Kinderen
alle pijlers
Het Theehuis
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:40
Wat ik de hele tijd vergeet te vertellen:
Vanmiddag ging ik boodschappen doen en op de terugweg naar de auto was ik aan het rommelen in m`n tas op zoek naar de autosleutel. Met m`n duim voelde ik iets zachts.... het lijkt wel... het lijkt wel... Oh nee hè!!
Ik heb een potje sudocrem in het zijvak van m`n tas, dat was open gegaan en daar was ik met m`n duim in aan het peuren...
Vanmiddag ging ik boodschappen doen en op de terugweg naar de auto was ik aan het rommelen in m`n tas op zoek naar de autosleutel. Met m`n duim voelde ik iets zachts.... het lijkt wel... het lijkt wel... Oh nee hè!!
Ik heb een potje sudocrem in het zijvak van m`n tas, dat was open gegaan en daar was ik met m`n duim in aan het peuren...
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:42
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:52
Hoi, ik ben er weer. Gisteren thuis gekomen, eindelijk in mijn eigen bedje.
Weet niet zo goed waar ik moet beginnen, ik ben totaal in de war, heb nog nooit in zo'n achtbaan gezeten. Voelt ook gek om weer achter de pc te zitten, maar wilde toch even kijken. Het voelt vooral alsof niets meer klopt. Ik hoor hier helemaal niet te zitten zonder baby in mijn buik.
Gelukkig doet Juno het gisteren en vandaag heel erg goed, ik denk om zijn ouders te laten zien dat het allemaal best goed komt. Hij kreeg medicijnen voor zijn bloeddruk, die zijn vandaag gestopt, hij kreeg een echo van zijn hartje om te zien of de medicijnen die hij voor een open klepje van een ader kreeg waren aangeslagen, en dat waren ze. Als dat niet het geval was was een ingreep aan zijn hartje nodig, dat was dus een enorme opluchting.
En daarbij zijn ze vandaag gestopt met het toedienen van morfine omdat ze de beademing willen gaan afbouwen, hij moet dus zelf gaan meeademen nu.
Verder heeft hij een bloedtransfusie gehad, dat heeft enorm geholpen, en hij doet het in het algemeen een stuk beter nu.
Daarnaast zou hij onder een lamp moeten liggen omdat hij te geel werd, maar wonder boven wonder blijft hij steeds nét op de grens hangen en hoeft het dus niet.
Allemaal positieve dingen dus vandaag, en daardoor trek ik het ook weer beter. Ben alleen bang voor het onvermijdelijke stapje terug dat ook weer komen gaat volgens de artsen.
Waarschijnlijk ben ik ontzettend warrig, maar ik heb zoveel in mijn hoofd, dat ik niet weet waar ik moet beginnen met schrijven.
Wat ik nog wel wil zeggen is dat jullie echt geweldig zijn. Al jullie kaartjes, pakketjes en smsjes hebben ons er echt doorgesleept de afgelopen weken. Zowel mij als Eowman, die enorm verbaasd is dat dit door mijn forumverslaving komt. Er zijn maar weinig mensen die zo met ons meegeleefd hebben als jullie. Ik kan jullie écht niet genoeg bedanken. (f)
Weet niet zo goed waar ik moet beginnen, ik ben totaal in de war, heb nog nooit in zo'n achtbaan gezeten. Voelt ook gek om weer achter de pc te zitten, maar wilde toch even kijken. Het voelt vooral alsof niets meer klopt. Ik hoor hier helemaal niet te zitten zonder baby in mijn buik.
Gelukkig doet Juno het gisteren en vandaag heel erg goed, ik denk om zijn ouders te laten zien dat het allemaal best goed komt. Hij kreeg medicijnen voor zijn bloeddruk, die zijn vandaag gestopt, hij kreeg een echo van zijn hartje om te zien of de medicijnen die hij voor een open klepje van een ader kreeg waren aangeslagen, en dat waren ze. Als dat niet het geval was was een ingreep aan zijn hartje nodig, dat was dus een enorme opluchting.
En daarbij zijn ze vandaag gestopt met het toedienen van morfine omdat ze de beademing willen gaan afbouwen, hij moet dus zelf gaan meeademen nu.
Verder heeft hij een bloedtransfusie gehad, dat heeft enorm geholpen, en hij doet het in het algemeen een stuk beter nu.
Daarnaast zou hij onder een lamp moeten liggen omdat hij te geel werd, maar wonder boven wonder blijft hij steeds nét op de grens hangen en hoeft het dus niet.
Allemaal positieve dingen dus vandaag, en daardoor trek ik het ook weer beter. Ben alleen bang voor het onvermijdelijke stapje terug dat ook weer komen gaat volgens de artsen.
Waarschijnlijk ben ik ontzettend warrig, maar ik heb zoveel in mijn hoofd, dat ik niet weet waar ik moet beginnen met schrijven.
Wat ik nog wel wil zeggen is dat jullie echt geweldig zijn. Al jullie kaartjes, pakketjes en smsjes hebben ons er echt doorgesleept de afgelopen weken. Zowel mij als Eowman, die enorm verbaasd is dat dit door mijn forumverslaving komt. Er zijn maar weinig mensen die zo met ons meegeleefd hebben als jullie. Ik kan jullie écht niet genoeg bedanken. (f)
vrijdag 19 oktober 2007 om 19:57
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:03
Eow meisje! Wat ben ik blij dat je thuis bent en dat Juno het goed doet. Stapje terug zal inderdaad wel komen maar hij doet het nu al zo goed dat ie best een stapje terug kan hebben, onze kleine held. Kan me helemaal voorstellen dat voor je gevoel niets meer klopt. En warrig zijn mag, het komt allemaal wel weer goed t.z.t. Go Juno!!
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:05
Jeetje, Eowyn in het Theehuis vanaf haar eigen homebase! Wat goed, zeg! E wat een mooie stapjes vooruit maakt Juno. Kan me voorstellen dat wachten op de stapjes terug dan lastig is. Je weet dat ze gaan komen, maar dat wil je gewoonweg niet! Hoe was het om Juna weer lekker plat te knuffelen? En hoe voel je je nu zelf? Hele dikke kus!!
Loretta is De Mol. Punt.
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:12
Lichamelijk gaat het redelijk. Kan merken dat ik flink ziek ben geweest. Overigens was het waarschijnlijk het Hellp-syndroom wat ik gehad heb. De artsen waren daar voor 99% zeker van, maar helemaal zeker weet ik het pas op de nacontrole. De donderdagavond begon het gedonder, toen werd ik echt ziek, vrijdag was echt afschuwelijk, hele dag een bloeddruk die schommelde tussen 160/120 en 100/70, daar word je echt ontzettend beroerd van. Plus de hele dag aan allerlei apparaten, infusen en dergelijke. Zaterdag ging het weer íets beter, nog steeds beroerd maar wel stabiel, maar zaterdagnacht ben ik ook weer echt heel ziek geweest. Vreselijke pijn gehad aan (achteraf) mijn lever. En 's ochtends kwamen de artsen mij dus vertellen dat het dusdanig slecht ging met me dat ze meteen wilden ingrijpen. Dus 1,5 uur later lag ik op de operatietafel.
Juno deed het op dat moment nog redelijk in mijn buik, maar dat had ook niet veel langer moeten duren, want hij kreeg het wel zwaarder. Ben alleen maar blij dat het eerst met mij slechter ging ipv eerst met hem. Het was afwachten wat er het eerst zou gebeuren namelijk. Nu had hij nog een redelijke conditie toen hij geboren werd.
Ik kan nog niet veel, beetje schuifelen, zelf douchen gaat nog niet helemaal, Eowman moet echt helpen.
Ga wel met sprongen vooruit, dat wel. Eowman is behoorlijk geschrokken van hoe ziek ik was en die is elke dag verbaasd over hoeveel beter het gaat. Bloeddruk is weer normaal nu, nog wel medicijnen, maar nog maar heel weinig. Had eerst 3 pillen plus infuus, en nu 2 dagen later nog maar 1 pilletje.
Juno heeft vandaag voor het eerst mijn vinger vastgehouden. Hij mocht nog niet uit de couveuse, maar die mocht voor het eerst wel open vandaag, dus we konden hem even een stuk beter vasthouden en bekijken. Tot nu toe mocht dat alleen door de luikjes in de couveuse, en dat is niet echt handig. Misschien mogen we hem morgen vasthouden.
Juno deed het op dat moment nog redelijk in mijn buik, maar dat had ook niet veel langer moeten duren, want hij kreeg het wel zwaarder. Ben alleen maar blij dat het eerst met mij slechter ging ipv eerst met hem. Het was afwachten wat er het eerst zou gebeuren namelijk. Nu had hij nog een redelijke conditie toen hij geboren werd.
Ik kan nog niet veel, beetje schuifelen, zelf douchen gaat nog niet helemaal, Eowman moet echt helpen.
Ga wel met sprongen vooruit, dat wel. Eowman is behoorlijk geschrokken van hoe ziek ik was en die is elke dag verbaasd over hoeveel beter het gaat. Bloeddruk is weer normaal nu, nog wel medicijnen, maar nog maar heel weinig. Had eerst 3 pillen plus infuus, en nu 2 dagen later nog maar 1 pilletje.
Juno heeft vandaag voor het eerst mijn vinger vastgehouden. Hij mocht nog niet uit de couveuse, maar die mocht voor het eerst wel open vandaag, dus we konden hem even een stuk beter vasthouden en bekijken. Tot nu toe mocht dat alleen door de luikjes in de couveuse, en dat is niet echt handig. Misschien mogen we hem morgen vasthouden.
vrijdag 19 oktober 2007 om 20:58
Aaaah, lieve Eow, , zo lief, je vinger vasthouden, hem mogen aanraken, eindelijk! Lieve lieve Eow! Heel fijn dat je weer thuis bent, lekker Juna knuffelen, Eowman die voor je zorgt, maar natuurlijk klopt het niet. Je bent bevallen en dat had nog niet moeten gebeuren en je hebt een baby maar die is niet bij je. Rare wereld, klopt totaal niet. Geen leuke start, niet voor jou, niet voor Juno, maar het allerbelangrijkste is dat hij en jij leven en gezond zijn en dat het onder de omstandigheden zo goed met hem gaat. Straks, straks is hij net als Juna helemaal gezond. Dan hangen ze beide aan je rokken, kom je ze hier virtueel achter het behang plakken, dan lijken deze dagen ver weg, de dagen dat je hem nog niet bij je had. Hij wordt groot, een mooie gezonde volwassen man. Zijn hele leven ga je zien, ga je meemaken, zoveel moois komt er nog. Mijn hart huilt zo bij je woorden, hem niet vast mogen houden...misschien morgen , wil je knuffelen, omdat je hem nog niet mag knuffelen. Maar heel heel snel, heel binnenkort, mag je hem vasthouden en knuffen, Eowyn.
Gekke gedachtes....zo fijn dat je naar het ziekenhuis kon en dat men hem kon halen en jullie medicijnen kregen. Je lever, oef, ja dat is niets niks lieverd. Dat hakt er echt in.Nu goed werken aan je herstel, uitrusten, bijkomen, je Junaatje extra knuffen. Allebei aansterken en dan zijn jullie straks met zn viertjes, zoals het hoort, samen thuis
De vrouwen uit je decembertopic hebben gewoon nog twee maanden te gaan. Ook zo vreemd he? En ik schreef daar en hier al dat Chica 4x zo zwaar was als Juno bij de geboorte. Jouw Juno is een wondertje!!!
Het was zo leuk om hier met zn allen aan je te denken en kado's te verzinnen. We maakten ons ook heel erg zorgen maar vond het ook mooi, zo samen denken aan één ding. We kunnen meer dan vieze plaatjes plakken en rare onzinpraat We hebben t er trouwens wel van genomen qua eh, krachttermen terwijl je er niet was en schreven regelmatig dingen als "(sorry Eow)" Tis maar goed dat je er weer bent want we gingen regelrecht de afgrond in met zn allen
Gekke gedachtes....zo fijn dat je naar het ziekenhuis kon en dat men hem kon halen en jullie medicijnen kregen. Je lever, oef, ja dat is niets niks lieverd. Dat hakt er echt in.Nu goed werken aan je herstel, uitrusten, bijkomen, je Junaatje extra knuffen. Allebei aansterken en dan zijn jullie straks met zn viertjes, zoals het hoort, samen thuis
De vrouwen uit je decembertopic hebben gewoon nog twee maanden te gaan. Ook zo vreemd he? En ik schreef daar en hier al dat Chica 4x zo zwaar was als Juno bij de geboorte. Jouw Juno is een wondertje!!!
Het was zo leuk om hier met zn allen aan je te denken en kado's te verzinnen. We maakten ons ook heel erg zorgen maar vond het ook mooi, zo samen denken aan één ding. We kunnen meer dan vieze plaatjes plakken en rare onzinpraat We hebben t er trouwens wel van genomen qua eh, krachttermen terwijl je er niet was en schreven regelmatig dingen als "(sorry Eow)" Tis maar goed dat je er weer bent want we gingen regelrecht de afgrond in met zn allen
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zaterdag 20 oktober 2007 om 09:41
*Even langs deze weg hoor...*
Lieve Eowynn,
Fijn dat je weer thuis bent, maar k*t dat het zo gelopen is allemaal he!
Belangrijkste is, dat Juno het goed doet, en zo te lezen is het een dapper mannetje hoor..
Voor ons, decemberdames is het inderdaad raar hoor, dat Eowynn alweer bevallen is, al zagen we het liever anders natuurlijk..
Ik herken wel veel in je verhaal hoor, ik weet hoe het is, als je jouw kindje niet gelijk lekker kunt knuffelen als jij dat wil.
Doe rustig aan, pak alle hulp aan die je kunt krijgen hoor!
Vooral praktische zaken, zoals wassen en stofzuigen e.d.
Zodra iemand dat aanbiedt, gelijk doen!
Nou, ik lees hier af en toe wel stiekem mee.
Meiden, jullie wil ik nog even bedanken voor het op de hoogte houden van ons!
Lieve Eowynn,
Fijn dat je weer thuis bent, maar k*t dat het zo gelopen is allemaal he!
Belangrijkste is, dat Juno het goed doet, en zo te lezen is het een dapper mannetje hoor..
Voor ons, decemberdames is het inderdaad raar hoor, dat Eowynn alweer bevallen is, al zagen we het liever anders natuurlijk..
Ik herken wel veel in je verhaal hoor, ik weet hoe het is, als je jouw kindje niet gelijk lekker kunt knuffelen als jij dat wil.
Doe rustig aan, pak alle hulp aan die je kunt krijgen hoor!
Vooral praktische zaken, zoals wassen en stofzuigen e.d.
Zodra iemand dat aanbiedt, gelijk doen!
Nou, ik lees hier af en toe wel stiekem mee.
Meiden, jullie wil ik nog even bedanken voor het op de hoogte houden van ons!
