Kinderen
alle pijlers
Hormonaal mutsengedrag of terecht?
donderdag 13 september 2007 om 12:39
Hallo, even een vraag aan jullie. Ik zit te twijfelen of ik nou hormonaal mutsengedrag vertoon of niet en hoop dat jullie me kunnen helpen. Ik ben nu 36 weken zwanger van nummer 2. Vorige week is mijn man een week weg geweest, op vakantie met vrienden. Doen ze elk jaar en ik vond dat hij het vooral moest doen, want na de geboorte lukt dat de eerste maanden zeker niet. Ging prima, al had ik best wel de zenuwen "wat als het opeens begint".
Volgend weekend hebben we een jaarlijks weekendje weg met een sportclub. Ik kan niet meer mee, want te zwanger, maar man wil wel graag mee. Ik ben dan ruim 37 weken. Hij zou dan vrijdag gaan als oudste op bed ligt en zondag in de loop van de dag terug zijn. Het is op circa 3 uur rijden, maar 's avonds wordt er flink gedronken, dus als het midden in de nacht begint moet hij eerst even zijn alcohol eruit slapen.
Eigenlijk heb ik liever niet dat hij gaat, wil hem gewoon erbij hebben als het begint. Maar oudste was 10 dagen te laat, dus grote kans dat er dat weekend niets begint. En ik gun hem zijn weekendje weg ook.... Dillemma dus. "Vroeguh" zou ik dit soort dingen aan mijn moeder hebben gevraagd en die had dan wel wat zinnigs gezegd. Nu hoop ik op een zinnige reactie van jullie. Alvast bedankt.
Volgend weekend hebben we een jaarlijks weekendje weg met een sportclub. Ik kan niet meer mee, want te zwanger, maar man wil wel graag mee. Ik ben dan ruim 37 weken. Hij zou dan vrijdag gaan als oudste op bed ligt en zondag in de loop van de dag terug zijn. Het is op circa 3 uur rijden, maar 's avonds wordt er flink gedronken, dus als het midden in de nacht begint moet hij eerst even zijn alcohol eruit slapen.
Eigenlijk heb ik liever niet dat hij gaat, wil hem gewoon erbij hebben als het begint. Maar oudste was 10 dagen te laat, dus grote kans dat er dat weekend niets begint. En ik gun hem zijn weekendje weg ook.... Dillemma dus. "Vroeguh" zou ik dit soort dingen aan mijn moeder hebben gevraagd en die had dan wel wat zinnigs gezegd. Nu hoop ik op een zinnige reactie van jullie. Alvast bedankt.
donderdag 13 september 2007 om 14:56
Heb je hem verteld dat je zo twijfelt?misschien dat als hij ziet dat je zo twijfelt dat hij de beslissing gewoon neemt. Ik neem trouwens aan dat het echt om de afstand gaat en daarom evt de bevalling missen?
Kijk, je man kan de bevalling te allen tijde missen, ook als je man op zijn werk is als de weeen beginnen, dat hoef ik je niet te vertellen. Je kan in een file van kilometers terecht komen en dan ben je ook niet zo thuis, dus hij kan als ie daar zit, het gas best wat intrappen, dat scheelt misschien alweer de helft.
(Bij 37 weken je man al zeggen dat hij op max een half uur afstand mag zijn, tenminste dat dacht ik ergens te lezen net, vind ik wel erg vroeg hoor moet ik eerlijk zeggen.maar goed wie ben ik)
Kijk, je man kan de bevalling te allen tijde missen, ook als je man op zijn werk is als de weeen beginnen, dat hoef ik je niet te vertellen. Je kan in een file van kilometers terecht komen en dan ben je ook niet zo thuis, dus hij kan als ie daar zit, het gas best wat intrappen, dat scheelt misschien alweer de helft.
(Bij 37 weken je man al zeggen dat hij op max een half uur afstand mag zijn, tenminste dat dacht ik ergens te lezen net, vind ik wel erg vroeg hoor moet ik eerlijk zeggen.maar goed wie ben ik)
donderdag 13 september 2007 om 15:23
Ik denk eigenlijk, dat het hierin zit. Dat ik stiekem wil, dat hij uit zichzelf zegt niet weg te willen omdat ik er niet bij ben en hij zelf liever thuis is. Maar ja, hij is liever daar, dat weekend Zo eerlijk is hij wel.
Herkenbaar ben ik volgens mij toch wel, dus het over "hobby" hebben maakt niet meer uit. Het gaat om een motorweekend. Motorrijden is echt van ons allebei de grootste hobby, maar heel moeilijk te combineren met kinderen. Dit weekend hebben we al sinds de geboorte van oudste erin gehouden. Heerlijk 2 hele dagen rijden en 's avonds met je vrienden lol hebben. Het is een geweldig weekend, dat weet ik. Daarom vind ik het zo lastig, dat ik eigenlijk wil dat hij niet gaat. Want ik "onthoud" hem dan echt een leuk weekend. En wat ik zei, de eerste kwam met 41,5 weken. Alleen, ik werd toen ingeleid en tussen inleiden en keizersnee (ging niet helemaal goed met zoon) zat 3 uur. En als hij een hele dag heeft gereden op de motor, vind ik het niet verstandig als hij dan nog "even" 3 uur naar huis knalt met stress en de intentie nog even op tijd te komen.
Pffft. Ik denk dat ik mijn verstand laat winnen. Ik zal tegen hem zeggen, dat ik het best wel een beetje eng vindt, maar dat als hij heel graag wil gaan, hij dat moet doen. Dat ik dan wel wil, dat hij de telefoon in de gaten houdt en niet te veel drinkt 's avonds. En als hij dan besluit te gaan, zal ik daar verder niet over mutsen, maar wel een beetje jaloers zijn dat ik met dikke buik niet meer in mijn motorpak pas
donderdag 13 september 2007 om 16:00
Oh, herkenbaar dit. Vriendlief had weekend weg voor andere vriend die 40 werd. Berlijn was de bestemming en het zou vooral een groot zuipfestijn worden. Ik zou dan 36 weken zwanger zijn. 1e is met 38 weken geboren.
Wij hebben het in overleg laten afhangen van hoe ik me op de dag van vertrek voelde. Want ook ik had aan de ene kant zoiets van 'ik wil dat je hier blijft', en aan de andere kant vond ik het rationeel gezien onzin en wilde hem het ook niet 'verbieden'. Vriendlief had overigens ook de neiging de beslissing bij mij neer te leggen, maar dat vond ik te makkelijk (voor hem).
In overleg dus besloten te beslissen op de dag van vertrek (Easy Jet is gelukkig niet zo duur, dus dat die tickets al betaald waren was dan pech en het hotel viel ook wel mee). Op de dag van vertrek is vriendlief wel gegaan, want ik voelde me prima en zag het ook wel zitten. Wel heeft vriendlief van tevoren uitgezocht hoe hij het snelste weer thuis zou komen als de weeeen ineens zouden beginnen. En hij heeft minder gedronken dan anders en ongeveer elke 2 uur gebeld of het allemaal nog goed ging (heel lief, maar ietwat overdreven).
Ben uiteindelijk met 40 weken bevallen, dus al het gedoe was voor niks, haha.
Maar dat kan je dus ook nog doen, eventueel gemaakte kosten voor lief nemen en pas op de dag van vertrek beslissen of hij gaat of niet. Vriendlief had er overigens ook moeite mee, maar wilde toch ook wel heel graag en daar lag natuurlijk ook precies het dilemma.
Wij hebben het in overleg laten afhangen van hoe ik me op de dag van vertrek voelde. Want ook ik had aan de ene kant zoiets van 'ik wil dat je hier blijft', en aan de andere kant vond ik het rationeel gezien onzin en wilde hem het ook niet 'verbieden'. Vriendlief had overigens ook de neiging de beslissing bij mij neer te leggen, maar dat vond ik te makkelijk (voor hem).
In overleg dus besloten te beslissen op de dag van vertrek (Easy Jet is gelukkig niet zo duur, dus dat die tickets al betaald waren was dan pech en het hotel viel ook wel mee). Op de dag van vertrek is vriendlief wel gegaan, want ik voelde me prima en zag het ook wel zitten. Wel heeft vriendlief van tevoren uitgezocht hoe hij het snelste weer thuis zou komen als de weeeen ineens zouden beginnen. En hij heeft minder gedronken dan anders en ongeveer elke 2 uur gebeld of het allemaal nog goed ging (heel lief, maar ietwat overdreven).
Ben uiteindelijk met 40 weken bevallen, dus al het gedoe was voor niks, haha.
Maar dat kan je dus ook nog doen, eventueel gemaakte kosten voor lief nemen en pas op de dag van vertrek beslissen of hij gaat of niet. Vriendlief had er overigens ook moeite mee, maar wilde toch ook wel heel graag en daar lag natuurlijk ook precies het dilemma.
donderdag 13 september 2007 om 16:33
laten gaan, helemaal niet drinken,ook niet een beetje zou ik zeggen (zeker met motor rijden) hij zijn telefoon vaak checken en jij bij het eerste teken bellen en hij naar huis, ook al is dat dan misschien achteraf een vals begin. Ik weet niet meer precies hoe wij het gedaan hebben, volgens mij ging vriend tot een week of 35 nog wel een nachtje in het buitenland slapen en tot een week of 38 ging ik ook nog wel zelf een nachtje weg (maar dan alleen naar mijn ouders), maar ik zou ook geneigd zijn om bij 36 weken te zeggen, nog gewoon doen. Als het echt een razend snelle bevalling wordt, mist hij hem, maar ja, mijn vriend werkt op 1 1/2 uur rijden (gemiddelde dag met files) van ons huis, soms een uurtje rijden, soms 2 uur. Die gaat toch echt straks gewoon nog elke dag naar zijn werk. Kan jij dat weekend niet met je eerste kind een weekendje naar (schoon) ouders, een vriendin of zoiets? of een vriendin bij jou laten komen dat weekend?
donderdag 13 september 2007 om 17:28
Hier gaat dat ook zo hoor. Bij de 1e was ik al in 7 uurtjes bevallen en de eerste uren had ik niet eens door dat ik al bezig was. Ik ben gewaarschuwd door de gyn dat het de 2e keer weleens erg snel kan gaan gezien mijn 1e bevalling en dat ik bij de 1e wee moet bellen. Manlief en ik hadden het er naar aanleiding van dit topic over, maar hij wil dus echt niet verder dan 3 kwartier uit de buurt zijn de laatste weken. Helemaal al niet omdat de kans dat ik vroeg beval er ook inzit.
vrijdag 14 september 2007 om 06:46
Ik zou hem laten gaan, maar wel duidelijk zeggen dat drinken geen goed idee is. Zelf vind ik 37 weken wel redelijk vroeg om je al zorgen te gaan maken over een bevalling die eventueel zou kunnen gaan beginnen. Voor hetzelfde geld duurt het nog 5 weken. Ik had een soortgelijke situatie en alhoewel ik het idee wat rotter vond dat vriend met 39 nog een paar uur verderop zat heb ik me op een gegeven moment gerealiseerd dat hij voor zijjn werk ook vaak zo ver weg was en dat ik daar geen moeite mee had.
Ik zou hem alleen duidelijk vragen thuis te blijven als ik de zorg voor mijn andere kind niet aan zou kunnen. En anders zou ik eventueel nog een vriendin/kennis/familielid vragen om bij te springen. Helemaal eens met Marijemarije dat het belangrijk is dat je sommige zaken/hobby's in stand probeert te houden, al is het makkelijk praten voor mij, want ik ben geen 36 weken zwanger (nog maar 20) en weet uit ervaring dat je soms laat in de zwangerschap toch wat anders kunt reageren.
Ik zou hem alleen duidelijk vragen thuis te blijven als ik de zorg voor mijn andere kind niet aan zou kunnen. En anders zou ik eventueel nog een vriendin/kennis/familielid vragen om bij te springen. Helemaal eens met Marijemarije dat het belangrijk is dat je sommige zaken/hobby's in stand probeert te houden, al is het makkelijk praten voor mij, want ik ben geen 36 weken zwanger (nog maar 20) en weet uit ervaring dat je soms laat in de zwangerschap toch wat anders kunt reageren.