Dochter -bijna 16- wil later vooral huisvrouw worden

26-01-2023 12:05 403 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil dit onderwerp nog niet met bekenden bespreken, het viva forum voelt veiliger.
Mijn dochter zit momenteel op het vwo en heeft altijd grote ambities gehad.
Sinds een klein jaartje roept ze dat ze eigenlijk later gewoon thuis wil zitten en voor haar gezin wil zorgen.
Eerst dacht ik dat ze dat soms als grapje vertelde, maar de laatste tijd begint dit onderwerp wel een serieuze toon te krijgen. Ze wil na het vwo wel verder studeren om een diploma te hebben, maar daarna wil ze samenwonen/trouwen, jong moeder worden en gewoon thuis blijven.
Ik heb haar de nadelen opgesomd, haar in laten zien dat het voor mij als gescheiden moeder ook wel belangrijk was dat ik een inkomen heb blijven houden, dat een relatie geen garanties biedt voor de toekomst en dat niet alle mannen daar ook zo in staan.

Maar ze wil echt niet, ze wil alleen afstuderen vanwege het diploma, maar verder ziet ze zichzelf dus echt gewoon als huismoeder. Ik vind dit zo zonde van haar talent en ik geloof echt dat ze heel veel capaciteiten heeft voor een leuke carrière. Maar daar lijkt ze weinig voor te voelen.
Ze zit een beetje in een vriendinnen groepje die dromen van een soort "he will take care of me if he loves me"-mindset en ik ben bang dat ze daardoor op "verkeerde types" zal vallen.

Hoe pak ik dit het beste met haar aan?
Het klinkt heel mooi, minder werken om een betere balans te bereiken. Beetje jammer dat die piemel dan steeds in de weg zit bij het bereiken van de balans.
Alle reacties Link kopieren Quote
Of thuis zijn met de kinderen zwaarder is, of werken, dat hangt ook heel erg af van wat voor werk en wat voor kinderen ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
27-01-2023 12:28
Het onderscheid dat TO moet maken is dat er een verschil is tussen huismoeder zijn met een diploma op zak, werkervaring en de optie om any time weer aan het werk te kunnen tegen een degelijk salaris en een huismoeder zijn die dit niet achter de hand heeft.

Dat laatste maakt je kwetsbaar
Dat zou ik dochter uitleggen, al dan niet als ze groter is.
Dit.
Ik wilde vroeger niets liever dan arts worden, maar helaas heb ik geen knobbel voor de exacte vakken maar een peilloos diep gat. Waarop
mijn vader vond dat ik tóch moest gaan studeren na mijn VWO, zelfs al zou ik er misschien never nooit iets mee doen, want “ik vind het prima als je niet voor een universitaire baan gaat maar ik wil wel dat je in ieder geval de KEUZE hebt.”

Om een lang verhaal kort te maken: wel werkervaring opgedaan, het nooit echt leuk gevonden. Voordeel van m’n studie had ik wel: hoe beter betaald je baan, hoe minder uren je hoeft te maken om rond te komen ;-D

Uiteindelijk mijn man ontmoet en na ons huwelijk gestopt met werken. (Ja, in goed overleg. Ja, getrouwd in gemeenschap van goederen. Nee, we wonen niet op een sloeberflat met een boodschappenbudget van 80 euro per week. Nee, ik hoef geen verantwoording af te leggen over wat ik doe met ‘zijn’ geld. Die Disneyprins bestaat dus echt, alleen is ie al bezet :D )
Ik ben een zeer gelukkige thuisblijfmoeder, geniet van ieder moment met onze kinderen (nou ja, bijna ieder moment dan, als ze aan het ruziën zijn geniet ik even wat minder) en heb écht niet het idee dat ik iets ‘mis’ omdat ik geen betaalde baan heb of zo.
Dus wie weet meent je dochter het wel écht, komt ze een man tegen die daar helemaal in meegaat en wordt ze later zielsgelukkige thuisblijfmoeder. Dat kan, en dat is helemaal prima toch? Maar laat haar wél dat vangnet hebben van dat diploma, van die werkervaring.
Alle reacties Link kopieren Quote
Assiral schreef:
27-01-2023 18:39
Nee dat mag je niet noemen hoor! Thuisblijf moeder zijn stelt immers niks voor😉
Ik denk dat het hooguit voor een paar jaar pittig is, als je kinderen nog klein zijn. Maar zodra ze met een beetje goede frequentie op school zitten, heb je het pittige wel gehad doorgaans.

Ik vraag me trouwens af of to haar dochter op dezelfde manier naar thuisblijven kijkt. Of ze vooral voor ogen heeft dat ze jong moeder wil worden en wil thuisblijven tot de kinderen naar school gaan of dat ze het eigenlijk vooral lekker lijkt om uberhaupt thuis te zijn. Veel van die insta meiden vinden zichzelf halve prinsesjes of willen dat graag zijn en zien idd het liefst een vriendje als uitkering, waarbij zij kunnen winkelen, lunchen, nagels doen of hebbedingen winkeltjes afstruinen, af en toe een lesje yoga of spinning om lekker strak te blijven, je huis mooi inrichten met mooie spullen en dan nog 2 schattige kindjes in de meest hippe outfitjes. Dat vind ik nog wel een hele andere insteek als ze zo naar mannen/relaties en zichzelf kijken als de nooit volwassen wordende beauty.
Alle reacties Link kopieren Quote
Da’s geen thuisblijfmoeder, das inderdaad een onvolwassen modepopje. Maar neem aan dat dochter niet zoiets bedoelt toch? Kan me niet voorstellen dat je na je universitaire studie als leeghoofdige bimbo je dagen wil slijten.
Hoerabanaan schreef:
27-01-2023 23:52
Ik denk dat het hooguit voor een paar jaar pittig is, als je kinderen nog klein zijn. Maar zodra ze met een beetje goede frequentie op school zitten, heb je het pittige wel gehad doorgaans.

Ik vraag me trouwens af of to haar dochter op dezelfde manier naar thuisblijven kijkt. Of ze vooral voor ogen heeft dat ze jong moeder wil worden en wil thuisblijven tot de kinderen naar school gaan of dat ze het eigenlijk vooral lekker lijkt om uberhaupt thuis te zijn. Veel van die insta meiden vinden zichzelf halve prinsesjes of willen dat graag zijn en zien idd het liefst een vriendje als uitkering, waarbij zij kunnen winkelen, lunchen, nagels doen of hebbedingen winkeltjes afstruinen, af en toe een lesje yoga of spinning om lekker strak te blijven, je huis mooi inrichten met mooie spullen en dan nog 2 schattige kindjes in de meest hippe outfitjes. Dat vind ik nog wel een hele andere insteek als ze zo naar mannen/relaties en zichzelf kijken als de nooit volwassen wordende beauty.

Oh ja? Ik vond het brengen en halen en dan in de middag weer brengen en halen zo druk. Zat zo vast in een te strak schema. Ik vond het pas prettiger worden toen ze zelf naar school gingen en terug kwamen. Overblijven kon wel maar kon ik me, bij gebrek aan inkomen, niet veroorloven. En dan het hele huishouden, de boodschappen etc. Alles kwam op mij neer want man werkte lange dagen en had best veel reistijd.

Nu, heb ik een schoonmaakster, bestel de boodschappen, man werkt ook parttime en doet ook een stukje van de dingen.
Hoerabanaan schreef:
27-01-2023 23:52
Ik denk dat het hooguit voor een paar jaar pittig is, als je kinderen nog klein zijn. Maar zodra ze met een beetje goede frequentie op school zitten, heb je het pittige wel gehad doorgaans.
Ik vind het helemaal niet pittig en werk er ook nog naast. Mijn dochter van 1 gaat 2 dagen naar de kinderopvang. De rest van de week is ze thuis bij mij en heb ik ook gewoon mijn werk, huishouden, boodschappen, koken en afspraken buitenshuis. Ik vind het heerlijk relaxt en heb echt zeeën van tijd over. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik een poetshulp heb die wekelijks de grotere klussen aanpakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
28-01-2023 06:28
Ik vind het helemaal niet pittig en werk er ook nog naast. Mijn dochter van 1 gaat 2 dagen naar de kinderopvang. De rest van de week is ze thuis bij mij en heb ik ook gewoon mijn werk, huishouden, boodschappen, koken en afspraken buitenshuis. Ik vind het heerlijk relaxt en heb echt zeeën van tijd over. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik een poetshulp heb die wekelijks de grotere klussen aanpakt.

Goh ja daar noem je het al he. 2 x kinderopvang, 1 kind dus die kan geen ruzie maken met een ander kind, en een poetshulp.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
VGM1980 schreef:
28-01-2023 08:33
Goh ja daar noem je het al he. 2 x kinderopvang, 1 kind dus die kan geen ruzie maken met een ander kind, en een poetshulp.

Juist! En kind heeft nog geen eigen agenda waarschijnlijk. Geen school, speelafspraakjes, geen zwemles, geen sport.

Toen die van mij 4, 7 en 9 waren voelde ik me net een taxibedrijf. Op de fiets, dat wel.
VGM1980 schreef:
28-01-2023 08:33
Goh ja daar noem je het al he. 2 x kinderopvang, 1 kind dus die kan geen ruzie maken met een ander kind, en een poetshulp.
Ik heb 2 kinderen die aandacht nodig hebben. Wel allebei in andere levensfasen.

Ook heb ik gewoon een baan waar ik ook enkele uren per dag mee bezig ben. En het huishouden (koken, stofzuigen en dweilen, plee schoonmaken, boodschappen doen, kleren wassen, bedden verschonen, ramen lappen) gaat ook gewoon door natuurlijk. Ik heb geen partner om me hiermee te ontlasten. Bij een thuisblijfmoeder kan ik me zo voorstellen dat de partner ook wel wat klusjes in huis oppakt.
anoniem_6475a3ea475f9 wijzigde dit bericht op 28-01-2023 09:22
41.46% gewijzigd
Andersom schreef:
28-01-2023 09:04
Juist! En kind heeft nog geen eigen agenda waarschijnlijk. Geen school, speelafspraakjes, geen zwemles, geen sport.

Toen die van mij 4, 7 en 9 waren voelde ik me net een taxibedrijf. Op de fiets, dat wel.
Ja, daar zit wat in. Toen mijn oudste op de basisschool zat was ik wel drukker dan nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
vaniteifear schreef:
28-01-2023 09:19
Ik heb 2 kinderen die aandacht nodig hebben. Wel allebei in andere levensfasen.

Ook heb ik gewoon een baan waar ik ook enkele uren per dag mee bezig ben. En het huishouden (koken, stofzuigen en dweilen, plee schoonmaken, boodschappen doen, kleren wassen, bedden verschonen, ramen lappen) gaat ook gewoon door natuurlijk. Ik heb geen partner om me hiermee te ontlasten. Bij een thuisblijfmoeder kan ik me zo voorstellen dat de partner ook wel wat klusjes in huis oppakt.
Waarom zou die eigenlijk? De taken zijn dan strak geregeld toch? Zij zorgt voor het huis en kinderen, hij voor het inkomen.
Mevrouw75 schreef:
28-01-2023 09:35
Waarom zou die eigenlijk? De taken zijn dan strak geregeld toch? Zij zorgt voor het huis en kinderen, hij voor het inkomen.
Ja, dat kan natuurlijk ook. In dat geval is het inderdaad een beetje dezelfde situatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom schreef:
28-01-2023 09:04
Juist! En kind heeft nog geen eigen agenda waarschijnlijk. Geen school, speelafspraakjes, geen zwemles, geen sport.
Omdat ik niet werkte tot de jongste 4 was, had hij hier juist WEL een eigen agenda. Als de oudste op school was, had de jongste peuterschool, peuterzwemmen, peutergym, en alle (para)medische afspraken waren ook makkelijk te plannen.

Al dat fietsen was goed voor de lijn :-)
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
28-01-2023 09:54
Omdat ik niet werkte tot de jongste 4 was, had hij hier juist WEL een eigen agenda. Als de oudste op school was, had de jongste peuterschool, peuterzwemmen, peutergym, en alle (para)medische afspraken waren ook makkelijk te plannen.

Al dat fietsen was goed voor de lijn :-)
Je kind van onder de 4 had zijn eigen agenda waar hij dan vervolgens zelf naar leefde? Zo lees ik hem (en werd de post waar je op reageerde bedoeld), maar dat bedoel je vast niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Andersom bedoelt volgens mij een agenda vol activiteiten, dingen waar hij moet zijn, waar jij als ouder je kind dan naartoe moet brengen waardoor je veel onderweg bent. Dat klopt toch gewoon met wat Quincy schrijft?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Saepecadendo schreef:
27-01-2023 13:07
Dat is onmogelijk. In de tijd van onze ouders waren er ruim 4 werkenden voor elke AOW-er. In de tijd van onze kinderen zijn er minder dan 2 werkenden voor elke AOW-er. Dat is zelfs zo ondanks het feit dat vrouwen massaal zijn toegestroomd op de arbeidsmarkt, puur door de demografische opbouw van onze samenleving (babyboom die nu gaat pensioneren) en door de toegenomen levensverwachting.

De samenleving zoals wij die kennen, kan niet bekostigd worden als we terug gaan naar een traditioneel kostwinnersmodel.

Ik vind het heel belangrijk dat mijn kinderen (van de leeftijd van deze puber) zich realiseren dat dat een feit is, en dat daar meerdere kanten aan zitten. Ja, het is daarom juist goed om zelf bij te dragen. Maar ook: dit is DE motivatie van de overheid om aan te sturen op meer arbeidsparticipatie. Het gaat niet om emancipatie, het gaat om geld. Ook is het DE motivatie om aan te sturen op thuiswonende ouderen en meer mantelzorg; het gaat niet om eigen regie, het gaat om geld. Het beleid is niet gemaakt op wat het beste is voor het individu of het gezin, het beleid is voor wat onze economie laat draaien (wat evengoed een valide argument kan zijn, afhankelijk van je politieke voorkeuren).
Dit kan wel zo zijn maar het is toch logisch dat de jonge generatie hier geen trek in heeft. Wat wordt er dan precies van gezinnen verwacht: beide ouders 30+ uur werken, zorgen voor de kinderen en ook mantelzorgen voor beide ouders?

Dat gaat verder dan die luxe vakanties en levensstandaard want die worden heus wel geschrapt als bovenstaande erger wordt. En de volgende stap is dat ouders zich terugtrekken van de arbeidsmarkt omdat het leven alleen maar duurder wordt, en omdat er thuis superveel werk te doen is met hulpbehoevende kinderen en ouders en een partner die werkt en dus onvoldoende kan inspringen

En omdat werken dan niet meer genoeg loont. En die terugtrekkende beweging op de arbeidsmarkt met alleen maar MEER parttime werken ipv minder zie je nu al gebeuren en wat schoolgaande jongeren zelfs al overwegen
Alle reacties Link kopieren Quote
Susan schreef:
28-01-2023 10:03
Andersom bedoelt volgens mij een agenda vol activiteiten, dingen waar hij moet zijn, waar jij als ouder je kind dan naartoe moet brengen waardoor je veel onderweg bent. Dat klopt toch gewoon met wat Quincy schrijft?
Zo las ik het inderdaad wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
28-01-2023 11:07
Dit kan wel zo zijn maar het is toch logisch dat de jonge generatie hier geen trek in heeft. Wat wordt er dan precies van gezinnen verwacht: beide ouders 30+ uur werken, zorgen voor de kinderen en ook mantelzorgen voor beide ouders?

Dat gaat verder dan die luxe vakanties en levensstandaard want die worden heus wel geschrapt als bovenstaande erger wordt. En de volgende stap is dat ouders zich terugtrekken van de arbeidsmarkt omdat het leven alleen maar duurder wordt, en omdat er thuis superveel werk te doen is met hulpbehoevende kinderen en ouders en een partner die werkt en dus onvoldoende kan inspringen

En omdat werken dan niet meer genoeg loont. En die terugtrekkende beweging op de arbeidsmarkt met alleen maar MEER parttime werken ipv minder zie je nu al gebeuren en wat schoolgaande jongeren zelfs al overwegen
Dit inderdaad. Ik ben zelf al wat ouder, en daar ben ik heel blij om want ik zou geen twintiger/dertiger willen zijn in deze tijd. Alles schreeuwend duur dus zelfs met twee salarissen is het moeilijk bolwerken. Ondertussen schiet je continu overal tekort: op je werk balen je collega's als je weer eens verstek moet laten gaan wegens een ziek kind of omdat je met je schoonmoeder naar de dokter moet, jijzelf baalt dat je kind zo vaak op de opvang zit maar ja je moeder werkt zelf nog dus daar kan je kind ook niet naartoe, mantelzorgen voor je schoonouders waarbij je altijd en eeuwig het verwijt krijgt dat je er niet vaak/niet lang genoeg bent (of dat je zo gestrest bent) en ondertussen moet je ook nog tijd investeren in je relatie want tegenwoordig is het de normaalste zaak van de wereld om bij het eerste zuchtje tegenwind je heil elders te zoeken. En als je tieners hebt moet je bezorgd maken om wapens, drugs, loverboys, internetgriezels en weet ik het al niet meer.

Op dat gebied besef ik héél goed dat ik in een luxepositie zit. Thuisblijfmoeder, dus alle tijd van de wereld voor onze kinderen. Lage vaste lasten, dus alles betaalbaar van 1 (bovenmodaal) salaris. Goed huwelijk, schoonouders leven niet meer dus ook geen omkijken meer naar (klinkt harteloos maar het waren vreselijke mensen, dus geen gemis) en mijn moeder wil helaas geen contact meer met ons, wat ik heel erg vind maar wat ons tegelijkertijd wel allerlei verwachtingen en verplichtingen bespaart. En ons ook de vrijheid geeft om ver weg te wonen en zelfs te emigreren zonder dat je iemand 'achterlaat'.
Alle reacties Link kopieren Quote
mater_matuta schreef:
28-01-2023 12:10
Dit inderdaad. Ik ben zelf al wat ouder, en daar ben ik heel blij om want ik zou geen twintiger/dertiger willen zijn in deze tijd. Alles schreeuwend duur dus zelfs met twee salarissen is het moeilijk bolwerken. Ondertussen schiet je continu overal tekort: op je werk balen je collega's als je weer eens verstek moet laten gaan wegens een ziek kind of omdat je met je schoonmoeder naar de dokter moet, jijzelf baalt dat je kind zo vaak op de opvang zit maar ja je moeder werkt zelf nog dus daar kan je kind ook niet naartoe, mantelzorgen voor je schoonouders waarbij je altijd en eeuwig het verwijt krijgt dat je er niet vaak/niet lang genoeg bent (of dat je zo gestrest bent) en ondertussen moet je ook nog tijd investeren in je relatie want tegenwoordig is het de normaalste zaak van de wereld om bij het eerste zuchtje tegenwind je heil elders te zoeken. En als je tieners hebt moet je bezorgd maken om wapens, drugs, loverboys, internetgriezels en weet ik het al niet meer.

Op dat gebied besef ik héél goed dat ik in een luxepositie zit. Thuisblijfmoeder, dus alle tijd van de wereld voor onze kinderen. Lage vaste lasten, dus alles betaalbaar van 1 (bovenmodaal) salaris. Goed huwelijk, schoonouders leven niet meer dus ook geen omkijken meer naar (klinkt harteloos maar het waren vreselijke mensen, dus geen gemis) en mijn moeder wil helaas geen contact meer met ons, wat ik heel erg vind maar wat ons tegelijkertijd wel allerlei verwachtingen en verplichtingen bespaart. En ons ook de vrijheid geeft om ver weg te wonen en zelfs te emigreren zonder dat je iemand 'achterlaat'.
Wat een absurde post is dit?
Maak je een sarcastische grap? (Serieuze vraag)

Want niets van wat je anderen aan zorgen toeschrijft is realistisch...

T/m je eigen 'luxepositie' toe. Die schrijf je je zelf weliswaar toe, maar zo zal een ander het niet gauw zien, op basis van wat je meldt... Het klinkt echt wat sneu.

Vandaar dat ik hoop (vermoed) dat dit niet echt is?
Tosca2 schreef:
28-01-2023 12:47
Wat een absurde post is dit?
Maak je een sarcastische grap? (Serieuze vraag)

Want niets van wat je anderen aan zorgen toeschrijft is realistisch...

T/m je eigen 'luxepositie' toe. Die schrijf je je zelf weliswaar toe, maar zo zal een ander het niet gauw zien, op basis van wat je meldt... Het klinkt echt wat sneu.

Vandaar dat ik hoop (vermoed) dat dit niet echt is?
Ik heb een puber en maak me zeker wel zorgen over het toenemend geweld en de steekpartijen onder die leeftijdscategorie. Mijn jongste is nog veel te jong voor internet, maar ik weet zeker dat ik me ook weer zorgen ga maken over internetgriezels.
Lila-Linda schreef:
27-01-2023 07:49
en dan zijn er mensen die het combineren.

Maar niet iedereen is even belastbaar, er zijn mensen die van alleen werken of alleen zorgen al omvallen. Er zijn mensen die beide doen, en lekker gaan sporten 's avonds
Er zijn ook mensen die het zogenaamd zo lekker combineren. Maar zich geen raad weten als het KDV gesloten is omdat ze totaal niet weten hoe ze de dag door moeten komen met hun bloed eigen kinderen.
Sorcha_ schreef:
27-01-2023 11:13
Ik werk fulltime, maar ik ben geen parttime moeder.
Verder helemaal eens met Lila-Linda.
Ja dat ben je wel. Fulltime time werkende moeders willen het niet horen maar zij zijn niet diegene die hun kinderen opvoed. Dat zijn de pedagogisch medewerkers van het KDv en de BSO.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tosca2 schreef:
28-01-2023 12:47
Wat een absurde post is dit?
Maak je een sarcastische grap? (Serieuze vraag)

Want niets van wat je anderen aan zorgen toeschrijft is realistisch...

T/m je eigen 'luxepositie' toe. Die schrijf je je zelf weliswaar toe, maar zo zal een ander het niet gauw zien, op basis van wat je meldt... Het klinkt echt wat sneu.

Vandaar dat ik hoop (vermoed) dat dit niet echt is?
Er is niets sarcastisch aan.
Toen ik nog in loondienst werkte, was dit in een kleinschalig team. De meesten hadden (nog) geen kinderen maar twee vrouwen, zeg Annet en Sophie, wel. Om de haverklap moest er werk overgenomen van hen, was hun bijdrage niet af of gingen ze halverwege de vergadering naar huis want kind was ziek of moest van de opvang gehaald worden. In de zomervakantie stonden Annet en Sophie daarentegen vooraan om de mooiste weken in te pikken, want ja zíj waren gebonden aan schooltijden en de rest van ons niet. Daar waren we dus écht niet blij mee.
Dan de mantelzorg. Ja, ik ken redelijk wat mensen van mijn maar vooral mijn mans leeftijd die tegenwoordig aan het mantelzorgen zijn voor hun (schoon)ouders. Die mensen hebben hun handen vol, want én kinderen én een baan én mantelzorg. Sommige van die ouders zijn dusdanig slecht dat ze eigenlijk niet meer zelfstandig kunnen wonen. Maar ja, wachtlijsten hè. Of er is thuiszorg maar dat is ook maar minimaal. Dus dat trekt echt een zware wissel op hen.
Mijn moeder is inmiddels met pensioen, maar heeft tot die tijd moeten werken en werkte daar met mensen van haar leeftijd of zelfs iets ouder. Veel van hen hadden, net als mijn moeder dus, volwassen kinderen en veel van hen waren dus ook al grootouders. Konden niet op de kleinkinderen passen want werk.

Veel huwelijken in onze omgeving zijn de afgelopen jaren gesneuveld, vaak omdat een van de twee (meestal de man) een ander had. Onze vorige buurvrouw is gewoon van de ene op de andere dag in de steek gelaten, man was ineens weg, reageerde nergens meer op en bleek uiteindelijk in het buitenland te zitten met zijn "soulmate". Vriendin van mij lag langdurig in het ziekenhuis, haar beste vriendin hielp haar man bij het huishouden en de zorg voor hun kinderen maar uiteindelijk kropen die twee bij elkaar in bed en vriendin had het nakijken. Is vanuit het ziekenhuis op zoek gegaan naar een andere woning want vriendin was maar bij man ingetrokken. Op de werkvloer van mijn man is minstens de helft gescheiden, vaak de jongere collega's.
Man heeft ook veel collega's met tieners en die mensen maken zich weldegelijk druk om allerlei gevaren waar onze ouders vroeger toch minder bij stil hoefden te staan. Ik geloof dat op een van de scholen zelfs detectiepoortjes geplaatst zijn om het wapenbezit tegen te gaan. Sorry, maar bij mijn weten speelden dat soort dingen vroeger niet of in ieder geval véél minder. Geloof niet dat ik ooit één school met detectiepoortjes heb gezien.

Dus nee, er was niets sarcastisch aan mijn post. En als mensen mijn bestaan sneu vinden, dan mag dat. Het is míjn leven, ik ben er zielsgelukkig mee en ik voel mij bevoorrecht en dankbaar dat ik mijn leven kan leiden op de manier die ik het liefste wil. Dat gun ik iedereen (niet míjn leven, maar het leven leiden zoals hij/zij het voor ogen heeft).
Andersom schreef:
27-01-2023 13:18
(O)

Maar ik betwijfel of jongeren massaal gaan kiezen voor financiële afhankelijkheid van een partner na alle lessen die vorige generaties hieruit geleerd hebben.
Vorige generaties? Zolang is het nou ook weer niet geleden dat vrouwen nog werden ontslagen als ze gingen trouwen.

Er zijn nog niet zoveel generaties opgegroeid met ouders die beiden werkten.

In mijn jeugd waren met uitzondering van mijn moeder en nog 2 andere moeder alle
moeders van de kinderen uit mijn klas op de basisschool huisvrouw. 1 moeder was betrokken bij heel veel vrijwilligerswerk in het dorp. Als zij 20 jaar later was geboren was zijn beslist fulltime projectleider of manager geworden in een betaalde baan.

Zowel op de basisschool als op de middelbare school zat er geen enkel kind in mijn klas van wie de ouders gescheiden waren. Dat kwam pas bij de opleidingen daarna.

Hier wordt gezegd dat de les die we geleerd moeten hebben is dat je altijd moet werken zodat je na een scheiding voor je zelf kan zorgen.

Maar misschien is er wel een belangrijkere les te leren.

Investeer genoeg tijd en energie in je gezin en huwelijk. Zodat het niet op een scheiding uitdraait.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven