Kinderen
alle pijlers
Geen kraamcadeaus???
donderdag 13 maart 2008 om 10:04
Mijn vriend en ik verwachten binnenkort onze tweede dochter. Zijn dus al voorzien van veel kleertjes en speelgoed. Denken er over om op het geboortekaartje een tekst te zetten dat we het leuk vinden om visite te krijgen, maar dat cadeaus niet nodig zijn. Wie heeft hier ervaring mee of weet een leuke tekst voor op het kaartje?
Groetjes, Olivia
Groetjes, Olivia
vrijdag 14 maart 2008 om 21:56
Zo stond het niet op ons kaartje, dat er alles al hebben ivm ouder zusje, er stond iets van, wij zijn ontzettend gelukkig met de geboorte van ons kind en willen dat geluk graag delen met ouders elders in de wereld die het minder goed hebben dan wij. Als u ons een kadootje wil geven, zouden wij het leuk vinden als u dat wil doen dmv een gift aan novib. Je kiest dan ook echt iets uit op de site en je kind krijgt daar ook bericht van, dus krijgt dan ook een foto van de kippen, de geit, de dokterstas of wat dan ook. En wij zien die kadootjes ook echt als welkom op de wereld om het zo maar te zeggen, het zijn ook echt haar kadootjes en ik bewaar alle kaartjes en weet precies van wie we wat gekregen hebben. En het heeft ook niks te maken met tweede of derde kind, zoiets kan ook prima bij een eerste kind.
vrijdag 14 maart 2008 om 22:00
ja, maar die tijd en aandacht kan je dus op verschillende manieren besteden, dat hoeft niet perse door kadoos te kopen die in de kast verdwijnen, wat dat is de realiteit (althans bij veel van de kadoos van onze eerste). Door iets persoonlijks uit te zoeken op die site, besteedt je net zoveel aandacht aan een kadootje als dat je doet door een kadootje te kopen.
vrijdag 14 maart 2008 om 22:02
nou ja, ieder zijn ding. Nogmaals, persoonlijke kadoos die met aandacht gekocht zijn zijn prachtig, kadoos zijn sowieso leuk om te geven en te krijgen, maar het is gewoon zonde dat veel kadoos van mensen die net wat verder van je af staan, in de kast of op marktplaats verdwijnen. En ik blijf bij mijn mening dat je vooral een kado moet geven waarvan je weet dat de ontvanger er blij mee is, ook al vind je het zelf stom of lelijk, daar gaat het niet om. Je doet moeite om iemand blij te maken met iets waar diegene wat aan heeft, niet omdat je het zelf zo leuk vindt om te kopen. Dat is voor mij de essentie van een kado, dat je iets geeft waar de ander blij mee is.
vrijdag 14 maart 2008 om 22:33
Daarom geef ik dus geld of een kadobon, kan je ook niet mis gaan en weet je zeker dat ze iets kopen wat ze echt gaan gebruiken.
Of het nu luiers worden, kleertjes of in de kinderspaarpot gaat, als het maar iets is waar zij blij mee zijn.
Lijkt me zo lullig om iets te geven waar ze niks mee kunnen ivm de maat of wat totaal hun smaak niet is en geen mens die dat eerlijk tegen je zegt hè.
Of het nu luiers worden, kleertjes of in de kinderspaarpot gaat, als het maar iets is waar zij blij mee zijn.
Lijkt me zo lullig om iets te geven waar ze niks mee kunnen ivm de maat of wat totaal hun smaak niet is en geen mens die dat eerlijk tegen je zegt hè.
zaterdag 15 maart 2008 om 02:31
Ik wil echt niet provocerend overkomen, maar dat soort dingen interesseren mij dus niet. Het kan mij niet schelen hoe ik ter wereld ben gekomen (in de zin van hoe ik ontvangen ben qua kaartjes, kleding, spullen). Het maakt mij niets uit dat er van mijn zusje véél meer foto's zijn dan van mij. Alles moet in perspectief bezien worden, en ik wéét dat ik welkom was en dat men dol op mij was. En al waren mijn vader en moeder niet vanaf het begin af aan onverdeeld dol op mij, ze hebben het toch prima gedaan?! Ik heb geen klachten. Daar heb ik geen spulletjes of babyboek voor nodig.
Mijn eigen zoon was ongepland. Ik ben niet negen maanden bezig geweest met de inrichting van een kamertje en het kopen van kleertjes. Ik dacht de eerste maanden alleen maar: "O mijn God, wat móet ik met een kind??". Maar ik ben dol op mijn zoon en superblij met hem. Is hij nou zieliger dan een eventueel volgend kind voor wie ik misschien wel bezig ben met kleurnuances voor zijn slaapkamer? Ik denk het niet.
Mijn (ex-)schoonmoeder heeft bij de zwangerschap nog zelfs een soort abortuspil genomen. Haar -toch ter wereld gekomen- dochter voelt zich echt niks minder hoor.
Het verbaast mij allemaal zo. Dit soort situaties zijn toch te over??! Moet er altijd voor ieder kind maar allerlei persoonlijke cadeaus gegeven worden, of gemaakt worden, of uitgebreid gefilosofeerd worden over de kleurnuances van de slaapkamerdeur??! Dat is toch niet de realiteit? Het gaat er toch om hoe je ontvangen en opgevoed bent?
Wat hier allemaal besproken wordt, lijken mij luxe-problemen.
Een kennis van mij moet erom lachen dat er van haar pas vanaf haar tweede verjaardag foto's zijn, omdat zij tenslotte al het derde kind is. Dat lijkt me veel reëler.
Overigens vind ik het iets anders dat iemand op z'n vijftiende een baljurk van een oudere zus aanmoet (of zoiets), zoals iemand eerder beschreef. Maar dan nog... zo is het nou eenmaal gegaan. Zelfs zoiets lijkt me nou niet te vallen onder de 'dingen die er uiteindelijk echt toe doen'.
Mijn eigen zoon was ongepland. Ik ben niet negen maanden bezig geweest met de inrichting van een kamertje en het kopen van kleertjes. Ik dacht de eerste maanden alleen maar: "O mijn God, wat móet ik met een kind??". Maar ik ben dol op mijn zoon en superblij met hem. Is hij nou zieliger dan een eventueel volgend kind voor wie ik misschien wel bezig ben met kleurnuances voor zijn slaapkamer? Ik denk het niet.
Mijn (ex-)schoonmoeder heeft bij de zwangerschap nog zelfs een soort abortuspil genomen. Haar -toch ter wereld gekomen- dochter voelt zich echt niks minder hoor.
Het verbaast mij allemaal zo. Dit soort situaties zijn toch te over??! Moet er altijd voor ieder kind maar allerlei persoonlijke cadeaus gegeven worden, of gemaakt worden, of uitgebreid gefilosofeerd worden over de kleurnuances van de slaapkamerdeur??! Dat is toch niet de realiteit? Het gaat er toch om hoe je ontvangen en opgevoed bent?
Wat hier allemaal besproken wordt, lijken mij luxe-problemen.
Een kennis van mij moet erom lachen dat er van haar pas vanaf haar tweede verjaardag foto's zijn, omdat zij tenslotte al het derde kind is. Dat lijkt me veel reëler.
Overigens vind ik het iets anders dat iemand op z'n vijftiende een baljurk van een oudere zus aanmoet (of zoiets), zoals iemand eerder beschreef. Maar dan nog... zo is het nou eenmaal gegaan. Zelfs zoiets lijkt me nou niet te vallen onder de 'dingen die er uiteindelijk echt toe doen'.
maandag 24 maart 2008 om 12:52
Jeetje wat een reacties.
Een reactie van ons op de oorspronkelijke vraag:
Wij verwachten ons eerste kindje en laten de volgende tekst op het kaartje zetten", klein onderaan kaart:
"We vinden het ontzettend leuk als jullie langskomen, een kado meenemen is niet nodig"
We hebben gedurende de zwangerschap namelijk al zoveel kadoos gehad dat wij ons er niet comfortabel bij voelen om weer zo'n stortvloed te ontvangen. Echter we laten het aan de mensen zelf maar hopen hiermee wel iets te stimuleren.
Een reactie van ons op de oorspronkelijke vraag:
Wij verwachten ons eerste kindje en laten de volgende tekst op het kaartje zetten", klein onderaan kaart:
"We vinden het ontzettend leuk als jullie langskomen, een kado meenemen is niet nodig"
We hebben gedurende de zwangerschap namelijk al zoveel kadoos gehad dat wij ons er niet comfortabel bij voelen om weer zo'n stortvloed te ontvangen. Echter we laten het aan de mensen zelf maar hopen hiermee wel iets te stimuleren.