Kinderen
alle pijlers
Geen kinderen kunnen krijgen
dinsdag 10 juni 2008 om 11:28
Hallo,
We hebben te horen gekregen dat we geen kinderen kunnen krijgen omdat de hormoonspiegel van mijn vriendin te hoog is en ze geen eitjes aanmaakt. Ze heeft de hormoonspiegel van iemand die in de overgang is. Bovendien is mijn sperma zwak, maar daar was nog wel wat mee aan te vangen.
Zijn er anderen die ervaring hebben met een soortgelijke situatie en zijn er andere opties behalve adopteren?
We hebben te horen gekregen dat we geen kinderen kunnen krijgen omdat de hormoonspiegel van mijn vriendin te hoog is en ze geen eitjes aanmaakt. Ze heeft de hormoonspiegel van iemand die in de overgang is. Bovendien is mijn sperma zwak, maar daar was nog wel wat mee aan te vangen.
Zijn er anderen die ervaring hebben met een soortgelijke situatie en zijn er andere opties behalve adopteren?
dinsdag 10 juni 2008 om 11:36
dinsdag 10 juni 2008 om 11:59
Ja, ik heb hier ervaring mee... Wij zitten in een gelijkaardige situatie. Bij zowel mijn man als mij zijn er ernstige vruchtbaarheisproblemen en wij zijn definitief ongewenst kinderloos. We hebben wel jaren proberen en medische behandelingen achter de rug (we zijn 'uitbehandeld').
Ik wil er wel uitgebreider op ingaan en indien gewenst wat meer info geven over IVF/ICSI (want dat zou eventueel een optie bij jullie kunnen zijn, eventueel met eiceldonatie), maar de tijd ontbreekt me nu. Vanavond zal ik zeker nog reageren.
Voor nu: veel sterkte, een dikke knuffel en wat ontzettend goed dat je er hier een topic over hebt geopend! Ik hoop dat je er in ieder geval steun uit zal kunnen halen!
Marlies
Ik wil er wel uitgebreider op ingaan en indien gewenst wat meer info geven over IVF/ICSI (want dat zou eventueel een optie bij jullie kunnen zijn, eventueel met eiceldonatie), maar de tijd ontbreekt me nu. Vanavond zal ik zeker nog reageren.
Voor nu: veel sterkte, een dikke knuffel en wat ontzettend goed dat je er hier een topic over hebt geopend! Ik hoop dat je er in ieder geval steun uit zal kunnen halen!
Marlies
dinsdag 10 juni 2008 om 12:50
We wonen in Denemarken en daar zijn de wetten anders. Je kan daar geen eicel donaties doen van mensen die je kent, alleen van anonieme donoren. De wachtlijst is daar meer dan 5 jaar dus ik zie dat somber in. We willen zo snel mogelijke en afspraak met een specialist maken om alle mogelijkheden op een rijtje te hebben. Het is eigenlijk ontzettend overdonderend en ik ben erg verdrietig over.
Dank jullie wel voor de lieve reacties.
Dank jullie wel voor de lieve reacties.
dinsdag 10 juni 2008 om 13:13
kan me levendig indenken dat jullie hier heel verdrietig over zijn.
het is ook echt een klap in het gezicht wat je krijgt !!
ik hoop dat mogelijk de overgang van je vriendin nog niet zo ver gevorderd is dat er geen IVF meer mogelijk is ... wie weet kan dat nog , maar dat kan alleen een specialist je vertellen.
Al bied IVF kansen geen garanties ....
het is ook echt een klap in het gezicht wat je krijgt !!
ik hoop dat mogelijk de overgang van je vriendin nog niet zo ver gevorderd is dat er geen IVF meer mogelijk is ... wie weet kan dat nog , maar dat kan alleen een specialist je vertellen.
Al bied IVF kansen geen garanties ....
dinsdag 10 juni 2008 om 18:59
Hey..Donttrysohard.
ten eerste: wat ontzettend kl*te voor jullie.
bij mij lag het iets anders: er is geen oorzaak gevonden. Dat maakte het in zoverre makkelijk dat ik alleen maar hoefde na te denken over wat ik nu verder met mijn leven wilde.Maw..er was geen '' oplossing'
ik begrijp dat je nu,na de eerste schok gelijk denkt' en hoe ga ik in God's naam verder??''
er gaat van alles door je hoofd, je gedachten gaan van links naar rechts.
Hierboven zijn al een aantal dingen genoemd.
Eiceldonatie is een optie, je vriendin zal dan wel bol staan van de hormonen, en niet alleen zij ,ook de vrouw die het eitje doneert. Dat moet dus wel iemand zijn die veel voor jullie over heeft.
Adoptie heb je zelf al genoemd.
IVF zal misschien niet het beste alternatief zijn, omdat jouw sperma wat zwakker is. Denk eens aan ICSI: daarbij wordt de kern van 1 sperma cel in een eicel ingebracht. Dat betekent ook dat je actief moet gaan nadenken over een spermadonor, als jou sperma ook hiervoor te slecht blijkt. Hoe sta je daar tegenover? Want zowel bij eicel als spermadonatie zie je geen enkel biologisch kenmerk van jezelf terug.(tenzij de donoren familie zijn)
tot zover je vragen.
En nu...
ik geef je een raad.
laat het eerst eens bezinken. Ga op zoek naar wat je wilt in het leven. in eerste instantie zal je schreeuwen: een kind!
maar je zult zien, dat je ook jezelf gaat afvragen: waar ligt mijn grens? En je zult zien, dat jullie misschien niet alletwee daarin hetzelfde staan.Jij ziet adoptie zitten, zij niet. Zij wil een spermadonor, jij niet.
Ga praten met de behandeld gynacoloog. die zal jullie veel raad kunnen geven en het voor jullie juiste traject uit kunnen stippelen.
Lees ook eens wat boeken over dit onderwerp, bezoek wat sites.google geeft je een waslijst aan hits. (helaas)
weeg, nadat je informatie hebt verzameld alle voors en tegens tegen elkaar af. Stel je grens vast.
En ten slotte: geef het de tijd. Je zal zien dat je dan de voor jullie juiste beslissing neemt.
sterkte, Meiroosje
ten eerste: wat ontzettend kl*te voor jullie.
bij mij lag het iets anders: er is geen oorzaak gevonden. Dat maakte het in zoverre makkelijk dat ik alleen maar hoefde na te denken over wat ik nu verder met mijn leven wilde.Maw..er was geen '' oplossing'
ik begrijp dat je nu,na de eerste schok gelijk denkt' en hoe ga ik in God's naam verder??''
er gaat van alles door je hoofd, je gedachten gaan van links naar rechts.
Hierboven zijn al een aantal dingen genoemd.
Eiceldonatie is een optie, je vriendin zal dan wel bol staan van de hormonen, en niet alleen zij ,ook de vrouw die het eitje doneert. Dat moet dus wel iemand zijn die veel voor jullie over heeft.
Adoptie heb je zelf al genoemd.
IVF zal misschien niet het beste alternatief zijn, omdat jouw sperma wat zwakker is. Denk eens aan ICSI: daarbij wordt de kern van 1 sperma cel in een eicel ingebracht. Dat betekent ook dat je actief moet gaan nadenken over een spermadonor, als jou sperma ook hiervoor te slecht blijkt. Hoe sta je daar tegenover? Want zowel bij eicel als spermadonatie zie je geen enkel biologisch kenmerk van jezelf terug.(tenzij de donoren familie zijn)
tot zover je vragen.
En nu...
ik geef je een raad.
laat het eerst eens bezinken. Ga op zoek naar wat je wilt in het leven. in eerste instantie zal je schreeuwen: een kind!
maar je zult zien, dat je ook jezelf gaat afvragen: waar ligt mijn grens? En je zult zien, dat jullie misschien niet alletwee daarin hetzelfde staan.Jij ziet adoptie zitten, zij niet. Zij wil een spermadonor, jij niet.
Ga praten met de behandeld gynacoloog. die zal jullie veel raad kunnen geven en het voor jullie juiste traject uit kunnen stippelen.
Lees ook eens wat boeken over dit onderwerp, bezoek wat sites.google geeft je een waslijst aan hits. (helaas)
weeg, nadat je informatie hebt verzameld alle voors en tegens tegen elkaar af. Stel je grens vast.
En ten slotte: geef het de tijd. Je zal zien dat je dan de voor jullie juiste beslissing neemt.
sterkte, Meiroosje
