Kinderen
alle pijlers
Dochter van 2 half met hypoglycaemie.
dinsdag 29 mei 2007 om 16:12
Hoi,
Ik zal me eerst eens even voorstellen.
Ik ben Muke, ben getrouwt met een vrachtwagen cauffeur, en heb 2 kinderen.
Een zoon van 4 half, en een dochter van 2 half.
Mijn dochter heeft hypoglycaemie, vorig jaar in september hebben we het ontdekt, toen was ze anderhalf.
Om 9 uur s'morgens trof ik haar levenloos aan in haar bedje, toen ik haar op wou pakken hong ze helemaal slap in mijn armen, ze was helemaal nat van het zweet. Ze had haar ogen open maar ze keek me niet aan, ze keek dwars door me heen.....
Toen gingen de alarmbellen rinkelen, ik heb meteen de huisarts gebeld en we moesten er direct heen, daaraangekomen dacht de ha aan een hersenvliesontsteking en dus ging ze meteen de ambulance bellen. Toen ze dat gedaan had, de kinderarts gebeld en die zei toen, prik haar eens op suiker....Dat was 2,4 veel te laag natuurlijk, toen de ambulance broeders in de dokterspraktijk binnen kwamen, werd ze meteen aan het infuus gelegd en meegenomen naar het ziekenhuis. Daar hebben ze allerlei onderzoeken gedaan, en bloed geprikt, ook kreeg ze een catheter, normaal gesproken is ze een pittige tante, om het maar even zachtjes uit te drukken. Maar toen bleef ze doodstil liggen met haar ogen open.
S'middags om 2 uur kwam ze pas weer bij positieven...Dat waren de ergste paar uur van mijn leven, telkens spookte er door mijn hoofd.......wat als ik haar had laten liggen in bedje.....
Dan was het waarschijnlijk niet zo goed afgelopen.
Mirthe (zo heet ze) heeft tot en met zondag in het ziekenhuis gelegen, de suikerwaarden waren gewoon goed. De kinderats heeft haar op de bellers lijst gezet zodat we rechtstreeks met hem contact op konden nemen, mocht ze weer een hypo krijgen...We hebben tot december moeten wachten op de uitslag, en er is helemaal niks uitgekomen.
Dus volgens de kinderarts mankeerde haar niks, dus werd ze ook van de bellers lijst gehaald, omda er kinderen zijn die het veel harder nodig hebben.....
Tussen september en december heeft ze geen hypo meer gehad, tot kerstmis, toen kreeg ze buikgriep, en toen begon het allemaal weer...
Nu is het nog steeds zo dat als ze zich niet lekker voelt, of ziek is ze niet wil eten. Met als gevolg dat de suikerwaardes in haar bloed weer te laag zakken.
Eigenlijk is mijn vraag, is er iemand die ook een kindje heeft met hypoglycaemie, en wat doe jij ermee???
Ik heb geprobeerd om het een beetje uit te leggen, maar ik ben geen dokter (helaas) en ik weet nog lang niet genoeg van deze ziekte.
Ik hoop dat ik vele reacties kan verwachten hier... want ik word helemaal gek van het onzekere...
Ik zal me eerst eens even voorstellen.
Ik ben Muke, ben getrouwt met een vrachtwagen cauffeur, en heb 2 kinderen.
Een zoon van 4 half, en een dochter van 2 half.
Mijn dochter heeft hypoglycaemie, vorig jaar in september hebben we het ontdekt, toen was ze anderhalf.
Om 9 uur s'morgens trof ik haar levenloos aan in haar bedje, toen ik haar op wou pakken hong ze helemaal slap in mijn armen, ze was helemaal nat van het zweet. Ze had haar ogen open maar ze keek me niet aan, ze keek dwars door me heen.....
Toen gingen de alarmbellen rinkelen, ik heb meteen de huisarts gebeld en we moesten er direct heen, daaraangekomen dacht de ha aan een hersenvliesontsteking en dus ging ze meteen de ambulance bellen. Toen ze dat gedaan had, de kinderarts gebeld en die zei toen, prik haar eens op suiker....Dat was 2,4 veel te laag natuurlijk, toen de ambulance broeders in de dokterspraktijk binnen kwamen, werd ze meteen aan het infuus gelegd en meegenomen naar het ziekenhuis. Daar hebben ze allerlei onderzoeken gedaan, en bloed geprikt, ook kreeg ze een catheter, normaal gesproken is ze een pittige tante, om het maar even zachtjes uit te drukken. Maar toen bleef ze doodstil liggen met haar ogen open.
S'middags om 2 uur kwam ze pas weer bij positieven...Dat waren de ergste paar uur van mijn leven, telkens spookte er door mijn hoofd.......wat als ik haar had laten liggen in bedje.....
Dan was het waarschijnlijk niet zo goed afgelopen.
Mirthe (zo heet ze) heeft tot en met zondag in het ziekenhuis gelegen, de suikerwaarden waren gewoon goed. De kinderats heeft haar op de bellers lijst gezet zodat we rechtstreeks met hem contact op konden nemen, mocht ze weer een hypo krijgen...We hebben tot december moeten wachten op de uitslag, en er is helemaal niks uitgekomen.
Dus volgens de kinderarts mankeerde haar niks, dus werd ze ook van de bellers lijst gehaald, omda er kinderen zijn die het veel harder nodig hebben.....
Tussen september en december heeft ze geen hypo meer gehad, tot kerstmis, toen kreeg ze buikgriep, en toen begon het allemaal weer...
Nu is het nog steeds zo dat als ze zich niet lekker voelt, of ziek is ze niet wil eten. Met als gevolg dat de suikerwaardes in haar bloed weer te laag zakken.
Eigenlijk is mijn vraag, is er iemand die ook een kindje heeft met hypoglycaemie, en wat doe jij ermee???
Ik heb geprobeerd om het een beetje uit te leggen, maar ik ben geen dokter (helaas) en ik weet nog lang niet genoeg van deze ziekte.
Ik hoop dat ik vele reacties kan verwachten hier... want ik word helemaal gek van het onzekere...
zaterdag 16 juni 2007 om 10:35
Tja, drinken is gewoon heel erg moeilijk. Zoals al gezegd; water en thee. Je zou ook af en toe kunnen proberen wat suikervrije limonadesiroop doet bij haar; gewoon proef op de som. Voor de limonade prikken,5 min erna en een half uur erna nog eens. Dan weet je wat het doet. Daar zitten echter wel nadelen aan; het is gezoet met een suikervervanger en die zijn slecht; vooral voor kinderen, én het is zo dat een alvleesklier al in aktie kan komen bij het proeven (of zelfs ruiken!!) van suiker, en dan is het effect dus hetzelfde als met echte suiker; meer insuline die dan je bloedsuiker nóg lager maakt dan ie al was.
Vet (boter) is inderdaad goed op brood. Ik smeer dus ook gerust een laag mayonaise onder mijn vegetarische gehakt op brood. Zo af en toe
Ik eet gewoon eigenlijk de hele dag door volkoren crackers met een plakje kaas, noten (veel noten!!) gedroogd fruit, en af en toe een sjippie.
Avondeten gewoon met de pot mee, maar ik kook de pot dus ik hou wel rekening met wát ik maak. Hebben we iets te vieren? dan geen pannenkoeken maar frietjes. Verder alles volkoren, volgranen en als we aardappels eten dan neem ik daar weinig van en een hele berg groenten.
Een doorsnee dietiste weet weinig, is mijn ervaring.
Toen ik zwanger was en geen zout mocht stelde ze me voor om als ik een beetje flauw was een kopje bouillon te nemen.
Dus ja, mijn vertrouwen in dit soort mensen is laag. Ga op zoek naar een specialist en zoek op internet. ga er gewoon een dag voor ziteen, zoek en print en lees, lees, lees. Laat het lot van je kind niet afhngen van wat één iemand zegt. Informeer jezelf goed. en divers. De stromingen zijn heel divers en tegenstrijdig in eht land van de hypoglikemie. Dus het is uitproberen wat bij jouw dochter werkt en dan consequent doorvoeren.
Vet (boter) is inderdaad goed op brood. Ik smeer dus ook gerust een laag mayonaise onder mijn vegetarische gehakt op brood. Zo af en toe
Ik eet gewoon eigenlijk de hele dag door volkoren crackers met een plakje kaas, noten (veel noten!!) gedroogd fruit, en af en toe een sjippie.
Avondeten gewoon met de pot mee, maar ik kook de pot dus ik hou wel rekening met wát ik maak. Hebben we iets te vieren? dan geen pannenkoeken maar frietjes. Verder alles volkoren, volgranen en als we aardappels eten dan neem ik daar weinig van en een hele berg groenten.
Een doorsnee dietiste weet weinig, is mijn ervaring.
Toen ik zwanger was en geen zout mocht stelde ze me voor om als ik een beetje flauw was een kopje bouillon te nemen.
Dus ja, mijn vertrouwen in dit soort mensen is laag. Ga op zoek naar een specialist en zoek op internet. ga er gewoon een dag voor ziteen, zoek en print en lees, lees, lees. Laat het lot van je kind niet afhngen van wat één iemand zegt. Informeer jezelf goed. en divers. De stromingen zijn heel divers en tegenstrijdig in eht land van de hypoglikemie. Dus het is uitproberen wat bij jouw dochter werkt en dan consequent doorvoeren.
vrijdag 22 juni 2007 om 19:49
Hoi,
Ik heb het hele topic nog niet helemaal gelezen, maar ik herken wel wat in jouw verhaal.
Mijn zoontje wordt momenteel onderzocht op een stofwisselingsziekte. Hij is nu 20 maanden en heeft in dec. 06 2 x een week in het ziekenhuis gelegen en in maart dit jaar ook een week.
Ik zal proberen ons verhaal zo kort mogelijk te vertellen:
Het eerste jaar was hij constant ziek. Niets aan de hand volgens de arsten (de keren dat we gingen, vaak gingen we ook niet). Hij zat op het kdv, dus daar pikte hij alles op. Als hij ziek was, spuugde hij de hele boel bij elkaar. Dat duurde een dag of 2, hij was dan ook slapjes.
Toen hij begin dec. een dag aan het spugen was, niet opknapte en echt suf werd, zijn we naar de huisartsenpost gegaan.
Zijn suiker bleek toen 0.5 te zijn!
Echter, bij hem zijn de leverwaarden ook ernstig verstoord tijdens een ziekenhuisopname. Zijn lever doet niet echt veel op zo'n moment. Hij ziet ook helemaal geel. Zijn bloedstolling is ook niet goed en zijn ammoniak sterk verhoogd.
Ze zijn nu dus al maaaaanden aan het testen wat hij heeft en tot op heden weten ze het niet.
Wel weten ze dat een infectie de aanleiding is om een hypo te krijgen (bij hem dan) en de rest van alle ellende.
Ik kan er nog veel meer over vertellen, maar hou het even kort.
Is er bij jullie wel eens gesproken over een stofwisselingsziekte?
Hebben ze nog verder gezocht naar evt. oorzaken?
Ik wist overigens niets dat hypo een ziekte an sich was.
Hoe is het nu met je dochtertje?
Liefs
Ik heb het hele topic nog niet helemaal gelezen, maar ik herken wel wat in jouw verhaal.
Mijn zoontje wordt momenteel onderzocht op een stofwisselingsziekte. Hij is nu 20 maanden en heeft in dec. 06 2 x een week in het ziekenhuis gelegen en in maart dit jaar ook een week.
Ik zal proberen ons verhaal zo kort mogelijk te vertellen:
Het eerste jaar was hij constant ziek. Niets aan de hand volgens de arsten (de keren dat we gingen, vaak gingen we ook niet). Hij zat op het kdv, dus daar pikte hij alles op. Als hij ziek was, spuugde hij de hele boel bij elkaar. Dat duurde een dag of 2, hij was dan ook slapjes.
Toen hij begin dec. een dag aan het spugen was, niet opknapte en echt suf werd, zijn we naar de huisartsenpost gegaan.
Zijn suiker bleek toen 0.5 te zijn!
Echter, bij hem zijn de leverwaarden ook ernstig verstoord tijdens een ziekenhuisopname. Zijn lever doet niet echt veel op zo'n moment. Hij ziet ook helemaal geel. Zijn bloedstolling is ook niet goed en zijn ammoniak sterk verhoogd.
Ze zijn nu dus al maaaaanden aan het testen wat hij heeft en tot op heden weten ze het niet.
Wel weten ze dat een infectie de aanleiding is om een hypo te krijgen (bij hem dan) en de rest van alle ellende.
Ik kan er nog veel meer over vertellen, maar hou het even kort.
Is er bij jullie wel eens gesproken over een stofwisselingsziekte?
Hebben ze nog verder gezocht naar evt. oorzaken?
Ik wist overigens niets dat hypo een ziekte an sich was.
Hoe is het nu met je dochtertje?
Liefs
zaterdag 23 juni 2007 om 21:11
Jeetje, Simbaatje, wat eng voor jullie moet dat zijn geweest...
Zo'n uitslag kan heel lang duren voor een stofwisselingsziekte, in septeber vorig jaar hebben ze bij Mirthe een heleboel bloed afgenomen, en in december hebben we de uitslag pas gekregen. Nou ja uitslag, er is niks gevonden dus werden we weer naar huis gestuurt.
Maar omdat de hypo's nog een paar keer voor zijn gekomen, spreken ze dus van hypoglycaemie. Als ze te weinig eet, krijgt ze een hypo, maar omdat we zelf een bloedsuikermeter hebben gekocht kunnen we haar zelf prikken als we het niet vertrouwen. Dat is vaak een hele geruststelling.
Ik hoop dat we hierdoor haar nooit meer zo in bed aantreffen zoals we toen in september 2006 hebben gezien. Dat is een hele schrik en dat ben je dus niet zomaar vergeten.
Zoals ik al zei, hebben ze niks concreets gevonden, maar het begrip stofwisseling is zo breed he! Dat het volgens de kinderarts kan zijn, dat ze een vorm heeft die nog niet te testen is.
Gelukkig gaat het al een stuk beter nu met eten, zo goed zelfs dat we haar bijna niet meer hoeven te prikken, want als ze gewoon goed eet, is er niks aan de hand en dan ga ik haar niet vervelen door haar weer te prikken.
Maar hoe is het verder met jouw knulletje? En hoe lang wachten jullie al op de uitslag? Als je weer iets meer weet, laat je me dat dan even weten, a.u.b?
Hou je sterk, want zoiets is heel erg eng.....
Zo'n uitslag kan heel lang duren voor een stofwisselingsziekte, in septeber vorig jaar hebben ze bij Mirthe een heleboel bloed afgenomen, en in december hebben we de uitslag pas gekregen. Nou ja uitslag, er is niks gevonden dus werden we weer naar huis gestuurt.
Maar omdat de hypo's nog een paar keer voor zijn gekomen, spreken ze dus van hypoglycaemie. Als ze te weinig eet, krijgt ze een hypo, maar omdat we zelf een bloedsuikermeter hebben gekocht kunnen we haar zelf prikken als we het niet vertrouwen. Dat is vaak een hele geruststelling.
Ik hoop dat we hierdoor haar nooit meer zo in bed aantreffen zoals we toen in september 2006 hebben gezien. Dat is een hele schrik en dat ben je dus niet zomaar vergeten.
Zoals ik al zei, hebben ze niks concreets gevonden, maar het begrip stofwisseling is zo breed he! Dat het volgens de kinderarts kan zijn, dat ze een vorm heeft die nog niet te testen is.
Gelukkig gaat het al een stuk beter nu met eten, zo goed zelfs dat we haar bijna niet meer hoeven te prikken, want als ze gewoon goed eet, is er niks aan de hand en dan ga ik haar niet vervelen door haar weer te prikken.
Maar hoe is het verder met jouw knulletje? En hoe lang wachten jullie al op de uitslag? Als je weer iets meer weet, laat je me dat dan even weten, a.u.b?
Hou je sterk, want zoiets is heel erg eng.....
maandag 25 juni 2007 om 10:45
Hoi,
Fijn dat het goed gaat met je dochtertje. En zekers ook dat je haar niet meer zo vaak hoeft te prikken.
Wat moet dat vreselijk zijn geweest, je kindje zo in bed aantreffen.....
Wij hoeven niet te prikken, zolang we hem met regelmaat wat te eten geven, doet zijn bloedsuikerspiegel het goed.
Hij mag niet langer dan 8 uur vasten, dus we moesten hem weer om fles om 23 uur gaan geven (we waren juist net blij daar vanaf te zijn). Daar moeten 2 schepjes fantomalt doorheen. En om 7 uur moeten we hem weer wakker maken voor zijn ontbijt.
Moeten jullie dit ook doen?
Vooralsnog gaat het supergoed met onze kleine man. Hij is al bijna 4 maanden niet meer opgenomen geweest. We weten echter, dat zodra hij gaat spugen, we linea recta naar het ziekenhuis moeten. Dus als hij 's nachts soms wakker wordt en huilt, ben je iedere keer bang dat hij gaat spugen (dat gebeurde nl het eerste jaar erg veel).
Ondertussen zijn we dus al maanden bezig met onderzoeken wat hij heeft. Een half jaar om precies te zijn. We weten dat het erg lang kan duren voordat ze diagnose kunnen stellen, en zelfs dat ze er soms helemaal niet achter komen... :(
De manier waarop hij op een infectie reageert, doet sterk vermoeden dat hij toch een stofwisselingsziekte heeft.
Hebben ze bij jouw dochter alleen bloedonderzoek gedaan?
Bij ons zoontje hebben ze vele bloedonderzoek gedaan, meerdere echo's van zijn lever gemaakt, zijn ogen onderzocht en een een huidbiopt genomen. Ze zoeken nu in de zeldzame hoek van de toch al zeldzame stofwisselingsziekten. Begin augustus moeten we weer voor controle en dan gaan we het waarschijnlijk hebben over het nemen van een leverbiopt. Maar dat moet onder narcose gebeuren en brengt de nodige risico's met zich mee, dus doen ze alleen als laatste onderzoeksmiddel zogezegd.
Heeft het verder nog beperkingen opgelegd voor jouw dochtertje?
En als ik je goed begrijp zijn ze nu helemaal gestopt met zoeken naar een stofwisselingsziekte? Als verders niets in die richting wijst, ist alleen maar beter toch. Gelukkig maar.
Ben je nooit ongerust als ze eens slecht eet? Ik merk dat als mijn zoontje weinig eet, ik toch wel wat angstig ben. Zou zijn suiker goed zijn? Of als hij, zoals laatst, wat trillerig was in de ochtend.
Mijn zoontje mag bijv. niet meer naar het kdv, ivm het infectiegevaar voor hem. Ook kunnen we niet op visite gaan als er iemand ziek is (zelfs verkouden of keelpijn kan voor hem een gevaar zijn) Verder heeft hij een vetbeperkt dieet.
Ik hoor graag van je.
Zal in augustus wel laten weten hoe/wat.
Groetjes
Fijn dat het goed gaat met je dochtertje. En zekers ook dat je haar niet meer zo vaak hoeft te prikken.
Wat moet dat vreselijk zijn geweest, je kindje zo in bed aantreffen.....
Wij hoeven niet te prikken, zolang we hem met regelmaat wat te eten geven, doet zijn bloedsuikerspiegel het goed.
Hij mag niet langer dan 8 uur vasten, dus we moesten hem weer om fles om 23 uur gaan geven (we waren juist net blij daar vanaf te zijn). Daar moeten 2 schepjes fantomalt doorheen. En om 7 uur moeten we hem weer wakker maken voor zijn ontbijt.
Moeten jullie dit ook doen?
Vooralsnog gaat het supergoed met onze kleine man. Hij is al bijna 4 maanden niet meer opgenomen geweest. We weten echter, dat zodra hij gaat spugen, we linea recta naar het ziekenhuis moeten. Dus als hij 's nachts soms wakker wordt en huilt, ben je iedere keer bang dat hij gaat spugen (dat gebeurde nl het eerste jaar erg veel).
Ondertussen zijn we dus al maanden bezig met onderzoeken wat hij heeft. Een half jaar om precies te zijn. We weten dat het erg lang kan duren voordat ze diagnose kunnen stellen, en zelfs dat ze er soms helemaal niet achter komen... :(
De manier waarop hij op een infectie reageert, doet sterk vermoeden dat hij toch een stofwisselingsziekte heeft.
Hebben ze bij jouw dochter alleen bloedonderzoek gedaan?
Bij ons zoontje hebben ze vele bloedonderzoek gedaan, meerdere echo's van zijn lever gemaakt, zijn ogen onderzocht en een een huidbiopt genomen. Ze zoeken nu in de zeldzame hoek van de toch al zeldzame stofwisselingsziekten. Begin augustus moeten we weer voor controle en dan gaan we het waarschijnlijk hebben over het nemen van een leverbiopt. Maar dat moet onder narcose gebeuren en brengt de nodige risico's met zich mee, dus doen ze alleen als laatste onderzoeksmiddel zogezegd.
Heeft het verder nog beperkingen opgelegd voor jouw dochtertje?
En als ik je goed begrijp zijn ze nu helemaal gestopt met zoeken naar een stofwisselingsziekte? Als verders niets in die richting wijst, ist alleen maar beter toch. Gelukkig maar.
Ben je nooit ongerust als ze eens slecht eet? Ik merk dat als mijn zoontje weinig eet, ik toch wel wat angstig ben. Zou zijn suiker goed zijn? Of als hij, zoals laatst, wat trillerig was in de ochtend.
Mijn zoontje mag bijv. niet meer naar het kdv, ivm het infectiegevaar voor hem. Ook kunnen we niet op visite gaan als er iemand ziek is (zelfs verkouden of keelpijn kan voor hem een gevaar zijn) Verder heeft hij een vetbeperkt dieet.
Ik hoor graag van je.
Zal in augustus wel laten weten hoe/wat.
Groetjes
dinsdag 26 juni 2007 om 19:56
Hoi Simbaatje,
Ja, bij mijn dochter hebben ze alleen maar bloedonderzoek gedaan.
Heel uitgebreid, alles wat er te testen valt hebben ze ook getest. Daar is helaas niks uitgekomen, volgens de kinderarts heeft ze een stofwisselingsziekte die nog niet getest kan worden.
Uit voorzorg krijgt Mirthe sávonds om 19.00 uur nog een mueslireep (zonder suiker) en een bekertje diksap of iets dergelijks, daarmee komt ze de nacht (meestal) zonder problemen door.
Het is altijd erg jammer dat je op een dergelijk onderzoek zo lang met wachten, maar ja het is niet anders.
We hebben namelijk ook een zoon van 4 half, en vermoedelijk heeft ie adhd. Ik mei hebben we een doorverwijzing gekregen om hem te laten testen, en in augustus zijn we pas aan de beurt ( voor een intakegesprek) welzijn van je kind noemen ze zoiets, ik kan me hier echt kwaad om maken, maar dat heeft toch eigenlijk geen zin. Het is gewoon een schande dat het allemaal zo lang moet duren. In de tussentijd kun je het je opsoppen. Zelf zijn we alvast begonnen met kleurstofvrij (voor zover dat kan) en suikervrij, maar het helpt niet veel moet ik zeggen.
Maar genoeg over dat.....
Hoe is het nu met je zoontje? Ik snap je angst heel goed, als je kind doodziek is geweest, dan kun je dat moeilijk vergeten, het beeld blijft voor altijd in je geheugen gegrift.
Ik wil je sterkte wensen de komende tijd, en ik hoop dat je hjier nog eens een berichtje achterlaat.
Groetjes Muke.
Ja, bij mijn dochter hebben ze alleen maar bloedonderzoek gedaan.
Heel uitgebreid, alles wat er te testen valt hebben ze ook getest. Daar is helaas niks uitgekomen, volgens de kinderarts heeft ze een stofwisselingsziekte die nog niet getest kan worden.
Uit voorzorg krijgt Mirthe sávonds om 19.00 uur nog een mueslireep (zonder suiker) en een bekertje diksap of iets dergelijks, daarmee komt ze de nacht (meestal) zonder problemen door.
Het is altijd erg jammer dat je op een dergelijk onderzoek zo lang met wachten, maar ja het is niet anders.
We hebben namelijk ook een zoon van 4 half, en vermoedelijk heeft ie adhd. Ik mei hebben we een doorverwijzing gekregen om hem te laten testen, en in augustus zijn we pas aan de beurt ( voor een intakegesprek) welzijn van je kind noemen ze zoiets, ik kan me hier echt kwaad om maken, maar dat heeft toch eigenlijk geen zin. Het is gewoon een schande dat het allemaal zo lang moet duren. In de tussentijd kun je het je opsoppen. Zelf zijn we alvast begonnen met kleurstofvrij (voor zover dat kan) en suikervrij, maar het helpt niet veel moet ik zeggen.
Maar genoeg over dat.....
Hoe is het nu met je zoontje? Ik snap je angst heel goed, als je kind doodziek is geweest, dan kun je dat moeilijk vergeten, het beeld blijft voor altijd in je geheugen gegrift.
Ik wil je sterkte wensen de komende tijd, en ik hoop dat je hjier nog eens een berichtje achterlaat.
Groetjes Muke.
