Kinderen
alle pijlers
Hond en Baby; Tips en Trucs?!
donderdag 28 juni 2007 om 20:30
Hallo allemaal!!
Ik ben Riekje en nu ruim 14 weken zwanger van ons eerste kindje! Woon samen met mijn man, een hond en een kat
Ik ben heel benieuwd hoe de ervaringen zijn van andere meiden hier die een hond hebben en een kindje kregen!
Vragen die door mijn hoofd spelen zijn:
- hoe reageert de hond straks op de baby
- hoe 'introduceer' je de baby bij de hond
- hoe laat je de hond aan de baby wennen
- hoe voorkom je jaloezie
- hoe koppel je de baby aan een positieve ervaring voor de hond
etcetc....
Natuurlijk kun je best veel op internet vinden, maar wil toch ook graag ervaringen horen. Ik zou het heel erg vinden als de hond uiteindelijk weg zou moeten dus wil het zo goed mogelijk aanpakken!
We hebben trouwens een Jack Russel, hij is 1 jaar, goed gesocialiseerd, zijn op cursus geweest en is een vrolijke frans.
Het enige nadeel van hem is dat hij in zijn enthousiastme af en toe door de kamer stuitert en dan moeilijk af te remmen is...
Oja, en hij springt tegen mensen op als ze binnen komen (ook uit enthousiastme) Dit zijn we hem al heel lang aan het afleren, maar hij is dan zo blij en hoort niks meer...
Ik hoop dat jullie tips en trucs voor me hebben!!! Alvast bedankt in ieder geval!
Groetjes!
Ik ben Riekje en nu ruim 14 weken zwanger van ons eerste kindje! Woon samen met mijn man, een hond en een kat
Ik ben heel benieuwd hoe de ervaringen zijn van andere meiden hier die een hond hebben en een kindje kregen!
Vragen die door mijn hoofd spelen zijn:
- hoe reageert de hond straks op de baby
- hoe 'introduceer' je de baby bij de hond
- hoe laat je de hond aan de baby wennen
- hoe voorkom je jaloezie
- hoe koppel je de baby aan een positieve ervaring voor de hond
etcetc....
Natuurlijk kun je best veel op internet vinden, maar wil toch ook graag ervaringen horen. Ik zou het heel erg vinden als de hond uiteindelijk weg zou moeten dus wil het zo goed mogelijk aanpakken!
We hebben trouwens een Jack Russel, hij is 1 jaar, goed gesocialiseerd, zijn op cursus geweest en is een vrolijke frans.
Het enige nadeel van hem is dat hij in zijn enthousiastme af en toe door de kamer stuitert en dan moeilijk af te remmen is...
Oja, en hij springt tegen mensen op als ze binnen komen (ook uit enthousiastme) Dit zijn we hem al heel lang aan het afleren, maar hij is dan zo blij en hoort niks meer...
Ik hoop dat jullie tips en trucs voor me hebben!!! Alvast bedankt in ieder geval!
Groetjes!
donderdag 28 juni 2007 om 20:34
Hond overal bij betrekken. Aan de baby laten ruiken. Als er kraamvisite komt, vragen of zij hem een koekje willen geven en een aai, zodat hij zich niet achtergesteld voelt. Mutsje/romper met de geur van de baby aan de hond geven (de placenta wordt ook wel eens genoemd, maar da's een beetje te ).
'It could be lupus'
donderdag 28 juni 2007 om 20:42
Ja bah!! Yukkus, dat vind ik echt vies...
Heb trouwens wel eens gehoord dat je de hond eigenlijk aan de baby moet laten ruiken voordat hij gewassen en aangekleed is... Vruchtwater schijnt namelijk van alle zoogdieren (ok, wij zijn mensen maar vallen hier ook onder) hetzelfde te ruiken. Op deze manier herkent de hond het als nieuw leven.... Maargoed, als je in het ZH bevalt kan dat natuurlijk al niet.... Vind het ook een beetje bizar.... Zie manlief al met kindje naar beneden lopen terwijl ik nog loop na te hijgen, haha!
Heb trouwens wel eens gehoord dat je de hond eigenlijk aan de baby moet laten ruiken voordat hij gewassen en aangekleed is... Vruchtwater schijnt namelijk van alle zoogdieren (ok, wij zijn mensen maar vallen hier ook onder) hetzelfde te ruiken. Op deze manier herkent de hond het als nieuw leven.... Maargoed, als je in het ZH bevalt kan dat natuurlijk al niet.... Vind het ook een beetje bizar.... Zie manlief al met kindje naar beneden lopen terwijl ik nog loop na te hijgen, haha!
donderdag 28 juni 2007 om 20:43
- hoe reageert de hond straks op de baby:
Hangt van je hond af, maar zeker ook van hoe je er zelf mee omgaat. Ik weet niet of hij al kleine kinderen uit jullie omgeving gewend is?
- hoe 'introduceer' je de baby bij de hond
Niet. Tenminste; ik heb er beide keren geen bijzondere aandacht aan geschonken. Op een gegeven moment was de baby er en op een gegeven moment kwam de hond daar achter en kwam hij even snuffelen. Ik heb er geen nadruk op gelegd van 'kijk nou eens wat we hier hebben'.
- hoe laat je de hond aan de baby wennen
Zie vorige antwoord. Een pasgeboren baby doet ook nog niet zo veel. Je hond krijgt vanzelf de geurtjes en geluidjes enzo mee en leert dat je baby ook zo z'n plekken heeft waar hij niet mag komen (box, bedje, etc). Omgekeerd hebben wij de kinderen geleerd dat de mand van de hond is en de hond daar ook gewoon met rust gelaten moet worden.
- hoe voorkom je jaloezie
Door er a. geen toestand van te maken en b. je hond nu vast aan te wennen dat hij af en toe gewoon geen aandacht krijgt. Ik denk dat jaloezie vooral voorkomt bij verwende honden die als een soort kind behandeld worden en ineens aandacht moeten inleveren.
- hoe koppel je de baby aan een positieve ervaring voor de hond
Volgens mij hoeft een baby echt niet speciaal een positieve ervaring op te leveren, zolang het in elk geval maar geen negatieve ervaring oplevert. zoals ik al eerder schreef: bij ons was er op een gegeven moment gewoon een baby en dat had bijzonder weinig invloed op het leven van de hond. Dus boeide het hem ook niet zo.
Hangt van je hond af, maar zeker ook van hoe je er zelf mee omgaat. Ik weet niet of hij al kleine kinderen uit jullie omgeving gewend is?
- hoe 'introduceer' je de baby bij de hond
Niet. Tenminste; ik heb er beide keren geen bijzondere aandacht aan geschonken. Op een gegeven moment was de baby er en op een gegeven moment kwam de hond daar achter en kwam hij even snuffelen. Ik heb er geen nadruk op gelegd van 'kijk nou eens wat we hier hebben'.
- hoe laat je de hond aan de baby wennen
Zie vorige antwoord. Een pasgeboren baby doet ook nog niet zo veel. Je hond krijgt vanzelf de geurtjes en geluidjes enzo mee en leert dat je baby ook zo z'n plekken heeft waar hij niet mag komen (box, bedje, etc). Omgekeerd hebben wij de kinderen geleerd dat de mand van de hond is en de hond daar ook gewoon met rust gelaten moet worden.
- hoe voorkom je jaloezie
Door er a. geen toestand van te maken en b. je hond nu vast aan te wennen dat hij af en toe gewoon geen aandacht krijgt. Ik denk dat jaloezie vooral voorkomt bij verwende honden die als een soort kind behandeld worden en ineens aandacht moeten inleveren.
- hoe koppel je de baby aan een positieve ervaring voor de hond
Volgens mij hoeft een baby echt niet speciaal een positieve ervaring op te leveren, zolang het in elk geval maar geen negatieve ervaring oplevert. zoals ik al eerder schreef: bij ons was er op een gegeven moment gewoon een baby en dat had bijzonder weinig invloed op het leven van de hond. Dus boeide het hem ook niet zo.
donderdag 28 juni 2007 om 20:52
Wij hebben ook een hond en zo hebben wij het aangepakt:
Een kraamhulp aanvragen die goed met honden om kan gaan.
Als je zelf boven blijft liggen, tijdens kraambezoek, de hond erbij laten.(Normaal mag onze hond nooit op de slaapkamer komen, maar toen wel)
Hond bij de mensen laten komen als ze de kleine vast hebben (ook al vinden mensen dit erg eng)
De hond niet weg duwen als je aan het voeden bent etc.
Kennismaking:
Ik ben bevallen in het ziekenhuis. Ik ben eerst alleen naar binnen gegaan, zodat ik eerst de hond alleen kon begroeten/knuffelen etc. Daarna kwam mijn man met onze zoon. Maxi-cosi op de grond gezet en even laten ruiken en daarna was het goed.
Proberen zoveel mogelijk dezelfde routines/regels aan te houden als normaal. Dus niet voor alles een uitzondering maken omdat de kleine erbij is gekomen.
Direct een paar regels duidelijk maken bij de hond.
Onze hond mag bijv. wel aan de handen likken/snuffelen maar, net als bij ons niet in het gezicht, zijn we direct mee begonnen.
Maar zo gauw je zoon/dochter wat groter is ook direct grenzen aangeven:
Nick is nu 14 maanden en de mand van de hond is gewoon verboden terrein voor Nick.
Nick moet zachtjes aaien.
Mag niet over de hond heen hangen/kruipen etc.
En van de rest de tips die Stardusty ook al gaf.
Een kraamhulp aanvragen die goed met honden om kan gaan.
Als je zelf boven blijft liggen, tijdens kraambezoek, de hond erbij laten.(Normaal mag onze hond nooit op de slaapkamer komen, maar toen wel)
Hond bij de mensen laten komen als ze de kleine vast hebben (ook al vinden mensen dit erg eng)
De hond niet weg duwen als je aan het voeden bent etc.
Kennismaking:
Ik ben bevallen in het ziekenhuis. Ik ben eerst alleen naar binnen gegaan, zodat ik eerst de hond alleen kon begroeten/knuffelen etc. Daarna kwam mijn man met onze zoon. Maxi-cosi op de grond gezet en even laten ruiken en daarna was het goed.
Proberen zoveel mogelijk dezelfde routines/regels aan te houden als normaal. Dus niet voor alles een uitzondering maken omdat de kleine erbij is gekomen.
Direct een paar regels duidelijk maken bij de hond.
Onze hond mag bijv. wel aan de handen likken/snuffelen maar, net als bij ons niet in het gezicht, zijn we direct mee begonnen.
Maar zo gauw je zoon/dochter wat groter is ook direct grenzen aangeven:
Nick is nu 14 maanden en de mand van de hond is gewoon verboden terrein voor Nick.
Nick moet zachtjes aaien.
Mag niet over de hond heen hangen/kruipen etc.
En van de rest de tips die Stardusty ook al gaf.
donderdag 28 juni 2007 om 20:58
donderdag 28 juni 2007 om 21:31
Ik heb geen problemen gehad met zoon en 3 grote honden.
Ik had een KS en toen ik eenmaal thuis was, was het 1e uurtje voor de honden. Dus ze mochten kijken bij de baby, maar na 2 keer kijken was het nieuwe er wel vanaf en gingen ze weer rustig liggen. Een heel goed teken vond ik, maar daarom was dat eerste uur ook alleen van ons met de honden samen. Geen ouders/visite of kraamhulp erbij.
Voor de rest heb ik gewoon gedaan zoals ik normaal ook altijd deed met de honden. Niet overdreven erbij betrekken, maar gewoon gedaan alsof het allemaal heel normaal was (was het ook natuurlijk).
Honden gingen ook gewoon in de tuin als we kraamvisite kregen, deden we ook altijd hiervoor al. Dus de honden vonden dat niet raar ofzo.
En ik denk dat het belangrijk is dat je hond nu al niet constant alle aandacht krijgt. Als jij nu hele dagen met je hond aan het kroelen/spelen e.s bent. Dan vindt de hond het raar als dat ineens veel minder gebeurt.
Mijn honden waren al gewend dat ze gewoon rustig in huis moeten zijn en dat ze niet constant aandacht hoeven te hebben. Liggen gewoon rustig op hun plaats te slapen.
Is je hond wel gewend om veel aandacht te krijgen, nu dus al afbouwen en hem eraan laten wennen. Hoeft dat zometeen niet als de baby er is.
Ik had een KS en toen ik eenmaal thuis was, was het 1e uurtje voor de honden. Dus ze mochten kijken bij de baby, maar na 2 keer kijken was het nieuwe er wel vanaf en gingen ze weer rustig liggen. Een heel goed teken vond ik, maar daarom was dat eerste uur ook alleen van ons met de honden samen. Geen ouders/visite of kraamhulp erbij.
Voor de rest heb ik gewoon gedaan zoals ik normaal ook altijd deed met de honden. Niet overdreven erbij betrekken, maar gewoon gedaan alsof het allemaal heel normaal was (was het ook natuurlijk).
Honden gingen ook gewoon in de tuin als we kraamvisite kregen, deden we ook altijd hiervoor al. Dus de honden vonden dat niet raar ofzo.
En ik denk dat het belangrijk is dat je hond nu al niet constant alle aandacht krijgt. Als jij nu hele dagen met je hond aan het kroelen/spelen e.s bent. Dan vindt de hond het raar als dat ineens veel minder gebeurt.
Mijn honden waren al gewend dat ze gewoon rustig in huis moeten zijn en dat ze niet constant aandacht hoeven te hebben. Liggen gewoon rustig op hun plaats te slapen.
Is je hond wel gewend om veel aandacht te krijgen, nu dus al afbouwen en hem eraan laten wennen. Hoeft dat zometeen niet als de baby er is.
vrijdag 29 juni 2007 om 10:25
Leuke tips.
Ik heb zelf ook 2 honden (engelse bulldoggen) en 2 katten, dus we zullen er ook wat bewuster van moeten gaan worden. Verder niet te moeilijk over doen. Uiteraard niét het kind alleen laten bij de honden. Ik vertrouw ze volledig, maar dat doe ik dan niet.
Ben 9,5 week zwanger.
Maar 1 ding scheelt; die honden van mij zijn liever lui dan moe. Als er visite komt, krijgen ze een aai over de bol, en dan gaan ze in hun bedje (dat in de woonkamer staat, gezellig bij ons, daar blijft het ook staan) verder slapen.
En als er gespeeld wordt, mogen ze lekker in de tuin ravotten.
Met de katten vind ik het weer een ander verhaal. Die ga ik buiten de babykamer houden. De babykamer dicht doen, anders ben ik bang dat ze "gezellig" op het hoofdje gaan slapen... Ze zijn heel lief, maar ja, goede bedoelingen hebben niet altijd een goede uitkomst natuurlijk.
Katten kun je ook zo moeilijk iets afleren he. Die kun je 20x zeggen dat ze iets niet mogen, en de 21e x doen ze het toch weer.
Maar ja, onze honden zijn ook best eigenwijs, dus we zijn eraan gewend.
Ik heb zelf ook 2 honden (engelse bulldoggen) en 2 katten, dus we zullen er ook wat bewuster van moeten gaan worden. Verder niet te moeilijk over doen. Uiteraard niét het kind alleen laten bij de honden. Ik vertrouw ze volledig, maar dat doe ik dan niet.
Ben 9,5 week zwanger.
Maar 1 ding scheelt; die honden van mij zijn liever lui dan moe. Als er visite komt, krijgen ze een aai over de bol, en dan gaan ze in hun bedje (dat in de woonkamer staat, gezellig bij ons, daar blijft het ook staan) verder slapen.
En als er gespeeld wordt, mogen ze lekker in de tuin ravotten.
Met de katten vind ik het weer een ander verhaal. Die ga ik buiten de babykamer houden. De babykamer dicht doen, anders ben ik bang dat ze "gezellig" op het hoofdje gaan slapen... Ze zijn heel lief, maar ja, goede bedoelingen hebben niet altijd een goede uitkomst natuurlijk.
Katten kun je ook zo moeilijk iets afleren he. Die kun je 20x zeggen dat ze iets niet mogen, en de 21e x doen ze het toch weer.
Maar ja, onze honden zijn ook best eigenwijs, dus we zijn eraan gewend.
vrijdag 29 juni 2007 om 10:50
Ik ben in het ziekenhuis bevallen. Toen we thuiskwamen met dochterlief heb ik eerst de honden (2 stuks, redelijk groot) begroet. Lief kwam met baby in de maxi naar binnen. Honden natuurlijk nieuwsgierig snuffelen. Dat mocht, maar wel voorzichting (commando "zachtjes" kennen ze al). Ze kregen wat lekkers en verder hebben we er niet zoveel aandacht aan besteed.
Vooral het teefje (4?) vond het de eerste dagen heel spannend. Ze is een aanloophondje wat waarschijnlijk enorm is mishandeld. We hebben haar nu bijna 2 jaar en ze is al een stuk rustiger geworden. Zij was in het begin heel bang als de baby huilde. Daar hebben we niet al te veel aandacht aan geschonken, haar soms een beetje afgeleid en als ze rustig was mocht ze weer even snuffelen. Ze blijft ons meisje nog steeds enorm interessant vinden, maar is wel heel voorzichtig. Omdat ik haar geschiedenis niet ken, blijf ik wel extra alert tov haar en onze dochter.
De reu (7) is een stuk relaxter en vind het al gauw best. Hij is altijd al zo geweest maar hij is wel heel goed met kinderen.
Nu is dochter 6 maanden en ik ben haar nu al aan het leren om zachtjes te aaien.
Honden mogen wel een keer een lik geven, maar niet doorlopend. Reu leert dat gemakkelijk, maar teefje blijft toch moeilijker... die lebbert je het liefst de hele dag af! Dochter vind het nog grappig ook en begint dan echt te schaterlachen :D.
Uiteindelijk komt het er dus op neer dat we er niet al te veel aandacht aan hebben besteed, dat de honden van te voren al een aantal belangrijke dingen geleerd hadden (plaats, zachtjes, nee, klaar (= echt een fantasties commando!) en dat ze niet altijd aandacht van ons krijgen...
Ben wel benieuwd hoe het strax gaat als meisje gaat kruipen
Vooral het teefje (4?) vond het de eerste dagen heel spannend. Ze is een aanloophondje wat waarschijnlijk enorm is mishandeld. We hebben haar nu bijna 2 jaar en ze is al een stuk rustiger geworden. Zij was in het begin heel bang als de baby huilde. Daar hebben we niet al te veel aandacht aan geschonken, haar soms een beetje afgeleid en als ze rustig was mocht ze weer even snuffelen. Ze blijft ons meisje nog steeds enorm interessant vinden, maar is wel heel voorzichtig. Omdat ik haar geschiedenis niet ken, blijf ik wel extra alert tov haar en onze dochter.
De reu (7) is een stuk relaxter en vind het al gauw best. Hij is altijd al zo geweest maar hij is wel heel goed met kinderen.
Nu is dochter 6 maanden en ik ben haar nu al aan het leren om zachtjes te aaien.
Honden mogen wel een keer een lik geven, maar niet doorlopend. Reu leert dat gemakkelijk, maar teefje blijft toch moeilijker... die lebbert je het liefst de hele dag af! Dochter vind het nog grappig ook en begint dan echt te schaterlachen :D.
Uiteindelijk komt het er dus op neer dat we er niet al te veel aandacht aan hebben besteed, dat de honden van te voren al een aantal belangrijke dingen geleerd hadden (plaats, zachtjes, nee, klaar (= echt een fantasties commando!) en dat ze niet altijd aandacht van ons krijgen...
Ben wel benieuwd hoe het strax gaat als meisje gaat kruipen
vrijdag 29 juni 2007 om 10:50
Toen ik (thuis) aan het bevallen was, liepen de honden gewoon door de kamer. We hadden er eigenlijk helemaal niet bij stil gestaan hoe het nu met honden moest, dus waren ze er gewoon.
Ze vonden het allemaal wel best volgens mij. Alleen toen mijn vliezen werden gebroken, en er wat vruchtwater op de grond kwam, waren ze er als de kippen bij. ;) Ze zijn toen toch maar even naar de bijkeuken gebracht.
Toen mijn zoon net geboren was, kwamen ze af en toe wat snuffelen maar verder gingen ze hun gangetje.
Het scheelt misschien ook dat we twee honden hadden ipv 1, ze hadden elkaar nog.
Nu hebben we inmiddels 3 kinderen, en nog 1 hond, en er zijn nog nooit problemen geweest. We hebben gelukkig wel een goedzak van een hond, maar je moet toch altijd een beetje oppassen.
Je moet de kinderen leren dat ze de hond niet recht in de ogen kijken, of in een hoekje drukken, zodat ze geen kant meer op kunnen. En als de hond wegloopt, er niet achteraan gaan.
Succes met de bevalling!
Ze vonden het allemaal wel best volgens mij. Alleen toen mijn vliezen werden gebroken, en er wat vruchtwater op de grond kwam, waren ze er als de kippen bij. ;) Ze zijn toen toch maar even naar de bijkeuken gebracht.
Toen mijn zoon net geboren was, kwamen ze af en toe wat snuffelen maar verder gingen ze hun gangetje.
Het scheelt misschien ook dat we twee honden hadden ipv 1, ze hadden elkaar nog.
Nu hebben we inmiddels 3 kinderen, en nog 1 hond, en er zijn nog nooit problemen geweest. We hebben gelukkig wel een goedzak van een hond, maar je moet toch altijd een beetje oppassen.
Je moet de kinderen leren dat ze de hond niet recht in de ogen kijken, of in een hoekje drukken, zodat ze geen kant meer op kunnen. En als de hond wegloopt, er niet achteraan gaan.
Succes met de bevalling!
vrijdag 29 juni 2007 om 11:25
vrijdag 29 juni 2007 om 11:43
Hee hallo
Thanks voor al jullie reacties! Inderdaad zou ik de hond en het kindje nooit alleen in één ruimte laten, maar dat is inderdaad logisch....
Hij krijgt nu ook zeker niet de hele dag aandacht, we spelen wel met hem, maar alleen als we zelf willen, verder ligt hij vaak rustig op een kleed in de kamer, te kauwen op een bot oid....
Onze hond vind kinderen aan de ene kant heel leuk, aan de andere kant ook een beetje spannend... Dus hij wil wel naar ze toe maar als ze hem willen aaien dan duikt ie weer weg...
Laatst waren vrienden hier met hun meisje van anderhalf, hij sprong haar één keer omver, daarna even 5 minuten bij gebleven, ik de hond een beetje in bedwang houden, vriendlief het meisje helpen een balletje te gooien, toen was het ook klaar en sprong hij niet meer... Heb er dus ook wel vertrouwen in maar vind het ook wel een beetje spannend...
Hoop dat er nog veel reacties komen, ook vervelende verhalen zijn welkom hoor, kan ik alleen maar van leren...
Thanks voor al jullie reacties! Inderdaad zou ik de hond en het kindje nooit alleen in één ruimte laten, maar dat is inderdaad logisch....
Hij krijgt nu ook zeker niet de hele dag aandacht, we spelen wel met hem, maar alleen als we zelf willen, verder ligt hij vaak rustig op een kleed in de kamer, te kauwen op een bot oid....
Onze hond vind kinderen aan de ene kant heel leuk, aan de andere kant ook een beetje spannend... Dus hij wil wel naar ze toe maar als ze hem willen aaien dan duikt ie weer weg...
Laatst waren vrienden hier met hun meisje van anderhalf, hij sprong haar één keer omver, daarna even 5 minuten bij gebleven, ik de hond een beetje in bedwang houden, vriendlief het meisje helpen een balletje te gooien, toen was het ook klaar en sprong hij niet meer... Heb er dus ook wel vertrouwen in maar vind het ook wel een beetje spannend...
Hoop dat er nog veel reacties komen, ook vervelende verhalen zijn welkom hoor, kan ik alleen maar van leren...
vrijdag 29 juni 2007 om 12:33
Wat een goede tips allemaal. Wij hebben 3 honden. Een bij elkaar geraapt zooitje eigenlijk. Over 2 maak ik me geen zorgen. Tuurlijk niet alleen laten met de kleine, maar ze hebben een lief karakter en tot nu toe hebben ze veel interesse voor kinderen.
Het probleem is mijn oudje. Ze is aan komen lopen en ik heb haar al 12 jaar. Als ik kinderen op bezoek krijg zet ik haar apart. Ze is ook erg jaloers als de anderen aandacht krijgen. Ze is mijn trouwste vriend, maar niet te vertrouwen. Hopelijk gaat het goed komen. We hebben nog even tot december dus nog tijd om me erin te verdiepen.
Het probleem is mijn oudje. Ze is aan komen lopen en ik heb haar al 12 jaar. Als ik kinderen op bezoek krijg zet ik haar apart. Ze is ook erg jaloers als de anderen aandacht krijgen. Ze is mijn trouwste vriend, maar niet te vertrouwen. Hopelijk gaat het goed komen. We hebben nog even tot december dus nog tijd om me erin te verdiepen.
vrijdag 29 juni 2007 om 14:16
Hoi,
Wij hebben thuis 2 honden, een dogo argentino en ook een jack russell.
Ik heb de andere reacties niet allemaal gelezen, maar zo hebben wij het gedaan:
Onze 1ste dochter is in het ziekenhuis geboren. Het shirt waar ik in bevallen ben heeft mijn man mee naar huis genomen, omdat onze dochter en ik een nachtje moesten blijven. Dat shirt hebben we weggehaald, dat we met z`n allen weer thuiskwamen. Vanaf dat moment hebben wij de honden bij alles betrokken. Tijdens voeden, verschonen en de contactmomenten met de baby. Als onze dochter op schoot lag, mochten de honden erbij en dat soort zaken.
Verder is het zaak je kindje nooit alleen met de hond te laten, hoezeer jij je hond ook vertrouwd. Als je naar het toilet/boven/voordeur moet, leg je kind in de box of neem de hond mee naar de gang.
Wat wij hebben de honden ook een commando erbij geleerd: zachtjes.
Zo gauw zij bij onze dochter in de buurt waren, waar dan ook, zeiden wij altijd "zachtjes". En dat komt later ook altijd van pas, bijvoorbeeld als je kindje de hond een hondenkoekje wil geven...
Succes!
Wij hebben thuis 2 honden, een dogo argentino en ook een jack russell.
Ik heb de andere reacties niet allemaal gelezen, maar zo hebben wij het gedaan:
Onze 1ste dochter is in het ziekenhuis geboren. Het shirt waar ik in bevallen ben heeft mijn man mee naar huis genomen, omdat onze dochter en ik een nachtje moesten blijven. Dat shirt hebben we weggehaald, dat we met z`n allen weer thuiskwamen. Vanaf dat moment hebben wij de honden bij alles betrokken. Tijdens voeden, verschonen en de contactmomenten met de baby. Als onze dochter op schoot lag, mochten de honden erbij en dat soort zaken.
Verder is het zaak je kindje nooit alleen met de hond te laten, hoezeer jij je hond ook vertrouwd. Als je naar het toilet/boven/voordeur moet, leg je kind in de box of neem de hond mee naar de gang.
Wat wij hebben de honden ook een commando erbij geleerd: zachtjes.
Zo gauw zij bij onze dochter in de buurt waren, waar dan ook, zeiden wij altijd "zachtjes". En dat komt later ook altijd van pas, bijvoorbeeld als je kindje de hond een hondenkoekje wil geven...
Succes!
vrijdag 29 juni 2007 om 14:29
En oh...ik weet niet wat je tegen dat opspringen van jullie jack doen...? Onze honden deden dat allebei en je voorstellen dat als een dogo tegen je opspringt je niet :( blij wordt!
Als wij thuis kwamen en de honden waren blij en gingen springen, negeerden wij ze. We haalden ze pas aan als ze rustig waren. Maar dan moesten ze wel eerst zitten en "laag" blijven.
Misschien heb je er wat aan!:D
Susysemi
Als wij thuis kwamen en de honden waren blij en gingen springen, negeerden wij ze. We haalden ze pas aan als ze rustig waren. Maar dan moesten ze wel eerst zitten en "laag" blijven.
Misschien heb je er wat aan!:D
Susysemi
vrijdag 29 juni 2007 om 20:52
Ik had al een stuk geschreven, maar 1 van de 3 honden is alles behalve een makkelijke hond. Hij heeft geen leuk verleden en ookal is het al jaren geleden, we merken het nog steeds aan hem.
Wij hebben dus ook best strenge regels in huis voor de honden en voor zoon.
Nou hebben wij het voordeel dat we een voor-en een achterkamer hebben, met een drempel. Dus de voorkamer is van de honden (lagen altijd al hun plaatsen) en de achterkamer is voor onze zoon. En ze mogen niet zomaar de drempel over, zeker toen mijn zoon nog kroop vond ik het niet prettig als er 3 honden tegelijk om heen wandelen. EN niet eens omdat ze hem expres wat willen aan doen, maar er hoeven maar 2 honden onenigheid te krijgen en zoon zit er tussen en je hebt een probleem.
En mijn zoon zet dus ook absoluut niet zomaar een stap over de drempel, hij weet dat zo goed. Maar vanaf dat ie kon kruipen hebben we dat hem duidelijk gemaakt.
En ze lopen best weleens door elkaar hoor tegenwoordig, maar alleen als wij ook rustig in de bank zitten zodat we het goed in de gaten kunnen houden. Zoon mag ook alleen aaien als de honden staan, als de honden liggen moet ie ze met rust laten.
Vervelende situatie's hebben we niet gehad, maar dat komt ook door de vaste regels zijn. Weet ik dat ik even niet het overzicht heb (koken, druk), dan gaan de honden even in de tuin of doe de deur dicht tussen de voor en achterkamer. Toen zoon kleiner was zat ie dan ook weleens in de box. Heb de box ook best lang laten staan, erg makkelijk als je honden hebt.
Wij hebben dus ook best strenge regels in huis voor de honden en voor zoon.
Nou hebben wij het voordeel dat we een voor-en een achterkamer hebben, met een drempel. Dus de voorkamer is van de honden (lagen altijd al hun plaatsen) en de achterkamer is voor onze zoon. En ze mogen niet zomaar de drempel over, zeker toen mijn zoon nog kroop vond ik het niet prettig als er 3 honden tegelijk om heen wandelen. EN niet eens omdat ze hem expres wat willen aan doen, maar er hoeven maar 2 honden onenigheid te krijgen en zoon zit er tussen en je hebt een probleem.
En mijn zoon zet dus ook absoluut niet zomaar een stap over de drempel, hij weet dat zo goed. Maar vanaf dat ie kon kruipen hebben we dat hem duidelijk gemaakt.
En ze lopen best weleens door elkaar hoor tegenwoordig, maar alleen als wij ook rustig in de bank zitten zodat we het goed in de gaten kunnen houden. Zoon mag ook alleen aaien als de honden staan, als de honden liggen moet ie ze met rust laten.
Vervelende situatie's hebben we niet gehad, maar dat komt ook door de vaste regels zijn. Weet ik dat ik even niet het overzicht heb (koken, druk), dan gaan de honden even in de tuin of doe de deur dicht tussen de voor en achterkamer. Toen zoon kleiner was zat ie dan ook weleens in de box. Heb de box ook best lang laten staan, erg makkelijk als je honden hebt.
woensdag 4 juli 2007 om 00:02
Thanks meiden!!
Het opspringen van onze hond proberen we ook te negeren, na een aantal weken laag zeggen springt ie niet meer tegen mij op... Maar als er bezoek komt vind hij het wel heel moeilijk...
Helaas hebben wij geen voor en achterkamer, dat is wel makkelijk inderdaad... We hebben wel een grote tuin, dus voor de zomer een uitkomst.
Niemand die de hond direct na de geboorte aan het kindje heeft laten ruiken? Schijnt dat ze de geur van vruchtwater herkennen en het kind dan zien als nieuw leven en het dus makkelijker accepteren...
Of is dit te bizar?
Nieuwe reacties blijven welkom!!
Het opspringen van onze hond proberen we ook te negeren, na een aantal weken laag zeggen springt ie niet meer tegen mij op... Maar als er bezoek komt vind hij het wel heel moeilijk...
Helaas hebben wij geen voor en achterkamer, dat is wel makkelijk inderdaad... We hebben wel een grote tuin, dus voor de zomer een uitkomst.
Niemand die de hond direct na de geboorte aan het kindje heeft laten ruiken? Schijnt dat ze de geur van vruchtwater herkennen en het kind dan zien als nieuw leven en het dus makkelijker accepteren...
Of is dit te bizar?
Nieuwe reacties blijven welkom!!
woensdag 4 juli 2007 om 07:47
Tuin is idd ook erg gemakkelijk. En nu al beginnen om bijvoorbeeld elke dag een uurtje de hond alleen in de tuin te laten. Als de baby er dan eenmaal is, is het heel normaal voor de hond.
Ik ben met een KS bevallen, dus kwam pas na een paar dagen thuis. Het pakje dat zoon als eerste aan heeft gehad heeft wel op de bank gelegen toen ik nog in het zkh lag. Zodat de honden er wel alvast aan konden ruiken.
Iets met vruchtwater (of placenta) zou ik niet doen, idd een beetje overdreven. Maar als jij je er goed bij voelt.......
En als de kleine eenmaal gaar kruipen (ja, duurt nog wel lang, weet het), gelijk leren dat de hondemand verboden is om te komen. Dan heeft de hond altijd een rustplek waar ie kan liggen.
Ik ben met een KS bevallen, dus kwam pas na een paar dagen thuis. Het pakje dat zoon als eerste aan heeft gehad heeft wel op de bank gelegen toen ik nog in het zkh lag. Zodat de honden er wel alvast aan konden ruiken.
Iets met vruchtwater (of placenta) zou ik niet doen, idd een beetje overdreven. Maar als jij je er goed bij voelt.......
En als de kleine eenmaal gaar kruipen (ja, duurt nog wel lang, weet het), gelijk leren dat de hondemand verboden is om te komen. Dan heeft de hond altijd een rustplek waar ie kan liggen.
