Ik ben geen BSO..

25-03-2021 09:15 69 berichten
Sinds de basisschoolleerlingen weer naar school mogen maar de bso nog gesloten is voor niet vitale beroepen heb ik op het schoolplein last van ouders die hun kind kwijt willen. Van de week stond er een moeder naast mij die mompelde "dat is één" toen ze haar kind kreeg uitbesteed en nog een plekje zocht voor de tweede.

Ik vind dit lastig. Aan de ene kant gun ik mijn kleuter allerhande vriendjes en is ons huis groot zat om lekker te spelen. Aan de andere kant betwijfel ik of dit vriendjes zijn of worden en zit ik een paar uur met kleuters van rond 4,5 jaar oud die moe zijn na een dag school. Ze hebben nog niet de leeftijd dat ze in de buurt kunnen gaan spelen en ik kan er met mijn verse baby niet achteraan sjokken. Ik ben ook geen entertain moeder. Na school keuvelen kleuter en ik wat in en rond het huis waarbij hij mij helpt of gaat spelen. Dat is toch anders als er een kind bij is.

Ik woon ook nog niet zo lang waar ik woon en hoop wel op nieuwe contacten. Hierbij probeer ik de misantroop in mij opzij te schuiven want het lijkt mij wel gezellig om uiteindelijk wat mensen te kennen. Maar als ik dan weer een appje krijg op zondag of Marietje (die hier 1x is geweest) komende woensdag kan komen spelen (omdat de vaste oppas niet kan) dan irriteert mij dat. Dat appje komt niet vanuit een kind maar van uit de ouders. Maar ja, als ik meer ouders als kennissen/vrienden wil dan moet ik er misschien wel wat meer voor open staan.

Toch heb ik het gevoel dat ik misbruikt word. Zelf hebben wij onze opvang zelf geregeld en willen we niet afhankelijk zijn van derden voor het opvangen van onze kinderen. Dat is luxe maar ook opoffering van dingen om dat voor elkaar te krijgen.

Nu zoek ik nieuwe inzichten en nieuwe insteken. Mijn oudste van 4,5 is mijn eerste en het hele basisschool gebeuren is nieuw voor mij. Wat is jullie ervaring met dit soort dingen? En hoe zorg ik er voor dat mijn kind een beetje aantrekkelijk blijft om vriendjes mee te worden en ik toch geen bso lijk?
Alle reacties Link kopieren
Dus ze kennen je amper, maar dumpen wel hun kind bij je.

Je bent er zelf bij. Gewoon zeggen dat het niet kan. Of je geeft nu je grenzen aan of je bent straks de BSO van de hele wijk. Durf je dat niet, denk maar goed na welk scenario je het meest beangstigt.
ellerlilalinne wijzigde dit bericht op 25-03-2021 11:24
12.13% gewijzigd
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
25-03-2021 09:28
Ja en als iedereen weet wat ze daaraan hebben dan is dat prima natuurlijk.
Maar eenzijdig afschuiven vind ik maar typisch.

Wij hebben onze "bso" ook onderling geregeld. Maar daar wel goede afspraken over gemaakt.
Hier ook de BSO onderling geregeld.
Maar ook hier is kind net iets ouder dan die van TO.
En van kinderen die hier vaker komen spelen vind ik het echt niet erg als een ouder een keer omhoog zit en het van te voren vraagt.

En bij weer andere kinderen doe ik om en om. Idd geen zin om de BSO te zijn voor anderen.
Sterker nog, als dochter hier alleen speelt dan heb ik zo nu en dan gelegenheid om iets aan het werk te doen. Bij bepaalde kinderen kom je niet aan werken toe.

Dus TO: kijk naar je kind en stel je eigen grenzen.
Alle reacties Link kopieren
Thalas schreef:
25-03-2021 09:26
Ik help andere ouders regelmatig uit de brand en zij mij. Maar goed, allemaal werkende ouders dus allemaal in hetzelfde schuitje.
Er zijn genoeg middelbare scholieren competent en welwillend genoeg om op een kind te passen niet?
Alle reacties Link kopieren
Gewoon nee zeggen. Zo moeilijk is dat niet.
Alle reacties Link kopieren
madamzonderm schreef:
25-03-2021 09:59
Er zijn genoeg middelbare scholieren competent en welwillend genoeg om op een kind te passen niet?

Geen idee. Misschien kun je een oproepje plaatsen ergens.
Fijn om jullie ervaringen te lezen. Ik zeg idd nee op reserveringen 4 dagen vooraf. En ook nee als het niet uit komt. En ik snap dat werkende ouders enorm hoog kunnen zitten met hun opvang en dat iedereen aan het eind van zijn rekken zit na een jaar Corona.

Mijn kind speelt ook wel eens bij anderen. Maar alleen omdat hij en de andere kleuter dat wil, niet omdat het mij uitkomt.
Je mag gewoon nee zeggen. Ik snap je afwegingen wel. Maar je kunt je gewoon beperken tot een paar speelafspraakjes met kinderen die goed met jouw kind (en met jou) matchen? Verder is het gewoon; nee, we hebben andere plannen vandaag/kind heeft al genoeg speelafspraakjes gehad. De meeste ouders zullen na een paar keer bot vangen ook stoppen met pushen.

Sociale druk is ingewikkeld, maar je bent niet verantwoordelijk voor het probleem van andere ouders.
Kleuters die moe zijn, is gewoon iets om rekening mee te houden. Werkdag van ouders is dat niet, tenzij je dol bent op elkaar en elkaar wat gunt.

Dus ik zou bv zeggen dat je aan je kind zelf wil vragen of het die dag zin heeft, en dat je het spelen dan beperkt tot tijdstip x of bv max 1 uur, afhankelijk van wat jij denkt dat gezellig is voor jouw kind.
Als zij dan hun kind nog niet kunnen ophalen, dan kan het spelen helaas niet doorgaan.

Ik ken iemand die zelf wel volloopt met indrukken, en die dat ook ziet bij haar dochters. Daar is het uurtje voor het eten dus gewoon heilig om even allemaal te unwinden.
Ophalen VOOR 17:00 dus. Voor mij was dat een nieuw inzicht, dat je zulke eisen kan stellen. Waarom niet hè?

Ik heb me in het begin wel eens laten pushen om een nieuw vriendje tot 17:30 mee naar huis te nemen, waarbij de ophaalvader heel asociaal "ineens door overmacht" 30 min. later kwam. Kreeg toch de indruk dat dat stiekem vooraf was ingecalculeerd.

Ik zat toen zelf nog met een burn-out, en het ging behoorlijk over mijn grenzen. Bovendien waren de kinderen ook wel klaar met elkaar.

Wat ik ook wel eens heb meegemaakt (gruwel!) dat gescheiden ouders jou (zonder dit te melden) ineens als wisselpunt gebruiken. Jongetje van zwemles dat we verder niet kenden, zou een keertje in het weekend langs komen.

Wordt dat arme kind dus gedumpt door vader met een hele grote tas erbij. Kind heeft zich hier 2 uur als een draak gedragen; mijn zoon vond er niets aan. Ik snap wel dat die wisseling best belastend is voor een 6 jarige.Daarna kwam moeder hem ophalen alsof er niets aan de hand was, maar ze had hem dus de hele week niet gezien. Waarom die heftige overgang doen in het huis van mensen die je verder helemaal niet kent?
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 25-03-2021 10:13
41.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hier ook vaak maar 1 of 2 keer per week geplande speeldates. En dan vaak van 13.30 tot 16 uur, daarna zijn ze er vaak wel klaar mee.
Als ik echt een ouder uit de brand zou kunnen helpen dan heb ik er niet zoveel problemen mee. Maar dan moet het wel klikken tussen de kids. Als ik bij voorbaat al weet dat het niet klikt, dan beginnen we daar niet aan. Is voor de kinderen niet leuk en ik wordt alleen maar geïrriteerd.
Maar ik ga er dan ook vanuit dat de ouder dan eerlijk aangeeft dat hij met een opvangprobleem zit, ipv een verkapte speeldate te regelen. Als het zo sneaky moet, neig ik toch eerder naar een ‘nee’.
Hier zijn ze sinds continurooster vorig jaar om 14.00 uur uit, mijn jongste is ondertussen 8 en die is na een schooldag ( zeker nu, na maanden thuis werken) echt om 16.00 uur wel klaar met sociaal doen.

Dus zelfs met 8 jaar vraag ik dus vaak of ouders ze rond 16.15 kunnen ophalen. Of ik breng ze even naar huis, net wat beste uitkomt.

Er is maar 1 vriendin die ze langer trekt en die word meestal voor 17.00 uur op gehaald. En ook maar 1 of 2 speeldates per week. Net als voor corona.

Ondanks dat ik nu elke dag kan ophalen om 14.00 uur betekend niet dat er elke dag gespeeld kan worden. En zo ook bij andere ouders. Bijna iedereen werkt thuis en werk moet toch gedaan worden ergens.
anoniem_401375 wijzigde dit bericht op 25-03-2021 10:11
23.43% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Speelafspraakjes gaan normaal in overleg en wanneer kind het wil.

Maar we leven nu even niet in een normale tijd en niet iedereen heeft een netwerk waar hij/zij opvang mee kan regelen.
Wij hebbendus geregeld praktische kinderafspraken. En ik vang dus geregeld kinderen op waarvan ouders het nkdig hebben. Wel kindjes waar mijn kinderen normaal mee spelen en niet elke dag.

Maar als we elkaar zo kunnen helpen en ouders hierdoor gewoon kunnen werken ia dat tich alleen maar fijn km te kunnen helpen?!
Nanouk schreef:
25-03-2021 10:10

Maar als we elkaar zo kunnen helpen en ouders hierdoor gewoon kunnen werken ia dat tich alleen maar fijn km te kunnen helpen?!
Ja, maar precies zoals je zegt: niet als noodoplossing voor ouders die je nauwelijks kent van een kind dat je één keer gezien hebt.
captain_hindsight schreef:
25-03-2021 10:11
Ja, maar precies zoals je zegt: niet als (structurele) noodoplossing voor ouders die je nauwelijks kent van een kind dat je één keer gezien hebt.
Precies.
Ik zou me er zelf ook niet helemaal relaxt bij voelen om mn vierjarige zo uit te besteden bij mensen die ik nauwelijks ken. Maar dat kan aan mij liggen. Daar is ie nog net wat te jong en onberekenbaar voor (itt mijn oudste).
Alle reacties Link kopieren
Door nu overal maar 'ja' op te zeggen zul je echt geen grotere kennissenkring krijgen kan ik je uit ervaring zeggen.
Ik gaf bij ouders van een kind in de buurt ook mijn grenzen niet aan (zij vertelden mij met regelmaat dat ze geen energie voor hun kinderen hadden en ze het liefst bij anderen lieten spelen). Inmiddels word ik door deze ouders 'geghost' omdat ik nu mijn grenzen wel aan geef.

Ik heb wel met twee ouders afgesproken dat de kinderen hier mogen spelen wanneer ze met werk zitten oid. Maar dit zijn twee hele goede vrienden van mijn zoon waar wij totaal geen omkijken naar hebben.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou proberen me er, gezien de gesloten BSO’s en ouders die qua werk echt onder druk staan, proberen niet aan de vraag te irriteren.
Neemt niet weg dat jij gewoon nee mag zeggen of het van de dag af mag laten hangen.
Na een speelafspraakje samen lijkt me niet dat jij met de betreffende ouder al zo’n band hebt dat ze om vriendendiensten kunnen gaan vragen.
captain_hindsight schreef:
25-03-2021 10:15
Ik zou me er zelf ook niet helemaal relaxt bij voelen om mn vierjarige zo uit te besteden bij mensen die ik nauwelijks ken. Maar dat kan aan mij liggen. Daar is ie nog net wat te jong en onberekenbaar voor (itt mijn oudste).

Ik ken nog niemand waar ik nu woon en zweet een beetje peentjes als mijn kleuter ergens gaat spelen. Hij is beleefd maar zo talig en nieuwsgierig dat het wel eens ongemakkelijk wordt :-$ En zonder ons als ouders er bij valt de ondertiteling weg.
Alle reacties Link kopieren
Nanouk schreef:
25-03-2021 10:10
Speelafspraakjes gaan normaal in overleg en wanneer kind het wil.

Maar we leven nu even niet in een normale tijd en niet iedereen heeft een netwerk waar hij/zij opvang mee kan regelen.
Wij hebbendus geregeld praktische kinderafspraken. En ik vang dus geregeld kinderen op waarvan ouders het nkdig hebben. Wel kindjes waar mijn kinderen normaal mee spelen en niet elke dag.

Maar als we elkaar zo kunnen helpen en ouders hierdoor gewoon kunnen werken ia dat tich alleen maar fijn km te kunnen helpen?!
Voordeel is wel dat jij binnenkort op vakantie kan en dan alle speelafspraakjes achter elkaar kan plakken
DaSilva86 schreef:
25-03-2021 10:20
Ik ken nog niemand waar ik nu woon en zweet een beetje peentjes als mijn kleuter ergens gaat spelen. Hij is beleefd maar zo talig en nieuwsgierig dat het wel eens ongemakkelijk wordt :-$ En zonder ons als ouders er bij valt de ondertiteling weg.
Ik ging in die fase toch echt even mee om een kopje thee te drinken en te kijken of er een klik was. En daarna heus wel weg; ik wilde me zeker niet opdringen, maar een warme overdracht vond ik wel het prettigst.
Als je het gevoel hebt, misbruikt te worden, dan is dat waarschijnlijk ook zo.

Mijn stelregel is dat mijn kinderen bepalen wie, wanneer waar en bij wie thuis er gespeeld wordt. Ik ga daar niet over ze maken zelf de afspraken. Niet ik.

Overigens herken ik het wel, zo'n mompelnde moeder op het schoolplein, die haar kinderen 'slijt'. Ik kreeg vorig jaar zo'n verzoek om 8.15 's morgens, van een moeder wiens kind nog nooit was wezen spelen en waar de mijne nooit over praten of mee spelen. Ken het hele kind niet.

Heb een uurtarief van 6.50 voorgesteld. Was ze snel klaar......
MajaDB schreef:
25-03-2021 10:42

Heb een uurtarief van 6.50 voorgesteld. Was ze snel klaar......
:rofl:
Alle reacties Link kopieren
Je bent nieuw op school en in die omgeving. Je moet de ouders dus nog even leren kennen. Dan zie je snel genoeg welke kinderen leuk zijn om mee te spelen. En waar het goed klikt. En ook of de ouders leuk zijn. Of alleen misbruik maken.

Ouders die je beter leert kennen kunnen best een keer vragen of jij wilt helpen. Maar het is de toon waarop en de openheid dat ze even opvang nodig hebben.

Stel je wat betreft spelen flexibel op. Je hoeft niemand te vermaken. Gewoon ranja met een koekje of snoepje en daarna gaan ze samen spelen. Kinderen vermaken elkaar wel. Je ziet snel genoeg tussen welke kinderen het klikt. En wie de boel op de kop zetten of ruzie maken met jouw kind. Natuurlijk moet jouw kind ook een keer elders gaan spelen.

Bedenk dat jij deze ouders nog zeker 10 jaar meerdere malen per week gaat zien. En dat je echt leuke contacten op kunt bouwen. Daarnaast is het bij problemen makkelijker te praten met een bekende ouder dan een onbekende. Ook voor jouw kind en zijn sociale en mentale ontwikkeling is het belangrijk dat hij vrienden krijgt. Als ouder kan jij daar een belangrijke rol in spelen. Zowel door afspraakjes te faciliteren als grenzen te stellen.

De dreumes en peuter tijd waarin kind alleen om jouw heen hobbelde en jullie je eigen ding deden is nu wel voorbij.
Mijn dochter heeft in de klas twee vriendinnetjes waar ze mee speelt. Verder speelt ze veel met de buurtkinderen. Als het aan dochter en haar vriendinnen zou liggen dan spelen ze elke dag met elkaar naar schooltijd. Soms kan dit niet vanwege zwemles etc. Dat weten we wel ongeveer van elkaar. Zij weten wanneer ik werk en ik weet wanneer hun kinderen dansles e.d. hebben en er dus niet afgesproken kan worden. Op de overige dagen doen we het een beetje om en om. Dus als ik werk dan gaat dochter eerder naar hun toe. En we helpen elkaar ook af en toe uit de brand. Vorige week nam ik vriendinnetje mee omdat zusje van vriendinnetje naar consultatiebureau moest en die moeder zou het alleen redden als die afspraak niet zou uitlopen. Dus dan neem ik haar mee zodat ze niet in de stress zit. Wij zijn op huizenjacht en het is ook een keer voorgekomen dat dochter dan dus even met hun meeging zodat wij tijd hadden voor een bezichtiging. Het is zo druk op de huizenmarkt dat je niet echt zelf kan bepalen wanneer je wil en kan bezichtigen en dochter meenemen is niet prettig.

Hier worden dus af en toe zeker speelafspraakjes gemaakt om ons als ouders te ontlasten. Uiteraard niet tegen de zin in van de kinderen. Die hebben er altijd zin in gelukkig.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een keer gehad dat een moeder zei dat haar zoon graag bij de mijne wilde spelen op een studiedag. OK. Ik ging uit van de normale 2 uurtjes dat er altijd gespeeld wordt op afspraakjes, dus ik zei na navraag bij mijn zoon ja. Toen zei die moeder meteen "fijn, dan breng ik hem om half 9 en kom ik hem eind van de middag weer ophalen". Eh, wauw. Ik weet niet meer wat ik toen zei, maar het kwam er uiteindelijk op neer dat ze hem om 9 uur bracht en dat ze haar man hem liet ophalen om 12 uur en hem naar een klasgenoot liet brengen. Ik vond het zo schaamteloos eigenlijk. Ze heeft het daarna nooit meer geprobeerd.

Er was ook iemand uit de buurt waarvan wel eens een kind meekwam op woensdagmiddag. Prima. Ik gaf dan gewoon de tijd aan waarop wij zelf wegmoesten (iets eerder dan we wegmoesten, anders zijn ze net weer onvindbaar op dat moment) en dan werd hij opgehaald. Maar dat kind speelde vaker hier. Dan weet je dat ze het een hele tijd volhouden.
Alle reacties Link kopieren
captain_hindsight schreef:
25-03-2021 10:15
Ik zou me er zelf ook niet helemaal relaxt bij voelen om mn vierjarige zo uit te besteden bij mensen die ik nauwelijks ken. Maar dat kan aan mij liggen. Daar is ie nog net wat te jong en onberekenbaar voor (itt mijn oudste).

Ik ook niet.
They call me the Wild Rose, but my name was Elisa Day
Why they call me it I do not know, for my name was Elisa Day

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven