Coouderschap - ex heeft rust nodig

06-06-2023 22:59 298 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben in 2017 gescheiden van de vader van mijn dochter. Toen 2jr nu 8.

We hebben 50/50 coouderschap en een 2-2-5-5 regeling.
Alleen betekent momenteel in praktijk dat ik alles regel w.b. sporten, kleding en ook aanvragen voor zorgdragen zoals een ogentest. En verdeling is meer 60/40 w.b. nachten dat dochter hier is.

Ik heb een pittig jaar achter de rug door ziekte en sterfgeval in familie en een baan die me niet lag.

Mijn ex zit ook niet lekker in z'n vel. Overspannen, 50% ziekgemeld geloof ik.

Ex deelde mij laatst mee dat hij de 2e helft van de zomervakantie, als dochter bij mij is, alleen weg wou. Dat kon hij, naast vakantie met dochter, wel regelen.

Echter kwam hij vorige week dat hij het mentaal niet red tot dan en eerder weg moet.
Met als gevolg dat ik de laatst weken van t schooljaar weer alles op kan vangen en m'n vrije avonden kwijt ben.

Ik ben een beetje met stomheid geslagen over zijn mededeling. Overvallen en Boos dat dochter in de laatste weken school extra naar de opvang moet (ja hij betaalt dat wel).

Ondertussen krijg ik nadat ik pissig geworden ben aan de telefoon een berichtje dat ik dochter geen complexen aan moet praten.
Iets wat voelt als een messteek.

Misschien haal ik er wat herkenbare details uit later.

Momenteel zit ik iig behoorlijk in m'n kop terwijl ik moet slapen want morgen assesment en donderdag gesprek voor n nieuwe baan.
Klootzooi. :cry:
Been there, done that, got the T-shirt.
hapje schreef:
07-06-2023 06:55
Als je niet gescheiden was, had je kind 24/7.

Wat een kut-opmerking.

Tja, een dan kun je nog eens op stap zonder je kind omgaat de andere ouder dan automatisch thuis is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Superuser2023 schreef:
07-06-2023 07:19
TO, heb je een beetje kunnen slapen? Ik kan me je boosheid heel goed voorstellen. Vroeg me af, wat gebeurt er als je wat meer op je strepen gaat staan?
Ik ben gister dus voor t eerst er boos om geworden.
Dan krijg ik eerst een berichtje: nivea (ofwel maak je niet druk en laat t langs je glijden)
Daarna dat ik met mijn reactie het tegen over gestelde bereik van wat je eigenlijk wil.
O ja en ik zou dochter complexen aanpraten.

En dat laatste kruipt onder m'n huid. Dan ga ik twijfelen of ik t wel goed doe. Ik of niet overreageer. (O ja dat heeft hij jaren lang gedaan, daarom heb ik 2jr bij schieten gelopen na scheiding.....)

Laat ik er even over zeggen dat ik ten opzichte van dochter neuraal probeer te blijven. Maar die hangt in vlagen ook steeds meer aan me. Laatst had ze in een weekend weer dagelijks ruzie met hem en dan wil ze in de week er op er echt niet heen.
Maar ik praat dat dochter natuurlijk aan want 'ze vind me hardstikke lief'.
Ik wou t niet verder op drijven door te zeggen je bent haar vader natuurlijk vind ze je lief.
Been there, done that, got the T-shirt.
Wat ik in jouw situatie zou doen als ik een ex partner had die regelmatig zijn snor drukt? Heel erg duidelijke grenzen stellen en kijken of je kan zorgen dat als hij zich er niet aan houd het voor hem gevolgen heeft.
Zeker grenzen stellen over dat hij je sorres bij jou neerlegt dat is niet oke! doet die maar lekker bij zijn vrienden. Als jullie geen kind hadden gehad dan had je dat nooit gepikt.

Zou misschien zelfs zo ver gaan om de gehele zorg van kind op me te nemen, liever weten waar ik aan toe ben dan elke keer onverwachts kinds terug krijgen en dan alsnog alles moeten regelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wou dat ik haar 24/7 had.
Dan hoefde ik er geen gevecht van te maken dat ik wil dat ze savonds douchet en 2x per dag haar tanden poetst.
Dat heb ik al losgelaten.
Dan hoefde ik geen 'setjes kleding' in een tas te doen want 'ik weet niet wat bijelkaar hoort'

Over complex aanpraten. Dochter wil zich niet alleen aankleden want 'weet niet wat bijelkaar hoort. Aaaaargh :frusty:

En nu ga ik haar naar school brengen en me mentaal voorbereiden op een assesment
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cornelia schreef:
07-06-2023 05:59
En omdat de lat voor vaders heel veel lager ligt dan voor moeders, zet zíj haar kind 'niet op één' als ze daar boos om wordt. Want ze zou in haar handjes moeten knijpen om die extra dagen met haar kind. Hij niet natuurlijk, hij is een vader, dus het is al applauswaardig als hij überhaupt iets doet.
Nou dit inderdaad. Allemachtig, wat zit dat kennelijk toch diep ingesleten. Ook bij de vader in kwestie kennelijk.
Apatura schreef:
07-06-2023 08:11
Ik wou dat ik haar 24/7 had.
Dan hoefde ik er geen gevecht van te maken dat ik wil dat ze savonds douchet en 2x per dag haar tanden poetst.
Dat heb ik al losgelaten.
Dan hoefde ik geen 'setjes kleding' in een tas te doen want 'ik weet niet wat bijelkaar hoort'

Over complex aanpraten. Dochter wil zich niet alleen aankleden want 'weet niet wat bijelkaar hoort. Aaaaargh :frusty:

En nu ga ik haar naar school brengen en me mentaal voorbereiden op een assesment
Ik ben niet thuis in de regelgeving rondom dit soort dingen, maar is er niets wat je kan doen om volledig ouderschap te krijgen? Al zijn berichten bewaren waarin overduidelijk is dat hij het niet aankan?
Ik weet dat dit erg hard is, verder succes en sterkte met je assessment.

Helaas zie ik het vaker om me heen hoe makkelijk mannen wegkomen met lui gedrag en de vrouw lost het wel weer op, want oh wee als ze er iets van zegt. Dan moet ze zich niet druk maken en het los laten, maar vervolgens als we dat doen dan verslonsd alles en worden wij er op aan gekeken.
Succes met je assessment Apatura! Ontspan en focus!
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien moet je zelf ook wat meer dingen loslaten in de oovoeding, wat ervoor zorgt dat jij wat meer rust ervaart.

Wat maakt het uit dat bijvoorbeeld je dochter iets aantrekt wat niet bij elkaar hoort. Zolang het maar schoon en heel is, dat is het belangrijkste. Laat haar zelf haar kleding uitzoeken en in de tas stoppen, desnoods loop je het alleen even na om te kijken of het genoeg is. Ze is 8 dat lijkt mij een leeftijd dat ze zich wel zelfstandig kan aankleden.
Het tandenpoetsen zou ik inderdaad wel streng op zijn 2x per dag, maar de rest hoeft echt niet zo strikt denk ik.

Mag ik vragen waar de ruzies over gaan de ze heeft met haar vader. Want als 8jarige een heel weekend ruzie hebben met je vader lijkt mij inderdaad niet echt prettig.

Verder zoals al vaker gezegd, goed je grenzen aan geven en probeer discussies via whatsapp te vermijden en of berichten te negeren. Als hij belangrijke boodschappen heeft belt hij je maar of komt hij langs. Zo geef je hem ook minder ruimte om onder zijn eigen afspraken uit te komen omdat hij dan meer moeite moet doen hiervoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Apatura schreef:
07-06-2023 08:11
Ik wou dat ik haar 24/7 had.
Wat is dan precies het probleem?

Ik heb mijn kind 24/7, inmiddels ruim 12 jaar.

Je moet wat afspraken verzetten of cancellen. Nou en?

Ik snap de gemengde gevoelens richting vader. Mijn ex was ook niet in staat om voor kind te zorgen dankzij mentale problemen en inmiddels is hij dus ruim 12 jaar dood, maar het verzetten van een paar afspraken zou destijds wel het minste van mijn zorgen zijn geweest. Daarbij had ik een baan met onregelmatige werktijden, dus ik moest het ook allemaal maar even oplossen. Dus dat deed ik. Liever dat, dan kind laten verblijven bij een vader die het op dat moment niet aan kon allemaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Banaantje schreef:
07-06-2023 08:25

Wat maakt het uit dat bijvoorbeeld je dochter iets aantrekt wat niet bij elkaar hoort. Zolang het maar schoon en heel is, dat is het belangrijkste.
Mij maakt t niet uit.
Dat zijn zijn opmerkingen: ik weet dat niet, daar heb ik geen verstand van, ik doe t toch verkeerd, doe jij maar.
En meer van dat gejank van zijn kant :bonk:

@fitflop Hij heeft er altijd op gehamerd dat t 50/50 moet. Met t opstellen van t ouderschapsplan enz.
Dochter heeft een vader en ik wil dat zij ook een goede band met hem heeft.
Maar hij gooit zn glazen in met dit gedrag.
Dochter is feller en meer recht voor zn raap als ik. Ik hou m'n hart vast wat er gaat gebeuren als ze gaat puberen.
apatura wijzigde dit bericht op 07-06-2023 08:39
29.58% gewijzigd
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Apatura schreef:
07-06-2023 00:25
Hij heeft psychische hulp nodig. Al jaren.
Ik heb hem 14 jaar geprobeerd gelukkig te maken. Maar dat wou niet.
Zelf psychisch bijna aan onderdoor gegaan.

Moet er nogsteeds niet aan denken om weer samen te wonen bijv.

Maar hij vond eerst dat meditatie 'De weg' was voor hem en nu poh en een fietsvakantie.
En ik mag niet zeggen dat ik vind dat hij vlucht en een echte psych moet bellen want volgens de poh was dat misschien niet eens meer nodig na die reis. (Zijn woorden)
Vandaar mijn iets wat sarcastische retorische opmerking over onvolwassenheid.
14 jaar, dochter was 2 toen jullie uit elkaar gingen. Je kende hem dus al even voor jullie een kind kregen samen.
Had je verwacht dat hij in het ouderschap anders zou zijn? Minder egocentrisch? Sterker? Stabieler? Onafhankelijker? Daadkrachtiger?

Het lijkt erop dat je dingen van hem verwacht die hij überhaupt nooit heeft laten zien te hebben of te kunnen. Daarmee maak je het vooral jezelf heel erg moeilijk. Met boze woorden en wrokkige gedachten verander je hem niet hoor.

Laat het los, laat die te hoge verwachtingen varen. Het is zoals het is. Dat helpt ook je dochter om realistische verwachtingen te hebben van haar vader. Je beschrijft haar teleurstelling, maar komt die niet deels omdat jij jouw normen en waarden op zijn gedrag plakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Cornelia schreef:
07-06-2023 05:59
En omdat de lat voor vaders heel veel lager ligt dan voor moeders, zet zíj haar kind 'niet op één' als ze daar boos om wordt. Want ze zou in haar handjes moeten knijpen om die extra dagen met haar kind. Hij niet natuurlijk, hij is een vader, dus het is al applauswaardig als hij überhaupt iets doet.
Nou echt hè. Ik weet weer eens niet wat ik lees.

Sterkte TO, ik snap je helemaal en het is verrekte rot als je het altijd maar weer moet opvangen. Succes met je assessment!
Het zal wel dat ex er niet goed aan toe is, maar ik voel wel ergernis naar hem toe (vanuit mezelf, bedoel ik (vanuit TO uiteraard ook)). Hij doet al veel minder dan TO in de opvoeding/verzorging, maar dat is hem nu ook al te veel. Het lijkt me iemand die alles vanuit zichzelf bekijkt. Ik vind het nogal makkelijk om te zeggen: "Ik trek het echt niet meer. Doei! Zoek het maar uit." Ik zou daar ook heel boos over worden. Nogmaals, ik heb natuurlijk geen idee, ik ken de man niet en ik weet niet wat er met hem aan de hand is, maar ik vind het geen leuke man :P .

TO, laat je weten hoe de assessment ging?
Alle reacties Link kopieren Quote
patchouli_ schreef:
07-06-2023 08:36

Had je verwacht dat hij in het ouderschap anders zou zijn? Minder egocentrisch? Sterker? Stabieler? Onafhankelijker? Daadkrachtiger?
Hij deed zich anders voor.
Iets met gaslighting en ik die hem probeerde gelukkig te maken ten koste van mezelf.
Toen dochter 1,5 was, gingen mijnogen open. Dit was niet het voorbeeld wat ik wou voor haar. Toen ben ik weggegaan.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cornelia schreef:
07-06-2023 05:59
En omdat de lat voor vaders heel veel lager ligt dan voor moeders, zet zíj haar kind 'niet op één' als ze daar boos om wordt. Want ze zou in haar handjes moeten knijpen om die extra dagen met haar kind. Hij niet natuurlijk, hij is een vader, dus het is al applauswaardig als hij überhaupt iets doet.
Er zijn zat vaders die het wel kunnen en doen.
Het is alleen niet realistisch om iets te verwachten wat voor de scheiding ook al niet zo was. Daar ga je vooral zelf stuk aan en dat geeft je ongewild ook aan je kind mee. Kijk naar wat er wél is en laat je kind daar onbelast van kunnen profiteren.
Ik geloof direct dat hij een lul is.
Ik heb maar 1 tip: laat hem de extra kosten voor de bso alvast voorschieten voordat hij op vakantie gaat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Apatura schreef:
07-06-2023 08:43
Hij deed zich anders voor.
Iets met gaslighting en ik die hem probeerde gelukkig te maken ten koste van mezelf.
Toen dochter 1,5 was, gingen mijnogen open. Dit was niet het voorbeeld wat ik wou voor haar. Toen ben ik weggegaan.
Maar dan nog: waarom verwacht je nu iets wat hij nooit heeft laten zien?
Wat frustrerend. Wat een flapdrol zeg.

De manier waarop zou me al storen, dat het zo wordt meegedeeld. Bellen en zeggen dat je er doorheen zit en even wil overleggen wat er mogelijk is deze zomer omdat je indien mogelijk wat meer rust wil nemen, zou al heel anders zijn. Niet, zoals nu; ik pak die tijd en je gaat er maar in mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
patchouli_ schreef:
07-06-2023 08:36
14 jaar, dochter was 2 toen jullie uit elkaar gingen. Je kende hem dus al even voor jullie een kind kregen samen.
Had je verwacht dat hij in het ouderschap anders zou zijn? Minder egocentrisch? Sterker? Stabieler? Onafhankelijker? Daadkrachtiger?

Doorgaans verwachten we van vrouwen dat ze hun egocentrisme laten varen op het moment dat ze kinderen krijgen. We verwachten dat ze de zorg voor hun kind prioriteit maken. Dat kunnen ze wellicht nog niet voordat ze moeder worden, maar daarna móeten ze het wel leren, want dat kind is er en dat heeft nu eenmaal zorg nodig. Van mannen verwachten we dat ze zo blijven als voor hun vaderschap. We verwachten dat ze niets bijleren, hun mindere eigenschappen blijven cultiveren en we verwachten dat hun vrouwen dat niet alleen oplossen, maar ook voorzien en accepteren. Zie je de dubbele standaard die je hier hanteert? Waarom verwachten we wel van vrouwen dat ze kunnen veranderen en kunnen zorgen ten koste van zichzelf, maar verwachten we dat niet van mannen? En als we dat niet verwachten, waarom zijn we als maatschappij dan zo ontzettend onverantwoordelijk om mánnen de zorg voor hun kinderen toe te vertrouwen? Dat is dan toch gewoon kindermishandeling?
Alle reacties Link kopieren Quote
patchouli_ schreef:
07-06-2023 08:45
Maar dan nog: waarom verwacht je nu iets wat hij nooit heeft laten zien?
O maar zorg voor dochter was er wel. O man toen hij door had dat ik weeën had heeft hij t huis van onder tot boven gepoetst.
Tuin was altijd netjes.
Ik had last van m'n bekken tijdens zwangerschap en mocht niet stofzuigen en tillen. Maar dat was ook echt niet nodig.

Deze onverantwoordelijkheid heb ik niet aan zien komen.
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rot. Zelf getrouwd met een partner met een heftige burn-out en zorg ook voor alle kinderen.

Hoe had je het willen doen als je nog getrouwd was geweest?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook heel lang boos geweest als ex het laat afweten, en dat deed hij vaak. Maar het punt is, als ex niet voor ze kan zorgen op dit moment dan moet jij als andere ouder er gewoon voor ze zijn. Lullig voor jou misschien maar het is niet anders
Alle reacties Link kopieren Quote
patchouli_ schreef:
07-06-2023 08:45
Maar dan nog: waarom verwacht je nu iets wat hij nooit heeft laten zien?
Dus jouw boodschap is: je zit nog steeds in dezelfde shit als toen je nog samen was, je mag geen grenzen stellen of je ex houden aan afspraken.
TO, ga met een professional met hem in gesprek om de afspraken uit het ouderschapsplan te herzien. Je doet structureel meer dan 50/50. Leg dan vast zoals het is, herzie de alimentatie daar ook naar, dan is dat duidelijk voor beide partijen en voor je dochter.
En zorg dat je niet alleen in dat gesprek staat, als je een historie hebt met gaslighten en hij nu al dingen verdraait en suggereert dat het aan jou ligt. Hij neemt controle over jou door zich zo op te stellen.
toulouse_74 wijzigde dit bericht op 07-06-2023 09:05
4.08% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
De vraag is eigenlijk, hoe gaat ex het oplossen als TO een keer wegvalt?

Zoals ik het lees had zij eigenlijk heel vorig jaar een soort burn out. Maar van vrouwen wordt dan gewoon verwacht dat ze ‘hun kind op 1 zetten’ en punt.

Andersom werkt dat niet zo en kunnen mannen kennelijk wel gewoon vertrekken en zoek het maar uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Cornelia schreef:
07-06-2023 08:54
Doorgaans verwachten we van vrouwen dat ze hun egocentrisme laten varen op het moment dat ze kinderen krijgen. We verwachten dat ze de zorg voor hun kind prioriteit maken. Dat kunnen ze wellicht nog niet voordat ze moeder worden, maar daarna móeten ze het wel leren, want dat kind is er en dat heeft nu eenmaal zorg nodig. Van mannen verwachten we dat ze zo blijven als voor hun vaderschap. We verwachten dat ze niets bijleren, hun mindere eigenschappen blijven cultiveren en we verwachten dat hun vrouwen dat niet alleen oplossen, maar ook voorzien en accepteren. Zie je de dubbele standaard die je hier hanteert? Waarom verwachten we wel van vrouwen dat ze kunnen veranderen en kunnen zorgen ten koste van zichzelf, maar verwachten we dat niet van mannen? En als we dat niet verwachten, waarom zijn we als maatschappij dan zo ontzettend onverantwoordelijk om mánnen de zorg voor hun kinderen toe te vertrouwen? Dat is dan toch gewoon kindermishandeling?
Dat is de theorie en ik ben het in theorie met je eens. Maar als je kinderen hebt gekregen met een flapdrol die het af laat weten dan moet je iets. Iemand moet er voor die kinderen zijn. En als hij het niet is ben jij het. Zo simpel is het

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven