Kinderen
alle pijlers
Ervaring met Dostinex of ander medicijn tegen borstvoeding?
dinsdag 8 januari 2008 om 16:32
In april verwacht ik mijn eerste kindje, ik wil en kan waarschijnlijk ook geen borstvoeding geven. Nu heb ik bij de huisarts na lang zeuren een recept voor dostinex gegegeven, welke hij liever niet gaf omdat die stuwingen wel "meevallen". Ik heb al maanden last van mijn borsten en wil er dus na de bevalling zo snel mogelijk van af zijn!
Wie heeft ervaringen met Dostinex of andere middelen die de productie van borstmelk tegengaan?
Alvast bedankt!
Wie heeft ervaringen met Dostinex of andere middelen die de productie van borstmelk tegengaan?
Alvast bedankt!
dinsdag 8 januari 2008 om 17:43
Hallo,
Na de geboorte van mijn zoontje heb ik ook een medicijn gekregen wat de borstvoeding platlegde (ik weet niet wat voor een merk of zo). Ik heb nog een paar weken af en toe een druppeltje vocht/melk verloren, maar nooit last gehad van stuwing of pijnlijke borsten. Alle beschreven bijwerkingen komen mij niet bekend voor. Ik werd, net als elk ander, dagelijks door de kraamhulp gebraagd of ik last had van stuwing, rode vlekke, ontstoken borsten. Ik heb werkelijk geen enkele van de bijwerkingen gehad. Ik was ontzettend blij dat deze mogelijkheid bestond en het haalde een zorg bij me weg. In Italie krijgen vrouwen dit medicijn zodra ze weer gaan werken, in NL wordt er zo moeilijk over gedaan. Ik heb over de hele wereld gereisd: je kunt echt qua medicijnen overdrijven, ben ik het mee eens, maar in NL krijgen we juist bijna nooit medicijnen (voorbeeld: oorontsteking in Thailand: 7 verschillende soorten medicijnen incl. antibiotica en in NL: niets....alleen als je aan de antibiotica al bent dan moet je doorgaan).
Maar goed: Meis, succes ermee en ik hoop dat het medicijn je brengt wat je zoekt.
Groet Parelhoen
Na de geboorte van mijn zoontje heb ik ook een medicijn gekregen wat de borstvoeding platlegde (ik weet niet wat voor een merk of zo). Ik heb nog een paar weken af en toe een druppeltje vocht/melk verloren, maar nooit last gehad van stuwing of pijnlijke borsten. Alle beschreven bijwerkingen komen mij niet bekend voor. Ik werd, net als elk ander, dagelijks door de kraamhulp gebraagd of ik last had van stuwing, rode vlekke, ontstoken borsten. Ik heb werkelijk geen enkele van de bijwerkingen gehad. Ik was ontzettend blij dat deze mogelijkheid bestond en het haalde een zorg bij me weg. In Italie krijgen vrouwen dit medicijn zodra ze weer gaan werken, in NL wordt er zo moeilijk over gedaan. Ik heb over de hele wereld gereisd: je kunt echt qua medicijnen overdrijven, ben ik het mee eens, maar in NL krijgen we juist bijna nooit medicijnen (voorbeeld: oorontsteking in Thailand: 7 verschillende soorten medicijnen incl. antibiotica en in NL: niets....alleen als je aan de antibiotica al bent dan moet je doorgaan).
Maar goed: Meis, succes ermee en ik hoop dat het medicijn je brengt wat je zoekt.
Groet Parelhoen
dinsdag 8 januari 2008 om 17:48
parelhoen, die antibiotica discussie is een beetje off topic, maar inderdaad krijg je in nederland nauwelijks antibiotica voorgeschreven en doen ze er hier heel moeilijk over in vergelijking met andere landen, maar wel met als gevolg dat veel resistente stammen hier ook niet voorkomen en nederland wat dat betreft het beter doet dan andere landen.
In sommige gevallen kan ik me voorstellen dat je kiest voor een middel dat de borstvoeding remt, maar in veel gevallen is het een natuurlijk proces wat vanzelf ook goed gaat en waar je helemaal niet zo veel last van hoeft te hebben.
In sommige gevallen kan ik me voorstellen dat je kiest voor een middel dat de borstvoeding remt, maar in veel gevallen is het een natuurlijk proces wat vanzelf ook goed gaat en waar je helemaal niet zo veel last van hoeft te hebben.
dinsdag 8 januari 2008 om 17:53
Heb niet alle reacties gelezen dus waarschijnlijk al dit advies gekregen. Heb zelf 2 dagen parlodel (bromocriptine) geslikt en toen is mijn borstvoeding meteen gestopt. Heb zelf 6 weken volledige borstvoeding gegeven. Als je nog niet gestart bent met borstvoeding hoef je het waarschijnlijk veel minder lang te slikken (waarschijnlijk maar één dag). De huisarts gaf het advies het twee weken achter elkaar te slikken maar na twee dagen merkte ik al dat het weg was. Het is een middel tegen parkinson maar wordt ook aan vrouwen gegeven die geen borstvoeding kunnen geven. Heeft aardig wat bijwerkingen maar niet als je het zo kort gebruikt. Heb nog aardig wat over..dus....(lekker ethisch verantwoord haha)
Daniëlle
Daniëlle
dinsdag 8 januari 2008 om 18:07
Dank voor alle snelle reacties..
Ik had niet verwacht dat mijn arts er zo moeilijk over zou doen, en aangezien ik er haast nooit kom en er nu dus toevalig was, heb ik maar liever alvast t recept in handen, zo kan ik nog beslissen wel/niet, en de dokter kon niet uitleggen waarom niet vandaar mijn vraag hier..
Ik wil geen borstvoeding geven maar kan het waarschijnlijk ook niet, maar wil niet staat eerlijk gezegd bovenaan, maar het is absoluut niet de bedoeling hier een discussie over te beginnen, ik wil echt graag alleen reacties van vrouwen die met dostinex of andere middelen goede of slechte ervaringen hebben, meer niet!
Ik wil de pijn in mijn borsten ook niet echt omschrijven als ongemak, het doet af en toe echt vreselijke pijn en heb zelfs al een onsteking gehad...van vriendinnen hoorde ik dat de stuwingen deze pijnen in t kwadraat zijn, vandaar dus mijn angst!
In ieder geval albast bedankt voor de reacties so far!
Ik had niet verwacht dat mijn arts er zo moeilijk over zou doen, en aangezien ik er haast nooit kom en er nu dus toevalig was, heb ik maar liever alvast t recept in handen, zo kan ik nog beslissen wel/niet, en de dokter kon niet uitleggen waarom niet vandaar mijn vraag hier..
Ik wil geen borstvoeding geven maar kan het waarschijnlijk ook niet, maar wil niet staat eerlijk gezegd bovenaan, maar het is absoluut niet de bedoeling hier een discussie over te beginnen, ik wil echt graag alleen reacties van vrouwen die met dostinex of andere middelen goede of slechte ervaringen hebben, meer niet!
Ik wil de pijn in mijn borsten ook niet echt omschrijven als ongemak, het doet af en toe echt vreselijke pijn en heb zelfs al een onsteking gehad...van vriendinnen hoorde ik dat de stuwingen deze pijnen in t kwadraat zijn, vandaar dus mijn angst!
In ieder geval albast bedankt voor de reacties so far!
dinsdag 8 januari 2008 om 18:28
dinsdag 8 januari 2008 om 18:30
Ik heb ook maaaaanden last van mn borsten gehad. Schijnt een zwangerschapskwaaltje te zijn, je hoort er meer.
Maar het lijkt me niet echt goed voor je lijf om daar een onnatuurlijk middel voor te nemen. Beter kan je gewoon de stuwing op zijn beloop laten en veel koelen. Vergeleken met de bevalling is stuwing peanuts namelijk.
Weet je trouwens wat Dostinex met je borsten doet? Ik hield bij stuwing en geen bv kunnen geven al theezakjes over(kwam later wel weer goed door de Yasmin pil, maar toch), en ik vraag me af wat het doet als je je borsten met een middel sneller "leeg laat lopen", zeg maar.
Maar het lijkt me niet echt goed voor je lijf om daar een onnatuurlijk middel voor te nemen. Beter kan je gewoon de stuwing op zijn beloop laten en veel koelen. Vergeleken met de bevalling is stuwing peanuts namelijk.
Weet je trouwens wat Dostinex met je borsten doet? Ik hield bij stuwing en geen bv kunnen geven al theezakjes over(kwam later wel weer goed door de Yasmin pil, maar toch), en ik vraag me af wat het doet als je je borsten met een middel sneller "leeg laat lopen", zeg maar.
dinsdag 8 januari 2008 om 18:47
Meis, ik snap dat je geen discussie wilt over het niet willen geven van borstvoeding omdat je die keus vast al vaak genoeg moet verdedigen. Je hoeft ook niet op mijn post in te gaan, maar ik zou het wel fijn vinden als je hem wilt lezen met een open mind.
Mijn ervaring is dat veel vrouwen tegen borstvoeding opzien door een gebrek aan voorlichting. Ze denken dat het veel gedoe is, of dat ze het raar zullen vinden, een kind aan de borst. Ik heb een goede vriendin die dat ook dacht, maar die er ondanks forse weerstand in begin, toch over na ging denken nadat ze er een aantal keer met mij over had gepraat. Ze wilde het toen wel proberen, stoppen kan altijd nog als het je slecht bevalt.
Vorige week heeft ze definitief afgebouwd, na een half jaar moeiteloos voeden. Ze is hartstikke trots op zichzelf dat ze het heeft gedaan (en terecht!) en ze is zooo blij dat ze zich heeft laten overhalen! Het is haar alles meegevallen. Zowel het gedoe, als het rare idee. Toen haar kindje er eenmaal was, voelde het heel natuurlijk om het zelf te voeden, helemaal niet raar.
Misschien voor jou ook een idee, om je goed voor te laten lichten en pas de definitieve beslissing te maken als je kindje er is? Je hebt nu al genoeg aan je hoofd en er komt al zoveel op je af, je hoeft die beslissing nu nog niet te nemen. Als de tijd daar is, voel je je er misschien wel heel anders over. Je lijf heeft zo de gewoonte om op het juiste moment de juiste stofjes etc aan te maken die dat soort emoties in banen leidt. Dat gebeurde bij mijn vriendin ook. En geloof me, die had forse weerstand.
Enne dames; schampere reacties zullen Meis zeker niet helpen.....
Mijn ervaring is dat veel vrouwen tegen borstvoeding opzien door een gebrek aan voorlichting. Ze denken dat het veel gedoe is, of dat ze het raar zullen vinden, een kind aan de borst. Ik heb een goede vriendin die dat ook dacht, maar die er ondanks forse weerstand in begin, toch over na ging denken nadat ze er een aantal keer met mij over had gepraat. Ze wilde het toen wel proberen, stoppen kan altijd nog als het je slecht bevalt.
Vorige week heeft ze definitief afgebouwd, na een half jaar moeiteloos voeden. Ze is hartstikke trots op zichzelf dat ze het heeft gedaan (en terecht!) en ze is zooo blij dat ze zich heeft laten overhalen! Het is haar alles meegevallen. Zowel het gedoe, als het rare idee. Toen haar kindje er eenmaal was, voelde het heel natuurlijk om het zelf te voeden, helemaal niet raar.
Misschien voor jou ook een idee, om je goed voor te laten lichten en pas de definitieve beslissing te maken als je kindje er is? Je hebt nu al genoeg aan je hoofd en er komt al zoveel op je af, je hoeft die beslissing nu nog niet te nemen. Als de tijd daar is, voel je je er misschien wel heel anders over. Je lijf heeft zo de gewoonte om op het juiste moment de juiste stofjes etc aan te maken die dat soort emoties in banen leidt. Dat gebeurde bij mijn vriendin ook. En geloof me, die had forse weerstand.
Enne dames; schampere reacties zullen Meis zeker niet helpen.....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 8 januari 2008 om 18:58
Ik heb er even op gegoogled, en ik zou toch niet zo snel grijpen naar dit middel. Ik zou in ieder geval alle sites even doorlezen!
Van geneesmiddelenrepertorium.nl
DOSTINEX is bestemd voor het voorkomen of het onderdrukken van de lactatie post-partum: indien om dringende redenen preventie of onderdrukking van de lactatie aangewezen is, en algemene verpleegkundige maatregelen niet adequaat blijken te zijn, kan DOSTINEX worden toegepast
- hyperprolactinemie post-partum na een graviditeit welke mogelijk werd gemaakt door een behandeling met een dopamine-agonist;
- de geboorte van een dood kind of overlijden van het kind in puerperio;
- wanneer men na partus praematurus of maturus aansluitend met hormonale contraceptie wil beginnen;
- onderdrukken van de lactatie na abortus.
Ik snap dus wel dat je arts ietwat terughoudend was om dit voor te schrijven voor pijnlijke borsten, eerlijk gezegd....
Van geneesmiddelenrepertorium.nl
DOSTINEX is bestemd voor het voorkomen of het onderdrukken van de lactatie post-partum: indien om dringende redenen preventie of onderdrukking van de lactatie aangewezen is, en algemene verpleegkundige maatregelen niet adequaat blijken te zijn, kan DOSTINEX worden toegepast
- hyperprolactinemie post-partum na een graviditeit welke mogelijk werd gemaakt door een behandeling met een dopamine-agonist;
- de geboorte van een dood kind of overlijden van het kind in puerperio;
- wanneer men na partus praematurus of maturus aansluitend met hormonale contraceptie wil beginnen;
- onderdrukken van de lactatie na abortus.
Ik snap dus wel dat je arts ietwat terughoudend was om dit voor te schrijven voor pijnlijke borsten, eerlijk gezegd....
dinsdag 8 januari 2008 om 18:59
Ik heb beide gehad, en ik geef toe: stuwing is absoluut geen pretje. Maar als ik dan zou mogen kiezen tussen stuwing of een borstontsteking, doe mij dan toch maar stuwing. Ik heb zelf de ervaring dat een borstontsteking pijnlijker is dan stuwing.
En Poezewoes: wat heb je dat goed geschreven, ik word er jaloers van! Meis: wil je Poez' advies alsjeblieft overwegen?
anoniem_24114 wijzigde dit bericht op 08-01-2008 19:03
Reden: reactie op Poezewoes
Reden: reactie op Poezewoes
% gewijzigd
dinsdag 8 januari 2008 om 19:10
Meis, dit soort topics roepen bij mij altijd een soort sarcasme op, omdat ze meestal geopend worden door mensen die vooral keihard in de verdediging schieten met argumenten die allang achterhaald zijn.
Het tekent je, dat je er ronduit voor uit komt dat je het niet wilt, zonder gelijk met onzinargumenten te komen. Dat kan ik wel waarderen.
(ondanks dat ik zelf die keuze nooit vrijwillig zou maken en alsnog hoop dat je er bij de bevalling anders over denkt, ja, de eerste maanden borstvoeding kunnen heel zwaar zijn en echt niet alles is een roze wolk, maar dat ligt niet alleen aan wel of geen bv, maar daarna is bv zo makkelijk, zo leuk, zo fijn)
Het tekent je, dat je er ronduit voor uit komt dat je het niet wilt, zonder gelijk met onzinargumenten te komen. Dat kan ik wel waarderen.
(ondanks dat ik zelf die keuze nooit vrijwillig zou maken en alsnog hoop dat je er bij de bevalling anders over denkt, ja, de eerste maanden borstvoeding kunnen heel zwaar zijn en echt niet alles is een roze wolk, maar dat ligt niet alleen aan wel of geen bv, maar daarna is bv zo makkelijk, zo leuk, zo fijn)
dinsdag 8 januari 2008 om 19:37
Ik begrijp het, dat je er geen discussie over wilt beginnen, maar ik sluit me graag aan bij de post van Poezewoes. Laat je goed voorlichten!
Ik heb geen ervaring met het medicijn, maar ik wil nav de post van Parelhoen wel opmerken dat ik het nogal verschillende uitgangspunten vind om het middel te nemen; een doodgeboren kindje of geen BV willen geven.
Verder nog 1 ding: bij mijn 1e zwangerschap ook maanden "last" gehad van mijn borsten, die zich voorbereidden op de bevalling/BV geven, maar geen dag last gehad van stuwing. Dus wie weet krijg je er niet eens last van
dinsdag 8 januari 2008 om 19:50
Ik ga je niet overstelpen met pro-bv argumenten. Tenminste, niet met veel argumenten. Maar ik kan je wel aanraden een paar keer serieus na te denken over het gebruik van dit middel. Je hebt de bijwerkingen gelezen, en die zijn niet mis. Als je net bevallen bent, ben je toch al behoorlijk wankel. Je lichaam heeft een hoop te verduren gehad (een kind maken, het kind eruit duwen) en krijgt een hoop te verduren (weer wennen aan een ontzettend snel kelderende hormoonspiegel, al je organen moeten wennen aan een andere belasting, want ze hoeven opeens minder hard te werken en ze hebben meer ruimte).
Tel daar het slaapgebrek bij op wat je standaard hebt als je een verse baby in huis hebt, en dan kan je duizeligheid er niet bij gebruiken. Hoge bloeddruk ook niet. Wat als je duizelig wordt als je je baby vasthebt? Wat als je duizelig wordt als je s nachts gaat plassen en je kop stoot? Wat als je onder de douche staat en duizelig wordt? Je bent echt wankel na een bevalling, dit kun je er niet bij gebruiken, lijkt me.
Er zijn de laatste tijd onderzoeken geweest waaruit bleek dat het plotseling stilleggen van de lactatie het risico op borstkanker kan vergroten.
Artsen zijn niet voor niets terughoudens met dit middel. Een heel goede vriendin van me heeft vorig jaar haar kindje verloren, na een volledige zwangerschap. Ze kreeg geen dostinex, omdat de artsen bang waren voor teveel van dit soort bijwerkingen.
Er zijn andere middelen om je lactatie te remmen, maar ze zijn wat minder rigoureus. Draag een strakke beha. Drink per dag 3 kopjes saliethee, dat remt je productie ook, maar minder snel. (peterseliethee kan ook, maar dat is echt heel vies) Als je last hebt van de stuwing, kun je wat gekneusde koolbladeren in je beha doen, of een hydrofieldoek insmeren met kwark en die op je borsten leggen. Of een paracetamol of ibuprofen nemen. Als het echt begint te drukken kun je onder de douche de ergste druk wegmasseren.
Ik zou deze dingen eerst proberen. Als het echt ondraaglijk is, kun je altijd nog dostinex gebruiken. Zorg dan wel dat je veel hulp in huis hebt, zodat je niet alleen bent als je je naar gaat voelen.
Wat je ook kunt doen, is toch een paar dagen bv geven: je kindje krijgt dan tenminste het colostrum binnen, wat barst van de antostoffen en je kindje echt een superstart geeft. De darmpjes krijgen hun eerste beschermlaagje, wat krampjes helpt verminderen, wat ook wel erg fijn is. Als je het nog steeds niks vindt, kun je altijd nog stoppen. Stuwing komt pas na een paar dagen, en of je nou wel of niet voedt, dat maakt niet uit in de last ervan.
Ik vond de pijn van stuwing trouwens heel goed te verdragen. Ik was behoorlijk geschokt dat mijn tieten groter waren dan mijn hoofd maar met een goed steunende beha was dat te hebben. Ik had heel veel meer last van mijn knip (of bij mijn eerste: mijn keizersnedewond) dan van de stuwing.
Tel daar het slaapgebrek bij op wat je standaard hebt als je een verse baby in huis hebt, en dan kan je duizeligheid er niet bij gebruiken. Hoge bloeddruk ook niet. Wat als je duizelig wordt als je je baby vasthebt? Wat als je duizelig wordt als je s nachts gaat plassen en je kop stoot? Wat als je onder de douche staat en duizelig wordt? Je bent echt wankel na een bevalling, dit kun je er niet bij gebruiken, lijkt me.
Er zijn de laatste tijd onderzoeken geweest waaruit bleek dat het plotseling stilleggen van de lactatie het risico op borstkanker kan vergroten.
Artsen zijn niet voor niets terughoudens met dit middel. Een heel goede vriendin van me heeft vorig jaar haar kindje verloren, na een volledige zwangerschap. Ze kreeg geen dostinex, omdat de artsen bang waren voor teveel van dit soort bijwerkingen.
Er zijn andere middelen om je lactatie te remmen, maar ze zijn wat minder rigoureus. Draag een strakke beha. Drink per dag 3 kopjes saliethee, dat remt je productie ook, maar minder snel. (peterseliethee kan ook, maar dat is echt heel vies) Als je last hebt van de stuwing, kun je wat gekneusde koolbladeren in je beha doen, of een hydrofieldoek insmeren met kwark en die op je borsten leggen. Of een paracetamol of ibuprofen nemen. Als het echt begint te drukken kun je onder de douche de ergste druk wegmasseren.
Ik zou deze dingen eerst proberen. Als het echt ondraaglijk is, kun je altijd nog dostinex gebruiken. Zorg dan wel dat je veel hulp in huis hebt, zodat je niet alleen bent als je je naar gaat voelen.
Wat je ook kunt doen, is toch een paar dagen bv geven: je kindje krijgt dan tenminste het colostrum binnen, wat barst van de antostoffen en je kindje echt een superstart geeft. De darmpjes krijgen hun eerste beschermlaagje, wat krampjes helpt verminderen, wat ook wel erg fijn is. Als je het nog steeds niks vindt, kun je altijd nog stoppen. Stuwing komt pas na een paar dagen, en of je nou wel of niet voedt, dat maakt niet uit in de last ervan.
Ik vond de pijn van stuwing trouwens heel goed te verdragen. Ik was behoorlijk geschokt dat mijn tieten groter waren dan mijn hoofd
maar met een goed steunende beha was dat te hebben. Ik had heel veel meer last van mijn knip (of bij mijn eerste: mijn keizersnedewond) dan van de stuwing.
dinsdag 8 januari 2008 om 20:11
Hoi Meis,
Ik heb wel ervaring. Bij mijn eerste ging ik er vanuit dat ik geen borstvoeding kon geven (borstverkleining) en kreeg van tevoren van de verloskundige al een recept mee en had dus ook al een potje in huis. Uiteindelijk is hij in het ziekenhuis geboren en kreeg ik daar ook zonder problemen (ik dacht dat het standaard was bij het niet kunnen geven van borstvoeding) dostinex. Ik heb er toen geen enkele bijwerkingen van gehad. Ook geen stuwing of lekkage gehad.
Aangezien ik bij de 2e zwangerschap wel "lekkage" had tijdens de zwangerschap, heb ik bij mijn dochter geprobeerd borstvoeding te geven. Maar helaas, ondanks alle cursussen, extra hulp van een lactatiekundige, moest ik na 5 dagen stoppen. Mijn dochter kreeg geen druppel binnen (na 5 dagen nog steeds geen plasluier) en mijn borsten stonden op knallen. Ook toen heb ik weer dostinex gerkegen. De stuwing verdween toen heel snel. Ik werd er toen wel erg labiel van (2 dagen) maar voor de rest geen bijwerkingen.
Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt.
Groet,
Ik heb wel ervaring. Bij mijn eerste ging ik er vanuit dat ik geen borstvoeding kon geven (borstverkleining) en kreeg van tevoren van de verloskundige al een recept mee en had dus ook al een potje in huis. Uiteindelijk is hij in het ziekenhuis geboren en kreeg ik daar ook zonder problemen (ik dacht dat het standaard was bij het niet kunnen geven van borstvoeding) dostinex. Ik heb er toen geen enkele bijwerkingen van gehad. Ook geen stuwing of lekkage gehad.
Aangezien ik bij de 2e zwangerschap wel "lekkage" had tijdens de zwangerschap, heb ik bij mijn dochter geprobeerd borstvoeding te geven. Maar helaas, ondanks alle cursussen, extra hulp van een lactatiekundige, moest ik na 5 dagen stoppen. Mijn dochter kreeg geen druppel binnen (na 5 dagen nog steeds geen plasluier) en mijn borsten stonden op knallen. Ook toen heb ik weer dostinex gerkegen. De stuwing verdween toen heel snel. Ik werd er toen wel erg labiel van (2 dagen) maar voor de rest geen bijwerkingen.
Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt.
Groet,
dinsdag 8 januari 2008 om 20:15
ter aanvulling,
heb na zwangerschap een actieve prolactinoom gekregen (gezwel op hypofyse wat zorgt voor aanmaak van bv). Heb daarvoor langdurig dostinex (en ook parlodel trouwens) geslikt. Er waren wel wat milde bijwerkingen, maar niet ernstig. Dus ik zou me niet al te veel zorgen maken als ik jou was.
Groet,
heb na zwangerschap een actieve prolactinoom gekregen (gezwel op hypofyse wat zorgt voor aanmaak van bv). Heb daarvoor langdurig dostinex (en ook parlodel trouwens) geslikt. Er waren wel wat milde bijwerkingen, maar niet ernstig. Dus ik zou me niet al te veel zorgen maken als ik jou was.
Groet,
dinsdag 8 januari 2008 om 20:28
Hoi,
Ook ik heb ervaring.
Ik werd (een jaar) na mijn borstverkleining zwanger en kreeg van de verloskundige gewoon een receptje mee voor Dostinex.
Ik ben onverwacht in het ziekenhuis bevallen, ik was mijn pillen vergeten, en daar kreeg ik zonder aandringen gewoon nieuwe.
Ik heb geen bijwerkingen gehad.
De reden dat ik Dostinex kreeg was dat ze bang zouden zijn dat er teveel spanning op de littekens zou komen.
Toen ik 3 jaar later weer een baby kreeg heb ik het weer gehad.
Ook ik heb ervaring.
Ik werd (een jaar) na mijn borstverkleining zwanger en kreeg van de verloskundige gewoon een receptje mee voor Dostinex.
Ik ben onverwacht in het ziekenhuis bevallen, ik was mijn pillen vergeten, en daar kreeg ik zonder aandringen gewoon nieuwe.
Ik heb geen bijwerkingen gehad.
De reden dat ik Dostinex kreeg was dat ze bang zouden zijn dat er teveel spanning op de littekens zou komen.
Toen ik 3 jaar later weer een baby kreeg heb ik het weer gehad.
dinsdag 8 januari 2008 om 20:41
dinsdag 8 januari 2008 om 20:53
Als ik op dit middel googel en de bijwerkingen en risico's lees, dan zou ik toch kiezen voor de middelen die Tilalia al adviseerde. Ik las het op mijn werk al, maar kan nu thuis pas reageren. Mijn gedachte was om een lange katoenen band (25 cm breed) om je bovenlichaam te wikkelen na je bevalling, dan heb je niet alleen steun, maar kun je je borsten strak tegen je lijf aan binden.
Overigens had ik zelf al melkvorming, jaren vóórdat ik zwanger werd. Ik ben hiermee naar de huisarts gegaan, en die keek met een lampje in mijn OGEN (!!!) en constateerde dat mijn prolactinespiegel o.i.d. te hoog was. Volgens hem moest ik er gewoon van af blijven, en vooral geen medicijnen nemen, het middel zou erger zijn dan de kwaal.
Toen ik drie jaar later beviel van mijn zoon waren de verpleegsters in het ziekenhuis verbaasd dat ik meteen een kopje melk kon kolven, eerder hadden ze mijn zoon (ongepland en tegen mijn zin !!) kunstmelk gegeven "omdat hij iets binnen moest krijgen". Toen was ik nog te suf om te kunnen reageren, maar daarna liet ik het niet meer gebeuren.
Net als Tilalia vond ik mijn knip, of beter gezegd de hechtingen het meest traumatiserend. Zwanger zijn en bevallen is te gek, doe ik zo weer, maar die hechtingen waren echt HELL !! Niet naar de wc kunnen, de "grote boodschap" moest op een kraammatje in de badkamer, zitten op de wc kon ik namelijk niet. Wát een ellende. Plus een huilbaby, 20 uur per dag.
Ik heb één keer stuwing gehad, wauw mijn cup 85 G hing voor het eerst sinds ik 14 jaar was niet, maar stond pront naar voren. Jammer dat we daar geen foto van hebben gemaakt.
Ik wens je een fijne zwangerschap, en als je geen bad hebt, zou je kunnen overwegen om een klein zitbad in je badkamer te zetten, dan kun je je een beetje ontspannen. Heel veel geluk gewenst met je kleintje straks.
Overigens had ik zelf al melkvorming, jaren vóórdat ik zwanger werd. Ik ben hiermee naar de huisarts gegaan, en die keek met een lampje in mijn OGEN (!!!) en constateerde dat mijn prolactinespiegel o.i.d. te hoog was. Volgens hem moest ik er gewoon van af blijven, en vooral geen medicijnen nemen, het middel zou erger zijn dan de kwaal.
Toen ik drie jaar later beviel van mijn zoon waren de verpleegsters in het ziekenhuis verbaasd dat ik meteen een kopje melk kon kolven, eerder hadden ze mijn zoon (ongepland en tegen mijn zin !!) kunstmelk gegeven "omdat hij iets binnen moest krijgen". Toen was ik nog te suf om te kunnen reageren, maar daarna liet ik het niet meer gebeuren.
Net als Tilalia vond ik mijn knip, of beter gezegd de hechtingen het meest traumatiserend. Zwanger zijn en bevallen is te gek, doe ik zo weer, maar die hechtingen waren echt HELL !! Niet naar de wc kunnen, de "grote boodschap" moest op een kraammatje in de badkamer, zitten op de wc kon ik namelijk niet. Wát een ellende. Plus een huilbaby, 20 uur per dag.
Ik heb één keer stuwing gehad, wauw mijn cup 85 G hing voor het eerst sinds ik 14 jaar was niet, maar stond pront naar voren. Jammer dat we daar geen foto van hebben gemaakt.
Ik wens je een fijne zwangerschap, en als je geen bad hebt, zou je kunnen overwegen om een klein zitbad in je badkamer te zetten, dan kun je je een beetje ontspannen. Heel veel geluk gewenst met je kleintje straks.
dinsdag 8 januari 2008 om 21:00
Hoi Meis,
ik heb vorig jaar drie weken na de geboorte van mijn zoontje Dostinex van mijn huisarts gekregen. Dit omdat ik van de drie weken borstvoeding twee weken borstontsteking had met hoge koorts, die ondanks antibiotica steeds weer terugkwam. Ik kon kiezen tussen stoppen met de borstvoeding of in het ziekenhuis in een ijsbad gaan liggen om de koorts van bijna 42 graden naar beneden te krijgen. (verdomme, merk dat ik me nu, na 14 maanden en deze ervaring rijker, nog steeds schuldig voel over de beslissing toen om te stoppen met BV en mezelf nog steeds verdedig...)
Anyway, ik ben er behoorlijk van van de kaart geraakt, hoewel ik eerlijk moet zeggen dat ik niet zo goed weet of dat nou alleen van de Dostinex kwam of ook van die twee weken aanploeteren en de heftige borstontstekingen. Had het idee dat de Dostinex wel bijdroeg aan mijn labiliteit. Ik werd er echt een beetje depressief van, maar zoals al eerder gezegd was ik dus al niet helemaal stabiel gezien hetgeen vooraf ging. Als jij het wil gebruiken voordat je met de borstvoeding bent gestart heb je daar wellicht geen last van. Verder werkt het middel erg goed, binnen een dag of vijf was ik helemaal van de stuwing af en ik gaf dus volledige borstvoeding in de weken die vooraf gingen. Buiten de labiliteit heb ik lichamelijk nergens last van gehad. Mijn huisarts was inderdaad niet happig om het te geven, maar toen ik dus de tweede achtereenvolgende nacht op de huisartsenpost verscheen vanwege de hoge koorts door de borstontsteking kreeg ik het zo mee.
Ik wens je veel succes met je bevalling in april, mocht je nog meer vragen hebben dan stel ze gerust.
groet, Silverstar
ik heb vorig jaar drie weken na de geboorte van mijn zoontje Dostinex van mijn huisarts gekregen. Dit omdat ik van de drie weken borstvoeding twee weken borstontsteking had met hoge koorts, die ondanks antibiotica steeds weer terugkwam. Ik kon kiezen tussen stoppen met de borstvoeding of in het ziekenhuis in een ijsbad gaan liggen om de koorts van bijna 42 graden naar beneden te krijgen. (verdomme, merk dat ik me nu, na 14 maanden en deze ervaring rijker, nog steeds schuldig voel over de beslissing toen om te stoppen met BV en mezelf nog steeds verdedig...)
Anyway, ik ben er behoorlijk van van de kaart geraakt, hoewel ik eerlijk moet zeggen dat ik niet zo goed weet of dat nou alleen van de Dostinex kwam of ook van die twee weken aanploeteren en de heftige borstontstekingen. Had het idee dat de Dostinex wel bijdroeg aan mijn labiliteit. Ik werd er echt een beetje depressief van, maar zoals al eerder gezegd was ik dus al niet helemaal stabiel gezien hetgeen vooraf ging. Als jij het wil gebruiken voordat je met de borstvoeding bent gestart heb je daar wellicht geen last van. Verder werkt het middel erg goed, binnen een dag of vijf was ik helemaal van de stuwing af en ik gaf dus volledige borstvoeding in de weken die vooraf gingen. Buiten de labiliteit heb ik lichamelijk nergens last van gehad. Mijn huisarts was inderdaad niet happig om het te geven, maar toen ik dus de tweede achtereenvolgende nacht op de huisartsenpost verscheen vanwege de hoge koorts door de borstontsteking kreeg ik het zo mee.
Ik wens je veel succes met je bevalling in april, mocht je nog meer vragen hebben dan stel ze gerust.
groet, Silverstar
dinsdag 8 januari 2008 om 21:32
Bedankt voor de ervaringen et tips, net als Sijo en Marosa heb ik ook een borst verkleining gehad, waardoor de melkklieren zijn doorgesneden, tepels eraf geweest etc. Ik denk dat de hevige pijn in mijn borsten wellicht ook door interne littekens wordt veroorzaakt...Als ik jullie verhalen lees vallen de bijwerkingen wel mee, en is het dus nog wel degelijk een optie...het valt me ovriens al op dat de littekens aan de buitekant ook al roder worden.
@poezewoes, ik zou wel overwegen om de eerste dagen borstvoeding te geven of te combineren me de fles als ik zekerder wist dat het kon. Maar aangezien het sowieso moeilijkk zal worden heb ik weinig zin er uberhaupt aan te beginnen...maar zoals ik al eerder "bekende" (het blijkt toch nog een soort taboe) wil ik liever geen borstvoeding geven. Ik ben echt niet de enige die er zo over denkt, en ik ben blij dat vrouwen in NL de vrije keuze hebben...
@Silverstar, klinkt heavy ja, en hoewel labiliteit of zoiets ook een bijwerking kan zijn, denk ik ook dat je labieler wordt van de pijn van een borstonsteking, ikzelf wilde nl wel tegen de muren aan rammen toen ik een ontsteking had een aantal weken geleden...
groetjes
@poezewoes, ik zou wel overwegen om de eerste dagen borstvoeding te geven of te combineren me de fles als ik zekerder wist dat het kon. Maar aangezien het sowieso moeilijkk zal worden heb ik weinig zin er uberhaupt aan te beginnen...maar zoals ik al eerder "bekende" (het blijkt toch nog een soort taboe) wil ik liever geen borstvoeding geven. Ik ben echt niet de enige die er zo over denkt, en ik ben blij dat vrouwen in NL de vrije keuze hebben...
@Silverstar, klinkt heavy ja, en hoewel labiliteit of zoiets ook een bijwerking kan zijn, denk ik ook dat je labieler wordt van de pijn van een borstonsteking, ikzelf wilde nl wel tegen de muren aan rammen toen ik een ontsteking had een aantal weken geleden...
groetjes
dinsdag 8 januari 2008 om 21:34
Hoe kun je dit nu zeggen? Omdat JIJ alleen maar wat milde bijwerkingen kreeg hoeft TO zich niet druk te maken? Wat een compleet op jezelf gerichte gedachte! Elk lichaam is anders dus tenzij je TO's kloon bent of zij de jouwe is het feit dat JIJ er geen last van had van geen enkel belang. Zelfs in dit ene topic staan al veel meer berichten van vrouwen die er WEL last van hadden dan jouw ene bericht over milde bijwerkingen. Ik zou eerder op het advies van een arts afgaan en op wat er in de bijsluiter staat dan op de nietszeggende reactie van één overmoedige forummer.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
dinsdag 8 januari 2008 om 21:37
TO, ik snap jouw redenen en ook al ben ik zelf erg van de BV, jij hebt het recht op je eigen keuze en als je nu al pijn hebt snap ikdat je er liever niet aan begint (al valt het misschien reuze mee, er zijn veel verhalen van vrouwen waarbij het toch lukte), maar los van die keuze zou ik niet zo snel het advies van een arts in de wind slaan op grond van wat een enkeling hier beweert! Pas goed op je eigen lichaam aub en neem niet zomaar iets aan van andere forummers. Forummers hier zijn over het algemeen geen artsen!
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
