Kinderen
alle pijlers
Gender disappointment
zondag 18 juni 2023 om 16:00
Hoi forummers,
Ik ben niet zwanger. Dit gaat over iemand in mijn nabije omgeving. Die heeft laatst te horen gekregen dat ze zwanger is van een zoontje. De hele tijd was ze ervan overtuigd dat ze een dochter zou krijgen en ze is eigenlijk niet blij meer sinds ze weet dat ze een zoontje krijgt. Dit liet me ook denken aan een paar topics die hier onlangs waren, over de wens voor een bepaald geslacht en een gender reveal. Maar puur omdat ik benieuwd ben… zijn er hier ervaringsdeskundigen? Wat hebben jullie eraan gedaan om het wat minder te maken? Zelf geen ervaring overigens, maar wellicht kan ik die persoon wat tips geven nav dingen die hier geschreven worden. Bedankt!
Ik ben niet zwanger. Dit gaat over iemand in mijn nabije omgeving. Die heeft laatst te horen gekregen dat ze zwanger is van een zoontje. De hele tijd was ze ervan overtuigd dat ze een dochter zou krijgen en ze is eigenlijk niet blij meer sinds ze weet dat ze een zoontje krijgt. Dit liet me ook denken aan een paar topics die hier onlangs waren, over de wens voor een bepaald geslacht en een gender reveal. Maar puur omdat ik benieuwd ben… zijn er hier ervaringsdeskundigen? Wat hebben jullie eraan gedaan om het wat minder te maken? Zelf geen ervaring overigens, maar wellicht kan ik die persoon wat tips geven nav dingen die hier geschreven worden. Bedankt!
zondag 18 juni 2023 om 23:43
Maar waarom vul je het voor jongens negatief in en voor meisjes positief? Waarom zijn meisjes in jouw ogen schattige kinderen met vlechtjes die lief met poppen spelen, met hun moeder gaan winkelen en hun moeder later intens betrekken bij hun zwangerschap, bevalling, kraamtijd en kinderen en jongens irritante overmoedige vuurwerkknallende verkeersslachtoffers? Je kunt net zo goed meisjes zien als kattige haaibaaien die roddelende vriendinnenkliekjes vormen, niks durven, liever met vriendinnen shoppen dan met hun moeder, anorexia krijgen en aangerand worden als ze uitgaan en jongens als stoere zelfverzekerde kinderen die sportief zijn, uitdagingen aangaan en later bij elke klus of computerprobleem van hun moeder meteen op de stoep staan om te helpen. Om maar in de stereotypes te blijven, maar dan positief en negatief omgedraaid. Ik kan voor beide geslachten heel veel stereotype gedragingen opnoemen, maar beide kanten op en de meeste kinderen vervallen nooit in de enorme extremen. Ook de meeste jongens knallen namelijk niet dagenlang met vuurwerk en worden geen verkeersslachtoffer. Wat jij schetst zijn meer de uitzonderingen dan meisjes die graag in bomen klimmen.VeerleVeertje schreef: ↑18-06-2023 20:41Omdat ik weet hoe het is vrouw te zijn. Omdat ik veel zaken die voor mij voornamelijk verband houden met jongens/jongensgedrag, niet ken. Het is mij onbekend of ik erger mij er zelfs aan. (Die irritante puberjochies op 31 december met een tas vol vuurwerk over straat en maar knallen, en ja luitjes, 99,9% is jongen) moeilijk te geloven, maar echt waar. Verkeersslachtoffers onder de 21, grotendeels jonge jongens. Ik houd nu al mijn hart vast. Dat overmoedige gedoe. En ja ik projecteer, ik fantaseer, ik probeer (misschien wel een heel verkeerd) een beeld te vormen van hoe het zou zijn.
zondag 18 juni 2023 om 23:59
Mooi gezegd!sprankelend schreef: ↑18-06-2023 16:15Tips?
Tip 1: het leven is niet maakbaar.
Tip 2: je krijgt niet altijd je zin.
Tip 3: je kind heeft een volwassen ouder nodig, snel, geef jezelf een schop onder je reet en maak er een feestje van.
Niet ieder "gevoeletje" hoeft gepamperd of gefaciliteerd te worden. Als je zeker wil weten dat de uitkomst A is moet je niet meedoen aan een loterij waarbij de kans op A maar 49% is. Dan moet je een pop kopen of een konijn nemen.
Ik ben niet bijgelovig, dat brengt ongeluk...
maandag 19 juni 2023 om 00:01
Huh serieus?
Hoezo moet je hier opeens respect voor hebben dan?
Het werd zeer goed gezegd in die post: je wijst dus ineens de helft van de mensheid af. Dat hoef je helemaal niet proberen te respecteren. Daar mag je wat van vinden. Wat een kolder.
Only dead fish go with the flow
maandag 19 juni 2023 om 00:14
Huh? Als afkeur hebt van een geslacht voor je kind wijs je de helft van de mensheid af?Dreamglasses schreef: ↑19-06-2023 00:01Huh serieus?
Hoezo moet je hier opeens respect voor hebben dan?
Het werd zeer goed gezegd in die post: je wijst dus ineens de helft van de mensheid af. Dat hoef je helemaal niet proberen te respecteren. Daar mag je wat van vinden. Wat een kolder.
Alsof de helft van de mensheid je kind is of zou kunnen zijn.
De vergelijking tussen afkeur van een geslacht en afwijzen van de halve wereldbevolking gaat nogal mank.
maandag 19 juni 2023 om 00:22
Mijn post ging niet specifiek daarom, maar ok.madamzonderm schreef: ↑19-06-2023 00:14Huh? Als afkeur hebt van een geslacht voor je kind wijs je de helft van de mensheid af?
Alsof de helft van de mensheid je kind is of zou kunnen zijn.
De vergelijking tussen afkeur van een geslacht en afwijzen van de halve wereldbevolking gaat nogal mank.
Het gaat erom dat je er wat van mag vinden dat iemand zomaar het gehele andere geslacht afwijst/ teleurgesteld is. Dat hoef je natuurlijk niet te respecteren.
Only dead fish go with the flow
maandag 19 juni 2023 om 00:38
Ik denk dat de toevoeging "als eigen kind" nogal belangrijk is dan. Of wil je stellen dat iemand die een geslacht 'afwijst' als kind dat geslacht ook afwijst als medemens (buur, collega, partner, voorbijganger, ...)?Dreamglasses schreef: ↑19-06-2023 00:22Mijn post ging niet specifiek daarom, maar ok.
Het gaat erom dat je er wat van mag vinden dat iemand zomaar het gehele andere geslacht afwijst/ teleurgesteld is. Dat hoef je natuurlijk niet te respecteren.
maandag 19 juni 2023 om 00:48
Ja ook dan niet. Pff wat een gezeur zeg! Punt is wel duidelijk toch?madamzonderm schreef: ↑19-06-2023 00:38Ik denk dat de toevoeging "als eigen kind" nogal belangrijk is dan. Of wil je stellen dat iemand die een geslacht 'afwijst' als kind dat geslacht ook afwijst als medemens (buur, collega, partner, voorbijganger, ...)?
Only dead fish go with the flow
maandag 19 juni 2023 om 01:01
Tja, het is jouw punt. "Ja ook dan niet." maakt het niet echt duidelijker maar goed ik gok wel dat ik begrijp wat je wilt zeggen. NamelijkDreamglasses schreef: ↑19-06-2023 00:48Ja ook dan niet. Pff wat een gezeur zeg! Punt is wel duidelijk toch?
"Het gaat erom dat je er wat van mag vinden dat iemand zomaar het gehele andere geslacht afwijst/ teleurgesteld is als eigen kind. Dat hoef je natuurlijk niet te respecteren."
Voor mij hangt het ervan af hoe dat "niet te respecteren" er dan uit ziet. Maar daar kunnen onze meningen over verschillen.
maandag 19 juni 2023 om 02:29
Dreamglasses schreef: ↑19-06-2023 00:01Huh serieus?
Hoezo moet je hier opeens respect voor hebben dan?
Het werd zeer goed gezegd in die post: je wijst dus ineens de helft van de mensheid af. Dat hoef je helemaal niet proberen te respecteren. Daar mag je wat van vinden. Wat een kolder.
Dit dus.
maandag 19 juni 2023 om 05:50
I denk dat gender disappointment voort komt uit hoe mensen denken over geslachten. Veel mensen zien jongens en mannen kennelijk als niet sociaal voelend, niet sociaal aangepast en agressief. En er zíjn natuurlijk ook veel meer mannen dan vrouwen niet sociaal en agressief. Mannen doen doorgaans maar matig moeite om familierelaties te onderhouden, ze plegen meer misdaden en ze zijn vaker grensoverschrijdend naar het andere geslacht. Maar goed, hoe komt dat dan? Als hun ouders, moeders, al denken dat hun zoons zo worden, is het natuurlijk geen wonder dat het ook gebeurt.
maandag 19 juni 2023 om 06:20
Ik vind het vooral stom dat het als een soort diagnose wordt gegeven, in die Engelse term. Ik heb het totaal niet gehad, maar ik had ook al geen voorkeur, en heb bovendien een jongen en een meisje, dus wat wil je nog meer. Maar ik vind het vooral zo stom dat de “disappointment” 9/10x betekent “ik had eigenlijk een meisje gewild”.
Ik vind dat je met zo’n (sterke) voorkeur eigenlijk voorafgaand aan de zwangerschap al even met beide in het reine moet komen. Niet gewoon doen, hopen dat het het juiste wordt en dan bij de andere 50% gaan zitten zwelgen in je sOciAal ToTaAl nIeT gEaCcEpteErDe (nee, en vind je het gek) “gender disappointment”.
(Heb het nu dus over de gevallen van sterke voorkeur hè, niet over “ik moet heel even schakelen”).
Ik vind dat je met zo’n (sterke) voorkeur eigenlijk voorafgaand aan de zwangerschap al even met beide in het reine moet komen. Niet gewoon doen, hopen dat het het juiste wordt en dan bij de andere 50% gaan zitten zwelgen in je sOciAal ToTaAl nIeT gEaCcEpteErDe (nee, en vind je het gek) “gender disappointment”.
(Heb het nu dus over de gevallen van sterke voorkeur hè, niet over “ik moet heel even schakelen”).
maandag 19 juni 2023 om 07:37
Ik voelde tijdens mijn tweede en derde zwangerschap zo’n druk van omgeving dat het een meisje moest zijn. En oh wat vinden ze mij zielig als dat niet zo is. Meisjes krijgen lijkt de heilige graal. Dat maakte het voor mij heel lastig. Ja, ik zou best graag een meisje willen krijgen. Maar ik vind de algemene teleurstelling lastiger dan het feit dat ik toevallig jongens heb.
Ik heb 3 hele geweldige zoons die later ongetwijfeld ook bij ons thuis komen, die ook rustig aan tafel tekenen, die sociaal vaardig zijn, etc etc. Oh ja en ze houden ook nog van roze.
Ik heb 3 hele geweldige zoons die later ongetwijfeld ook bij ons thuis komen, die ook rustig aan tafel tekenen, die sociaal vaardig zijn, etc etc. Oh ja en ze houden ook nog van roze.
maandag 19 juni 2023 om 07:49
Ik vind zo'n groot onderdeel van je eigen kind afwijzen eigenlijk erger dan datzelfde onderdeel van je buurman, collega en voorbijganger afwijzen. Nou is afwijzen een groot woord, ik zou dat niet gebruiken als iemand een bepaalde voorkeur heeft maar daar prima mee kan dealen of een tikje teleurgesteld is. Maar wel als iemand het zo vreselijk vindt dat het alles gaat beheersen of ze de zwangerschap dan eigenlijk niet meer wil. Wat doe je een kind aan dan? Waarom kies je dan voor die 50% kans? Daar zit volgens mij de wat fellere verontwaardiging in over die gender disappointment. Dat het nogal wat doet met een kind om zijn identiteit als niet gewenst te ervaren door zijn eigen ouders. Dat je als meisje hoort of aanvoelt dat je vader liever een jongen had gehad, of als jongen dat je moeder had willen tutten en shoppen met een dochter. Een afwijzing van je eigen ouder komt harder aan dan van wie dan ook.madamzonderm schreef: ↑19-06-2023 00:38Ik denk dat de toevoeging "als eigen kind" nogal belangrijk is dan. Of wil je stellen dat iemand die een geslacht 'afwijst' als kind dat geslacht ook afwijst als medemens (buur, collega, partner, voorbijganger, ...)?
Dat betekent voor mij niet dat je er niet over zou mogen praten. Praat er vooral wel over, zodat je er sneller overheen bent. Net zoals sommige vrouwen na de geboorte een PND krijgen en hun baby niet meer zien zitten, die moeten dat ook juist niet doodzwijgen. Maar wel met het doel er vanaf te komen: praat het anderen niet aan en zwelg er niet in op grond van geromantiseerde ideaalbeelden.
nicole123 wijzigde dit bericht op 19-06-2023 07:56
14.16% gewijzigd
maandag 19 juni 2023 om 07:51
Ook toen bestonden dit soort voorkeuren.viva-life22 schreef: ↑18-06-2023 22:39Ik vind dat wij tegenwoordig veel te veel kunnen en willen weten. Vroeger werd je zwanger en dan zag je bij de geboorte het geslacht en was je dolblij als het kind gezond was.
Ik had ooit een vriendin die was de jongste van 8. 7 broers boven zich.
De ouders waren doorgegaan met kinderen krijgen tot er een meisje kwam.
Ex van mij was de 4e jongen in een gezin en die heeft altijd geweten dat zijn ouders liever een meisje hadden gehad.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 19 juni 2023 om 07:54
Maar daarmee maak je het wat mij betreft veel te groot. En dat vind ik een groter probleem dan of je voorkeur hebt voor een bepaald geslacht.Dreamglasses schreef: ↑19-06-2023 00:01Huh serieus?
Hoezo moet je hier opeens respect voor hebben dan?
Het werd zeer goed gezegd in die post: je wijst dus ineens de helft van de mensheid af. Dat hoef je helemaal niet proberen te respecteren. Daar mag je wat van vinden. Wat een kolder.
Wat mij betreft is dat vergelijkbaar met voorkeur voor bruine ogen. Zou leuk zijn, maar je houdt niet minder van een kind met blauwe ogen en je wijst ook niet alle mensen met blauwe ogen af.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 19 juni 2023 om 07:58
Ik denk dat het toen misschien zelfs sterker was. Alleen destijds vaker de voorkeur voor een jongen / stamhouder. Maar ik denk dat dat wel wat met een kind doet, en niet positief.Solomio schreef: ↑19-06-2023 07:51Ook toen bestonden dit soort voorkeuren.
Ik had ooit een vriendin die was de jongste van 8. 7 broers boven zich.
De ouders waren doorgegaan met kinderen krijgen tot er een meisje kwam.
Ex van mij was de 4e jongen in een gezin en die heeft altijd geweten dat zijn ouders liever een meisje hadden gehad.
maandag 19 juni 2023 om 08:03
Nee, een 'zou leuk zijn' is geen probleem. Mijn 'zou leuk zijn' was de combi donker haar met blauwe ogen (wat genetisch een reële mogelijkheid was), ik kreeg blonde kinderen met bruine ogen. En ik vind ze lief en prachtig. Maar volgens mij gaat het in dit topic over heftiger gevoelens dan een 'zou leuk zijn'. Over heftig teleurgesteld zijn, soms ook als het kind er al is, en de zwangerschap niet meer willen. Dan is het in mijn ogen wel een probleem.Solomio schreef: ↑19-06-2023 07:54Maar daarmee maak je het wat mij betreft veel te groot. En dat vind ik een groter probleem dan of je voorkeur hebt voor een bepaald geslacht.
Wat mij betreft is dat vergelijkbaar met voorkeur voor bruine ogen. Zou leuk zijn, maar je houdt niet minder van een kind met blauwe ogen en je wijst ook niet alle mensen met blauwe ogen af.
maandag 19 juni 2023 om 08:12
Ik vind het wel bijzonder dat iedereen er hier zo over valt dat in Nederland (volgens Viva dan, ik zelf betwijfel of dat waar is, dat zouden ze eens uit moeten zoeken) “gender disappointment” er vaak op neerkomt dat mensen liever een meisje hadden gehad. In de rest van de wereld is het zwaar het tegenovergestelde en in bepaalde landen worden er zelfs massaal abortussen gepleegd als het kindje een meisje blijkt te zijn. Dus je zou denken dat men juist blij is dat dat hier anders is.
Gruwelijk genoeg komt het overigens overal voor dat mensen een abortus willen plegen als het kindje niet het juiste geslacht blijkt te hebben. Dat is de reden dat ze in Nederland bij de medische 13 weken echo het geslacht niet vertellen. Weerzinwekkend hoe ver mensen kunnen gaan.
Maar goed. Mijn persoonlijke ervaring is juist het tegenovergestelde. Ik heb zelf een vriendin die stond te janken op de genderreveal van haar eerste kind. Omdat het juist géén jongen was. Totaal ongepast om dan een genderreveal party te geven mijns inziens. Gelukkig heeft ze de keren daarna samen met haar partner gekeken wat het geslacht van de baby was (met z’n tweeën thuis). Verstandige keuze, want ze hebben in totaal 3 meisjes gekregen.
Verder ken ik meer vrouwen en mannen met een voorkeur voor een zoon dan andersom. Een kennis heeft in totaal 4 dochters gekregen omdat ze maar bleven proberen voor een jongen. Zij was stikjaloers (ze vertelde zelfs dat ze erom heeft lopen janken) op haar bloedeigen tweelingzus, omdat haar eerste kind meteen een jongen was. Ze vertelde daar regelmatig over en de jaloezie droop er inderdaad echt vanaf. Not cute.
Dat je een (sterke) voorkeur hebt of even teleurstelling voelt, neem ik overigens niemand kwalijk. Het gaat mij er meer om hoe men daar vervolgens mee omgaat. Zelf had ik zo’n sterke voorkeur voor een meisje, dat ik me heel erg schaamde en me ontzettend schuldig voelde. Niet omdat het een taboe is, de mening van een ander doet er voor mij nauwelijks toe. Echt omdat ik mezelf daardoor van alles & nog wat vond. Omdat ik een levend & gezond kindje mogen krijgen als een wonder beschouw. Waar je intens dankbaar voor hoort te zijn. Daar lag mijn focus natuurlijk ook op de eerste plaats. Maar ik vond dat ik daarnaast veel teveel waarde hechtte aan het geslacht (ik wilde veel te graag een meisje). En dat terwijl ik er altijd van huiver als mensen duidelijk laten merken dat ze ontevreden zijn met het geslacht van hun kind(eren) en door blijven gaan met kinderen krijgen puur & alleen omdat ze een kind van het andere geslacht willen. Dus ik vond mezelf o.a. een huichelaar.
Ik heb er daardoor bewust voor gekozen om tijdens de echo al te horen wat het geslacht van mijn kindje zou worden. Zodat ik het nieuws indien nodig eerst even kon laten landen en anderen niets van eventuele teleurstelling/ondankbaarheid zouden meekrijgen.
Zelf weet ik 10000% zeker dat ik, wellicht na een periode van omschakelen, ook dolgelukkig zou zijn geweest met een zoontje. En dat ik uiteraard precies evenveel van een jongen zou houden als van mijn dochter. Zoals het er nu uitziet komt er bij mij geen tweede kindje. Maar mocht dat toch gebeuren, zou ik met allebei dolgelukkig zijn. Dat besefte ik zodra mijn dochter geboren was. Pas toen kreeg ik mijn prioriteiten écht op orde.
Gruwelijk genoeg komt het overigens overal voor dat mensen een abortus willen plegen als het kindje niet het juiste geslacht blijkt te hebben. Dat is de reden dat ze in Nederland bij de medische 13 weken echo het geslacht niet vertellen. Weerzinwekkend hoe ver mensen kunnen gaan.
Maar goed. Mijn persoonlijke ervaring is juist het tegenovergestelde. Ik heb zelf een vriendin die stond te janken op de genderreveal van haar eerste kind. Omdat het juist géén jongen was. Totaal ongepast om dan een genderreveal party te geven mijns inziens. Gelukkig heeft ze de keren daarna samen met haar partner gekeken wat het geslacht van de baby was (met z’n tweeën thuis). Verstandige keuze, want ze hebben in totaal 3 meisjes gekregen.
Verder ken ik meer vrouwen en mannen met een voorkeur voor een zoon dan andersom. Een kennis heeft in totaal 4 dochters gekregen omdat ze maar bleven proberen voor een jongen. Zij was stikjaloers (ze vertelde zelfs dat ze erom heeft lopen janken) op haar bloedeigen tweelingzus, omdat haar eerste kind meteen een jongen was. Ze vertelde daar regelmatig over en de jaloezie droop er inderdaad echt vanaf. Not cute.
Dat je een (sterke) voorkeur hebt of even teleurstelling voelt, neem ik overigens niemand kwalijk. Het gaat mij er meer om hoe men daar vervolgens mee omgaat. Zelf had ik zo’n sterke voorkeur voor een meisje, dat ik me heel erg schaamde en me ontzettend schuldig voelde. Niet omdat het een taboe is, de mening van een ander doet er voor mij nauwelijks toe. Echt omdat ik mezelf daardoor van alles & nog wat vond. Omdat ik een levend & gezond kindje mogen krijgen als een wonder beschouw. Waar je intens dankbaar voor hoort te zijn. Daar lag mijn focus natuurlijk ook op de eerste plaats. Maar ik vond dat ik daarnaast veel teveel waarde hechtte aan het geslacht (ik wilde veel te graag een meisje). En dat terwijl ik er altijd van huiver als mensen duidelijk laten merken dat ze ontevreden zijn met het geslacht van hun kind(eren) en door blijven gaan met kinderen krijgen puur & alleen omdat ze een kind van het andere geslacht willen. Dus ik vond mezelf o.a. een huichelaar.
Ik heb er daardoor bewust voor gekozen om tijdens de echo al te horen wat het geslacht van mijn kindje zou worden. Zodat ik het nieuws indien nodig eerst even kon laten landen en anderen niets van eventuele teleurstelling/ondankbaarheid zouden meekrijgen.
Zelf weet ik 10000% zeker dat ik, wellicht na een periode van omschakelen, ook dolgelukkig zou zijn geweest met een zoontje. En dat ik uiteraard precies evenveel van een jongen zou houden als van mijn dochter. Zoals het er nu uitziet komt er bij mij geen tweede kindje. Maar mocht dat toch gebeuren, zou ik met allebei dolgelukkig zijn. Dat besefte ik zodra mijn dochter geboren was. Pas toen kreeg ik mijn prioriteiten écht op orde.
anoniem_653d64b2a443c wijzigde dit bericht op 19-06-2023 08:23
0.03% gewijzigd
maandag 19 juni 2023 om 08:15
Dit dus.nicole123 schreef: ↑19-06-2023 08:03Nee, een 'zou leuk zijn' is geen probleem. Mijn 'zou leuk zijn' was de combi donker haar met blauwe ogen (wat genetisch een reële mogelijkheid was), ik kreeg blonde kinderen met bruine ogen. En ik vind ze lief en prachtig. Maar volgens mij gaat het in dit topic over heftiger gevoelens dan een 'zou leuk zijn'. Over heftig teleurgesteld zijn, soms ook als het kind er al is, en de zwangerschap niet meer willen. Dan is het in mijn ogen wel een probleem.
Er is echt teleurstelling en dus afwijzing.
Ik vind daar wat van en heb er moeite mee om dat te respecteren.
Je hoeft jezelf niet voort te planten hè
dreamglasses wijzigde dit bericht op 19-06-2023 08:16
0.78% gewijzigd
Only dead fish go with the flow
maandag 19 juni 2023 om 08:16
Hier hetzelfde. Ik heb niet zo'n fijne jeugd gehad en was bang dat ik die meer zou gaan herbeleven als ik een meisje zou krijgen, omdat ik me daar meer in zou herkennen. Plus ik heb weinig met kleding/haren doen/roze/andere tutdingen. Niet dat alle meisjes daarvan houden uiteraard, maar bij een meisje is de kans toch wat groter dat je er zo-een hebt dan bij een jongen. Maar als het een meisje was geweest, was ik daar ongetwijfeld ook blij mee geweest.Lisava schreef: ↑18-06-2023 22:53Ik had een lichte voorkeur voor een jongen en.....het werd een jongen. Ik vind juist de band tussen moeders en dochters vaak gecompliceerder dan die tussen moeders en zoons. Dus ik was echt opgelucht dat het een zoon bleek te zijn. Maar hier lezende, lijk ik een uitzondering.
Edit: een betere (eerlijker) formulering van het laatste is dat ik me zelf niet super senang voel als vrouw, en ik ben bang om daar onbewust wat van over te dragen op een eventuele dochter. Waarschijnlijk valt dat wel mee, maar goed dat soort dingen denk je door de zwangerschapshormonen.
tortelduif wijzigde dit bericht op 19-06-2023 08:23
Reden: toevoeging gedaan
Reden: toevoeging gedaan
15.26% gewijzigd
maandag 19 juni 2023 om 08:18
maandag 19 juni 2023 om 08:36
Het lijkt hier wel alsof een meisje krijgen een soort walhalla is en je bij een jongen opgescheept zit met oorlogje spelen en voetballen.
Gek ook dat een voorkeur gebaseerd lijkt op het shoppen van meisjeskleding en speelgoed. Waar je oprecht de eerste hooguit 8 jaar (als je geluk hebt) mee bezig bent want daarna bepalen ze het zelf wel hoor.
Je zet een mens op de wereld die hopelijk minstens 80 jaar op deze wereld verblijft en dan wordt er gezeurd over kleertje en poppen.
Ik had totaal geen voorkeur en heb een dochter en een zoon.
Afgezien van hun geslacht zijn het beiden totaal andere persoonlijkheden en ze zijn allebei prachtig. Dochter zit op voetbal en zoon op judo. Dochter draagt pas sinds dit jaar (brugklas) rokjes, hiervoor jongensafdeling h&m want ze weigerde de unicorn fase (wat ik ook begrijp haha)
En ja ik vind het heerlijk om savonds bij dochter op bed te kletsen, te shoppen, haar haren te fohnen, Maar ik vind het net zo heerlijk om met zoon The Walking Dead te kijken, te voetballen en te stoeien. En zo heb ik er altijd ingestaan, ook voor ik kinderen kreeg.
Ik begrijp die hele sterke voorkeuren plus teleurstellingen echt niet hoor.
Gek ook dat een voorkeur gebaseerd lijkt op het shoppen van meisjeskleding en speelgoed. Waar je oprecht de eerste hooguit 8 jaar (als je geluk hebt) mee bezig bent want daarna bepalen ze het zelf wel hoor.
Je zet een mens op de wereld die hopelijk minstens 80 jaar op deze wereld verblijft en dan wordt er gezeurd over kleertje en poppen.
Ik had totaal geen voorkeur en heb een dochter en een zoon.
Afgezien van hun geslacht zijn het beiden totaal andere persoonlijkheden en ze zijn allebei prachtig. Dochter zit op voetbal en zoon op judo. Dochter draagt pas sinds dit jaar (brugklas) rokjes, hiervoor jongensafdeling h&m want ze weigerde de unicorn fase (wat ik ook begrijp haha)
En ja ik vind het heerlijk om savonds bij dochter op bed te kletsen, te shoppen, haar haren te fohnen, Maar ik vind het net zo heerlijk om met zoon The Walking Dead te kijken, te voetballen en te stoeien. En zo heb ik er altijd ingestaan, ook voor ik kinderen kreeg.
Ik begrijp die hele sterke voorkeuren plus teleurstellingen echt niet hoor.
maandag 19 juni 2023 om 08:56
Ik heb ook eigenlijk totaal geen geduld of begrip voor gender disappointment om heel eerlijk te zijn. Die verwachtingen leggen al een druk op het kind voordat het überhaupt geboren is. Maar goed, misschien is het inderdaad enorm hormonaal.
Ik heb zowel een meisje als jongen en mensen reageren altijd zo enthousiast of bijna jaloers. “Koningskoppel!”, “Rijkeluis-wens!”. Ik vind dat raar. Ik houd zielsveel van dochter en zoon. Maar had 2 meisjes of 2 jongens net zo leuk gevonden. Heb geluk dat ik kinderen heb mogen krijgen, niet dat het 2 verschillende geslachten zijn.
maandag 19 juni 2023 om 09:17
Wat grappig, mijn zoons vinden dat dus juist geweldig!Suy schreef: ↑19-06-2023 08:36Het lijkt hier wel alsof een meisje krijgen een soort walhalla is en je bij een jongen opgescheept zit met oorlogje spelen en voetballen.
Gek ook dat een voorkeur gebaseerd lijkt op het shoppen van meisjeskleding en speelgoed. Waar je oprecht de eerste hooguit 8 jaar (als je geluk hebt) mee bezig bent want daarna bepalen ze het zelf wel hoor.
Je zet een mens op de wereld die hopelijk minstens 80 jaar op deze wereld verblijft en dan wordt er gezeurd over kleertje en poppen.
Ik had totaal geen voorkeur en heb een dochter en een zoon.
Afgezien van hun geslacht zijn het beiden totaal andere persoonlijkheden en ze zijn allebei prachtig. Dochter zit op voetbal en zoon op judo. Dochter draagt pas sinds dit jaar (brugklas) rokjes, hiervoor jongensafdeling h&m want ze weigerde de unicorn fase (wat ik ook begrijp haha)
En ja ik vind het heerlijk om savonds bij dochter op bed te kletsen, te shoppen, haar haren te fohnen, Maar ik vind het net zo heerlijk om met zoon The Walking Dead te kijken, te voetballen en te stoeien. En zo heb ik er altijd ingestaan, ook voor ik kinderen kreeg.
Ik begrijp die hele sterke voorkeuren plus teleurstellingen echt niet hoor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
