Kinderen
alle pijlers
Democratische school de Ruimte
zondag 19 september 2021 om 12:08
Hoi allemaal,
Wij denken erover om ons kind, die niet gelukkig is op zijn huidige school, proef te laten draaien op de democratische school de Ruimte. De visie spreekt ons erg aan, en toen we laatst een rondleiding kregen waren we positief verrast.
Het voelde erg goed, maar we willen niet zomaar blindelings ergens in stappen. Het is nogal een overstap.. Op internet lees en zie ik vooral positieve verhalen, maar ook kritische mediaberichten mbt de invloed van Avatar (wat met een sisser lijkt af te lopen, maar zeker weet ik het niet).
Ik heb met niemand persoonlijk contact gehad die ervaring heeft met deze school. Zijn hier ervaringsdeskundigen die meer over de school kunnen vertellen?
Dank!
(PS nieuwe nick aangemaakt ivm herkenbaarheid)
Wij denken erover om ons kind, die niet gelukkig is op zijn huidige school, proef te laten draaien op de democratische school de Ruimte. De visie spreekt ons erg aan, en toen we laatst een rondleiding kregen waren we positief verrast.
Het voelde erg goed, maar we willen niet zomaar blindelings ergens in stappen. Het is nogal een overstap.. Op internet lees en zie ik vooral positieve verhalen, maar ook kritische mediaberichten mbt de invloed van Avatar (wat met een sisser lijkt af te lopen, maar zeker weet ik het niet).
Ik heb met niemand persoonlijk contact gehad die ervaring heeft met deze school. Zijn hier ervaringsdeskundigen die meer over de school kunnen vertellen?
Dank!
(PS nieuwe nick aangemaakt ivm herkenbaarheid)
woensdag 22 september 2021 om 07:50
Jammer Ttroeteltje, deze reactie. Ik vraag heel open naar ervaringen. Ja natuurlijk ben ik zoekende voor mijn zoon; wat zou jij doen als je ziet dat je kind vastloopt en je al drie jaar bezig bent met school om daar verandering in te brengen (en geen klachten over de docenten, ze doen wat ze kunnen). Ik heb het over een kind dat toen hij 6 was, zei dat hij dood wilde. Na hard werken hebben we hem uit deze periode met depressieve klachten gekregen. Sindsdien is het evenwicht wankel, soms schiet het weer door naar somberheid. Laatst zei hij “maar wat maakt het uit op wat voor school ik zit? Het leven bestaat alleen uit slapen, eten, werken of school”. Dus ja, zeker zoekende, maar de weg kwijt? Of over de rug van kind experimenteren? Waarom denk je dat ik dit topic heb geopend? En waarom denk je dat ik me in de onderzoeksliteratuur aan het verdiepen ben?Ttroeteltje schreef: ↑22-09-2021 06:40Je moet niet over de rug van je kind gaan experimenteren met dit soort ongein.
In de huidige maatschappij is het volgen van onderwijs waarin een kind mede wordt voorbereid op de samenleving en de maatschappij onontbeerlijk.
Verderop lees ik over voormalig bestuursleden die zelf lid waren van Avatar…..volgens mij ben je de weg behoorlijk kwijt of minimaal enorm zoekende, wanneer je ook maar enigszins twijfelt of dat iets zou kunnen zijn voor je eigen vlees en bloed.
En ja, ik ken vast ook wel iemand die op latere leeftijd een certificaat of diploma heeft gehaald. Fijn dat dat die persoon is gelukt. Ik zou echter beslist niet adviseren dat het gros van de mensheid zo te laten doen.
woensdag 22 september 2021 om 07:53
Jammer? Dat er tegengeluid komt?Betty schreef: ↑22-09-2021 07:50Jammer Ttroeteltje, deze reactie. Ik vraag heel open naar ervaringen. Ja natuurlijk ben ik zoekende voor mijn zoon; wat zou jij doen als je ziet dat je kind vastloopt en je al drie jaar bezig bent met school om daar verandering in te brengen (en geen klachten over de docenten, ze doen wat ze kunnen). Ik heb het over een kind dat toen hij 6 was, zei dat hij dood wilde. Na hard werken hebben we hem uit deze periode met depressieve klachten gekregen. Sindsdien is het evenwicht wankel, soms schiet het weer door naar somberheid. Laatst zei hij “maar wat maakt het uit op wat voor school ik zit? Het leven bestaat alleen uit slapen, eten, werken of school”. Dus ja, zeker zoekende, maar de weg kwijt? Of over de rug van kind experimenteren? Waarom denk je dat ik dit topic heb geopend? En waarom denk je dat ik me in de onderzoeksliteratuur aan het verdiepen ben?
Lees mijn eerdere reacties.
Naar dat je zoon tegen deze zaken aanloopt. Voor hem en voor jullie. Ik zie de oplossing (nog steeds) niet in dit soort onderwijsvisie.
Jij bent vrij om keuzes te maken die anders zijn dan die van mij. Uiteraard. Maar dat betekend niet dat ik, of wie dan ook, geen andere kijk kunnen hebben.
Ik vind dit soort onderwijs experimenteel, uitgaan van veel bla bla bla en weinig voeling hebben met de daadwerkelijke maatschappij. En helaas zal het kind daar de dupe van zijn.
woensdag 22 september 2021 om 08:17
Klopt, dat is onderwijskundig een nogal belangrijk verschil.
TO, het lijkt alsof je het romantiseert. Is de democratische school de oplossing voor je zoons problemen en dus de huidige school de oorzaak? Of ligt de oorzaak bij je zoon en de oplossing dus ook? Zoals al eerder geschreven; hij neemt zichzelf mee.
woensdag 22 september 2021 om 08:17
Dank voor je uitgebreide reactie Nina210. Mijn gevoel zegt idd dat dit type onderwijs zeker niet voor iedereen is, maar dat sommige kinderen die vastlopen hier echt kunnen floreren.nina210 schreef: ↑21-09-2021 23:14Ik heb niet alles gelezen, maar wilde toch even reageren.. ik werk zelf als docent op een vo-school in de buurt van de ruimte, en we hebben toch wel regelmatig leerlingen die po daar gevolgd hebben en vo in het reguliere onderwijs (op mijn school dus). De meeste van hen presteren gemiddeld op niveau, prima dus. Wel hebben ze allemaal moeite met plannen en organiseren. Het halen van deadlines, inlevermomenten, toetsen.. het levert vaak problemen op. Meestal trekt dat wel bij naarmate ze ouder worden/langer op een reguliere school zitten.
Ik ken succesverhalen van leerlingen die na po bij de ruimte in 6 jaar vwo diploma halen, maar ik ken ook verhalen van leerlingen die toch ergens niet mee kunnen komen en weer uitstromen (naar een andere school)…
Een leerling van me vertelde dat ze pas in groep 8 had leren lezen en schrijven, omdat ze er daarvoor ‘geen interesse’ in had. Zij beweert dat ze toen in 2 dagen heeft leren lezen en schrijven omdat ‘ze er klaar voor was’. Ik vond daar van alles van, maar zag niet per se hiaten in haar lees- en schrijfvaardigheid. Wel heeft ze nooit haar opstel ingeleverd… ze kon simpelweg niet met opdrachten/deadlines omgaan. Het lijkt me doodvermoeiend voor het kind (en ouders) altijd maar alles op je eigen manier en tempo te moeten doen. Soms is het juist ook fijn iets opgelegd te krijgen en dat dan gewoon te doen? Dat geeft ook een hoop rust en structuur waar veel kinderen behoefte aan hebben.
Andersom heb ik toevallig dit jaar een leerling gehad - hoogbegaafd dat zeker icm een psychische ontwikkelingsstoornis - die bij ons echt niet mee kwam. Kreeg niks geproduceerd en haalde ondanks intensieve begeleiding alleen maar onvoldoendes, en werd ontzettend ongelukkig. Hij is na een proefperiode overgestapt naar De Ruimte en bloeit daar op.
Succes met je zoektocht en de uiteindelijke keuze! Wat denkt je zoon er zelf van?
Mijn zoon staat er hetzelfde in als wij. Goed om uit te zoeken. Hij was niet positief of negatief na het bezoeken vd school. (Wat bijzonder is, want hij weet altijd heel goed wat hij NIET wil, en dat is best een hoop
). Hij heeft vooral vragen over aansluiting met andere kinderen. En hij vindt verandering moeilijk; en heeft dus ook wel zorgen over verlaten van zijn vertrouwde plek met fijne vrienden. Laatst zei hij “ik wil niet weg. Maar ik kan ook niet blijven want ik ben hier echt ongelukkig”.
woensdag 22 september 2021 om 08:19
Nee, niet het inhoudelijke tegengeluid. Daar ben ik blij mee. Maar jij veroordeelt, dat is heel wat anders.Ttroeteltje schreef: ↑22-09-2021 07:53Jammer? Dat er tegengeluid komt?
Lees mijn eerdere reacties.
Naar dat je zoon tegen deze zaken aanloopt. Voor hem en voor jullie. Ik zie de oplossing (nog steeds) niet in dit soort onderwijsvisie.
Jij bent vrij om keuzes te maken die anders zijn dan die van mij. Uiteraard. Maar dat betekend niet dat ik, of wie dan ook, geen andere kijk kunnen hebben.
Ik vind dit soort onderwijs experimenteel, uitgaan van veel bla bla bla en weinig voeling hebben met de daadwerkelijke maatschappij. En helaas zal het kind daar de dupe van zijn.
woensdag 22 september 2021 om 08:22
Een kind kan nooit de oorzaak van een onderwijsprobleem zijn. Onderwijs zou een omgeving moeten bieden die leren stimuleert en faciliteert, ongeacht de variatie in individuele behoeften van kinderen. Als een kind niet past in het onderwijs, dient het onderwijs te veranderen zodat het kind kan leren, niet andersom.
woensdag 22 september 2021 om 08:27
In het echte leven zul jij tegen “veroordeling” aanlopen. En zoon zal op zijn laatst tegen “veroordeling” aanlopen wanneer blijkt dat hij een maatschappij en arbeidsmarkt instroomt die hem wereldvreemd is. Ik schrijf veroordeling tussen haakjes, omdat ik misschien veroordelend overkom, dat echter niet mijn opzet is.
Ik begrijp (en ben met jou en enkele anderen eens) dat het huidige schoolsysteem niet voor iedereen alleen maar geweldig en goed is.
Toch is dat wel de situatie waarmee we dealen moeten. Die arbeidsmarkt is (nog) niet klaar voor deze aanpassingen. En dat is toch echt het grootste deel van een mensenleven dat met die arbeidsmarkt gemoeid is.
woensdag 22 september 2021 om 08:29
Eens, ik lees in de OP geen onderwijsprobleem maar een probleem bij kind dat aan onderwijs wordt toegeschreven. Onderwijs kan het probleem zijn, maar dat lees ik dus niet perse.Thalas schreef: ↑22-09-2021 08:22Een kind kan nooit de oorzaak van een onderwijsprobleem zijn. Onderwijs zou een omgeving moeten bieden die leren stimuleert en faciliteert, ongeacht de variatie in individuele behoeften van kinderen. Als een kind niet past in het onderwijs, dient het onderwijs te veranderen zodat het kind kan leren, niet andersom.
woensdag 22 september 2021 om 08:41
woensdag 22 september 2021 om 09:25
Het is op zich een zeer interessant concept en ik denk dat het voor sommige kinderen heel goed kan werken en in die zin echt een oplossing kan zijn. Dat is tegelijkertijd ook een valkuil, want ik denk dat er ook een relatief grote groep kinderen is waarvoor deze onderwijsvorm niet zo goed werkt.
Dat is dus anders dan de meeste scholen, die meer gericht zijn op de gemiddelde groep.
Mijn zorg zou met name liggen in de praktische uitvoering: dat is lastig bij dit concept en tegelijkertijd heel bepalend. De leerlingpopulatie kan ook een risico zijn: je ziet dat er op dergelijke initiatieven relatief veel kinderen terecht komen, die elders niet meer welkom zijn. Dit kan (hoeft niet) voor veel onrust zorgen.
Dit laatste heeft ook een dergelijk initiatief bij ons in de buurt (wij woonden toen nog in het buitenland) genekt. Op papier leek het ideaal voor onze dochter, die niet floreerde op haar basisschool. Waar de oprichters van deze nieuwe kleinschalige school zich volkomen op verkeken hebben, is dat deze school kinderen van heinde en verre aantrok, die op geen enkele school meer welkom waren (veelal kinderen met behoorlijke gedragsproblemen). School heeft maar kort bestaan omdat ouders hun kinderen massaal van de school haalden vanwege het onveilige klimaat.
Dat gezegd hebbende: als je kind ongelukkig is op zijn huidige school kan het zeker lonen om op zoek te gaan naar een andere school. Mijn dochter is enorm opgebloeid na een overstap. Waren alle problemen weg: zeker niet. Was het ideaal: zeker niet. Maar ze ging weer met plezier naar school.
Mijn jongste zit nu ook nog op deze school en gaat doorgaans met groot plezier naar school. Dit is een reguliere basisschool, maar omdat ze veel kinderen met achterstanden hebben zijn ze flexibel en erg goed in het bieden van individuele leerlijnen. En ze nemen ouders zeer serieus en ondernemen direct actie als ik merk dat zoon zich gaat vervelen.
Kortom, ook in het reguliere onderwijs valt er nogal wat te winnen.
Mijn eigen mening: ik vind democratisch onderwijs een concept met veel potentie, maar in de praktische uitvoering zitten ook veel valkuilen en gevaren. Dat zou ik bij een school dus goed onderzoeken, want in hoeverre een school deze valkuilen in de kijker heeft en opvult, zal per school nogal verschillen.
Dat is dus anders dan de meeste scholen, die meer gericht zijn op de gemiddelde groep.
Mijn zorg zou met name liggen in de praktische uitvoering: dat is lastig bij dit concept en tegelijkertijd heel bepalend. De leerlingpopulatie kan ook een risico zijn: je ziet dat er op dergelijke initiatieven relatief veel kinderen terecht komen, die elders niet meer welkom zijn. Dit kan (hoeft niet) voor veel onrust zorgen.
Dit laatste heeft ook een dergelijk initiatief bij ons in de buurt (wij woonden toen nog in het buitenland) genekt. Op papier leek het ideaal voor onze dochter, die niet floreerde op haar basisschool. Waar de oprichters van deze nieuwe kleinschalige school zich volkomen op verkeken hebben, is dat deze school kinderen van heinde en verre aantrok, die op geen enkele school meer welkom waren (veelal kinderen met behoorlijke gedragsproblemen). School heeft maar kort bestaan omdat ouders hun kinderen massaal van de school haalden vanwege het onveilige klimaat.
Dat gezegd hebbende: als je kind ongelukkig is op zijn huidige school kan het zeker lonen om op zoek te gaan naar een andere school. Mijn dochter is enorm opgebloeid na een overstap. Waren alle problemen weg: zeker niet. Was het ideaal: zeker niet. Maar ze ging weer met plezier naar school.
Mijn jongste zit nu ook nog op deze school en gaat doorgaans met groot plezier naar school. Dit is een reguliere basisschool, maar omdat ze veel kinderen met achterstanden hebben zijn ze flexibel en erg goed in het bieden van individuele leerlijnen. En ze nemen ouders zeer serieus en ondernemen direct actie als ik merk dat zoon zich gaat vervelen.
Kortom, ook in het reguliere onderwijs valt er nogal wat te winnen.
Mijn eigen mening: ik vind democratisch onderwijs een concept met veel potentie, maar in de praktische uitvoering zitten ook veel valkuilen en gevaren. Dat zou ik bij een school dus goed onderzoeken, want in hoeverre een school deze valkuilen in de kijker heeft en opvult, zal per school nogal verschillen.
woensdag 22 september 2021 om 15:14
Dank je. Wat jij voorstelt, was eigenlijk de route die we in eerste instantie wilde bewandelen. Maar heel eerlijk ben ik ergens ook wel angstig voor wat een labeltje gaat doen (wat niet wil zeggen dat we het niet alsnog gaan doen). Niet om de diagnose zelf, dat maakt me niets uit. Meer om stigmatisering. Zowel zelfstigma, als door de mensen om hem heen. Heb er moeite mee dat het nodig is, dat de samenleving zo is ingericht dat het altijd aan de individu ligt en niet aan de context. Terwijl hij en wij als ouders volgens mij prima in het snotje hebben hoe hij in elkaar steekt en wat hij nodig heeft.Solomio schreef: ↑21-09-2021 07:44En juist bij kinderen met autisme is bijv de intrinsieke motivatie een groot probleem.
Ik zou dus eerst die onderzoeken afwachten, want een andere school is een enorme verandering en als het dan juist averechts gaat werken help je je kind niet.
Overigens is mijn ervaring dat ons onderwijssysteem voor ieder kind de doodklap is voor hun natuurlijke leergierigheid, maar dat de impact gelukkig niet voor ieder kind even groot is.
Mijn kinderen zaten op een Montessorischool. Daar had ik om diverse redenen voor gekozen, o.a. omdat ze daar meer vrijheid hebben om volgens hun eigen interesses te leren.
Voor mijn kinderen met autisme bleek het echter een ramp, omdat die juist heel veel behoefte hebben aan structuur en totaal niet in staat zijn die structuur zelf aan te brengen.
woensdag 22 september 2021 om 15:52
Ja, je kunt een diploma halen op deze school. Maar een deel vd kinderen kiest ervoor dat niet te doen. Toen ik daar rondliep, werd er bij de groep van 14+ serieus gestudeerd. Geïrriteerde blikken omdat we per ongeluk een les en dus de concentratie verstoorde. Maar ik kan inderdaad uitzoeken hoeveel vd kinderen daadwerkelijk uitstromen met een diploma. En sowieso wat het verloop is. Hier ga ik achteraan.MrsDuck schreef: ↑21-09-2021 10:05Kun je er dan ook mee naar mbo/hbo/universiteit? Opleiding stopt immers niet na de middelbare school. En kunnen ze dan, als puber, de overstap maken van het ene leersysteem naar het andere?
En qua kwaliteit; check de rapportage van de onderwijsinspectie. Maar kijk ook naar vergelijkbare initiatieven zoals de Iederwijs scholen, democratische scholen in andere plaatsen etc. Dat ze op de website zeggen dat ze de steun van de inspectie hebben, is een wassen neus. Als een school aan de stichtingseisen, inrichtingseisen en in potentie aan de wettelijke basiseisen van het onderwijs kan voldoen, dan heeft de Onderwijsinspectie weinig ruimte. En zeker bij een leerlijn tot en met middelbaar en zonder vaste toetsen is de kwaliteit slecht te controleren. Bij gewone scholen wordt bijvoorbeeld ook het uitstroom rendement gemeten. Waar gaan de kinderen naar toe en hoe doen ze het daar 3 jaar later. Daar valt wel wat op af te dingen omdat de ontvangende school en de puber zelf ook invloed hebben. Maar het is wel een indicatie. Net zoals toetsen uit een leerlingvolgsysteem een indicatie geven over het halen van de leerdoelen binnen een termijn. Het maakt zaken wel objectief en meetbaar. Niet om een kind op af te rekenen maar wel om te kijken of de school ook daadwerkelijk voldoet aan alle eisen. Vrijheid van onderwijs is een grondrecht en er moet héél véél water door de Maas wil de overheid een school sluiten.
Daarnaast zijn de 21e eeuw skills een verplichting voor alle scholen. Net zoals burgerparticipatie en dat soort zaken. De ene school zal dit anders doen dan de andere. Maar heb je ook al naar reguliere scholen in de buurt gekeken en of daar wat tussen zit dat beter aansluit. Bij ons in het dorp werken ze met horizontale roosters (kind van groep 6 kan dus bij 5 of 7 een les volgen als dat nodig is), thema's (waarbij ook onderzoekend leren een grote rol speelt) en Chromebooks. Bij het dorp verderop nog gewoon met boeken en vinden ze groepsdoorbroken lessen lastig. Er is dus heel veel verschil binnen het reguliere onderwijs.
Ik merk ook dat het lastig is als een kind buiten het dorp op school gaat. Er is hier een kind dat naar de Vrije School gaat en buiten het dorp haar hobbies heeft; ze staat bij de kermis, kindervakantiewerk etc. toch wat verloren omdat bijna niemand haar kent. De jongen die naar het sbo kennen ze, want die zit wel op voetbal in het dorp en heeft ook een tijdje op de basisschool gezeten. Dat zal in een stad wellicht minder spelen en ik weet niet hoe je woon, maar is toch goed om even mee te wegen.
Vwb andere scholen in de buurt; ja daar heb ik goed zicht op. Is ook veel keuze. Mijn zoon zit al op een behoorlijke moderne school (landelijk best veel aanzien) waar natuurlijk leren en je eigen individuele leerlijn het uitgangspunt zijn. Op cito toetsen na wordt er amper gestandaardiseerd getoetst. Verticale klassen en volop mogelijkheden om vakken op je niveau te volgen. Betrokken docenten. Op de drukte/vele prikkels na, zie ik (vooralsnog) binnen het reguliere onderwijs geen beter passende systeem voor hem.
Maar ondanks dit onderwijsconcept en alle inspanningen van docenten en ons, is hij serieus ongelukkig. (En dan bedoel ik niet even kortdurend hakken in het zand omdat 1 dingetje je even niet bevalt). De stof wordt nog steeds op schoolse wijze gebracht. Er wordt gedifferentieerd in wat je aankan, maar de lesmethodiek is voor iedereen hetzelfde. Hij heeft zo’n behoefte aan autonomie, en voelt zich op school gevangen. Ook al heeft hij aardig wat vrijheid, hij haakt af omdat iemand anders bepaalt wat hij moet leren en op welke manier. Zijn schoolprestaties zijn nog ok, maar ik weet dat hij enorm onderpresteert. Ik zag het ook tijdens het thuiswerken in corona tijd. En begreep ook de weerstand. WEER een tekst moeten lezen die hij totaal niet interessant vond. (Ronduit kinderachtig, en waarom moet je met begrijpend lezen zo’n stomme vraag beantwoorden als het antwoord toch overduidelijk in de tekst staat?). WEER taakjes herhalen die hij na de eerste keer al onder de knie had. Of tafeltjes leren op een voor hem super stomme manier terwijl het ook anders en veel sneller kan. Het pakt hem gewoon niet; hij gaat niet aan (terwijl hij eigenlijk een grote spons is). En dan kan je vinden dat hij niet moet zeuren en gewoon mee moet doen. Of dat het probleem in hem zit. Dat hij extra begeleiding nodig heeft en school wellicht nog eea in de aanpak moet aanpassen en dat het dan wel goed komt. Maar ik heb daar inmiddels serieuze twijfels over.
betty wijzigde dit bericht op 22-09-2021 16:09
0.13% gewijzigd
woensdag 22 september 2021 om 15:59
Schrik je daar zelf niet van?Betty schreef: ↑22-09-2021 15:52Ja, je kunt een diploma halen op deze school. Maar een deel vd kinderen kiest ervoor dat niet te doen. Toen ik daar rondliep, werd er bij de groep van 14+ serieus gestudeerd. Geïrriteerde blikken omdat we per ongeluk een les en dus de concentratie verstoorde. Maar ik kan inderdaad uitzoeken hoeveel vd kinderen daadwerkelijk uitstromen met een diploma. En sowieso wat het verloop is. Hier ga ik achteraan.
Vwb andere scholen in de buurt; ja daar heb ik goed zicht op. Is ook veel keuze. Mijn zoon zit al op een behoorlijke moderne school (landelijk best veel aanzien) waar natuurlijk leren en je eigen individuele leerlijn het uitgangspunt zijn. Op cito toetsen na wordt er amper gestandaardiseerd getoetst. Verticale klassen en volop mogelijkheden om vakken op je niveau te volgen. Betrokken docenten. Op de drukte/vele prikkels na, zie ik binnen het reguliere onderwijs geen beter passende systeem voor hem.
Maar ondanks dit onderwijsconcept en alle inspanningen van docenten en ons, is hij serieus ongelukkig. (En dan bedoel ik niet even kortdurend hakken in het zand omdat 1 dingetje je even niet bevalt). De stof wordt nog steeds op schoolse wijze gebracht. Er wordt gedifferentieerd in wat je aankan, maar de lesmethodiek is voor iedereen hetzelfde. Hij heeft zo’n behoefte aan autonomie, en voelt zich op school gevangen. Ook al heeft hij aardig wat vrijheid, hij haakt af omdat iemand anders bepaalt wat hij moet leren en op welke manier. Zijn schoolprestaties zijn nog ok, maar ik weet dat hij enorm onderpresteert. Ik zag het ook tijdens het thuiswerken in corona tijd. En begreep ook de weerstand. WEER een tekst moeten lezen die hij totaal niet interessant vond. (Ronduit kinderachtig, en waarom moet je met begrijpend lezen zo’n stomme vraag beantwoorden als het antwoord toch overduidelijk in de tekst staat?). WEER taakjes herhalen die hij na de eerste keer al onder de knie had. Of tafeltjes leren op een voor hem super stomme manier terwijl het ook anders en veel sneller kan. Het pakt hem gewoon niet; hij gaat niet aan (terwijl hij eigenlijk een grote spons is). En dan kan je vinden dat hij niet moet zeuren en gewoon mee moet doen. Of dat het probleem in hem zit. Dat hij extra begeleiding nodig heeft en school wellicht nog eea in de aanpak moet aanpassen en dat het dan wel goed komt. Maar ik heb daar inmiddels serieuze twijfels over.
Een deel van de kinderen kiest ervoor niet met diploma van school te gaan. Is dat een realistische en verstandige keuze? Kunnen kinderen dit zelf besluiten en tegelijkertijd de gevolgen voor hun toekomst overzien?
woensdag 22 september 2021 om 16:02
Nee, niet zelfstandig. We hebben er echt naast moeten zitten om hem aan het werk te zetten en gefocused te houden. Hij vond het verschrikkelijk. Het interesseerde hem totaal niet. (Wat een hel was dat).
Sterker nog, door het verplichte lezen op school is hij ook zijn interesse in lezen helaas verloren. Toen hij een jaar of vier was begon hij vol enthousiasme met mij boekjes te lezen. Toen hij eenmaal op school moest lezen, is hij daarmee gestopt en kwam er in de loop van de tijd steeds meer weerstand.
Tijdens de lockdown ben ik zelf heel actief op zoek gegaan naar nieuwe leerzame dingen. Muziek. Proefjes. Wetenschapsdoosjes om in elkaar te zetten. Mythologische verhalen. En heb op eigen initiatief het huiswerk gehalveerd. Dat hielp iets, maar de weerstand en demotivatie zit inmiddels zo diep.
betty wijzigde dit bericht op 22-09-2021 16:53
1.05% gewijzigd
woensdag 22 september 2021 om 16:29
Ik snap dat het onconventioneel is; maar ik kan dit wel plaatsen vanuit de visie van democratisch onderwijs. De gedachte is niet dat het kind al die jaren op school niets doet. Maar dat hij/zij gaat ontdekken waar zijn talenten, passies en potentieel zit. Nadenken over je toekomstige baan, en wat je moet doen om daar te komen. In het voorbeeld van de docu: ik wil filmmaker worden, dus dan moet ik nu mijn havo diploma gaan halen om door te kunnen stromen naar het hbo. (En dan ben je, in theorie iig, vervolgens meer gemotiveerd om dat diploma te halen dan ik destijds was toen ik zat te slapen in de klas op het vwo). Als je ondernemer wil worden, heb je niet perse een diploma nodig maar wellicht certificaten. Scholing in hoe een bedrijf op te zetten, marketing, netwerken, hr, administratie, etc.Ttroeteltje schreef: ↑22-09-2021 15:59Schrik je daar zelf niet van?
Een deel van de kinderen kiest ervoor niet met diploma van school te gaan. Is dat een realistische en verstandige keuze? Kunnen kinderen dit zelf besluiten en tegelijkertijd de gevolgen voor hun toekomst overzien?
Kijk, de meerderheid van de mensen kan prima in loondienst werken. Daar val ik ook onder. Maar er is ook een grote groep die je niet ongelukkiger kan maken. En daarvan ken ik er ook een hoop. Hebben zich door het vwo, maar bijv ook het mbo geworsteld. Doen nu werk in een richting waar ze niet op school voor geleerd hebben. En hebben stuk voor stuk een huis met een verkoopwaarde boven een miljoen. (Niet dat ik dat belangrijk vind; puur ter illustratie). Ik snap dat dat ook iets zegt over de mensen waar ik me mee omring en dat dat niet generaliseerbaar is. Maar het maakt dat ik diploma’s nog steeds belangrijk vind, maar niet ten koste van het welzijn van mijn kind.
betty wijzigde dit bericht op 22-09-2021 16:55
5.00% gewijzigd
woensdag 22 september 2021 om 16:52
Dank voor alle reacties wederom. Ook de kritische. Die ik me kan voorstellen. Ook eens met reacties dat de praktijk weerbastiger kan zijn dan het theoretische plaatje. (Vandaar dit topic)
Ik snap dat een hoop van jullie op het eerste oog heel afwijzend staan t.o. deze onderwijsvorm. Als wij niet in deze situatie hadden gezeten, had ik er wrs ook niet voor open gestaan. Ik zie zeker ook haken en ogen. Maar voor nu vind ik het nog wel de moeite waard om het verder te onderzoeken. En ondertussen wachten we de GGG- wachtlijst rustig af.
Wat ik mede nalv jullie input ga doen is:
- boek van Peter Gray lezen, en soortelijke NL boeken (van wetenschappers)
- ik ga kijken of ik oud scholieren en evt hun ouders te spreken kan krijgen (heb al een paar gevonden die nu wo-afgestudeerd zijn, maar weet niet of dat een unicum is. Heb in ieder geval al een lijst met namen)
- ik ga uitzoeken hoeveel uitstroom er is en waar naar toe (voor zover deze gegevens beschikbaar zijn),
- ik ken een UD en een lector die onderzoek doen naar resp. ontwikkelingsstoornissen en speciaal onderwijs, en future learning. Ben daar de banden mee aan het aanhalen; wellicht kunnen zij nog een ander licht hierop schijnen.
Dus nee, ik ben niet van het padje af en ga niet experimenteren met mijn kind
We gaan geen overhaaste beslissing nemen. En al krijgt de school groen licht van mij en mijn partner, dan heeft mijn zoon ook altijd nog een stem hierin. (En dan is er nog een proefperiode van een maand, waarbij je ingeschreven blijft op je “oude” school, en een aparte beslissingsprocedure om te bepalen of er wel echt een match is).
Ik snap dat een hoop van jullie op het eerste oog heel afwijzend staan t.o. deze onderwijsvorm. Als wij niet in deze situatie hadden gezeten, had ik er wrs ook niet voor open gestaan. Ik zie zeker ook haken en ogen. Maar voor nu vind ik het nog wel de moeite waard om het verder te onderzoeken. En ondertussen wachten we de GGG- wachtlijst rustig af.
Wat ik mede nalv jullie input ga doen is:
- boek van Peter Gray lezen, en soortelijke NL boeken (van wetenschappers)
- ik ga kijken of ik oud scholieren en evt hun ouders te spreken kan krijgen (heb al een paar gevonden die nu wo-afgestudeerd zijn, maar weet niet of dat een unicum is. Heb in ieder geval al een lijst met namen)
- ik ga uitzoeken hoeveel uitstroom er is en waar naar toe (voor zover deze gegevens beschikbaar zijn),
- ik ken een UD en een lector die onderzoek doen naar resp. ontwikkelingsstoornissen en speciaal onderwijs, en future learning. Ben daar de banden mee aan het aanhalen; wellicht kunnen zij nog een ander licht hierop schijnen.
Dus nee, ik ben niet van het padje af en ga niet experimenteren met mijn kind
We gaan geen overhaaste beslissing nemen. En al krijgt de school groen licht van mij en mijn partner, dan heeft mijn zoon ook altijd nog een stem hierin. (En dan is er nog een proefperiode van een maand, waarbij je ingeschreven blijft op je “oude” school, en een aparte beslissingsprocedure om te bepalen of er wel echt een match is).
woensdag 22 september 2021 om 16:55
Hoe oud is je zoon eigenlijk? En wat heeft zijn huidige school al wél en niet gedaan? Is er bijvoorbeeld een DHH afgenomen? Ik herken wel wat je schrijft hoor en er is niets frustrerender dan een kind dat depressief is, zich verveelt etc. Mijn dochter heeft heel veel gehad aan de mindsettraining due Ib'r haar gegeven heeft en het boek van Wouter de Jong; Superkrachten voor je hoofd. Maar wellicht kan een kindercoach dat ook. En als je (hoog)begaafdheid vermoed; heb je al gekeken naar Leonardo scholen? Wellicht kan een iq-test los van de GGZ uitgevoerd worden?
woensdag 22 september 2021 om 17:53
Aan de andere kant woon ik in een grote stad, en daar wonen generaties mensen die hun geld verdienen met alleen maar dingen doen die ze leuk vinden zonder enige tijdsdruk.Ttroeteltje schreef: ↑22-09-2021 07:53Jammer? Dat er tegengeluid komt?
Lees mijn eerdere reacties.
Naar dat je zoon tegen deze zaken aanloopt. Voor hem en voor jullie. Ik zie de oplossing (nog steeds) niet in dit soort onderwijsvisie.
Jij bent vrij om keuzes te maken die anders zijn dan die van mij. Uiteraard. Maar dat betekend niet dat ik, of wie dan ook, geen andere kijk kunnen hebben.
Ik vind dit soort onderwijs experimenteel, uitgaan van veel bla bla bla en weinig voeling hebben met de daadwerkelijke maatschappij. En helaas zal het kind daar de dupe van zijn.
Dus het is niet zo dat je 'altijd' tegen muren oploopt, het ligt er ook aan uit wat voor nest je komt, wat het netwerk is en het vangnet.
Ikzelf ken die luxe niet maar ik ken zat leeftijdsgenoten (vijftigers) die letterlijk nog nooit vroeg hebben hoeven opstaan voor hun geld bijvoorbeeld.
Dus ik denk dat het voor een bepaald type kind en/of een bepaald type beroep heel fijn onderwijs kan zijn.
woensdag 22 september 2021 om 18:11
Wellicht is het handig om proberen er achter te komen waar de weerstand vandaan komt. Op zich is het een prima idee om een kind de ruimte gunnen om te ontdekken waar zijn of haar talenten liggen. Het klimaat moet dan wel geschikt daarvoor zijn. Dat zou voor mij persoonlijk wel een punt van zorg zijn, omdat het ook kan resulteren in een vorm van lamlendigheid.Betty schreef: ↑22-09-2021 16:02Nee, niet zelfstandig. We hebben er echt naast moeten zitten om hem aan het werk te zetten en gefocused te houden. Hij vond het verschrikkelijk. Het interesseerde hem totaal niet. (Wat een hel was dat).
Sterker nog, door het verplichte lezen op school is hij ook zijn interesse in lezen helaas verloren. Toen hij een jaar of vier was begon hij vol enthousiasme met mij boekjes te lezen. Toen hij eenmaal op school moest lezen, is hij daarmee gestopt en kwam er in de loop van de tijd steeds meer weerstand.
Tijdens de lockdown ben ik zelf heel actief op zoek gegaan naar nieuwe leerzame dingen. Muziek. Proefjes. Wetenschapsdoosjes om in elkaar te zetten. Mythologische verhalen. En heb op eigen initiatief het huiswerk gehalveerd. Dat hielp iets, maar de weerstand en demotivatie zit inmiddels zo diep.
Ik weet zelf te weinig van democratisch onderwijs om te kunnen beoordelen of er binnen die scholen of binnen een specifieke school een steunend en stimulerend klimaat heerst.
Je zegt dat je zoon een aversie heeft tegen schoolwerk wat hem wordt opgedragen. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Het werk is niet uitdagend en/of hij ziet het nut er niet van in (dat laatste geldt natuurlijk voor veel basisschoolleerlingen). Wellicht heeft hij hier zelf ook wel ideeën over. Wat zou hij willen leren in een imaginaire wereld zonder leerplicht? Op welke manier zou hij iets willen leren? Wanneer is hij trots op zichzelf? Hoe leer je iets? Moet je daar soms hard voor werken of gaat het vanzelf?
