Kinderen
alle pijlers
Hoe is het leven met 2 kinderen?
zaterdag 25 augustus 2007 om 22:46
Hoi allemaal,
Dit is een vraag aan moeders van 2 of meer kinderen. Mijn zoontje is volgende week 9 maanden. Het ontzwangeren is dus ten einde en mijn man wil dolgraag een tweede. Nu wil ik in elk geval mijn lijf nog even een paar maandjes voor mezelf houden, maar ik wil ook heel graag meer dan 1 kind. Volgens mijn man is het het leukste voor de kinderen zelf als er zo weinig mogelijk leeftijdsverschil is. Dat denk ik zelf eigenlijk ook wel.
Ik zie er alleen vreselijk tegenop om 2 van die hele kleintjes rond te hebben. Stel je voor dat ik eind van dit jaar weer zwanger wordt, dan is mijn eerste nog geen 2 als de nieuwe baby er is, nog niet zindelijk, loopt misschien nog niet (hij is niet bepaald de snelste met alles), eet nog niet zelf. Volgens mij word je dan echt gek als je er weer een baby bij hebt.
Hoe zijn jullie ervaringen met het krijgen van 2 kinderen binnen, zeg maar, 2,5/3 jaar? Is het te doen? Hou je nog tijd over voor je zelf (forummen bijv.) en je partner, hoe doe je het met eten, slaapjes, aandacht geven...... Is het te doen om dan ook aan de tweede langere tijd borstvoeding te geven (mijn eerste krijgt het nu nog steeds, afbouwen lukt nog niet erg wegens gemakzucht van mijn kant). Hoe deed je het tijdens je zwangerschap, als je bijvoorbeeld niet meer teveel kon tillen, maar je moest wel je oudste kind de trap op dragen om naar bed te brengen? Hoe ging het met je werk, is dat nog een beetje te doen, ik werk ca. 32 uur per week, wel deels flexibel.
Hmmm, je leest het al, ik ben nog niet echt overtuigd van het heil van 2 kinderen met weinig leeftijdsverschil...... Benieuwd of jullie ervaringen daar verandering in brengen!
Dit is een vraag aan moeders van 2 of meer kinderen. Mijn zoontje is volgende week 9 maanden. Het ontzwangeren is dus ten einde en mijn man wil dolgraag een tweede. Nu wil ik in elk geval mijn lijf nog even een paar maandjes voor mezelf houden, maar ik wil ook heel graag meer dan 1 kind. Volgens mijn man is het het leukste voor de kinderen zelf als er zo weinig mogelijk leeftijdsverschil is. Dat denk ik zelf eigenlijk ook wel.
Ik zie er alleen vreselijk tegenop om 2 van die hele kleintjes rond te hebben. Stel je voor dat ik eind van dit jaar weer zwanger wordt, dan is mijn eerste nog geen 2 als de nieuwe baby er is, nog niet zindelijk, loopt misschien nog niet (hij is niet bepaald de snelste met alles), eet nog niet zelf. Volgens mij word je dan echt gek als je er weer een baby bij hebt.
Hoe zijn jullie ervaringen met het krijgen van 2 kinderen binnen, zeg maar, 2,5/3 jaar? Is het te doen? Hou je nog tijd over voor je zelf (forummen bijv.) en je partner, hoe doe je het met eten, slaapjes, aandacht geven...... Is het te doen om dan ook aan de tweede langere tijd borstvoeding te geven (mijn eerste krijgt het nu nog steeds, afbouwen lukt nog niet erg wegens gemakzucht van mijn kant). Hoe deed je het tijdens je zwangerschap, als je bijvoorbeeld niet meer teveel kon tillen, maar je moest wel je oudste kind de trap op dragen om naar bed te brengen? Hoe ging het met je werk, is dat nog een beetje te doen, ik werk ca. 32 uur per week, wel deels flexibel.
Hmmm, je leest het al, ik ben nog niet echt overtuigd van het heil van 2 kinderen met weinig leeftijdsverschil...... Benieuwd of jullie ervaringen daar verandering in brengen!
..
maandag 27 augustus 2007 om 14:54
Grappig hoe verschillend het ervaren wordt. Ik vind het knap Darsjhan, dat je het als een gering verschil ervaart, één of meer kinderen. Ik heb echt ontzettend genoten van de tijd dat ze klein waren (huilde er 's avonds één, dan renden we naar boven, omdat het zo leuk was er één de volle aandacht op de bank te kunnen geven). Maar.... ik ben nog nooit zo moe geweest als toen! Voor het eerst sinds de geboorte van de tweeling sta ik nu "uit eigen vrije wil" muren te verven in huis, heb ik energie om andere dingen te doen. Ga ik weer sporten. De afgelopen jaren, hoe leuk ook, was ik altijd met de kinderen bezig, en 's avonds deed ik weinig meer dan op de bank hangen en tv kijken. Als ik terug denk aan de beginperiode, in mijn beleving was het een aaneenschakeling van eten en drinken: aan de borst, hapjes, prakjes, aan de borst, etc. etc. Was ik 's ochtends klaar met eten geven aan de tweeling, dan was de oudste aan de beurt voor het ontbijt, tussendoor de tweeling weer, fruithap voor de oudste, tweeling voederen, boterham voor de oudste, etc. etc.
En dan gaat het me er niet om dat het niet leuk was (ik vond het geweldig, al dat kleine grut!), maar dat er zoveel te doen was op een dag. En dat ik geregeld tijd tekort kwam! En dan moesten er ook nog andere dingen tussendoor gebeuren: CB, vriendinnen, verjaardagen...!
Als jij dan schrijft dat je de drukte vond meevallen (met 5 kinderen!) dan denk ik... hoe anders deelde jij je dag dan in? Want je kan zeggen dat drukte ervaren relatief is, maar als er maar weinig momenten zijn waarop je op de bank kan zitten en kan bedenken: "wat zal ik nu eens doen?", dan is het leven gewoon goed gevuld, toch? En die rustige momenten had ik wel degelijk toen ik nog maar 1 kind had!
En dan gaat het me er niet om dat het niet leuk was (ik vond het geweldig, al dat kleine grut!), maar dat er zoveel te doen was op een dag. En dat ik geregeld tijd tekort kwam! En dan moesten er ook nog andere dingen tussendoor gebeuren: CB, vriendinnen, verjaardagen...!
Als jij dan schrijft dat je de drukte vond meevallen (met 5 kinderen!) dan denk ik... hoe anders deelde jij je dag dan in? Want je kan zeggen dat drukte ervaren relatief is, maar als er maar weinig momenten zijn waarop je op de bank kan zitten en kan bedenken: "wat zal ik nu eens doen?", dan is het leven gewoon goed gevuld, toch? En die rustige momenten had ik wel degelijk toen ik nog maar 1 kind had!
maandag 27 augustus 2007 om 21:31
Je hebt druk en druk. Ik vond dat ik nog veel vrijheid had toen ik alleen mijn oudste nog had en hij nog niet mobiel was. Hij ging gewoon overal mee naartoe en sliep als hij moe was in de wandelwagen. Overdag sliep hij als heel jonge baby vaak urenlang en dan had ik de tijd aan mezelf.
Het werd drukker toen hij ging kruipen, inderdaad ook als je ergens naartoe gaat lastiger. Hij zat overal aan, deed dat véél meer dan onze jongste gedaan heeft.
Maar goed, toen hij ging kruipen had ik de jongste nog niet, dus dat had er niet mee te maken.
In huis is het ook niet zozeer het aantal kinderen vind ik, alswel dat je er constant mee bezig moet zijn. En hoe meer kinderen, hoe minder slaapjes (tegelijkertijd) en dus hoe minder tijd om even de handen vrij te hebben. Als je daar niet zoveel behoefte aan hebt, ervaar je het gewoon als minder druk.
Ik heb toen mijn jongens respectievelijk 2 en een half jaar waren een paar maanden lang elke woensdag ook de twee kinderen van een vriendin in huis gehad. De hele dag was ik bezig, luiers verschonen, eten klaarmaken, kinderen in of uit bed halen, maar ik ervoer dat niet als drukker dan voor twee kinderen zorgen. Bezig ben je toch. Zoals ik al zei, nauwelijks tijd om even met iets heel anders bezig te zijn maakt voor mij dat ik het zwaar vond.
xx lisa.
Het werd drukker toen hij ging kruipen, inderdaad ook als je ergens naartoe gaat lastiger. Hij zat overal aan, deed dat véél meer dan onze jongste gedaan heeft.
Maar goed, toen hij ging kruipen had ik de jongste nog niet, dus dat had er niet mee te maken.
In huis is het ook niet zozeer het aantal kinderen vind ik, alswel dat je er constant mee bezig moet zijn. En hoe meer kinderen, hoe minder slaapjes (tegelijkertijd) en dus hoe minder tijd om even de handen vrij te hebben. Als je daar niet zoveel behoefte aan hebt, ervaar je het gewoon als minder druk.
Ik heb toen mijn jongens respectievelijk 2 en een half jaar waren een paar maanden lang elke woensdag ook de twee kinderen van een vriendin in huis gehad. De hele dag was ik bezig, luiers verschonen, eten klaarmaken, kinderen in of uit bed halen, maar ik ervoer dat niet als drukker dan voor twee kinderen zorgen. Bezig ben je toch. Zoals ik al zei, nauwelijks tijd om even met iets heel anders bezig te zijn maakt voor mij dat ik het zwaar vond.
xx lisa.
maandag 27 augustus 2007 om 21:44
Ik herken me wel in het verhaal van Kaaskopje, al heb ik er dus maar 2. Wauw, 3 kinderen die zo weinig schelen: ik neem mijn petje voor je af.
Wat ik me name inderdaad ervaar is dat je minder makkelijk even ergens heen gaat. Even snel naar de winkel is met 1 kind relatief makkelijk, met 2 lopende kinderen kom je toch snel ogen tekort (en dan heb ik nog hele makkelijke kinderen). En natuurlijk ruzie over wie er in de winkelwagen mag.
Babyzwemmen: makkelijk met 1 kindje. Lastig met 2 nog erg jonge kinderen. Ik durf het (nog) niet aan met 2 kinderen tegelijk.
Naar een vriendin is met 1 kind heel relaxed. Met 2 kinderen ben je toch meer op de kinderen aan het letten.
Maar goed, ik vind het toch voornamelijk leuk. Vooral nu ze ouder worden en er dus ook meer interactie (en meer ruzie
) komt. Met elkaar spelen is voor mij nooit een reden geweest om voor een klein leeftijdsverschil te kiezen. Ik wou gewoon nog heel graag een kind en vanwege mijn leeftijd (ik ben 34, bijn 35) wou ik ook geen jaren meer wachten. Als ik jonger was geweest had ik denk ik nog wel wat langer gewacht.
Wat ik me name inderdaad ervaar is dat je minder makkelijk even ergens heen gaat. Even snel naar de winkel is met 1 kind relatief makkelijk, met 2 lopende kinderen kom je toch snel ogen tekort (en dan heb ik nog hele makkelijke kinderen). En natuurlijk ruzie over wie er in de winkelwagen mag.
Babyzwemmen: makkelijk met 1 kindje. Lastig met 2 nog erg jonge kinderen. Ik durf het (nog) niet aan met 2 kinderen tegelijk.
Naar een vriendin is met 1 kind heel relaxed. Met 2 kinderen ben je toch meer op de kinderen aan het letten.
Maar goed, ik vind het toch voornamelijk leuk. Vooral nu ze ouder worden en er dus ook meer interactie (en meer ruzie
) komt. Met elkaar spelen is voor mij nooit een reden geweest om voor een klein leeftijdsverschil te kiezen. Ik wou gewoon nog heel graag een kind en vanwege mijn leeftijd (ik ben 34, bijn 35) wou ik ook geen jaren meer wachten. Als ik jonger was geweest had ik denk ik nog wel wat langer gewacht.
dinsdag 28 augustus 2007 om 13:00
Allemaal weer heel erg bedankt voor jullie ervaringen. Echt leuk om te lezen dat iedereen het weer anders beleeft.
Darshjan, ook hier heb ik bewondering voor hoe jij het allemaal doet met 5 kinderen, hoor. Ik lees wel eens verhalen van jou en ik sta er steeds van te kijken hoe relaxed je overkomt.
En kaaskopje, ik kan me inderdaad voorstellen dat jij nooit een moment voor jezelf hebt, met 3 van die kleintjes. Daar hou je ook geen rekening mee als je zwanger wordt, natuurlijk, haha.
Wat ik bij jullie terugzie is dat je dus inderdaad waarschijnlijk met meer dan 1 kind echt nog minder tijd voor jezelf hebt. Ik vind nu al dat ik bijna de hele dag bezig ben met iets te eten of te drinken aan mijn kind te slijten, dus met 2 wordt dat helemaal erg.
Ik denk trouwens ook wel dat met goede afspraken met je man, dat het dan wel minder erg kan worden. Heel veel komt nu op mij neer, vooral het nadenkwerk (wat moet ie eten, wat moet ie voor kleren aan, moet ie in bad vandaag of niet.... dat soort dingen). Als je er 2 hebt, zal dat misschien vanzelf wel wat meer verdeeld worden, omdat je gewoon niet in je eentje overál aan kunt denken.
Persoonlijk ga ik er voorlopig in elk geval nog niet aan beginnen. Eerst nog maar eens lekker van mijn zoontje genieten en mijn lijf weer helemaal op orde krijgen (lees: nog 10 kilo afvallen :( ).
En wie weet komen over een paar maanden de kriebels wel weer opzetten en wil ik ineens a la minute een tweede. Dan zien we dan wel weer hoe we dat gaan inpassen.
Groetjes!
Reizigster
Darshjan, ook hier heb ik bewondering voor hoe jij het allemaal doet met 5 kinderen, hoor. Ik lees wel eens verhalen van jou en ik sta er steeds van te kijken hoe relaxed je overkomt.
En kaaskopje, ik kan me inderdaad voorstellen dat jij nooit een moment voor jezelf hebt, met 3 van die kleintjes. Daar hou je ook geen rekening mee als je zwanger wordt, natuurlijk, haha.
Wat ik bij jullie terugzie is dat je dus inderdaad waarschijnlijk met meer dan 1 kind echt nog minder tijd voor jezelf hebt. Ik vind nu al dat ik bijna de hele dag bezig ben met iets te eten of te drinken aan mijn kind te slijten, dus met 2 wordt dat helemaal erg.
Ik denk trouwens ook wel dat met goede afspraken met je man, dat het dan wel minder erg kan worden. Heel veel komt nu op mij neer, vooral het nadenkwerk (wat moet ie eten, wat moet ie voor kleren aan, moet ie in bad vandaag of niet.... dat soort dingen). Als je er 2 hebt, zal dat misschien vanzelf wel wat meer verdeeld worden, omdat je gewoon niet in je eentje overál aan kunt denken.
Persoonlijk ga ik er voorlopig in elk geval nog niet aan beginnen. Eerst nog maar eens lekker van mijn zoontje genieten en mijn lijf weer helemaal op orde krijgen (lees: nog 10 kilo afvallen :( ).
En wie weet komen over een paar maanden de kriebels wel weer opzetten en wil ik ineens a la minute een tweede. Dan zien we dan wel weer hoe we dat gaan inpassen.
Groetjes!
Reizigster
..
