Kinderen
alle pijlers
ervaring gezocht: verhuizen met kinderen, netwerk opbouwen
zondag 29 juni 2008 om 12:54
Wij denken er al 1,5 jaar over om te verhuizen naar de andere kant van het land (van Noord-Holland naar de stad Groningen).
Wat begonnen is als iets oppervlakkigs (lage huizenprijzen en Groningen vinden we een hele leuke stad) lijkt nu opeens serieuzere vormen aan te gaan nemen. De kans is groot dat mijn man voor zijn werk overgeplaatst gaat worden naar Groningen. Toeval?
Het enige waar ik tegenop zie is het volgende. Wij zijn mensen die nogal graag gebruik maken van oppas. Regelmatig zitten mijn zusje, of mijn (schoon)ouders een dag of avond bij ons zodat wij samen weg kunnen. Of, we laten 1 van onze twee kinderen achter bij de buren om me de ander naar de huisartsenpost te rijden. Ook heb ik hier veel vriendinnen met kinderen in dezelfde leeftijd waar mijn zoons en ik vaak even langs gaan overdag,
Dat is iets wat ik natuurlijk heel erg ga missen. Om onszelf maak ik me niet zoveel zorgen. We zijn mensen met veel hobby's en maken snel contact met mensen, het gaat mij meer om je netwerk wat je mist...
Ik ben op zoek naar ervaringen. Hoe snel leerde je mensen kennen en had jij een nieuw netwerk opgebouwd? Viel dat mee of tegen? Mijn kinderen zullen, als het doorgaat (en dat is nog de vraag) 4 en 2 jaar oud zijn tegen die tijd.
Wat begonnen is als iets oppervlakkigs (lage huizenprijzen en Groningen vinden we een hele leuke stad) lijkt nu opeens serieuzere vormen aan te gaan nemen. De kans is groot dat mijn man voor zijn werk overgeplaatst gaat worden naar Groningen. Toeval?
Het enige waar ik tegenop zie is het volgende. Wij zijn mensen die nogal graag gebruik maken van oppas. Regelmatig zitten mijn zusje, of mijn (schoon)ouders een dag of avond bij ons zodat wij samen weg kunnen. Of, we laten 1 van onze twee kinderen achter bij de buren om me de ander naar de huisartsenpost te rijden. Ook heb ik hier veel vriendinnen met kinderen in dezelfde leeftijd waar mijn zoons en ik vaak even langs gaan overdag,
Dat is iets wat ik natuurlijk heel erg ga missen. Om onszelf maak ik me niet zoveel zorgen. We zijn mensen met veel hobby's en maken snel contact met mensen, het gaat mij meer om je netwerk wat je mist...
Ik ben op zoek naar ervaringen. Hoe snel leerde je mensen kennen en had jij een nieuw netwerk opgebouwd? Viel dat mee of tegen? Mijn kinderen zullen, als het doorgaat (en dat is nog de vraag) 4 en 2 jaar oud zijn tegen die tijd.
zondag 29 juni 2008 om 13:02
Als je er open voor staat (en dat zit wel goed volgens mij) dan kan je best snel weer een netwerkje hebben opgebouwd.
Wij wonen sinds 3 jaar in een andere plaats en kennen toch al aardig wat mensen terwijl we er niet bewust ons best voor hebben gedaan.
Buren moet je natuurlijk maar net geluk mee hebben. Dat hadden wij wel en dat scheelt gigantisch, zeker als je even snel weg moet naar bijvoorbeeld de huisartsenpost.
Verder doet lid worden van een sportvereniging het altijd goed.
En als je kinderen op de creche, peuterspeelzaal of op school zitten dan kan je daar ook snel contacten opbouwen, zeker als je helpt bij activiteiten of in de ouderraad gaat.
Wij wonen sinds 3 jaar in een andere plaats en kennen toch al aardig wat mensen terwijl we er niet bewust ons best voor hebben gedaan.
Buren moet je natuurlijk maar net geluk mee hebben. Dat hadden wij wel en dat scheelt gigantisch, zeker als je even snel weg moet naar bijvoorbeeld de huisartsenpost.
Verder doet lid worden van een sportvereniging het altijd goed.
En als je kinderen op de creche, peuterspeelzaal of op school zitten dan kan je daar ook snel contacten opbouwen, zeker als je helpt bij activiteiten of in de ouderraad gaat.
zondag 29 juni 2008 om 13:03
Ga in een klein dorp wonen, nodig de buren uit op de koffie (zoals het hoort) en je krijgt binnen no-time weer een netwerk.
Je oudste gaat zo te zien ook naar school, zo ontmoet je meteen de moeders van de andere kinderen. Nodig ze een keer bij je uit. Hartstikke gezellig. Word lid van de plaatselijke buurt vereniging of wat dan ook. Geef je op als vrijwilliger en/of neem een (parttime) baan.
Je lijkt me iemand die wel weet hoe die sociale kontakten moet maken, dus dat zou prima moeten lukken.
Ik heb zelf geen kinderen, maar ben in mijn leven erg veel verhuisd. In het begin is het even investeren in nieuwe contacten, maar je zal merken dat dat prima gaat als je je open stelt. En het voordeel is dat de oudste naar school gaat. Hartstikke makkelijk. Mijn moeder had destijds via ons ook veel nieuwe kontakten opgebouwd.
Je oudste gaat zo te zien ook naar school, zo ontmoet je meteen de moeders van de andere kinderen. Nodig ze een keer bij je uit. Hartstikke gezellig. Word lid van de plaatselijke buurt vereniging of wat dan ook. Geef je op als vrijwilliger en/of neem een (parttime) baan.
Je lijkt me iemand die wel weet hoe die sociale kontakten moet maken, dus dat zou prima moeten lukken.
Ik heb zelf geen kinderen, maar ben in mijn leven erg veel verhuisd. In het begin is het even investeren in nieuwe contacten, maar je zal merken dat dat prima gaat als je je open stelt. En het voordeel is dat de oudste naar school gaat. Hartstikke makkelijk. Mijn moeder had destijds via ons ook veel nieuwe kontakten opgebouwd.
zondag 29 juni 2008 om 13:03
zondag 29 juni 2008 om 13:32
Qua familie is het natuurlijk wat lastiger zat ik me net te bedenken. Ik kan me voorstellen dat een zus of ouder wat sneller/makkelijk ingeschakeld is als je een avond weg wil. Daar zal je dus een oppas voor in moeten schakelen (heb daar zelf niet zo'n ervaring mee aangezien familie bij ons te ver weg woont en we in de praktijk zelden samen 's avonds weg gaan).
zondag 29 juni 2008 om 13:44
Mijn familie woont ook drie kwartier rijden weg (en mijn schoonfamilie vijf uur ), maar toch gaan we wel geregeld samen weg hoor. Wij kwamen hier vier jaar geleden wonen (toen nog zonder kinderen) en hebben nu een aantal oppassen achter de hand. Buurmeisje van 16 komt geregeld een avondje, vriendin van zwangerschapsgym past vaak op (en ik op haar dochter, de meiden zijn ook al dikke vriendinnen), via kdv en uit de straat ken ik ook genoeg mensen bij wie ik haar zou durven brengen als het dringend is (zoals naar de huisartsenpost). Juist als je kinderen hebt komt dat vanzelf! En soms brengen we haar naar opa en oma, gaan daar in de buurt uit, en nemen haar 's avonds laat weer mee terug! M.a.w. ik had vooral na de geboorte van dochter vrij snel een oppas-netwerk, half jaar ofzo. Toen woonde ik hier al wel even (2 jr geloof ik), maar ik ben niet het type dat met alle buren op straat blijft staan kletsen (elevman wel)..
zondag 29 juni 2008 om 14:29
Oppassen zat hier hoor, maar ik heb 3 jonge kinderen en dus was er bijna altijd nog wel 1 die ik nog borstvoeding gaf of ik was hoogzwanger. Dus vaak ook gewoon geen zin om nogeens samen te gaan feesten .
Kinderen even naar buren brengen als ik naar dokter of tandarts moet is geen enkel probleem, we hebben een prima burennetwerk. Het is mijn ervaring dat je met kinderen veel sneller kennissen opbouwt en ook sneller even een praatje met andere ouders op straat maakt.
Kinderen even naar buren brengen als ik naar dokter of tandarts moet is geen enkel probleem, we hebben een prima burennetwerk. Het is mijn ervaring dat je met kinderen veel sneller kennissen opbouwt en ook sneller even een praatje met andere ouders op straat maakt.