Kinderen
alle pijlers
Hormonaal mutsengedrag of terecht?
donderdag 13 september 2007 om 12:39
Hallo, even een vraag aan jullie. Ik zit te twijfelen of ik nou hormonaal mutsengedrag vertoon of niet en hoop dat jullie me kunnen helpen. Ik ben nu 36 weken zwanger van nummer 2. Vorige week is mijn man een week weg geweest, op vakantie met vrienden. Doen ze elk jaar en ik vond dat hij het vooral moest doen, want na de geboorte lukt dat de eerste maanden zeker niet. Ging prima, al had ik best wel de zenuwen "wat als het opeens begint".
Volgend weekend hebben we een jaarlijks weekendje weg met een sportclub. Ik kan niet meer mee, want te zwanger, maar man wil wel graag mee. Ik ben dan ruim 37 weken. Hij zou dan vrijdag gaan als oudste op bed ligt en zondag in de loop van de dag terug zijn. Het is op circa 3 uur rijden, maar 's avonds wordt er flink gedronken, dus als het midden in de nacht begint moet hij eerst even zijn alcohol eruit slapen.
Eigenlijk heb ik liever niet dat hij gaat, wil hem gewoon erbij hebben als het begint. Maar oudste was 10 dagen te laat, dus grote kans dat er dat weekend niets begint. En ik gun hem zijn weekendje weg ook.... Dillemma dus. "Vroeguh" zou ik dit soort dingen aan mijn moeder hebben gevraagd en die had dan wel wat zinnigs gezegd. Nu hoop ik op een zinnige reactie van jullie. Alvast bedankt.
Volgend weekend hebben we een jaarlijks weekendje weg met een sportclub. Ik kan niet meer mee, want te zwanger, maar man wil wel graag mee. Ik ben dan ruim 37 weken. Hij zou dan vrijdag gaan als oudste op bed ligt en zondag in de loop van de dag terug zijn. Het is op circa 3 uur rijden, maar 's avonds wordt er flink gedronken, dus als het midden in de nacht begint moet hij eerst even zijn alcohol eruit slapen.
Eigenlijk heb ik liever niet dat hij gaat, wil hem gewoon erbij hebben als het begint. Maar oudste was 10 dagen te laat, dus grote kans dat er dat weekend niets begint. En ik gun hem zijn weekendje weg ook.... Dillemma dus. "Vroeguh" zou ik dit soort dingen aan mijn moeder hebben gevraagd en die had dan wel wat zinnigs gezegd. Nu hoop ik op een zinnige reactie van jullie. Alvast bedankt.
donderdag 13 september 2007 om 12:41
donderdag 13 september 2007 om 12:45
Wat wil je man zelf?
De mijne zou niet op 3 uur rijden willen zijn zonder mij en dus het risico lopen een bevalling te missen.
Als hij persé zou willen, zou ik dat prima vinden maar drinken zou dan geen optie zijn (in zijn ogen ook niet trouwens).
Niet om je bang te maken, maar mijn eerste kwam 8 dagen te laat en de tweede 2 dagen te vroeg. Het zegt dus echt niets.
De mijne zou niet op 3 uur rijden willen zijn zonder mij en dus het risico lopen een bevalling te missen.
Als hij persé zou willen, zou ik dat prima vinden maar drinken zou dan geen optie zijn (in zijn ogen ook niet trouwens).
Niet om je bang te maken, maar mijn eerste kwam 8 dagen te laat en de tweede 2 dagen te vroeg. Het zegt dus echt niets.
donderdag 13 september 2007 om 12:47
Hoi Marije,
Mijn vriend en ik hebben geen kinderen maar zijn er wel mee bezig. Hij zegt altijd tegen me: Als het zover is, dan stop ik met drinken. Waarop ik altijd zeg: Joh, drink jij lekker je wijntje maar, zorg alleen dat het er niet teveel worden, zeker niet aan het einde.
En dat is de afspraak, als ik zwanger word kan hij (met mate) gewoon zijn drankje blijven drinken maar hij moet rekening houden met het feit dat ik ineens medische hulp nodig kan hebben en hij dus gewoon nuchter moet zijn om mij dan naar het ziekenhuis of wat dan ook te rijden.
Kortom, bij ons is het nog lang niet zover maar als ik jou was zou ik je man lekker naar dat weekend laten gaan en hem vragen of hij dan gewoon een keer aan de fris, of maltbier gaat. Het hoeft toch geen bacchanaal te worden? En hij moet zijn telefoon bij zich houden. Mocht de telefoon dan toch gaan, dan kan hij gewoon in de auto stappen en is hij, na drie uur rijden, vast nog op tijd om er bij te zijn.
Of is het weekend alleen geslaagd als hij flink drinkt?
groetjes!
Mijn vriend en ik hebben geen kinderen maar zijn er wel mee bezig. Hij zegt altijd tegen me: Als het zover is, dan stop ik met drinken. Waarop ik altijd zeg: Joh, drink jij lekker je wijntje maar, zorg alleen dat het er niet teveel worden, zeker niet aan het einde.
En dat is de afspraak, als ik zwanger word kan hij (met mate) gewoon zijn drankje blijven drinken maar hij moet rekening houden met het feit dat ik ineens medische hulp nodig kan hebben en hij dus gewoon nuchter moet zijn om mij dan naar het ziekenhuis of wat dan ook te rijden.
Kortom, bij ons is het nog lang niet zover maar als ik jou was zou ik je man lekker naar dat weekend laten gaan en hem vragen of hij dan gewoon een keer aan de fris, of maltbier gaat. Het hoeft toch geen bacchanaal te worden? En hij moet zijn telefoon bij zich houden. Mocht de telefoon dan toch gaan, dan kan hij gewoon in de auto stappen en is hij, na drie uur rijden, vast nog op tijd om er bij te zijn.
Of is het weekend alleen geslaagd als hij flink drinkt?
groetjes!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 13 september 2007 om 12:47
Ja is een lastige.. net op het randje he..
En hij is al een week weg geweest..
Mijn vriend heeft nu al gezegd dat hij geen afspraken gaat plannen als ik hoogzwanger ben. Ja dat hoeft nou ook weer niet, maar ik kan me toch voorstellen dat het fijner voelt als hij wat dichter in de buurt is..
3 uur en zuipen voelt niet prettig..
Nee dus geen hormonaal mutsengedrag vind ik.
Ja misschien is er een soort compromis? Dat hij 1 avond gaat?
En hij is al een week weg geweest..
Mijn vriend heeft nu al gezegd dat hij geen afspraken gaat plannen als ik hoogzwanger ben. Ja dat hoeft nou ook weer niet, maar ik kan me toch voorstellen dat het fijner voelt als hij wat dichter in de buurt is..
3 uur en zuipen voelt niet prettig..
Nee dus geen hormonaal mutsengedrag vind ik.
Ja misschien is er een soort compromis? Dat hij 1 avond gaat?
donderdag 13 september 2007 om 12:54
Dat ligt er ook aan of jij het nog ziet zitten om een heel weekend alleen voor je andere kind te zorgen bijvoorbeeld. Dat lijkt mij ook vrij zwaar. Ik ben ook zwanger van de tweede, 25 weken om precies te zijn, maar ik zou het écht niet prettig vinden als mijn man nu een weekend weg zou willen. Gewoon omdat ik de puf niet heb om een heel weekend alleen voor mijn dochter van 17 maanden te zorgen. Met 37 weken zou ik het helemaal geen fijn idee meer vinden, zeker niet als er 3 uur rijden tussenzit.
Maar als jij het niet prettig vindt, is dat dan niet genoeg reden voor hem om dan maar niet te gaan? Geloof dat mijn man dan al niet meer zou willen.
Maar als jij het niet prettig vindt, is dat dan niet genoeg reden voor hem om dan maar niet te gaan? Geloof dat mijn man dan al niet meer zou willen.
donderdag 13 september 2007 om 12:54
Drie uur rijden is toch niet zo ver weg? Gewoon lekker gaan maar dan geen alcohol. Stel je voor dat de bevalling ineens op gang komt en hij is blauw, kan niet rijden en mist daardoor de bevalling... Ik denk dat hij zich dat nooit zal vergeven (om over jou nog maar niet te spreken). Dat zal toch een scenario zijn dat hij zelf ook kan bedenken? Ik snap niet dat hij uit zichzelf niet zegt, Lieverd, ik ben het weekend weg maar drink niet. Bel me als er iets is, ik ben er binnen 3 uur. Prima toch?
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 13 september 2007 om 13:01
Als ik het echt niet wil, gaat hij niet. Daar is hij heel duidelijk in. Maar ik twijfel dus, of ik het echt niet wil 
Ergens vind ik, dat hij lekker moet gaan. Ik weet dat het ontzettend leuke weekenden zijn en wij zijn sowieso niet zo van het elkaar "verbieden". Maar inderdaad, als het begint en hij is er niet.... dat zouden we allebei heel erg vinden.
Wel gaan en niet drinken is denk ik de beste oplossing. Hoef ik me niet schuldig te voelen dat ik hem iets verbied en kan hij nog even genieten.
En over dat verzorgen van mijn zoontje. Ik vond het vorige week best pittig, een week alleen. Gelukkig had ik wel wat hulp hier en daar. Een weekendje moet nog wel lukken denk ik.
Pfffft, ik vind het soms zo lastig om te bedenken of ik iets nou echt zelf wil, of dat het de hormonen zijn die opspelen. Herkennen meer van jullie dat
Ergens vind ik, dat hij lekker moet gaan. Ik weet dat het ontzettend leuke weekenden zijn en wij zijn sowieso niet zo van het elkaar "verbieden". Maar inderdaad, als het begint en hij is er niet.... dat zouden we allebei heel erg vinden.Wel gaan en niet drinken is denk ik de beste oplossing. Hoef ik me niet schuldig te voelen dat ik hem iets verbied en kan hij nog even genieten.
En over dat verzorgen van mijn zoontje. Ik vond het vorige week best pittig, een week alleen. Gelukkig had ik wel wat hulp hier en daar. Een weekendje moet nog wel lukken denk ik.
Pfffft, ik vind het soms zo lastig om te bedenken of ik iets nou echt zelf wil, of dat het de hormonen zijn die opspelen. Herkennen meer van jullie dat
donderdag 13 september 2007 om 13:06
Gewoon thuishouden en dan met 42 weken bevallen 
Ik snap je dilemma, zou 'm denk ik laten gaan. Geen alcohol kun je dan niet afdwingen, denk ik
Winterdip: zou jij, als je medische zorg nodig zou hebben, bij je man in de auto stappen, als hij een paar wijntjes op heeft? Ik moet er zonder noodzakelijke medische zorg al niet aan denken. Het is dan toch echt óf niet drinken, óf een taxi, wat mij betreft.
Marije
succes!
Ik snap je dilemma, zou 'm denk ik laten gaan. Geen alcohol kun je dan niet afdwingen, denk ik
Winterdip: zou jij, als je medische zorg nodig zou hebben, bij je man in de auto stappen, als hij een paar wijntjes op heeft? Ik moet er zonder noodzakelijke medische zorg al niet aan denken. Het is dan toch echt óf niet drinken, óf een taxi, wat mij betreft.
Marije
succes!
Later is nu
donderdag 13 september 2007 om 13:08
Is het nou zo'n ramp als ie een jaar niet meegaat met het jaarljikse sportclub uitje? En bovendien: hij is toch al een keer weggeweest toen je 36 wkn zwanger was? Ik zou het er niet op gokken ook al is het "maar" 3 uur rijden.....voor datzelfde geld wordt je kind uitgerekend binnen die drie uur geboren en heeft ie de bevalling gemist.
donderdag 13 september 2007 om 13:11
Ja, niet zo handig geformuleerd inderdaad Dreamer.
Ik bedoel dat hij dan rekening zou moeten houden dat hij mij ergens naartoe moet rijden maar dat dat niet betekent dat hij 9 maanden volledig droog hoeft te staan. Heeft hij wel een keer wat gedronken en het zou nodig zijn, dan een taxi. Maar als hij netjes een maximum van een paar wijntjes aanhoudt, dan staat hij in ieder geval nog niet te zwalken naast mijn bed. Dus 9 maanden droog staan hoeft echt niet maar 9 maanden een beetje bij zijn positieven blijven, dat wel graag!
Ik bedoel dat hij dan rekening zou moeten houden dat hij mij ergens naartoe moet rijden maar dat dat niet betekent dat hij 9 maanden volledig droog hoeft te staan. Heeft hij wel een keer wat gedronken en het zou nodig zijn, dan een taxi. Maar als hij netjes een maximum van een paar wijntjes aanhoudt, dan staat hij in ieder geval nog niet te zwalken naast mijn bed. Dus 9 maanden droog staan hoeft echt niet maar 9 maanden een beetje bij zijn positieven blijven, dat wel graag!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 13 september 2007 om 13:16
Begrijp ik het goed dat hij het van jou af laat hangen of hij gaat of niet? Vind ik op z'n zacht gezegd wel erg vreemd. Het is toch een grote kerel? Laat het hem zelf beslissen, als het goed is houdt hij en weet hij rekening met jou te houden. Mijn vriend zou het niet in z'n hoofd halen zeker omdat de onze precies met 36 en 6 dagen geboren is en nu met de tweede zou hij het dus echt niet doen...
donderdag 13 september 2007 om 13:18
Ik vind 'verbieden' ook niet de juiste term hoor Marijemarije. Als een van de partners aangeeft iets niet prettig te vinden en de ander houdt daar rekening mee dan is dat toch geen verbieden? Verbieden is als je zegt 'ik wil het niet hebben en jij hebt daar geen stem in' en dat kan inderdaad niet. Maar aangeven wat je graag zou willen en vragen van de ander om daar rekening mee te houden is heel normaal in een relatie.
En maakt het wat uit of het door de hormonen komt of niet? Zelfs al is dat zo dan is het nog geen schande toch?
En maakt het wat uit of het door de hormonen komt of niet? Zelfs al is dat zo dan is het nog geen schande toch?
donderdag 13 september 2007 om 13:23
[quote]:
Gewoon thuishouden en dan met 42 weken bevallen
Dat is dus een beetje waar ik bang voor ben Een tijdje terug riep ik nog, dat ik het geen probleem vond als hij zou gaan. Ik verwacht deze namelijk echt niet voor de 40e week (eerder erna). Maar ja, zoal ik zei: hormonen. En moet ik daar dan maar aan toegeven (en me een muts voelen), of ze een beetje negeren (met toch een klein risico). Tja, waar je je niet al druk over kunt maken 
Iemand zei over of het erg was het een keer te missen. Het is niet zozeer een sport, maar meer een hobby (van ons allebei) en daar hebben we al zoveel minder tijd voor sinds onze oudste er is. Dit weekend proberen we er echt in te houden, om in elk geval 1 weekend te kunnen genieten van die hobby. Zijn we dan ook overdag echt mee bezig, het is niet dat het drinken 's avonds de "hoofdactiviteit" is
Gewoon thuishouden en dan met 42 weken bevallen
Dat is dus een beetje waar ik bang voor ben
Een tijdje terug riep ik nog, dat ik het geen probleem vond als hij zou gaan. Ik verwacht deze namelijk echt niet voor de 40e week (eerder erna). Maar ja, zoal ik zei: hormonen. En moet ik daar dan maar aan toegeven (en me een muts voelen), of ze een beetje negeren (met toch een klein risico). Tja, waar je je niet al druk over kunt maken Iemand zei over of het erg was het een keer te missen. Het is niet zozeer een sport, maar meer een hobby (van ons allebei) en daar hebben we al zoveel minder tijd voor sinds onze oudste er is. Dit weekend proberen we er echt in te houden, om in elk geval 1 weekend te kunnen genieten van die hobby. Zijn we dan ook overdag echt mee bezig, het is niet dat het drinken 's avonds de "hoofdactiviteit" is
donderdag 13 september 2007 om 13:25
Ik vind 37 weken wel wat vroeg om voor een spontane bevalling dingen te gaan mijden.
Tuurlijk worden er kinderen met 37 weken geboren maar dat is eerder uitzondering dan regel. En natuurlijk kan het jou gebeuren...maar daar zou ik met 37 weken geen rekening mee houden met dat percentage. Ander verhaal als je 39 weken bent, dan zou ik hem vriendelijkverzoeken om toch vooral lekker thuis te blijven.
Ik zou hem laten gaan onder de voorwaarde dat hij niet drinkt. Want hij zou wel op stand by moeten staan, dat wel, je weet t nooit, en dan is ie binnen drie uur terug.misschien als ie honderdvijftig rijdt en de boetes voor lief neemt, eerder.
Tuurlijk worden er kinderen met 37 weken geboren maar dat is eerder uitzondering dan regel. En natuurlijk kan het jou gebeuren...maar daar zou ik met 37 weken geen rekening mee houden met dat percentage. Ander verhaal als je 39 weken bent, dan zou ik hem vriendelijkverzoeken om toch vooral lekker thuis te blijven.
Ik zou hem laten gaan onder de voorwaarde dat hij niet drinkt. Want hij zou wel op stand by moeten staan, dat wel, je weet t nooit, en dan is ie binnen drie uur terug.misschien als ie honderdvijftig rijdt en de boetes voor lief neemt, eerder.
donderdag 13 september 2007 om 13:38
Ik vind dat je nu, in deze fase van je zwangerschap, je gevoel moet volgen. Als jij het geen prettig idee vindt dat hij weg gaat, en je zit ermee want anders zou je er geen topic over openen, dan moet je dat eerlijk zeggen. Ik ben ongeveer net zo ver als jij en trek het emotioneel gezien niet meer om te lang alleen te zijn of te slapen. Ik heb het mijn vriend meteen verteld omdat hij standaard 1 nacht in de week niet thuis slaapt. Het kostte me veel moeite omdat ik normaliter mezelf wegcijfer voor ik het in de gaten heb. Hij had er geen enkele moeite mee en blijft voorlopig thuis. Feesten vind ik prima, maar dan wel graag op maximaal een half uur reistijd van huis en inderdaad zonder alcohol. Je krijgt tenslotte SAMEN een kind en mag daar beide wel concessies voor doen toch?
donderdag 13 september 2007 om 13:40
Volgens mij gaat het niet eens zozeer om de vraag óf de bevalling wel of niet begint net als je man weg is maar meer om het feit dat jij je (juist nu) veilig en geborgen moet voelen. En als dat betekent dat jij je man in de buurt wil hebben denk ik dat je dat moet uitspreken en dat hij daar begrip voor op moet kunnen brengen.
donderdag 13 september 2007 om 13:50
Ik ben 3 november uitgerekend van de eerste en mijn vriend heeft een bedrijfsuitje in het weekend van 5 oktober. Ze gaan dan met het hele bedrijf 4 dagen weg met het vliegtuig. Waarnaartoe is nog een verassing, maar dus wel met het vliegtuig. Hoewel de kans heel erg klein is dat ons kindje met 36 weken geboren wordt gaat mijn vriend toch niet mee. De reden hiervan is dat mocht het nodig zijn, mijn vriend het nooit red om binnen een paar uur thuis te zijn als hij afhankelijk is van een vrije plek in het vliegtuig. Als het in Nederland was geweest en dus met de auto had hij wat mij betreft gewoon lekker mee kunnen gaan.
In jou geval denk ik dat het inderdaad de beste optie is om hem te laten gaan, maar dan inderdaad wel met een drank restrictie. Dat als het nodig is hij toch binnen een paar uur terug kan zijn. Maar dit is dus los van het feit of jij het fijn vind om een heel weekend alleen voor je zoontje te zorgen.
In jou geval denk ik dat het inderdaad de beste optie is om hem te laten gaan, maar dan inderdaad wel met een drank restrictie. Dat als het nodig is hij toch binnen een paar uur terug kan zijn. Maar dit is dus los van het feit of jij het fijn vind om een heel weekend alleen voor je zoontje te zorgen.
donderdag 13 september 2007 om 14:01
Tja, ik zou hem laten gaan. Bij mijn tweede zwangerschap overleed mijn schoonmoeder toen ik 35 weken zwanger was. Door de stress en het verdriet kreeg ik weeën en moest een paar dagen naar het ziekenhuis om rust te nemen. Ik heb die dagen steeds gezegd; als de bevalling begint op de ochtend van de begrafenis van je moeder, moet je daar "gewoon" heengaan; ik red me wel. (Terwijl hij juist weer vond dat hij dan bij de bevalling moest zijn). Uiteindelijk ben ik 10 dagen na de begrafenis "pas" bevallen.
Hoe snel ben je bevallen bij de eerste? Als die heel snel ging, is het misschien minder verstandig voor hem om te gaan (omdat hij het dan wellicht niet zou redden om op tijd terug te zijn). Maar anders; lekker laten gaan als jij er niet heel erg op tegenziet en afspreken dat hij geen alcohol drinkt.
Hoe snel ben je bevallen bij de eerste? Als die heel snel ging, is het misschien minder verstandig voor hem om te gaan (omdat hij het dan wellicht niet zou redden om op tijd terug te zijn). Maar anders; lekker laten gaan als jij er niet heel erg op tegenziet en afspreken dat hij geen alcohol drinkt.
donderdag 13 september 2007 om 14:09
Als de hobby activiteiten overdag zijn kan hij toch daar aan deel nemen en s avonds weer terug rijden?
Ik snap het wel, je wilt geen schuldgevoel maar je wilt je wel goed voelen.
Daarom vind ik eigenlijk niet dat hij de beslissing 100% bij jou moet leggen. Als hij namelijk gedecideerd roept 'ik ga niet' volgend jaar weer samen' dan zou je je toch totaal niet schuldig voelen?!
Ik snap het wel, je wilt geen schuldgevoel maar je wilt je wel goed voelen.
Daarom vind ik eigenlijk niet dat hij de beslissing 100% bij jou moet leggen. Als hij namelijk gedecideerd roept 'ik ga niet' volgend jaar weer samen' dan zou je je toch totaal niet schuldig voelen?!
donderdag 13 september 2007 om 14:47
Denk dat je niet alleen aan de bevalling moet denken. De laatste paar weken moesten wij een paar keer naar het ziekenhuis met valse weeen en lag ik een aantal uur aan de monitor. Zou behoorlijk boos geweest zijn als ik dat alleen had moeten doen terwijl hij zich drie uur verderop aan het vollopen was. Mijn man heeft er de laatste vier weken rekening meegehouden dat ons kindje wel eens eerder kon komen en hij vond het absoluut niet moeilijk om niet te drinken. Hij zei dat ik dat al maanden niet mocht en dat dat ene maandje voor hem niets uitmaakte! Zijn werk heeft zijn overnachtingen voor werk gecancelled omdat zij het onverantwoordelijk vonden als hij vol adrenaline 's nachts naar huis zou moeten racen mocht de kleine eerder komen. Uiteindelijk kwam kleine man twee weken te vroeg.
donderdag 13 september 2007 om 14:47
Van mij zou hij lekker moeten gaan, maar wel even uitkijken met de drank. Als ik hem zélf zou vragen wat hij zou willen, zou hij niet willen gaan.
Toen ik hoogzwanger was, vond ik het ook een eng idee als hij 'verweg' was. Bij een volgende zwangerschap ben ik eerder geneigd te denken: het zal mijn (zijn!) tijd wel duren, vorige keer duurde het ook (vanaf de vliezen breken) zo'n zestig uur.
Toen ik hoogzwanger was, vond ik het ook een eng idee als hij 'verweg' was. Bij een volgende zwangerschap ben ik eerder geneigd te denken: het zal mijn (zijn!) tijd wel duren, vorige keer duurde het ook (vanaf de vliezen breken) zo'n zestig uur.
