Kinderen
alle pijlers
Dochter -bijna 16- wil later vooral huisvrouw worden
donderdag 26 januari 2023 om 12:05
Ik wil dit onderwerp nog niet met bekenden bespreken, het viva forum voelt veiliger.
Mijn dochter zit momenteel op het vwo en heeft altijd grote ambities gehad.
Sinds een klein jaartje roept ze dat ze eigenlijk later gewoon thuis wil zitten en voor haar gezin wil zorgen.
Eerst dacht ik dat ze dat soms als grapje vertelde, maar de laatste tijd begint dit onderwerp wel een serieuze toon te krijgen. Ze wil na het vwo wel verder studeren om een diploma te hebben, maar daarna wil ze samenwonen/trouwen, jong moeder worden en gewoon thuis blijven.
Ik heb haar de nadelen opgesomd, haar in laten zien dat het voor mij als gescheiden moeder ook wel belangrijk was dat ik een inkomen heb blijven houden, dat een relatie geen garanties biedt voor de toekomst en dat niet alle mannen daar ook zo in staan.
Maar ze wil echt niet, ze wil alleen afstuderen vanwege het diploma, maar verder ziet ze zichzelf dus echt gewoon als huismoeder. Ik vind dit zo zonde van haar talent en ik geloof echt dat ze heel veel capaciteiten heeft voor een leuke carrière. Maar daar lijkt ze weinig voor te voelen.
Ze zit een beetje in een vriendinnen groepje die dromen van een soort "he will take care of me if he loves me"-mindset en ik ben bang dat ze daardoor op "verkeerde types" zal vallen.
Hoe pak ik dit het beste met haar aan?
Mijn dochter zit momenteel op het vwo en heeft altijd grote ambities gehad.
Sinds een klein jaartje roept ze dat ze eigenlijk later gewoon thuis wil zitten en voor haar gezin wil zorgen.
Eerst dacht ik dat ze dat soms als grapje vertelde, maar de laatste tijd begint dit onderwerp wel een serieuze toon te krijgen. Ze wil na het vwo wel verder studeren om een diploma te hebben, maar daarna wil ze samenwonen/trouwen, jong moeder worden en gewoon thuis blijven.
Ik heb haar de nadelen opgesomd, haar in laten zien dat het voor mij als gescheiden moeder ook wel belangrijk was dat ik een inkomen heb blijven houden, dat een relatie geen garanties biedt voor de toekomst en dat niet alle mannen daar ook zo in staan.
Maar ze wil echt niet, ze wil alleen afstuderen vanwege het diploma, maar verder ziet ze zichzelf dus echt gewoon als huismoeder. Ik vind dit zo zonde van haar talent en ik geloof echt dat ze heel veel capaciteiten heeft voor een leuke carrière. Maar daar lijkt ze weinig voor te voelen.
Ze zit een beetje in een vriendinnen groepje die dromen van een soort "he will take care of me if he loves me"-mindset en ik ben bang dat ze daardoor op "verkeerde types" zal vallen.
Hoe pak ik dit het beste met haar aan?
vrijdag 27 januari 2023 om 10:51
Ik ga er van uit als je een werkdag van 8 uur per dag werkt en dat 5 dagen per week doet, bijvoorbeeld van 9 tot 5 ik noem maar wat, dan ben je als je die uren als je dan thuis had gezeten wel voor je kind aan het zorgen. Tenzij je kinderen al naar school gaan.Pinaco schreef: ↑27-01-2023 10:45Maar als thuisblijf ouder ben je toch ook niet 40 uur aan het zorgen? In de tijd dat je thuis bent? Jij hebt 4 kinderen, dus jij runt praktisch een bedrijf. Maar de meeste mensen hebben 1 of 2 kinderen. Dan ben je thuis (gemiddeld) echt niet 40 uur aan het zorgen hoor...
Dus of je dan 4 kinderen hebt of 2 maakt niet zoveel uit denk ik.
Daarom zei ik ook in een andere post, als je kinderen van 12 hebt die naar school gaan, zul je het uiteraard minder zwaar hebben kwa zorg dan wanneer je nog voor kleine kinderen zorgt.
Maar de meeste thuisblijfmoeder zijn praktisch vooral de eerste jaren thuis bij hun kinderen, en zodra ze wat zelfredzaam zijn gaan ze weer werken.
vrijdag 27 januari 2023 om 10:55
Terecht dat ze dan iets anders voor ogen heeft. Want het is ook helemaal niet leuk om een miljoen ballen in de lucht te houden en vervolgens een burn-out te krijgen. Want het gaat waarschijnlijk niet over het feitelijke thuiswerkmoederschap, maar dat ze een minder druk leven wil dan ze nu in haar omgeving ziet. Ze is jong, dus ze ziet waarschijnlijk maar een beperkt aantal mogelijkheden als het gaat om een minder druk leven. Als ze ouder wordt, ziet ze meer mogelijkheden.
Bekijk het een beetje als, wanneer je 16-18 moet kiezen voor een vervolgopleiding, dan zul je vaker kiezen voor een opleiding waarbij je een beeld hebt, eventueel ook bij de mogelijke banen die je daarmee kunt krijgen. Maar op dat moment weet je echt nog niet dat je met bepaalde banen ook andere kanten op kunt dan de meest logische. Dat je zowel bij grote als kleine bedrijven terecht kunt komen, waar de werkzaamheden net wat anders zijn.
Dat geldt ook voor een leven waarbij je niet automatisch richter een burn-out lijkt te gaan. Naar mate ze ouder wordt, krijgt ze ook meer inzicht.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
vrijdag 27 januari 2023 om 10:57
in de tijd dat jij thuis bent, doe je ook het huishouden, je kookt, je doet de financien, gaat naar zwemles, en regelt de feestjesAssiral schreef: ↑27-01-2023 10:27Waar wil je heen Linda?
Als je 40 uur per week werkt, zorg je niet fulltime voor je kinderen. Je werkt 40 uur, en doet het kleinste deel van de dag de verzorging van de kinderen. Je besteed voor een deel de zorg uit, aan opvang, gastouder, bso, familie, of vader van de kinderen.
Dus nee, je doet niet EN 40 uur werken EN voor je kinderen zorgen EN het huishouden. Want de uren die jij werkt ben je aan het werk, en ben je niet met je kinderen bezig. Dus en en bestaat niet.
Iedereen doet het zelfde kwa huishoudelijke taken, of dat nou naast fulltime werken is of naast fulltime voor je kinderen zorgen. Maar je kan niet zeggen dat de ouders die 40 uur werken ook fulltime voor de kinderen zorgen want dat is niet.
Je bent niet 40 uur aan het kleien en poppenkast spelen
de meeste ouders werken beiden 32 uur (zoals jouw man) en doen al die taken NA de werkdag
Waar ik heen wil, is de onzin die hier geroepen werd (geen idee door wie) dat TBM een hele zware baan is, dat is het niet
Of dat we (werd ook geroepen) daar 'respect' voor moeten hebben. Ook onzin
vrijdag 27 januari 2023 om 11:07
Jíj vindt dat geen hele zware baan en jíj vindt dat daar geen respect voor nodig is. Er zijn mensen die wel vinden dat dit een zware baan is. Zo veel mensen, zo veel meningen. Dat je de mening van een ander neerzet als 'onzin' dat zegt meer over respect hebben voor anderen dan het hele onderwerp waar het over gaatLila-Linda schreef: ↑27-01-2023 10:57Waar ik heen wil, is de onzin die hier geroepen werd (geen idee door wie) dat TBM een hele zware baan is, dat is het niet
Of dat we (werd ook geroepen) daar 'respect' voor moeten hebben. Ook onzin
vrijdag 27 januari 2023 om 11:11
Wat een onzin inderdaad dat je als werkende moeder de zorg voor je kinderen uit handen geeft. Ik werk 28 uur voornamelijk in de avonden en weekenden. Niet iedereen heeft een baan van 9 tot 17. Ik ben dus grotendeels overdag met kinderen en huishouden bezig en begin vaak om 16.00 met mijn dienst. Toen de kinderen nog klein waren hadden we een oppas die 1 à 2 uur kwam tot mijn man thuis was.
Natuurlijk was dit soms pittig, vooral met kleine kinderen, maar het was/ is ook een bewuste keuze om het op deze manier te doen. Nooit spijt van gehad. Vrije momenten waren/ zijn weliswaar schaars maar werden wel goed benut.
Natuurlijk was dit soms pittig, vooral met kleine kinderen, maar het was/ is ook een bewuste keuze om het op deze manier te doen. Nooit spijt van gehad. Vrije momenten waren/ zijn weliswaar schaars maar werden wel goed benut.
vrijdag 27 januari 2023 om 11:26
Dit is toch ook helemaal niet de discussie… het enige wat men eerder zei was dat de dochter van TO een nogal relaxed beeld heeft van thuisblijfmoeder zijn. Dat is niet alleen een beetje spelen en dan met vriendinnen lunchen enzo.
Of het zwaar is of niet bevat een waardeoordeel. Prima toch als je kiest voor het een of het ander. Ik combineer werken en zorgen, en vind het allebei op momenten zwaar. En sja, soms voelt werken relaxter omdat je dag dan in het teken staat van je eigen deadlines, en nier in het teken van het zorgen voor een ander. Dat thuis blijven en zorgen voor je kids een luizenleven is is echt onzin. En bovendien, waarom kiezen mensen die dat vinden daar dan niet voor?
Of het zwaar is of niet bevat een waardeoordeel. Prima toch als je kiest voor het een of het ander. Ik combineer werken en zorgen, en vind het allebei op momenten zwaar. En sja, soms voelt werken relaxter omdat je dag dan in het teken staat van je eigen deadlines, en nier in het teken van het zorgen voor een ander. Dat thuis blijven en zorgen voor je kids een luizenleven is is echt onzin. En bovendien, waarom kiezen mensen die dat vinden daar dan niet voor?
vrijdag 27 januari 2023 om 11:27
Maar dat zegt vooral iets over de belastbaarheid van die mensen, dan over de zwaarte van thuis-blijvenDoemijmaarwijn schreef: ↑27-01-2023 11:07Jíj vindt dat geen hele zware baan en jíj vindt dat daar geen respect voor nodig is. Er zijn mensen die wel vinden dat dit een zware baan is. Zo veel mensen, zo veel meningen.
vrijdag 27 januari 2023 om 11:28
vrijdag 27 januari 2023 om 11:30
Ik weet juist niet waar jij heen wil. Bedoel je dat mensen op hun werk even geen ouders zijn? Dat ze nooit aan hun kind denken, nooit op afstand zorgen, dat ze surrogaat moeders zijn op hun werk of de naam moeder niet waardig zijn op hun werk?Assiral schreef: ↑27-01-2023 10:27Waar wil je heen Linda?
Als je 40 uur per week werkt, zorg je niet fulltime voor je kinderen. Je werkt 40 uur, en doet het kleinste deel van de dag de verzorging van de kinderen. Je besteed voor een deel de zorg uit, aan opvang, gastouder, bso, familie, of vader van de kinderen.
Dus nee, je doet niet EN 40 uur werken EN voor je kinderen zorgen EN het huishouden. Want de uren die jij werkt ben je aan het werk, en ben je niet met je kinderen bezig. Dus en en bestaat niet.
Iedereen doet het zelfde kwa huishoudelijke taken, of dat nou naast fulltime werken is of naast fulltime voor je kinderen zorgen. Maar je kan niet zeggen dat de ouders die 40 uur werken ook fulltime voor de kinderen zorgen want dat is niet.
En bedoel je dat jij evenveel werk verricht als een moeder die werkt? Dat kan jij niet beoordelen want je werkt niet.
vrijdag 27 januari 2023 om 11:33
Nou ik niet hoor. Als ik thuis ben met de kleine doe ik ook de was, de badkamer, boodschappen, koken en de hond uitlaten. Dan ben ik niet 40 uur luiers aan het verschonen, voeden en spelen waardoor ik het huishouden niet kan doen.Assiral schreef: ↑27-01-2023 10:51Ik ga er van uit als je een werkdag van 8 uur per dag werkt en dat 5 dagen per week doet, bijvoorbeeld van 9 tot 5 ik noem maar wat, dan ben je als je die uren als je dan thuis had gezeten wel voor je kind aan het zorgen. Tenzij je kinderen al naar school gaan.
Dus of je dan 4 kinderen hebt of 2 maakt niet zoveel uit denk ik.
Kan me overigens ook niet vinden in vrouwen die fulltime werken dan maar parttime moeder zouden zijn.
vrijdag 27 januari 2023 om 11:33
Prima toch. Maar waarom dan zo veroordelend over iemand die kiest voor iets anders?
vrijdag 27 januari 2023 om 11:35
Ik werkte 32 uur in de zorg. Ik deed vooral avond, nacht en weekenddiensten. Zo had ik amper oppas nodig. Soms een uurtje totdat mijn man thuis was. Ik was er daardoor altijd voor de kinderen. Wel was het altijd een race tegen de klok, me-time was er zo goed als niet. Maar dit was wat ik gewend was, voor mij was het normaal. Dat heb je vaak pas door als werk weg valt.
Ik spreek over was omdat ik, ongewenst, huismoeder ben geworden. Ik riep ook altijd 'vreselijk!! wat een nachtmerrie!' En ging er ook van uit dat ik tot mijn pensioen zou gaan werken. Net als iedereen denk ik. Niemand kan zich ook echt voorstellen dat dit in 1 minuut tijd kan veranderen. En toch gebeurde dat. Ik riep tegen mijn collega's 'tot morgen!' om onderweg naar huis een ongeluk te krijgen (lang verhaal maar het kwam door een black out door een tumor in mn hersenen). En dan wordt er verteld dat je maar afscheid moet nemen van je werk (en ik was dol op mijn werk) want dat gaat nooit meer gebeuren.
Hoe pijnlijk als je dan om je heen hoort 'zou ik nou echt nooit kunnen. altijd thuis zijn'. 'ik zou mij dood vervelen! verveel jij je niet? (uh nee als je ziek bent kost dat bakken met energie) 'ik zou desnoods vrijwilligerswerk doen' (als het kon deed ik het ja). Wat doe jij dan zoal de hele dag?? 'ik zou nooit afhankelijk willen zijn van mijn partner'. Tja, dat ben ik dus nu min of meer wel. Want ik krijg nog maar 75% van mijn salaris. En nu?
Ik ben wel gaan realiseren dat er meer is dan werk, en dat ik blijkbaar prima misbaar kan zijn (veel mensen denken dat ze onmisbaar zijn en voelen zich verplicht als ze ziek zijn toch te gaan werken). Bewust voor huismoeder kiezen zou ik daarentegen niet doen. Ik mis zeker dingen. Je voelt je nuttig, je bent niet alleen maar moeder en huispoets. Je hebt meer aanspraak van collega's. Ook collega's die je niet mag hoor je toch de (saaie) verhalen van, van het weekend. Als je thuis zit hoor je zulke verhalen echt wel stukken minder. En je bewust van een ander afhankelijk maken lijkt mij ook onprettig voelen. Het neemt je vrijheid toch wel weg in zekere zin. En ook van nieuwe technieken in bijvoorbeeld software krijg je minder mee. Je gaat om met oud en jong (stagiares), je leert van elkaar.
Ik spreek over was omdat ik, ongewenst, huismoeder ben geworden. Ik riep ook altijd 'vreselijk!! wat een nachtmerrie!' En ging er ook van uit dat ik tot mijn pensioen zou gaan werken. Net als iedereen denk ik. Niemand kan zich ook echt voorstellen dat dit in 1 minuut tijd kan veranderen. En toch gebeurde dat. Ik riep tegen mijn collega's 'tot morgen!' om onderweg naar huis een ongeluk te krijgen (lang verhaal maar het kwam door een black out door een tumor in mn hersenen). En dan wordt er verteld dat je maar afscheid moet nemen van je werk (en ik was dol op mijn werk) want dat gaat nooit meer gebeuren.
Hoe pijnlijk als je dan om je heen hoort 'zou ik nou echt nooit kunnen. altijd thuis zijn'. 'ik zou mij dood vervelen! verveel jij je niet? (uh nee als je ziek bent kost dat bakken met energie) 'ik zou desnoods vrijwilligerswerk doen' (als het kon deed ik het ja). Wat doe jij dan zoal de hele dag?? 'ik zou nooit afhankelijk willen zijn van mijn partner'. Tja, dat ben ik dus nu min of meer wel. Want ik krijg nog maar 75% van mijn salaris. En nu?
Ik ben wel gaan realiseren dat er meer is dan werk, en dat ik blijkbaar prima misbaar kan zijn (veel mensen denken dat ze onmisbaar zijn en voelen zich verplicht als ze ziek zijn toch te gaan werken). Bewust voor huismoeder kiezen zou ik daarentegen niet doen. Ik mis zeker dingen. Je voelt je nuttig, je bent niet alleen maar moeder en huispoets. Je hebt meer aanspraak van collega's. Ook collega's die je niet mag hoor je toch de (saaie) verhalen van, van het weekend. Als je thuis zit hoor je zulke verhalen echt wel stukken minder. En je bewust van een ander afhankelijk maken lijkt mij ook onprettig voelen. Het neemt je vrijheid toch wel weg in zekere zin. En ook van nieuwe technieken in bijvoorbeeld software krijg je minder mee. Je gaat om met oud en jong (stagiares), je leert van elkaar.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
vrijdag 27 januari 2023 om 11:35
Ik ben dus fulltime thuis, maar zwaar vind ik het niet 
Tuurlijk ben ik weleens moe of ziek, maar de meeste dagen lever ik mijn oudste om 8.20 af op school, en daar hoef ik pas om 15.00 weer te staan. De peuterspeelzaal is 4x pw tot 12.00.
Ik kan dan na het stofzuigen gewoon even niks, als ik dat zou willen
Tuurlijk ben ik weleens moe of ziek, maar de meeste dagen lever ik mijn oudste om 8.20 af op school, en daar hoef ik pas om 15.00 weer te staan. De peuterspeelzaal is 4x pw tot 12.00.
Ik kan dan na het stofzuigen gewoon even niks, als ik dat zou willen
vrijdag 27 januari 2023 om 11:38
Meeste mensen in de leeftijd van zorgintensieve kinderen werken wel, maar vaak echt geen 40 uur (tenzij ook nog schoonmaker en een netwerk dat veel bijspringt)Lila-Linda schreef: ↑27-01-2023 07:53voor jou is het zwaar
Maar de meeste mensen doen beide. Die doen naast het werk thuis, ook nog 40 uur iets voor een baas
vrijdag 27 januari 2023 om 11:38
klopt, ik ga uit van beide ouders 32 uur en een werkster voor 3 uur in mijn voorbeeldHoerabanaan schreef: ↑27-01-2023 11:38Meeste mensen in de leeftijd van zorgintensieve kinderen werken wel, maar vaak echt geen 40 uur (tenzij ook nog schoonmaker en een netwerk dat veel bijspringt)
vrijdag 27 januari 2023 om 11:40
Nuttige reactie voor TO, lijkt me goede input voor gesprek met puber. Aangevuld met hoe belangrijk het is om financieel afhankelijk te zijn.VGM1980 schreef: ↑27-01-2023 11:35Bewust voor huismoeder kiezen zou ik daarentegen niet doen. Ik mis zeker dingen. Je voelt je nuttig, je bent niet alleen maar moeder en huispoets. Je hebt meer aanspraak van collega's. Ook collega's die je niet mag hoor je toch de (saaie) verhalen van, van het weekend. Als je thuis zit hoor je zulke verhalen echt wel stukken minder. En je bewust van een ander afhankelijk maken lijkt mij ook onprettig voelen. Het neemt je vrijheid toch wel weg in zekere zin. En ook van nieuwe technieken in bijvoorbeeld software krijg je minder mee. Je gaat om met oud en jong (stagiares), je leert van elkaar.
vrijdag 27 januari 2023 om 11:41
vrijdag 27 januari 2023 om 11:43
Ach ja, dat kan je ook weer niet zo zwart-wit stellen.Lila-Linda schreef: ↑27-01-2023 11:41ik ben niet veroordelend over de keus van een ander
ik zet enkel vraagtekens, bij dat het zwaar(der) zou zijn, dat is het niet
De ene baan is zwaarder dan de ander. En gezond en wel thuis zitten met één koter is makkelijker dan ziek, zwak en misselijk voor een gezin van 6 moeten zorgen.
vrijdag 27 januari 2023 om 11:48
Wat dat laatste betreft; omdat maar weinigen een eendimensionaal "luizenleven" ambiëren.Bbubbels schreef: ↑27-01-2023 11:26Dit is toch ook helemaal niet de discussie… het enige wat men eerder zei was dat de dochter van TO een nogal relaxed beeld heeft van thuisblijfmoeder zijn. Dat is niet alleen een beetje spelen en dan met vriendinnen lunchen enzo.
Of het zwaar is of niet bevat een waardeoordeel. Prima toch als je kiest voor het een of het ander. Ik combineer werken en zorgen, en vind het allebei op momenten zwaar. En sja, soms voelt werken relaxter omdat je dag dan in het teken staat van je eigen deadlines, en nier in het teken van het zorgen voor een ander. Dat thuis blijven en zorgen voor je kids een luizenleven is is echt onzin. En bovendien, waarom kiezen mensen die dat vinden daar dan niet voor?
En.. én.. vinden de meeste mensen het leukste.
Heel veel mensen vinden hun werk erg leuk. En pakken daarnaast nog dezelfde geneugten mee als degenen zonder baan.
En wat hier verder allemaal ook beweerd wordt, dagelijks als voornaamste bezigheden 'kinderen die geen kleine babies zijn' en 'huishouden' hebben, is natuurlijk gewoon geen druk bestaan anno 2023. Elke dag weer pakweg 12 uur daarvoor dus zeeën van tijd.
Hoeft ook niet, ieder z'n keus en je kunt dat kennelijk als iets voordeligs zien. Maar het als een zware baan of drukke tijd neerzetten slaat echt nergens op.
vrijdag 27 januari 2023 om 12:05
Ze is er niet de enige in. Ik zie het op Instagram steeds meer langskomen. Niet zozeer (alleen) bij jonge meiden. Vrouwen die helemaal geen trek meer hebben in het zich 40 uur uitsloven voor een baas, meedoen aan de rat race van het leven, groter, mooier, duurder huis, waarvoor offers moeten worden gebracht, maar liever kiezen voor "homesteading" en de zorg voor hun kinderen.
Dat wordt tegenwoordig als abnormaal gezien, maar je hoeft helemaal niet zwaar religieus te zijn of wereldvreemd. als je wat meer de kant van het traditionele gezin opgaat. en het betekent al helemaal niet dat het enige recht dan nog je aanrecht is.
En in dat kader ben ik dus wel benieuwd wat jij verstaat onder "verkeerde types". Want wat ik juist zie bij de gezinnen die ik op Instagram zie langskomen en die op deze manier leven dat er een grote mate van gelijkwaardigheid is die vele male verder gaat dan 50-50 huishouden. Ik zie krachtige gezinnen in plaats van uitgebluste ouders die s'avonds niks anders meer doen dan Netflix-bingen.
Moet je er als vrouw maar per definitie trek in hebben. Nee, dat denk ik niet. Maar dat dit meiske gelijk haar ondergang tegemoet gaat? Nee ook niet.
Dat wordt tegenwoordig als abnormaal gezien, maar je hoeft helemaal niet zwaar religieus te zijn of wereldvreemd. als je wat meer de kant van het traditionele gezin opgaat. en het betekent al helemaal niet dat het enige recht dan nog je aanrecht is.
En in dat kader ben ik dus wel benieuwd wat jij verstaat onder "verkeerde types". Want wat ik juist zie bij de gezinnen die ik op Instagram zie langskomen en die op deze manier leven dat er een grote mate van gelijkwaardigheid is die vele male verder gaat dan 50-50 huishouden. Ik zie krachtige gezinnen in plaats van uitgebluste ouders die s'avonds niks anders meer doen dan Netflix-bingen.
Moet je er als vrouw maar per definitie trek in hebben. Nee, dat denk ik niet. Maar dat dit meiske gelijk haar ondergang tegemoet gaat? Nee ook niet.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
vrijdag 27 januari 2023 om 12:28
Het onderscheid dat TO moet maken is dat er een verschil is tussen huismoeder zijn met een diploma op zak, werkervaring en de optie om any time weer aan het werk te kunnen tegen een degelijk salaris en een huismoeder zijn die dit niet achter de hand heeft.
Dat laatste maakt je kwetsbaar
Dat zou ik dochter uitleggen, al dan niet als ze groter is.
Dat laatste maakt je kwetsbaar
Dat zou ik dochter uitleggen, al dan niet als ze groter is.
vrijdag 27 januari 2023 om 12:40
Ik ben het heel erg met Honolulu eens.
Mijn moeder werkte niet buiten de deur, net als de meeste vrouwen van haar generatie. Ze kreeg meerdere kinderen en deed het huishouden, terwijl mijn vader 40 uur werkte. Ze hadden een koophuis, 1 auto, en verder een heel gematigd leven.
Ik werk wel buiten de deur, net als de meeste vrouwen van mijn generatie. En mijn man ook. We werken bij elkaar opgeteld 68 uur voor een baas. We kregen meerdere kinderen en doen samen het huishouden. We hebben een koophuis, weliswaar 2 auto' s omdat we anders niet bij die banen kunnen komen, maar verder eveneens een gematigd leven, met minder vrije tijd.
Wat is er veranderd? Mijn man en ik werken meer buiten de deur dan onze ouders, maar liefst 170% van het aantal uren. Behalve waarschijnlijk een hogere levensstandaard (qua boodschappen, 2 auto' s, televisie en internet etc) hebben we daar niets voor terug gekregen. We wonen niet in een luxer huis, gaan niet luxer op vakantie. Hebben al helemaal niet meer Quality time samen of met de kinderen, maar juist minder (daarop hebben we ingeleverd toen we meer gingen werken). Ons huis is niet schoner, opgeruimder of beter onderhouden, in tegendeel. En inderdaad, EN-EN kan niet, wij hebben regelmatig met de kinderen in de knoop gezeten omdat we allebei een praktisch beroep hebben en je nou eenmaal niet allebei om 7 uur op je werk kan zijn als de opvang pas om 7.30 open gaat.
We doen dat zo omdat de overheid ons onder het mom van " emancipatie" naar een grotere arbeidsparticipatie toeduwt. En dat heeft voordelen! Maar zeker ook nadelen. Ik vind het echt heel welkom dat mensen daar over nadenken. Geld en spullen zijn niet alles wat telt en een baan voor een baas is niet de enige manier om jezelf te ontwikkelen. Van de meeste huisvrouwen m/v die financieel afhankelijk zijn van hun echtgenoot m/v is diezelfde echtgenoot toch ook echt afhankelijk, niet financieel maar wel om er voor de kinderen te zijn. Want serieus carrière maken gaat echt makkelijker als je niet steeds gebeld wordt omdat je een ziek kind moet ophalen bij de crèche of elke dinsdagmiddag vrij moet nemen om naar de zwemles te gaan met een kind.
Het is fijn dat alles kan en alles mag. Ik vind de wens van de puber helemaal niet zo gek. Ik zou me er zeker niet druk om maken, zolang ze tegelijkertijd ook wel gewoon haar opleiding afmaakt etc en zoals April zegt, dus haar opties openhoudt.
Mijn moeder werkte niet buiten de deur, net als de meeste vrouwen van haar generatie. Ze kreeg meerdere kinderen en deed het huishouden, terwijl mijn vader 40 uur werkte. Ze hadden een koophuis, 1 auto, en verder een heel gematigd leven.
Ik werk wel buiten de deur, net als de meeste vrouwen van mijn generatie. En mijn man ook. We werken bij elkaar opgeteld 68 uur voor een baas. We kregen meerdere kinderen en doen samen het huishouden. We hebben een koophuis, weliswaar 2 auto' s omdat we anders niet bij die banen kunnen komen, maar verder eveneens een gematigd leven, met minder vrije tijd.
Wat is er veranderd? Mijn man en ik werken meer buiten de deur dan onze ouders, maar liefst 170% van het aantal uren. Behalve waarschijnlijk een hogere levensstandaard (qua boodschappen, 2 auto' s, televisie en internet etc) hebben we daar niets voor terug gekregen. We wonen niet in een luxer huis, gaan niet luxer op vakantie. Hebben al helemaal niet meer Quality time samen of met de kinderen, maar juist minder (daarop hebben we ingeleverd toen we meer gingen werken). Ons huis is niet schoner, opgeruimder of beter onderhouden, in tegendeel. En inderdaad, EN-EN kan niet, wij hebben regelmatig met de kinderen in de knoop gezeten omdat we allebei een praktisch beroep hebben en je nou eenmaal niet allebei om 7 uur op je werk kan zijn als de opvang pas om 7.30 open gaat.
We doen dat zo omdat de overheid ons onder het mom van " emancipatie" naar een grotere arbeidsparticipatie toeduwt. En dat heeft voordelen! Maar zeker ook nadelen. Ik vind het echt heel welkom dat mensen daar over nadenken. Geld en spullen zijn niet alles wat telt en een baan voor een baas is niet de enige manier om jezelf te ontwikkelen. Van de meeste huisvrouwen m/v die financieel afhankelijk zijn van hun echtgenoot m/v is diezelfde echtgenoot toch ook echt afhankelijk, niet financieel maar wel om er voor de kinderen te zijn. Want serieus carrière maken gaat echt makkelijker als je niet steeds gebeld wordt omdat je een ziek kind moet ophalen bij de crèche of elke dinsdagmiddag vrij moet nemen om naar de zwemles te gaan met een kind.
Het is fijn dat alles kan en alles mag. Ik vind de wens van de puber helemaal niet zo gek. Ik zou me er zeker niet druk om maken, zolang ze tegelijkertijd ook wel gewoon haar opleiding afmaakt etc en zoals April zegt, dus haar opties openhoudt.
vrijdag 27 januari 2023 om 12:52
Ik vind dit ook een heel belangrijk punt. Het is er allemaal niet beter op geworden sinds het normaal is dat beide ouders werken en het is heel logisch dat de jongere generatie hier geen zin in heeft en voor het huis wil gaan zorgen.Saepecadendo schreef: ↑27-01-2023 12:40Ik ben het heel erg met Honolulu eens.
Mijn moeder werkte niet buiten de deur, net als de meeste vrouwen van haar generatie. Ze kreeg meerdere kinderen en deed het huishouden, terwijl mijn vader 40 uur werkte. Ze hadden een koophuis, 1 auto, en verder een heel gematigd leven.
Ik werk wel buiten de deur, net als de meeste vrouwen van mijn generatie. En mijn man ook. We werken bij elkaar opgeteld 68 uur voor een baas. We kregen meerdere kinderen en doen samen het huishouden. We hebben een koophuis, weliswaar 2 auto' s omdat we anders niet bij die banen kunnen komen, maar verder eveneens een gematigd leven, met minder vrije tijd.
Wat is er veranderd? Mijn man en ik werken meer buiten de deur dan onze ouders, maar liefst 170% van het aantal uren. Behalve waarschijnlijk een hogere levensstandaard (qua boodschappen, 2 auto' s, televisie en internet etc) hebben we daar niets voor terug gekregen. We wonen niet in een luxer huis, gaan niet luxer op vakantie. Hebben al helemaal niet meer Quality time samen of met de kinderen, maar juist minder (daarop hebben we ingeleverd toen we meer gingen werken). Ons huis is niet schoner, opgeruimder of beter onderhouden, in tegendeel. En inderdaad, EN-EN kan niet, wij hebben regelmatig met de kinderen in de knoop gezeten omdat we allebei een praktisch beroep hebben en je nou eenmaal niet allebei om 7 uur op je werk kan zijn als de opvang pas om 7.30 open gaat.
We doen dat zo omdat de overheid ons onder het mom van " emancipatie" naar een grotere arbeidsparticipatie toeduwt. En dat heeft voordelen! Maar zeker ook nadelen. Ik vind het echt heel welkom dat mensen daar over nadenken. Geld en spullen zijn niet alles wat telt en een baan voor een baas is niet de enige manier om jezelf te ontwikkelen. Van de meeste huisvrouwen m/v die financieel afhankelijk zijn van hun echtgenoot m/v is diezelfde echtgenoot toch ook echt afhankelijk, niet financieel maar wel om er voor de kinderen te zijn. Want serieus carrière maken gaat echt makkelijker als je niet steeds gebeld wordt omdat je een ziek kind moet ophalen bij de crèche of elke dinsdagmiddag vrij moet nemen om naar de zwemles te gaan met een kind.
Het is fijn dat alles kan en alles mag. Ik vind de wens van de puber helemaal niet zo gek. Ik zou me er zeker niet druk om maken, zolang ze tegelijkertijd ook wel gewoon haar opleiding afmaakt etc en zoals April zegt, dus haar opties openhoudt.
Het leven is nu veel duurder waardoor de situatie van onze ouders niet makkelijk meer is te realiseren. Het zou beter zijn als de overheid het ondersteunt dat je van 1 fulltime salaris kan rondkomen. Dan kunnen gezinnen het inrichten hoe ze zelf willen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
