Grote monden puber

Mijnietbellen zondag 5 november 2023 om 09:04

Hi,

Onze dochter is bijna 13. Zit in de 1e van de middelbare, de puberteit heeft zijn intrede gedaan met bijbehorende grote monden. Hoewel ze verder (nog) niet buiten de lijntjes kleurt, kan ik vreselijk onder de indruk zijn van de grote monden die ze mij durft te geven. Daarnaast zit er een behoorlijke kop op en als ze iets echt niet wil dan zal ze het niet doen. Als ze me zo'n grote mond geeft is dat voor mij een no go en word ik boos.

Ik word weleens 'bang' van het idee dat ze nog 13 moet worden en wat het straks zal zijn als ze 16 is.

Hoe gaan andere ouders om met de grote monden van je puber?

Yakuzakiko zondag 5 november 2023 om 09:53

Probeer niet boos te worden, maar haar gewoon te zien en te horen. Luisteren en niet te snel klaar staan met advies werkt bij ons goed.

Mijnietbellen zondag 5 november 2023 om 09:54

Jottum schreef: ↑
05-11-2023 09:46
Haha ja een heerlijk boek. Ook met die verschillende types puber en types ouders, en vooral de combinaties daarin. En die vangrail inderdaad, die hebben wij al meer dan eens moeten zetten, dat wel. Maar wij hebben dan ook een ware ‘relpuber’.

Ik kan heeeeeel duidelijk zien welk type ouder ik ben, maar ik vind het dus superlastig om dat te veranderen, mede door mijn eigen opvoeding zoals hierboven beschreven, maar ook iit angst dat ze zal 'ontsporen' en dat er straks geen land meer met haar te bezeilen is.

apiejapie zondag 5 november 2023 om 09:55

Mijnietbellen schreef: ↑
05-11-2023 09:42
Als de boosheid aan beide kanten gezakt is dan gaan we zeker in gesprek. Zij geeft dan aan dat ze soms ook reageert op mij, wat ik snap want ik ben ook niet perfect, maar ik word natuurlijk niet uit het niks boos en die stap mist zij zeg maar. Dus ik ben mij zeker ook bewust van mijn eigen aandeel en probeer daar op te letten.

Tegen papa doet ze het minder, op de een of andere manier heeft ze daar meer ontzag voor. Ik ben wat dat betreft haar pispaal en tot op zekere hoogte is dat ook helemaal oke, maar ik heb ook mijn grenzen.

Op school heeft ze het geweldig. Hordes vrienden. Ze haalt mooie punten en haar huiswerk is in orde. Toch is school ook wel een discussiepuntje, omdat ze liever andere dingen doet dan school, maar ook hier legden we teveel onze wil op voor wat betreft we van haar verwachtten mbt het moment van huiswerk maken. Achteraf reflecteer ik dan ons handelen en dan gaan we in overleg met haar om samen tot iets te komen waar we ons beiden goed bij voelen.

Teugels laten vieren: we proberen ons vaak in te leven in haar wereld. Wat zij wil en wat zij nodig heeft, wat een ander mag en wat wij vinden dat dan kan. Daar zoeken we dan de middenweg, maar soms zijn dingen ook gewoon zoals ze zijn en of ze het nou leuk vindt of niet, dan is het zoals het is.

Ik zal eens kijken naar dat boek. Heb ook het boek van Kluun gelezen, dat was ook verhelderend.

Oei, ik vind deze zin niet handig. Je geeft aan dat je niet zomaar boos wordt, maar daarmee zeg je impliciet dat zij wel zomaar boos wordt. Als je dat zo aangeeft naar haar, is het logisch dat ze boos wordt/blijft, want voor háár is de reden dat ze boos wordt wél heel relevant. Het is niet aan de ander om te bepalen of een reden gegrond genoeg is om er een emotie bij te voelen of niet. Met jouw uitspraak lijk je te zeggen dat je vindt dat ze zich aanstelt in haar boze gedrag. Met zo'n visie komen jullie niet samen. Vervolgens zeg je dat zij die stap mist. Die hoef je van haar ook niet te kunnen verwachten in de puberteit. Het is echt een fysiek en chemisch proces, waarbij logica vaak ver te zoeken is. Juist goed om op een rustig moment zaken te bespreken waarbij zowel voor haar emoties en als die van jou plek is. Maar doe dat niet in het moment. Mensen die boos zijn zijn niet redelijk, pubers zijn zelfs vaak ronduit onredelijk. Neem op zo'n moment wat afstand tot elkaar, en zoek elkaar op een rustig moment op. En zorg voor leuke momenten tussendoor. Zorg dat jullie lijntje blijft bestaan. Ga ergens samen wat drinken, naar de bioscoop, kook samen: maak contact met je kind.
En verder sterkte. Weet dat dit tijdelijk is....

apiejapie wijzigde dit bericht op 05-11-2023 09:58

0.06% gewijzigd

Solomio zondag 5 november 2023 om 09:56

Star⁴ schreef: ↑
05-11-2023 09:31
Mijn man kan er heel slecht tegen, ik vind het vooral grappig. Niks om boos over te worden in ieder geval, hoort erbij.

Mijn oudste was altijd heel gezeglijk.
Toen hij voor het eerst een grote mond gaf vond ik dat ook gewoon lollig.
Wel werd ik lichtelijk boos.
Waarop hij zei: maar ik puber, dan word je brutaal.
Waarop ik zei: en dan word ik boos.

Toen was de lol er weer af.

Dat was zijn puberteit.

Mijn jongste echter....

Maar ik heb me eigenlijk nooit zorgen gemaakt over 'later'.

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_66f12e42e6b3c zondag 5 november 2023 om 09:57

Mijnietbellen schreef: ↑
05-11-2023 09:42
Als de boosheid aan beide kanten gezakt is dan gaan we zeker in gesprek. Zij geeft dan aan dat ze soms ook reageert op mij, wat ik snap want ik ben ook niet perfect, maar ik word natuurlijk niet uit het niks boos en die stap mist zij zeg maar. Dus ik ben mij zeker ook bewust van mijn eigen aandeel en probeer daar op te letten.

Tegen papa doet ze het minder, op de een of andere manier heeft ze daar meer ontzag voor. Ik ben wat dat betreft haar pispaal en tot op zekere hoogte is dat ook helemaal oke, maar ik heb ook mijn grenzen.

Op school heeft ze het geweldig. Hordes vrienden. Ze haalt mooie punten en haar huiswerk is in orde. Toch is school ook wel een discussiepuntje, omdat ze liever andere dingen doet dan school, maar ook hier legden we teveel onze wil op voor wat betreft we van haar verwachtten mbt het moment van huiswerk maken. Achteraf reflecteer ik dan ons handelen en dan gaan we in overleg met haar om samen tot iets te komen waar we ons beiden goed bij voelen.

Teugels laten vieren: we proberen ons vaak in te leven in haar wereld. Wat zij wil en wat zij nodig heeft, wat een ander mag en wat wij vinden dat dan kan. Daar zoeken we dan de middenweg, maar soms zijn dingen ook gewoon zoals ze zijn en of ze het nou leuk vindt of niet, dan is het zoals het is.

Ik zal eens kijken naar dat boek. Heb ook het boek van Kluun gelezen, dat was ook verhelderend.

Als Marietje x mag moeten jullie zoeken naar een middenweg? Mag ze per definitie minder dan Marietje dan? En hoe terecht is dat?

Het beste wat je kunt doen is niet boos worden op grotemondmomenten. Ik weet hoe moeilijk dat is maar misschien helpt het om dan na te denken over je doel en hoe je dat het snelste bereikt.

Yakuzakiko zondag 5 november 2023 om 09:57

Mijnietbellen schreef: ↑
05-11-2023 09:54
Ik kan heeeeeel duidelijk zien welk type ouder ik ben, maar ik vind het dus superlastig om dat te veranderen, mede door mijn eigen opvoeding zoals hierboven beschreven, maar ook iit angst dat ze zal 'ontsporen' en dat er straks geen land meer met haar te bezeilen is.

Laat je eigen opvoeding los, jij doet het op jouw manier. Een grote bek is helemaal niet zo erg, dat hoort er bij.

Anoniem_65f028dcedbdc zondag 5 november 2023 om 09:58

Mijnietbellen schreef: ↑
05-11-2023 09:49
Misschien moet ik het ook wat luchtiger benaderen maar zij drukt bij mij op zo'n moment exact de juiste knoppen in om mij boos te krijgen. Ik vind haar dan respectloos naar mij toe en dat komt voort uit mijn eigen opvoeding want ik haalde (en haal) het niet in mijn hoofd om zo'n grote mond tegen mijn ouders te hebben. Dat zij dat wel heeft doet me zeer en ik kan daar niet mee omgaan. Dus ik zie waar het fout gaat aan mijn kant en kan dat lastig accepteren. Uiteraard zijn tijden verandert, maar ik hoef me ook niet uit te laten foeteren door mijn 12-jarige toch.

Er is natuurlijk een grens, maar vaak helpt het het mechanisme te doorzien: kinderen maken zich in de puberteit los van hun ouders en die hele puberteit heeft dus een functie. Bedenk ook vooral dat het tijdelijk is. Het is gewoon even een lastige periode: in plaats van als ouder op hun voetstuk te staan, ben je ineens een lastig aanhangsel dat thuis vooral in de weg loopt (letterlijk en figuurlijk).

Anoniem_65f028dcedbdc zondag 5 november 2023 om 10:03

Met mijn zoon hadden we echt een lastige periode: hij was zo boos, we deden alles fout, broer en zussen waren stommer dan stom, chagrijnig, altijd ruzie uitlokken.

En toen hielp ik een keer mee met een schoolopdracht waarin hij over de thuissituatie moest vertellen. Daarin schreef hij dat hij hele relaxte ouders had en dat we chill waren.

Dat was echt zo'n verrassing te lezen (want we hadden het idee de ergste ouders ever te zijn).

Star⁴ zondag 5 november 2023 om 10:04

MrsMorrison schreef: ↑
05-11-2023 09:50
Ik vind het wel afhankelijk hoe groot de mond is. Uitschelden van je ouders vind ik echt een no-go. En dan bedoel ik woorden als k*twijf, k*ankerwijf, klootzak... daar mogen echt wel consequenties aan zitten als in ga maar even boven op je kamer zitten en ik hou je telefoon hier of zoiets met weekendje huisarrest.

Ouderwets ja misschien wel maar niet alles moet je accepteren van je pubers. Het is onvoorstelbaar wat er soms als normaal scheldwoord gebruikt wordt wat in mijn ogen echt extreem is.

En verder als het wat normalere grote mond is, weggaan uit de situatie en later bespreken.

Uitschelden gebeurt hier ook niet, maar dramatisch met handen in haar zij al zuchtend ogenrollen wel. En dat vind ik dus echt grappig, zo'n boos/beledigd grietje.

En 's ochtends laat ik haar gewoon met rust, want dan moet ze echt even wakker worden.

star⁴ wijzigde dit bericht op 05-11-2023 10:05

5.01% gewijzigd

Anoniem_66f12e42e6b3c zondag 5 november 2023 om 10:05

En bedenk ook, die grote mond moet natuurlijk worden bijgeschaafd maar van een beschaafde grote mond heeft ze de rest van haar leven profijt.

Star⁴ zondag 5 november 2023 om 10:06

Solomio schreef: ↑
05-11-2023 09:56
Mijn oudste was altijd heel gezeglijk.
Toen hij voor het eerst een grote mond gaf vond ik dat ook gewoon lollig.
Wel werd ik lichtelijk boos.
Waarop hij zei: maar ik puber, dan word je brutaal.
Waarop ik zei: en dan word ik boos.

Toen was de lol er weer af.

Dat was zijn puberteit.

Mijn jongste echter....

Maar ik heb me eigenlijk nooit zorgen gemaakt over 'later'.

Yakuzakiko zondag 5 november 2023 om 10:08

Enchine schreef: ↑
05-11-2023 10:03
Met mijn zoon hadden we echt een lastige periode: hij was zo boos, we deden alles fout, broer en zussen waren stommer dan stom, chagrijnig, altijd ruzie uitlokken.

En toen hielp ik een keer mee met een schoolopdracht waarin hij over de thuissituatie moest vertellen. Daarin schreef hij dat hij hele relaxte ouders had en dat we chill waren.

Dat was echt zo'n verrassing te lezen (want we hadden het idee de ergste ouders ever te zijn).

Ha! Wat leuk.

Anoniem_65e729deb0f24 zondag 5 november 2023 om 10:09

Om even te relativeren; het is maar een grote mond.
Toen onze jongste 14 was kon ik gemiddeld drie keer per dag kanker krijgen in alle soorten en maten en deed hij gewoon waar hij zin in had. Drugs ( alle soorten) gebruiken, dealen, inbreken, scooters jatten en wat je nog meer voor leuks kan bedenken. We hadden een warme band met de wijkagent in die tijd.
Helaas doet ie op zijn 19de nog steeds niet veel om trots op te zijn, hopelijk gaat ie het licht nog eens zien.

Anoniem_66f12e42e6b3c zondag 5 november 2023 om 10:10

Als er met hele nare woorden gescholden wordt dan verbindt je daar natuurlijk wel vergaande consequenties aan. De meeste pubers weten echt wel dat dat ver over de grens is, je hebt ze immers zelf opgevoed.

Maar dan nog heeft het weinig nut om in woede te ontsteken.

Anoniem_66f12e42e6b3c zondag 5 november 2023 om 10:12

Anyco schreef: ↑
05-11-2023 10:09
Om even te relativeren; het is maar een grote mond.
Toen onze jongste 14 was kon ik gemiddeld drie keer per dag kanker krijgen in alle soorten en maten en deed hij gewoon waar hij zin in had. Drugs ( alle soorten) gebruiken, dealen, inbreken, scooters jatten en wat je nog meer voor leuks kan bedenken. We hadden een warme band met de wijkagent in die tijd.
Helaas doet ie op zijn 19de nog steeds niet veel om trots op te zijn, hopelijk gaat ie het licht nog eens zien.

Wat naar om dit aan te moeten zien als ouder. Sterkte!

Anoniem_65c29b33320d9 zondag 5 november 2023 om 10:18

Star⁴ schreef: ↑
05-11-2023 10:04
Uitschelden gebeurt hier ook niet, maar dramatisch met handen in haar zij al zuchtend ogenrollen wel. En dat vind ik dus echt grappig, zo'n boos/beledigd grietje.

En 's ochtends laat ik haar gewoon met rust, want dan moet ze echt even wakker worden.

Ja precies dat is typisch pubergedrag en daar zou ik mezelf ook niet zo aan ergeren. Zo ben ik zelf ook geweest

en bijna iedereen hier op het forum schat ik.

Anoniem_65b93a10517d3 zondag 5 november 2023 om 10:22

Enchine schreef: ↑
05-11-2023 10:03
Met mijn zoon hadden we echt een lastige periode: hij was zo boos, we deden alles fout, broer en zussen waren stommer dan stom, chagrijnig, altijd ruzie uitlokken.

En toen hielp ik een keer mee met een schoolopdracht waarin hij over de thuissituatie moest vertellen. Daarin schreef hij dat hij hele relaxte ouders had en dat we chill waren.

Dat was echt zo'n verrassing te lezen (want we hadden het idee de ergste ouders ever te zijn).

Zo'n moment hadden wij hier pas met onze twintiger. Die vertelde over ouder van een vriend: 'Dat zijn pas echt kut-ouders. Dan was ik wel eens boos maar eigenlijk waren jullie best normaal.'

Die jongen is achttien en wat ik van de buitenkant zie, vind ik ze ook veel te beschermend. Door dat beschermende gebeurt er heel veel stiekem, echt jammer want het is een leuke, verstandige jongen.

Anoniem_65c29b33320d9 zondag 5 november 2023 om 10:24

Suniva schreef: ↑
05-11-2023 10:10
Als er met hele nare woorden gescholden wordt dan verbindt je daar natuurlijk wel vergaande consequenties aan. De meeste pubers weten echt wel dat dat ver over de grens is, je hebt ze immers zelf opgevoed.

Maar dan nog heeft het weinig nut om in woede te ontsteken.

Dat klopt maar dat lieve kind dat je hebt opgevoed en normen en waarden hebt meegeven zo goed als je kon kan door invloed van anderen zodanig veranderen dat je hem/haar nergens meer in herkent.

Niet alles kun je gooien op "ja maar puber dus ik bespreek het later" Ik denk dat je als ouders zijnde daar echt wel grenzen in moet aangeven. Dus buitensporige scheldkannonades direct bestraffen hoe boos ze ook zijn.

anoniem_65c29b33320d9 wijzigde dit bericht op 02-02-2024 11:22

23.08% gewijzigd

Anoniem_65f028dcedbdc zondag 5 november 2023 om 10:26

Anyco schreef: ↑
05-11-2023 10:09
Om even te relativeren; het is maar een grote mond.
Toen onze jongste 14 was kon ik gemiddeld drie keer per dag kanker krijgen in alle soorten en maten en deed hij gewoon waar hij zin in had. Drugs ( alle soorten) gebruiken, dealen, inbreken, scooters jatten en wat je nog meer voor leuks kan bedenken. We hadden een warme band met de wijkagent in die tijd.
Helaas doet ie op zijn 19de nog steeds niet veel om trots op te zijn, hopelijk gaat ie het licht nog eens zien.

Wat ontzettend heftig. Het geeft ook wel aan dat je macht als ouder beperkt is. Heel veel sterkte.

Anoniem_65c29b33320d9 zondag 5 november 2023 om 10:28

Anyco schreef: ↑
05-11-2023 10:09
Om even te relativeren; het is maar een grote mond.
Toen onze jongste 14 was kon ik gemiddeld drie keer per dag kanker krijgen in alle soorten en maten en deed hij gewoon waar hij zin in had. Drugs ( alle soorten) gebruiken, dealen, inbreken, scooters jatten en wat je nog meer voor leuks kan bedenken. We hadden een warme band met de wijkagent in die tijd.
Helaas doet ie op zijn 19de nog steeds niet veel om trots op te zijn, hopelijk gaat ie het licht nog eens zien.

Wat vreselijk! Ik hoop voor jullie inderdaad dat hij het licht nog gaat zien.

silent-witness zondag 5 november 2023 om 10:30

Onze oudste is 14 en je merkt echt dat dat brein in ontwikkeling is. Ene moment praat hij als een volwassene en voert hij (diepe) gesprekken over verschillende onderwerpen (geschiedenis is zijn favoriet, maar ook maatschappelijke ontwikkelingen en de gevolgen ervan), andere moment zijn we achterlijk en snappen we niks van zijn leven, mag hij niks van ons (zijn woorden) en dan heeft ie momenten dat hij nog even een kroel komt geven.

Het schiet alle kanten op zegmaar

.
Mijn man heeft het er ook moeilijk mee, we komen beide uit een gezin waarbij een grote mond blauwe plekken betekende en er geen ruimte was voor discussie of gesprekken. Ik moet veel praten praten praten. Zowel met man als met kind. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen grenzen heb.
Scheldwoorden of gebaren (middelvinger) levert straf op. Alles met ziektes het dubbele. Hij heeft het een week uitgeprobeerd, dat wel, daarna was de interesse eraf.

Hij is meestal prima te pruimen overigens. Enige waar ik niet aan kan wennen is alles wat ie 'per ongeluk' sloopt. Hii heeft ook vaak wel pech. In een boze bui tegen de deur aantrappen en een deuk(je) erin, door onhandigheid of onzorgvuldigheid borden tegen de rand van de aanrecht aansloten (stukjes eraf), spelen met z'n fietsbel en tingelding breekt af, afstandbediening laten vallen en klepje afgebroken, een vlieg willen doodslaan en daarbij op een kastje gaan staan en de een krak in de bovenste plank van de kast en dat allemaal in dezelfde maand

.

Not my circus, not my monkeys

Skawa zondag 5 november 2023 om 10:40

Dochters en moeders gaat vaak harder in de puberteit dan dochters en vaders

Probeer het in perspectief te zien. Je hoeft je echt niet te laten uitfoeteren maar rustig begrenzen. Op deze toon hebben wij geen gesprek en niet reageren op de inhoud.

Zoek de positieve momenten.

where ever you go, go with your heart

Solomio zondag 5 november 2023 om 10:44

Skawa schreef: ↑
05-11-2023 10:40
Dochters en moeders gaat vaak harder in de puberteit dan dochters en vaders

Probeer het in perspectief te zien. Je hoeft je echt niet te laten uitfoeteren maar rustig begrenzen. Op deze toon hebben wij geen gesprek en niet reageren op de inhoud.

Zoek de positieve momenten.

Bron?

Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt

Anoniem_65f22b7954008 zondag 5 november 2023 om 10:51

Dochter hier kan ook heel brutaal doen, en dan ook vooral tegen mij.
Ik vind t ook interessant om over te lezen. “Help, ik heb een puber” leest lekker weg, maar ik raad graag “Het puberende meisjesbrein ontrafeld” aan. Het is geen zware kost en gaat specifiek over puberende meisjes dus, omdat dat toch wel heel anders is dan puberende jongens.

Koffieleut123 zondag 5 november 2023 om 10:55

Ik luisterde pas een podcast met Meta Herman de Groot, zij is gezinscoach geloof ik. Haar boek heet “ik moet toch ook mijn klootzakje kwijt?” Is volgens mij wel een aanrader. Wat ik van haar leerde is dat je als ouder vaak met je reacties op gedrag niet in het “nu” bent. Je reageert bijv zoals je eigen ouders of met je hoofd bij de toekomst “als je blijft zitten dan gaat je toekomst naar de klote” etc. Sindsdien probeer ik, als de storm wat is geluwd, uit te leggen hoe ik denk (ik dacht eerder dat mijn pubers dit wel snapten, niet dus) en dan begrijpen we elkaar beter. Ik praat veel met ze en probeer ook af en toe iets leuks met ze te doen 1-op-1 en dat helpt wel

Actieve topics