Hoe oud is jou kind als hij alleen gaat zwemmen..??

Mijn 2 oudsten zijn 6 en 8 en gaan met dit mooie weer elke dag naar het zwembad. Ze hebben A en B en A, B en C. Het zwembad is bij ons in de straat en we wonen in een dorp. De badmeesters- en juffen kennen alle kinderen en alle ouders en kinderen die in het zwembad komen kennen elkaar ook. Heel vertrouwd dus. Komt bij dat ik op het moment zelf niet zo heel makkelijk de hele middag in het zwembad zit ivm kleine baby en peuter die nog slaapt 's middags.



Ik denk dat het inderdaad heel erg van de omgeving afhangt of je ze laat gaan of niet. Eigenlijk hetzelfde als voor alleen buiten laten spelen. Op je gevoel afgaan dus.

Ik was 10 toen ik alleen mocht. (Da's nog niet heel lang geleden, want ik ben nu 22 ). Ik zat toen trouwens wel al in groep 8.



7 jaar vind ik echt heel jong, dat zou ik zeker niet doen.

't Kan trouwens aan mij liggen, maar ik snap niet zo goed waarom het eerder zou kunnen als de badmeesters vertrouwd zijn. Dat neemt namelijk niet weg dat je kind door onbesuisde acties van zichzelf of anderen behoorlijk in gevaar kan komen en volgens mij is dat het grootste gevaar. Wat heb je er dan aan als je de badmeester kent of als de badmeester je kind kent? Ik bedoel; ik neem aan dat een onbekende badmeester ook wel belt als je kind een gat in z'n hoofd is gevallen. En als je kind verdrinkt, dan gebeurt dat toch wel of hij de badmeester nou kent of niet. Kortom; volgens mij is het maar schijnveiligheid.

Sja het ligt misschien ook wel aan het soort zwembad, maar nogmaals, hier heb je meerdere glijbanen, ook dichte *en dus geen zicht erop* buiten en binnen bad, en stroomversnellingen en bubbels en duikplanken.



Vorig jaar op vakantie zwom er een groot kind met opblaaskrokodil over mijn kind heen, en een kind kan dan echt wel onverwachts schrikken of in paniek zijn



Het blijven kinderen natuurlijk.

Brugklas kinderen zijn heel anders dan kinderen uit groep 3 of 4

Mijn kinderen zijn 8 en (bijna) 6. De oudste heeft haar A+B, de jongste net haar A diploma. Ze zwemmen allebei prima, maar alleen naar een zwembad zou ik niet zien zitten. Vooral omdat ik bang ben dat ze zich niet goed redden als er iemand op ze springt bijv. (ze zwemmen het liefst de hele dag onder water).



Daarnaast ben ik zelf toen ik jong was door een paar oudere jongetjes (van een jaar of 12, ik was 9 denk ik) betast etc. Dat heeft toch zo'n (negatieve) indruk op me gemaakt. Ik durfde het hele jaar het zwembad niet in, terwijl mijn moeder om de hoek lag te zonnen (maar niets had gezien). Alleen daarom zou ik mijn dochtertjes niet alleen laten gaan, bij een zoontje voelt dat misschien anders?



Bovendien hebben wij geen zwembad bij ons in de gemeente, dus dat wordt ook lastig, maar los daarvan....



En ze afzetten en eind van de dag weer ophalen (als een soort oppasdienst dus) dat vind ik helemaal bizar. Er is er maar één verantwoordelijk voor jouw kind(eren) en dat ben JIJ als ouder, niet de badmeester/-juf, buurvrouw, andere kinderen of whatever. Ik weet wel dat ik het mezelf NOOOOOOIT zou vergeven als er iets zou gebeuren.



Maar dat gevoel is voor iedereen anders. Wij laten de kinderen bijv. wel heel vrij met buitenspelen, terwijl andere ouders dat soms ook niet vinden kunnen. Toch vind ik in en om het water altijd net een tandje 'gevaarlijker', vooral omdat je je kinderen misschien juist wat 'overschat'.



Enfin, weer een lang verhaal, maar misschien heb je er wat aan. Je zou ze bijv. ook eerst een uurtje kunnen laten gaan en dan even langsfietsen. Dat stelt je misschien gerust? En goede afspraken maken met de kinderen over wat wel en niet mag (+ je mobiele nummer in hun tas op een briefje, want als er paniek is bij bijv. een valpartij weten ze dat vast niet meer uit hun hoofd).

Ik vind het veel te jong. Ik bedoel een kind van 7 loopt ook gemakkelijk met iemand weg en afgezien daarvan kan er nog van alles gebeuren.

Ik was zelf 11 toen ik voor het eerst alleen mocht zwemmen en dan nog was het riskant vind ik.



Het kan goed gaan, maar als het niet goed gaat sla je jezelf voor je kop dat je niet meegegaan bent.

Celeone schreef op 13 mei 2008 @ 14:43:

't Kan trouwens aan mij liggen, maar ik snap niet zo goed waarom het eerder zou kunnen als de badmeesters vertrouwd zijn. Dat neemt namelijk niet weg dat je kind door onbesuisde acties van zichzelf of anderen behoorlijk in gevaar kan komen en volgens mij is dat het grootste gevaar. Wat heb je er dan aan als je de badmeester kent of als de badmeester je kind kent? Ik bedoel; ik neem aan dat een onbekende badmeester ook wel belt als je kind een gat in z'n hoofd is gevallen. En als je kind verdrinkt, dan gebeurt dat toch wel of hij de badmeester nou kent of niet. Kortom; volgens mij is het maar schijnveiligheid.

Ik zei niet dat het dan eerder kan, als de badmeesters bekend zijn, maar het scheelt wel een heel stuk in het vertrouwen.

Bovendien kunnen ze door "onbesuisde acties" ook in gevaar komen als je zelf meegaat en op de zonneweide "aanwezig" gaat zitten zijn met een goed boek.

Juist, maar dan ben je er bij. En dan zie je waarschijnlijk ook in dat ze de verantwoordelijkheid van alleen zwemmen waarschijnlijk nog niet aankunnen. (En dan bedoel ik andere ongelukjes dan ergens uitglijden ofzo)

Tja, die van mij konden dat wel aan met 8 jaar. Dat is dus voor elk kind verschillend. Ze gaan ook nooit alleen, maar met een stel vriendjes. En als het niet leuk meer is komen ze naar huis.