Kinderen
alle pijlers
Gewoon een pittig kind of meer aan de hand?
zondag 23 mei 2021 om 21:37
Hoi allen,
Wij hebben een zoon van vijf jaar oud waar we momenteel veel gedoe mee hebben. Alles maar dan ook alles is weerstand bij hem en Hij luistert slecht. Hij heeft boze buien, schreeuwt naar ons als het hem niet zint, en maakt zn zus het leven zuur. Proberen rustig te reageren op zijn buien maar soms is bij mij en mijn man het vaatje ook vol. Ik weet soms niet meer hoe we ermee om moeten gaan. Op school is hij juist wel heel rustig in de klas hij heeft het gedrag alleen thuis en bij opa en oma ook. Hij hangt erg aan mama en kan ook slecht zelf spelen. voorbeelden:
- Als je iets aan hem vraagt om te doen en het zint hem niet gaat hij zeuren of in de weerstand en in ergste geval gillen.
-hij luistert zeer slecht, mag bijvoorbeeld het raam niet open doen in mijn auto maar dan toch doen.
-hij irriteert zijn zus 9 vd 10 keer.
-als ik zeg nu moet je even alleen spelen dan gaat ie in de weerstand.
- slaan komt ook regelmatig voor.
Ik ken dit gedrag ook niet van mijn dochter die is juist heel rustig. Zouden jullie iemand inschakelen of is dit gewoon herkenbaar voor kinderen en dan met name de jongens van die leeftijd. Ik weet ook niet wat normaal is en niet. Natuurlijk weet ik dat bepaalde dingen bij de leeftijd horen qua gedrag maar ik vind het soms niet normaal. Ben vooral op zoek naar herkenning, tips, hoe we het beste met hem om kunnen gaan. Nu merk ik dat ik vaak op de dagen dat hij thuis is enorm energielek heb en ik wil graag samen met mijn man kijken hoe we weer wat gezelliger kunnen maken.
Wij hebben een zoon van vijf jaar oud waar we momenteel veel gedoe mee hebben. Alles maar dan ook alles is weerstand bij hem en Hij luistert slecht. Hij heeft boze buien, schreeuwt naar ons als het hem niet zint, en maakt zn zus het leven zuur. Proberen rustig te reageren op zijn buien maar soms is bij mij en mijn man het vaatje ook vol. Ik weet soms niet meer hoe we ermee om moeten gaan. Op school is hij juist wel heel rustig in de klas hij heeft het gedrag alleen thuis en bij opa en oma ook. Hij hangt erg aan mama en kan ook slecht zelf spelen. voorbeelden:
- Als je iets aan hem vraagt om te doen en het zint hem niet gaat hij zeuren of in de weerstand en in ergste geval gillen.
-hij luistert zeer slecht, mag bijvoorbeeld het raam niet open doen in mijn auto maar dan toch doen.
-hij irriteert zijn zus 9 vd 10 keer.
-als ik zeg nu moet je even alleen spelen dan gaat ie in de weerstand.
- slaan komt ook regelmatig voor.
Ik ken dit gedrag ook niet van mijn dochter die is juist heel rustig. Zouden jullie iemand inschakelen of is dit gewoon herkenbaar voor kinderen en dan met name de jongens van die leeftijd. Ik weet ook niet wat normaal is en niet. Natuurlijk weet ik dat bepaalde dingen bij de leeftijd horen qua gedrag maar ik vind het soms niet normaal. Ben vooral op zoek naar herkenning, tips, hoe we het beste met hem om kunnen gaan. Nu merk ik dat ik vaak op de dagen dat hij thuis is enorm energielek heb en ik wil graag samen met mijn man kijken hoe we weer wat gezelliger kunnen maken.
maandag 24 mei 2021 om 10:05
Ik denk dat het sowieso geen kwaad kan om het eens met een opvoedkundige te bespreken. Ook al is het misschien ‘normaal’ gedrag, dan neem ik aan dat je alsnog wel graag wat handvatten krijgt hoe je hier het beste mee om kan gaan. Want het lijkt me voor iedereen fijn als het snel weer rustig en fijn is in huis
maandag 24 mei 2021 om 10:39
maandag 24 mei 2021 om 11:53
Nou wat dat nou met genders te maken heeft ontgaat mij volkomen. Mijn dochter is net zo.
Ze hebben de leeftijd om de grenzen op te zoeken. Die moet je bieden. Eroverheen betekent in ons geval consequenties. Blijft ze op de grens, dan vertel ik dat ik blij ben. En het is een dagelijks gedoe. Zelfs op dit moment wordt ze boos op mij omdat haar iets niet lukt. Leg haar dus nu even uit dat het een beetje raar is dat ze boos op mij is omdat haar iets niet lukt. Verder raak ik er niet van onder de indruk omdat ik ook begrijp dat zij nog moet leren om met haar emoties om te gaan en daar probeer ik zo goed mogelijk bij te helpen.
maandag 24 mei 2021 om 12:38
Je kunt wel vragen of het erbij hoort, punt is dat jullie hier last van ondervinden. We hebben voor onze oudste eens hulp ingeschakeld bij Centrum Jeugd & Gezin, bij haar voor haar angsten. Maar ze zijn er voor allerhande opvoedvragen.
Voor ons bleek 4 sessies genoeg, 3 om probleem bij dochter te peilen en eentje voor ons voor tips om er beter mee om te gaan. Het heeft echt geholpen. Het was goed om even het probleem in kaart te brengen (ik maakte het groter dan het was en bleken heel normale kinderangsten te zijn) en de tips hebben ons geholpen er meer met een langetermijnvisie op te kijken en haar te begeleiden.
Ik raad het altijd iedereen aan die worstelt met iets wat ze zelf niet opgelost krijgen.
Voor ons bleek 4 sessies genoeg, 3 om probleem bij dochter te peilen en eentje voor ons voor tips om er beter mee om te gaan. Het heeft echt geholpen. Het was goed om even het probleem in kaart te brengen (ik maakte het groter dan het was en bleken heel normale kinderangsten te zijn) en de tips hebben ons geholpen er meer met een langetermijnvisie op te kijken en haar te begeleiden.
Ik raad het altijd iedereen aan die worstelt met iets wat ze zelf niet opgelost krijgen.
maandag 24 mei 2021 om 22:32
Erg herkenbaar, op alle fronten. Is dit iets van de laatste tijd of speelt het al langer?
Wij hebben al sinds de geboorte moeite met dit pittige gedrag van onze 2e, maar in de opvang/op school viel hij nooit negatief op waardoor we dan toch weer twijfelden of het niet aan ons lag. Tegelijkertijd leren we kind steeds beter kennen waardoor we er eigenlijk wel mee om kunnen gaan, maar vermoeiend is het wel. Onlangs dus toch de stap genomen om hulp in te schakelen, en er wordt nu toch wel gedacht aan een lichte vorm van autisme, icm hoogbegaafdheid.
We zitten nog middenin het traject dus kan er weinig zinnigs over zeggen maar het is iig fijn om het gedrag beter te begrijpen en handvatten te krijgen hoe ermee om te gaan. Eerder deed ik maar wat en dan vroeg ik me direct af of dat de juiste aanpak was. Of als iets niet werkte weer iets anders verzinnen... veel standaard opvoedtips werken bij hem namelijk niet, nauwelijks of averechts. Dat was vooral voor mezelf heel vermoeiend en slokte alle energie op. Nu voelt t meer alsof we een plan hebben, een lijn om te volgen, ipv steeds het wiel opnieuw uitvinden. Dus tot zover blij met de hulp. Sterkte iig.
Wij hebben al sinds de geboorte moeite met dit pittige gedrag van onze 2e, maar in de opvang/op school viel hij nooit negatief op waardoor we dan toch weer twijfelden of het niet aan ons lag. Tegelijkertijd leren we kind steeds beter kennen waardoor we er eigenlijk wel mee om kunnen gaan, maar vermoeiend is het wel. Onlangs dus toch de stap genomen om hulp in te schakelen, en er wordt nu toch wel gedacht aan een lichte vorm van autisme, icm hoogbegaafdheid.
We zitten nog middenin het traject dus kan er weinig zinnigs over zeggen maar het is iig fijn om het gedrag beter te begrijpen en handvatten te krijgen hoe ermee om te gaan. Eerder deed ik maar wat en dan vroeg ik me direct af of dat de juiste aanpak was. Of als iets niet werkte weer iets anders verzinnen... veel standaard opvoedtips werken bij hem namelijk niet, nauwelijks of averechts. Dat was vooral voor mezelf heel vermoeiend en slokte alle energie op. Nu voelt t meer alsof we een plan hebben, een lijn om te volgen, ipv steeds het wiel opnieuw uitvinden. Dus tot zover blij met de hulp. Sterkte iig.
maandag 24 mei 2021 om 22:44
maandag 24 mei 2021 om 22:52
Bedankt allemaal voor jullie reacties.
Er komt inderdaad in de familie autisme voor. Ikzelf heb ook een lichte vorm. Ik herken heel veel in jouw verhaal nootboek, op school is hij ook niet negatief opvallend. Vanmiddag bij opa en oma op visite en niks ad hand. Je gaat idd denken dat t aan jezelf ligt. Adhd zat ik nog aan tr denken maar dan zou hij wellicht op school ook dat gedrag vertonen.
Mag ik vragen welke instantie jullie hebben ingeschakeld nootboek? Het gedrag is trouwens al sinds geboorte pittig.
Aan de andere kant kan het ook echt een hele lieve jongen zijn die mij knuffelt en alles in de gaten houdt. Vandaag had ik last van mijn buik en hij vraagt heel lief gaat het mama? Dus hij is wel sociaal betrokken.
Er komt inderdaad in de familie autisme voor. Ikzelf heb ook een lichte vorm. Ik herken heel veel in jouw verhaal nootboek, op school is hij ook niet negatief opvallend. Vanmiddag bij opa en oma op visite en niks ad hand. Je gaat idd denken dat t aan jezelf ligt. Adhd zat ik nog aan tr denken maar dan zou hij wellicht op school ook dat gedrag vertonen.
Mag ik vragen welke instantie jullie hebben ingeschakeld nootboek? Het gedrag is trouwens al sinds geboorte pittig.
Aan de andere kant kan het ook echt een hele lieve jongen zijn die mij knuffelt en alles in de gaten houdt. Vandaag had ik last van mijn buik en hij vraagt heel lief gaat het mama? Dus hij is wel sociaal betrokken.
maandag 24 mei 2021 om 23:52
Ja mijn zoontje (nu 5,5) is ook een lieverd, en enorme knuffelkont. Hij is alert, slim, enthousiast, betrokken, grappig en creatief maar ook echt wel een beetje eigenaardig en heeft een heel duidelijk beeld van hoe hij dingen wil hebben, bijv. De manier waarop we hem moeten knuffelen.
Al jarenlang vragen we onszelf af wat ie heeft. Dan ga je lezen over diagnoses, maar alles lijkt veel heftiger of duidelijker dan wat hij vertoont. Dus ja dan denk je weer dat t normaal kindergedrag is (ook 'normale' kleuters houden erg van rituelen), of dat t aan jezelf ligt, en dat je geluk hebt dat de oudste zo 'makkelijk' is.
Soms gaat t wekenlang goed, dan ineens is t weer dagenlang ellende. Hij heeft moeite met veranderingen/onverwachte dingen. Spreekt dat niet uit maar is dan totaal onhandelbaar de dag(en) voordat hij bv paasontbijt op school heeft, of koningsspelen. Dan denken we kind doe ff normaal, er is niks bijzonders aan de hand?! En pas uren later realiseer ik me dan dat hij in z'n koppie bezig is met het evenement vd volgende dag
Op die dag zelf gaat ie dan met wat gemopper toch redelijk makkelijk naar school om daar de 'leukste dag ooit' te beleven 
Wij zijn begonnen bij een orthopedagoog, vrij laagdrempelig. Van daaruit doorverwezen naar psycholoog. Er wordt wel aangegeven dat diagnose op deze leeftijd lastig uit, juist omdat veel jonge kinderen hun eigenaardigheden hebben. Dus voor nu zijn we vooral gericht op aanpak en minder op een diagnose/labeltje. Maar ik moet zeggen dat ik me wel steeds meer kan vinden in het 'autisme' hokje, terwijl ik eerder dacht dat dat echt niet aan de orde was, m.n. omdat hij buitenshuis vrij goed lijkt te functioneren en redelijk sociaal is.
Al jarenlang vragen we onszelf af wat ie heeft. Dan ga je lezen over diagnoses, maar alles lijkt veel heftiger of duidelijker dan wat hij vertoont. Dus ja dan denk je weer dat t normaal kindergedrag is (ook 'normale' kleuters houden erg van rituelen), of dat t aan jezelf ligt, en dat je geluk hebt dat de oudste zo 'makkelijk' is.
Soms gaat t wekenlang goed, dan ineens is t weer dagenlang ellende. Hij heeft moeite met veranderingen/onverwachte dingen. Spreekt dat niet uit maar is dan totaal onhandelbaar de dag(en) voordat hij bv paasontbijt op school heeft, of koningsspelen. Dan denken we kind doe ff normaal, er is niks bijzonders aan de hand?! En pas uren later realiseer ik me dan dat hij in z'n koppie bezig is met het evenement vd volgende dag
Op die dag zelf gaat ie dan met wat gemopper toch redelijk makkelijk naar school om daar de 'leukste dag ooit' te beleven Wij zijn begonnen bij een orthopedagoog, vrij laagdrempelig. Van daaruit doorverwezen naar psycholoog. Er wordt wel aangegeven dat diagnose op deze leeftijd lastig uit, juist omdat veel jonge kinderen hun eigenaardigheden hebben. Dus voor nu zijn we vooral gericht op aanpak en minder op een diagnose/labeltje. Maar ik moet zeggen dat ik me wel steeds meer kan vinden in het 'autisme' hokje, terwijl ik eerder dacht dat dat echt niet aan de orde was, m.n. omdat hij buitenshuis vrij goed lijkt te functioneren en redelijk sociaal is.
nootboek wijzigde dit bericht op 25-05-2021 21:29
10.17% gewijzigd
dinsdag 25 mei 2021 om 12:33
Heel herkenbaar, hier ook een 5,5 jarige zoon die ontzettend pittig is qua gedrag en daarmee dus een grote stempel drukt op het hele gezin. Vooral zijn strijdlustige karakter en zeer sterke eigen wil zorgt snel voor ruzies.
Wij zijn via het centrum jeugd en gezin nu bezig met een orthopedagoog. En we volgen via hen een programma voor positief opvoeden. Daarnaast herkennen we hem héél erg in een ‘hooggevoelig kind met een sterke wil’ (high sensitive strong willed). Hier is veel over te vinden op internet en er zijn ook kindercoaches te vinden die gespecialiseerd zijn op dit soort kinderen. Deze kinderen tonen vergelijkbaar gedrag als kinderen met autisme en/of adhd, maar de oorzaak komt door iets anders. Het is hun karakter en niet medisch.
Ook gaan we hem laten testen op hoogbegaafdheid, wat ook kan samenvallen met hooggevoeligheid en hij qua denkniveau soms lichtjaren voorligt op zijn leeftijdsgenootjes. Het gedrag lijkt dan uit verveling te komen, maar ook uit onzekerheid en angst, omdat hij veel bezig is met dingen, waar normaal pas 8/9 jarigen bezig zijn en zijn 5 jarige geest die gedachtes soms niet kunnen rijmen met elkaar. Hierdoor wil hij continu de controle houden over alles, zodat zijn wereld voorspelbaar blijft en niet voor verassingen zorgt.
Als ouder weet ik hoe frustrerend en machteloos het soms is. Maar we hebben toch wel wat handvaten meegekregen hoe we met een hooggevoelig kind om moeten gaan. Het vergt ontzettend veel energie en aandacht, wat je soms als drukke ouder niet hebt. Maar het is het wel waard. Het zijn ook vaak juist hele bijzondere kinderen met bijzondere talenten. Weet dat er meer ouders zijn die dezelfde struggels hebben, je bent niet alleen!
Wij zijn via het centrum jeugd en gezin nu bezig met een orthopedagoog. En we volgen via hen een programma voor positief opvoeden. Daarnaast herkennen we hem héél erg in een ‘hooggevoelig kind met een sterke wil’ (high sensitive strong willed). Hier is veel over te vinden op internet en er zijn ook kindercoaches te vinden die gespecialiseerd zijn op dit soort kinderen. Deze kinderen tonen vergelijkbaar gedrag als kinderen met autisme en/of adhd, maar de oorzaak komt door iets anders. Het is hun karakter en niet medisch.
Ook gaan we hem laten testen op hoogbegaafdheid, wat ook kan samenvallen met hooggevoeligheid en hij qua denkniveau soms lichtjaren voorligt op zijn leeftijdsgenootjes. Het gedrag lijkt dan uit verveling te komen, maar ook uit onzekerheid en angst, omdat hij veel bezig is met dingen, waar normaal pas 8/9 jarigen bezig zijn en zijn 5 jarige geest die gedachtes soms niet kunnen rijmen met elkaar. Hierdoor wil hij continu de controle houden over alles, zodat zijn wereld voorspelbaar blijft en niet voor verassingen zorgt.
Als ouder weet ik hoe frustrerend en machteloos het soms is. Maar we hebben toch wel wat handvaten meegekregen hoe we met een hooggevoelig kind om moeten gaan. Het vergt ontzettend veel energie en aandacht, wat je soms als drukke ouder niet hebt. Maar het is het wel waard. Het zijn ook vaak juist hele bijzondere kinderen met bijzondere talenten. Weet dat er meer ouders zijn die dezelfde struggels hebben, je bent niet alleen!
dinsdag 25 mei 2021 om 12:46
Allereest wil ik even zeggen dat ik het knap van je vindt dat je actie onderneemt/wil ondernemen, terwijl dit soms best lastig kan voelen. Wat ontzettend vervelend voor jullie dat je je zo machteloos voelt.
Ik heb zelf pedagogiek gestudeerd en het is heel lastig om vanuit jouw geschreven stukje te vertellen hoe en waar dit gedrag vandaan komt. Je zou inderdaad Centrum Jong een hulpvraag kunnen stellen en ook op school kun je de vraag stellen.
De tips die ik je voor nu kan geven:
- Geef je kind keuzes (uit 2 of maximaal 3 opties). Dit werkt bijna altijd.
- Vertel van te voren, dus bij de eerste waarschuwing, duidelijk welke (het liefst directe) consequentie er zit aan het onacceptabele gedrag en vergeet niet het gedrag te benoemen dat je wel verwacht!
- De straf/consequentie moet nooit van invloed zijn op anderen, dus dreig nooit met: 'We gaan naar huis, als ...'. Hij is immers niet degene die dat bepaalt.
- Wees altijd consequent.
- Wanneer hij iets lastig vindt. Zet een beloningssysteem op!! Begin klein. Bijvoorbeeld (je gaf aan dat je kind lastig zelf kan spelen). Je gaat nu eerst 20 minuten zelf spelen en daarna gaan wij samen 20 minuten iets doen.
- Beloningen werken vaak veel beter dan straffen, maar beide zijn vaak wel nodig. Ieder kind zoekt de grens en het maakt dus niet uit waar je deze grens legt, want ze zullen hem hoe dan ook opzoeken.
Groetjes, Keesje
Ik heb zelf pedagogiek gestudeerd en het is heel lastig om vanuit jouw geschreven stukje te vertellen hoe en waar dit gedrag vandaan komt. Je zou inderdaad Centrum Jong een hulpvraag kunnen stellen en ook op school kun je de vraag stellen.
De tips die ik je voor nu kan geven:
- Geef je kind keuzes (uit 2 of maximaal 3 opties). Dit werkt bijna altijd.
- Vertel van te voren, dus bij de eerste waarschuwing, duidelijk welke (het liefst directe) consequentie er zit aan het onacceptabele gedrag en vergeet niet het gedrag te benoemen dat je wel verwacht!
- De straf/consequentie moet nooit van invloed zijn op anderen, dus dreig nooit met: 'We gaan naar huis, als ...'. Hij is immers niet degene die dat bepaalt.
- Wees altijd consequent.
- Wanneer hij iets lastig vindt. Zet een beloningssysteem op!! Begin klein. Bijvoorbeeld (je gaf aan dat je kind lastig zelf kan spelen). Je gaat nu eerst 20 minuten zelf spelen en daarna gaan wij samen 20 minuten iets doen.
- Beloningen werken vaak veel beter dan straffen, maar beide zijn vaak wel nodig. Ieder kind zoekt de grens en het maakt dus niet uit waar je deze grens legt, want ze zullen hem hoe dan ook opzoeken.
Groetjes, Keesje
dinsdag 25 mei 2021 om 17:46
Ja, herkenbaar, al is mijn zoon iets jonger. Ook alles wat nootboek schrijft is herkenbaar.
Lang verhaal kort zijn we nu in een traject bij de kinderpsycholoog en wordt er aan hoogbegaafdheid icm ADHD en/of ASS gedacht.
Wat ik een eye opener vond is dat het op deze jonge leeftijd vaak helemaal niet functioneel is om diagnoses (of überhaupt oorzaken) te scheiden. Het gaat om het gedrag waar kind of omgeving last van heeft. Dus ik zou je sowieso aanraden om wat hulp te zoeken, dat kan ook laagdrempelig. Mij geeft het in ieder geval veel rust.
Lang verhaal kort zijn we nu in een traject bij de kinderpsycholoog en wordt er aan hoogbegaafdheid icm ADHD en/of ASS gedacht.
Wat ik een eye opener vond is dat het op deze jonge leeftijd vaak helemaal niet functioneel is om diagnoses (of überhaupt oorzaken) te scheiden. Het gaat om het gedrag waar kind of omgeving last van heeft. Dus ik zou je sowieso aanraden om wat hulp te zoeken, dat kan ook laagdrempelig. Mij geeft het in ieder geval veel rust.
dinsdag 25 mei 2021 om 19:14
Voor ons kwam de hulp pas echt op gang na de diagnose. Ik herken veel in wat jullie schrijven. Als je maar voor jezelf weet: als hij zo doet, dan doe ik dit en dat werkt dan. Alle standaard dingen werkten bij onze zoon gewoon niet. Op een gegeven moment ging het bij ons wel beter, en we wisten wat we moesten doen. Maar er kwamen ook telkens weer nieuwe uitdagingen bij.
Onze zoon is het zeven jaar getest , hoogbegaafd en autisme. Daarna drie jaar lang vrij regelmatig begeleiding gehad en nu loopt het allemaal veel soepeler. Ook gaat hij eens in de maand logeren bij een zorginstelling zodat de rest van het gezin kan opladen. Hij trekt me nog zeer regelmatig leeg, qua energie.
Onze zoon is het zeven jaar getest , hoogbegaafd en autisme. Daarna drie jaar lang vrij regelmatig begeleiding gehad en nu loopt het allemaal veel soepeler. Ook gaat hij eens in de maand logeren bij een zorginstelling zodat de rest van het gezin kan opladen. Hij trekt me nog zeer regelmatig leeg, qua energie.
dinsdag 25 mei 2021 om 19:39
Tip voor het "keuze geven uit twee opties". Kleuters kiezen meestal de laatste optie, dus de optie die jou als ouder het beste past zou ik als tweede noemen.
En verder, het kan zijn dat je zoon zich erg moet aanpassen in de klas en dat die frustratie er thuis (daar is het veilig) pas uitkomt.
Sterkte en veel succes.
En verder, het kan zijn dat je zoon zich erg moet aanpassen in de klas en dat die frustratie er thuis (daar is het veilig) pas uitkomt.
Sterkte en veel succes.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 25 mei 2021 om 19:58
Eens... De veilige plek is de plek waar het zich uit... kans is groot dat hij op school op zijn tenen loopt en thuis zich laat gaan. Goed dat je hulp zoekt, ook voor zus. Die heeft ook wat te stellenSnoesje666 schreef: ↑25-05-2021 19:39Tip voor het "keuze geven uit twee opties". Kleuters kiezen meestal de laatste optie, dus de optie die jou als ouder het beste past zou ik als tweede noemen.
En verder, het kan zijn dat je zoon zich erg moet aanpassen in de klas en dat die frustratie er thuis (daar is het veilig) pas uitkomt.
Sterkte en veel succes.
