Kinderen
alle pijlers
Co-ouderschap, tieners, afspraken
dinsdag 19 maart 2024 om 08:24
Mijn vriend en ik hebben allebei een co-ouderschap en allebei 2 tieners. We wonen niet samen maar op de dagen dat de kinderen bij hun andere ouders zijn we wel vaak samen, meestal in zijn huis. Gisteren zat ik in het huis van mijn vriend te werken, hij was naar zijn werk, en zijn kinderen bij hun moeder. Om een uur of 3 kwam zijn dochter binnen stormen met een vriendinnetje. Ze gingen naar haar kamer, waar ze luidruchtig gingen gamen/giebelen. Het huis is niet groot, dus helaas had ik hier veel last van, met als gevolg dat ik eigenlijk niet goed verder kon werken. Ik heb er ook niets van gezegd, omdat ik dat mijn plaats niet vond (ik zat tenslotte in hun huis te werken).
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
Later had ik een discussie met mijn vriend: wat voor afspraken moet je nou maken met je tieners hierover? Is het normaal dat ze gewoon altijd binnen kunnen lopen terwijl ze eigenlijk die dag of week bij hun andere ouder zijn, of moet je ze vragen hun bezoek eerst aan te kondigen? Mijn vriend vond dat hij de kinderen best kon vragen om eerst toestemming te vragen ivm de privacy van hem en mij (want als we aan het werken, slapen of andere dingen aan het doen zijn is het niet erg fijn als er ineens een of meerdere tieners in huis staan). Ik vind dat lastig, want ik wil de kinderen niet het gevoel geven dat ze niet welkom zijn. Het is ook hun huis tenslotte (en eerlijk gezegd niet het mijne, ook al ben ik er vaak). Maar tegelijkertijd voelt het ook niet fijn als ik steeds 'op mijn hoede' moet zijn omdat elk moment de sleutel in het slot kan gaan.
Ik ben dus benieuwd naar meningen van anderen hierover!
dinsdag 19 maart 2024 om 10:32
Mijn ouders werkten ook beiden fulltime, ik spijbelde veel! Vaak sliep ik lekker uit en lummelde wat aan en eind van de middag deed ik rugzak om en ging buiten een ommetje maken. Dan kwam ik “moe” uit school. Mijn broers en zussen waren braver op dat vlak. Mijn school leed er niet echt onder, op school werd naar mij idee verteld wat al in de boeken stond. Ik vond het altijd ontzettend vervelend als andere siblings opeens thuis waren om wat voor reden dan ook.belgali schreef: ↑19-03-2024 10:15haha ja logisch toch - waarschijnlijk kiezen ze op die leeftijd het huis uit waar ongezien zoveel mogelijk ongezien uitgehaald kan worden
ik ging altijd mee naar het huis van een vriendin met gescheiden werkende ouders als we gingen spijbelen en dan liepen we weer op tijd naar buiten om weer "na school" thuis te komen - helaas voor ons praatte die moeder wel eens met de buren, dus lang heeft dat spelletje niet geduurd.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 19-03-2024 10:35
5.82% gewijzigd
dinsdag 19 maart 2024 om 10:34
Maar mogen jouw kinderen dan wel bij je langskomen als jij in het huis van je vriend bent? Gewoon omdat ze je even willen zien, even een kopje thee met je willen drinken of even kletsen. En mag dat dan ook onaangekondigd?Stientje schreef: ↑19-03-2024 09:48Dat is een beetje een andere situatie. Ik ben sowieso vanwege de locatie vaker bij mijn vriend dan andersom en dat weten mijn kinderen ook. Mijn kinderen zijn in principe altijd welkom maar komen eigenlijk alleen langs op de dagen dat ze weten dat ik er ben, en dan sturen ze van te voren een appje. Alles is nogal in beweging in de puberteit merk ik, dus ook dit zal vast nog een keer anders worden.
Ik zou denken van wel, toch?
anything that is unrelated to elephants = Irrelephant
dinsdag 19 maart 2024 om 10:37
Maar ze is er dan toch niet?Irrelephant schreef: ↑19-03-2024 10:34Maar mogen jouw kinderen dan wel bij je langskomen als jij in het huis van je vriend bent? Gewoon omdat ze je even willen zien, even een kopje thee met je willen drinken of even kletsen. En mag dat dan ook onaangekondigd?
Ik zou denken van wel, toch?
Oh, je bedoelt in het huis van vriend? Dat hoor je toch minder, volgens mij? Dat gaat dan ook de andere kinderen aan, die zitten dan opeens met de kinderen van de partner van hun ouder opgescheept. Lijkt me ingewikkeld.
dinsdag 19 maart 2024 om 10:39
.Stientje schreef: ↑19-03-2024 09:33Maar mogen we dan wel van ze vragen dat ze hun komst even aankondigen met een appje, zodat we er rekening mee kunnen houden? Of is dat ook al te ongastvrij? ..... Ik schrok me tijdens die call (die ik met noisecancelling headphones deed, dus die heb ik al) dus wild omdat er ineens 2 tienermeiden achter me stonden.
Zijn er in een noodsituatie nog wel genoeg overtreffende superlatieven om je emotie te beschrijven, vraag ik me bij dit soort zinnen af. Emoties een beetje in proportie blijven zien tot de omstandigheid helpt denk ik wel om de situatie te beoordelen.
Een appje vind ik ook overdreven en idd 'ongastvrij' (raar woord in deze want jij bent de gast en niet de kinderen die er wonen); jij kiest ervoor om te werken in een privé-omgeving en als dat mogelijk negatieve gevolgen heeft dan moet je dat zelf oplossen en niet over de schutting gooien.
Nog buiten dat het niet jouw huis is en je er dus sowieso al geen claim op zou moeten mogen én willen leggen als je het mij vraagt.
dinsdag 19 maart 2024 om 10:42
Ze zijn meestal in zijn huis als de kinderen er niet zijn. Dus als haar kinderen haar willen zien op de dagen dat ze bij hun vader zijn is het logisch dat ze dan naar het huis van haar vriend gaan om even spontaan hun moeder te zien. Kan mij voorstellen dat het toch ook leuk is dat je kind opeens spontaan voor je neus staat om te zeggen dat ze even wil kletsen met je of ze je gewoon even nodig hebben en even een theetje willen drinken met je. Hangt er natuurlijk vanaf hoe ver je uit elkaar woont en hoe mobiel ze zijn.
anything that is unrelated to elephants = Irrelephant
dinsdag 19 maart 2024 om 10:43
Hoezo ben je hun slaafje als je kinderen gewoon altijd naar hun eigen huis (een van de , bij gescheiden ouders) mogen komen?Oude_Man_2 schreef: ↑19-03-2024 10:27Mocht ik gescheiden zijn geweest, zou dit mijn insteek ook zijn. Ik vind het prima dat "de kinderen altijd voor gaan", maar dat wil niet zeggen dat je hun slaafje bent en ze altijd maar hun goddelijke gang kunnen gaan. Je hebt zelf ook een leven
dinsdag 19 maart 2024 om 10:43
Ik denk dat het minder gebruikelijk zal zijn om dat te doen als de ouder niet in het eigen huis is, maar wellicht.Irrelephant schreef: ↑19-03-2024 10:42Ze zijn meestal in zijn huis als de kinderen er niet zijn. Dus als haar kinderen haar willen zien op de dagen dat ze bij hun vader zijn is het logisch dat ze dan naar het huis van haar vriend gaan om even spontaan hun moeder te zien. Kan mij voorstellen dat het toch ook leuk is dat je kind opeens spontaan voor je neus staat om te zeggen dat ze even wil kletsen met je of ze je gewoon even nodig hebben en even een theetje willen drinken met je. Hangt er natuurlijk vanaf hoe ver je uit elkaar woont en hoe mobiel ze zijn.
Ik weet niet hoever je de spontane bezoekjes door zou moeten voeren. Zeker nu wel degelijk de situatie kan ontstaan dat dit de daar wonende kinderen aangaat.
anoniem_670e3ef0ebfff wijzigde dit bericht op 19-03-2024 10:46
10.05% gewijzigd
dinsdag 19 maart 2024 om 10:44
Irrelephant schreef: ↑19-03-2024 10:34Maar mogen jouw kinderen dan wel bij je langskomen als jij in het huis van je vriend bent? Gewoon omdat ze je even willen zien, even een kopje thee met je willen drinken of even kletsen. En mag dat dan ook onaangekondigd?
Ik zou denken van wel, toch?
Dit is wel erg theoretisch... qua locatie is het al niet praktisch. En onaangekondigd langskomen zou ik ze echt niet aanraden want ik ben altijd best druk met werk/sport/hobbies/sociaal leven. Dus nee, voor hun eigen bestwil liever niet want de kans is groot dat ik er niet ben of geen tijd voor ze heb op dat moment. Sowieso zouden mijn kinderen aan moeten bellen want die hebben natuurlijk geen sleutel, dus dan is de situatie al wat anders.
dinsdag 19 maart 2024 om 10:46
Dat is hier ook zo. Ik ben stiefmoeder van drie pubers, dus iets anders dan TO want wel echt samenwonend, maar de kinderen laten het hier ook altijd even weten als ze langskomen en dat is trouwens zelden. En dat heeft niks te maken met niet welkom zijn in je eigen huis, maar wel met rekening met elkaar houden, om maar eens wat te noemen. In het begin was mijn vriend er losser mee (ook vanwege het "ze moeten zich wel welkom voelen-idee"), maar inmiddels is gebleken dat de kinderen het zelf ook gewoon fijner vinden als er duidelijkheid is over waar ze wanneer zijn en ze niet eerst in ons huis rondhangen en daarna weer bij hun moeder eten ofzo. Dat is uiteindelijk voor hen ook onrustig en verwarrend, vonden ze zelf. En twee huizen hebben, betekent - hoe aanlokkelijk ook - niet dat je dan maar een beetje kan kiezen wanneer je ergens wil zijn, gewoon omdat het jou op dat moment lekker uit komt. Want waar ligt dan de grens, ook gelijk maar naar papa als mama even streng is? Of naar papa omdat je daar wel een hele zak chips mag eten? Heeft allemaal niks met 'het is al zo zielig voor die kinderen' te maken wat mij betreft, maar gewoon met tja, hoe je met elkaar omgaat. Volgens mij zit je welkom voelen en zijn overigens ook echt in heel andere dingen dan hierin.Oude_Man_2 schreef: ↑19-03-2024 10:27Mocht ik gescheiden zijn geweest, zou dit mijn insteek ook zijn. Ik vind het prima dat "de kinderen altijd voor gaan", maar dat wil niet zeggen dat je hun slaafje bent en ze altijd maar hun goddelijke gang kunnen gaan. Je hebt zelf ook een leven
meisje85 wijzigde dit bericht op 19-03-2024 11:00
0.06% gewijzigd
dinsdag 19 maart 2024 om 10:48
Lente-S schreef: ↑19-03-2024 10:39.
Zijn er in een noodsituatie nog wel genoeg overtreffende superlatieven om je emotie te beschrijven, vraag ik me bij dit soort zinnen af. Emoties een beetje in proportie blijven zien tot de omstandigheid helpt denk ik wel om de situatie te beoordelen.
Een appje vind ik ook overdreven en idd 'ongastvrij' (raar woord in deze want jij bent de gast en niet de kinderen die er wonen); jij kiest ervoor om te werken in een privé-omgeving en als dat mogelijk negatieve gevolgen heeft dan moet je dat zelf oplossen en niet over de schutting gooien.
Nog buiten dat het niet jouw huis is en je er dus sowieso al geen claim op zou moeten mogen én willen leggen als je het mij vraagt.
Nou, als je geconcentreerd in een call zit met noisecancelling headphones in een verder leeg huis en er staan ineens 2 mensen achter je, dan schrik je je wel wild ja. Uiteraard was de schrik al snel over toen ik zag wie het waren.
En wat je laatste zin betreft: Mijn vriend is juist van mening dat ik net zoveel recht heb om in dat huis te zijn als zijn kinderen, en dat ik me niet 'een gast' hoef te voelen. We zijn ruim 7 jaar samen en verloofd, dus het is niet alsof ik een toevallige scharrel ben ofzo.. Ik ben juist zelf degene die zich nog wat voorzichtig opstelt.
dinsdag 19 maart 2024 om 10:54
Arme kinderen , als hun ouders zo denken. Gewoon niet welkom in hun eigen huis.Rooss4.0 schreef: ↑19-03-2024 08:38Mijn mening hierover is duidelijk en rechtlijnig, zijn de kinderen bij moeder dan blijven ze bij moeder en gaan ze dus niét naar vader. En vice versa. Gewoon niet of er moet al iets ergs aan de hand zijn.
Toen mijn kinderen nog wat kleiner waren kwamen ze op vaders dagen niet hier thuis en ik was daar ook niet van gediend.
Ik zou het -in jouw geval- dus ook zeer waarderen als vader dit serieus oppakt en zeer duidelijke afspraken maakt met zijn kroost.
Je gaat naar je moeder, klaar.
dinsdag 19 maart 2024 om 10:55
"Ik moet jullie helaas vragen om zacht te doen, ik ben aan het werk".
Als je dat niet doet ga je je ergeren omdat ze het niet spontaan aanvoelen.
Het is vooral het stukje waar ze het niet spontaan aanvoelen en dat je iemand er even op attendeert dat hij wel héél veel geluid maakt.
Ik vind dat niet flauw. Je bent wél aan het werk en niet iedereen is op elk moment van de dag bezig om te kijken hoeveel geluid hij maakt.
Ik lees eerder in je post dat je al snel voelt dat je ze daarmee een signaal stuurt dat ze niet welkom zijn.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
dinsdag 19 maart 2024 om 10:59
.Stientje schreef: ↑19-03-2024 10:48Nou, als je geconcentreerd in een call zit met noisecancelling headphones in een verder leeg huis en er staan ineens 2 mensen achter je, dan schrik je je wel wild ja. Uiteraard was de schrik al snel over toen ik zag wie het waren.
En wat je laatste zin betreft: Mijn vriend is juist van mening dat ik net zoveel recht heb om in dat huis te zijn als zijn kinderen, en dat ik me niet 'een gast' hoef te voelen. We zijn ruim 7 jaar samen en verloofd, dus het is niet alsof ik een toevallige scharrel ben ofzo.. Ik ben juist zelf degene die zich nog wat voorzichtig opstelt.
Denk dat het heel goed is dat je je voorzichtiger opstelt. Zelf vind ik het niet juist om te doen alsof jij dezelfde rechten hebt op dat huis als de kinderen van je vriend. Ik heb de indruk dat mannen vaker wat losser, om het zo maar te noemen, met dit soort dingen omgaan dan vrouwen.
dinsdag 19 maart 2024 om 11:01
dinsdag 19 maart 2024 om 11:03
Gewoon vanuit je eigen huis werken als je zo'n belangrijke call hebt.Stientje schreef: ↑19-03-2024 09:33Maar mogen we dan wel van ze vragen dat ze hun komst even aankondigen met een appje, zodat we er rekening mee kunnen houden? Of is dat ook al te ongastvrij?
Ik had gistermiddag nog een belangrijke call en als ik had geweten dat zijn dochter zou komen dan was ik thuis gaan werken of op kantoor. Zo doe ik dat met mijn eigen kinderen namelijk ook als ik belangrijke meetings heb, dan zorg ik dat ik ergens ben waar ik niet gestoord kan worden, en als ik onverhoopt toch thuis zo'n call moet doen dan instrueer ik de kinderen van te voren dat ze zachtjes binnen moeten komen enzo. Ik schrok me tijdens die call (die ik met noisecancelling headphones deed, dus die heb ik al) dus wild omdat er ineens 2 tienermeiden achter me stonden.
En als je al noisecanceling gebruikt heb je verder toch geen last van ze?
dinsdag 19 maart 2024 om 11:10
Nou ja, als je zelf eens iets moet zeggen is het wel lastig als er veel herrie is.vivapimpelmees schreef: ↑19-03-2024 11:03Gewoon vanuit je eigen huis werken als je zo'n belangrijke call hebt.
En als je al noisecanceling gebruikt heb je verder toch geen last van ze?
dinsdag 19 maart 2024 om 11:17
Eigenlijk schrijf je hier dat je vriend vindt dat jij meer recht hebt dan zijn kinderen.Stientje schreef: ↑19-03-2024 10:48
En wat je laatste zin betreft: Mijn vriend is juist van mening dat ik net zoveel recht heb om in dat huis te zijn als zijn kinderen, en dat ik me niet 'een gast' hoef te voelen. We zijn ruim 7 jaar samen en verloofd, dus het is niet alsof ik een toevallige scharrel ben ofzo.. Ik ben juist zelf degene die zich nog wat voorzichtig opstelt.
dinsdag 19 maart 2024 om 11:21
Oh sorry. Ik reageerde meer op het noise-cancelling effect.
dinsdag 19 maart 2024 om 11:24
In de basis is een kind natuurlijk overal welkom. Maar je hebt wel gewoon een omgangsregeling. Dus de ouder waar het kind is is op dat moment verantwoordelijk. Dan is het niet handig dat kind continu of langdurig elders is. Daarnaast andere afspraken die je bewust om de omgang heen gaat plannen en toezicht op kinderen. Ik zou niet willen dat puber met een stel vrienden uren in mijn huis is terwijl ik daarvan niet op de hoogte ben en ook niet aanwezig.
Veel alleenstaande ouders gebruiken die momenten ook om op te laden, zaken te regelen of dingen te doen die met kinderen niet kunnen. Dat kan je je niet voorstellen als je nog in een relatie zit. Maar je staat er natuurlijk verder alleen voor en moet alles zelf regelen. Geen tweede ouder om op terug te vallen.
Veel alleenstaande ouders gebruiken die momenten ook om op te laden, zaken te regelen of dingen te doen die met kinderen niet kunnen. Dat kan je je niet voorstellen als je nog in een relatie zit. Maar je staat er natuurlijk verder alleen voor en moet alles zelf regelen. Geen tweede ouder om op terug te vallen.
dinsdag 19 maart 2024 om 11:25
vivapimpelmees schreef: ↑19-03-2024 11:17Eigenlijk schrijf je hier dat je vriend vindt dat jij meer recht hebt dan zijn kinderen.
Nee hoor, alleen dat we evenveel rechten hebben. En daar ben ik het niet echt mee eens. Ik probeer de balans te vinden tussen gezonde 'ruimte innemen' in zijn gezin en mezelf niet opstellen als onmogelijke stiefmoeder/indringer
Ik vind het soms best even zoeken.
dinsdag 19 maart 2024 om 11:28
Ik geloof dat dat met eigen permanent inwonende pubers niet anders is - dat herinneren hoort er wel een beetje bij toch.
Je hoeft ook niet de hele tijd op eieren te lopen hé. Je kan best vriendelijk vragen om een beetje rekening te houden met thuiswerk situaties.
Wat iemand zei, was hier ook de richtlijn : je bent altijd welkom, maar er wordt niet echt rekening met je gehouden (qua mee-eten, qua afspraken maken, of er al/niet iemand thuis is of al/niet iemand zit te werken). Dus op momenten buiten het schema om, pas jij je aan aan de situatie. Of je overlegt even van te voren.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
