzicht/basis ... nd/gedrag/
Fijne website.
Fijne website.
Loop met je gezicht in de zon, dan valt de schaduw achter je.
woensdag 25 januari 2023 om 23:25
Dat gedrag is bij onze dochter een teken dat ze honger heeft. Woe-dend worden om helemaal niets.
Een boek hoe ermee om te gaan is natuurlijk altijd goed, niets mis met je verbeteren. Ik ben bezig met een opleiding waar de opvoedingsproblemen rond die leeftijd besproken worden en alle tips en trucs daaruit heb ik geprobeerd. De belangrijkste daaruit is probeer je in te leven waarom je kind boos is. Wat zou jij gedaan hebben in zijn situatie. Wat ging er (misschien wel 5 of 10 minuten) vooraf aan het boos worden. Zou jij daar als kind ook boos om zijn geworden? Wat had jij dan als kind gewild van je ouders, behalve dan je je zin geven?
Uiteindelijk kwam ik er een keer per ongeluk achter dat onze dochter dat gedrag vertoonde als ze honger had doordat ik vlak na het begin van dat gedrag haar een koekje gaf en na 2 happen het als sneeuw voor de zon verdween. Uiteindelijk ben ik gaan herkennen wanneer zo'n honger had dat ze er boos van werd (ik merk ook vaak niet dat ik honger heb tot dat ik "hangry" word) en terwijl zij dan uit haar plaat ging legde ik haar uit dat ze waarschijnlijk honger had en dat ze nu eerst even wat moest eten. Als het daarna nog niet over was, dan zouden we even verder gaan kijken naar wat het probleem was. Heb nooit meer verder hoeven zoeken naar wat het probleem was. En als ze geen honger meer had kon ze ook beter uitleggen wat ze dan precies voelde. (Raar gevoel in haar buik)
Een boek hoe ermee om te gaan is natuurlijk altijd goed, niets mis met je verbeteren. Ik ben bezig met een opleiding waar de opvoedingsproblemen rond die leeftijd besproken worden en alle tips en trucs daaruit heb ik geprobeerd. De belangrijkste daaruit is probeer je in te leven waarom je kind boos is. Wat zou jij gedaan hebben in zijn situatie. Wat ging er (misschien wel 5 of 10 minuten) vooraf aan het boos worden. Zou jij daar als kind ook boos om zijn geworden? Wat had jij dan als kind gewild van je ouders, behalve dan je je zin geven?
Uiteindelijk kwam ik er een keer per ongeluk achter dat onze dochter dat gedrag vertoonde als ze honger had doordat ik vlak na het begin van dat gedrag haar een koekje gaf en na 2 happen het als sneeuw voor de zon verdween. Uiteindelijk ben ik gaan herkennen wanneer zo'n honger had dat ze er boos van werd (ik merk ook vaak niet dat ik honger heb tot dat ik "hangry" word) en terwijl zij dan uit haar plaat ging legde ik haar uit dat ze waarschijnlijk honger had en dat ze nu eerst even wat moest eten. Als het daarna nog niet over was, dan zouden we even verder gaan kijken naar wat het probleem was. Heb nooit meer verder hoeven zoeken naar wat het probleem was. En als ze geen honger meer had kon ze ook beter uitleggen wat ze dan precies voelde. (Raar gevoel in haar buik)
donderdag 26 januari 2023 om 20:31
Eens, onze gesprekken lopen ook niet zoals in het boek. Het werkt meestal niet. Niet bij mijn oudste temperamentvolle kind , maar ook niet bij mijn dochter die gewoon een normale peuter met buien is. Ik probeerde het gisteren nog, ze kwam thuis van het kinderdagverblijf en ze had een dwarse bui, beetje uitdagen. Ze ging naar de speelhoek en gooide van alles op de grond.nicole123 schreef: ↑25-01-2023 09:22Ik lees mee, wij hebben ook vaak dit soort issues en een verschillende aanpak / mate van geduld.
Zelf heb ik ‘How to talk to kids’ gelezen. Dat vind ik op zich een goed boek. Het zet je stil bij hoe een kind denkt en hoe je over komt als je hem op een bepaalde manier benadert en wat daarin wel en niet (averechts) werkt. Ik vind de voorbeeldgesprekjes in dit boek alleen te simplistisch. De kinderen in het boek zijn altijd opeens super schappelijk als ze naar op de juiste manier benaderd worden. Bij mijn kinderen werkt dat helaas niet. Maar voor je eigen inzicht en houding vind ik het een goed boek.
Dus ik zeg, ooh, nu liggen alle auto’s , poppen etc op de grond. Nu zou dus het besef bij haar moeten komen, ik ruim het op of dat mag niet. Nou ze ging gewoon verder met het gooien.
Ik vind het boek temperamentvolle kinderen goed. Voor ons is het nog niet de sleutel geweest om met het gedrag om te kunnen gaan bij de oudste, maar dat is zo complex en vereist ook van ons dat we de perfecte ouders zijn. Het enige wat ik als tip heb is om je kind te helpen met zijn buien. Dus bij boosheid en woede, geef aan dat het mag, maar er zijn grenzen. Je mag boos zijn, maar ik sta niet doe dat je dit en dit doet. Dan ga ik even weg, want slaan is niet oké.Blijf zelf rustig, uiteindelijk leren ze het meest van hoe jij reageert op situaties.
donderdag 26 januari 2023 om 20:40
Dat lijkt me ook veel vijf dagen opvang! Hij gaat twee dagen naar de bso en denken na over een middag vaste oppas erbij omdat de opvang van de jongste het niet meer rond krijgt met personeel.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑25-01-2023 12:41Het kan ook wel veel zijn voor zo'n kleuter. De hele dag op school én op de bso sociaal wenselijk gedrag moeten vertonen. En dan mag je thuis ook niks stouts doen.... (logisch hoor, ik zou ook niet blij worden van zo'n actie
Hoeveel dagen is hij na school ook op de bso? Valt daar misschien wat aan te doen?
Ik zag het bij oppaskindjes van mij; ik was er drie dagen, en dan gingen ze óók nog twee dagen naar de bso tot 18.00. Die kinderen waren echt doodmoe op de dagen dat ik er was. Ze konden te weinig niks doen, zeg maar.
Ik heb nu how to talk with kids en supermama’s bestaan niet uit de bibliotheek geleend.
Heb het met mijn vriend besproken en zien beide wel waar onze zwaktes liggen maar met name hij geeft aan dat hij in gesprekken het logisch kan redeneren maar op de momenten dat het gebeurt zo snel in een bepaalde rol schiet. Voor nu afgesproken om beide te proberen wat meer achteruit te gaan ipv direct reageren/handelen.
Ook samen redeneren over hoe we opvoeden, vanuit welke overtuiging we dat doen en probeer mijn vriend ook te triggeren wat er achter schuilt. Worden het verwende kinderen die niet luisteren als we niet altijd boos worden en kunnen duidelijke kaders niet ook bestaan zonder boos worden.
En hetzelfde voor mezelf qua andere dingen, ik kwam erachter dat peuter op de opvang veel meer zelf kan/moet doen dan thuis. Genoeg lessen te leren
Hopelijk komen met wat informatie en handvaten wat verder in dit proces.
donderdag 26 januari 2023 om 20:51
En heel anders reageren? Gemaakt geschrokken?Whadiepooh schreef: ↑25-01-2023 10:44Ja geen idee, we zaten met z’n allen aan tafel en toen keek hij ons aan en plof hij viel.
En dan heel voorzichtig over t randje kijken 'issue stuk?'
En dan o nee gelukkig niet, geef maar aan papa / mama / knuffel.
'Lievelingsknuffel' schrok vast ook.
Klaar en door.
Been there, done that, got the T-shirt.
donderdag 26 januari 2023 om 20:59
Het is geen tovermiddel om kinderen te laten doen wat je wilt. Helaas. De insteek is dat je erachter komt wat de beweegredenen zijn van dat gedrag, hun gevoel te erkennen en zeggen dat je het ziet. Dus je zou kunnen zeggen: Gooi je met speelgoed omdat je liever nog wilt spelen? En daar dan op door gaan.blueroosje schreef: ↑26-01-2023 20:31Eens, onze gesprekken lopen ook niet zoals in het boek. Het werkt meestal niet. Niet bij mijn oudste temperamentvolle kind , maar ook niet bij mijn dochter die gewoon een normale peuter met buien is. Ik probeerde het gisteren nog, ze kwam thuis van het kinderdagverblijf en ze had een dwarse bui, beetje uitdagen. Ze ging naar de speelhoek en gooide van alles op de grond.
Dus ik zeg, ooh, nu liggen alle auto’s , poppen etc op de grond. Nu zou dus het besef bij haar moeten komen, ik ruim het op of dat mag niet. Nou ze ging gewoon verder met het gooien.
Ik vind het boek temperamentvolle kinderen goed. Voor ons is het nog niet de sleutel geweest om met het gedrag om te kunnen gaan bij de oudste, maar dat is zo complex en vereist ook van ons dat we de perfecte ouders zijn. Het enige wat ik als tip heb is om je kind te helpen met zijn buien. Dus bij boosheid en woede, geef aan dat het mag, maar er zijn grenzen. Je mag boos zijn, maar ik sta niet doe dat je dit en dit doet. Dan ga ik even weg, want slaan is niet oké.Blijf zelf rustig, uiteindelijk leren ze het meest van hoe jij reageert op situaties.
donderdag 26 januari 2023 om 22:16
Dat is ook wat ik zeg, het boek kan wat houdvast geven in hoe je met je kind het gesprek aangaat en geeft inzicht in gedrag. Maar de wijze waarop je om moet gaan met ongewenst gedrag ( en dat van mij is slechts een voorbeeld) , dat is echt niet zo simpel als in het boek wordt geschetst.KamilleT schreef: ↑26-01-2023 20:59Het is geen tovermiddel om kinderen te laten doen wat je wilt. Helaas. De insteek is dat je erachter komt wat de beweegredenen zijn van dat gedrag, hun gevoel te erkennen en zeggen dat je het ziet. Dus je zou kunnen zeggen: Gooi je met speelgoed omdat je liever nog wilt spelen? En daar dan op door gaan.
Ik had trouwens geen idee waarom ze speelgoed aan het gooien was. Dan wordt het ook moeilijk om daarop in te spelen. Ik benoem het gedrag dan, zo van, jij bent boos hè. Is voor mij een signaal dat ik haar even wat extra aandacht moet geven door bijvoorbeeld op de bank samen een boekje te lezen ofzo. Opruimen gaat ze namelijk sowieso niet doen, welke gesprekstactieken ik ook uit het boek hanteer.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
