Kinderen
alle pijlers
Hoe kinderen iets meegeven buiten hun bubbel?
woensdag 10 juli 2024 om 08:41
Vond een topictitel lastig, maar hoe geven jullie je kinderen mee dat niet iedereen het heeft zoals wij leven. Niet uitermate rijk, maar gewoon prima. We kunnen op vakantie, hebben een huis en kunnen leuke dingen doen. Dat vind ik rijkdom op zich.
Ik ben zelf erg in een bubbel opgegroeid, ondanks dat mijn ouders ons andere dingen lieten zien. Dacht dat wij arm waren want ‘maar’ 1 auto en vier kinderen, geen verre vliegvakanties, geen playstation voor je verjaardag. Toen wij verhuisde op puberleeftijd naar een de hoofdstad wij ineen keer degene die het goed hadden en had ik pas door dat we niet arm waren. Wist ik überhaupt pas wat arm was.
Oftewel je wordt gekleurd waarin je opgroeit. Nu zitten mijn kinderen op een witte school met vooral rijke ouders. Zelf lang getwijfeld over de school maar het is anders 20 minuten fietsen.
Nu vraag ik me af, hoe geven jullie je kinderen wat mee? En wat wil je mee geven?
Ik wil ze meegeven dat je niet iets nieuws krijgt als iets kapot gaat, dat je niet zo maar een game krijgt.
Ik ben zelf erg in een bubbel opgegroeid, ondanks dat mijn ouders ons andere dingen lieten zien. Dacht dat wij arm waren want ‘maar’ 1 auto en vier kinderen, geen verre vliegvakanties, geen playstation voor je verjaardag. Toen wij verhuisde op puberleeftijd naar een de hoofdstad wij ineen keer degene die het goed hadden en had ik pas door dat we niet arm waren. Wist ik überhaupt pas wat arm was.
Oftewel je wordt gekleurd waarin je opgroeit. Nu zitten mijn kinderen op een witte school met vooral rijke ouders. Zelf lang getwijfeld over de school maar het is anders 20 minuten fietsen.
Nu vraag ik me af, hoe geven jullie je kinderen wat mee? En wat wil je mee geven?
Ik wil ze meegeven dat je niet iets nieuws krijgt als iets kapot gaat, dat je niet zo maar een game krijgt.
vrijdag 12 juli 2024 om 10:42
Volgens mij zou ik het fijner vinden om het als ouder te ontvangen (of aan een ouder te geven) dan het via het kind te doen. Die voorbeelden lees ik hier wel, ik zou daar denk ik heel ongemakkelijk van worden, als mijn kind direct van een andere ouder of kind kleding/spullen krijgt. Bij kind-naar kind heb je dan ook nog het gedoe dat je dan moet checken of dat wel de bedoeling was. En bij ouder naar kind moet je die ouder weer gaan zitten bedanken.Lady*Voldemort schreef: ↑12-07-2024 10:23Wij ook. En ik had een vriendin die twee keer per jaar op de koffie kwam met zakken vol kleren die 'haar kinderen te klein waren geworden', en of er nog iets tussen zat want 'anders ging het weg'. We wisten allebei dat er een reden was dat ze met die zakken bij mij kwam en niet bij iemand anders, maar de kinderen hebben nooit door gehad dat het liefdadigheid was.
Ik herken mezelf niet eens
vrijdag 12 juli 2024 om 10:45
Sta je lekker te werken komt een rijke tata jou als voorbeeld gebruiken van hoe zijn kind later niet moet worden.
Vingerwijzen erbij.
Het trieste is, ik ben schoonmaker geweest in de zorg en dit gebeurt echt regelmatig.
Maar wel aardig dat kinderen een betere wereld voor mij aan het maken zijn.
vrijdag 12 juli 2024 om 10:49
Voor de vuilnisman vast heel fijn als een kind zich om hem bekommert. Ik vind het vernederend, een kind leren een volwassene zielig te vinden om het werk wat hij doet.Olea schreef: ↑12-07-2024 10:19Op zich eens. Alleen zal niemand zich er zorgen over maken of de leef- en werkomstandigheden voor een arts wel in orde zijn en of hij/zij wel genoeg voor de eigen rechten opkomt. Of ze van dat salaris nog wel kunnen leven en wonen en er ruimte over blijft voor ontspanning. En voor de vuilnisman is het denk ik wel van belang dat er ook buiten zijn bubbel om mensen zijn die nadenken over leef- en werkomstandigheden.
Ik herken mezelf niet eens
vrijdag 12 juli 2024 om 10:56
Echt wat is dit. Vuilnisman is gewoon een prima baan, op een truck rijden en containers legen, hier in de wijk zijn het enkel dames die dit doen.
Betaalt niet slecht, opleiding wordt vergoed, normale werktijden, goed te combineren met thuis.
Kinderen hebben al deze vooroordelen nog helemaal niet, die stoppen wij er juist in.
vrijdag 12 juli 2024 om 11:00
Nou ja, ik kom gelukkig niet vaak op bijeenkomsten waar zo wordt gepraat, alleen bij verplichte familieverjaardagen 1x per jaar ofzo in een sjieke wijk. Ik ben buiten die bubbel getrouwd met iemand uit een arbeidersgezin, kind krijgt van beide werelden wat mee en lijkt tot nu toe in vriendschappen mensen niet uit te zoeken op basis van financiele status. Het is erg divers in elk geval.Olea schreef: ↑12-07-2024 10:22Ja precies. Dit vind ik nog een vele lastigere hoe ik daar op moet reageren. "Waarom kopen wij niet zo'n huis etc? Waarom hebben wij geen Tesla?"
Wat moet ik daar in hemelsnaam op antwoorden? Ze neigen allebei helaas ook nog eens heel erg naar vriendschappen met kinderen die zelf erg van de spullen zijn (of waarvan de ouders van vrijstaande huizen en een dure auto houden)
Ik herken mezelf niet eens
vrijdag 12 juli 2024 om 11:10
Ik zie empathie anders. Empathie kan je ook hebben voor die persoon die deze laatste schoolweek wel heel veel vindt, als jij dat niet vindt. Empathie kun je hebben voor mensen die maar blijven piekeren over kleine dingetjes terwijl je jezelf afvraagt waar diegene zich nu vreselijk druk over maakt. Voor die narrige caissière, de zakenman die op vakantie door blijft bellen, gewoon iedereen die dingen anders ervaart dan je dat zelf doet. En dat gaat juist door alle lagen heen.Olea schreef: ↑12-07-2024 08:24@meisje85, dat vind ik wel een interessante vergelijking. Want inderdaad, het risico van je helemaal niet bewust zijn van die verschillen kan tot risico hebben dat je discriminatie, racisme en uitsluiting onderschat. Tegelijkertijd zit hier meteen het manco ook weer: juist het feit dat de witte bevoorrechte groep zich bewust moet worden en uitspreken geeft m.i. aan dat de groep die racisme ondergaat niet serieus genoeg genomen werd of wordt. Dus het geluid móet van de bevoorrechte groep komen?
Daarnaast zijn de lijnen denk ik te scherp gesteld. De vraag (van TO dan tenminste) ging over "buiten de eigen bubbel" maar dat hoeft natuurlijk niet meteen het andere uiterste te zijn. Niet de aller- allerarmste, schrijnende groep. Niet per se de dak- en thuislozen, de verslaafden in de klinieken, de vluchtelingen etc. Bij empathie gaat het natuurlijk wel al gauw die kant op omdat daar de meeste hulpbehoevendheid zit (en je hier wellicht de meeste empathie kunt aanleren?) maar "buiten de eigen bubbel" betekent toch niet meteen: het verre andere uiterste?
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 12 juli 2024 om 11:18
Dat werkt natuurlijk alleen als je die ouder ook daadwerkelijk ziet. Er was echt 'no way' dat mijn moeder op het schoolplein ging staan of zou participeren in iets op school, dus die zou je ook gewoon niet tegenkomen. En als iemand mijn moeder tegenkwam wilde niemand met haar contact (wat ik eigenlijk wel begrijp)Voornu schreef: ↑12-07-2024 10:42Volgens mij zou ik het fijner vinden om het als ouder te ontvangen (of aan een ouder te geven) dan het via het kind te doen. Die voorbeelden lees ik hier wel, ik zou daar denk ik heel ongemakkelijk van worden, als mijn kind direct van een andere ouder of kind kleding/spullen krijgt. Bij kind-naar kind heb je dan ook nog het gedoe dat je dan moet checken of dat wel de bedoeling was. En bij ouder naar kind moet je die ouder weer gaan zitten bedanken.
vrijdag 12 juli 2024 om 11:36
Er werd bij mij in de klas heel graag gespeeld bij een bepaald kindje die itt veel klasgenootjes in "de flats" woonde. Die moeder maakte er van wat ik hoorde altijd een feestje van, daar mocht van alles. Ik wist ook dat ze in de schuldhulpverlening zaten. En als volwassene zie en hoor je dingen die kinderen niet horen. Deze moeder had dan weer een enorme dosis veerkracht en humor waardoor ik het niet in mijn hoofd haalde om haar of haar kind zielig te vinden. Wat een voorrecht om zo'n moeder te hebben. Of ze nu in een flat, rijtjeshuis of vrijstaande villa woont.Olea schreef: ↑12-07-2024 10:05Maar wat ik mij ook afvraag: zouden kinderen niet heel anders over de "bubbels" nadenken dan dat volwassenen dat doen?
Ik ben het wel eens met meisje85 dat helemáál geen bewustzijn over de verschillen er juist toe kan leiden dat je het belang van de verschillen of problematiek onderschat, maar ik denk dat we met onze volwassen ogen misschien soms ook wel eens teveel in financieel verschil denken of met het oog op inkomen, salaris, goede baan etc. terwijl kinderen op een andere manier denken en kijken. Zeker wanneer ze nog heel jong zijn. Die 10 hoog in de flat niet associëren met "niet meer kunnen betalen", laat staan dat ze zich bewust zijn van huren of kopen.
En dan specifiek voor het kind uit het "rijkere gezin".
Eigenlijk kom ik nu voor mezelf tot de conclusie dat bevoorrecht zijn minder te maken heeft met de privileges die je hebt, maar meer met veerkracht en karakter en hoe je met de dingen in je leven omgaat.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
vrijdag 12 juli 2024 om 11:54
Mooi gezegd!NoPepsiPlease schreef: ↑12-07-2024 11:10Ik zie empathie anders. Empathie kan je ook hebben voor die persoon die deze laatste schoolweek wel heel veel vindt, als jij dat niet vindt. Empathie kun je hebben voor mensen die maar blijven piekeren over kleine dingetjes terwijl je jezelf afvraagt waar diegene zich nu vreselijk druk over maakt. Voor die narrige caissière, de zakenman die op vakantie door blijft bellen, gewoon iedereen die dingen anders ervaart dan je dat zelf doet. En dat gaat juist door alle lagen heen.
vrijdag 12 juli 2024 om 11:58
Natuurlijk. Daar gaan ook die cliche filmpjes over van bejaarden op hun sterfbed. Er zijn maar een paar dingen echt belangrijk in het leven. Hoe meer je dat ziet en begrijpt, hoe rijker je bent. Een mens dat zich vrij kan maken van belemmerende overtuigingen en kan leven in het moment.NoPepsiPlease schreef: ↑12-07-2024 11:36
Eigenlijk kom ik nu voor mezelf tot de conclusie dat bevoorrecht zijn minder te maken heeft met de privileges die je hebt, maar meer met veerkracht en karakter en hoe je met de dingen in je leven omgaat.
Maar de meeste mensen hebben niet eens empathie voor zichzelf, dus hoe kan je het dan ooit je kind leren?
vrijdag 12 juli 2024 om 12:38
Als er zo'n isolement is (zo klinkt het) kan het niet via de ouder idd. En dat maakt je als kind extra kwetsbaar. Waren er andere ouders of leerkrachten die jou zagen?florence13 schreef: ↑12-07-2024 11:18Dat werkt natuurlijk alleen als je die ouder ook daadwerkelijk ziet. Er was echt 'no way' dat mijn moeder op het schoolplein ging staan of zou participeren in iets op school, dus die zou je ook gewoon niet tegenkomen. En als iemand mijn moeder tegenkwam wilde niemand met haar contact (wat ik eigenlijk wel begrijp)
Ik herken mezelf niet eens
vrijdag 12 juli 2024 om 12:40
Zeker. Mijn dochtertje speelt heel graag bij haar Oekraïense vriendje die hier in de vluchtelingenopvang woont, want die heeft een heel groot huis met heel veel oma's en tantes.
vrijdag 12 juli 2024 om 13:03
jawel hoor, er zat een hele batterij aan hulpverlening op, ik denk dat we compleet sociaal-werk nederland wel gezien hebben
vrijdag 12 juli 2024 om 13:08
Zou dat wel aan te leren zijn? Empathie, sympathie? Ik zou zelf ook wel graag willen leren om een sympathieke (positieve) eigenschap te ontwikkelen.bijtie schreef: ↑12-07-2024 11:58Natuurlijk. Daar gaan ook die cliche filmpjes over van bejaarden op hun sterfbed. Er zijn maar een paar dingen echt belangrijk in het leven. Hoe meer je dat ziet en begrijpt, hoe rijker je bent. Een mens dat zich vrij kan maken van belemmerende overtuigingen en kan leven in het moment.
Maar de meeste mensen hebben niet eens empathie voor zichzelf, dus hoe kan je het dan ooit je kind leren?
vrijdag 12 juli 2024 om 13:19
Ik kan zeggen 'gelukkig maar' maar zo te horen was het ellendig en niets gelukkigs aan (buiten de bubbel, om maar in bubbeltaal te blijven). Das gewoon ruk.florence13 schreef: ↑12-07-2024 13:03jawel hoor, er zat een hele batterij aan hulpverlening op, ik denk dat we compleet sociaal-werk nederland wel gezien hebben
Ik herken mezelf niet eens
vrijdag 12 juli 2024 om 13:30
Ik denk dat je er ook voor moet waken om geld het grote probleem te laten zijn. Dat wij soms heel arm waren, was het grootste probleem niet, al was het niet leuk. Dat het onveilig was, was veel erger. Toen het financieel beter ging, veranderde die onveiligheid ook niet. Zoals ik vast hier ergens gezegd heb, bij mijn vriendinnen die net zo weinig inkomen thuis hadden, maar wel lieve en betrokken ouders, was het echt wel oké. Geen buitenlandvakantie, geen merkschoenen, geen spelcomputer of Levi's, maar wel een fijn gezin. Dat is echt best een oké bubbel.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
vrijdag 12 juli 2024 om 13:36
Ja precies, dat is wel heel belangrijk om voor ogen te houden. Dat is zeker een hele oké bubbel!Nana_Mouskouri schreef: ↑12-07-2024 13:30Ik denk dat je er ook voor moet waken om geld het grote probleem te laten zijn. Dat wij soms heel arm waren, was het grootste probleem niet, al was het niet leuk. Dat het onveilig was, was veel erger. Toen het financieel beter ging, veranderde die onveiligheid ook niet. Zoals ik vast hier ergens gezegd heb, bij mijn vriendinnen die net zo weinig inkomen thuis hadden, maar wel lieve en betrokken ouders, was het echt wel oké. Geen buitenlandvakantie, geen merkschoenen, geen spelcomputer of Levi's, maar wel een fijn gezin. Dat is echt best een oké bubbel.
vrijdag 12 juli 2024 om 13:38
Amen.Nana_Mouskouri schreef: ↑12-07-2024 13:30Ik denk dat je er ook voor moet waken om geld het grote probleem te laten zijn. Dat wij soms heel arm waren, was het grootste probleem niet, al was het niet leuk. Dat het onveilig was, was veel erger. Toen het financieel beter ging, veranderde die onveiligheid ook niet. Zoals ik vast hier ergens gezegd heb, bij mijn vriendinnen die net zo weinig inkomen thuis hadden, maar wel lieve en betrokken ouders, was het echt wel oké. Geen buitenlandvakantie, geen merkschoenen, geen spelcomputer of Levi's, maar wel een fijn gezin. Dat is echt best een oké bubbel.
Ik moet altijd een beetje grinniken om de term rijke witte mannen bubbel trouwens.
In het dorp waar ik ben opgegroeid had je wij en de overkant van de weg. En de overkant van de weg waren héle rijke mensen van zeer veel diverse afkomsten die absoluut niet in onze bubbel kwamen. Wij wel in hun huizen, om schoon te maken
vrijdag 12 juli 2024 om 14:04
Oh, ook nog even als aanvulling: los van of daar in sommige gezinnen het geld niet voor was, ik denk dat het de tijdsgeest ook wel een beetje was dat er (weet niet van welk jaar je bent) ook gewoon níet aan werd toegegeven. Ook niet door degenen die het wel konden betalen. En dat daar ook een verschil zit met latere generaties. Broer en ik zijn jaren zeventig kinderen en zo'n tien jaar daaronder nog twee zusjes (late jaren 80). En naar mijn idee ging in mijn tijd helemaal niemand ver weg op vakantie, zagen onze huizen er allemaal wat sober uit en kochten niet bijster veel nieuwe kleren. Een deel van de kleren werd zelf genaaid. Jaren negentig verhuisden niet alleen naar een groter huis wat de woon-bubbel al veranderde, maar mijn zusjes zijn ook naar een heel ander soort school gegaan. En terwijl mijn ouders toch niet heel erg veel veranderd zijn denk ik dat ook de tijdgeest invloed op hen heeft gehad. Ik merk die verschillen met mijn zusjes nog steeds terwijl je toch uit hetzelfde nest komt. Zij liepen wel op merkschoenen toen ze elf waren en hadden een eigen computer.Nana_Mouskouri schreef: ↑12-07-2024 13:30Ik denk dat je er ook voor moet waken om geld het grote probleem te laten zijn. Dat wij soms heel arm waren, was het grootste probleem niet, al was het niet leuk. Dat het onveilig was, was veel erger. Toen het financieel beter ging, veranderde die onveiligheid ook niet. Zoals ik vast hier ergens gezegd heb, bij mijn vriendinnen die net zo weinig inkomen thuis hadden, maar wel lieve en betrokken ouders, was het echt wel oké. Geen buitenlandvakantie, geen merkschoenen, geen spelcomputer of Levi's, maar wel een fijn gezin. Dat is echt best een oké bubbel.
vrijdag 12 juli 2024 om 15:38
Ja tuurlijk, als mens zijn we daartoe uitgerust. Het is wel next level want vaak denken we empathie te hebben maar valt het vies tegen.
Oordelen over jezelf = oordelen over de ander. Dat wordt vaak ontkend, we denken beter voor de ander te kunnen zorgen dan voor onszelf. Maar dat kan helemaal niet.
Juist "egoistisch" zijn, voor jezelf zorgen, jouw eigen bubbel cultiveren en water geven, maakt mensen toleranter, liefdevoller en begripvoller voor anderen. Dan gaan we zien dat wij allemaal EXACT hetzelfde zijn ook al lijkt dat aan de buitenkant niet zo.
Sorry dat ik klink als Jezus Christus maar ik denk dat hij gelijk heeft met veel dingen.
vrijdag 12 juli 2024 om 16:02
Toen ik op de basisschool zat, verongelukte een jongen uit mijn klas doordat hij in de blinde hoek van een vrachtwagen fietste. De ontzetting was enorm en de woede leek bijna tastbaar.
Maar wij waren het enige gezin op die school dat ook een kind had verloren. En uitgerekend of misschien wel juist mijn moeder keek met een andere blik: 'Voor die vrachtwagenchauffeur is dit ook verschrikkelijk.'
Diepe empathie, die ik voor altijd met me meedraag.
Maar wij waren het enige gezin op die school dat ook een kind had verloren. En uitgerekend of misschien wel juist mijn moeder keek met een andere blik: 'Voor die vrachtwagenchauffeur is dit ook verschrikkelijk.'
Diepe empathie, die ik voor altijd met me meedraag.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
vrijdag 12 juli 2024 om 16:22
Indrukwekkend, voor jou en voor jullie allemaal en gewoon in het algemeen.Anna75 schreef: ↑12-07-2024 16:02Toen ik op de basisschool zat, verongelukte een jongen uit mijn klas doordat hij in de blinde hoek van een vrachtwagen fietste. De ontzetting was enorm en de woede leek bijna tastbaar.
Maar wij waren het enige gezin op die school dat ook een kind had verloren. En uitgerekend of misschien wel juist mijn moeder keek met een andere blik: 'Voor die vrachtwagenchauffeur is dit ook verschrikkelijk.'
Diepe empathie, die ik voor altijd met me meedraag.
Afgelopen week onmoette ik een vrouw die haar zoon heeft verloren in de bloei van zijn leven, een jonge vader.
Hoe zij puur vanuit empathie een conflict op haar werk had weten op te lossen, zonder eigenbelang, zonder poespas, zonder te oordelen over de betrokkenen. Gewoon: laten we praten. Dat raakte mij ook diep.
Mensen zijn zulke kwetsbare en krachtige wezens, die zich kunnen laten transformeren door de pijn die het leven soms aanricht.
vrijdag 12 juli 2024 om 16:46
Ik merk bij mijn kinderen (3 pubers) dat datgene wat je ze wil meegeven d.m.v. er over praten, bepaalde programma's te kijken, bepaalde uitstapjes te maken of iets te doen (bijv speelgoed inzamelen voor arme kinderen) weinig indruk maakt. Pas als ze het echt van dichtbij zien/meemaken dan beseffen ze zich pas echt hoe het is om bijvoorbeeld arm te zijn, geen aandacht van je ouders te krijgen, gediscrimineerd te worden etc. Helaas is de kans dat ze zo iemand in hun eigen bubbel tegen komen niet zo groot. Hierdoor zie ik bij onze oudste dat zij het minste besef heeft op dit vlak. De andere 2 troffen op de Middelbare school kinderen die leefde in armoede, nooit werden geholpen door hun ouders etc. Bij beide zag ik dat dit van dichtbij zien/ervaren hen pas echt deed realiseren hoe goed zij het hebben en hoe het voor kinderen is om in die omstandigheden te leven. Het is moeilijk voor te stellen als je het niet van dichtbij ziet/ervaart.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
