Driftige dreumes 13 maanden

15-05-2008 13:44 20 berichten
Alle reacties Link kopieren
Even een vraagje:



Ik heb een dochtertje van 13 maanden oud. Een schatje, eerlijk waar. Maar naar mijn idee is ze behoorlijk driftig.

Als ze haar zin niet krijgt, als ik iets van haar afpak waar ze niet aan mag zitten of haar ergens weghaal waar ze niet naar toe mag wordt ze echt driftig. Ze gaat dan gillen en spartelen enzo. Vaak is het met een beetje afleiding wel weer te verhelpen.

Maar ik merk dat ik het soms ook zat ben en dat ik dan ook wel eens 'boos' op haar wordt. Maar ze snapt volgens mij helemaal niet waar het om gaat en dan voel ik me soms schuldig.



Mijn vraag is dus: is dit normaal voor een kindje van 13 maanden? Of herkennen jullie dit wel? En hoe ga je hier op een goede manier mee om? Begrijpt een kleintje van 13 maanden ¨¹berhaupt wel dat dit ongewenst gedrag is?



Liefs,

Duotje (¡â)
Is normaal. (En bloedirritant, bij tijd en wijle X-D )



Heel veel herhalen, herhalen, en herhalen dat iets niet mag. Probeer het ongewenste gedrag voor te zijn, dat als je ziet dat ze ergens naartoe gaat waar ze niet mag wezen, of iets wil pakken, dat je iets zegt als "Denk erom, voorzichtig met de plant/ de afstandsbediening is van papa en mama/ de tas is van mama/ de oven is heet" etc. Je kan haar eventueel meteen iets anders geven. Bijvoorbeeld een speeltelefoon ipv jouw mobieltje, en daar dan bij zeggen "Dit mag je wel". Als je het positief benadert, ligt de nadruk niet zo ontzettend op 'nee' en 'niet', waardoor die woorden hun kracht behouden, en voel je jezelf ook niet de hele tijd politie-agent.



Mijn zoon is nu 13 maanden, en heeft hetzelfde gedrag. Mijn dochter had het ook, en wij hebben voor deze aanpak gekozen, omdat we dat zelf het prettigst vonden. "Laat de kast maar dicht' klinkt een stuk leuker dan "Niet aan de kast zitten". Bovendien kan je je kind dan heel makkelijk prijzen als het de kast inderdaad weer dicht doet.



En na een tijdje hebben ze het heus door. Echt waar. Kan wel even duren 8-P
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat als je je dochter ergens weghaalt of haar iets afpakt en ze gaat gillen dat dat wel normaal gedrag is. (Doet de mijne ook ;-) )

Ik leidt haar daarna gewoon af.

Naar mijn mening zijn ze op deze leeftijd nog te jong om te begrijpen wat ongewenst gedrag is. Je moet natuurlijk wel blijven corrigeren, maar er niet vanuit gaan dat ze dat dan onthoudt, 10 minuten later gebeurt het gewoon weer, en ik denk dat dat normaal is.



Wat de goede manier is om ermee om te gaan hangt denk ik af van jezelf en van je kind. Wat vindt jij een prettige manier?



Mijn dochter probeert ook eindeloos uit en probeert overal een spelletje van te maken. Ik heb dus een paar dingen die ik absoluut niet wil hebben, en die corrigeer ik dus ook iedere keer heel consequent (Bijvoorbeeld de fles op de grond gooien als die leeg is, eten op de grond gooien, dingen die op de grond liggen in de mond stoppen). En verder mag ze een heleboel dingen wel doen, in het kader van de wereld ontdekken.
En as we speak is er een Jommetje Heul Erg Boos omdat ie mijn pennen niet mag hebben...





:rofl:



Ik vind het ook echt wel grappig, hoe ze zo ont-zet-tend-BOOS kunnen worden om hele kleine dingetjes :)
Alle reacties Link kopieren
heel herkenbaar. Ik vind het heel vervelend van mezelf dat ik er zo geirriteerd van kan raken. Van dat driftige gedrag bedoel ik. Mijn zoon doet het op dit moment bij het avondeten. Gemiddeld gaat hij daardoor zo 3x per week zonder eten naar bed omdat hij bedacht heeft dat hij niet wil en gaat gillen als je hetnog een keer aanbiedt. Hij is nu ruim 16 maanden.



Ik hou me maar voor ogen dat het ongetwijfeld ook weer een fase is....
Hier ook een driftige dreumes van inmiddels al zestien maanden. Ik negeer de driftbui, leid hem ook niet af met iets anders en ga hem ook niet troosten. Hij mag best boos zijn als iets niet mag, ik zeg dan wel iets in de richting van dat ik snap dat hij boos is maar doe er verder niets mee. Hij ziet vanzelf wel iets anders waardoor hij afgeleid wordt.



Prijzen voor goede dingen is idd heel belangrijk! Ook als ze lief aan het spelen is. Niet denken dat je haar stoort als je een complimentje maakt. En zeg niet overal nee op, de hele dag nee horen is frustrerend voor haar, en uiteindelijk dus ook van jou. Bedenk dus heel goed wat je echt niet wil hebben, zeg daar nee op. (zoon mag bv echt niet aan de kattenbak komen (vies), de trap opklimmen (gevaarlijk) etc. Mobieltjes e.d. hou ik van te voren al buiten bereik en als hij bv naar buiten wil terwijl ik niet kan leidt ik hem af voordat hij een driftbui krijgt).



Heel veel succes met je driftige dreumes (en hou het topic peuterpuber ook maar vast in de gaten X-D )
@krokusje, kan jouw zoon echt bedenken dat hij niet wil eten? Is hij niet gewoon te moe of al over zijn honger heen/ nog geen honger? Die van mij is een maand jonger, maar geloof echt nog niet dat hij dat kan bedenken (of onderschat ik de mijne nou, hij heeft ook al donders goed door hoe je bedtijd kan rekken).
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor volkomen normaal! Ik heb hier ook zo'n groen driftkikkertje. Is inmiddels al wat ouder, maar van tijd tot tijd heeft ie even zo'n lekkere fase met driftbuien. Compleet met op de grond liggen en stampen erbij enzo... haha! Wat mij het beste helpt: volslagen negeren!
En na de driftbui komt ie wel een knuffel halen :love:



Mijn zoon kan ook al besluiten of ie wel of niet wil eten. Irritant, maar as ie niet wil, dan wil ie niet. Haalt ie met de volgende maaltijd wel weer in...
Alle reacties Link kopieren
@beer: eten op de grond gooien doet ze inderdaad ook. En ik wil het ook niet hebben, maar op de één of andere manier krijgt ze het toch steeds voor elkaar. Hoe doe jij dat dan?



Hmmm nou blijkbaar is het toch soort van normaal gedrag.



Ik vind het soms heus vervelend, maar wordt er over het algemeen niet kwaad van ofzo. Maar ja, als je zelf ook wel eens niet lekker in je vel zit kan het wel eens gebeuren hè. Maar ik wil er vooral gewoon op een goede manier mee omgaan, vandaar mijn vraag.

Maar het is fijn te horen dat het herkenbaar is voor jullie.

En ja voorkomen is inderdaad wel een goed idee, al gaat dat waarschijnlijk niet altijd lukken.
Eten op de grond gooien: Check. Vooral ook leuk omdat de hond eraan komt gerend om het op te eten.



Hier helpt het prima om eerst een keer nee te zeggen en bij herhaling zonder wat te zeggen het bord weg te zetten. Daar schrikt hij van en negen van de tien keer als ik zijn bord terug geef eet hij netjes verder, de tiende keer heeft hij gewoon geen honger meer en haal ik het bord helemaal weg.



Overigens eet zoon zelf, en heb ik hem inmiddels aangeleerd om als hij genoeg heeft gehad zijn bord van zich af te schuiven (en hij pakt tegenwoordig dan zelf een doekje uit de doos om te poetsen, maar dat deed hij met 13 maand ook nog niet).
Alle reacties Link kopieren
freya25 schreef op 15 mei 2008 @ 14:12:

@krokusje, kan jouw zoon echt bedenken dat hij niet wil eten? Is hij niet gewoon te moe of al over zijn honger heen/ nog geen honger? Die van mij is een maand jonger, maar geloof echt nog niet dat hij dat kan bedenken (of onderschat ik de mijne nou, hij heeft ook al donders goed door hoe je bedtijd kan rekken).




Tja, ik weet niet of het echt om het eten gaat of dat meneer bedacht heeft dat dat een leuk moment is om het woordje nee in de praktijk te brengen. Hij lijkt gewoon NEE in zijn hoofd te hebben en dan maakt het niet uit wat er voor hem staat (behalve koekjes....). Het kan rustig iets zijn waarvan hij de week ervoor gesmuld heeft. We eten meestal om 17.30 met z'n drieen aan tafel. Eerder kan niet omdat we dan werken. Heb ook wel geprobeerd om hem eerder iets te eten te geven, maar hij eet meestal het beste als we aan tafel eten met z'n drieen.



Ach, overdag eet hij goed. Verhongeren zal hij niet. Alleen de driftbuien rondom eten gaan wel irriteren. Ook al doen wij er al niet meer moeilijk om. Niet meer eten? Prima, dan maar alleen een klein beetje vla als wij klaar zijn met het warme eten.
Als Jommetje het eten op de grond gooit, waarschuwen we hem twee keer. Doet ie het nog een keer, dan schuiven we hem met z'n hoge stoel van tafel weg. )(uiteraard zonder eten) "Als je met eten gooit, kun j e niet bij ons aan tafel zitten" Na een minuutje vragen of ie weer bij ons aan tafel wil, en nog een keer zeggen dat ie het eten dan moet eten en niet moet gooien.
p.s. hier geld trouwens bij alles wat niet mag dat ik zo min mogelijk reageer. Gewoon kort en duidelijk nee en na de derde keer haal ik hem weg en zet hem aan de andere kant van de kamer neer. Als ik uitgebreid nee ga zeggen of wat voor een reactie dan ook geef gaat hij het juist meer herhalen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochtertje heeft hier ook last van, ik weet niet precies meer hoe oud ze nu was toen we ermee begonnen.. ze is nu 2, maar wij zetten haar dus bij 'ongewenst gedrag' heel even in de gang op de grond, op een vaste plek. Zeggen dan even je bent stout want...

Daar moet ze dan ongeveer 2 minuutjes zitten en als ze dan terugkomt gedraagt ze zich weer normaal. En sowieso moet ik zeggen dat sinds we daarmee begonnen zijn, haar gedrag heel positief veranderd is.
@krokus: Of ik heb gewoon een klein vreetzakje. Een maaltijd overslaan gebeurt hier ook wel eens, maar komt denk ik nog niet eens 1 keer in de week voor. En wij eten pas rond half zeven. Wel krijgt hij tegenwoordig zijn fruit laat in de middag omdat hij het anders niet redt tot half zeven.



Vroeg me gewoon af of je echt bedoelde dat hij niet at omdat hij voelt dat hij daar macht in had, zoals peuters dat kunnen. Zie ik mijn bijdehante menneke nl echt nog niet doen, maar miss ben ik wel te naief.
Alle reacties Link kopieren
ik weet ook niet of het een gevoel van macht hebben is. Hij ziet natuurlijk wel dat wij het vervelend vinden, maar we maken er geen punt (meer) van. Eet je niet? Dan niet.
Alle reacties Link kopieren
Eten op de grond gooien (en trouwens ook dingen van de grond rapen en in de mond stoppen) doet ze alleen omdat het niet mag. Ze steekt haar handje met een stukje brood erin heel uitdagend naar opzij, en kijkt me aan, als ik dan zeg nee, dan laat ze het juist vallen. Hier is gebleken dat als ik zie dat ze daarmee begint ik het beste alles kan negeren en de andere kant uitkijken, steekt ze het brood gewoon in haar mond....

Dingen van de grond in de mond stoppen doet ze ook alleen als ik er bij ben, zijn mijn ouders of vriend erbij dan doet ze dat echt niet.

En voor die andere dingen is het inderdaad 2 keer nee, en doet ze het nog dan het bord weg zodat ze er niet meer bij kan.



En ik weet niet of het scheelt maar bij onschuldige dingen laat ik haar dus wel uitdagen en speel ik mee, en dan vindt ze het geweldig.

Ik denk dat haar ondeugendheid vooral te maken heeft met reactie uitlokken en proberen overal een spelletje van te maken. Bij somige dingen wil ik dat niet hebben en ga ik er niet op in, maar bij andere dingen is dat prima, en gezellig...
Alle reacties Link kopieren
@winterlelie, hoe voorkom je dat je kind gaat keten op de gang? Dat doet die van mij nl.
Alle reacties Link kopieren
@ Beer: dat aankijken en daarna op de grond gooien: ja herkenbaar.



Het overal spelletjes van maken: herken ik niet zo. Ik weet niet of het zo is. Maar het is best mogelijk.



We draaien haar inderdaad soms wel van tafel weg als ze het al te bont maakt. Maar verder is ze nog te klein om echt dingen te begrijpen die ik tegen haar zeg geloof ik.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven