Dochter -bijna 16- wil later vooral huisvrouw worden

26-01-2023 12:05 403 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil dit onderwerp nog niet met bekenden bespreken, het viva forum voelt veiliger.
Mijn dochter zit momenteel op het vwo en heeft altijd grote ambities gehad.
Sinds een klein jaartje roept ze dat ze eigenlijk later gewoon thuis wil zitten en voor haar gezin wil zorgen.
Eerst dacht ik dat ze dat soms als grapje vertelde, maar de laatste tijd begint dit onderwerp wel een serieuze toon te krijgen. Ze wil na het vwo wel verder studeren om een diploma te hebben, maar daarna wil ze samenwonen/trouwen, jong moeder worden en gewoon thuis blijven.
Ik heb haar de nadelen opgesomd, haar in laten zien dat het voor mij als gescheiden moeder ook wel belangrijk was dat ik een inkomen heb blijven houden, dat een relatie geen garanties biedt voor de toekomst en dat niet alle mannen daar ook zo in staan.

Maar ze wil echt niet, ze wil alleen afstuderen vanwege het diploma, maar verder ziet ze zichzelf dus echt gewoon als huismoeder. Ik vind dit zo zonde van haar talent en ik geloof echt dat ze heel veel capaciteiten heeft voor een leuke carrière. Maar daar lijkt ze weinig voor te voelen.
Ze zit een beetje in een vriendinnen groepje die dromen van een soort "he will take care of me if he loves me"-mindset en ik ben bang dat ze daardoor op "verkeerde types" zal vallen.

Hoe pak ik dit het beste met haar aan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Saepecadendo schreef:
27-01-2023 12:40
Ik ben het heel erg met Honolulu eens.

Mijn moeder werkte niet buiten de deur, net als de meeste vrouwen van haar generatie. Ze kreeg meerdere kinderen en deed het huishouden, terwijl mijn vader 40 uur werkte. Ze hadden een koophuis, 1 auto, en verder een heel gematigd leven.

Ik werk wel buiten de deur, net als de meeste vrouwen van mijn generatie. En mijn man ook. We werken bij elkaar opgeteld 68 uur voor een baas. We kregen meerdere kinderen en doen samen het huishouden. We hebben een koophuis, weliswaar 2 auto' s omdat we anders niet bij die banen kunnen komen, maar verder eveneens een gematigd leven, met minder vrije tijd.

Wat is er veranderd? Mijn man en ik werken meer buiten de deur dan onze ouders, maar liefst 170% van het aantal uren. Behalve waarschijnlijk een hogere levensstandaard (qua boodschappen, 2 auto' s, televisie en internet etc) hebben we daar niets voor terug gekregen. We wonen niet in een luxer huis, gaan niet luxer op vakantie. Hebben al helemaal niet meer Quality time samen of met de kinderen, maar juist minder (daarop hebben we ingeleverd toen we meer gingen werken). Ons huis is niet schoner, opgeruimder of beter onderhouden, in tegendeel. En inderdaad, EN-EN kan niet, wij hebben regelmatig met de kinderen in de knoop gezeten omdat we allebei een praktisch beroep hebben en je nou eenmaal niet allebei om 7 uur op je werk kan zijn als de opvang pas om 7.30 open gaat.

We doen dat zo omdat de overheid ons onder het mom van " emancipatie" naar een grotere arbeidsparticipatie toeduwt. En dat heeft voordelen! Maar zeker ook nadelen. Ik vind het echt heel welkom dat mensen daar over nadenken. Geld en spullen zijn niet alles wat telt en een baan voor een baas is niet de enige manier om jezelf te ontwikkelen. Van de meeste huisvrouwen m/v die financieel afhankelijk zijn van hun echtgenoot m/v is diezelfde echtgenoot toch ook echt afhankelijk, niet financieel maar wel om er voor de kinderen te zijn. Want serieus carrière maken gaat echt makkelijker als je niet steeds gebeld wordt omdat je een ziek kind moet ophalen bij de crèche of elke dinsdagmiddag vrij moet nemen om naar de zwemles te gaan met een kind.
Het is fijn dat alles kan en alles mag. Ik vind de wens van de puber helemaal niet zo gek. Ik zou me er zeker niet druk om maken, zolang ze tegelijkertijd ook wel gewoon haar opleiding afmaakt etc en zoals April zegt, dus haar opties openhoudt.

Zo waar! Ik heb nu geen tijd om er dieper op in te gaan, maar zo is het helemaal.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het leven is absoluut duurder. Maar in de tijd dat veel vrouwen niet werkten werd er ook soberder geleefd. (en nee niet iedereen, er is altijd weer iemand die moet komen vertellen dat zij wél altijd 2 x per jaar op vakantie gingen naar verre oorden en kochten wat ze maar wilden). Meestal was er 1 of geen auto. Je kon in de tijd vaak ook werken in de buurt, dus op de fiets naar werk. Dat is stukken minder nu. Eten was vaak simpel AVG en af en toe nasi/macaroni. Veel werd ingemaakt of geweckt. Kleding zelf maken was destijds goedkoper dan kleding kopen, er werden lappen stof op de markt gekocht. Al die dure apparaten zoals mobieltjes, laptops, Ipads bestonden toen nog niet. Eigenlijk is het gewoon niet vergelijkbaar.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
27-01-2023 12:52
Het leven is nu veel duurder waardoor de situatie van onze ouders niet makkelijk meer is te realiseren. Het zou beter zijn als de overheid het ondersteunt dat je van 1 fulltime salaris kan rondkomen. Dan kunnen gezinnen het inrichten hoe ze zelf willen.
Dat is onmogelijk. In de tijd van onze ouders waren er ruim 4 werkenden voor elke AOW-er. In de tijd van onze kinderen zijn er minder dan 2 werkenden voor elke AOW-er. Dat is zelfs zo ondanks het feit dat vrouwen massaal zijn toegestroomd op de arbeidsmarkt, puur door de demografische opbouw van onze samenleving (babyboom die nu gaat pensioneren) en door de toegenomen levensverwachting.

De samenleving zoals wij die kennen, kan niet bekostigd worden als we terug gaan naar een traditioneel kostwinnersmodel.

Ik vind het heel belangrijk dat mijn kinderen (van de leeftijd van deze puber) zich realiseren dat dat een feit is, en dat daar meerdere kanten aan zitten. Ja, het is daarom juist goed om zelf bij te dragen. Maar ook: dit is DE motivatie van de overheid om aan te sturen op meer arbeidsparticipatie. Het gaat niet om emancipatie, het gaat om geld. Ook is het DE motivatie om aan te sturen op thuiswonende ouderen en meer mantelzorg; het gaat niet om eigen regie, het gaat om geld. Het beleid is niet gemaakt op wat het beste is voor het individu of het gezin, het beleid is voor wat onze economie laat draaien (wat evengoed een valide argument kan zijn, afhankelijk van je politieke voorkeuren).
Alle reacties Link kopieren Quote
VGM1980 schreef:
27-01-2023 13:06
Het leven is absoluut duurder. Maar in de tijd dat veel vrouwen niet werkten werd er ook soberder geleefd. (en nee niet iedereen, er is altijd weer iemand die moet komen vertellen dat zij wél altijd 2 x per jaar op vakantie gingen naar verre oorden en kochten wat ze maar wilden). Meestal was er 1 of geen auto. Je kon in de tijd vaak ook werken in de buurt, dus op de fiets naar werk. Dat is stukken minder nu. Eten was vaak simpel AVG en af en toe nasi/macaroni. Veel werd ingemaakt of geweckt. Kleding zelf maken was destijds goedkoper dan kleding kopen, er werden lappen stof op de markt gekocht. Al die dure apparaten zoals mobieltjes, laptops, Ipads bestonden toen nog niet. Eigenlijk is het gewoon niet vergelijkbaar.
Dat is waar. En onder invloed van klimaatverandering en -doelen wordt een soberder leven wellicht in de toekomst weer iets wat politiek wordt nagestreefd, in plaats van eeuwigdurende groei. En dan wordt een thuisblijfouder misschien ook wel weer meer gemeengoed.
Saepecadendo schreef:
27-01-2023 13:09
Dat is waar. En onder invloed van klimaatverandering en -doelen wordt een soberder leven wellicht in de toekomst weer iets wat politiek wordt nagestreefd, in plaats van eeuwigdurende groei. En dan wordt een thuisblijfouder misschien ook wel weer meer gemeengoed.

(O) (O)

Dat soberder leven snap ik, bij de klimaatverandering. Logisch, zouden we nu al mee kunnen beginnen om de klimaatverandering te remmen.

Gezin met thuisblijfouder moet vaak wel soberder leven want minder inkomsten.

Maar ik betwijfel of jongeren massaal gaan kiezen voor financiële afhankelijkheid van een partner na alle lessen die vorige generaties hieruit geleerd hebben.

Ik zou nooit minder willen gaan werken en inleveren op mijn inkomen om het milieu te sparen. Minder kopen, minder sparen wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Saepecadendo schreef:
27-01-2023 13:07

De samenleving zoals wij die kennen, kan niet bekostigd worden als we terug gaan naar een traditioneel kostwinnersmodel.

en het is, in onze geschiedenis, maar een hele korte periode geweest, dat een vrouw zich alleen maar met de kinderen bezig hield
Zo vanaf 1950-1980
Daarvoor, was het werken thuis, keihard werken, geen tijd voor de kinderen hoor. En op het platteland was vrouw ook nog verantwoordelijk voor het kleinvee, en de moestuin.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
27-01-2023 14:05
en het is, in onze geschiedenis, maar een hele korte periode geweest, dat een vrouw zich alleen maar met de kinderen bezig hield
Zo vanaf 1950-1980
Daarvoor, was het werken thuis, keihard werken, geen tijd voor de kinderen hoor. En op het platteland was vrouw ook nog verantwoordelijk voor het kleinvee, en de moestuin.
Het ‘huisvrouwen’ is ook niet alleen met de kinderen bezighouden. Als ik aan ‘huisvrouwen’ denk denk ik aan dat harde werken op het wasbord, in de moestuin en op de knieën de vloer schrobben. Niet zoals die Tiktok-filmpjes die shoppende meiden laten zien. Een huisvrouw poetst en maakt het eten (en de kleren).

Adellijke dames hielden zich niet eens met de kinderen bezig.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 27-01-2023 16:21
3.65% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
27-01-2023 09:46
en toch kunnen werkenden met kinderen dat wel
4 dagen werken EN alles er om heen
Ik vraag me nog steeds af hoe anderen dat doen, wAnt ons lukt het niet zo fantastisch.

Niet zoveel op het forum zitten, zou een stap in de goede richting kunnen zijn, maar het was hier ook een vlucht, geef ik toe.
Alle reacties Link kopieren Quote
elinas schreef:
27-01-2023 10:21
Ik denk dat jongeren/tieners van tegenwoordig geen zin hebben in de ratrace en de burn-outs die ze om zich heen zien. Dochter ziet mij ook heel vaak moe en uitgeteld. Ik snap wel een beetje waarom dat niet haar droombeeld is voor later.
Zou toch wat zijn zeg, blijf ik stug praktisch fulltime werken, om een goed voorbeeld te geven, gaat mijn dochter thuisblijfmoeder worden, want ze heeft geen zin om moe en uitgeteld uit werk ook nog haar kind voor te lezen. Zit ik voor nop me uit de naad te werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Honolulu schreef:
27-01-2023 12:05
Ze is er niet de enige in. Ik zie het op Instagram steeds meer langskomen. Niet zozeer (alleen) bij jonge meiden. Vrouwen die helemaal geen trek meer hebben in het zich 40 uur uitsloven voor een baas, meedoen aan de rat race van het leven, groter, mooier, duurder huis, waarvoor offers moeten worden gebracht, maar liever kiezen voor "homesteading" en de zorg voor hun kinderen.

Dat wordt tegenwoordig als abnormaal gezien, maar je hoeft helemaal niet zwaar religieus te zijn of wereldvreemd. als je wat meer de kant van het traditionele gezin opgaat. en het betekent al helemaal niet dat het enige recht dan nog je aanrecht is.

En in dat kader ben ik dus wel benieuwd wat jij verstaat onder "verkeerde types". Want wat ik juist zie bij de gezinnen die ik op Instagram zie langskomen en die op deze manier leven dat er een grote mate van gelijkwaardigheid is die vele male verder gaat dan 50-50 huishouden. Ik zie krachtige gezinnen in plaats van uitgebluste ouders die s'avonds niks anders meer doen dan Netflix-bingen.

Moet je er als vrouw maar per definitie trek in hebben. Nee, dat denk ik niet. Maar dat dit meiske gelijk haar ondergang tegemoet gaat? Nee ook niet.
Misschien is er qua trend een duidelijk onderscheid te maken tussen hen die werken zien als "40 uur sloven voor een baas en offers brengen" en hen die het heel leuk en interessant lijkt en juist een offer om niet te doen.

Vrij essentieel.
Het is maar net welk voorbeeld je krijgt.
En waarschijnlijk ook welke vervolgopleiding je doet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nu ik er nog even over nadenk, ik zie juist het omgekeerde, Honolulu.

Onze kinderen, die van onze vrienden en familie, en al die generatiegenootjes van ze: juist de meiden gaan als een speer door middelbare school, rollen heel goed door de uni en beginnen zonder voorbehoud of discussie aan hun carrières .
De jongens vertragen, twijfelen, stranden eerder. Weten niet wat ze willen. Snel rijk worden ;)
Terwijl die meisjes/ jonge vrouwen vol ambitie en interesse zitten. Heel leuk.

Volgens mij bevestigen de cijfers dat ook, dat meisjes over-all beter scoren.

Het hele concept 'thuis zitten' komt bij niemand van 18plus op- in onze bubbel. Is helemaal geen issue.
Dat hebben ze ook nog nooit iemand zien doen, denk ik.

Noch hebben ze uitgebluste ouders omdat die 32 uur werken, overigens :)
Dus ze worden helemaal niet afgeschrokken.

Volgens mij zijn er dus hele grote groepen voor wie het niet opgaat, dat wat hier geschetst wordt als aanlokkelijk beeld voor jonge vrouwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bbubbels schreef:
27-01-2023 11:26
En bovendien, waarom kiezen mensen die dat vinden daar dan niet voor?
Ik vind werken eigenlijk geen 'keuze'. Voor de meesten is dit bittere noodzaak. Beetje gek om dit als keuze te schetsen (en ja, daarnaast vind ik het niet dodelijk saai, maar dodelijk eentonig. De uitdaging met thuisblijven is iedere keer weer hetzelfde rondje kinderboerderij, de hele dag aanstaan en aan het eind van de dag het gevoel te hebben dat ik geen ene flikker had gedaan, terwijl ik scheel keek van het plastic tetterspeelgoed. De echte piek qua belasting vond ik toch wel voorbij toen de kinderen op school zaten. Het is maar een relatief vrij korte periode dat het thuis zijn intensief is. De combinatie werken - zorgen vond ik daarentegen bij momenten wel heel pittig. Zeker met een zoon met labels.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tosca2 schreef:
27-01-2023 16:54
Nu ik er nog even over nadenk, ik zie juist het omgekeerde, Honolulu.

Onze kinderen, die van onze vrienden en familie, en al die generatiegenootjes van ze: juist de meiden gaan als een speer door middelbare school, rollen heel goed door de uni en beginnen zonder voorbehoud of discussie aan hun carrières .
De jongens vertragen, twijfelen, stranden eerder. Weten niet wat ze willen. Snel rijk worden ;)
Terwijl die meisjes/ jonge vrouwen vol ambitie en interesse zitten. Heel leuk.

Volgens mij bevestigen de cijfers dat ook, dat meisjes over-all beter scoren.

Het hele concept 'thuis zitten' komt bij niemand van 18plus op- in onze bubbel. Is helemaal geen issue.
Dat hebben ze ook nog nooit iemand zien doen, denk ik.

Noch hebben ze uitgebluste ouders omdat die 32 uur werken, overigens :)
Dus ze worden helemaal niet afgeschrokken.

Volgens mij zijn er dus hele grote groepen voor wie het niet opgaat, dat wat hier geschetst wordt als aanlokkelijk beeld voor jonge vrouwen.
Hebben al die kinderen geen uitgebluste ouders omdat ze beiden 32 uur werken?
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
27-01-2023 12:28
Het onderscheid dat TO moet maken is dat er een verschil is tussen huismoeder zijn met een diploma op zak, werkervaring en de optie om any time weer aan het werk te kunnen tegen een degelijk salaris en een huismoeder zijn die dit niet achter de hand heeft.

Dat laatste maakt je kwetsbaar
Dat zou ik dochter uitleggen, al dan niet als ze groter is.
Dit bedoel ik inderdaad! Dankje
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoop vooral dat dochter ook aan een plan b werkt. Dat ze er bij stilstaat dat dat lieve vriendje of man je ineens kan verlaten en dat ze dan met lege handen achterblijft. (Of zien wordt/sterft/baan verliest etc etc).

Ik denk dat ze wel inziet dat een diploma belangrijk is. Het kan ook zomaar zijn dat ze over een paar jaar werken ontzettend leuk gaat vinden.
Zeker net na mijn afstuderen vond ik het heel spannend om voor het 'echt' aan de slag te mogen gaan voor een bedrijf. Ze heeft nog te weinig inzicht in wat werken nu werkelijk inhoudt, dat je in een heel leuk team terecht kunt komen etc.
We will are

Interessante discussie is het hier geworden.

Wat betreft de zwaarte: ik heb ooit 1,5 jaar thuis gezeten en vond het loeizwaar. Het 24/7 verzorgen, bezig houden, boodschaplen, huishouden,koken etc, nauwelijks me time. Ik vond werken minder stressvol dan fulltime thuis zijn.
VGM1980 schreef:
27-01-2023 13:06
Het leven is absoluut duurder. Maar in de tijd dat veel vrouwen niet werkten werd er ook soberder geleefd. (en nee niet iedereen, er is altijd weer iemand die moet komen vertellen dat zij wél altijd 2 x per jaar op vakantie gingen naar verre oorden en kochten wat ze maar wilden). Meestal was er 1 of geen auto. Je kon in de tijd vaak ook werken in de buurt, dus op de fiets naar werk. Dat is stukken minder nu. Eten was vaak simpel AVG en af en toe nasi/macaroni. Veel werd ingemaakt of geweckt. Kleding zelf maken was destijds goedkoper dan kleding kopen, er werden lappen stof op de markt gekocht. Al die dure apparaten zoals mobieltjes, laptops, Ipads bestonden toen nog niet. Eigenlijk is het gewoon niet vergelijkbaar.

Nee klopt ! Toen ik in berlijn was herkende ik een beetje de mood van vroeger. Goede maar versleten kleding, we hadden daar een soort gids en die had altijd dezelfde trui aan.
Er was daar een gezin dat de wifi uitzette. Ze liepen naar de kast, zetten de wifi aan als ze het gingen gebruiken, en weer uit als ze klaar waren.
Zo ging dat vroeger met alles.
Je was je heel bewust dat eigenlijk alles wel wat kostte, dus of geld of je tijd/energie.
Als je je bord niet leeg at zei mijn moeder altijd: er ligt nog wel voor 10 cent op je bord!
Ik denk wel dat wij als land heel domme beslissingen hebben genomen door alle levensbehoeftes commercieel te laten maken en alles los te laten.
Waardoor we meer geld nodig hebben om onze basisbehoeften te betalen.
Plus dat we meer nodig hebben om volwaardig mee te draaien, zonder internet kom je nergens.
Maar het is ook wel zo dat wij heel veel kunnen laten.
Dat merkte ik tijdens corona wel, ik hield echt wel geld over.
VeuveCliquot schreef:
27-01-2023 11:11
Wat een onzin inderdaad dat je als werkende moeder de zorg voor je kinderen uit handen geeft. Ik werk 28 uur voornamelijk in de avonden en weekenden. Niet iedereen heeft een baan van 9 tot 17. Ik ben dus grotendeels overdag met kinderen en huishouden bezig en begin vaak om 16.00 met mijn dienst. Toen de kinderen nog klein waren hadden we een oppas die 1 à 2 uur kwam tot mijn man thuis was.
Natuurlijk was dit soms pittig, vooral met kleine kinderen, maar het was/ is ook een bewuste keuze om het op deze manier te doen. Nooit spijt van gehad. Vrije momenten waren/ zijn weliswaar schaars maar werden wel goed benut.
Ik zou helemaal gek worden. Tijdens corona werd ik ook helemaal gek, ik stond de hele tijd aan. Ik ben heel blij dat ik weer tijd heb om een beetje tot mezelf te komen. Echt respect.
Maar dit is niet voor iedereen haalbaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoerabanaan schreef:
27-01-2023 16:59
Ik vind werken eigenlijk geen 'keuze'. Voor de meesten is dit bittere noodzaak. Beetje gek om dit als keuze te schetsen (en ja, daarnaast vind ik het niet dodelijk saai, maar dodelijk eentonig. De uitdaging met thuisblijven is iedere keer weer hetzelfde rondje kinderboerderij, de hele dag aanstaan en aan het eind van de dag het gevoel te hebben dat ik geen ene flikker had gedaan, terwijl ik scheel keek van het plastic tetterspeelgoed. De echte piek qua belasting vond ik toch wel voorbij toen de kinderen op school zaten. Het is maar een relatief vrij korte periode dat het thuis zijn intensief is. De combinatie werken - zorgen vond ik daarentegen bij momenten wel heel pittig. Zeker met een zoon met labels.
Juist dat scheel kijken en niks doen of steeds hetzelfde vind ik zwaar aan thuisblijven. Tussen 0-4 jaar thuiszitten met kinderen vind ik vele malen zwaarder dan mijn baan. Maar ik vind mijn werk ook leuker dan elke keer weer naar de Appie of kinderboerderij en proberen een dreumes uit de vensterbanken te houden. :P
Lieneke schreef:
26-01-2023 21:56
Ach, dat deed ik ook hoor. En dat was gewoon even nodig. Inmiddels heb ik al lang en breed mijn uitkering van toen terugverdiend. En ik draag graag bij aan uitkeringen van mensen die niet kunnen werken, om wat voor reden dan ook. Mooi dat het zo werkt vind ik.
Eens. Alsof alle betaald werk zoveel bijdraagt aan de maatschappij.
ClumsyNinja schreef:
27-01-2023 05:50
Hahahahahaha hou op nou hoor. Hoe in hemelsnaam kan je dat ‘zwaar’ noemen?
Ik vind het best zwaar. Ik heb altijd 'zware' banen gehad maar huisvrouw vond ik echt enorm pittig. Ik was blij dat ik weet kon werken, kwam weer helemaal bij
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
27-01-2023 18:28
Ik vind het best zwaar. Ik heb altijd 'zware' banen gehad maar huisvrouw vond ik echt enorm pittig. Ik was blij dat ik weet kon werken, kwam weer helemaal bij
.
Nee dat mag je niet noemen hoor! Thuisblijf moeder zijn stelt immers niks voor😉
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was soms blij als ik naar mijn werk mocht. Even niet dat ge-mama de hele dag om mij heen. Ik vond het ook pittig. Het is niet zo dat je lekker op je gat op de bank kan netflixen en chips vreten en af en toe even langs de kinderboerderij gaat om dáár koffie te drinken en verveeld op je telefoon kijken.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren Quote
TO helpt jouw dochter met het huishouden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
27-01-2023 18:28
Ik vind het best zwaar. Ik heb altijd 'zware' banen gehad maar huisvrouw vond ik echt enorm pittig. Ik was blij dat ik weet kon werken, kwam weer helemaal bij
.
Ja, heel herkenbaar.
Surebaby schreef:
27-01-2023 18:28
Ik vind het best zwaar. Ik heb altijd 'zware' banen gehad maar huisvrouw vond ik echt enorm pittig. Ik was blij dat ik weet kon werken, kwam weer helemaal bij
.

Dit!
Vijf jaar volledig onbetaald thuis geweest, maar in jaar drie vrijwilligerswerk opgepakt. In jaar zes en zeven een opleiding gevolgd mét stage om van mijn vrijwilligerswerk een betaalde baan te kunnen maken. Kostte zo'n 28 uur per week, ik kwam helemaal bij.

Helaas toen veel moeite gehad met vinden van een baan. Vreselijk! Vrijwilligerswerk weer opgepakt als werkervaringsplaats en een andere vrijwilligerstaak erbij gezocht.

Nu werk ik achtentwintig uur vast en sprokkel daar nog wat uurtjes bij met invallen, tijdelijke uitbreiding etc. Kinderen inmiddels heel zelfstandig, dat wel. Ikvind het steeds minder zwaar worden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven