Kinderen
alle pijlers
Hond en Baby; Tips en Trucs?!
donderdag 28 juni 2007 om 20:30
Hallo allemaal!!
Ik ben Riekje en nu ruim 14 weken zwanger van ons eerste kindje! Woon samen met mijn man, een hond en een kat
Ik ben heel benieuwd hoe de ervaringen zijn van andere meiden hier die een hond hebben en een kindje kregen!
Vragen die door mijn hoofd spelen zijn:
- hoe reageert de hond straks op de baby
- hoe 'introduceer' je de baby bij de hond
- hoe laat je de hond aan de baby wennen
- hoe voorkom je jaloezie
- hoe koppel je de baby aan een positieve ervaring voor de hond
etcetc....
Natuurlijk kun je best veel op internet vinden, maar wil toch ook graag ervaringen horen. Ik zou het heel erg vinden als de hond uiteindelijk weg zou moeten dus wil het zo goed mogelijk aanpakken!
We hebben trouwens een Jack Russel, hij is 1 jaar, goed gesocialiseerd, zijn op cursus geweest en is een vrolijke frans.
Het enige nadeel van hem is dat hij in zijn enthousiastme af en toe door de kamer stuitert en dan moeilijk af te remmen is...
Oja, en hij springt tegen mensen op als ze binnen komen (ook uit enthousiastme) Dit zijn we hem al heel lang aan het afleren, maar hij is dan zo blij en hoort niks meer...
Ik hoop dat jullie tips en trucs voor me hebben!!! Alvast bedankt in ieder geval!
Groetjes!
Ik ben Riekje en nu ruim 14 weken zwanger van ons eerste kindje! Woon samen met mijn man, een hond en een kat
Ik ben heel benieuwd hoe de ervaringen zijn van andere meiden hier die een hond hebben en een kindje kregen!
Vragen die door mijn hoofd spelen zijn:
- hoe reageert de hond straks op de baby
- hoe 'introduceer' je de baby bij de hond
- hoe laat je de hond aan de baby wennen
- hoe voorkom je jaloezie
- hoe koppel je de baby aan een positieve ervaring voor de hond
etcetc....
Natuurlijk kun je best veel op internet vinden, maar wil toch ook graag ervaringen horen. Ik zou het heel erg vinden als de hond uiteindelijk weg zou moeten dus wil het zo goed mogelijk aanpakken!
We hebben trouwens een Jack Russel, hij is 1 jaar, goed gesocialiseerd, zijn op cursus geweest en is een vrolijke frans.
Het enige nadeel van hem is dat hij in zijn enthousiastme af en toe door de kamer stuitert en dan moeilijk af te remmen is...
Oja, en hij springt tegen mensen op als ze binnen komen (ook uit enthousiastme) Dit zijn we hem al heel lang aan het afleren, maar hij is dan zo blij en hoort niks meer...
Ik hoop dat jullie tips en trucs voor me hebben!!! Alvast bedankt in ieder geval!
Groetjes!
woensdag 4 juli 2007 om 08:17
Een vriendin van me heeft 2 jack russels en sinds 3 maanden een zoontje. Ze wonen heel erg klein en dus is het een beetje behelpen. (Nog een paar maanden en dan hebben ze een groter huis)
Tijdens haar zwangerschap mochten de honden al niet meer in de slaapkamer, en ze heeft ze er ook al aan laten wennen dat het helemaal niet erg is om op de gang te zitten. Dat deed ze dan vooral als ze ergens mee bezig was (wassen, strijken, opruimen, etc)
Nu het kindje er is mogen de honden nooit alleen zijn met de baby. De slaapkamer is verboden terrein, en ze komen alleen bij de baby als iemand hem vast heeft. In het begin was de ene hond enorm enthousiast (jeeee... Het beweegt! Het maakt geluid! Zien! Spelen!) en de andere was boos. Nooit geweten dat een hond boos kon kijken overigens...
Jaloers zijn ze geen moment geweest.
Vanaf het begin heeft ze de honden aangeleerd dat het erg leuk is als er gewandeld wordt met de wagen erbij. Nu is de baby niet meer zo heel interessant voor ze, boos is die ene allang niet meer, en het wandelen kennen ze alleen nog maar met een wagen erbij.
Geen problemen daar in huis!
Tijdens haar zwangerschap mochten de honden al niet meer in de slaapkamer, en ze heeft ze er ook al aan laten wennen dat het helemaal niet erg is om op de gang te zitten. Dat deed ze dan vooral als ze ergens mee bezig was (wassen, strijken, opruimen, etc)
Nu het kindje er is mogen de honden nooit alleen zijn met de baby. De slaapkamer is verboden terrein, en ze komen alleen bij de baby als iemand hem vast heeft. In het begin was de ene hond enorm enthousiast (jeeee... Het beweegt! Het maakt geluid! Zien! Spelen!) en de andere was boos. Nooit geweten dat een hond boos kon kijken overigens...
Jaloers zijn ze geen moment geweest.
Vanaf het begin heeft ze de honden aangeleerd dat het erg leuk is als er gewandeld wordt met de wagen erbij. Nu is de baby niet meer zo heel interessant voor ze, boos is die ene allang niet meer, en het wandelen kennen ze alleen nog maar met een wagen erbij.
Geen problemen daar in huis!
woensdag 4 juli 2007 om 09:15
wat een hoop reacties zeg! ik wou dat ik dit forum had gevonden toen ik nog zwanger was! hihihi
Wij hebben 2 Jack Russels, daar noem je me ook een ras, maar het is allemaal goed verlopen. Het enige wat iets minder was, was de rangordebepaling tussen de honden. Met de kleine ging het allemaal prima, maar onderling ontstonden er problemen omdat er weer een nieuw lid van de roedel was bijgekomen en de 2 honden vonden het een goede reden weer eens uit te vechten wie nou ook alweer de baas was.....
Ik heb eens met een gedragstherapeute voor honden gesproken en volgens haar is het allerbelangrijkste dat jij de baas bent over je hond, jij moet altijd het hoogste in rang staan.. Je kind is in alle gevallen lager in rang dan je hond, de hond heeft ten alle tijden het recht je kind te mogen corrigeren.(volegns de hond dan hè:P) Maar als jij erbij bent en jij goed de baas bent over je hond plaats je jouw kind automatisch ook boven je hond. Dat is ook de reden dat je een hond nooit alleen kan laten met de hond, hoe lief ze ook zijn.
Wij hebben wel regels voor de honden, maar ook regels voor ons kind. zo mogen de honden niet op de bak en boven komen, maar Milan mag niet op de slaapplek en de eetplek van de honden komen.
je hond positef benaderen en leuke dingen met hem doen als je kindje erbij is, en vooral hem niet steeds afstraffen als je kind erbij is was voor ons het 2e belangrijkste....... nu denk ik dat ze erg goede vriendjes worden..... en dan is t zoooo leuk!!
hoop dat je er wat aan hebt......
Wij hebben 2 Jack Russels, daar noem je me ook een ras, maar het is allemaal goed verlopen. Het enige wat iets minder was, was de rangordebepaling tussen de honden. Met de kleine ging het allemaal prima, maar onderling ontstonden er problemen omdat er weer een nieuw lid van de roedel was bijgekomen en de 2 honden vonden het een goede reden weer eens uit te vechten wie nou ook alweer de baas was.....
Ik heb eens met een gedragstherapeute voor honden gesproken en volgens haar is het allerbelangrijkste dat jij de baas bent over je hond, jij moet altijd het hoogste in rang staan.. Je kind is in alle gevallen lager in rang dan je hond, de hond heeft ten alle tijden het recht je kind te mogen corrigeren.(volegns de hond dan hè:P) Maar als jij erbij bent en jij goed de baas bent over je hond plaats je jouw kind automatisch ook boven je hond. Dat is ook de reden dat je een hond nooit alleen kan laten met de hond, hoe lief ze ook zijn.
Wij hebben wel regels voor de honden, maar ook regels voor ons kind. zo mogen de honden niet op de bak en boven komen, maar Milan mag niet op de slaapplek en de eetplek van de honden komen.
je hond positef benaderen en leuke dingen met hem doen als je kindje erbij is, en vooral hem niet steeds afstraffen als je kind erbij is was voor ons het 2e belangrijkste....... nu denk ik dat ze erg goede vriendjes worden..... en dan is t zoooo leuk!!
hoop dat je er wat aan hebt......
woensdag 4 juli 2007 om 22:45
Veel goede tips gegeven al zie ik! Leuk! (eindelijk eens een topic waar niet zo 'spastisch gedaan wordt over omgang kind/hond)
Bij ons ging het zo; Ik ben van de eerste met een ks bevallen en moest dus naar het zh ( zoon is ook in zh geboren). Eenmaal thuis aangekomen met onze dochter/zoon dook de hond gelijk in de maxi-cosi...was even heel erg enthuosiast zo van; wat hebben we daar... daarna was het klaar.
Tijdens het voeden lag ze aan mijn voeten bij alletwee
Ze is nooit (extreem) jaloers geweest op onze dochter. (en ook nu bij mijn zoontje niet)
Sterker nog... het gaat al vanaf dag 1 super met die twee!
Mijn dochter (toen net een jaar) is zelfs bij haar eigen bevalling aanwezig geweest, (liep gewoon in de kamer rond terwijl de hond lag te baren in een hoekje van de kamer. ( we waren op dat moment ook met 5 volwassenen)
Maar wij hadden haar ook geleerd dat ze uit de buurt van de hond haar plekje moest blijven.
Haar kleed is haar kleed, en geen speelplek voor onze dochter.
Ook mocht/mag ze niet in de buurt van de voerbak komen als de hond staat te eten. Niet dat er wat zou gebeuren,maar het mag gewoon niet punt!
Dezelfde 'regels'gelden nu ook voor onze zoon (nu 8 maand).
Mijn ervaring is; hoe relaxter je er zelf mee omgaat hoe relaxter de omgang is tussen kind/hond.
Een hele belangrijke is misschien wel.... leer de hond met je kind omgaan,maar vooral... leer je kind met de hond omgaan!!
Het gevaar is namelijk dat de hond prima signalen kan afgeven wanneer het iets niet leuk vind,maar dan moeten die wel begrepen en vooral gerespecteerd worden anders gaat het geheid fout en wie is dan de sigaar?? Juist ja.. de hond! (en dat is in de meeste gevallen toch wel zeer onterecht)
Bij ons ging het zo; Ik ben van de eerste met een ks bevallen en moest dus naar het zh ( zoon is ook in zh geboren). Eenmaal thuis aangekomen met onze dochter/zoon dook de hond gelijk in de maxi-cosi...was even heel erg enthuosiast zo van; wat hebben we daar... daarna was het klaar.
Tijdens het voeden lag ze aan mijn voeten bij alletwee
Ze is nooit (extreem) jaloers geweest op onze dochter. (en ook nu bij mijn zoontje niet)
Sterker nog... het gaat al vanaf dag 1 super met die twee!
Mijn dochter (toen net een jaar) is zelfs bij haar eigen bevalling aanwezig geweest, (liep gewoon in de kamer rond terwijl de hond lag te baren in een hoekje van de kamer. ( we waren op dat moment ook met 5 volwassenen)
Maar wij hadden haar ook geleerd dat ze uit de buurt van de hond haar plekje moest blijven.
Haar kleed is haar kleed, en geen speelplek voor onze dochter.
Ook mocht/mag ze niet in de buurt van de voerbak komen als de hond staat te eten. Niet dat er wat zou gebeuren,maar het mag gewoon niet punt!
Dezelfde 'regels'gelden nu ook voor onze zoon (nu 8 maand).
Mijn ervaring is; hoe relaxter je er zelf mee omgaat hoe relaxter de omgang is tussen kind/hond.
Een hele belangrijke is misschien wel.... leer de hond met je kind omgaan,maar vooral... leer je kind met de hond omgaan!!
Het gevaar is namelijk dat de hond prima signalen kan afgeven wanneer het iets niet leuk vind,maar dan moeten die wel begrepen en vooral gerespecteerd worden anders gaat het geheid fout en wie is dan de sigaar?? Juist ja.. de hond! (en dat is in de meeste gevallen toch wel zeer onterecht)
woensdag 4 juli 2007 om 23:00
Dat was bij ons dus een vereiste.
Mijn hond is een herplaatser waar ik veel werk aan heb gehad om een band mee op te bouwen (ze was erg 'beschadigd' toen we haar kregen... weinig vertrouwen in mensen). Dus ik wilde wel iemand die goed met honden overweg kon.
Toen vroeg dat vrouwtje die de intake deed of het niet mogelijk was dat de hond een weekje uit logeren kon!!!????:o
Want ze kon niet garanderen dat dat kon.
Euh...NEE??!!! Ik viel echt van mn stoel toen ze dat vroeg.
Ik zei ook meteen toen; oh, liever geen kraamhulp dan een kraamhulp die niet met MIJN hond overweg kan (kan nogal opdringerig zijn en blafferig bij tijd en wijl)
Goddank kreeg ik dezelfde kraamhulp als bij mn dochter en die was echt super met mn hond. Ik vertelde ook wat die mevrouw zei en ook de kraamhulp keek me vol ongeloof aan.
Ze mogen je namelijk helemaal niet vragen of je je hond wegdoet (al is het maar voor een week)
donderdag 5 juli 2007 om 09:37
Geen idee of het allemaal al genoemd is, maar dit vond ik op de site van onze hondenschool
De meeste ideale voorbereiding op de komende gezinsuitbreiding is er voor te zorgen dat men van pup af aan een hond goed opvoedt. Indien er toch problemen met de hond zijn kunnen deze het best opgelost worden voordat het gezin wegens zwangerschaps-perikelen niet meer aan heropvoeden toekomst.
Laat de hond zoveel mogelijk vooraf met kennis maken met verschillende kleine kinderen/baby’s.
Geef de hond een eigen, veilige plaats in huis en leer hem alvast op commando naar de plaats te gaan.
Geef de hond niet meer privileges dan hij voor de zwangerschap al had. Mag de hond normaliter niet op de bovenverdieping komen, dan mag hij dat tijdens de zwangerschap en na de bevalling ook niet. Het verdient voorkeur de babykamer al bij voorbaat taboe te verklaren voor de hond. Het is erg lastig om een baby te verzorgen en gelijktijdig konsekwent tegenover de hond te blijven. Daarbij komt dat het niet juist is om de hond in eerste instantie toe te staan de babykamer in te gaan en het hem, als de baby er is, weer te verbieden Op die manier zou hij nare consequenties kunnen trekken uit de komst van de baby, terwijl het juist de bedoeling is de hond duidelijk te maken dat de nieuwe roedelgenoot geen enkele bedreiging vormt voor de hoeveelheid aandacht die de hond gewend is te krijgen.
Instrueer familie en vrienden dat het erg belangrijk is dat zij de hond op dezelfde manier blijven behandelen als voor de bevalling. Dus het bezoek dient eerst de hond te begroeten, als ze dat voordien ook al deden, en daarna pas de aandacht op moeder en kind te richten.
Maak van tevoren afspraken wie er op de hond past tijdens evt. ziekenhuisopname etc.
Hond en bevalling
Laat de hond niet bij de bevalling aanwezig zijn. Dit uit hygiënische overwegingen, maar ook omdat het “vreemde” gedrag van de aanstaande ouders een onvoorspelbaar effect op de, normaal zo gehoorzame, hond kan hebben.
De hond kan het best op zijn vertrouwde plaats gehouden worden. Zorg dat hij een lekker wandeling achter de rug heeft en geef hem wat lekkers. Indien nodig kunt u de hulp van vrienden inroepen om op de hond te passen.
Kennismaking
Zodra moeder en kind fit genoeg zijn kunt u de hond kennis laten maken met de baby.
Laat moeder eerst binnenkomen, zodat ze de hond kan begroeten; vader volgt met de nieuwe roedelgenoot. Vader neemt rustig plaats met de baby in de armen en de hond krijgt de gelegenheid om rustig aan het kind te ruiken. Of men de hond toestaat te likken is afhankelijk van wat men zelf acceptabel vindt. Reageer echter nooit paniekerig als dit wel gebeurt. De hond begrijpt daar niets van en zal alleen maar steeds opgewondener raken. De hond wordt bij goed gedrag rustig belonend toegesproken, bij ongewenst gedrag wordt de hond zo rustig mogelijk weggeleid.
Geef de hond geen poepluier, laat hem ook de nageboorte niet opeten. Dit zijn hardnekkige fabels, die echter volkomen tegen de natuur van de hond ingaan.
Leg de baby ook niet op de grond om de hond te laten kennismaken. Die bevindt zich dan en een zeer kwetsbare positie. Houdt de baby op de veilige (hoge) schoot.
De meeste ideale voorbereiding op de komende gezinsuitbreiding is er voor te zorgen dat men van pup af aan een hond goed opvoedt. Indien er toch problemen met de hond zijn kunnen deze het best opgelost worden voordat het gezin wegens zwangerschaps-perikelen niet meer aan heropvoeden toekomst.
Laat de hond zoveel mogelijk vooraf met kennis maken met verschillende kleine kinderen/baby’s.
Geef de hond een eigen, veilige plaats in huis en leer hem alvast op commando naar de plaats te gaan.
Geef de hond niet meer privileges dan hij voor de zwangerschap al had. Mag de hond normaliter niet op de bovenverdieping komen, dan mag hij dat tijdens de zwangerschap en na de bevalling ook niet. Het verdient voorkeur de babykamer al bij voorbaat taboe te verklaren voor de hond. Het is erg lastig om een baby te verzorgen en gelijktijdig konsekwent tegenover de hond te blijven. Daarbij komt dat het niet juist is om de hond in eerste instantie toe te staan de babykamer in te gaan en het hem, als de baby er is, weer te verbieden Op die manier zou hij nare consequenties kunnen trekken uit de komst van de baby, terwijl het juist de bedoeling is de hond duidelijk te maken dat de nieuwe roedelgenoot geen enkele bedreiging vormt voor de hoeveelheid aandacht die de hond gewend is te krijgen.
Instrueer familie en vrienden dat het erg belangrijk is dat zij de hond op dezelfde manier blijven behandelen als voor de bevalling. Dus het bezoek dient eerst de hond te begroeten, als ze dat voordien ook al deden, en daarna pas de aandacht op moeder en kind te richten.
Maak van tevoren afspraken wie er op de hond past tijdens evt. ziekenhuisopname etc.
Hond en bevalling
Laat de hond niet bij de bevalling aanwezig zijn. Dit uit hygiënische overwegingen, maar ook omdat het “vreemde” gedrag van de aanstaande ouders een onvoorspelbaar effect op de, normaal zo gehoorzame, hond kan hebben.
De hond kan het best op zijn vertrouwde plaats gehouden worden. Zorg dat hij een lekker wandeling achter de rug heeft en geef hem wat lekkers. Indien nodig kunt u de hulp van vrienden inroepen om op de hond te passen.
Kennismaking
Zodra moeder en kind fit genoeg zijn kunt u de hond kennis laten maken met de baby.
Laat moeder eerst binnenkomen, zodat ze de hond kan begroeten; vader volgt met de nieuwe roedelgenoot. Vader neemt rustig plaats met de baby in de armen en de hond krijgt de gelegenheid om rustig aan het kind te ruiken. Of men de hond toestaat te likken is afhankelijk van wat men zelf acceptabel vindt. Reageer echter nooit paniekerig als dit wel gebeurt. De hond begrijpt daar niets van en zal alleen maar steeds opgewondener raken. De hond wordt bij goed gedrag rustig belonend toegesproken, bij ongewenst gedrag wordt de hond zo rustig mogelijk weggeleid.
Geef de hond geen poepluier, laat hem ook de nageboorte niet opeten. Dit zijn hardnekkige fabels, die echter volkomen tegen de natuur van de hond ingaan.
Leg de baby ook niet op de grond om de hond te laten kennismaken. Die bevindt zich dan en een zeer kwetsbare positie. Houdt de baby op de veilige (hoge) schoot.
donderdag 5 juli 2007 om 09:48
Ik heb nog wat gevonden:Kind en hond, een paar vuistregelsUitgangspunt 1Een hond is een roedeldier. Hij ziet daarom mensen en honden als ranghogeren aan wie hij moet gehoorzamen, of als ranglageren, aan wie hij niet hoeft te gehoorzamen. Uitgangspunt 2Een hond zal elk kind onder de 7 jaar per definitie beschouwen als een ranglagere. Daarom accepteert hij geen commando’s of dominante gedragingen.Voor kinderen tot 7 jaar gelden de vuistregels absoluut, vanaf 7 jaar moeten ze per kind en hond individueel bekeken worden. Het hangt hierbij sterk van de eigenschappen van het kind af, in combinatie met de eigenschappen van de hond, of het kind door de hond als ranghogere geaccepteerd zal worden. Kinderen vanaf 12 jaar mogen zich net als volwassenen als ranghogere opstellen. 1. Laat kinderen nooit met honden alleen. Dit mede om te voorkomen dat ze een van de volgende regels overtreden.2. De etensbak, waterbak of speeltjes van de hond zijn alleen van de hond. Het kind mag hier dan ook niet aankomen (ook niet als de hond er niet uit eet, drinkt of mee speelt). Hetzelfde geldt voor de mand of andere (slaap)plaatsen van de hond. Ook als de hond er zelf niet in ligt.3. De hond wil niet over zijn kop of rug geaaid worden. Het kind kan de hond achter de oren of onder de kin aaien.4. Het uitlaten van de hond door het kind mag alleen onder begeleiding.5. Kinderen mogen een hond geen dominante commando’s of correcties geven. Wel voorzichtig de hond verzorgen, zoals borstelen (onder begeleiding).6. Trek- of stoeispelletjes met de hond zijn uit den boze. Evenals in het bijzijn van de hond wild gaan rennen en de armen in de lucht steken (dan springt de hond tegen ze op en kan ze omver lopen). In plaats hiervan kunnen zoek- en apporteerspelletjes gedaan worden.7. Let erop dat bij het knuffelen van de hond het kind niet op of onder de hond gaat liggen. Ze mogen zich ook niet over de hond heenbuigen, de hond kusjes op zijn snuit geven, hem stevig omhelzen of optillen8. De bank is voor de mensen, niet voor de hond.9. Voorkom dat het kind de hond aan zijn vacht, oren, staart of geslachtsdelen trekt of voorwerpen in ogen, oren of andere lichaamsopeningen steekt of de hond op een andere wijze plaagt of pijn doet.10. Een etende of slapende hond mag niet gestoord worden en zeker niet door kinderen.11. Laat het kind de hond nooit recht in de ogen kijken.12. Sta niet toe dat het kind op een (vreemde) hond toeloopt om te aaien. De hond met rust laten is altijd beter.13. De hond niet toestaan om tegen het kind op te springen of omver te duwen.14. Pas op met het straffen van het kind als de hond in de buurt is of het straffen van de hond als het kind in de buurt is.15. Pas op met vriendjes van uw eigen kinderen. Hun onderling gestoei wordt door de hond soms opgevat als een bedreiging voor zijn roedelgenoten, en kan tot het verdedigen van de eigen kinderen (roedelgenoten) leiden.Als een onbekende hond nadert:1. Blijf rustig stil staan, niet gillen, rennen of roepen.2. Houd de handen laag voor het lichaam.3. Kijk de hond niet recht aan, laat hem eventueel rustig snuffelen en weer weggaan.4. Ga niet zelf naar vreemde honden toe!
donderdag 5 juli 2007 om 11:56
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap. Wat goed dat je nu al bezig bent hoe je dit met de hond moet gaan doen, want nu heb je nog de tijd om dingen te veranderen. Veel goede tips heb ik al voorbij zien komen, maar misschien is het handig om met de hond een gehoorzaamheidscursus te doen, want het tegen mensen op springen moet echt ophouden. Belangrijk; tegen de hond roepen als hij tegen mensen springt werkt averechts, want hij krijgt namelijk aandacht en dat is juist wat hij wil. Beter werkt het om visite te instrueren om GEEN aandacht aan de hond te besteden. Pas zodra hij rustiger is mogen ze hem aaien. Je zal zien dat het al snel tot hem doordringt dat hij juist aandacht krijgt als hij niet springt. Dit kost natuurlijk even moeite, maar geloof me; je plukt er later de vruchten van...
Ik las overigens dat je ook een kat hebt. Ook je kat zal moeten wennen aan de baby. Wij hebben 2 katten en eigenlijk zijn ze nog steeds niet happy met onze zoon (inmiddels al 2,5 jaar). Inmiddels laat 1 van de 2 wel toe dat hij haar aait. Houd er rekening mee dat het een tijd kan duren voordat de kat de baby heeft 'geaccepteerd'. Wil de kat niets van de baby hebben laat hem/haar dan gewoon gaan. Er komt een dag dat ze wel even wil snuffelen. Ga zodra je thuis bent (uit het ziekenhuis), of na een thuisbevalling gedoucht en wel even op bank of bed zitten en geef de hond en kat gelegenheid om te snuffelen. Vaak zijn ze zo nieuwsgierig dat ze wel even komen kijken.
Veel succes!
Ik las overigens dat je ook een kat hebt. Ook je kat zal moeten wennen aan de baby. Wij hebben 2 katten en eigenlijk zijn ze nog steeds niet happy met onze zoon (inmiddels al 2,5 jaar). Inmiddels laat 1 van de 2 wel toe dat hij haar aait. Houd er rekening mee dat het een tijd kan duren voordat de kat de baby heeft 'geaccepteerd'. Wil de kat niets van de baby hebben laat hem/haar dan gewoon gaan. Er komt een dag dat ze wel even wil snuffelen. Ga zodra je thuis bent (uit het ziekenhuis), of na een thuisbevalling gedoucht en wel even op bank of bed zitten en geef de hond en kat gelegenheid om te snuffelen. Vaak zijn ze zo nieuwsgierig dat ze wel even komen kijken.
Veel succes!
donderdag 5 juli 2007 om 13:49
Hier geen honden, maar wel een tip/waarschuwing. Mijn nichtje is destijds als baby (nu 20 jaar geleden) flink gebeten door hun hond. 'Dat doet ie anders nooit' was de reactie, het is zo'n lieve sociale hond.....maar ja het blijft wel een dier....dus kijk goed uit en laat je baby nooooooit alleen met de hond, je weet het maar nooit.
donderdag 5 juli 2007 om 13:59
ik ben net bevallen van mijn dochter. omdat ik hals over kop naar het zh moest voor de bevalling. ik had liever thuis bevallen met de hond en de katten er gewoon bij. mijn ouders hebben de hond een 5jaar oude jack mee genomen voor een paar dgn. ze hebben elke keer weer een truitje met braaksel van de kleine mee genomen en die aan de hond laten ruiken. toen ze eindelijk thuis kwam was ze gewoon zo blij dat ze thuis was en de baby was niet interesssant. de katten was een ander verhaal een die keek niet op of om de ander kwam snel op schoot zitten als de baby maar een kik gaf. en tot nu gaat het heel erg goed. het is alleen ff in plannen om de hond uit te laten.
groetjes marianne
groetjes marianne
donderdag 5 juli 2007 om 20:00
Hoe oud was dat nichtje destijds?? Een baby van, laten we zeggen een maand of 7 kan al prima aan oren trekken of aan een staart oid. Misschien vond de hond dat helemaal niet leuk en kon niet weglopen, weet jij veel.
Uieraard is het niet slim om een kind en een hond alleen te laten,maar je laat einge informatie achterwege. Een hond zal NOOIT 'zomaar' bijten namelijk!!
Een hond die bang is bijt bijv ook van zich af als ie de kans niet krijgt om weg te lopen. Als een hond ligt te slapen en er duikt ineens een baby of wie dan ook op hem kan ook uit schrikreactie gaan happen/bijten, zo werkt dat gewoon.
Mijn hond was al bij het eerste gezin waar ze vervleef gewned aan kinderen/babies.. dat was duidelijk te merken.
Wij hadden ook nog een wat oudere reu die niet met (kleine)kinderen was opgegroeid en hij vond ze bovendien eng.
Bij hem voorzag ik dus wel problemen en hij woont sinds de geboorte bij mn schoonouders (was niet de enige reden overigens).
Nu mijn sdochter wat ouder is (bijna 4) vind ie het allemaal prima en mijn dochter kan hem zelfs (uiteraad onder toezicht van opa en oma) uitlaten aan de riem. Maar mijn zoontje vind ie op dit moment maar niks... hij kan er gewoon niks mee. Dus houden we mijn zoontje ook bij hem uit de buurt als we op visite gaan.
Ik zag ook inderdaad de tip dat kinderen moeten VRAGEN als ze een hond willen aaien. Mijn hond ziet er aaibaar uit (is een grote poedel) en veel kinderen willen haar aaien.
Ik heb 1 keer gehad dat een meisje zomaar op haar afliep en begon te aaien. Nu had ze de ' mazzel' dat dat gewoon kan bij mijn hond,maar ikzelf werd er boos van.
Het is een vreemde hond voor haar en wie zegt dat mijn hond kinderen leuk vind.( dat weet IK wel,maar een zo'n meisje niet)
Mocht ze uit bangigheid of wat dan ook zou zijn gaan 'happen' dan heb ik een 'valse' hond? Nou nee hoor!!!
Daarom zei ik ook in een eerdere posting... iedereen kan wel zo mooi lullen van; pas op met een hond, het is en blijft een dier. Snap ik ook wel,maar gebruik je gezonde verstand en leer ook je kinderen omgaan met honden.
Een mens kan zeggen wat hij wil,maar een dier niet... die communiceert anders (lip optrekken, afstand houden, weglopen...)
En als die signalen niet begrepen worden hebben ze nog maar 1 optie... (letterlijk) van zich afbijten.
Ik weet niet of iemand dit verhaal kent,maar er is ooit een gezin geweest waarvan het zoontje (flink) was gebeten door hun Labrador.. hond moest ingeslapen...
Toen het dier eenmaal overleden was ontdekte de dierenarts iets van 17 (weet niet meer hoeveel precies,maar wel zoiets ) NIETJES in zijn oor!!!! Ik weet het niet hoor,maar als IK een hond was had ik ook van me afgebeten!
donderdag 5 juli 2007 om 22:40
Hey meiden....
Thanks voor alle reacties! Leuk hoor!
Wat het springen van de hond betreft, we zijn op cursus geweest, dat ging op zich prima, hij weet het ook best, alleen als hij helemaal blijis en enthousiast, dan vind hij het zooooo moeilijk... En het blijft een Jack Russel natuurlijk, eigenwijze hondjes... Hihi, net als zijn baasjes overigens...
De kat is een echte vrijbuiter, vind mensen wel leuk, maar eventjes en loopt dan wel weg. Ook de kat heeft een eigen plekje, dus dat zullen we kindje ook leren, net als de plek, het kleed, de speeltjes en de voerbak van de hond...
Het wandelen zal ook wel goed gaan denk ik zo, hij loopt meestal los op de daarvoor aangegeven plekken maar kan ook prima naast ons lopen. Ook fiets ik wel eens met hem aan de riem, gaat ook prima.
Lidewij, ik denk dat onze hond ook de enthousiaste reactie heeft, hoe heeft je vriendin dat een beetje afgeremd bij de hond? Of is het vanzelf over gegaan? Ik vind het geen probleem als hij ruikt en dergelijke, maar soms doet ie mij zelfs zeer met zijn poten ofzo, en een babytje is natuurlijk wel kwetsbaar....
Tantoo, inderdaad wil ik de hond ook vooral leren dat het kindje leuk is, dus juist aandacht geven wanneer kind ook op is, samen wandelen, en niet teveel straffen, maar juist de goede dingen belonen...
Toetie, ik ben het helemaal met je eens!! Vooral de mensen die geen hondenliefhebbers zijn zien de hond niet als dier met eigen natuur, maar vinden dat het zich zo ongeveer als mens moet gedragen. Maar zo werkt dat nou één keer niet, dus kun je beter zelf goed op de hoogte zijn en je kinderen zoveel mogelijk leren.
Wil trouwens ook een kraamhulp die leuk met honden is... Kan best iemand vinden die af en toe met hem uit wil, maar als ie thuis de hele tijd in de bench moet zitten, nee dat vind ik niks. Dus dat is ook bij ons echt een vereiste... En logeren? Geen sprake van!
Bila, die regels had ik ook al gevonden... Best duidelijk hè... Vind het wel fijn om daarnaast hier nog ervaringen te lezen, vandaar toch dit topic...
Trouwens, ook sommige volwassenen kun je nog veel leren. Vreemden die onderweg gaan blaffen tegen de hond... Gek hè, dat ie dan helemaal uit zijn stekker gaat...
Omze hond wil tijdens het wandelen nooit geaaid worden, ook niet door ons... Veel te druk met andere dingen. Denk je dat volwassenen dat respecteren? Vergeet het maar... Kinderen vind ik anders, als die niet direct luisteren (op straat bijv), kan ik me nog voorstellen... Maar hond loopt daar met een grote boog omheen en snuffelt dan verder, vinden kinderen het al snel niet leuk meer...
Overigens is ie wel helemaal gek op onze buurmeisjes van ongeveer 8 jaar, die laten hem wel eens uit en kent hij dus, dan vind hij het helemaal leuk!
Het verhaal van de labrador kende ik ook, maar volgens mij waren het nog veel meer nietjes... Shit zeg, hebben ze toch de verkeerde in laten slapen :D Grapje natuurlijk, maar dit is wel een duidelijk voorbeeld van dat een hond eigenlijk nooit zomaar bijt (je hebt er natuurlijk ook vervelende honden tussen zitten...)
Nog even voor de duidelijkheid, hond en kind zou ik nooit alleen laten in één ruimte. Dus als ik naar de wc ga, gaat hond mee naar de gang, en als ik de was doe, gaat kind mee naar boven, bijvoorbeeld. Hond blijft een hond, en kind blijft kind, en bij allebei kun je nergens vanuit gaan en allebei kunnen onberekenbaar zijn.
Ik hoop trouwens dat er meer mensen zijn die wat aan dit topic hebben!!
Thanks maar weer en tot de volgende reacties!!
Thanks voor alle reacties! Leuk hoor!
Wat het springen van de hond betreft, we zijn op cursus geweest, dat ging op zich prima, hij weet het ook best, alleen als hij helemaal blijis en enthousiast, dan vind hij het zooooo moeilijk... En het blijft een Jack Russel natuurlijk, eigenwijze hondjes... Hihi, net als zijn baasjes overigens...
De kat is een echte vrijbuiter, vind mensen wel leuk, maar eventjes en loopt dan wel weg. Ook de kat heeft een eigen plekje, dus dat zullen we kindje ook leren, net als de plek, het kleed, de speeltjes en de voerbak van de hond...
Het wandelen zal ook wel goed gaan denk ik zo, hij loopt meestal los op de daarvoor aangegeven plekken maar kan ook prima naast ons lopen. Ook fiets ik wel eens met hem aan de riem, gaat ook prima.
Lidewij, ik denk dat onze hond ook de enthousiaste reactie heeft, hoe heeft je vriendin dat een beetje afgeremd bij de hond? Of is het vanzelf over gegaan? Ik vind het geen probleem als hij ruikt en dergelijke, maar soms doet ie mij zelfs zeer met zijn poten ofzo, en een babytje is natuurlijk wel kwetsbaar....
Tantoo, inderdaad wil ik de hond ook vooral leren dat het kindje leuk is, dus juist aandacht geven wanneer kind ook op is, samen wandelen, en niet teveel straffen, maar juist de goede dingen belonen...
Toetie, ik ben het helemaal met je eens!! Vooral de mensen die geen hondenliefhebbers zijn zien de hond niet als dier met eigen natuur, maar vinden dat het zich zo ongeveer als mens moet gedragen. Maar zo werkt dat nou één keer niet, dus kun je beter zelf goed op de hoogte zijn en je kinderen zoveel mogelijk leren.
Wil trouwens ook een kraamhulp die leuk met honden is... Kan best iemand vinden die af en toe met hem uit wil, maar als ie thuis de hele tijd in de bench moet zitten, nee dat vind ik niks. Dus dat is ook bij ons echt een vereiste... En logeren? Geen sprake van!
Bila, die regels had ik ook al gevonden... Best duidelijk hè... Vind het wel fijn om daarnaast hier nog ervaringen te lezen, vandaar toch dit topic...
Trouwens, ook sommige volwassenen kun je nog veel leren. Vreemden die onderweg gaan blaffen tegen de hond... Gek hè, dat ie dan helemaal uit zijn stekker gaat...
Omze hond wil tijdens het wandelen nooit geaaid worden, ook niet door ons... Veel te druk met andere dingen. Denk je dat volwassenen dat respecteren? Vergeet het maar... Kinderen vind ik anders, als die niet direct luisteren (op straat bijv), kan ik me nog voorstellen... Maar hond loopt daar met een grote boog omheen en snuffelt dan verder, vinden kinderen het al snel niet leuk meer...
Overigens is ie wel helemaal gek op onze buurmeisjes van ongeveer 8 jaar, die laten hem wel eens uit en kent hij dus, dan vind hij het helemaal leuk!
Het verhaal van de labrador kende ik ook, maar volgens mij waren het nog veel meer nietjes... Shit zeg, hebben ze toch de verkeerde in laten slapen :D Grapje natuurlijk, maar dit is wel een duidelijk voorbeeld van dat een hond eigenlijk nooit zomaar bijt (je hebt er natuurlijk ook vervelende honden tussen zitten...)
Nog even voor de duidelijkheid, hond en kind zou ik nooit alleen laten in één ruimte. Dus als ik naar de wc ga, gaat hond mee naar de gang, en als ik de was doe, gaat kind mee naar boven, bijvoorbeeld. Hond blijft een hond, en kind blijft kind, en bij allebei kun je nergens vanuit gaan en allebei kunnen onberekenbaar zijn.
Ik hoop trouwens dat er meer mensen zijn die wat aan dit topic hebben!!
Thanks maar weer en tot de volgende reacties!!
woensdag 11 juli 2007 om 20:28
hoi riekje,
ik zal nog ff reageren. Ik denk dat je het heel helder hebt dus maak je niet te druk. gewoon lekker gaan doen en dan zie je het wel. Gaat het uiteindelijk niet dan kan je dan altijd nog het probleem oplossen.
als de veiligheid voorop staat gaat t vast goed.
die 2 monsters van mij (jack Russels) doen het ook prima, terwijl ik echt wel bang was dat t niet goed zou gaan. Nu lijkt t wel of ze ontzag voor t kleine mannetje hebben. hij kruipt en speelt op de grond en zij lopen er gewoon gezellig bij of liggen ernaast. dat is echt super. Het is ook zoooo leuk je kleintje te zien opgroeien met dieren. voor mij absoluut een meerwaarde.
succes met alles
ik zal nog ff reageren. Ik denk dat je het heel helder hebt dus maak je niet te druk. gewoon lekker gaan doen en dan zie je het wel. Gaat het uiteindelijk niet dan kan je dan altijd nog het probleem oplossen.
als de veiligheid voorop staat gaat t vast goed.
die 2 monsters van mij (jack Russels) doen het ook prima, terwijl ik echt wel bang was dat t niet goed zou gaan. Nu lijkt t wel of ze ontzag voor t kleine mannetje hebben. hij kruipt en speelt op de grond en zij lopen er gewoon gezellig bij of liggen ernaast. dat is echt super. Het is ook zoooo leuk je kleintje te zien opgroeien met dieren. voor mij absoluut een meerwaarde.
succes met alles
