Kinderen
alle pijlers
Geen tuin hebben
zondag 20 februari 2022 om 23:53
Wat ben ik verdrietig even, wellicht is dit morgen weer over maar wil het even delen...
Merk dat ik het steeds lastiger krijg met het feit dat ik in een appartement woon. Een dik jaar geleden gescheiden, zoon van 3. Co-ouderschap. Ex heeft ons huis aangehouden.
Het doet me veel verdriet dat hij een huis met tuin heeft. En ik, gehuurd, in een appartement zonder tuin. Een appartement vind ik niet erg, maar dat ik geen tuin heb wel. Kids van mensen om me heen krijgen nu voor hun verjaardagen een speeltoesten voor buiten, trampolines etc. Hun kunnen zich met goed weer straks fijn buiten amuseren en ik kan zoiets hem niet geven.
We gaan regelmatig naar speeltuintjes in de buurt maar toch is dit anders. Straks wil hij wellicht ook met vriendjes komen spelen en dan kunnen ze niet even in de tuin ravotten zoals dat bij andere kids wel kan. Dit doet me pijn en verdriet.
Het bangst ben ik nog dat hij straks zijn voorkeur heeft om bij mijn ex te zijn omdat hij daar fijn een tuin heeft waar hij kan spelen. Ik heb een mini balkonnetje. Bang dat ik minder ben als de papa.
Ik heb het inmiddels bijna dagelijks moeilijk ermee dat ik een appartement heb en vele anderen in mijn omgeving met kids een huis, een koopwoning. Het blijft aan me knagen. Het voelt als minder, als iets dat niet van mij is. Ik wil graag bouwen aan een toekomst, mijn eigen stekkie, vooruit willen, hypotheek aflossen en ga zo maar door.
Sorry voor mijn geklaag, moet het even kwijt.
Merk dat ik het steeds lastiger krijg met het feit dat ik in een appartement woon. Een dik jaar geleden gescheiden, zoon van 3. Co-ouderschap. Ex heeft ons huis aangehouden.
Het doet me veel verdriet dat hij een huis met tuin heeft. En ik, gehuurd, in een appartement zonder tuin. Een appartement vind ik niet erg, maar dat ik geen tuin heb wel. Kids van mensen om me heen krijgen nu voor hun verjaardagen een speeltoesten voor buiten, trampolines etc. Hun kunnen zich met goed weer straks fijn buiten amuseren en ik kan zoiets hem niet geven.
We gaan regelmatig naar speeltuintjes in de buurt maar toch is dit anders. Straks wil hij wellicht ook met vriendjes komen spelen en dan kunnen ze niet even in de tuin ravotten zoals dat bij andere kids wel kan. Dit doet me pijn en verdriet.
Het bangst ben ik nog dat hij straks zijn voorkeur heeft om bij mijn ex te zijn omdat hij daar fijn een tuin heeft waar hij kan spelen. Ik heb een mini balkonnetje. Bang dat ik minder ben als de papa.
Ik heb het inmiddels bijna dagelijks moeilijk ermee dat ik een appartement heb en vele anderen in mijn omgeving met kids een huis, een koopwoning. Het blijft aan me knagen. Het voelt als minder, als iets dat niet van mij is. Ik wil graag bouwen aan een toekomst, mijn eigen stekkie, vooruit willen, hypotheek aflossen en ga zo maar door.
Sorry voor mijn geklaag, moet het even kwijt.
maandag 21 februari 2022 om 12:09
Ik kreeg ineens een dejavu naar die documentaire over de Bijlmer. Over jonge gezinnen die opgroeide op flats daar. In de gangen van de flats bouwde ze hutten en konden ze met hun fietsje/step spelen.hagelslagjes schreef: ↑21-02-2022 12:03Ik groeide op tussen de flats. Ons huis had wel een tuin, maar ik speelde veel meer in de grote speeltuin, want daar was iedereen.
Voor iedereen een groene tuin
maandag 21 februari 2022 om 12:44
maandag 21 februari 2022 om 13:09
Helemaal mee eens.Mevrouw75 schreef: ↑21-02-2022 12:01.... Nogmaals, kinderen worden prima gelukkig zonder hoor, maar het is denk ik zoals een paar posts eerder: het gaat om het verlies van een toekomstbeeld als gevolg van de scheiding. Dit is geen oppervlakkig en materialistisch gehuil, maar ik daadwerkelijk angst dat kind de voorkeur geeft aan de vader en dat is heel basaal.
Herkenbaar voor mij, en ook de andere kant gezien want ex heeft in mijn keuken staan huilen dat hij 'ons' mistte. Ons als in samen naar bruine kroeg in keulen, samen naar n concert samen .... vul in.
Ik voel zijn jaloezie w.b. mijn huis. Hij vind keuzes maken w.b. inrichting erg moeilijk. Was behoorlijk over de zeik toen dochter van toen 5 zei dat mama's huis mooier is.
Ja ik baal ook dat mijn ideaalplaatje ingestort is. Maar ik heb nu mijn plaatje en dat heeft echt meer dan 2 jaar geduurt en toen kwam corona.
Scheiden is niet makkelijk en dit gaat niet om een tuin.
Been there, done that, got the T-shirt.
maandag 21 februari 2022 om 13:27
Precies dit.Airesopure schreef: ↑21-02-2022 10:06Dit gaat natuurlijk helemaal niet over een tuin, maar veel meer over de ongelukkigheid met het eigen leven en de angst dat kind dat ook zo ervaart en haar in de steek laat. TO, beter doe je daar wat mee, want een kind is niet gek en het is wel ongezond om met een ongelukkige moeder op te groeien.
En nee, stel op sprong een huis met tuin kopen is niet de oplossing.
Ik kan best uitweiden over mijn ervaringen met kinderen en wel/geen tuin, maar wat TO schetst gaat niet over een tuin. Heb je hulp TO, iemand om mee te praten? Neem anders contact op met de praktijkondersteuner vd huisarts.
maandag 21 februari 2022 om 23:17
Liefff! Nee in deze tijd is kopen echt onmogelijkLoveFlowers schreef: ↑21-02-2022 07:41Ik snap je gevoel wel.
We hebben wel een tuin, maar nu oudste kind 7,5 is speelt hij amper nog in de tuin.
Zoals anderen ook al zeggen, vanaf een jaar of 6 spelen ze liever op straat.
Als je zelf liever een tuin hebt, wat ik goed snap, zou ik mij weer inschrijven bij de woningbouw en maar blijven reageren.
Misschien duurt het een paar jaar, maar dat maakt niet uit, want je hebt nu een plek om te wonen.
Is iets kopen mogelijk?
Knuffel voor jou, af en toe mag je jezelf best zielig vinden en even mopperen.
En daarna weer kijken naar de dingen die je wel hebt en kan.
maandag 21 februari 2022 om 23:19
Gelukkig ging het vanaf vanmiddag weer beter. DankjeAttraverso schreef: ↑21-02-2022 08:25Heel veel bemoedigende berichten die helemaal kloppen To, hoop dat je er wat aan hebt en je vandaag veel beter voelt.
maandag 21 februari 2022 om 23:31
Ik had hulp, ofja, 2 jaar intensief therapie gehad en dit is deze maand afgeschaald naar 1x per maand, als stok achter de deur. Ik heb dit er al vaker besproken.
dinsdag 22 februari 2022 om 10:14
Ik was zo'n kind: gescheiden ouders, mijn zussen en ik bleven bij onze moeder wonen in een groot huis met grote tuin... Aan het water nog wel... We hadden een bootje en weet ik wat allemaal.Moomin schreef: ↑21-02-2022 10:15Hou op met je druk te maken over die rat race. Pardon my French, maar dit is zo'n oppervlakkig en materialistisch gehuil. Ik kan me heel goed voorstellen dat je verdriet hebt over de scheiding en dat lijkt me echt zwaar en moeilijk, en je mag balen als een stekker over wat je kwijt bent geraakt, maar dat gedoe over al die hypotheken, koophuizen en tuinen in je omgeving - kom op. Doe eens niet zo burgerlijk en ga wat leuks doen met je tijd. Zoek wat bij vriendelijke bloempjes en tomatenplantjes voor je mini balkon. Ga met je zoon op pad, fiets naar het bos, of een park, of een strandje. Een tuin is leuk, maar ook maar een klein gevangen stukje grond. Echt buiten is toch buiten.
P.S. Mijn kinderen hebben ook geen tuin, maar vriendjes zijn altijd graag komen spelen hoor!
Maar ik had ook een vriendinnetje, ook gescheiden ouders, enig kind en ze woonde bij haar moeder ' drie hoog achter'. Ik was gek op haar moeder, en hun huis!! Haar kamer was op dezelfde verdieping als de woonkamer, één stap en je stond in de keuken. Je hoorde haar moeder altijd wel rommelen, dus ook als je aan het spelen was, wist je dat er iemand thuis was. Én de klap op de vuurpijl: ze woonde letterlijk drie hoog, met een galerij!!! Je kon daar voor mijn gevoel eindeloos ver kijken... Man en ik hebben later een dubbel bovenhuis gekocht, waar ik graag was blijven wonen als de straat iets veiliger was geweest voor kind. Ik wilde dus op zoek naar een ander dubbel bovenhuis, maar man wilde graag een héél huis. Nu hebben we een héél huis in een fijne buurt, maar zitten we wel aan de straat televisie te kijken we hebben een postzegel tuintje achter, maar dat wordt niet gebruikt door onze zoon... Wat hij er doet kan ook op een balkon: plantjes kweken en op een fijne stoel een boek lezen....
dinsdag 22 februari 2022 om 10:17
Eigenlijk: ondanks dat ik ben opgegroeid in een heerlijk huis, ben ik altijd een bovenhuis dweller gebleven... Laatst op bezoek bij mensen met een bovenhuis: ja, toch beter! Je krijgt gewoon veel meer huis voor je geld mijn schoonmoeder woont in mijn droomhuis... Een hoek bovenhuis in een winkelstraat.... Als je in een fijne buurt woont, kan een appartement echt prima zijn