Kinderen
alle pijlers
Cheers!
donderdag 24 mei 2007 om 23:51
Klote Bam (sinds wanneer schrijf je kloten, ipv klote???) dat de ellende weer terug is. :( Heb je vandaag weer een behandeling gehad?
In elk geval ook rosé, dat klinkt gezellig!
Kjong, ik mopper even. Want het kan dan niet helemaal zuiver van je ouders zijn, om je boodschappen te geven voor hun eigen ego. Maar ik kan me niet voorstellen dat dat zuiver en alleen daarom te doen is. Ik vind het lief van mensen dat ze nadenken of ze jou ergens mee kunnen helpen. Dat ze dan een verkeerde actie doen door dingen te kopen die jij nooit zou kopen: soit. Uit een goed hart, iets met een gekregen paard en niet in de bek te schijten.
Ik was beetje druk met werken, weinig puf om te lezen en niet om te schrijven want hier groeit een tuin de GFT-bak te boven. Veel bezig dus, ook als de Bloesjes op bed liggen (of in bad zitten :$).
Maar nu ben ik bijgelezen en weet niet meer waarop ik allemaal wilde reageren. (sorry Bam, geen lijstjes van mij dus :$)
Oh ja, een racefiets! Goed plan, ik stel voor dat we allemaal zo'n ding ritselen en naar elkaar toe gaan fietsen! En dan allemaal vlees (maar vis mag ook hoor Lil) meenemen en op de bbq mikken. De gastvrouw zorgt voor voldoende liters wijn.
~sprenkelt citronella-olie op de perzische tapijtjes op de tafeltjes van de kroeg~
Ga eens bevallen, bevallige dames!
Morgenochtend eerst even naar de HA: er zit nog een flinke bult op mijn venusheuvel, na het fietsgeval overgebleven. Even laten kijken dus, al vermoed ik dat het een hema-toom (:P) is van het botvlies. 's Middags worden mijn oude banken opgehaald en zaterdagochtend komt BVV met een enorme aanhanger om mijn nieuwe bankstel te gaan halen! Heb ineens de bibbers: wat nou als het niet in mijn interieur staat!? :o Alhoewel: als die lelijke logge oude bruine dingen erin staan, kan het alleen maar Verbetering zijn.
Is De Dot weer een beetje beter? Zou jammer zijn als Jommetje bezoeken niet lukt!
~schenkt nog eens een portje in en zoekt onder de bar en achter de bar naar stamgasten~
In elk geval ook rosé, dat klinkt gezellig!
Kjong, ik mopper even. Want het kan dan niet helemaal zuiver van je ouders zijn, om je boodschappen te geven voor hun eigen ego. Maar ik kan me niet voorstellen dat dat zuiver en alleen daarom te doen is. Ik vind het lief van mensen dat ze nadenken of ze jou ergens mee kunnen helpen. Dat ze dan een verkeerde actie doen door dingen te kopen die jij nooit zou kopen: soit. Uit een goed hart, iets met een gekregen paard en niet in de bek te schijten.
Ik was beetje druk met werken, weinig puf om te lezen en niet om te schrijven want hier groeit een tuin de GFT-bak te boven. Veel bezig dus, ook als de Bloesjes op bed liggen (of in bad zitten :$).
Maar nu ben ik bijgelezen en weet niet meer waarop ik allemaal wilde reageren. (sorry Bam, geen lijstjes van mij dus :$)
Oh ja, een racefiets! Goed plan, ik stel voor dat we allemaal zo'n ding ritselen en naar elkaar toe gaan fietsen! En dan allemaal vlees (maar vis mag ook hoor Lil) meenemen en op de bbq mikken. De gastvrouw zorgt voor voldoende liters wijn.
~sprenkelt citronella-olie op de perzische tapijtjes op de tafeltjes van de kroeg~
Ga eens bevallen, bevallige dames!
Morgenochtend eerst even naar de HA: er zit nog een flinke bult op mijn venusheuvel, na het fietsgeval overgebleven. Even laten kijken dus, al vermoed ik dat het een hema-toom (:P) is van het botvlies. 's Middags worden mijn oude banken opgehaald en zaterdagochtend komt BVV met een enorme aanhanger om mijn nieuwe bankstel te gaan halen! Heb ineens de bibbers: wat nou als het niet in mijn interieur staat!? :o Alhoewel: als die lelijke logge oude bruine dingen erin staan, kan het alleen maar Verbetering zijn.
Is De Dot weer een beetje beter? Zou jammer zijn als Jommetje bezoeken niet lukt!
~schenkt nog eens een portje in en zoekt onder de bar en achter de bar naar stamgasten~
vrijdag 25 mei 2007 om 00:26
Haaaa! Hier zit Bloes!
(is Bentos nog steeds net zo leuk als 18 jaar geleden, toen ik hem leerde kennen? )
(F*ck, ik ben oud. Dat houdt in dat ik Bentos al langer ken dan Bentetje hem kent! :o)
(Nou ja, wat maakt het uit, Bentetje kent hem beter. En intensiever,ik heb Bentos geloof ik al 15 jaar niet meer gezien ;))
(is Bentos nog steeds net zo leuk als 18 jaar geleden, toen ik hem leerde kennen? )
(F*ck, ik ben oud. Dat houdt in dat ik Bentos al langer ken dan Bentetje hem kent! :o)
(Nou ja, wat maakt het uit, Bentetje kent hem beter. En intensiever,ik heb Bentos geloof ik al 15 jaar niet meer gezien ;))
vrijdag 25 mei 2007 om 01:32
Voor jou een incident, voor mij (en niet voor mij alleen) een 25 jaar lange frustratie Bloes.
Zullen we maar concluderen dat ik een erg zelfstandig type erdoor ben geworden en alles zelluf kan?
Onder het mom van een gegeven paard niet in de bek pijpen, heb ik net een kinderslot op mijn computer geinstalleerd.
Had eigenlijk al veel eerder moeten gebeuren, maar ja, tot je er mee geconfronteerd wordt, sta je er eigenlijk niet bij stil. Zoals alles in de wereld nietwaar.
Kjongen had dus via een kinder-site op iets doorgeklikt, en weer wat doorgeklikt, en toen had hij ineens een bestialiteit-site te pakken.
Nu schijnt dat errug hip te zijn op het filmfestival van Cannes (film heet Zoo, voor de 'liefhebbers'), maar voor een kind van 8 is het toch iets te grafisch die paardenpijpende wijven (die trouwens niets met die film te maken hebben, was gewoon zieke reclame voor site) en wat gezellige zogenaamde verkrachtingsadvertenties die op het netvlies en in de hersentjes gebrand worden.
Ik ben blij dat hij het me heeft verteld (dankt god op duur knietjes voor het vertrouwen wat haar zoon in haar heeft), maar mijn hart brak.
Het is dus echt niet voldoende om met regelmaat te controleren, tijdens en na gebruik van computer. Om Goed Afspraken te maken wat betreft downloaden (met smoes vanwege virussen). Om te vertellen dat als er een popup is, of iets dergelijks, eerst mama/papa/oma/etc te roepen voor je verder gaat of (weg)klikt.
Ik heb dus nu 2 kindersloten erop gepleurd.
Niet dat het bij alles helpt/alles tegenhoudt, maar toch, mijn schuldgevoel is er in elk geval wat minder op geworden.
Al blijf ik me verbazen over sommige ondoordachte zaken: Bij het nakijken van geschiedenis van computer, kwam ik op een site waar je (kind, en echt ook dat niveau) een soort van virtueel beestje (pet) kan houden (wat mocht van mij), staat een megagrote advertentie dat nu ook Hustler tv te verkrijgen is op Canal Plus. Effe naief klikken is dus echt zo gedaan.
Na Bami haar UVsmeer-aansmeer (wat een rotnieuws Bam), dit aan jullie, als tip van de dag.
Nu staat de tv aan. De belbabes in je postcoderegio die wel met je in het park naast de deur willen neuken.
Ik ben al dat seksgedoe wel heel heel heel erg zat nu. Vragen als: bestaat er nou gotvergeten werkelijk niéts anders meer?, rijzen.
Ik ben er misselijk van. Tijd om (weer) te gaan slapen.
x
Zullen we maar concluderen dat ik een erg zelfstandig type erdoor ben geworden en alles zelluf kan?
Onder het mom van een gegeven paard niet in de bek pijpen, heb ik net een kinderslot op mijn computer geinstalleerd.
Had eigenlijk al veel eerder moeten gebeuren, maar ja, tot je er mee geconfronteerd wordt, sta je er eigenlijk niet bij stil. Zoals alles in de wereld nietwaar.
Kjongen had dus via een kinder-site op iets doorgeklikt, en weer wat doorgeklikt, en toen had hij ineens een bestialiteit-site te pakken.
Nu schijnt dat errug hip te zijn op het filmfestival van Cannes (film heet Zoo, voor de 'liefhebbers'), maar voor een kind van 8 is het toch iets te grafisch die paardenpijpende wijven (die trouwens niets met die film te maken hebben, was gewoon zieke reclame voor site) en wat gezellige zogenaamde verkrachtingsadvertenties die op het netvlies en in de hersentjes gebrand worden.
Ik ben blij dat hij het me heeft verteld (dankt god op duur knietjes voor het vertrouwen wat haar zoon in haar heeft), maar mijn hart brak.
Het is dus echt niet voldoende om met regelmaat te controleren, tijdens en na gebruik van computer. Om Goed Afspraken te maken wat betreft downloaden (met smoes vanwege virussen). Om te vertellen dat als er een popup is, of iets dergelijks, eerst mama/papa/oma/etc te roepen voor je verder gaat of (weg)klikt.
Ik heb dus nu 2 kindersloten erop gepleurd.
Niet dat het bij alles helpt/alles tegenhoudt, maar toch, mijn schuldgevoel is er in elk geval wat minder op geworden.
Al blijf ik me verbazen over sommige ondoordachte zaken: Bij het nakijken van geschiedenis van computer, kwam ik op een site waar je (kind, en echt ook dat niveau) een soort van virtueel beestje (pet) kan houden (wat mocht van mij), staat een megagrote advertentie dat nu ook Hustler tv te verkrijgen is op Canal Plus. Effe naief klikken is dus echt zo gedaan.
Na Bami haar UVsmeer-aansmeer (wat een rotnieuws Bam), dit aan jullie, als tip van de dag.
Nu staat de tv aan. De belbabes in je postcoderegio die wel met je in het park naast de deur willen neuken.
Ik ben al dat seksgedoe wel heel heel heel erg zat nu. Vragen als: bestaat er nou gotvergeten werkelijk niéts anders meer?, rijzen.
Ik ben er misselijk van. Tijd om (weer) te gaan slapen.
x
vrijdag 25 mei 2007 om 08:26
Goedenmorgen!
Ai KJong.. wij zijn er nog niet achter hoe zo'n kinderslot werkt, maar als ik jou zo hoor. Ze klikken ook wel erg makkelijk door, en ik kwam er dus ook achter dat de kinderen aan 't googlen waren... Dat doen ze niet meer, maar ze horen wel van andere kinderen (jongetjes~!!) wat die zoal tegenkomen.
We hebben 1x iets dergelijks gehad, maar dan moest je voor élke nieuwe site een pincode intoetsen. Als je dat 3x voor de kinderen hebt gedaan, weten ze het zelf ook.
Koffie!
Klinkt gezellig Bloesjes met de Bentetjes :D
Klinkt goed een nieuwe hippe bank ipv oude bruie gevallen
En Veranoo, liever af en toe langskomen dan helemaal niet!
(maar voel je vooral geroepen iets vaker langs te komen ;))
zielig Dotje alweer wat beter?
Ik hoorde gisteren trouwens dat zusje van een vriendje van LD een ziekte heeft, waarbij ze blij mogen zijn als ze de 11 jaar haalt :? Ik wist wel dat ze ziek is, maar zó ziek, dat dan ook weer niet.
Merk dat bij mij de reactie al steeds vaker is: daar neem ik een wijntje op :P En van 't leven en m'n gezonde kinderen genieten staat steeds duidelijker op nr. 1
Het is trouwens heerlijk weer, nietwaar?
:D
Ai KJong.. wij zijn er nog niet achter hoe zo'n kinderslot werkt, maar als ik jou zo hoor. Ze klikken ook wel erg makkelijk door, en ik kwam er dus ook achter dat de kinderen aan 't googlen waren... Dat doen ze niet meer, maar ze horen wel van andere kinderen (jongetjes~!!) wat die zoal tegenkomen.
We hebben 1x iets dergelijks gehad, maar dan moest je voor élke nieuwe site een pincode intoetsen. Als je dat 3x voor de kinderen hebt gedaan, weten ze het zelf ook.
Koffie!
Klinkt gezellig Bloesjes met de Bentetjes :D
Klinkt goed een nieuwe hippe bank ipv oude bruie gevallen
En Veranoo, liever af en toe langskomen dan helemaal niet!
(maar voel je vooral geroepen iets vaker langs te komen ;))
zielig Dotje alweer wat beter?
Ik hoorde gisteren trouwens dat zusje van een vriendje van LD een ziekte heeft, waarbij ze blij mogen zijn als ze de 11 jaar haalt :? Ik wist wel dat ze ziek is, maar zó ziek, dat dan ook weer niet.
Merk dat bij mij de reactie al steeds vaker is: daar neem ik een wijntje op :P En van 't leven en m'n gezonde kinderen genieten staat steeds duidelijker op nr. 1
Het is trouwens heerlijk weer, nietwaar?
:D
Later is nu
vrijdag 25 mei 2007 om 08:45
Ik herken het wel, hoor Kjong.
Mijn ouders "helpen" ook graag. En kloppen zich er net zo graag voor op de borst, liefst in aanwezigheid van anderen. En er zijn ook best wat hulpvragen hier aanwezig in huis. Alleen; daar helpen ze dan weer net niet mee!
Als we hier van bezoekuur naar bezoekuur rennen, en ik vraag of ze misschien wat eten willen brengen...dan woon ik te ver (15 minuten met de auto). Als ik aangeef de hele dag heb te lopen rennen en dus geen koffie wil komen drinken maar op de bank thuis wil omvallen, dan zijn ze beledigd (als ik daarben, moet ik sociaal zijn, chagerijnigheid of moe gedrag wordt niet getolereerd).
Boodschappen voor mij doen, dat doen ze niet want ze zijn blut (net verhuisd). Wel krijgt Mopsey regelmatig dure kleding (wat ze niet nodig heeft) of speelgoed (wat dan daar in huis blijft liggen voor als ze komt logeren).
Ze passen wel regelmatig op Mopsey, en daar ben ik blij mee. Maar dat is het dan ook, ik moet dan ook érg dankbaar zijn. Het is niet vrijblijvend of uit liefde, lijkt het. Ze eigenen het zich toe, het wordt hun recht, en tegelijkertijd nemen ze steeds meer een loopje met mijn regels en wensen. En dan moet ik wel "dankjewel" zeggen, beleefd en eerbiedig zijn en dubbel klappen, anders zijn ze beledigd ("als je zo doet, dan komen we niet meer, hoor...dan zoek je het maar uit!") .
Dingen waarmee ze écht zouden helpen, oppassen als het hier crisis is in plaats van wanneer het hun uitkomt, incidentele financiële support (terwijl zij nota bene een lening bij míj hebben lopen die ze niet terugbetalen), mentale steun, betrokkenheid.....Nope.
Hulp verlenen zonder dat er een hulpvraag is, dat is geen hulp. Dat is kritiek. Ze hebben wel eens stiekem als verrassing mijn interieur willen evranderen. Wat the fuck is er mis met mijn interieur???? Als ze mijn gang nou zouden verven? :D
Nee Bloes, ik ben het dus niet met je eens. Soms mag je een gegeven paard wél in zijn bek schijten. Dankbaarheid is een mooi goed, maar niet vanzelfsprekend verdiend.
Mijn ouders "helpen" ook graag. En kloppen zich er net zo graag voor op de borst, liefst in aanwezigheid van anderen. En er zijn ook best wat hulpvragen hier aanwezig in huis. Alleen; daar helpen ze dan weer net niet mee!
Als we hier van bezoekuur naar bezoekuur rennen, en ik vraag of ze misschien wat eten willen brengen...dan woon ik te ver (15 minuten met de auto). Als ik aangeef de hele dag heb te lopen rennen en dus geen koffie wil komen drinken maar op de bank thuis wil omvallen, dan zijn ze beledigd (als ik daarben, moet ik sociaal zijn, chagerijnigheid of moe gedrag wordt niet getolereerd).
Boodschappen voor mij doen, dat doen ze niet want ze zijn blut (net verhuisd). Wel krijgt Mopsey regelmatig dure kleding (wat ze niet nodig heeft) of speelgoed (wat dan daar in huis blijft liggen voor als ze komt logeren).
Ze passen wel regelmatig op Mopsey, en daar ben ik blij mee. Maar dat is het dan ook, ik moet dan ook érg dankbaar zijn. Het is niet vrijblijvend of uit liefde, lijkt het. Ze eigenen het zich toe, het wordt hun recht, en tegelijkertijd nemen ze steeds meer een loopje met mijn regels en wensen. En dan moet ik wel "dankjewel" zeggen, beleefd en eerbiedig zijn en dubbel klappen, anders zijn ze beledigd ("als je zo doet, dan komen we niet meer, hoor...dan zoek je het maar uit!") .
Dingen waarmee ze écht zouden helpen, oppassen als het hier crisis is in plaats van wanneer het hun uitkomt, incidentele financiële support (terwijl zij nota bene een lening bij míj hebben lopen die ze niet terugbetalen), mentale steun, betrokkenheid.....Nope.
Hulp verlenen zonder dat er een hulpvraag is, dat is geen hulp. Dat is kritiek. Ze hebben wel eens stiekem als verrassing mijn interieur willen evranderen. Wat the fuck is er mis met mijn interieur???? Als ze mijn gang nou zouden verven? :D
Nee Bloes, ik ben het dus niet met je eens. Soms mag je een gegeven paard wél in zijn bek schijten. Dankbaarheid is een mooi goed, maar niet vanzelfsprekend verdiend.
Wat wilde ik nou toch typen?
vrijdag 25 mei 2007 om 08:56
Ik kan me voorstellen dat de dankbaarheid je dan wel even vergaat Mims.
Hier laat het mooie weer nog even op zich wachten, maar het zou geloof ik wel goed gaan komen vandaag. Zou wel aardig zijn want mijn schoonouders komen vandaag onze achtertuin onder handen nemen.
Bentetje, klinkt gezellig de BBQ met de Bentetjes. Al kan dat natuurlijk bijna niet anders. Enne, fietsen is dus niet echt mijn ding hè, dus als het mag kom ik jullie wel met de auto tegemoet. Bovendien, iemand moet de wijn meenemen en das op de fiets natuurlijk hartstikke onpraktisch ;)
Schrikken zeg Kjong. Zeker fijn dat Kjongen zoveel vertrouwen in je heeft dat hij het kwam vertellen. Hopelijk is hij niet te erg geschrokken van wat hij zag.
Gisterenavond naar ben gegaan met een knoeperd van een hoofdpijn. Vanmorgen na een halve nacht van rondjes draaien met een knoeperdje van een hoofdpijn weer opgestaan. :(
Hier laat het mooie weer nog even op zich wachten, maar het zou geloof ik wel goed gaan komen vandaag. Zou wel aardig zijn want mijn schoonouders komen vandaag onze achtertuin onder handen nemen.
Bentetje, klinkt gezellig de BBQ met de Bentetjes. Al kan dat natuurlijk bijna niet anders. Enne, fietsen is dus niet echt mijn ding hè, dus als het mag kom ik jullie wel met de auto tegemoet. Bovendien, iemand moet de wijn meenemen en das op de fiets natuurlijk hartstikke onpraktisch ;)
Schrikken zeg Kjong. Zeker fijn dat Kjongen zoveel vertrouwen in je heeft dat hij het kwam vertellen. Hopelijk is hij niet te erg geschrokken van wat hij zag.
Gisterenavond naar ben gegaan met een knoeperd van een hoofdpijn. Vanmorgen na een halve nacht van rondjes draaien met een knoeperdje van een hoofdpijn weer opgestaan. :(
vrijdag 25 mei 2007 om 09:01
Bam, heb je ze op hun hertehartjes gedrukt geen oogcontact te maken met vriendelijk glimlachende zilverruggen?
Leuk, de dierentuin. Ik heb me de afgelopen maanden suf gespaard aan Artiszegels bij de Dekamarkt, dus wij zullen deze zomer wel een paar keer in de hoofdstad te vinden zijn. Leuk!
Verano, niet schuldig voelen. Ook incidentele stamgasten zijn van harte welkom, hoor!
Meave, ik ben helemaal blij met je laatste toevoeging. Dat al naar gelang de aandoening (of voor zover daarvan sprake is) jullie gaan kijken er iets en zo ja wat je er aan kunt doen. Daar zit mijn vrees. Dat kinderen, ook met ene lichte ADHD, zo snel medicatie krijgen. Dat vind ik zonde. Dan vraag ik me dus af wat erger is; de kwaal of de medicatie. En of je dan niet beter kunt accepteren dat je kind ADHD heeft, in plaats van het maximale eruit wil halen. Maar jouw laatste toevoeging, dat vind ik een heel gezonde manier om ernaar te kijken. En natuurlijk hoop ik dat het meevalt (al kan ik me ergens ook voorstellen dat het geruststellend is wanneer er wél iets is, dan heb je duidelijkheid..). *;
Leuk, de dierentuin. Ik heb me de afgelopen maanden suf gespaard aan Artiszegels bij de Dekamarkt, dus wij zullen deze zomer wel een paar keer in de hoofdstad te vinden zijn. Leuk!
Verano, niet schuldig voelen. Ook incidentele stamgasten zijn van harte welkom, hoor!
Meave, ik ben helemaal blij met je laatste toevoeging. Dat al naar gelang de aandoening (of voor zover daarvan sprake is) jullie gaan kijken er iets en zo ja wat je er aan kunt doen. Daar zit mijn vrees. Dat kinderen, ook met ene lichte ADHD, zo snel medicatie krijgen. Dat vind ik zonde. Dan vraag ik me dus af wat erger is; de kwaal of de medicatie. En of je dan niet beter kunt accepteren dat je kind ADHD heeft, in plaats van het maximale eruit wil halen. Maar jouw laatste toevoeging, dat vind ik een heel gezonde manier om ernaar te kijken. En natuurlijk hoop ik dat het meevalt (al kan ik me ergens ook voorstellen dat het geruststellend is wanneer er wél iets is, dan heb je duidelijkheid..). *;
Wat wilde ik nou toch typen?
vrijdag 25 mei 2007 om 09:18
Net de schoolbussen uitgezwaaid, werd er gewoon bijna emoooosiejoneel van!
Dat van die dankbaarheid bij geleverde diensten/hulp: Yak. Kan me voorstellen dat jullie daar kriegel van worden, Mims en Kjong.
En bij jou, Mims, dat zelfs jouw ouders je niet helpen en steunen in de situatie waar jullie in zitten, da's pittig. Heb je daar verdriet van of ben je daar nuchter in?
Dat van die dankbaarheid bij geleverde diensten/hulp: Yak. Kan me voorstellen dat jullie daar kriegel van worden, Mims en Kjong.
En bij jou, Mims, dat zelfs jouw ouders je niet helpen en steunen in de situatie waar jullie in zitten, da's pittig. Heb je daar verdriet van of ben je daar nuchter in?
vrijdag 25 mei 2007 om 09:25
Precies Mims.
Hier kwam bijv van de week de vraag waar ik echt mee geholpen zou zijn. Met stofzuigen, was het antwoord. Want met (sinds zwangerschap) huismijtallergie, en niet meer kunnen bukken (voor onder bed en bank waar de stofwolken vandaan komen) is dat helaas al een paar weken niet meer gedaan.
Komt langs. Bij deuropening al kritische blik, desnoods een vingerwijzing naar een stapeltje administratie, of een tip voor een andere kleur verf in de woonkamer.
Eerst een bakkie.
Dan een ritje met de auto om iets niet noodzakelijks onbenulligs op te halen.
En áls er dan nog tijd over is (tijd is iets wat ook echt inééns op kan zijn) dan is de afwas aan de beurt. Afwas klaar, komt de opmerking, Zo en als ik de volgende keer kom, dan wil ik graag ook nog een stukje aanrecht zien.
En weg.
Geen stofzuigen (en echt, het hoéft ook niet als je er geen zin in hebt, maar dat wordt niet gezegd, het wordt gewoon vermeden). Wel een terechtwijzing.
En ja, ik zie echt ook wat er wel gebeurt.
Kjongen is altijd welkom, komt altijd terug in een nieuw Tshirt ofzo.
Kman heeft een garantie van hun voor visum. (Maar ik blijf een unheimliches gevoel hebben, en wacht op de dag dat het voor mijn voeten gegooid wordt, zo heel nonchalant. Bovendien moest ik met de billen bloot, werden er regels gesteld, toen ik het vroeg of ze dat wilden voor ons.)
Ook zie ik dat ik niet een doorsnee leven heb. En als ik dat niet zie, dan vertelt de frustratie dat ik overal net buiten de boot blijk te vallen, me dat wel.
Maar het gaat dus voornamelijk om de momenten dat ik er wél doorheen zit. Of eindelijk aangeef (durf) wat er waaraan scheelt. Dan is het stil.
Als het mijn vriendinnen waren, was ik er eerlijk gezegd klaar mee geweest. Leuk, gezellig en rozewolkverhalen kan ik met iedereen onderhouden. Verhuizen (ofzo), pijn delen en even niet de zelfstandige chick hoeven zijn, dat is in mijn (misschien te romantische ogen) toch iets wat je graag met je ouders zou willen.
Laatste voorbeeld, en dan ben ik er wel weer klaar mee:
Na bevalling van Kjongen zaten er nog steeds een 10tal kilo's extra aan, die eigenlijk nooit weg zijn gegaan. Maar ja, b.i., slecht kunnen bewegen, lang stil gelegen, alleenstaande moeder en geen tijd voor sport etc. Ik had ondertussen een nieuwe garderobe, was er best blij mee, en had mijn lijf ondertussen geaccepteerd.
Op een kinderloze avond bij moeders langs. Leuke nieuwe kleding aan, sieraadje makeupje, ik was het wijfie. En zo zag ze het ook. Bij binnenkomst kreeg ik een compliment, dat ik er zo leuk en goed uitzag. Binnen 5 minuten zat ik op de bank met een telefoonnummer van een dietist in mijn hand gedrukt.
Toch niet goed genoeg blijkbaar.
Nu kun je zeggen dat ik hetzelfde doe bij hun boodschappen. Niet goed genoeg. Maar dat is niet zo. Zij denken dat ik er blij mee ben.
Nu kun je denken, waarom zeg je er niets over. Naast dat ze allang hun 55+pas hebben geïnd, en dus niet meer zo flexibel zijn, heb ik de afgelopen 25 jaar dat wel geprobeerd, maar komt het niet aan. Of er wordt een overtrokken boetekleed aangetrokken, waardoor ik twijfel of ik niet uit een Amerikaans Joodse familie blijk te komen.
Eeuwig positieve mensen kunnen niet tegen kritiek of tegenvallers. Of zelfs een beetje chagrijnigheid als je je dag niet hebt.
Soit.
Hier kwam bijv van de week de vraag waar ik echt mee geholpen zou zijn. Met stofzuigen, was het antwoord. Want met (sinds zwangerschap) huismijtallergie, en niet meer kunnen bukken (voor onder bed en bank waar de stofwolken vandaan komen) is dat helaas al een paar weken niet meer gedaan.
Komt langs. Bij deuropening al kritische blik, desnoods een vingerwijzing naar een stapeltje administratie, of een tip voor een andere kleur verf in de woonkamer.
Eerst een bakkie.
Dan een ritje met de auto om iets niet noodzakelijks onbenulligs op te halen.
En áls er dan nog tijd over is (tijd is iets wat ook echt inééns op kan zijn) dan is de afwas aan de beurt. Afwas klaar, komt de opmerking, Zo en als ik de volgende keer kom, dan wil ik graag ook nog een stukje aanrecht zien.
En weg.
Geen stofzuigen (en echt, het hoéft ook niet als je er geen zin in hebt, maar dat wordt niet gezegd, het wordt gewoon vermeden). Wel een terechtwijzing.
En ja, ik zie echt ook wat er wel gebeurt.
Kjongen is altijd welkom, komt altijd terug in een nieuw Tshirt ofzo.
Kman heeft een garantie van hun voor visum. (Maar ik blijf een unheimliches gevoel hebben, en wacht op de dag dat het voor mijn voeten gegooid wordt, zo heel nonchalant. Bovendien moest ik met de billen bloot, werden er regels gesteld, toen ik het vroeg of ze dat wilden voor ons.)
Ook zie ik dat ik niet een doorsnee leven heb. En als ik dat niet zie, dan vertelt de frustratie dat ik overal net buiten de boot blijk te vallen, me dat wel.
Maar het gaat dus voornamelijk om de momenten dat ik er wél doorheen zit. Of eindelijk aangeef (durf) wat er waaraan scheelt. Dan is het stil.
Als het mijn vriendinnen waren, was ik er eerlijk gezegd klaar mee geweest. Leuk, gezellig en rozewolkverhalen kan ik met iedereen onderhouden. Verhuizen (ofzo), pijn delen en even niet de zelfstandige chick hoeven zijn, dat is in mijn (misschien te romantische ogen) toch iets wat je graag met je ouders zou willen.
Laatste voorbeeld, en dan ben ik er wel weer klaar mee:
Na bevalling van Kjongen zaten er nog steeds een 10tal kilo's extra aan, die eigenlijk nooit weg zijn gegaan. Maar ja, b.i., slecht kunnen bewegen, lang stil gelegen, alleenstaande moeder en geen tijd voor sport etc. Ik had ondertussen een nieuwe garderobe, was er best blij mee, en had mijn lijf ondertussen geaccepteerd.
Op een kinderloze avond bij moeders langs. Leuke nieuwe kleding aan, sieraadje makeupje, ik was het wijfie. En zo zag ze het ook. Bij binnenkomst kreeg ik een compliment, dat ik er zo leuk en goed uitzag. Binnen 5 minuten zat ik op de bank met een telefoonnummer van een dietist in mijn hand gedrukt.
Toch niet goed genoeg blijkbaar.
Nu kun je zeggen dat ik hetzelfde doe bij hun boodschappen. Niet goed genoeg. Maar dat is niet zo. Zij denken dat ik er blij mee ben.
Nu kun je denken, waarom zeg je er niets over. Naast dat ze allang hun 55+pas hebben geïnd, en dus niet meer zo flexibel zijn, heb ik de afgelopen 25 jaar dat wel geprobeerd, maar komt het niet aan. Of er wordt een overtrokken boetekleed aangetrokken, waardoor ik twijfel of ik niet uit een Amerikaans Joodse familie blijk te komen.
Eeuwig positieve mensen kunnen niet tegen kritiek of tegenvallers. Of zelfs een beetje chagrijnigheid als je je dag niet hebt.
Soit.
vrijdag 25 mei 2007 om 09:27
Ha Bam...de hertjes in Blijdorp :D. Ah, komt wel goed. De kans dat er tweemaal in een week zoiets gebeurd lijkt me niet erg groot....
Madootje; een mooie dag omte bevallen dacht ik zo:D. Heb je wat anders aan je hoofd dan die hoofdpijn!
Mims; je verhaal over verwachte dankbaarheid ed komt ERG herkenbaar op me over. Gelukkig dan wel in heel wat minder erge vorm, maar toch... Ben zelf thuis vroeger erg verwend met liefde enzo. Mijn wijlen pa en ma waren er echt voor hun kinderen, en sprongen (en springen, maar ma wordt wat ouder....) altijd geheel belangeloos enzo bij, en proberen erg met je mee te denken in gevallen van nood enzo. Ze helpen je zeg maar op de achtergrond, zonder daar een bedankje voor te willen hebben, geweldig uit de brand. Dus ik was niet anders gewend dan dat ouders uit liefde hum kind bijstaan bij vanalles en nogwat zonder dat kind daar dubbelgeklapt voor hoeft te bedanken.
Mijn schoonouders vertonen echter dezelfde trekjes als jouw (en Kjongs) ouders. Ten gevolge daarvan mijden wij alle hulp van hun kant. We redden onszelf wel! Schoonma past natuurlijk wel op beide kids, en doet dan ook schoonmaakwerk enzo. Daarvoor bedank ik haar (tenenkrommend) uitvoerig iedere keer, en ik vermeld 30x dat het echt niet hoeft! Zodat me toch nooit weer iets voor de voeten geworpen wordt als :"Maar we doen altijd zoveel voor jullie". Erg he?!
Dreamer; jeetje alweer een naar verhaal! Brrrr.... je moet er toch niet aan denken....
Nou, ik denk dat ik vanmiddag maar vrij neem; 't is nu nog mooi weer. Morgen zou het al minder worden, toch?
Anyway; een heel fijn weekend alvast voor iedereen!!Gaat er nog iemand iets superleuks doen? En wanneer is Toet weer terug van werkweek DH?
Madootje; een mooie dag omte bevallen dacht ik zo:D. Heb je wat anders aan je hoofd dan die hoofdpijn!
Mims; je verhaal over verwachte dankbaarheid ed komt ERG herkenbaar op me over. Gelukkig dan wel in heel wat minder erge vorm, maar toch... Ben zelf thuis vroeger erg verwend met liefde enzo. Mijn wijlen pa en ma waren er echt voor hun kinderen, en sprongen (en springen, maar ma wordt wat ouder....) altijd geheel belangeloos enzo bij, en proberen erg met je mee te denken in gevallen van nood enzo. Ze helpen je zeg maar op de achtergrond, zonder daar een bedankje voor te willen hebben, geweldig uit de brand. Dus ik was niet anders gewend dan dat ouders uit liefde hum kind bijstaan bij vanalles en nogwat zonder dat kind daar dubbelgeklapt voor hoeft te bedanken.
Mijn schoonouders vertonen echter dezelfde trekjes als jouw (en Kjongs) ouders. Ten gevolge daarvan mijden wij alle hulp van hun kant. We redden onszelf wel! Schoonma past natuurlijk wel op beide kids, en doet dan ook schoonmaakwerk enzo. Daarvoor bedank ik haar (tenenkrommend) uitvoerig iedere keer, en ik vermeld 30x dat het echt niet hoeft! Zodat me toch nooit weer iets voor de voeten geworpen wordt als :"Maar we doen altijd zoveel voor jullie". Erg he?!
Dreamer; jeetje alweer een naar verhaal! Brrrr.... je moet er toch niet aan denken....
Nou, ik denk dat ik vanmiddag maar vrij neem; 't is nu nog mooi weer. Morgen zou het al minder worden, toch?
Anyway; een heel fijn weekend alvast voor iedereen!!Gaat er nog iemand iets superleuks doen? En wanneer is Toet weer terug van werkweek DH?
vrijdag 25 mei 2007 om 09:34
Bam, naast geen oogcontact, mogen ze ook niet lachen hoor!
De tanden bloten is in de echte natuur iets anders, heel dreigends (denk hond, zo ook bij aap) dan ons menselijke lachen.
Blijdorp is leuk! Ik hou niet van vis, maar die tunnel met haaien is werkelijk fantastisch.
Mado, waar staat jou banner op deze dagen? Op -2 ondertussen? Want bevallen op mijn verjaardag (daar krijg je nl extra leuke mensen van) heb je niet gedaan. Kun je nog eventjes terug naar bed met een gesmolten paracetamollejte?
Dreamer wara is mijn koffie? Ik mis koffie vanmorgen. Of heb je zo een last van je knie dat ik het voor jou moet halen?
Weet je wat,
astu
De tanden bloten is in de echte natuur iets anders, heel dreigends (denk hond, zo ook bij aap) dan ons menselijke lachen.
Blijdorp is leuk! Ik hou niet van vis, maar die tunnel met haaien is werkelijk fantastisch.
Mado, waar staat jou banner op deze dagen? Op -2 ondertussen? Want bevallen op mijn verjaardag (daar krijg je nl extra leuke mensen van) heb je niet gedaan. Kun je nog eventjes terug naar bed met een gesmolten paracetamollejte?
Dreamer wara is mijn koffie? Ik mis koffie vanmorgen. Of heb je zo een last van je knie dat ik het voor jou moet halen?
Weet je wat,
astu
vrijdag 25 mei 2007 om 09:38
Het stelt me wel teleur, moet ik bekennen.
Heb altijd gedacht dat ik een goede band met mijn ouders had, met mijn moeder in het bijzonder. Maar eigenlijk is dat niet zo. Dat is confronterend. Het draait om haar, en dat valt niet zo op als je je eigen problemen onder de oppervalkte houdt, maar zodra je eigenlijk een schouder wilt om vrijblijvend op uit te huilen is die er niet...of krijg je die alleen tegen een te hoge prijs.
Zo zei mijn moeder toen er voor de geboorte van Mopsey werd vastgesteld dat er iets mis was met Mopsey dat het "voor haar erger was dan voor mij, want het ging om haar kleinkind én haar kind". Moet ik met betrekking tot mijn scheiding ook aan""haar gevoelens denken, door mij moet ze naar de bedrijfsmaatschappelijk werker", en so fort.
Nu hebben ze nog mijn oude donkereiken boekenkast staan. Heb ik ooit als klein meisje gekregen van mijn vader, een echte serieuze kast. Past niet in mijn interieur, maar bij de verhuizing moesten al mijn spullen daar weg want ze wilde ruimte in hun nieuwe huis met garage (hallo..ik woon in met zijn drieën op 65 m2). Maar oké, hun wens, dus ik zet mijn boekenkast wel op marktplaats. Hopelijk is iemand er blij mij.
Bellen ze me op, ze hadden toch een mooi plekje voor mijn kast gevonden, dus hij hoefde neit weg. Ik blij, ik dankbaar. Kom ik langs...staat Mijn Kast buiten, in de carport..met bakstenen erin. Zegt mijn moeder doodleuk "staat toch leuker dan zo'n lelijke garagekast, toch..". Toen ik aangaf dat ik het hier niet mee eens was, werden er wenkbrauwen opgetrokken. Compromis; koop hem dan maar van me; hij stond voor 75 euro op marktplaats. Hun reactie....;
"allemachtig, wat ben jij een geldwolf geworden!"
:?
Langzaam begin ik ze opnieuw te leren kennen. Is niet fijn, maar het went. Zij leren te kennen wie ik ben. Vinden ze ook niet fijn, en ze willen er vooralsnog niet aan wennen. Hun probleem.
Tjonge, ik ben wel veel aan het klagen de laatste tijd, hé...
Maar ik heb wél hele lieve vriendinnetjes hoor!
Enzo...
En ja, ik zou heel blij (en dankbaar) zijn met vrijkaartjes voor Artis. *;
Heb altijd gedacht dat ik een goede band met mijn ouders had, met mijn moeder in het bijzonder. Maar eigenlijk is dat niet zo. Dat is confronterend. Het draait om haar, en dat valt niet zo op als je je eigen problemen onder de oppervalkte houdt, maar zodra je eigenlijk een schouder wilt om vrijblijvend op uit te huilen is die er niet...of krijg je die alleen tegen een te hoge prijs.
Zo zei mijn moeder toen er voor de geboorte van Mopsey werd vastgesteld dat er iets mis was met Mopsey dat het "voor haar erger was dan voor mij, want het ging om haar kleinkind én haar kind". Moet ik met betrekking tot mijn scheiding ook aan""haar gevoelens denken, door mij moet ze naar de bedrijfsmaatschappelijk werker", en so fort.
Nu hebben ze nog mijn oude donkereiken boekenkast staan. Heb ik ooit als klein meisje gekregen van mijn vader, een echte serieuze kast. Past niet in mijn interieur, maar bij de verhuizing moesten al mijn spullen daar weg want ze wilde ruimte in hun nieuwe huis met garage (hallo..ik woon in met zijn drieën op 65 m2). Maar oké, hun wens, dus ik zet mijn boekenkast wel op marktplaats. Hopelijk is iemand er blij mij.
Bellen ze me op, ze hadden toch een mooi plekje voor mijn kast gevonden, dus hij hoefde neit weg. Ik blij, ik dankbaar. Kom ik langs...staat Mijn Kast buiten, in de carport..met bakstenen erin. Zegt mijn moeder doodleuk "staat toch leuker dan zo'n lelijke garagekast, toch..". Toen ik aangaf dat ik het hier niet mee eens was, werden er wenkbrauwen opgetrokken. Compromis; koop hem dan maar van me; hij stond voor 75 euro op marktplaats. Hun reactie....;
"allemachtig, wat ben jij een geldwolf geworden!"
:?
Langzaam begin ik ze opnieuw te leren kennen. Is niet fijn, maar het went. Zij leren te kennen wie ik ben. Vinden ze ook niet fijn, en ze willen er vooralsnog niet aan wennen. Hun probleem.
Tjonge, ik ben wel veel aan het klagen de laatste tijd, hé...
Maar ik heb wél hele lieve vriendinnetjes hoor!
Enzo...
En ja, ik zou heel blij (en dankbaar) zijn met vrijkaartjes voor Artis. *;
Wat wilde ik nou toch typen?
vrijdag 25 mei 2007 om 09:51
Hij was er al geweest, Kjong, maar je moest vandaag wat beter kijken ;)
Heel erg bedankt voor jouw bakkie, dat ziet er weer mooi uit
Wat lastig lijkt me dat, als je zo superformidabelfantastisch dankbaar moet zijn voor hulp. IK heb ouders als Xop, springen altijd bij, als het kan, en meestal kan het. Gaan ook zeer relaxed om met mijn poging hun een schuldgevoel aan te praten, dat ze 6 maanden per jaar niet bereikbaar zijn. Eigenlijk vinden ze het onnodig dat ik dankbaar bén, lijkt het wel eens, en dat ben ik dan echt wel.
Mijn zus vindt het volgens mij wel eens storend dat ze zoveel hulp geven en dat ik dat accepteer, maar hee, als je mij een paard geeft en je biedt een 2e erbij aan, neem ik die ook, als het in mn tuin past! Hulp vragen ben ik slecht in, hulp aannemen (van m'n ouders) een stuk minder :D
Enig probleem heb ik nog wel dat ik niet durf te vragen, omdat ze rustig hun plannen omzetten, terwijl dat van mij dan helemaal niet hoeft. Ik zeg ook altijd 'als het kan'.
ik heb op het laatst van de zwangerschap van LE ook veel hoofdpijn gehad, Madootje. Ik heb begrepen dat je daar mee op moet passen, ben in 1 week 3x totaal gescreend in het ziekenhuis. Toen pas accepteerde de vlos (;)) dat ik 'gewoon' hoofdpijn had. Later kwam ik erachter dat ik niet kan tegen 'streepjeslicht', zoals zonlicht door half open smal luxaflex. En dat 'streepjeslicht' keek ik elke ochtend naar, als ik wakker werd. En dan had ik dus gelijk migraine.
Er staat een fles wijn op m'n bureau
zeer uitnodigend te staan
toedels
Later is nu
vrijdag 25 mei 2007 om 10:21
Staat toch hársske mooi, daar in de carpoort, lekker in de buitenlucht beetje bakstenen dragend! Kan zo'n kast best hebben! Maar sjonge zeg, jammer dat het zo moet, dat ze je niet (willen) begrijpen. Teleurstellend is wel een understatement. Vind dat wel goede instelling van je, dat ze dan pech hebben. Heb daar zelf best moeite mee (nog), qua opstelling naar mijn ouders. Je ouders en hun gedrag naar jou, hun visie op jou, kan zo'n grote invloed hebben op je eigen kijk op jezelf (eigenwaarde, zelfvertrouwen) Hebben jullie daar geen last van, Mims en Kjong?
en Ik zal mijn mond maar houden over mijn ouders en hun akties, er is altijd baas boven baas, nietwaar? ;) (of nou ja, eigenlijk is het meer heel erg om te ;(-)
Lekker, Xop, middagje vrij! Morgen wordt het 10 graden kouder, heb ik horen zeggen. Geen wilde plannen hier, vandaag doe ik lekker niks, klein beetje werk tussendoor maar verder ZENNN.. morgen alleen even een Marktplaats-zandbak ophalen, 's avonds BBQ met groep vrienden, hebben overdekking in geval van regen, dus komt goed, komt goed. Zondag naar de film met een vriendin en verder laat ik me volledig verrassen door mijn wederhelft en zijn immer geweldige plannen.
en Ik zal mijn mond maar houden over mijn ouders en hun akties, er is altijd baas boven baas, nietwaar? ;) (of nou ja, eigenlijk is het meer heel erg om te ;(-)
Lekker, Xop, middagje vrij! Morgen wordt het 10 graden kouder, heb ik horen zeggen. Geen wilde plannen hier, vandaag doe ik lekker niks, klein beetje werk tussendoor maar verder ZENNN.. morgen alleen even een Marktplaats-zandbak ophalen, 's avonds BBQ met groep vrienden, hebben overdekking in geval van regen, dus komt goed, komt goed. Zondag naar de film met een vriendin en verder laat ik me volledig verrassen door mijn wederhelft en zijn immer geweldige plannen.
vrijdag 25 mei 2007 om 10:28
Uitslag vandaag, Mims? Heel erg hopelijk wordt dat nieuws uit categorie Uitzonderlijk Positief!
(ik zou gisteren 1 en ander horen maar zoals wel eerder is gebeurt hier, werd afspraak verzet wegens nog niet gevoerd overleg tussen oncoloog en dermatoloog. Kreeg alleen telefoontje dat er dan volgende week wel behandeld wordt maar het hoe/wat horen we volgende week. Maar heb er alle vertrouwen in, hoor.)
(ik zou gisteren 1 en ander horen maar zoals wel eerder is gebeurt hier, werd afspraak verzet wegens nog niet gevoerd overleg tussen oncoloog en dermatoloog. Kreeg alleen telefoontje dat er dan volgende week wel behandeld wordt maar het hoe/wat horen we volgende week. Maar heb er alle vertrouwen in, hoor.)
vrijdag 25 mei 2007 om 11:18
Sorry, geen rijtjespost, daar waag ik me echt niet aan. Ben dan toch altijd sowieso mosterd, heb ik het idee.
Bam, dat lijkt me ook behoorlijk frustrerend, dat je een uitslag verwacht en dat het dan gewoon een weekje (een week!) opgeschoven wordt.
Mims, ik ga duimen... heulkandidaat is er niet.
(ojee, toch een mini-rijtje gemaakt)
Bam, dat lijkt me ook behoorlijk frustrerend, dat je een uitslag verwacht en dat het dan gewoon een weekje (een week!) opgeschoven wordt.
Mims, ik ga duimen... heulkandidaat is er niet.
(ojee, toch een mini-rijtje gemaakt)
vrijdag 25 mei 2007 om 11:31
Wat vervelend zeg Bam, als de boel alsmaar vooruit geschoven wordt. Kan me goed voorstellen dat je wel zou willen weten wat de plannen zijn voor volgende week en hoe je ervoor staat. Wel goed om te horen dat je er zo positief in staat.
Oei Mims, een spannende dag voor jullie bergijp ik. Bij gebrek aan heulmateriaal (schoonvader is wel in de tuin bezig hier, maar dat gaat me toch wat ver) zal ik heel hard voor je duimen. En je klaagt niet hoor. Je lucht je hart! (en al klaagdje je wel, soms is dat even nodig).
Met mijn ouders heb ik al jaren een wat "ingewikkelde" band. Ik merk juist dat het bij ons de laatste tijd de goede kant op gaat. Met mijn schoonouders bof ik. We zitten misschien niet altijd op 1 lijn, maar ze staan altijd voor ons klaar zonder er iets voor terug te verwachten. Ze zijn juist eerder te bescheiden en terughoudend.
Kjong, de banner staat hier op -3. Ik wacht met smart tot Luut aan zijn middagslaapje toe is. Ik ben er al uren klaar voor om mijn bed weer in te duiken. Hoofdpijn wil niet echt afzakken, maar aangezien mijn bloeddruk maandag nog prima was ga ik ervan uit dat het gewoon door de vermoeidheid komt.
Oei Mims, een spannende dag voor jullie bergijp ik. Bij gebrek aan heulmateriaal (schoonvader is wel in de tuin bezig hier, maar dat gaat me toch wat ver) zal ik heel hard voor je duimen. En je klaagt niet hoor. Je lucht je hart! (en al klaagdje je wel, soms is dat even nodig).
Met mijn ouders heb ik al jaren een wat "ingewikkelde" band. Ik merk juist dat het bij ons de laatste tijd de goede kant op gaat. Met mijn schoonouders bof ik. We zitten misschien niet altijd op 1 lijn, maar ze staan altijd voor ons klaar zonder er iets voor terug te verwachten. Ze zijn juist eerder te bescheiden en terughoudend.
Kjong, de banner staat hier op -3. Ik wacht met smart tot Luut aan zijn middagslaapje toe is. Ik ben er al uren klaar voor om mijn bed weer in te duiken. Hoofdpijn wil niet echt afzakken, maar aangezien mijn bloeddruk maandag nog prima was ga ik ervan uit dat het gewoon door de vermoeidheid komt.
