Help! MIjn kinderen hebben een jetlag!

Hallo dames,



Zaterdagavond zijn wij teruggekomen van onze vakantie naar Canada.

De heenris verliep niet helemaal vlekkeloos...maar dat terzijde. Eenmaal daar had ik me voorbereid dat mijn kinderen (3 jaar en 9 maanden) last zouden krijgen van jetlag. Niet dus. Ze sliepen die nacht prima door en ook de rest van de vakantie geen enkel probleem.

Maar sinds we thuis zijn is het een grote ramp!

Ze zijn al 3 nachten om 3 uur ? nachts klaar wakker en de jongste gilt alsof hij geslacht wordt als hij wakker wordt en wij dat (proberen) te negeren. Overdag slapen ze wel goed... maar ja.. das geen wonder.

Vandaag hebben ze weer geslapen tot een uur of half 12, vanaf 1 uur vannacht. Heb ze wel geprobeerd eerder wakker te maken,maar ze waren met geen stok wakker te krijgen, allebei niet.

Wie heeft tips om de kinderen (en ons) hier doorheen te trekken?

Had zelf al gedacht om iets bij de apotheek te gaan vragen, ( al dan niet iets homeopatisch) maar dat vind ik eigenlijk wat drastisch.



Wie heeft DE tip...??



Alvast bedankt.

Hoi,



Ik was zondag echt zo brak als het maar kan overdag... heb toen, net als de kinderen, samen met mijn man ook nog ff op bed gelegen en heb mezelf er na 3 uur uitgetrokken, anders zou ik 's nachts niet slapen.

Tja... dat gebeurde dus ook niet echt aangezien de kinderen een uur nadat wij naar bed zijn gegaan klaarwakker waren (we gingen zelf rond een uur of half 1). Gisteren moest ik werken en was op de dag ontzettend moe,maar ? avonds ging het wel weer. Nu ook weer spokende kinderen.

Het is eigenlijk ook mijn zoontje die mijn dochter wakker maakt met zijn gebrul. Voorheen sliep ze er wel doorheen,maar aangezien zijn volume nu 'iets'hoger is wordt zij er wakker van en wil naar beneden om te spelen.

Tja... leg een meisje van 3 maar eens uit dat het geen speeltijd,maar midden in de nacht is.

Dus zij vervolgens boos en gaat ook huilen... heel gezellig...:(.



Ik probeer haar nu ook wakker te houden tot ze weer naar bed moet vanavond,maar mijn  zoontje was net alweer moe dus heb ik hem weer weggelegd.

Hij mag slapen,maar niet voor lang.

Het is inderdaad een beetje puzzelen en schipperen.



Nu merk ik ook hoe verwend we eigenlijk zijn want voorheen sliepen beide kinderen prima 's nachts, met uitzondering van de eerste 2 maanden door de nachtvoedingen. Maar daarna sliepen ze beide door van 19.00 tot 7 .00 en bij hoge uitzondering moet ik er voor mijn zoontje weleens uit voor zn speen.

Op momenten als deze krijg ik toch ontzag voor ouders van kinderen die langer tijd 's nachts de boel op stelten zetten... ik vind het nu al zwaar.



Ik wil zeker niet klagen want ik mag in mijn handen krijpen met kinderen die zo goed slapen als de mijne,maar het druist ook een beetje tegen mn gevoel in om tips en trucs te verzinnen dat ze zo snel mogelijk weer op de rit zijn omdat mijn man en ik (ook) moe zijn.