Kinderen
alle pijlers
Hoe pak ik dit aan? Wel of niet samen laten spelen?
woensdag 19 augustus 2020 om 15:35
Ik zit met een dilemma. Ik heb een zoontje van 5.5 jaar die sinds een jaar buiten mag spelen. Hij weet precies waar hij wel en niet mag komen dus dat is geen probleem. Nou speelt hij sinds een paar weken met een jongetje van 7 . In het begin dacht ik, wat fijn, hij heeft eindelijk een vriendje om mee te spelen! Hij heeft in de buurt wel wat meisjes van zijn klas waar hij af en toe mee speelt maar had, leek het, echt behoefte aan een vriendje. Was daar ook regelmatig verdrietig om. Nou is het een jongetje met een rugzak. Hij zit op speciaal onderwijs. In het begin dacht ik dat hij 4 was, aan zijn gedrag en praten te horen. Maar hij is dus 7. Nou is dat nog niet zo’n probleem maar hij kent geen remmingen. Hij maakt spullen van mijn zoontje kwijt, hij duwt mijn zoontje ruw tegen de muur, doet gevaarlijke dingen en dingen die echt de grens over gaan en dult bijna geen nee. Als hij wil spelen en ik zeg bijv. dat mijn zoontje er niet is (wat dan ook echt zo is) dan blijft hij maar doorvragen. Waar is hij dan? Waarom komt hij niet? En gaat bijna niet weg. Hij staat hier bijna elke dag voor de deur, soms meerdere keren. Ik laat mijn zoontje gewoon niet met een gerust hart met dit jongetje spelen! Het voelt niet veilig en ik wil hem beschermen. Aan de andere kant vind ik het sneu voor mijn zoontje als ik zeg dat het niet mag. Ik probeer het nu een beetje te beperken maar eigenlijk voelt dat nog niet goed genoeg. Het liefst zou ik het helemaal niet toelaten maar ik kan natuurlijk niet tijdens het hele leven van mijn zoontje hem verbieden met vriendjes en later vrienden om te gaan. Hij woont hier ook in de buurt dus ze kunnen elkaar sowieso in de speeltuin tegen komen. En stel dat ik ze niet meer samen laat spelen. Zeg ik dan de waarheid, in kindertaal tegen mijn zoontje, of houd ik het net zo lang af totdat het doorbloedt? Maar goed, zo ver is het nog niet. Ik ben nog in dubio. Hoe zal ik dit nou aanpakken?! Hopelijk kan ik met jullie reacties een goede keuze maken!
woensdag 19 augustus 2020 om 17:19
Ik denk niet dat het TO over het rugzakje gaat, maar over het feit dat de kinderen niet zo leuk spelen samen door het leeftijdsverschil aan de ene kant en het ruwe gedrag van het jongetje aan de andere kant. Iemand anders een dwarslaesie toewensen is niet zo chique.strings-attached schreef: ↑19-08-2020 16:58Ik krijg (als moeder van een speciaal kind) nogal een nare smaak van jouw overduidelijke antipathie tegen "rugzakkinderen)
Of je verbied het, en geeft je zoon het fantastische (sarcasme TO, sarcasme) voorbeeld van hoe je met je medemens omgaat (en daarbij hopend dat je zoon nooit NAH of een dwarslaesie krijgt) Of je zet je vooroordelen en antipathieën aan de kant en vraag de ouders hoe je met hun zoon het beste om kan gaan.
Heb zomaar het idee dat je gewoon zo snel mogelijk van het kind af wil en daardoor geen geduld voor hem hebt.
Wat eten we vanavond?
woensdag 19 augustus 2020 om 17:22
Lekker type ben je.strings-attached schreef: ↑19-08-2020 16:58Ik krijg (als moeder van een speciaal kind) nogal een nare smaak van jouw overduidelijke antipathie tegen "rugzakkinderen)
Of je verbied het, en geeft je zoon het fantastische (sarcasme TO, sarcasme) voorbeeld van hoe je met je medemens omgaat (en daarbij hopend dat je zoon nooit NAH of een dwarslaesie krijgt) Of je zet je vooroordelen en antipathieën aan de kant en vraag de ouders hoe je met hun zoon het beste om kan gaan.
Heb zomaar het idee dat je gewoon zo snel mogelijk van het kind af wil en daardoor geen geduld voor hem hebt.
woensdag 19 augustus 2020 om 17:37
Waarom 'gelijk' niet meer met elkaar mogen spelen? Heb je al een keer de moeite genomen om dat kindje beter te leren kennen? Dat hij allemaal van die vragen stelt, als jij aangeeft dat jouw zoon er niet is. Heb je er wel eens aan gedacht dat hij misschien wat meer tijd nodig heeft om jouw antwoord/reactie te verwerken en om te schakelen?
Kinderen kunnen ruw zijn in hun spel. Maar ook gemeen, dingen afpakken, stuk maken etc. Dat is iets wat jouw kindje ook moet leren om mee om te gaan. Nu maar ook in de toekomst.
Je zegt dat het niet veilig voelt. Wat maakt dat het niet veilig voelt en waar ben je bang voor?
Ga een keer mee met ze naar buiten. Nodig het kind (eventueel ouders) thuis eens uit om te komen spelen.
En wat vind jouw zoon zelf?
Kinderen kunnen ruw zijn in hun spel. Maar ook gemeen, dingen afpakken, stuk maken etc. Dat is iets wat jouw kindje ook moet leren om mee om te gaan. Nu maar ook in de toekomst.
Je zegt dat het niet veilig voelt. Wat maakt dat het niet veilig voelt en waar ben je bang voor?
Ga een keer mee met ze naar buiten. Nodig het kind (eventueel ouders) thuis eens uit om te komen spelen.
En wat vind jouw zoon zelf?
woensdag 19 augustus 2020 om 17:37
Dit is helemaal niet zoals ik het lees eigenlijk. Zou het kunnen dat je dit persoonlijk opneemt gezien je eigen ervaringen? Ik heb juist het idee dat to een tussenweg probeert te vinden.strings-attached schreef: ↑19-08-2020 16:58Ik krijg (als moeder van een speciaal kind) nogal een nare smaak van jouw overduidelijke antipathie tegen "rugzakkinderen)
Of je verbied het, en geeft je zoon het fantastische (sarcasme TO, sarcasme) voorbeeld van hoe je met je medemens omgaat (en daarbij hopend dat je zoon nooit NAH of een dwarslaesie krijgt) Of je zet je vooroordelen en antipathieën aan de kant en vraag de ouders hoe je met hun zoon het beste om kan gaan.
Heb zomaar het idee dat je gewoon zo snel mogelijk van het kind af wil en daardoor geen geduld voor hem hebt.
Wel een goede tip om met de ouders in gesprek te gaan hoe het beste met dit kind om te gaan. Van de andere kant: als zij dit jongetje zonder toezicht buiten laten spelen terwijl het opvallend gedrag vertoont, waarom moet to het gesprek aangaan? De verantwoordelijkheid ligt bij de ouders van dat vriendje, als dit vriendje nog moet leren om op een manier te spelen die niet over grenzen gaat. Een kind mag ruimte krijgen om te leren. Maar dan mag je wel begeleiding van de ouders verwachten, en niet de verantwoordelijkheid afschuiven op ouders van kinderen waarmee het kind speelt. Omgekeerde wereld.
woensdag 19 augustus 2020 om 18:00
mijn zoon speelt ook met z’on jongetje en ik vind het een naar kind. Jammer dan. En ik ben niet de enige dus het ligt niet aan mij.strings-attached schreef: ↑19-08-2020 16:58Ik krijg (als moeder van een speciaal kind) nogal een nare smaak van jouw overduidelijke antipathie tegen "rugzakkinderen)
Of je verbied het, en geeft je zoon het fantastische (sarcasme TO, sarcasme) voorbeeld van hoe je met je medemens omgaat (en daarbij hopend dat je zoon nooit NAH of een dwarslaesie krijgt) Of je zet je vooroordelen en antipathieën aan de kant en vraag de ouders hoe je met hun zoon het beste om kan gaan.
Heb zomaar het idee dat je gewoon zo snel mogelijk van het kind af wil en daardoor geen geduld voor hem hebt.
woensdag 19 augustus 2020 om 18:19
Hoezo antipathie? Ik krijg bij jou eerder een gevoel van lange tenen. TO benoemt alleen dat het jongetje een rugzakje heeft. En dat lijkt mij niet direct irrelevant als het gaat om hoe ze dit het beste kan aanpakken.strings-attached schreef: ↑19-08-2020 16:58Ik krijg (als moeder van een speciaal kind) nogal een nare smaak van jouw overduidelijke antipathie tegen "rugzakkinderen)
Of je verbied het, en geeft je zoon het fantastische (sarcasme TO, sarcasme) voorbeeld van hoe je met je medemens omgaat (en daarbij hopend dat je zoon nooit NAH of een dwarslaesie krijgt) Of je zet je vooroordelen en antipathieën aan de kant en vraag de ouders hoe je met hun zoon het beste om kan gaan.
Heb zomaar het idee dat je gewoon zo snel mogelijk van het kind af wil en daardoor geen geduld voor hem hebt.
TO, ga eens met de ouders praten. Ik kan mij voorstellen dat ze het juist fijn zouden vinden als er ook leuk gespeeld kan worden. Zij kennen hun zoontje het beste en kunnen daarin vast iets betekenen.
woensdag 19 augustus 2020 om 19:05
Ik herken veel van wat je schrijft en heb een soortgelijke situatie, maar net iets anders.
Wij wonen afgelegen en daardoor wonen hier amper kinderen in de buurt.
Er is 1 meisje van 9 jaar en daar wil mijn zoontje regelmatig mee spelen en dat begrijp ik, want ze is het enige leeftijdgenootje in de buurt.
Haar ouders hebben alleen hele andere normen en waarden als ik heb. Het meisje heeft namelijk een mobiele telefoon en mag zonder controle op allerlei Social media en chatten met vreemden etc.
Ook mag ze hier in de buurt snoep vragen aan de buren, op een gewone doordeweekse dag (dus niet Halloween).. Ik heb mijn zoontje duidelijk onze regels uitgelegd en die ouders ook op de hoogte gesteld wat mijn zoon wel of niet mag, maar het blijft vervelend om steeds weer te mogen zeggen dat hij niet op Social media mag en dat soort dingen.. want als ik niet uit kijk probeert ze mijn zoon toch weer te manipuleren tot het doen van stiekeme dingen.
Bijna altijd spelen ze dus maar hier, dan heb ik er zicht op.
Maar het blijft een lastige situatie en jonge kinderen zijn nog erg beïnvloedbaar en moeten beschermd worden vind ik.
Wij wonen afgelegen en daardoor wonen hier amper kinderen in de buurt.
Er is 1 meisje van 9 jaar en daar wil mijn zoontje regelmatig mee spelen en dat begrijp ik, want ze is het enige leeftijdgenootje in de buurt.
Haar ouders hebben alleen hele andere normen en waarden als ik heb. Het meisje heeft namelijk een mobiele telefoon en mag zonder controle op allerlei Social media en chatten met vreemden etc.
Ook mag ze hier in de buurt snoep vragen aan de buren, op een gewone doordeweekse dag (dus niet Halloween).. Ik heb mijn zoontje duidelijk onze regels uitgelegd en die ouders ook op de hoogte gesteld wat mijn zoon wel of niet mag, maar het blijft vervelend om steeds weer te mogen zeggen dat hij niet op Social media mag en dat soort dingen.. want als ik niet uit kijk probeert ze mijn zoon toch weer te manipuleren tot het doen van stiekeme dingen.
Bijna altijd spelen ze dus maar hier, dan heb ik er zicht op.
Maar het blijft een lastige situatie en jonge kinderen zijn nog erg beïnvloedbaar en moeten beschermd worden vind ik.
woensdag 19 augustus 2020 om 19:47
Ik had dat ook.strings-attached schreef: ↑19-08-2020 16:58Ik krijg (als moeder van een speciaal kind) nogal een nare smaak van jouw overduidelijke antipathie tegen "rugzakkinderen)
Of je verbied het, en geeft je zoon het fantastische (sarcasme TO, sarcasme) voorbeeld van hoe je met je medemens omgaat (en daarbij hopend dat je zoon nooit NAH of een dwarslaesie krijgt) Of je zet je vooroordelen en antipathieën aan de kant en vraag de ouders hoe je met hun zoon het beste om kan gaan.
Heb zomaar het idee dat je gewoon zo snel mogelijk van het kind af wil en daardoor geen geduld voor hem hebt.
Alsof ergerlijk of grensoverschrijdend gedrag altijd hoort bij kinderen met een rugzakje. Niet ok.
woensdag 19 augustus 2020 om 20:13
Natuurlijk hoort grensoverschrijdend gedrag niet altijd bij kinderen met een rugzakje maar het kan misschien wel verklaren waarom hij bepaalde dingen (niet meteen) snapt.
Ik wil ook zeker niet gelijk van het jongetje af maar wel van deze situatie. Wat iemand anders ook al zegt, kleine kinderen moeten nog beschermd worden. Bovendien is hij best potig en zoals ik al zei, heeft hij zoontje al een keer ruw tegen de muur geduwd waarbij het meerdere schaafwonden had. Ik snap dat kinderen zo kunnen zijn en dat zoontje daarmee om moet leren gaan maar als vriendje niet genoeg grenzen weet, voelt dat voor mij niet als een veilige situatie. Toezicht houden, vind ik een goede tip die ik bij meerdere lees. Zo kunnen ze toch samen spelen maar kan ik ingrijpen als het te ver gaat en afspraken maken met zoontje.
Ik vind het juist sneu als ze niet meer samen zouden kunnen spelen. Vooral omdat zoontje, ondanks de ruwheid, wel graag met hem speelt. Al weet ik nog niet of dat komt omdat hij het enige vriendje in de buurt is of omdat hij het jongetje echt mag. Laatst zei hij bijvoorbeeld dat hij niet graag met vriendje speelt. Maar als hij voor de deur staat weet hij niet hoe gauw hij naar buiten moet vliegen. Nog wispelturig als een jong kind dus
Ik heb trouwen echt niks tegen kinderen op speciaal onderwijs. Absoluut niet maar mij gaat het echt om het gedrag.
Iemand noemde mij voorzichtig. Ik heb niet dat idee. Ik zeg heel duidelijk dat hij er niet is en dat hij weg moet gaan en een andere keer kan spelen. Waarop hij uiteindelijk weg gaat, langs de tuin loopt waar mijn zoontje op dat moment aan het spelen was (het meisje waarover ik vertelde) de tuin inloopt en volgens de buurvrouw brutaal "vraagt" of mijn zoontje komt spelen. Trouwens ook nog naar binnen wil. Mijn buurvrouw liet ze in de speeltuin spelen en ging geregeld kijken en heeft mij geappt. Ook haar viel zijn gedrag op en ook zij had er niet helemaal een goed gevoel bij. Ze zei wel dat hij overkomt als een lief jongetje maar dat hij wel grenzeloos overkwam.
Ik vind het wel een goede dat hij hiervan kan leren. Voor zichzelf opkomen en grenzen aangeven. Dat bespreken we ook wel met hem hoor maar daar is hij nog wel timide in. Maar als ik in de speeltuin ga zitten, kan ik dat wat meer begeleiden.
Met de ouders praten, heb ik nu nog niet een gevoel bij. Maar dat komt misschien omdat ik herstellende ben van een burn-out en dat mij nog best veel energie kost. Misschien als ik ze tegen kom in de speeltuin en er aanleiding voor is op dat moment dat ik het wel doe.
Ik wil ook zeker niet gelijk van het jongetje af maar wel van deze situatie. Wat iemand anders ook al zegt, kleine kinderen moeten nog beschermd worden. Bovendien is hij best potig en zoals ik al zei, heeft hij zoontje al een keer ruw tegen de muur geduwd waarbij het meerdere schaafwonden had. Ik snap dat kinderen zo kunnen zijn en dat zoontje daarmee om moet leren gaan maar als vriendje niet genoeg grenzen weet, voelt dat voor mij niet als een veilige situatie. Toezicht houden, vind ik een goede tip die ik bij meerdere lees. Zo kunnen ze toch samen spelen maar kan ik ingrijpen als het te ver gaat en afspraken maken met zoontje.
Ik vind het juist sneu als ze niet meer samen zouden kunnen spelen. Vooral omdat zoontje, ondanks de ruwheid, wel graag met hem speelt. Al weet ik nog niet of dat komt omdat hij het enige vriendje in de buurt is of omdat hij het jongetje echt mag. Laatst zei hij bijvoorbeeld dat hij niet graag met vriendje speelt. Maar als hij voor de deur staat weet hij niet hoe gauw hij naar buiten moet vliegen. Nog wispelturig als een jong kind dus
Ik heb trouwen echt niks tegen kinderen op speciaal onderwijs. Absoluut niet maar mij gaat het echt om het gedrag.
Iemand noemde mij voorzichtig. Ik heb niet dat idee. Ik zeg heel duidelijk dat hij er niet is en dat hij weg moet gaan en een andere keer kan spelen. Waarop hij uiteindelijk weg gaat, langs de tuin loopt waar mijn zoontje op dat moment aan het spelen was (het meisje waarover ik vertelde) de tuin inloopt en volgens de buurvrouw brutaal "vraagt" of mijn zoontje komt spelen. Trouwens ook nog naar binnen wil. Mijn buurvrouw liet ze in de speeltuin spelen en ging geregeld kijken en heeft mij geappt. Ook haar viel zijn gedrag op en ook zij had er niet helemaal een goed gevoel bij. Ze zei wel dat hij overkomt als een lief jongetje maar dat hij wel grenzeloos overkwam.
Ik vind het wel een goede dat hij hiervan kan leren. Voor zichzelf opkomen en grenzen aangeven. Dat bespreken we ook wel met hem hoor maar daar is hij nog wel timide in. Maar als ik in de speeltuin ga zitten, kan ik dat wat meer begeleiden.
Met de ouders praten, heb ik nu nog niet een gevoel bij. Maar dat komt misschien omdat ik herstellende ben van een burn-out en dat mij nog best veel energie kost. Misschien als ik ze tegen kom in de speeltuin en er aanleiding voor is op dat moment dat ik het wel doe.
woensdag 19 augustus 2020 om 20:13
Kan maar dat wil niks zeggen over al die andere kinderen met een rugzakje natuurlijk. Ik vind 'zo' n kind' echt een nare manier om over kinderen te praten, mensen in het algemeen eigenlijk.
woensdag 19 augustus 2020 om 20:20
Mijn buurman en een vriendin/buurvrouw vertelden ook al over voor hun grensoverschrijdend gedrag zodat trappen tegen onze gemeenschappelijke poortdeur en doorgaan terwijl er een grens aangegeven werd en wegmaken van spullen. Ik vertel dit niet om het jongetje zwart te maken maar meer dat ik niet de enige ben die hier tegenaan loopt.
woensdag 19 augustus 2020 om 20:50
Dan kun je het ook omdraaien.Elmie schreef: ↑19-08-2020 20:20Mijn buurman en een vriendin/buurvrouw vertelden ook al over voor hun grensoverschrijdend gedrag zodat trappen tegen onze gemeenschappelijke poortdeur en doorgaan terwijl er een grens aangegeven werd en wegmaken van spullen. Ik vertel dit niet om het jongetje zwart te maken maar meer dat ik niet de enige ben die hier tegenaan loopt.
In de vorige buurt waren er een aantal gezinnen met andere opvoedstijlen dan de mijne.
Bijvoorbeeld als activiteit een euro mee en dan naar de supermarkt, kinderen die zelf hun avondeten kochten en op straat als groep opaten (dus de een een pizza, de ander patat, stuk of 10 kinderen tussen de 3 en de 10. En die belden dus regelmatig aan of mijn toen zesjarige mee mocht, die dan moest huilen omdat het niet mocht. Zie je als volwassene iets heel sneus, voor een kind die straks broccoli moet eten is het natuurlijk een super uitnodiging)
Dan kan ik wel roepen dat dat aan de kinderen ligt, maar het is dan toch gewoon zo dat ik niet in een buurt woonde waar mijn kinderen zelf naar buiten konden?
Of het nou verkeer is, of zoals hier een buurjongetje, of veel water in de buurt etc.
Dan moet je dus mee als ouder want dan kunnen je kinderen dus niet daar spelen. En je kunt inderdaad grenzen stellen.
woensdag 19 augustus 2020 om 21:33
Ik snap wat je zegt het-groepje! Samen gevat, als het niet veilig is, moet er toezicht zijn!
Viva, jij slaat ook de spijker op zijn kop! Ik denk ook zomaar dat de buurvrouw het liever niet heeft dat dochter (ook 5) met vriendje speelt maar als Zoontje met hem speelt zou het zomaar kunnen dat vriendinnetje niet meer met zoontje mag spelen. Waar ik niet op te wachten zit.
Maar goed, ik neem een boek mee naar de speeltuin en houd toezicht!
Viva, jij slaat ook de spijker op zijn kop! Ik denk ook zomaar dat de buurvrouw het liever niet heeft dat dochter (ook 5) met vriendje speelt maar als Zoontje met hem speelt zou het zomaar kunnen dat vriendinnetje niet meer met zoontje mag spelen. Waar ik niet op te wachten zit.
Maar goed, ik neem een boek mee naar de speeltuin en houd toezicht!
