Heropend: Alternatieve behandelingen bedplassen - ervaringen

Ik wil graag verder praten over Alternatieve behandelingen bedplassen - ervaringen?.

Al weer bijna 3 jaar geleden opende ik het topic ‘ Alternatieve behandelingen bedplassen - ervaringen?’
Nu mijn zoon bijna 12 jaar is, durf ik voorzichtig te zeggen: hij is droog!
Ik wilde voor anderen die ook met bedplassen te maken hebben, toch dit topic afronden.

Het is een heel proces geweest, waarin zowel hij als wij naar bepaalde stappen toe hebben moeten groeien.
Veel commentaar in dit forum gehad op waarom we eerst alternatieve manieren zochten, maar we moesten doen wat voor ons, met name voor hem, goed voelde.
Hij kwam heerlijk tot rust, genoot echt bij de acupunctuur (zonder naalden) momenten, en hoewel het tegen het bedplassen voor hem niet werkte, was dat toch ook weer een boeiende levenservaring.

Mede door de verhalen in dit forum besloten we toch contact op te nemen met de plaspoli. Aanvankelijk waren we daar huiverig voor, juist omdat we onze zoon niet het gevoel wilden geven dat hij een medisch probleem had, we wilden het juist niet te ‘zwaar’ maken allemaal.
Maar zoals gezegd: het is een proces, en uiteindelijk werd dit wel een logische volgende stap.

We werden ontzettend lief begeleid, wat een motiverende, vriendelijke mensen troffen we daar.
Hoewel er bij andere kinderen andere oorzaken aan ten grondslag kunnen liggen, bleek bij onze zoon dat zijn blaascapaciteit meer dan voldoende was, maar hij werd ‘s nachts gewoon niet wakker als zijn blaas vol was.

Zoals bij opening van dit topic gezegd, was hij al heel lang (te lang, zo bleek) bezig met de plaswekker. Daar had hij ook inmiddels ook best een weerstand tegen ontwikkeld.
Vervolgens Minrin geprobeerd, en aanvankelijk hielp dat aardig.
Maar hij miste net dat laatste zetje om het zelf, zonder medicijnen te kunnen. En later bleef hij ook met Minrin niet meer droog.

We merkten wel dat hij er baat bij had om een ritme aan te houden van 7x drinken, 7 x plassen gedurende de dag, en dan ook een goed slaapritme daarbij (niet te laat naar bed, bijtijds op staan).
Waarbij meer dan de helft (ongeveer 5 bekers) van het vocht voor 15.00 uur gedronken moest zijn.
Als hij eens een keer laat naar bed ging, of pas later meer dronk, kon je er donder op zeggen dat hij het ‘s nachts niet drooghield.

Uiteindelijk volgde dan toch die laatste stap, de droogbedtraining. Wel thuis overigens, niet in het ziekenhuis (ook vanwege de lockdown, maar dat vonden we juist wel fijn, dat het thuis kon). Wat hadden we daar tegenop gezien, elk uur wakker maken. We vonden dat zo’n onnatuurlijke methode, ook omdat hij als we hem moesten wekken (al eerder onderdeel van dit hele proces), nooit goed wakker werd, dan kon het wel meer dan 10 minuten duren voordat hij zover was de wekker uit te zetten, en dan sta je als ouder er gefrustreerd (met zere oren, haha) naast. En nu moest dat dan elk uur, een hele nacht gebeuren.
Maar hoera, het bleek uiteindelijk toch datgene te zijn, wat werkte!

Vooral het plassen-rusten-plassen onderdeel is zeer helpend: een rustige manier van de dag eindigen. Geen ‘scherm’ meer vlak voor het slapen, maar plassen, tanden poetsen en nog even lezen op bed, en dan weer plassen (zo’n half uur na de laatste plas), en dan gaan slapen. Zo komt hij de nacht goed door.

Nu is onze zoon ook wel, zeker voor een 11-jarige jongen, zeer gedisciplineerd hiermee omgegaan. Wekenlang moest hij bijhouden wat, hoeveel en hoe vaak hij dronk, en hoe vaak hij plaste. En ook of hij ‘s nachts droog of nat was.
De plascoach had maar zelden een kind meegemaakt die dit zo nauwgezet bleef noteren, maar hij wilde er zo graag vanaf! Zelfs als hij van ons later naar bed mocht (bijv. bij oud & nieuw), deed hij dit niet, omdat hij zijn ritme niet wilde loslaten. De structuur bood hem echt houvast.
Wij moesten het ‘s nachts wekken afbouwen, tot hij uiteindelijk zelf de hele nacht doorsliep. We zitten nu aan het einde van dit programma: in twee maanden tijd is hij 2x een klein beetje nat geweest, dwz: een plekje van zo’n 5cm doorsnee, en dan werd hij wakker en ging dan naar de wc om verder te plassen. Maar dus niet eens meer een nat bed.
We zijn zo trots op hem!

En blij dat we uiteindelijk toch met de plaspoli in zee zijn gegaan. Daarom wilde ik dit topic toch op deze manier nog afronden. Het heeft, ook met de plaspoli, uiteindelijk nog een paar jaar geduurd, maar de begeleiding was fijn.
Dus voor de lezers die nog aan het begin of er midden in zitten en niet weten hoe verder: hopelijk hebben jullie iets aan dit verhaal.
Houd moed!

Ik vind het eerlijk gezegd wel een beetje jammer dat de eerste reacties meteen alweer struikelen over die acupunctuur (zonder naalden), terwijl mijn zoon daar alleen maar prettige herinneringen aan heeft, m.n. aan de warme massages daar.
Voor ons was dit maar een klein onderdeel in het hele proces, een soort zijstap nadat al een hele tijd de plaswekker en ‘s avonds wakker maken was geprobeerd.
Ook al is het niet ieder’s cup of tea, accepteer gewoon dat niet iedereen dezelfde keuzes maakt die jij zelf zou maken. Nu lees ik meteen al weer zo’n negatieve ondertoon over dat kleine onderdeel, terwijl ik een heel lang verhaal heb opgeschreven over wat er allemaal nog meer geprobeerd is. Makkelijk oordelen...

Ik heb een update geplaatst om een ander mee te helpen; als het meteen (weer) op veroordelen uitloopt nodigt dat niet echt uit om dat weer te doen.

Have a nice life verder, en nogmaals voor degenen die op zoek zijn naar hulp bij hetzelfde probleem: ik hoop oprecht dat jullie wat aan ons verhaal hebben.

Aan reizigster2004:
Ik herken veel van mijn oorspronkelijke eigen gedachten in jouw verhaal!
Ook wij wilden het niet ‘te zwaar’ maken en onze zoon niet het gevoel geven dat hij een medisch probleem had.
Maar in de tussentijd kwamen we er wel achter dat het op die leeftijd niet meer ‘zomaar’ over zou gaan.

Bij de plaspoli onderzoeken ze wat de oorzaak kan zijn; wie weet heeft je kind wel een erg kleine blaas bijvoorbeeld.
Ik kan niet anders dan positief zijn over de begeleiding, zo kindvriendelijk en opbeurend.

Wat ik overigens ook vond bij de acupuncturiste. Door bepaalde banen te stimuleren hoopte ze de blaas zodanig te prikkelen dat deze op de juiste manier zou gaan werken. We kregen ook massage-oefeningen voor thuis mee, en dat was steeds een knus moment, dus ik zie de bezwaren echt niet.

Maar goed, er kwam wel een punt waarop we tot de conclusie kwamen dat we niet aan symptoombestrijding moesten doen, maar moesten kijken naar wat de oorzaak kon zijn.
En het heeft inderdaad ook te maken met rijping, dat het bij sommige kinderen gewoon echt langer duurt voordat het lijf beseft dat het wakker moet worden als de blaas vol is.
Maar onze zoon wilde er (ook vanwege kamp, logeren etc.) echt heel graag vanaf, dus hij was wel echt gemotiveerd om het aan te pakken.
Van de plaswekker werd hij wel wakker, maar hij miste net het moment om uit zichzelf wakker te worden, en daar bleef hij ook heel lang in hangen, er zat geen verbetering meer in.
Medicatie (Minrin) was wel fijn op momenten dat hij elders sliep. Maar ook niet 100 % ‘waterdicht’.

Dus op een gegeven moment bleef er niets anders over dan de droogbedtraining. Waar wij dus eigenlijk helemaal geen heil in zagen, want als we de wekker zetten op bijv. 23 uur, dan was hij nog met geen kanon wakker te krijgen. Dus het kwam op ons zo onnatuurlijk over.

Maar wat bleek, het was toch de juiste manier om de blaas te trainen om wakker te worden als ‘ie vol zit.
In die eerste nacht moesten we hem elk uur wakker maken, dan een kopje water laten drinken, hem op zijn blaas laten drukken en (slaperig en wel) dus zelf laten voelen of hij naar de wc moest of niet. Dit bleek uiteindelijk dus de juiste trigger. De nachten erna moesten we hem steeds minder vaak wakker maken. Uiteindelijk 2 weken lang alleen anderhalf uur na het slapen nog, en toen hij daarmee droog bleef, 1 uur na het slapen. Weer na twee weken: niet meer wekken.
En zo ging het goed! Aanrader: doe dit aan het begin van een vakantie.

Wat wel heel belangrijk blijft:
- 7x per dag drinken (waarvan 5 vóór 15.00 uur) en 7x plassen;
- Plassen-rusten-plassen voor het slapen gaan. Dus naar de wc, omkleden en tanden poetsen, even een Donald Duckje ofzo lezen op bed (in ieder geval geen scherm meer) en dan weer plassen.

Weet je, dit bovenstaande werkt ook psychisch, want het geeft je kind zelf de regie. Hij moet het doen, hij kan er zelf controle op uitoefenen. Door zich aan deze maatregelen te houden, maakt hij de kans veel groter om droog te blijven.
Mits er geen medisch probleem aan ten grondslag ligt! En daarom is het wel belangrijk om dit te onderzoeken.

Ik hoop dat door ons verhaal de drempel om naar de plaspoli te gaan, wat lager is geworden. Het is echt een stuk minder ‘medisch’ dan ik vreesde, het gaat allemaal heel gemoedelijk, en opbouwend.
Op deze leeftijd gaat het doorgaans niet meer ‘vanzelf’ over, en dan is het fijn dat dit er is. Juist ook omdat er door het vele contact meer discipline is om het vol te houden.
Heel veel succes!