Kinderen
alle pijlers
Dillema door mijn puberdochter!! Iemand een mening?
zondag 5 augustus 2007 om 00:55
Hoi
Hoop dat er nog iemand wakker is om mij een mening te geven.
Even in een notendop:
De engelse vriend (19)van mijn dochter(17 )Maakt een korte rondreis door europa.Hij heeft veel problemen thuis en bij terugkomst geen concreet zicht op huisvesting daar.
Hij heeft de afgelopen twee weken samen met haar bij haar vader gelogeerd.Echter hebben ze zich daar in haar vaders ogen niet sociaal gedragen,zodat de logeerpartijtjes daar voorlopig van de baan zijn.
Inmiddels is hij in Berlijn,maar heeft daar geen onderkomen kunnen regelen en is ziek geworden.
Nu heeft mijn dochter aangeboden dat hij terug naar nederland kan komen,zodat hij samen met haar hier wat kan regelen.
Nu dus het probleem: haar vader accepteerd geen logees meer.
Ik ben psychiatrisch patient(eetstoornis en borderline) waardoor ik veel thuisben en privacy rust,en regelmaat nodig heb (lang verhaal hoe dat in elkaar zit) Ook heb ik een druk gezin met drie kids. Daardoor zal het mij niet goed doen hier een slaapplaats aan te bieden.Zeker omdat er geen uitzicht is wanneer hij weer terug keert naar engeland.
Ik weet nu niet wat ik moet doen. Mijn dochter is heel verdrietig dat het zo slecht met hem gaat,en wil hem graag helpen.Dat betekent dat zei daar wel anderen(ouders) voor in moet schakelen.
Moet ik mijn eigen grenzen bewaken en hier afstand van houden?
Of moet ik die vriend helpen omdat het belangrijk is voor mijn dochter?
Nou ja,dat is het verhaal in grote lijnen.Ik heb even niemand om het daar over te hebben want mijn vriend is op pad.
Dus ......iemand een mening.
Groetjes Iry
Hoop dat er nog iemand wakker is om mij een mening te geven.
Even in een notendop:
De engelse vriend (19)van mijn dochter(17 )Maakt een korte rondreis door europa.Hij heeft veel problemen thuis en bij terugkomst geen concreet zicht op huisvesting daar.
Hij heeft de afgelopen twee weken samen met haar bij haar vader gelogeerd.Echter hebben ze zich daar in haar vaders ogen niet sociaal gedragen,zodat de logeerpartijtjes daar voorlopig van de baan zijn.
Inmiddels is hij in Berlijn,maar heeft daar geen onderkomen kunnen regelen en is ziek geworden.
Nu heeft mijn dochter aangeboden dat hij terug naar nederland kan komen,zodat hij samen met haar hier wat kan regelen.
Nu dus het probleem: haar vader accepteerd geen logees meer.
Ik ben psychiatrisch patient(eetstoornis en borderline) waardoor ik veel thuisben en privacy rust,en regelmaat nodig heb (lang verhaal hoe dat in elkaar zit) Ook heb ik een druk gezin met drie kids. Daardoor zal het mij niet goed doen hier een slaapplaats aan te bieden.Zeker omdat er geen uitzicht is wanneer hij weer terug keert naar engeland.
Ik weet nu niet wat ik moet doen. Mijn dochter is heel verdrietig dat het zo slecht met hem gaat,en wil hem graag helpen.Dat betekent dat zei daar wel anderen(ouders) voor in moet schakelen.
Moet ik mijn eigen grenzen bewaken en hier afstand van houden?
Of moet ik die vriend helpen omdat het belangrijk is voor mijn dochter?
Nou ja,dat is het verhaal in grote lijnen.Ik heb even niemand om het daar over te hebben want mijn vriend is op pad.
Dus ......iemand een mening.
Groetjes Iry
zondag 5 augustus 2007 om 01:01
Tja, ik ben nog wel wakker (as usual) maar poeh wat een moeilijk dilemma!!
Ik kan me erg goed voorstellen dat je je dochter en vriend graag wilt helpen. Maar als dit ten koste gaat van je eigen gemoedstoestand en gezondheid en dús van je andere kinderen is het misschien niet verstandig.
In welk opzicht hebben ze zich niet sociaal gedragen?
En als je nu hele strenge regels en afspraken maakt en een strikte deadline stelt? Zou je hem dan niet een paar dagen kunnen opvangen? Overtreding afspraak of regel is einde verhaal, zoiets?
Succes!
Ik kan me erg goed voorstellen dat je je dochter en vriend graag wilt helpen. Maar als dit ten koste gaat van je eigen gemoedstoestand en gezondheid en dús van je andere kinderen is het misschien niet verstandig.
In welk opzicht hebben ze zich niet sociaal gedragen?
En als je nu hele strenge regels en afspraken maakt en een strikte deadline stelt? Zou je hem dan niet een paar dagen kunnen opvangen? Overtreding afspraak of regel is einde verhaal, zoiets?
Succes!
zondag 5 augustus 2007 om 01:12
Dank je voor je reactie.
Ze hebben zich in die zin niet sociaal te gedragen,door hun eigen gang te gaan(volgens haar vader dan,mijn dochter denkt daar anders over).Niet het huis netjes achter te laten als ze weg gingen,op het laatste moment voor het eten afbellen etc. Vooral de rotzooi was het ergste(mijn dochter is nogal een rommelkont)
Ik heb ook al zitten denken om onder zeer strenge regels het drie dagen toe te staan.Maarja als hij dan nog niets geregeld heeft en nog niet terug kan naar engeland moet ik die jongen gewoon op straat zetten.En zo zadelt ze mij indirect op met mijn loyaliteit naar anderen toe.
Door mijn eetstoornis heb ik veel eetbuien,braak veel en laxeer. Het is erg beschamend en lastig als er dan een vreemde in huis is.Ik verwacht dus daar mijn persoonlijke problemen door.
Hmm we hebben nog wel een boot,maar dat is ook zo zielig om hem daar op te laten slapen.
Bah,ik baal hier echt van.
Ze hebben zich in die zin niet sociaal te gedragen,door hun eigen gang te gaan(volgens haar vader dan,mijn dochter denkt daar anders over).Niet het huis netjes achter te laten als ze weg gingen,op het laatste moment voor het eten afbellen etc. Vooral de rotzooi was het ergste(mijn dochter is nogal een rommelkont)
Ik heb ook al zitten denken om onder zeer strenge regels het drie dagen toe te staan.Maarja als hij dan nog niets geregeld heeft en nog niet terug kan naar engeland moet ik die jongen gewoon op straat zetten.En zo zadelt ze mij indirect op met mijn loyaliteit naar anderen toe.
Door mijn eetstoornis heb ik veel eetbuien,braak veel en laxeer. Het is erg beschamend en lastig als er dan een vreemde in huis is.Ik verwacht dus daar mijn persoonlijke problemen door.
Hmm we hebben nog wel een boot,maar dat is ook zo zielig om hem daar op te laten slapen.
Bah,ik baal hier echt van.
zondag 5 augustus 2007 om 01:17
Ik ben ook nog wakker 
.
Beetje lastig om hier een mening over te geven zonder dat we iets weten over de achtergrond van die jongen, wat voor iemand hij is, hoelang je dochter nu een relatie met hem heeft enzovoort. Ik vind de situatie waaruit hij is gaan reizen een beetje vreemd: hij heeft ruzie gehad of zo, is weggegaan onder het mom 'reis door Europa' en heeft geen woonruimte als hij terugkomt in Engeland. Klinkt als problemen. Dat neemt niet weg dat die jongen hulp nodig heeft, maar of die van jou 'moet' komen is de vraag. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er in jouw situatie niet op zit te wachten iemand 'extra' in je huis te nemen, ook al is het de vriend van je dochter. Maar als hij geld heeft om te reizen, dan kan hij van dat geld ook vast wel een tijdelijk onderkomen betalen, zoals een hostel/jeugdherberg.of een camping. Je zou ook in je vriendenkring rond kunnen vragen of er iemand is die die jongen tijdelijk onderdak kan bieden. Als 'ie echt, echt nergens anders terecht kan, zou je het misschien toch kunnen overwegen, voor een paar dagen. De vraag is wel: hoe krijg je hem weer weg? Lastig dilemma hoor.
. Beetje lastig om hier een mening over te geven zonder dat we iets weten over de achtergrond van die jongen, wat voor iemand hij is, hoelang je dochter nu een relatie met hem heeft enzovoort. Ik vind de situatie waaruit hij is gaan reizen een beetje vreemd: hij heeft ruzie gehad of zo, is weggegaan onder het mom 'reis door Europa' en heeft geen woonruimte als hij terugkomt in Engeland. Klinkt als problemen. Dat neemt niet weg dat die jongen hulp nodig heeft, maar of die van jou 'moet' komen is de vraag. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er in jouw situatie niet op zit te wachten iemand 'extra' in je huis te nemen, ook al is het de vriend van je dochter. Maar als hij geld heeft om te reizen, dan kan hij van dat geld ook vast wel een tijdelijk onderkomen betalen, zoals een hostel/jeugdherberg.of een camping. Je zou ook in je vriendenkring rond kunnen vragen of er iemand is die die jongen tijdelijk onderdak kan bieden. Als 'ie echt, echt nergens anders terecht kan, zou je het misschien toch kunnen overwegen, voor een paar dagen. De vraag is wel: hoe krijg je hem weer weg? Lastig dilemma hoor.
zondag 5 augustus 2007 om 01:18
Ik baal er ook van dat ik niet gewoon een makkelijke relaxte moeder kan zijn,die haar hand voor dit soort dingen niet omdraait.
Maarja ,dat is nu eenmaal niet zo,ik krijg al veel hulp om mijn eigen gezin te kunnen blijven verzorgen,kan er gewoon niet veel bij gebruiken.
Het is alleen zo zielig voor ze,en mijn dochter is echt van slag,ook omdat ze flinke ruzie met haar vader heeft gehad.
Maarja ,dat is nu eenmaal niet zo,ik krijg al veel hulp om mijn eigen gezin te kunnen blijven verzorgen,kan er gewoon niet veel bij gebruiken.
Het is alleen zo zielig voor ze,en mijn dochter is echt van slag,ook omdat ze flinke ruzie met haar vader heeft gehad.
zondag 5 augustus 2007 om 01:23
Maar zou zie boor dan geen oplossing kunnen zijn (of heeft die geen kajut of hoe zoiets ook moge heten?). Volgens mij is het namelijk zieliger als hij nergens terecht kan, of dat jij dieper in de problemen komt.
Een boot is een duidelijke tijdelijke oplossing, hij kan ergens terecht, het is misschien behelpen en een beetje triest, maar als je toch uit een aantal kwaden moet kiezen....
En mocht hij netjes met die boot omspringen en zich te lijken gedragen, kan hij altjd nog komen logeren.
Maareh....je komt wel met écht lastige dilemma's op dit nachtelijke uur. Pfoei!
Een boot is een duidelijke tijdelijke oplossing, hij kan ergens terecht, het is misschien behelpen en een beetje triest, maar als je toch uit een aantal kwaden moet kiezen....
En mocht hij netjes met die boot omspringen en zich te lijken gedragen, kan hij altjd nog komen logeren.
Maareh....je komt wel met écht lastige dilemma's op dit nachtelijke uur. Pfoei!
Wat wilde ik nou toch typen?
zondag 5 augustus 2007 om 01:27
Dat is ook iets inderdaad,ik ken die jongen zelf niet echt.Paar keer ontmoet,rustige verlegen jongen.
De problemen die hij in engeland heeft komen er op neer dat hij een nare jeugd heeft gehad en daardoor geen contact meer met zijn ouders.Hij heeft een lange tijd een kamer kunnen huren bij ouders van een vriend.
Nu hij gaat studeren zou hij op de campus gaan wonen,maar doordat hij handtekening (of iets dergelijks ) van zijn ouders nodig heeft en niet krijgt,kan hij geen studiebijdrage krijgen en dus niet de huisvesting daar betalen.
Kamer bij die vriend is inmiddels verhuurd.
Nou ja ik volg het verhaal ook niet helemaal.Maar het is wel een probleemkind en dat is heel naar.Ik kan daar alleen niet zoveel aan doen.
En inderdaad ik kan hem hier dan ook niet zomaar op straat zetten,dus hoe krijg je hem weer naar huis als hij daar ook nergens terecht kan.?
De problemen die hij in engeland heeft komen er op neer dat hij een nare jeugd heeft gehad en daardoor geen contact meer met zijn ouders.Hij heeft een lange tijd een kamer kunnen huren bij ouders van een vriend.
Nu hij gaat studeren zou hij op de campus gaan wonen,maar doordat hij handtekening (of iets dergelijks ) van zijn ouders nodig heeft en niet krijgt,kan hij geen studiebijdrage krijgen en dus niet de huisvesting daar betalen.
Kamer bij die vriend is inmiddels verhuurd.
Nou ja ik volg het verhaal ook niet helemaal.Maar het is wel een probleemkind en dat is heel naar.Ik kan daar alleen niet zoveel aan doen.
En inderdaad ik kan hem hier dan ook niet zomaar op straat zetten,dus hoe krijg je hem weer naar huis als hij daar ook nergens terecht kan.?
zondag 5 augustus 2007 om 01:31
Ha ha ,Tsja,dat krijg je met puberdochters! die maken je het niet makkelijk op het late uur.
De boot heeft een kajuit.Heeft een toilet.wel een aanrecht en keukenatributen.Op het moment alleen geen koelkast en kookvoorziening.Want die hebben we er net uit gehaald omdat dat vervangen moet worden.
Tsja,misschien is dat wat?
De boot heeft een kajuit.Heeft een toilet.wel een aanrecht en keukenatributen.Op het moment alleen geen koelkast en kookvoorziening.Want die hebben we er net uit gehaald omdat dat vervangen moet worden.
Tsja,misschien is dat wat?
zondag 5 augustus 2007 om 01:36
Lijkt mij een prima oplossing; eventueel een koelboxje neerzetten, kan hij wat drinken koud houden en een boterhammetje smeren, en als hij het netjes houdt weet je vanzelf wat voor knul het is.
Nou ja, ik heb nog geen puberdochter (en de peuterpuberteit lijkt overwonnen...afkloppen)..dus ik taai af, sterkte met het piekeren! Hopelijk komt de oplossing snel!
Nou ja, ik heb nog geen puberdochter (en de peuterpuberteit lijkt overwonnen...afkloppen)..dus ik taai af, sterkte met het piekeren! Hopelijk komt de oplossing snel!
Wat wilde ik nou toch typen?
zondag 5 augustus 2007 om 02:48
Wat doet je dochter in het dagelijks leven? Werkt ze? Gaat ze naar school?17 is oud genoeg om op jezelf te wonen.Ik ben zelf toen ik net 17 was het huis uit gegaan en heb er geen moment spijt van gehad.Als hij in Nederland wil blijven, en zij hem graag wil helpen, waarom zoeken ze dan niet samen een kamer (en van daaruit andere woonruimte). Als inwoner van de EU mag je in een ander eu land wonen en werken zolang je jezelf weet te onderhouden en een ziektekostenverzekering hebt.Met eigen woonruimte kunnen ze lekker in hun eigen troep leven zonder dat iemand anders daar last van heeft.Mocht je dochter niet meer op de middelbare school zitten dan lijkt mij dat geen slechte oplossing. Leg de situatie aan haar uit (als in: dat jij het absoluut niet trekt als hij bij jullie komt wonen)
zondag 5 augustus 2007 om 03:12
Je kan voor drie nachten afpreken. Je zou ook als voorwaarde kunnen stellen dat hij een ticket terug naar Engeland moet hebben voor hij bij jou mag komen.
Je kan ook proberen om andere afspraken te maken dan dat de vader van je dochter heeft gedaan. Bijvoorbeeld dat ze wel mogen slapen en ontbijten en lunchen (een boterham heb je vaak nog wel in de vriezer en als ze het niet eten maakt dat niet zoveel uit) maar dat ze hun avondeten buitenshuis doen. Dan heb je rond etenstijd in ieder geval wat meer tijd voor de rest van het gezin.
Ik zou met je dochter om tafel gaan en er ook een duidelijke termijn aan stellen, een periode waar jij je zelf prettig bij voelt.
Kan hij niet in een jeugdherberg in een slaapzaal? Vaak niet eens zo heel erg duur (maar als je geen geld hebt is alles te duur).
Ik zou proberen om je dochter uit te leggen dat je hem best een paar nachten op wil vangen maar dat het geen oplossing is voor de lange termijn. Hij zal toch op een gegeven moment terug moeten naar Engeland om daar zijn zaken op orde te brengen en dat kan hij beter eerder doen dan later. Het is misschien heel zwart wit gesteld maar door hem in huis te nemen los je zijn probleem niet op. Hij heeft een woonruimte maar zijn problemen liggen eigenlijk in Engeland, bij zijn ouders en bij de studie etc. Als je hierover praat met je dochter begrijpt ze dit misschien.
In reactie op een eerdere posting (weet even geen naam, sorry!) Op je 17e uit huis gaan is niks mis mee (als je er klaar voor bent). Maar op je 17e gaan samenwonen omdat je vriendje problemen heeft lijkt me niet goed... Dat kan toch geen oplossing zijn voor zijn problemen met zijn ouders?
Je kan ook proberen om andere afspraken te maken dan dat de vader van je dochter heeft gedaan. Bijvoorbeeld dat ze wel mogen slapen en ontbijten en lunchen (een boterham heb je vaak nog wel in de vriezer en als ze het niet eten maakt dat niet zoveel uit) maar dat ze hun avondeten buitenshuis doen. Dan heb je rond etenstijd in ieder geval wat meer tijd voor de rest van het gezin.
Ik zou met je dochter om tafel gaan en er ook een duidelijke termijn aan stellen, een periode waar jij je zelf prettig bij voelt.
Kan hij niet in een jeugdherberg in een slaapzaal? Vaak niet eens zo heel erg duur (maar als je geen geld hebt is alles te duur).
Ik zou proberen om je dochter uit te leggen dat je hem best een paar nachten op wil vangen maar dat het geen oplossing is voor de lange termijn. Hij zal toch op een gegeven moment terug moeten naar Engeland om daar zijn zaken op orde te brengen en dat kan hij beter eerder doen dan later. Het is misschien heel zwart wit gesteld maar door hem in huis te nemen los je zijn probleem niet op. Hij heeft een woonruimte maar zijn problemen liggen eigenlijk in Engeland, bij zijn ouders en bij de studie etc. Als je hierover praat met je dochter begrijpt ze dit misschien.
In reactie op een eerdere posting (weet even geen naam, sorry!) Op je 17e uit huis gaan is niks mis mee (als je er klaar voor bent). Maar op je 17e gaan samenwonen omdat je vriendje problemen heeft lijkt me niet goed... Dat kan toch geen oplossing zijn voor zijn problemen met zijn ouders?
zondag 5 augustus 2007 om 11:26
Bem het met de laatste posting eens
Het huis uigaan is geen optie.Buiten dat om is dat ook niet in een paar dagen te regelen,dus zit ik nog steeds met het feit dat die jongen geen onderdak heeft,
En dat is ook geen goede basis en reden..Mijn dochter gaat dit jaar naar haar examen jaar en daarna naar de universiteit.
Zijn problemen liggen inderdaad in engeland,dat kunnen wij hier niet oplossen.
Ik heb besloten om hem vandaag onderdak te gevn en morgen een duidelijk gesprek aan te gaan dat hij,gelijk actie onderneemt om een ticket te boeken.
Als dat niet mogelijk is zal hij echt zelf elders onderdak moeten zoeken.
Hoe triest het verhaal ook is,dit kan ik er echt niet bij gebruiken.
groetjes,Iry
Het huis uigaan is geen optie.Buiten dat om is dat ook niet in een paar dagen te regelen,dus zit ik nog steeds met het feit dat die jongen geen onderdak heeft,
En dat is ook geen goede basis en reden..Mijn dochter gaat dit jaar naar haar examen jaar en daarna naar de universiteit.
Zijn problemen liggen inderdaad in engeland,dat kunnen wij hier niet oplossen.
Ik heb besloten om hem vandaag onderdak te gevn en morgen een duidelijk gesprek aan te gaan dat hij,gelijk actie onderneemt om een ticket te boeken.
Als dat niet mogelijk is zal hij echt zelf elders onderdak moeten zoeken.
Hoe triest het verhaal ook is,dit kan ik er echt niet bij gebruiken.
groetjes,Iry
zondag 5 augustus 2007 om 11:31
Ik vind het heel goed van je dat je doet wat je kan om hem te helpen. Heb je ook met je dochter gepraat? Misschien komt het moment dat je hem op straat moet zetten, dan lijkt het me goed dat ze vantevorenw weet dat je hier niet al te lang mee wacht. Als jij/andere mensen in het gezin niet gelukkig zijn met de regeling dan moet je voor jezelf kiezen.
Maar petje af dat je het gaat proberen!
Maar petje af dat je het gaat proberen!
zondag 5 augustus 2007 om 21:28
Knap van je dat je hem wilt helpen, maar geef meteen heel duidelijk je genzen aan en houd je daar ook aan! Niets is moeilijker dan iemand de deur wijzen die 'nergens heen kan'......
Ik ben al te laat met mijn advies, maar IK zou het niet doen. Het is heel rottig voor de vriend van je dochter, maar face it: hoe groot is de kans dat hij over 1 jaar haar vriendje niet meer is??? En daar heb jij dan je privacy voor opgegeven......
Leg het uit aan je dochter, maar denk eerst eens aan jezelf en je eigen problemen, me dunkt dat je voorlopig even genoeg hebt aan jezelf!
Steun je dochter met raad maar niet met daad...... Wijs haar de weg naar diverse instanties waar ze met haar vriend heen kan maar vertel haar ook dat ze niet van haar ouders kan verwachten dat ze haar 'zoveelste verkering' uit de shit helpen..... (ik weet niet hoe serieus ze is, misschien zit ik er naast, sorry dan)
Maar goed, als je hem toch onderdak geeft: succes en denk eraan: bewaak je grenzen en ga er niet overheen!
Ik ben al te laat met mijn advies, maar IK zou het niet doen. Het is heel rottig voor de vriend van je dochter, maar face it: hoe groot is de kans dat hij over 1 jaar haar vriendje niet meer is??? En daar heb jij dan je privacy voor opgegeven......
Leg het uit aan je dochter, maar denk eerst eens aan jezelf en je eigen problemen, me dunkt dat je voorlopig even genoeg hebt aan jezelf!
Steun je dochter met raad maar niet met daad...... Wijs haar de weg naar diverse instanties waar ze met haar vriend heen kan maar vertel haar ook dat ze niet van haar ouders kan verwachten dat ze haar 'zoveelste verkering' uit de shit helpen..... (ik weet niet hoe serieus ze is, misschien zit ik er naast, sorry dan)
Maar goed, als je hem toch onderdak geeft: succes en denk eraan: bewaak je grenzen en ga er niet overheen!
zondag 5 augustus 2007 om 22:10
Ik wens je heel veel sterkte nu je hem even laat logeren in je huis, maar ik vermoed dat het voor iedereen beter is dat hij een tentje koopt en desnoods bij een boer in een weiland gaat staan als de camping vol is.
Je hebt al genoeg aan je hoofd, je kunt niet de problemen van iedereen oplossen, voel je daar niet schuldig over.
Je hebt al genoeg aan je hoofd, je kunt niet de problemen van iedereen oplossen, voel je daar niet schuldig over.
zondag 5 augustus 2007 om 23:50
Hoi
Wat een fijne en eerlijke reacties krijg ik hier.
Het doet mij goed dat jullie van mening zijn dat het inderdaad te veel is voor mij.Door mijn problemen en dus beperkingen voel ik mij al vaak genoeg schuldig dat ik niet 100 procent de moeder kan zijn die ik zou willen.Probleem is ook dat ik graag alles voor ze wil oplossen en dat dus ten koste gaat van mijzelf.
In dit geval is het fijn om te lezen dat dit toch wel een te grote opgave is en dus niet raar dat ik daar niet in mee kan gaan.
Goede opmerking dat ik haar wel bij kan staan in raad maar niet in daad,dat onthoud ik zeker!
Hij is nu hier en wel heel erg dankbaar daarvoor,ik heb uitgeleld aan hem dat het niet aan hem als persoon ligt,maar dat ik helaas niet in staat ben om langere tijd opvang te bieden.Dat begreep hij geloof ik wel.
Toch voel ik mij schuldig,waarom weet ik niet precies,aard van het beestje denk ik.
Overigens is het geloof ik geen verkering,meer een onmogelijke liefde.....tsja,17 is ook een lastige leeftijd.
Het idee van de tent is wel een optie,die hebben we wel en kan ik wel uitlenen.Veel dorpen en platteland om ons heen,dus ik ga eens op zoek naar zo'n boerencamping.
Nogmaal bedankt voor jullie begripvolle reacties,voel mij alweer minder een rotmoeder.
Nog wel een vraagje.
Hij heeft dus een geldprobleem en weet niet hoe hij zijn terugreis moet regelen(slimme jongen).
Kan je als buitenlander tijdelijk een paar dagen ergens werken? of kom je dan al gauw in het zwart werken terecht?
Het stikt hier wel van de kassen.
Ach...ik heb wel medelijden met die jongen,het lijkt wel een beetje een pechvogel.En ik weet als geen ander hoe akelige jeugdproblemen een grote last is.
Liefs
Iry
Wat een fijne en eerlijke reacties krijg ik hier.
Het doet mij goed dat jullie van mening zijn dat het inderdaad te veel is voor mij.Door mijn problemen en dus beperkingen voel ik mij al vaak genoeg schuldig dat ik niet 100 procent de moeder kan zijn die ik zou willen.Probleem is ook dat ik graag alles voor ze wil oplossen en dat dus ten koste gaat van mijzelf.
In dit geval is het fijn om te lezen dat dit toch wel een te grote opgave is en dus niet raar dat ik daar niet in mee kan gaan.
Goede opmerking dat ik haar wel bij kan staan in raad maar niet in daad,dat onthoud ik zeker!
Hij is nu hier en wel heel erg dankbaar daarvoor,ik heb uitgeleld aan hem dat het niet aan hem als persoon ligt,maar dat ik helaas niet in staat ben om langere tijd opvang te bieden.Dat begreep hij geloof ik wel.
Toch voel ik mij schuldig,waarom weet ik niet precies,aard van het beestje denk ik.
Overigens is het geloof ik geen verkering,meer een onmogelijke liefde.....tsja,17 is ook een lastige leeftijd.
Het idee van de tent is wel een optie,die hebben we wel en kan ik wel uitlenen.Veel dorpen en platteland om ons heen,dus ik ga eens op zoek naar zo'n boerencamping.
Nogmaal bedankt voor jullie begripvolle reacties,voel mij alweer minder een rotmoeder.
Nog wel een vraagje.
Hij heeft dus een geldprobleem en weet niet hoe hij zijn terugreis moet regelen(slimme jongen).
Kan je als buitenlander tijdelijk een paar dagen ergens werken? of kom je dan al gauw in het zwart werken terecht?
Het stikt hier wel van de kassen.
Ach...ik heb wel medelijden met die jongen,het lijkt wel een beetje een pechvogel.En ik weet als geen ander hoe akelige jeugdproblemen een grote last is.
Liefs
Iry
maandag 6 augustus 2007 om 01:13
Ik kom me er in dit nachtelijk uur ook eens mee bemoeien ;)
Heb zelf geen puber in huis, maar kan mn eigen puberteit nog erg goed herinneren (en ik was niet makkelijk).
Het meeste is al gezegd, geloof ik. Vooropgesteld vind ik dat je absoluut geen slechte moeder bent als je aan jezelf denkt. En je hebt nogal wat om aan te denken...
Je schrijft ook dat je 'gewoon' n relaxte moeder wil zijn, maar ik geloof dat je jezelf onderschat als je denkt dat andere moeders relaxed zijn. Valt in de praktijk best mee / tegen (hoe je t wil zien), volgens mij.
Ik vind je al n erg goede moeder doordat je zo meedenkt met je dochter en haar vriend. Dat je voor hem je boot beschikbaar wil stellen of een boer wil zoeken, waar hij kan kamperen. Lijkt me voor n meisje voor 17 eigenlijk nog leuker ook dan met vriend bij mama op de lip. Is t meteen n soort vakantie, ofzo.
En als er veel kassen in de buurt zijn, lijkt zwart werk vinden me niet zo'n probleem toch?
Ik heb vroeger ook vaak bijbaantjes als aardbeien en champignons plukken gehad en dat was ook vaak zwart.
Maar echt... ik vind t super dat je al zo met hen meedenkt! Dat maakt je al een heel goede moeder!
Heb zelf geen puber in huis, maar kan mn eigen puberteit nog erg goed herinneren (en ik was niet makkelijk).
Het meeste is al gezegd, geloof ik. Vooropgesteld vind ik dat je absoluut geen slechte moeder bent als je aan jezelf denkt. En je hebt nogal wat om aan te denken...
Je schrijft ook dat je 'gewoon' n relaxte moeder wil zijn, maar ik geloof dat je jezelf onderschat als je denkt dat andere moeders relaxed zijn. Valt in de praktijk best mee / tegen (hoe je t wil zien), volgens mij.
Ik vind je al n erg goede moeder doordat je zo meedenkt met je dochter en haar vriend. Dat je voor hem je boot beschikbaar wil stellen of een boer wil zoeken, waar hij kan kamperen. Lijkt me voor n meisje voor 17 eigenlijk nog leuker ook dan met vriend bij mama op de lip. Is t meteen n soort vakantie, ofzo.
En als er veel kassen in de buurt zijn, lijkt zwart werk vinden me niet zo'n probleem toch?
Ik heb vroeger ook vaak bijbaantjes als aardbeien en champignons plukken gehad en dat was ook vaak zwart.
Maar echt... ik vind t super dat je al zo met hen meedenkt! Dat maakt je al een heel goede moeder!
maandag 6 augustus 2007 om 01:40
Dank je wel patrieske voor je lieve woorden.
Dat doet mij echt goed.
En ach ik ben echt nog niet zo oud,dus ik kan mij eigen puberteit ook nog zeer goed herinneren! Ik was zelf 17 toen ik zwanger was van mijn dochter.Dus ja.....Ik heb mijn moeder het ook niet makkelijk gemaakt.
Dat van de camping heb ik al voorgesteld,en dat vond ze inderdaad een strak plan! Door wat jij zegt,dat het dan een soort vakantie is en leuker dan bij je moeder op de lip te zitten,klinkt het ineens ook erg leuk!
Op zoek naar de boerencamping dus!
Dat doet mij echt goed.
En ach ik ben echt nog niet zo oud,dus ik kan mij eigen puberteit ook nog zeer goed herinneren! Ik was zelf 17 toen ik zwanger was van mijn dochter.Dus ja.....Ik heb mijn moeder het ook niet makkelijk gemaakt.
Dat van de camping heb ik al voorgesteld,en dat vond ze inderdaad een strak plan! Door wat jij zegt,dat het dan een soort vakantie is en leuker dan bij je moeder op de lip te zitten,klinkt het ineens ook erg leuk!
Op zoek naar de boerencamping dus!
maandag 6 augustus 2007 om 02:55
Ben blij dat jullie er zo uit zijn gekomen, dat iedereen er happy mee is.
Nou die jongen nog een baantje bij n boer ofzo (want dat hoort ook bij trekken door Europa, hoor ;)). Maar dat regelen ze vanuit hun tentje vast wel... hihi...
Hoop dat jij ondertussen lekker ligt te slapen, nu .
Ik zit te wachten op de komst van nummertje 2 die zn moeder over 17 jaar met problemen komt opzadelen, hier. :P
Maar dat gaat vast niet gebeuren vanacht, dus duik er nu ook maar eens in...
Nou die jongen nog een baantje bij n boer ofzo (want dat hoort ook bij trekken door Europa, hoor ;)). Maar dat regelen ze vanuit hun tentje vast wel... hihi...
Hoop dat jij ondertussen lekker ligt te slapen, nu .
Ik zit te wachten op de komst van nummertje 2 die zn moeder over 17 jaar met problemen komt opzadelen, hier. :P
Maar dat gaat vast niet gebeuren vanacht, dus duik er nu ook maar eens in...
vrijdag 10 augustus 2007 om 23:52
Hoi!!
Nog bedankt voor jullie fijne woorden.Jij ook Laki,ook al sta je er niet meer bij.
Nou....uiteindelijk is het hier een groot drama geweest.
Haar vriend had geen geld(dus ook niet voor de camping) . Ze hielden zich niet aan de afspraak(nou ja,mijn dochter niet) om de volgende dag een alternatief te zoeken.Ja volgens haar gingen ze dat s'middags(het was al 1 uur) op internet doen.
Zucht.....waarom denken pubers dat alles op internet op te lossen is.Ze hadden om 9 uur op de fiets moeten zitten..op naar de camping ,drie km verderop!!!
Om een lang verhaal kort te maken. Na overleg met haar vader, hebben we hun een ultimatum gesteld dat ze binnen 4 uur iets geregeld moesten hebben,of gebruik maken van ons aanbod om zijn ticket te betalen. Die mijn dochter mij terug zou betalen,en zij weer van hem terug zou krijgen.
Hij heeft voor het laatste gekozen.
Dochter erg verdrietig.
En nu baal ik dat ik het niet anders heb gedaan.Misschien mij teveel mee laten slepen door de verhalen van haar vader en te snel kordaat opgetreden(iets wat ik nooit echt doe).
had ik ze meer kans moeten geven ? meer tijd?
De avond van tevoren had ik hele plannen om ze te helpen met nog een paar leuke weken samen.
En zo zat hij binnen twee dagen in het vliegtuig.De ticket heeft hij overigens al netjes terug betaald.
Mijn dochter is verdrietig en dat vind ik zielig. Ik voel mij nu echt een rotmoeder.
Ze begrijpt het wel,en ik denk dat deze onmogelijke liefde wel weer overwaait.
Of niet,de tijd zal het leren.
Ik hoop dat ze heeft geleerd dat ze zich meer aan afspraken moet houden en dingen beter moet regelen,dan is het nog ergens goed voor geweest.
Voor nu,voel ik mij echt rot hieronder en twijfel erg aan mijn aanpak.
Groetjes,Iry
Nog bedankt voor jullie fijne woorden.Jij ook Laki,ook al sta je er niet meer bij.
Nou....uiteindelijk is het hier een groot drama geweest.
Haar vriend had geen geld(dus ook niet voor de camping) . Ze hielden zich niet aan de afspraak(nou ja,mijn dochter niet) om de volgende dag een alternatief te zoeken.Ja volgens haar gingen ze dat s'middags(het was al 1 uur) op internet doen.
Zucht.....waarom denken pubers dat alles op internet op te lossen is.Ze hadden om 9 uur op de fiets moeten zitten..op naar de camping ,drie km verderop!!!
Om een lang verhaal kort te maken. Na overleg met haar vader, hebben we hun een ultimatum gesteld dat ze binnen 4 uur iets geregeld moesten hebben,of gebruik maken van ons aanbod om zijn ticket te betalen. Die mijn dochter mij terug zou betalen,en zij weer van hem terug zou krijgen.
Hij heeft voor het laatste gekozen.
Dochter erg verdrietig.
En nu baal ik dat ik het niet anders heb gedaan.Misschien mij teveel mee laten slepen door de verhalen van haar vader en te snel kordaat opgetreden(iets wat ik nooit echt doe).
had ik ze meer kans moeten geven ? meer tijd?
De avond van tevoren had ik hele plannen om ze te helpen met nog een paar leuke weken samen.
En zo zat hij binnen twee dagen in het vliegtuig.De ticket heeft hij overigens al netjes terug betaald.
Mijn dochter is verdrietig en dat vind ik zielig. Ik voel mij nu echt een rotmoeder.
Ze begrijpt het wel,en ik denk dat deze onmogelijke liefde wel weer overwaait.
Of niet,de tijd zal het leren.
Ik hoop dat ze heeft geleerd dat ze zich meer aan afspraken moet houden en dingen beter moet regelen,dan is het nog ergens goed voor geweest.
Voor nu,voel ik mij echt rot hieronder en twijfel erg aan mijn aanpak.
Groetjes,Iry
zaterdag 11 augustus 2007 om 02:19
Hoi Iry!
He, ik had gehoopt hier een bericht aan te treffen over hoe goed t was gegaan en dat ze nu fijn samen in n tentje lagen, enzo...
Maar niet, dus.
Ik snap dat ik makkelijk praten heb, zolang die van mij niet in de puberteit zijn (nummertje 2 moet eerst nog ns uit mn buik zien te komen...
), maar wil je toch weer effe n hart onder de riem steken.
Jij bent dus echt geen rotmoeder!
Je hebt ze alle kansen geboden, zij hebben die alleen niet gegrepen. Ook niet heel vreemd... op die leeftijd dacht ik ook de waarheid in pacht te hebben of t iig beter te weten dan mn ouders.
(Later bleek dat in veel gevallen niet zo te zijn, maar ssst... laat t ze niet horen)
Als ze zich aan jullie aanbod hadden gehouden, hadden ze nu wel samen in dat tentje gelegen. Zij hebben ervoor gekozen dat niet te doen.
En zeker die jongen heeft daarvoor gekozen. Voor hem ook wel makkelijk natuurlijk... anders had ie over maanden misschien nog geen geld gehad voor de terugreis en nu kon ie gewoon gaan.
Al met al denk ik dat jullie echt juist gehandeld hebben en zeer toegeeflijk zijn geweest.
Tuurlijk is je dochter nu erg verdrietig, maar vergeet niet dat t zijn keuze was om terug naar huis te gaan ipv een camping te zoeken.
Erg lullig voor haar. Maar helaas... er zullen waarschijnlijk nog wel meer jongens komen om haar hart te breken tot ze n goeie kerel vindt.
Ik begrijp goed dat je je lullig voelt, nu. Ik voel me al lullig als mn kereltje huilt omdat ie na 3 koekjes echt niet nog n koekje krijgt....
Maar net zoals t bij mij n onterecht gevoel is, is t dat bij jou.
He, ik had gehoopt hier een bericht aan te treffen over hoe goed t was gegaan en dat ze nu fijn samen in n tentje lagen, enzo...
Maar niet, dus.
Ik snap dat ik makkelijk praten heb, zolang die van mij niet in de puberteit zijn (nummertje 2 moet eerst nog ns uit mn buik zien te komen...
), maar wil je toch weer effe n hart onder de riem steken.Jij bent dus echt geen rotmoeder!
Je hebt ze alle kansen geboden, zij hebben die alleen niet gegrepen. Ook niet heel vreemd... op die leeftijd dacht ik ook de waarheid in pacht te hebben of t iig beter te weten dan mn ouders.
(Later bleek dat in veel gevallen niet zo te zijn, maar ssst... laat t ze niet horen)
Als ze zich aan jullie aanbod hadden gehouden, hadden ze nu wel samen in dat tentje gelegen. Zij hebben ervoor gekozen dat niet te doen.
En zeker die jongen heeft daarvoor gekozen. Voor hem ook wel makkelijk natuurlijk... anders had ie over maanden misschien nog geen geld gehad voor de terugreis en nu kon ie gewoon gaan.
Al met al denk ik dat jullie echt juist gehandeld hebben en zeer toegeeflijk zijn geweest.
Tuurlijk is je dochter nu erg verdrietig, maar vergeet niet dat t zijn keuze was om terug naar huis te gaan ipv een camping te zoeken.
Erg lullig voor haar. Maar helaas... er zullen waarschijnlijk nog wel meer jongens komen om haar hart te breken tot ze n goeie kerel vindt.
Ik begrijp goed dat je je lullig voelt, nu. Ik voel me al lullig als mn kereltje huilt omdat ie na 3 koekjes echt niet nog n koekje krijgt....
Maar net zoals t bij mij n onterecht gevoel is, is t dat bij jou.
zaterdag 11 augustus 2007 om 02:39
Hey patrieske
Dank je voor je opsteker.
Verstandig gezien weet ik wel dat ik gen rotmoeder ben,maarja het voelt niet zo.
Je hebt inderdaad gelijk dat die knul ervoor gekozen heeft om terug te gaan,hoe sneu ook voor mijn dochter.
Maar het is wel beter zo.Hij gaat in Engeland studeren en mijn dochter zit dit jaar in haar examenjaar.Weinig ruimte om dan ook nog een grote afstand te overbruggen.
Tsja met internet tegenwoordig plukken ze ze ook overal vandaan .
Anyway..mijn meisje zit voor het eerst met een gebroken hart ,en voor mij dus ook de eerste keer om haar zo verdrietig te zien.En bij haar werkt het"kusje erop...over" niet meer.
En ja,toen ik zo oud was dacht ik ook dat mijn moeder gek was en ik alles wist.
Ik ben met dit verhaal ook nog niet naar mijn moeder gegaan,weet wel wat ze gaat zeggen!
Maar ik heb ook nog een kleine spruit van twee rondlopen,die het dramatisch weet te brengen als hij zijn zin niet krijgt! haha,die kids weten wel op je gevoel te spelen.
geniet van je zwangerschap,heb je nog lang te gaan??
Liefs Iry
Dank je voor je opsteker.
Verstandig gezien weet ik wel dat ik gen rotmoeder ben,maarja het voelt niet zo.
Je hebt inderdaad gelijk dat die knul ervoor gekozen heeft om terug te gaan,hoe sneu ook voor mijn dochter.
Maar het is wel beter zo.Hij gaat in Engeland studeren en mijn dochter zit dit jaar in haar examenjaar.Weinig ruimte om dan ook nog een grote afstand te overbruggen.
Tsja met internet tegenwoordig plukken ze ze ook overal vandaan
.Anyway..mijn meisje zit voor het eerst met een gebroken hart ,en voor mij dus ook de eerste keer om haar zo verdrietig te zien.En bij haar werkt het"kusje erop...over" niet meer.
En ja,toen ik zo oud was dacht ik ook dat mijn moeder gek was en ik alles wist.
Ik ben met dit verhaal ook nog niet naar mijn moeder gegaan,weet wel wat ze gaat zeggen!
Maar ik heb ook nog een kleine spruit van twee rondlopen,die het dramatisch weet te brengen als hij zijn zin niet krijgt! haha,die kids weten wel op je gevoel te spelen.
geniet van je zwangerschap,heb je nog lang te gaan??
Liefs Iry
zaterdag 11 augustus 2007 om 02:42
Nou ik kon niet slapen en kwam zo op dit topic terecht.
Terwijl ik aan het lezen was, dacht ik steeds....Niet doen, niet in huis nemen...want ik dacht dat je dus nooit meer van hem af zou komen.
Ben blij dat het nu toch best goed is afgelopen. Dochter is nu verdrietig.
Ach joh! Dat gaat wel weer over hoor. Ze zijn toch allebei wel op een leeftijd dat ze verantwoording voor hun eigen gedrag moeten nemen.
En hoe kan hij nu denken, dat hij een beetje kan gaan bummen door Europa, terwijl hij nog geeneens geld voor een camping had?!
Het probleem met onze generatie is, dat we denken dat we onze kinderen voor alle verdriet en tegenslag moeten behoeden. Maar je moet ze wel helpen groot te worden, maar op een moment zijn ze groot en moeten ze toch leren zelf het 1 en ander te regelen.
Terwijl ik aan het lezen was, dacht ik steeds....Niet doen, niet in huis nemen...want ik dacht dat je dus nooit meer van hem af zou komen.
Ben blij dat het nu toch best goed is afgelopen. Dochter is nu verdrietig.
Ach joh! Dat gaat wel weer over hoor. Ze zijn toch allebei wel op een leeftijd dat ze verantwoording voor hun eigen gedrag moeten nemen.
En hoe kan hij nu denken, dat hij een beetje kan gaan bummen door Europa, terwijl hij nog geeneens geld voor een camping had?!
Het probleem met onze generatie is, dat we denken dat we onze kinderen voor alle verdriet en tegenslag moeten behoeden. Maar je moet ze wel helpen groot te worden, maar op een moment zijn ze groot en moeten ze toch leren zelf het 1 en ander te regelen.
