Kinderen
alle pijlers
Hoe gaat het met de brugklassers?
zondag 11 september 2022 om 11:17
Mijn zoon (net 12) is begonnen in de brugklas (montessori). Hij moet dus veel zelf plannen. Nu 3 weken verder heeft hij de komende week 3 toetsen gepland staan, voor wiskunde een tekenopdracht, voor mens en maatschappij een stamboom maken van een persoon uit de geschiedenis.
Hij vindt het aan de ene kant leuk, aan de andere kant is hij pas net 12. Heeft op de basisschool nooit hoeven leren (ging hem iets te makkelijk af) en nu binnen 3 weken heeft hij het gevoel te verzuipen.
Hoe gaat het bij jullie? En hoe gaan jullie om met de evt "stress" van jullie kinderen?
Hij vindt het aan de ene kant leuk, aan de andere kant is hij pas net 12. Heeft op de basisschool nooit hoeven leren (ging hem iets te makkelijk af) en nu binnen 3 weken heeft hij het gevoel te verzuipen.
Hoe gaat het bij jullie? En hoe gaan jullie om met de evt "stress" van jullie kinderen?
dinsdag 27 september 2022 om 17:16
Doe jij dat voor hem? Nog nooit over nagedacht. Mijn oudste, die nu 13 is en in de 3e zit, zit altijd in complete chaos. Liggend op bed, bij voorkeur. Zolang de punten goed zijn maakt mij dat echt totaal niet uit.Deenje2 schreef: ↑27-09-2022 11:13Fiets van zoon is al twee keer ongevallen met boekentas er op. Vandaag woog boekentas 7.2 kgr. Idiotie eigenlijk. 5 km fietsen, niet electrisch want dat vind ik, maar gelukkig kind ook, kolder voor deze afstand. En mijn zoon is ook een lichtgewichtje. Weeg nu eindelijk 30 kgr, en de broeken maten 134 zijn nu echt wat te kort. Dus hij zal richting de 140 cm zijn.
Hij vindt het wel echt leuk op school. Terwijl hij op de basisschool altijd boos en opgefokt thuis komt. Ook huiswerk maken lukt nog steeds goed. Al zorg ik er wel voor dat de voorwaarden goed zijn (bureau leeg en schoon, afleiding uit de buurt, na 15 min een glas drinken brengen). Maar het lukt hem wel. En hij heeft ook een pinpas, maar nog niets mee gekocht.
dinsdag 27 september 2022 om 18:27
Dat doe ik nu idd. Mijn zoon heeft een opgeruimd bureau nodig om overzicht te houden. Nu doe ik dat,, ik hoop dat het opgeruimd starten en in slijt zodat hij het zelf gaat doen. Maar voorlopig ben ik blij met de wijze waarop hij huiswerk maakt , dus als ik dat stukje qua opruimen even moet overnemen...wolkewitje schreef: ↑27-09-2022 17:16Doe jij dat voor hem? Nog nooit over nagedacht. Mijn oudste, die nu 13 is en in de 3e zit, zit altijd in complete chaos. Liggend op bed, bij voorkeur. Zolang de punten goed zijn maakt mij dat echt totaal niet uit.
dinsdag 27 september 2022 om 18:32
Sowww, dat is best assertief.. Hopelijk brengt het hem niet in de problemenlemoos2 schreef: ↑27-09-2022 14:51Al de mentor aan de lijn
Een opdracht bij een vak was: houd een logboek bij over je eerste schoolweken. I.p.v. gewoon zoals alle anderen wat vage, one size fits all antwoorden te geven, heeft hij er een soort ‘lieve Lola’ rubriek van gemaakt. En al zijn leraren uitvoerig omschreven waarbij er twee niet echt florissant zijn afgeschilderd…
Waarom? Waarom moet het altijd weer mijn kind zijn die zonodig wil opvallen…
Had hij ook nog gezegd in dat gesprekje met zijn mentor, op de vraag: ‘Hoe zou dat voelen voor die leraren als ze dat zouden lezen’: “Ja daar kies je ook voor hè. Mijn moeder is ook leraar en die krijgt ook wel eens hatemail. Dan gaat ze ook niet in een hoekje zitten huilen of zo”
dinsdag 27 september 2022 om 19:09
Klinkt allemaal best pittig voor jou inderdaad.JSee schreef: ↑27-09-2022 15:58Via een vriendin werd ik gewezen op dit topic.. En wat een verademing om te lezen dat ik niet de enige ben die de overgang naar de middelbare enorm vindt!
Dochter van net 12 is dus een paar weken geleden gestart op middelbare. Samen met haar beste vriendinnen er heen (enorm blij dat mijn dochter zelf de keuze voor de school al gemaakt had voor die vriendinnen dit deden!) op de fiets. Gewone fiets, ong 20-25 min fietsen. Met dit slechte weer gaat ze met de bus. Ik ga een abbo voor haar afsluiten voor de wintermaanden.
Maar goed, binnen 1 week constant ruzie met haar vriendin die ook klasgenoot is en gelukkig al snel nieuwe contacten. Al weet ik niet of ik die allemaal positief vindt, maar dat terzijde
Het plannen werd enorm gepromoot, evenals coaching, ondersteuning etc. In de praktijk heb ik het idee dat ik haar alles aan het aanleren ben. Coaching is 10 min per week..
Hoe leer je, hoe plan je, waar hou je rekening mee (wat is makkelijk/moeilijk, veel of weinig) Nu heeft ze al wat toetsen, waar ze vrij laat mee start, omdat ze het overzicht niet heeft. Ze heeft bijv nog 6 dagen voor 8 pagina's franse grammatica en woorden/zinnen plus nog een toets geschiedenis waarvan ze pas een deel kent.
Alles staat in studiewijzers in magister, maar bij de ene les wordt dit nog genoemd en bij de andere niet. Dochter wist de eerste weken niet eens of ze met de studiewijzers aan de slag moest en mentor reageerde niet toen ik haar mailde met een vraag daarover. Gevolg was dat ze 3 weken huiswerk in moest halen, met boze buien en huilbuien als gevolg. Maar het is gelukt..
Ze hebben een plenda, werd ook erg gepromoot. In de praktijk: Het plannen op school in een plan-uur bestaat uit een overzicht van huiswerk wat opgedreund wordt (maar vaak niet meegeschreven kan worden) en dan moeten ze zelf tussenstappen inplannen. Maar er wordt niet meegekeken, waardoor dochter dan bijv alleen opschrijft vak leren of iets maken, maar niet overziet hoeveel het is etc. Althans, dat is wat zij aangeeft.
De laatste weken dus toetsen, ik heb haar aangeraden samenvattingen te maken en die te leren. Dat pikt ze gelukkig wel op. Maar het is veel en lastig nog. Man vindt dat ze veel te veel moet en is bang dat ze straks niet meer wil. Maar hij heeft geen Havo gedaan en ik herken het dus wel van mijn schooltijd. Als je efficiënt leert werken, hou je wel tijd over. Maar met 3 keer sporten in de week en een kookklas elke vrijdag (dit is een naschoolse activiteit van een paar uur en is wekelijks. Ze wilde dit erg graag en is ook wel ontspanning) plus 1 heel lange schooldag, is het gewoon ook bezig zijn in het weekend. Ik probeer haar pauzes dan wel zo leuk mogelijk te maken. Wat bakken, spelletje, samen film kijken. Ik heb wel het idee dat ze dat waardeert. Maar ik ben ook die zeikmoeder af en toe heb ik het idee
Ze doet haar best, zeker met gewoon huiswerk lukt dat (nog) wel. Ik kijk het niet na. Toetsen ondersteun ik in.
Vragen stellen op school vindt ze eng. Ik heb haar daarmee naar haar coach gestuurd, maar daar kreeg ze geen tips oid zei ze. Dus ik ben haar nu op een andere manier aan het stimuleren. Vraag je iets in een les? Krijg je thuis 1 stukje van een chocoladereep. Voor elke vraag een stukje Gisteren kon ze ook extra verdienen door tegen docent te zeggen dat ze iets moeilijk vond. Ze kwam trots thuis, had het aangegeven en nog 4 vragen gesteld in de lessen. Vandaag 1
Maar ik heb nu wel een gesprek gevraagd met haar coach deze week. Ik was zo veel bezig met begeleiden/sturen, dat het mij erg veel kostte. Tot slecht slapen aan toe. En ik ben zelf niet helemaal hersteld van long-covid, nog aan het opbouwen en alles, waardoor ik terugvallen krijg. Dat lijkt me toch niet de bedoeling, zeker niet voor een school die op de ouderavond zei dat ouders zich niet moesten bemoeien met de inhoud van het schoolwerk/studiewijzers, omdat kinderen dat zelf wel zouden leren..
Ik hoop zo dat ze iets kunnen in het meer ondersteunen, op deze manier hou ik het niet vol..
Heel verhaal, zo fijn om het even kwijt te kunnen.. Ik ken weinig andere ouders en de ene met wie ik veel contact heb heeft nergens last van, gaat perfect..
Ohja en kamp wordt een drama. Mega heimwee.. Vorig jaar 1 nacht, was de volgende ochtend compleet overstuur. Nu moet ze 3 dagen..
Wij hadden in het begin ook dat het huiswerk langs allerlei verschillende kanalen werd opgegeven, inmiddels geven de meeste docenten het gelukkig gewoon op in de klas, dat geeft wel rust. Soms klopt de studiewijzer niet meer helemaal omdat de planning iets is bijgesteld, maar ze weet gelukkig zelf wel wat het juiste huiswerk is en anders is er de groepsapp.
Wanneer is het kamp?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 27 september 2022 om 19:11
dinsdag 27 september 2022 om 19:16
Wat raar, ik zie nu pas als ik terug scroll dat er een reactie tussen die van Susan en mijzelf in zit.
Klinkt heftig JSee, zeker als je nog herstellende bent. Ik leer zoon te mindmappen zoals ik dat ook doe bij ‘mijn’ onderbouw-leerlingen. De samenvattingen van zoon zijn zo mogelijk langer dan de leertekst (als ik hem al zover gechanteerd krijg om dat te maken). Met mindmappen doorziet hij ook sneller de opbouw van een tekst, scheelt schrijfwerk (en mij een hoop gedoe).
Klinkt heftig JSee, zeker als je nog herstellende bent. Ik leer zoon te mindmappen zoals ik dat ook doe bij ‘mijn’ onderbouw-leerlingen. De samenvattingen van zoon zijn zo mogelijk langer dan de leertekst (als ik hem al zover gechanteerd krijg om dat te maken). Met mindmappen doorziet hij ook sneller de opbouw van een tekst, scheelt schrijfwerk (en mij een hoop gedoe).
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 27 september 2022 om 19:33
Wat een verhaal, maar wat herkenbaar. Die stap lijkt voor sommigen echt mega groot!JSee schreef: ↑27-09-2022 15:58Via een vriendin werd ik gewezen op dit topic.. En wat een verademing om te lezen dat ik niet de enige ben die de overgang naar de middelbare enorm vindt!
Dochter van net 12 is dus een paar weken geleden gestart op middelbare. Samen met haar beste vriendinnen er heen (enorm blij dat mijn dochter zelf de keuze voor de school al gemaakt had voor die vriendinnen dit deden!) op de fiets. Gewone fiets, ong 20-25 min fietsen. Met dit slechte weer gaat ze met de bus. Ik ga een abbo voor haar afsluiten voor de wintermaanden.
Maar goed, binnen 1 week constant ruzie met haar vriendin die ook klasgenoot is en gelukkig al snel nieuwe contacten. Al weet ik niet of ik die allemaal positief vindt, maar dat terzijde
Het plannen werd enorm gepromoot, evenals coaching, ondersteuning etc. In de praktijk heb ik het idee dat ik haar alles aan het aanleren ben. Coaching is 10 min per week..
Hoe leer je, hoe plan je, waar hou je rekening mee (wat is makkelijk/moeilijk, veel of weinig) Nu heeft ze al wat toetsen, waar ze vrij laat mee start, omdat ze het overzicht niet heeft. Ze heeft bijv nog 6 dagen voor 8 pagina's franse grammatica en woorden/zinnen plus nog een toets geschiedenis waarvan ze pas een deel kent.
Alles staat in studiewijzers in magister, maar bij de ene les wordt dit nog genoemd en bij de andere niet. Dochter wist de eerste weken niet eens of ze met de studiewijzers aan de slag moest en mentor reageerde niet toen ik haar mailde met een vraag daarover. Gevolg was dat ze 3 weken huiswerk in moest halen, met boze buien en huilbuien als gevolg. Maar het is gelukt..
Ze hebben een plenda, werd ook erg gepromoot. In de praktijk: Het plannen op school in een plan-uur bestaat uit een overzicht van huiswerk wat opgedreund wordt (maar vaak niet meegeschreven kan worden) en dan moeten ze zelf tussenstappen inplannen. Maar er wordt niet meegekeken, waardoor dochter dan bijv alleen opschrijft vak leren of iets maken, maar niet overziet hoeveel het is etc. Althans, dat is wat zij aangeeft.
De laatste weken dus toetsen, ik heb haar aangeraden samenvattingen te maken en die te leren. Dat pikt ze gelukkig wel op. Maar het is veel en lastig nog. Man vindt dat ze veel te veel moet en is bang dat ze straks niet meer wil. Maar hij heeft geen Havo gedaan en ik herken het dus wel van mijn schooltijd. Als je efficiënt leert werken, hou je wel tijd over. Maar met 3 keer sporten in de week en een kookklas elke vrijdag (dit is een naschoolse activiteit van een paar uur en is wekelijks. Ze wilde dit erg graag en is ook wel ontspanning) plus 1 heel lange schooldag, is het gewoon ook bezig zijn in het weekend. Ik probeer haar pauzes dan wel zo leuk mogelijk te maken. Wat bakken, spelletje, samen film kijken. Ik heb wel het idee dat ze dat waardeert. Maar ik ben ook die zeikmoeder af en toe heb ik het idee
Ze doet haar best, zeker met gewoon huiswerk lukt dat (nog) wel. Ik kijk het niet na. Toetsen ondersteun ik in.
Vragen stellen op school vindt ze eng. Ik heb haar daarmee naar haar coach gestuurd, maar daar kreeg ze geen tips oid zei ze. Dus ik ben haar nu op een andere manier aan het stimuleren. Vraag je iets in een les? Krijg je thuis 1 stukje van een chocoladereep. Voor elke vraag een stukje Gisteren kon ze ook extra verdienen door tegen docent te zeggen dat ze iets moeilijk vond. Ze kwam trots thuis, had het aangegeven en nog 4 vragen gesteld in de lessen. Vandaag 1
Maar ik heb nu wel een gesprek gevraagd met haar coach deze week. Ik was zo veel bezig met begeleiden/sturen, dat het mij erg veel kostte. Tot slecht slapen aan toe. En ik ben zelf niet helemaal hersteld van long-covid, nog aan het opbouwen en alles, waardoor ik terugvallen krijg. Dat lijkt me toch niet de bedoeling, zeker niet voor een school die op de ouderavond zei dat ouders zich niet moesten bemoeien met de inhoud van het schoolwerk/studiewijzers, omdat kinderen dat zelf wel zouden leren..
Ik hoop zo dat ze iets kunnen in het meer ondersteunen, op deze manier hou ik het niet vol..
Heel verhaal, zo fijn om het even kwijt te kunnen.. Ik ken weinig andere ouders en de ene met wie ik veel contact heb heeft nergens last van, gaat perfect..
Ohja en kamp wordt een drama. Mega heimwee.. Vorig jaar 1 nacht, was de volgende ochtend compleet overstuur. Nu moet ze 3 dagen..
Hier mogen we ons ook niet bemoeien met het huiswerk....het komt allemaal vanzelf volgens school, maar binnen 2 weken was mijn zoon totaal overstuur. Hier kijk ik dus ook mee.
Ik vind het tempo bizar hoog. Heb zelf havo gedaan. Mijn zoon doet nu havo/vwo. Maar kan me niet herinneren dat de eerste weken al zo zwaar waren. Wij hadden toch de eerste 2 jaar een relaxte start.
Wanneer is het kamp?? Hopelijk valt het mee.
dinsdag 27 september 2022 om 19:41
Bij mij was het hele eerste jaar relaxed, omdat ik in een huiswerkvrije brugklas zat. Ik had lange dagen op school, maar thuis hoefde ik helemaal nergens meer aan te denken. Niet dat ik dat een aanrader vond, want na dat jaar was ik huiswerk maken en plannen totaal ontwend.
Ik mag me gelukkig wel bemoeien met het huiswerk. Ik ben blij dat ze op zondag vrij veel doet en ook die discipline op kan brengen, daardoor heeft ze het de rest van de week meestal relatief rustig. Ze heeft liever aan het eind van een schooldag wat me-time dan heel veel me-time op zondag.
Ik mag me gelukkig wel bemoeien met het huiswerk. Ik ben blij dat ze op zondag vrij veel doet en ook die discipline op kan brengen, daardoor heeft ze het de rest van de week meestal relatief rustig. Ze heeft liever aan het eind van een schooldag wat me-time dan heel veel me-time op zondag.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 27 september 2022 om 19:46
Mijn dochter werkt ook graag in het weekend af wat er al af kan. Zo komt er maar een beetje bij wat binnen de week af moet. Vrijdagavond is huiswerkvrij. En op zaterdagmorgen doet ze wat en op zondagmorgen ook. En dan houdt ze de middag/avond over voor leuke dingen. Ze krijgt er nu ritme in. Dat geeft rust.
dinsdag 27 september 2022 om 19:52
Jsee: Ik heb ook het idee dat het allemaal veel meer en zwaarder is dan vroeger. Maar ik heb nummer 2 inmiddels in de brugklas dus ben het wel gewend.
Ik begeleid en help veel met huiswerk, plannen en leren. Misschien in de ogen van sommigen te veel. Maar dat maakt me niet uit, ik doe gewoon wat ik denk dat werkt bij mijn kind. En ja, ik moet eerlijk bekennen dat ik er zeker het eerste jaar van oudste ook half overspannen van werd.. dus van mij geen goede tips, alleen herkenning!
Ik begeleid en help veel met huiswerk, plannen en leren. Misschien in de ogen van sommigen te veel. Maar dat maakt me niet uit, ik doe gewoon wat ik denk dat werkt bij mijn kind. En ja, ik moet eerlijk bekennen dat ik er zeker het eerste jaar van oudste ook half overspannen van werd.. dus van mij geen goede tips, alleen herkenning!
dinsdag 27 september 2022 om 20:05
Mijn eerste jaar spendeerde ik na twee maanden buiten school. Kwam mijn pa pas weken later achter toen hij zus en mij kwam ophalen voor een tandartsafspraak. ‘Lemoos? Welke klas dan? Nee die zit hier niet meer op school meneer. We hebben wel een Lezus’. Pa in alle staten gillen naar zus (we schelen 11 maanden en zij had een kleuterklas over geslagen): ‘Waar is je zus?! Waar?! Hoe kun je nou niet weten dat je bloedeigen zus al maanden niet op school is?! Hoe kunnen jullie nou een kind niet missen?? Wat is dit voor een open inrichting?’
Ik vertrok braaf iedere dag op dezelfde tijd als zus en kwam rond dezelfde tijd weer naar huis. Toen was de leerplicht nog niet zo van het controleren.
Ik vertrok braaf iedere dag op dezelfde tijd als zus en kwam rond dezelfde tijd weer naar huis. Toen was de leerplicht nog niet zo van het controleren.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 27 september 2022 om 20:09
@lemoos susan en Anne
Kamp is gelukkig pas einde van het jaar. Maar dochter wil het er nu al niet over hebben. Je ziet dan echt de paniek. Ze wilde eigenlijk kiezen voor een school zonder kamp en ik herken het zo want ik had ook altijd heimwee. Tegelijk hoop ik dat ze mee durft, want het gevoel leuke dingen te missen is ook niks. Maar we hebben nog even!
Ik heb mijn moeder nog eens gevraagd hoe bij mij de overgang was naar middelbare. Zij zei dat die prima ging, maar ik leerde in groep 8 wel echt met agenda werken. En toen kreeg je alles nog gewoon te horen wat je moest doen voor wanneer, internet was nog geen groot ding.
Verder dank jullie wel voor jullie reacties. Zo'n opluchting het ergens kwijt te kunnen. Ergens ben ik bang dat ik te vroeg bij school aan de bel heb getrokken. Wil niet bekend staan als die moeder. Aan de andere kant, als ik het niet vol houd, wie gaat het dan doen. Je kunt niet ineens van geen verantwoordeling naar alles onder eigen verantwoordelijkheid bij een kind van 12.
Kamp is gelukkig pas einde van het jaar. Maar dochter wil het er nu al niet over hebben. Je ziet dan echt de paniek. Ze wilde eigenlijk kiezen voor een school zonder kamp en ik herken het zo want ik had ook altijd heimwee. Tegelijk hoop ik dat ze mee durft, want het gevoel leuke dingen te missen is ook niks. Maar we hebben nog even!
Ik heb mijn moeder nog eens gevraagd hoe bij mij de overgang was naar middelbare. Zij zei dat die prima ging, maar ik leerde in groep 8 wel echt met agenda werken. En toen kreeg je alles nog gewoon te horen wat je moest doen voor wanneer, internet was nog geen groot ding.
Verder dank jullie wel voor jullie reacties. Zo'n opluchting het ergens kwijt te kunnen. Ergens ben ik bang dat ik te vroeg bij school aan de bel heb getrokken. Wil niet bekend staan als die moeder. Aan de andere kant, als ik het niet vol houd, wie gaat het dan doen. Je kunt niet ineens van geen verantwoordeling naar alles onder eigen verantwoordelijkheid bij een kind van 12.
dinsdag 27 september 2022 om 20:13
dinsdag 27 september 2022 om 20:16
Ja maar in de nineties had je een receptioniste. En die kon dan niet in Wordperfect van de administratie. Dus bij vragen werd er een conciërge bijgehaald en volgde een omschrijving van een kind waarna die dan knikte met ‘o ja, die’. En keek de receptioniste in zo’n klapper naar de lesroosters om het lokaal te achterhalen en dan kwam de conciërge je halen. Op die school dan (scholengemeenschap, rond de 1400 leerlingen). Voor echte zaken moest je gaan wachten in het zitje en dan kwam iemand van de administratie je halen.
School twee was een piepkleine school die compleet was afgesloten rondom. Daar kon je niet ongezien naar binnen en buiten. De receptioniste/administratie/roostermaakster kende echt iedereen bij voor- en achternaam (maar iets van 425 leerlingen) en als je probeerde te kruipen langs dat loketje dan zag de directeur je wel vanuit zijn glazen hokje. Dat was echt fort Boyard.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 27 september 2022 om 20:45
dinsdag 27 september 2022 om 22:03
Heel braaf naar de bieb . En ik had ook wel in de gaten dat de oudere mevrouw van de balie achterdochtig werd dus dan sloop ik naar binnen via de leeszaal. Als één van de twee jongere bibliothecaressen er zat dan liep ik gewoon via de ‘uitleenbalie’ naar binnen. Met 12 was ‘hangen in het park’ toch enkele bruggen te ver. Heel braaf eigenlijk. Niet rondhangen met randfiguren op vage plekjes. Pa dacht gelijk dat ik al die tijd met een spuit heroïne in mijn arm ergens in een of ander kraakpand had staan ‘housen’.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 27 september 2022 om 22:46
Wat een schattige spijbelaar was jij. Maar was school dan zo vreselijk voor je?lemoos2 schreef: ↑27-09-2022 22:03Heel braaf naar de bieb . En ik had ook wel in de gaten dat de oudere mevrouw van de balie achterdochtig werd dus dan sloop ik naar binnen via de leeszaal. Als één van de twee jongere bibliothecaressen er zat dan liep ik gewoon via de ‘uitleenbalie’ naar binnen. Met 12 was ‘hangen in het park’ toch enkele bruggen te ver. Heel braaf eigenlijk. Niet rondhangen met randfiguren op vage plekjes. Pa dacht gelijk dat ik al die tijd met een spuit heroïne in mijn arm ergens in een of ander kraakpand had staan ‘housen’.
woensdag 28 september 2022 om 01:44
*off topic*
Ik vond het afschuwelijk. Ik was zo klein (haalde de 1.40 nog niet) dat ik nog op een kinderfietsje naar school moest dus dat was al een binnenkomer zeg maar. Leraren noemde je bij je achternaam (mejuffrouw Lemoos, letten wij op?). Als ze al je achternaam wisten na een half jaar. De klas was wel aardig maar zo ontiegelijk saai in vergelijking met mijn groep op de basisschool. En dan hoorde ik in het dorp al die spannende verhalen van oud-klasgenootjes over hun scholen. Heb toen wat af gejankt ‘s nachts. Mijn ouders maakten zich wel zorgen maar ik werd niet gepest of buitengesloten, niemand deed vervelend tegen mij dus ze konden er weinig mee. Totdat ik aan het einde van de herfstvakantie gewoon besloot niet meer te gaan. Vlak voor kerst werd dat toen dus ontdekt. Pas een jaar later had ik door dat je gewoon moest zorgen dat je van een school werd afgetrapt om er niet meer naartoe te hoeven. Niet dat ik een grote bek had, daar was ik dan weer te braaf voor. Maar tot die tijd bracht mijn vader mij dus iedere ochtend naar school, liep mee tot aan het klaslokaal en zei tegen de docent van het eerste lesuur: ‘Dit is Lemoos. Als ze naar de wc moet en niet terugkomt, gelijk bellen meneer/mevrouw’ (ik had echt geen leven meer op dat moment, zus ook niet want zij was het zusje van ‘die ene’, ineens kende iedereen mij bij voor- en achternaam, pa’s missie geslaagd).
Mijn tweede school was een warm bad, dus daar ging ik graag naar toe. Een dag gemist en je moest uren bijgepraat worden. Daar ging ik nog heen als ik echt ziek was. De controle daar was strikter dan wat mijn pa kon verzinnen . Met de linkerhand werd je figuurlijk om de oren gemept en met de rechterhand kreeg je een aai over de bol. Streng, strikt, rauw maar eerlijk, rechtvaardig en nabij.
Ik herken wel wat in zoon. Maar waar ik wel gevoelig was voor mensen die het goed met mij voor hadden en een beetje interesse toonden, is zoon daar ‘doof’ voor. Ik omschrijf het wel eens als een aangeboren laagje teflon.
Nee heb je, ja kun je krijgen
woensdag 28 september 2022 om 06:17
Ik heb ook enorm veel gespijbeld.. deed eerst vwo en dat was op mijn tenen lopen. In het derde jaar gaf ik de moed op en bleef weg. Tot ik een wiskunde toets spijbelde en die docent mijn ouders belde. Kwam ik vrolijk thuis en zaten mijn ouders klaar waar ik geweest was. Resultaat was een 0 voor mijn proefwerk (want geen moeite gedaan om te komen) en een 3 en meerdere onvoldoendes op mijn rapport. Blijven zitten en uiteindelijk alsnog na een half jaar naar de havo. Dat ging beter.lemoos2 schreef: ↑27-09-2022 20:05Mijn eerste jaar spendeerde ik na twee maanden buiten school. Kwam mijn pa pas weken later achter toen hij zus en mij kwam ophalen voor een tandartsafspraak. ‘Lemoos? Welke klas dan? Nee die zit hier niet meer op school meneer. We hebben wel een Lezus’. Pa in alle staten gillen naar zus (we schelen 11 maanden en zij had een kleuterklas over geslagen): ‘Waar is je zus?! Waar?! Hoe kun je nou niet weten dat je bloedeigen zus al maanden niet op school is?! Hoe kunnen jullie nou een kind niet missen?? Wat is dit voor een open inrichting?’
Ik vertrok braaf iedere dag op dezelfde tijd als zus en kwam rond dezelfde tijd weer naar huis. Toen was de leerplicht nog niet zo van het controleren.
Nu kan je niet meer spijbelen, met magister zie je alles direct.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in