De vrouw na de bevalling?

30-05-2007 08:13 39 berichten
Alle reacties Link kopieren
Moeders,



ik ben 26 en stiekem begint er het één en ander te prikkelen.



Het moeder zijn lijkt me geweldig, alleen....

de meeste zwangere vrouwen worden met 6 maanden zo onmogelijk rond. Na de bevalling kampen de meeste met overgewicht en kunnen alleen maar over de baby kletsen. Het lijkt wel of dat ze zijn vrouw meer zijn maar alleen maar moeder.



Ik vraag me af hoe het bij jullie is gegaan; Heb je nog een ander leven naast je kind en hoe is het met je lichaam afgelopen en wat heb je ervoor moeten doen/wat heb je niet gedaan?



THANX JUFFIE
Een zoon!
Alle reacties Link kopieren




quote: applefreak reageerde



Dat gewicht hangt toch echt helemaal van jezelf af, en wat je zelf in je mond stopt.

Ja, doei! Er zijn vrouwen die echt heel erg aankomen maar niet raar eten. Er zijn ook vrouwen (ik bijv) die net zo slecht eten als voor de zwangerschap en maar 7 kilo aankomen.
dat bedoel ik dus..........ik kwam ''slechts'' 15 kilo aan en een vriendin van mij 30, en of zij nou zoveel meer gegeten heeft......:o En omdat t heel vaak als zo'n aangetoonde waarheid wordt gebracht hebben veel vrouwen (mezelf incluis) toch snel zo'n ding van niet teveel aankomen tijdens de zwangerschap en degenen die dat dus wel doen worden gelijk gezien als de volproppers want ja, zij was wél 30 kilo aangekomen, dus ja.....t moet wel.......onzin!
Alle reacties Link kopieren
Het is voor mij nu 8weken na de bevalling, een keizersnede, en was 13kilo aangekomen. Terwijl ik normaal vrij snel aankom en er altijd op moet letten, vond ik dit uiteindelijk erg meevallen. Om de 3uur iets eten en echt geprobeerd de vette happen buiten de deur te houden, maar heb me toch ook wel eens laten gaan hoor. Ben blijven sporten t/m de 6e maand.

Heb vanaf het begin mijn billen, buik en benen ingesmeerd met Clarins 'huile de tonic' , een olie om de huid elastisch te houden, zodat ie lekker mee kan rekken.

Nu 8weken verder, nog 5kilo verwijderd van oude gewicht en ben pas zaterdag weer begonnen met sporten. Afgelopen weken echt geen reet gedaan, mede ivm keizersnee. Nu ook weer aan t smeren met een verstevigend cremetje, voor de zekerheid, want ik vind t reuze meevallen allemaal. Geen striae in ieder geval!
Alle reacties Link kopieren




quote: darsjhan reageerde



Maak je niet te druk joh

Je lichaam zal veranderen, zonder twijfel maar dat hoeft niet persé slechter te zijn. Mijn buik hangt niet want er valt niets te hangen, hij is wat zachter geworden, meer niet en dat vind ik na 5 zwangerschappen ook niet meer dan normaal. Ik ben er super trots op dat mijn lichaam zoiets moois als mijn kinderen heeft weten te produceren dus de "restjes" die het vertoond draag ik dan ook met trots :)


helemaal mee eens! lees hier eens rond op t forum en dan kom je heel vveel ellende tegen, dan realiseer je je dat je blij en gezegend bent als het je gegeven is een gezond kindje te krijgen - met of zonder randje spek als herrinering! Ik was trouwens 15 kilo aangekomen, (zonder striae) en merk nu dat alles weer in model aan t trekken is....dus geen hangbuik maar wel zachter vlees. (heb t idee dat t ook gewoon even duurt voor de spieren weer tevoorschijn komen, tijdens mijn zwangerschap sloeg mijn lichaam op de vreemste plekken vet op namelijk.



Misschien bedoel je t allemaal niet zo hoor maar ik vind wel dat je veel bezig bent met je lijf (vooral lijn) na een zwangerschap en ik denk dat je keuze voor wel of geen kinderen daar zéker niet door ''bepaald'' moet worden. Lijkt mij van t minste belang voor de lange termijn-toekomst namelijk.........





Ik wilde reageren, maar hierboven is hetzelfde verwoord!



Echt, geloof me, misschien maak je je best nog eens druk over je gewicht na een baby, maar ik geloof niet dat je zoiets dan nog echt, echt belangrijk vind. Ik ben zelf weer totaal op/onder mn oude gewicht (borstvoeding wil soms wel helpen; nee, geen goede reden om hiervoor aan bv te beginnen, voordat er hierover een discussie losbarst).



Ik ben ook inderdaad nu veel trotser en tevredener met mn lichaam, terwijl ik er objectief alleen maar een beetje op ben achteruit gegaan. Het idee dat ik een kindje uit dit lichaam heb laten groeien en geboren worden vind ik fantastisch van mn lijf!

Hopelijk zul jij ook zoiets ervaren.



En moeder zijn is een onderdeel(tje, je bepaalt zelf hoeveel en hoelang) van vrouw zijn, het is niet of of.
Alle reacties Link kopieren
Tja, mijn leven is wel erg veranderd sinds (vandaag precies) een half jaar. Inderdaad, een sociaal leven dat op een heel laag pitje staat, geen tijd meer om te sporten, weinig leuke dingen met mijn man samen doen, we brengen onze tijd liever met z'n drietjes door.



Nu ons kind nog late voedingen krijgt, gaan we 's avonds wel regelmatig op visite bij familie en vrienden, en dan weer naar huis op het moment van de late voeding, zodat hij niet extra wakker hoeft te worden.

Maar wat al eerder werd gezegd, soms kun je hem niet meenemen en dan gaat er maar 1 van ons ergens naar toe of we moeten weer oppas regelen. Dus ons sociale leven is echt wel veranderd.



En ik ben ook zo iemand die de kilo's maar niet wegkrijgt. Ik was 14 kilo aangekomen, op zich vrij netjes en ik had me echt niet overgegeven aan vreetbuien en ongezonde dingen tijdens de zwangerschap. Maar na een week was ik nog maar 6 kilo kwijt en sindsdien gaat het heel heel langzaam. Ik moet nog steeds 5 kilo afvallen om weer op mijn oude gewicht te zitten en mijn buik is een echte plofbuik geworden. Zelfs de borstvoeding helpt niet.

Zoals gezegd, voor sporten heb ik geen tijd. We hebben nu een crosstrainer gekocht, hopelijk gaat het daarmee lukken.



Dus ja, ik vind dat mijn leven veranderd is, en in niet alle opzichten ten goede. Maar gelukkig is er dan iedere dag weer dat stralende gezichtje van mijn kleine kabouter en die vrolijke geluidjes en nieuwe ontwikkelingen en daarom ben ik toch heel blij met mijn nieuwe veranderde leventje.
..
Hoi,



Ik vind mijn leven niet echt veranderd. Ik bedoel, niet in ze zin van sociale leven etc. Ik zie vrienden nog net zo vaak, zit nog net zo vaak op terrasjes, ga nog net zo vaak ergens wat drinken. Figuur is weer hetzelfde, mn nachten zijn nog even lang,

Een ding is er wel veranderd. Er is een gevoel bijgekomen dat ik helemaal niet kende. Angst. Angst om mijn kind. Angst dat er iets met haar gebeurt. Angst dus.

Die verandering vind ik veel groter en zwaarder dan niet meer à la minute naar buiten kunnen, of mn huid die bij de buik wat losser zit.
Alle reacties Link kopieren


Hoi,



Ik vind mijn leven niet echt veranderd. Ik bedoel, niet in ze zin van sociale leven etc. Ik zie vrienden nog net zo vaak, zit nog net zo vaak op terrasjes, ga nog net zo vaak ergens wat drinken. Figuur is weer hetzelfde, mn nachten zijn nog even lang,

Een ding is er wel veranderd. Er is een gevoel bijgekomen dat ik helemaal niet kende. Angst. Angst om mijn kind. Angst dat er iets met haar gebeurt. Angst dus.

Die verandering vind ik veel groter en zwaarder dan niet meer à la minute naar buiten kunnen, of mn huid die bij de buik wat losser zit.
Ohhhhhh die verandering herken ik ook......angst! Maar naast die verandering is er dan nog één bijgekomen...er is een pot liefde opgetrokken waarvan ik ook niet wist dat dat er was......



beiden vele malen heftiger als welk kwabbetje of flubbertje dan ook!
Alle reacties Link kopieren




quote: fleurtje reageerde



Hoi,



Ik vind mijn leven niet echt veranderd. Ik bedoel, niet in ze zin van sociale leven etc. Ik zie vrienden nog net zo vaak, zit nog net zo vaak op terrasjes, ga nog net zo vaak ergens wat drinken. Figuur is weer hetzelfde, mn nachten zijn nog even lang,

Een ding is er wel veranderd. Er is een gevoel bijgekomen dat ik helemaal niet kende. Angst. Angst om mijn kind. Angst dat er iets met haar gebeurt. Angst dus.

Die verandering vind ik veel groter en zwaarder dan niet meer à la minute naar buiten kunnen, of mn huid die bij de buik wat losser zit. Ohhhhhh die verandering herken ik ook......angst! Maar naast die verandering is er dan nog één bijgekomen...er is een pot liefde opgetrokken waarvan ik ook niet wist dat dat er was......



beiden vele malen heftiger als welk kwabbetje of flubbertje dan ook!





Ja afschuwelijk... :( de angst om 1000den dingen die haar zouden kunnen gebeuren! Dat is indd een van de heftigste veranderingen. 'Vroegah' was ik nooit bang, nu heb ik angst om haar, wat veel erger is dan angst voor wat jezelf zou kunnen gebeuren. Dat had ik me nooit kunnen voorstellen.

Dan is het echt niet meer belangrijk of je een dikke kont hebt, als zij maar gezond en veilig blijft
Alle reacties Link kopieren




quote: sosofie reageerde





quote: applefreak reageerde



Dat gewicht hangt toch echt helemaal van jezelf af, en wat je zelf in je mond stopt.

Ja, doei! Er zijn vrouwen die echt heel erg aankomen maar niet raar eten. Er zijn ook vrouwen (ik bijv) die net zo slecht eten als voor de zwangerschap en maar 7 kilo aankomen.

dat bedoel ik dus..........ik kwam ''slechts'' 15 kilo aan en een vriendin van mij 30, en of zij nou zoveel meer gegeten heeft......:o En omdat t heel vaak als zo'n aangetoonde waarheid wordt gebracht hebben veel vrouwen (mezelf incluis) toch snel zo'n ding van niet teveel aankomen tijdens de zwangerschap en degenen die dat dus wel doen worden gelijk gezien als de volproppers want ja, zij was wél 30 kilo aangekomen, dus ja.....t moet wel.......onzin!





Jij kan mij niet vertellen dat je 30 kilo aankomt van gezond eten.

Ik was de eerste maanden te misselijk om uberhaupt iets te eten, en later heb ik de schade wel ingehaald. In totaal ben ik 13 kilo aangekomen, die er na de zwangerschap zo weer af waren.

Nee sorry je kan vocht vast houden, maar als je 30 kilo bent aangekomen heb je jezelf toch echt wel laten gaan.

Veel vrouwen zien een zwangerschap ook als excuus om dingen te eten die ze nooit eten (want ze eten voor 2), of ze stoppen met bewegen etc.
quote: applefreak reageerde



Nee sorry je kan vocht vast houden, maar als je 30 kilo bent aangekomen heb je jezelf toch echt wel laten gaan.

Veel vrouwen zien een zwangerschap ook als excuus om dingen te eten die ze nooit eten (want ze eten voor 2), of ze stoppen met bewegen etc.





Er zijn ook vrouwen die maanden na de bevalling nog behoorlijk wat extra kilo's hebben, zij gooien het dan op 'vocht'. Ik weet nooit zo goed wat ik daarvan moet denken....
Alle reacties Link kopieren
De ene mens is de andere niet, en de ene zwangerschap is ook de andere niet.



Over aankomendat krijg je nou eenmaal als je een kind krijgt. En hoeveel, dat hangt niet alleen af van eetpatroon, maar ook van gezondheid, aanleg, bouw...



30 kilo aankomen kan, ik wil niet pretenderen dat dat dan alleen door eetgedrag zou komen.



Ik ben zelf bij de eerste zwangerschap 18 kilo aangekomen. heb niet overmatig gegeten en ben het na de zwangerschap nauwelijks kwijt geraakt. Niet door laksheid of niet sporten, maar bij mij bleek er een schildklierprobleem te zijn ontstaan. Dat kan dus ook!!! (en ja, dan is een deel toch echt vocht)

Nu, tweede zwangerschap ben ik, inmiddels 24 weken ver, een halve kilo aangekomen.

Er valt mijns inziens dus weinig over te zeggen, of over te voorspellen, of te veroordelen. 



Aankomen, of lijfelijk veranderen valt wat mij betreft in het niet bij het krijgen van een kind. En ja, ik ben er ronder uitgekomen, maar zeker niet saaier, eerder veel leuker en actiever, ik zie de dingen weer door de ogen van een kind, super is dat!



Kinke
Ik kwam beide zwangerschappen ruim 25 kilo aan en ik at geen hap dan

normaal. Beide keren was ik met 12 weken al een kilo of 6 aangekomen.

Het kan dus wel: veel aankomen zonder je te laten gaan. Na de eerste

zwangerschap was ik na 3 maanden weer op mijn oude gewicht. Na de

tweede zwangerschap is er 5 kilo blijven hangen, die ik er ook niet

meer afkrijg. Zelf zou ik liever een paar kilo kwijt zijn, maar volgens

mijn omgeving staan die 5 kilo extra een stuk beter.
Alle reacties Link kopieren




quote: marretje23 reageerde



Aan terug op gewicht komen en je sociale leven weer op orde te krijgen kun je inderdaad zelf veel doen. Mijn hoofd wordt na een jaar ernstig slaaptekort nooit meer hetzelfde :). Daar moet echt een bezoek aan de plastisch chirurg aan te pas komen! hahaha dat ervaar ik (na 7 maanden ''pas'') als een voordeel, zo ben je je niet voor de volle 100% bewust van t feit dat slapen er niet meer bij is :P;)



Nee hoor, TO dit is zwaar aangedikt.....ook hierover zijn alle clichees wederom waar....tuurlijk is t begin vermoeiend en de gebroken nachten zwaar maar ook daar wen je aan (écht) en als je dat bekkie ziet lachen smorgens is t ook echt allemaal weer goed ( en ik hard als hardste gelachen als iemand me 2 jaar geleden had verteld dat ik dit nu zo zou tikken)



Helaas geld dit voor mij niet altijd hoor! Soms kan ik niets anders dan huilen van moeheid en als ik mijn gezicht in de spiegel of op foto's terug zie schrik ik echt! Enorme wallen en rimpels. Ik ben in een korte tijd echt oud geworden! Mijn buik is weer helemaal in vorm maar die kan je wat makkelijker bedekken dan je gezicht. Heeft niemand anders hier last van?
Alle reacties Link kopieren




quote: babbel35 reageerde





quote: marretje23 reageerde



Aan terug op gewicht komen en je sociale leven weer op orde te krijgen kun je inderdaad zelf veel doen. Mijn hoofd wordt na een jaar ernstig slaaptekort nooit meer hetzelfde :). Daar moet echt een bezoek aan de plastisch chirurg aan te pas komen! hahaha dat ervaar ik (na 7 maanden ''pas'') als een voordeel, zo ben je je niet voor de volle 100% bewust van t feit dat slapen er niet meer bij is :P;)



Nee hoor, TO dit is zwaar aangedikt.....ook hierover zijn alle clichees wederom waar....tuurlijk is t begin vermoeiend en de gebroken nachten zwaar maar ook daar wen je aan (écht) en als je dat bekkie ziet lachen smorgens is t ook echt allemaal weer goed ( en ik hard als hardste gelachen als iemand me 2 jaar geleden had verteld dat ik dit nu zo zou tikken)





Helaas geld dit voor mij niet altijd hoor! Soms kan ik niets anders dan huilen van moeheid en als ik mijn gezicht in de spiegel of op foto's terug zie schrik ik echt! Enorme wallen en rimpels. Ik ben in een korte tijd echt oud geworden! Mijn buik is weer helemaal in vorm maar die kan je wat makkelijker bedekken dan je gezicht. Heeft niemand anders hier last van?

Sorry, jij bent helemaal serieus en zo te lezen écht dood en doodop en ik maak er een geintje van! Ik herken t niet, maar misschien kan je ergens wat bijslaaptijd vandaan toveren? Tuurlijk loop ik soms ook wel op mijn allerlaatste hoefjes maar dan hebben we of weer een goede nacht of ik heb een rustig daagje en probeer zo een beetje bij te trekken....Je zal dit ook al wel 100 keer gehoord hebben hoor maar kan je niet een keer lekker uitrusten door minie (s ??) te laten logeren, man de nachtdienst te geven, zelf lekker mee gaan slapen bij een middagdutje of een weekendje weg met vriend(inn)en??
Alle reacties Link kopieren
Hoi Babbel, bedankt voor je reaktie. Ik was en ben inderdaad echt heel erg moe maar we zijn nu met hulp om ons heen druk bezig om wat meer slaap bij elkaar te sprokkelen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven