Kinderen
alle pijlers
Dochter komt niet af van buurmeisje
maandag 14 mei 2007 om 23:57
M'n dochter van 5 heeft een buurmeisje van 4 waar ze geregeld mee speelt, vooral buiten. Ze zijn dikke vriendinnen wat ik erg leuk vind voor haar maar vaak erger ik me aan dat buurmeisje.
Ik weet dat het een klein kind is en ze is ook best lief, maar vaak is ze erg claimend naar mn dochter toe en heeft daarnaast ook totaal geen manieren, loopt door tuinen, plukt bloemen overal, gilt vaak, en slaat gerust een kind als die niet doet wat ze zegt. mn dochter is ook geen engeltje maar weet bepaalde dingen gewoon van zich zelf wat wel en niet kan en dat ze niet moet doorzeuren als ze iets niet krijgt. Ook kan ze beter delen dan buurmeisje. Die zet gewoon een keel op als ze iets niet mag en krijgt ook vaak dr zin van dr ouders. Ze word best verwend door hun.
Het vervelende van alles is dat als er een kindje van de klas komt spelen of ander vriendinnetje en ziet dat er iemand komt ze er als de kippen bij is en aan de deur komt om naar mn dochter te vragen. Als ik dan zeg dat ze aan het spelen is met een ander kindje dan wilt ze er ook bij. Als ik dan nee zeg ( ik wil ook dat mn dochter met andere kindjes een band op kan bouwen) dan gaat ze hard huilen of ze loopt gewoon achterom via de achtertuin om vervolgens door ons raam te gaan kijken en te kloppen. Als ik dan nog een keer nee zeg dan vraagt ze altijd waarom niet en zo merkte ik dat ik op een gegeven moment begon uit te leggen waarom niet.
Ik ben juist een type van hoe meer zielen hoe meer vreugd, en heb haar op het begin er wel eens bij gelaten om te spelen maar dat vond het andere kindje dan niet leuk en mn dochter wist zich geen houding te geven en liet dat andere kindje op gegegen moment doen en ging met buurmeisje verder spelen. Dat kindje van de klas wil nu ook niet meer spelen bij haar jammer genoeg. Toen zag ik in dat dit niet de goede kant op ging.
De ouders van dat buurmeisje hebben we een goede band mee en voel me daarom nog ongemakkelijker als ik hun dochter weer eens moet weg sturen. Ze kunnen bijna elke dag samen spelen omdat ze bij elkaar in de straat wonen en komen vaak om elkaar. Ik voel me erg ongemakkelijk onder deze situatie.
Dochter is best naief som en het lijkt soms wel alsof ze het gevoel heeft verplicht te zijn om dan dat buurmeisje niet te laten vallen.
Hoe kan ik dit nou het beste oplossen, haar verbieden met haar om te gaan wil ik niet, zo ver ga ik niet, maar de middenweg vinden gaat op dit moment erg moeilijk.
Ik weet dat het een klein kind is en ze is ook best lief, maar vaak is ze erg claimend naar mn dochter toe en heeft daarnaast ook totaal geen manieren, loopt door tuinen, plukt bloemen overal, gilt vaak, en slaat gerust een kind als die niet doet wat ze zegt. mn dochter is ook geen engeltje maar weet bepaalde dingen gewoon van zich zelf wat wel en niet kan en dat ze niet moet doorzeuren als ze iets niet krijgt. Ook kan ze beter delen dan buurmeisje. Die zet gewoon een keel op als ze iets niet mag en krijgt ook vaak dr zin van dr ouders. Ze word best verwend door hun.
Het vervelende van alles is dat als er een kindje van de klas komt spelen of ander vriendinnetje en ziet dat er iemand komt ze er als de kippen bij is en aan de deur komt om naar mn dochter te vragen. Als ik dan zeg dat ze aan het spelen is met een ander kindje dan wilt ze er ook bij. Als ik dan nee zeg ( ik wil ook dat mn dochter met andere kindjes een band op kan bouwen) dan gaat ze hard huilen of ze loopt gewoon achterom via de achtertuin om vervolgens door ons raam te gaan kijken en te kloppen. Als ik dan nog een keer nee zeg dan vraagt ze altijd waarom niet en zo merkte ik dat ik op een gegeven moment begon uit te leggen waarom niet.
Ik ben juist een type van hoe meer zielen hoe meer vreugd, en heb haar op het begin er wel eens bij gelaten om te spelen maar dat vond het andere kindje dan niet leuk en mn dochter wist zich geen houding te geven en liet dat andere kindje op gegegen moment doen en ging met buurmeisje verder spelen. Dat kindje van de klas wil nu ook niet meer spelen bij haar jammer genoeg. Toen zag ik in dat dit niet de goede kant op ging.
De ouders van dat buurmeisje hebben we een goede band mee en voel me daarom nog ongemakkelijker als ik hun dochter weer eens moet weg sturen. Ze kunnen bijna elke dag samen spelen omdat ze bij elkaar in de straat wonen en komen vaak om elkaar. Ik voel me erg ongemakkelijk onder deze situatie.
Dochter is best naief som en het lijkt soms wel alsof ze het gevoel heeft verplicht te zijn om dan dat buurmeisje niet te laten vallen.
Hoe kan ik dit nou het beste oplossen, haar verbieden met haar om te gaan wil ik niet, zo ver ga ik niet, maar de middenweg vinden gaat op dit moment erg moeilijk.
dinsdag 15 mei 2007 om 00:48
Dat is wel een lastige situatie, maar ik denk dat je toch naar het buurmeisje toe moet kunnen zeggen dat het niet kan. Zeg tegen het buurmeisje dat het vandaag niet kan, en dat ze morgen weer mag komen vragen of je dochter wel kan spelen. Blijven volhouden.
Je dochter moet natuurlijk ook met andere kindjes kunnen spelen zonder dat het buurmeisje er tussenin zit.
Hier speelt het ook, maar dan andersom. Onze jongste zoon
wil graag wanneer HIJ dat wil bij de buurjongen (8) spelen, en die heeft daar niet altijd zin in. Onze zoon vindt dat maar raar en wil dan toch perse bij de buurjongen spelen, en kan erg verbolgen en onbegrepen reageren als de buurjongen niet wil en probeert dan toch zijn zin door te drijven.
Groetjes van Buuff
Je dochter moet natuurlijk ook met andere kindjes kunnen spelen zonder dat het buurmeisje er tussenin zit.
Hier speelt het ook, maar dan andersom. Onze jongste zoon
wil graag wanneer HIJ dat wil bij de buurjongen (8) spelen, en die heeft daar niet altijd zin in. Onze zoon vindt dat maar raar en wil dan toch perse bij de buurjongen spelen, en kan erg verbolgen en onbegrepen reageren als de buurjongen niet wil en probeert dan toch zijn zin door te drijven. Groetjes van Buuff
dinsdag 15 mei 2007 om 06:37
wij hebben hier ook zo'n soort probleem maar dan met net nieuwe buren.
Buurjongen is 5 en zoon is3 en die adoreert hem.Alleen buurjongen is agressief, manipuleert, baast en ga zo maar door.Zoon krijgt erg veel klappen te verwerken en heeft nog niet door dat dit geen leuk/normaal gedrag is.
Afijn, als ik thuiskom via achtertuin, en ik doe mijn jas uit dan gaat de bel al en staat buurjongen al te vragen of hij mag komen spelen.
Heb ik een paar keer resoluut afgewezen, en is toch effectief.Zijn moeder herkent zich niet in gedrag van buurjongen???Dus bespreekbaar is het ook echt niet.
Lastig hoor, je wilt ook geen slecht contact met je buren...
maar toch je buurmeisje naar huis sturen als jij het niet wilt.
Het is idd belangrijk dat ze ook met andere kindjes spelen.
Buurjongen is 5 en zoon is3 en die adoreert hem.Alleen buurjongen is agressief, manipuleert, baast en ga zo maar door.Zoon krijgt erg veel klappen te verwerken en heeft nog niet door dat dit geen leuk/normaal gedrag is.
Afijn, als ik thuiskom via achtertuin, en ik doe mijn jas uit dan gaat de bel al en staat buurjongen al te vragen of hij mag komen spelen.
Heb ik een paar keer resoluut afgewezen, en is toch effectief.Zijn moeder herkent zich niet in gedrag van buurjongen???Dus bespreekbaar is het ook echt niet.
Lastig hoor, je wilt ook geen slecht contact met je buren...
maar toch je buurmeisje naar huis sturen als jij het niet wilt.
Het is idd belangrijk dat ze ook met andere kindjes spelen.
dinsdag 15 mei 2007 om 08:00
Ik vind dat je zowel buurmeisje als de buren erop aan kunt spreken. Vriendelijk uitleggen dat het teveel is als ze elke dag komt.
Wij hebben hetzelfde met ons buurmeisje gehad, het frappante was dat onze buren hetzelfde met hun vorige buren hebben gehad dus ze zouden toch beter moeten weten zou je denken.:)
Wij hebben hetzelfde met ons buurmeisje gehad, het frappante was dat onze buren hetzelfde met hun vorige buren hebben gehad dus ze zouden toch beter moeten weten zou je denken.:)
donderdag 17 mei 2007 om 23:15
Ik herken de situatie ook wel een beetje.
Bij kleine kinderen moet je heel duidelijke taal spreken anders blijven ze gewoon staan.;)
Ik zeg altijd dat het niet kán, dochter of zoon speelt nu met een ander. Kind blijft dan gewoon staan, en ik zeg dan vriendelijk: "Een ander keertje goed? Dág."
En doe vervolgens de deur dicht.
Het ligt helemaal aan het kind en de situatie, er zijn hier ook dagen dat er 7 of 8 kinderen tegelijk rondlopen..ik bepaal of dat uitkomt of niet..dat ligt aan zoveel verschillende factoren...
Oudste kan best met meerdere vriendinnen tegelijk afspreken maar middelste liefst maar met 1.
Bij kleine kinderen moet je heel duidelijke taal spreken anders blijven ze gewoon staan.;)
Ik zeg altijd dat het niet kán, dochter of zoon speelt nu met een ander. Kind blijft dan gewoon staan, en ik zeg dan vriendelijk: "Een ander keertje goed? Dág."
En doe vervolgens de deur dicht.
Het ligt helemaal aan het kind en de situatie, er zijn hier ook dagen dat er 7 of 8 kinderen tegelijk rondlopen..ik bepaal of dat uitkomt of niet..dat ligt aan zoveel verschillende factoren...
Oudste kan best met meerdere vriendinnen tegelijk afspreken maar middelste liefst maar met 1.
