Kinderen
alle pijlers
Ik kan na maanden nóg geen afscheid nemen van zwangerschap
maandag 14 mei 2007 om 11:59
Mijn zoontje is nu 4 maanden en echt de allerleukste :D
ik ben erg blij dat hij na al die maanden wachten eindelijk lekker bij ons is
máár.....ik heb zo vaak van die momenten dat ik wou dat ik nog zwanger was!
Ik mis mijn bolle-buik-momentjes, het getrappel vanbinnen, het fantaseren over hoe de beebie zal zijn, buikje showen en alles wat erbij komt kijken.
Het hele zwanger zijn gebeuren vond ik zo leuk en fijn dat ik er
gewoon nog heel vaak aan moet denken.
Het liefst zou ik meteen weer zwanger willen zijn alleen de rest nog
even niet ;)
Nu heb ik ook wel een hele fijne zwangerschap gehad hoor en een super bevalling dus dat speelt ook mee.
Soms als ik een zwangere zie kan ik écht zo'n steekje voelen :$
Parelman weet zelfs nog niet of hij ooit wel een 2e wil maar ik moet er écht niet aan denken om het nooit meer mee te kunnen maken!
Ik weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil, maar het moest me gewoon even van het hart :D misschien heb/had jij er ook last van??
ik ben erg blij dat hij na al die maanden wachten eindelijk lekker bij ons is
máár.....ik heb zo vaak van die momenten dat ik wou dat ik nog zwanger was!
Ik mis mijn bolle-buik-momentjes, het getrappel vanbinnen, het fantaseren over hoe de beebie zal zijn, buikje showen en alles wat erbij komt kijken.
Het hele zwanger zijn gebeuren vond ik zo leuk en fijn dat ik er
gewoon nog heel vaak aan moet denken.
Het liefst zou ik meteen weer zwanger willen zijn alleen de rest nog
even niet ;)
Nu heb ik ook wel een hele fijne zwangerschap gehad hoor en een super bevalling dus dat speelt ook mee.
Soms als ik een zwangere zie kan ik écht zo'n steekje voelen :$
Parelman weet zelfs nog niet of hij ooit wel een 2e wil maar ik moet er écht niet aan denken om het nooit meer mee te kunnen maken!
Ik weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil, maar het moest me gewoon even van het hart :D misschien heb/had jij er ook last van??
maandag 14 mei 2007 om 12:09
Hoi Parel,
Ik kan me er nog niets bij voorstellen, want loop nog met een dikke toeter en kan niet wachten totdat ik Kleintje eindelijk kan zien, aanraken, ruiken etc.
Dus echt "helpen"kan ik je niet. Ben me er wel van bewust dat ik NU moet genieten, omdat je nooit weet hoe, wat en wanneer nog een keer.
Maar het zullen we heel bekende gevoelens zijn. (kan ik me zo voorstellen)
Ik kan me er nog niets bij voorstellen, want loop nog met een dikke toeter en kan niet wachten totdat ik Kleintje eindelijk kan zien, aanraken, ruiken etc.
Dus echt "helpen"kan ik je niet. Ben me er wel van bewust dat ik NU moet genieten, omdat je nooit weet hoe, wat en wanneer nog een keer.
Maar het zullen we heel bekende gevoelens zijn. (kan ik me zo voorstellen)
maandag 14 mei 2007 om 13:12
Hoi Parel!
Ik herken je gevoel heel goed hoor! Mijn zoontje is nu 6 maanden en ik "mis" het zwanger zijn ook nog heel regelmatig.
Tot een paar weken na de bevalling ging ik na het eten ook nog standaard met mijn handen gevouwen op mijn buik zitten, ik dacht regelmatig dat ik schopjes voelde (waren gewoon mijn darmen die weer op hun plaats gingen ;)) en ik keek continu de foto's terug van mijn mooie, bolle, zwangere buik.
Ook ik heb een ontzettend goede zwangerschap gehad en een supersnelle, mooie bevalling waar ik met een heel goed gevoel op terugkijk.
Ik voelde me die 9 maanden zo goed en mooi en was echt trots!
En als ik de nu foto's van die zwangere tijd terugkijk krijg ik ook nog steeds kriebels. Als ik nu naar mijn prachtige zoontje kijk kan ik me gewoon niet voorstellen dat hij al die maanden in mijn buik heeft gezeten! Heb jij dat ook?
Ik zeg ook altijd: alleen al voor het zwanger-zijn zou ik á la minute aan een tweede beginnen, maar om dezelfde reden die jij noemt wachten wij ook nog wel heel even hoor. Ik geniet nu ook heel erg van mijn zoontje, hoe hij de wereld aan het ontdekken is en dat is ook zo mooi!
Denk gewoon lekker terug aan je zwangerschap en alle mooie momenten, kijk foto's en kijk dan uiteindelijk naar het prachtige eindresultaat!
Zoals je leest: je bent niet de enige, dus gek vind, ik het tenminste, niet!
Veel geluk!
Ik herken je gevoel heel goed hoor! Mijn zoontje is nu 6 maanden en ik "mis" het zwanger zijn ook nog heel regelmatig.
Tot een paar weken na de bevalling ging ik na het eten ook nog standaard met mijn handen gevouwen op mijn buik zitten, ik dacht regelmatig dat ik schopjes voelde (waren gewoon mijn darmen die weer op hun plaats gingen ;)) en ik keek continu de foto's terug van mijn mooie, bolle, zwangere buik.
Ook ik heb een ontzettend goede zwangerschap gehad en een supersnelle, mooie bevalling waar ik met een heel goed gevoel op terugkijk.
Ik voelde me die 9 maanden zo goed en mooi en was echt trots!
En als ik de nu foto's van die zwangere tijd terugkijk krijg ik ook nog steeds kriebels. Als ik nu naar mijn prachtige zoontje kijk kan ik me gewoon niet voorstellen dat hij al die maanden in mijn buik heeft gezeten! Heb jij dat ook?
Ik zeg ook altijd: alleen al voor het zwanger-zijn zou ik á la minute aan een tweede beginnen, maar om dezelfde reden die jij noemt wachten wij ook nog wel heel even hoor. Ik geniet nu ook heel erg van mijn zoontje, hoe hij de wereld aan het ontdekken is en dat is ook zo mooi!
Denk gewoon lekker terug aan je zwangerschap en alle mooie momenten, kijk foto's en kijk dan uiteindelijk naar het prachtige eindresultaat!
Zoals je leest: je bent niet de enige, dus gek vind, ik het tenminste, niet!
Veel geluk!
maandag 14 mei 2007 om 13:36
Parel, klopt niet wat je zegt hoor! IK heb het allerleukste zoontje, :D:D:D!
Begrijp je wel, ook ik mis af en toe het spannende onbekende en alles. Kan me soms ook nog maar moeilijk voorstellen dat het nog maar 3,5 maand geleden is, zwanger zijn lijkt al eeuwen geleden. Ik hoop voor je dat je het nog een keer mag meemaken als jullie er klaar voor zijn. Leuk om te lezen dat er ook anderen zijn die zo genoten hebben van hun zwangerschap!
Ik begrijp dus wel dat er mensen zijn die dat iets minder hebben overigens, als je 9 maanden ziek, zwak en misselijk bent, mijn hemel, lijkt me geen pretje!!!
Begrijp je wel, ook ik mis af en toe het spannende onbekende en alles. Kan me soms ook nog maar moeilijk voorstellen dat het nog maar 3,5 maand geleden is, zwanger zijn lijkt al eeuwen geleden. Ik hoop voor je dat je het nog een keer mag meemaken als jullie er klaar voor zijn. Leuk om te lezen dat er ook anderen zijn die zo genoten hebben van hun zwangerschap!
Ik begrijp dus wel dat er mensen zijn die dat iets minder hebben overigens, als je 9 maanden ziek, zwak en misselijk bent, mijn hemel, lijkt me geen pretje!!!
maandag 14 mei 2007 om 13:49
maandag 14 mei 2007 om 13:57
Ik herken het helemaal niet. Drie keer negen maanden extreme zwangerschapsmisselijkheid. Uitgedroogd, zikenhuis, medicatie, bij de laatste nog wat andere complicaties. Twee bevallingen from helle en eentje die zo snel ging dat ik in paniek raakte. Nee, dat zwanger zijn is niets voor mij. Maar na de bevallingen stuiterde ik meteen weer rond. Zalig om gewoon weer te kunnen bewegen en gewoon weer alleen in mijn eigen lijf te zijn. Ik denkals je zwangerschap relatief makkelijk ging, dat je dan wel kunt terugverlangen. ik zie het meer als noodzakelijk kwaad.
Ben benieuwd hoe het nu gaat verlopen, want de vierde is onderweg....
Ben benieuwd hoe het nu gaat verlopen, want de vierde is onderweg....
maandag 14 mei 2007 om 14:16
Dit herken ik helemaal hoor en volgens mij gaat het ook nóóit echt meer over :D
Mijn jongste is net 2 geworden en ik zwijmel nog steeds over een zwangere buik, trappelde voetjes, de bevalling, een baby..........
Ik heb dit geluk 5x mogen meemaken maar dat gevoel blijft, de lichamelijk "hunkering" naar het grote wonder
Gelukkig werkt mijn verstand ook nog een beetje mee en is het wel goed zo. Uiteindelijk krijgt alles een plaats, zelfs het verlangen naar zoiets speciaals
maandag 14 mei 2007 om 14:17
Herkenbaar!!!! Ik vind het ook zo fijn, met name dat getrappel in mijn buik en de aandacht voor mijn buik. Moet eerlijk zeggen dat hij ook prachtig was! Nu een aantal vriendinnen zwanger en ben echt jaloers... Niet dat ik nu een kleintje erbij wil (uiteindelijk wel een stel hoop ik), maar het zwanger zijn. Super! Krijg weer helemaal kriebels als ik eraan denk.
Kleintje is nu 5 mnd, dus wie weet over een maand of 4 willen we t wel weer gaan proberen voor het echie.
Kleintje is nu 5 mnd, dus wie weet over een maand of 4 willen we t wel weer gaan proberen voor het echie.
maandag 14 mei 2007 om 14:17
Ik herken het helemaal niet!
Ik voel me half-depressief als ik zwanger ben, heb bekkeninstabiliteit, voel me gewoon echt zwaar en zwaar klote... Ik mis het getrappel etc. ook niet. Ik vind moeder zijn echt vele malen leuker dan zwanger zijn!
Ik heb het zelf een beetje met bevallen... We hebben nu twee jongens en zeer waarschijnlijk blijft het hier bij... Ik vind het superjammer dat ik nooit meer een bevalling mee kan maken. Want als ik iets fantastisch vind... is het wel bevallen...
Ik voel me half-depressief als ik zwanger ben, heb bekkeninstabiliteit, voel me gewoon echt zwaar en zwaar klote... Ik mis het getrappel etc. ook niet. Ik vind moeder zijn echt vele malen leuker dan zwanger zijn!
Ik heb het zelf een beetje met bevallen... We hebben nu twee jongens en zeer waarschijnlijk blijft het hier bij... Ik vind het superjammer dat ik nooit meer een bevalling mee kan maken. Want als ik iets fantastisch vind... is het wel bevallen...
maandag 14 mei 2007 om 14:19
Oh ik herken het ook helemaal! Nadat ik van m'n eerste was bevallen wilde ik het liefst meteen weer zwanger zijn, ik miste het vreselijk! Die intieme momenten met m'n kleintje in m'n buik, de nieuwsgierigheid naar dit kleine, nieuwe wezentje dat in me groeide, de uitzonderingspositie die je als zwangere vrouw hebt in de maatschappij (ik was verbaasd en verontwaardigd dat er zomaar weer mensen tegen me aanbotsten als ik boodschappen aan het doen was. Toen viel het me pas op dat dat al een paar maanden geleden voor het laatst was geweest 
). Dat laatste kan natuurlijk ook aan mijn eigen gevoel hebben gelegen :P.
Mijn verstand heeft het toen gewonnen van mijn gevoel en ik heb 'braaf' een jaar gewacht voor we voor de tweede besloten te gaan. Die is er inmiddels ook en deze keer heb ik het gemis veel minder. Heel af en toe heb ik inderdaad dat 'steekje'als ik een zwangere vrouw zie en ik zou het zó nog een keer willen doen. Maar verstandelijk denk ik dat met twee kinderen ons gezinnetje wel compleet is (gevoelsmatig wil ik er wel vier! :D).
Maar 'nooit meer zwanger' vind ik ook wel heel erg definitief, dus ik laat een klein deurtje open.....:).
). Dat laatste kan natuurlijk ook aan mijn eigen gevoel hebben gelegen :P.Mijn verstand heeft het toen gewonnen van mijn gevoel en ik heb 'braaf' een jaar gewacht voor we voor de tweede besloten te gaan. Die is er inmiddels ook en deze keer heb ik het gemis veel minder. Heel af en toe heb ik inderdaad dat 'steekje'als ik een zwangere vrouw zie en ik zou het zó nog een keer willen doen. Maar verstandelijk denk ik dat met twee kinderen ons gezinnetje wel compleet is (gevoelsmatig wil ik er wel vier! :D).
Maar 'nooit meer zwanger' vind ik ook wel heel erg definitief, dus ik laat een klein deurtje open.....:).
maandag 14 mei 2007 om 14:22
Dat bevallen wil ik dus eigenlijk wel over slaan, althans, als het op de zelfde manier gaat als bij mijn zoon!
Ik begrijp alle meiden die een rotzwangerschap hadden heel goed hoor!!! Petje af als je het dan weer aandurft en met goede moed er tegen aan gaat!!! Maar ja, weinig andere keus eigenlijk, ze kunnen je dan moeilijk 9 maanden onder zeil houden!
maandag 14 mei 2007 om 14:44
Parel, ik heb een idee: als JIJ nou nog een keer zwanger word, dan wil IK die baby wel 
Pfffff, voor mij hoeft het ook allemaal echt niet meer, wat een ellende! Ik ben dan stiekem wel een beetje jaloers op diegenen die zo'n droomzwangerschap hebben! Vind het getrappel wel heel gezellig, maar de bloedarmoede, de pigmentvlekken, de vele, vele extra kilo's, de bekkenpijn.... neeeeeee. Tis even doorzetten en dan hopelijk straks weer een mooie en gezonde beeb.
Blindje: gefeliciteerd!! En sterkte :P
Pfffff, voor mij hoeft het ook allemaal echt niet meer, wat een ellende! Ik ben dan stiekem wel een beetje jaloers op diegenen die zo'n droomzwangerschap hebben! Vind het getrappel wel heel gezellig, maar de bloedarmoede, de pigmentvlekken, de vele, vele extra kilo's, de bekkenpijn.... neeeeeee. Tis even doorzetten en dan hopelijk straks weer een mooie en gezonde beeb.
Blindje: gefeliciteerd!! En sterkte :P
maandag 14 mei 2007 om 15:56
Ik herken dat ook heel sterk! Hoewel mijn zwangerschap op het laatst ook wel wat zwaar werd (lees veel extra kilo's, augustus hitte en giga verbouwing + de nodige dagen overtijd.. 11..) en ik in het begin hondsberoerd was (heb ik wel weer.. een cyste in de eileider, ten gevolge van de eisprong die zowel de zwangerschap ondersteunde als de hoeveelheid zwangerschapshormonen vertigvoudigde) heb ik een geweldige zwangerschap gehad! Ik genoot echt van het zwanger zijn. Voelde me volmaakt en super vrouwelijk. Kon echt genieten van dat beweeglijke wonder in mijn buik, van die aandacht van mijn omgeving, de betrokkenheid van mijn partner, de verhalen van vriendinnen en collega's over hun zwangerschappen, de intieme momenten snachts wanneer ik mijn draai niet kon vinden door die dikke buik en mijn baby die super druk was. de nachten lange voor-weeen die ik, gedeeltelijk, onder de douche heb ondergaan, terwijl de rest van de wereld nog in stilte gehuld was. De bevalling en de kans om het te mogen proberen (indicatie was een keizersnede). de eerste huil van mijn prachtige zoontje, het kraambed, de cadeautjes...
en vanaf moment 1 mis ik het zwanger zijn.. in het begin zag ik zwangeren en deed het gewoon echt pijn.. ik heb me vaak afgevraagd of ik gek was, dat ik dat zo voelde..dat blijkt niet zo te zijn..
Het gevoel incompleet te zijn (zo voelde dat in het begin) is wel een beetje gesleten en ik ben gerustgesteld door de gedachte dat we zsm gaan proberen weer zwanger te worden (8 maanden na de bevalling is mijn cyclus nog niet op gang gekomen) we willen zeker meer dan 2 kindjes en hopen dat ons dat (gauw) gegund is!!
En over ons zoontje... mijn eerste reactie in de OK was: O.. wat is hij mooi... en dat is hij nog steeds en hij is ook nog eens super lief en pittig en geweldig en fantastisch en slim en en... ach.. jullie snappen het wel..
(zou fijn zijn als hij een keer zou doorslapen.. al was het maar 1 keer...:P)
en vanaf moment 1 mis ik het zwanger zijn.. in het begin zag ik zwangeren en deed het gewoon echt pijn.. ik heb me vaak afgevraagd of ik gek was, dat ik dat zo voelde..dat blijkt niet zo te zijn..
Het gevoel incompleet te zijn (zo voelde dat in het begin) is wel een beetje gesleten en ik ben gerustgesteld door de gedachte dat we zsm gaan proberen weer zwanger te worden (8 maanden na de bevalling is mijn cyclus nog niet op gang gekomen) we willen zeker meer dan 2 kindjes en hopen dat ons dat (gauw) gegund is!!
En over ons zoontje... mijn eerste reactie in de OK was: O.. wat is hij mooi... en dat is hij nog steeds en hij is ook nog eens super lief en pittig en geweldig en fantastisch en slim en en... ach.. jullie snappen het wel..
(zou fijn zijn als hij een keer zou doorslapen.. al was het maar 1 keer...:P)
maandag 14 mei 2007 om 16:31
Hoi Parel,
Ik herken het ook! Misschien heeft mijn heimwee naar mijn zwangerschap ook te maken met het feit dat ons lieve meisje met 7 maanden geboren is en ik dus helemaal niet echt afscheid heb kunnen nemen van het zwanger zijn.Mijn dochtertje is inmiddels 2 en een half,maar ik weet nog goed dat ik niet lang na de bevalling,die overigens niet echt prettig was vanwege alle complicaties,weer terug verlangde naar dat getrappel en het speciale van zwanger zijn.Het is niet zo dat we nu zo snel mogelijk hebben geprobeerd om weer in verwachting te raken,sterker nog,we weten niet eens zeker of we nog wel een tweede willen.Ik denk namelijk ook dat je 1e zwangerschap het bijzonderst is,maar dat is mijn idee daarover.
Ik kan me voorstellen dat je als je een vreselijke zwangerschap achter de rug hebt,of ver over tijd bent gegaan je blij bent dat je mag gaan bevallen,maar in mijn geval was dat dus niet zo,dus nogmaals kan het ook zijn dat ik er daarom naar terug verlangde.Anyhow,ik herken je gevoel!
Liefs Sam
Ik herken het ook! Misschien heeft mijn heimwee naar mijn zwangerschap ook te maken met het feit dat ons lieve meisje met 7 maanden geboren is en ik dus helemaal niet echt afscheid heb kunnen nemen van het zwanger zijn.Mijn dochtertje is inmiddels 2 en een half,maar ik weet nog goed dat ik niet lang na de bevalling,die overigens niet echt prettig was vanwege alle complicaties,weer terug verlangde naar dat getrappel en het speciale van zwanger zijn.Het is niet zo dat we nu zo snel mogelijk hebben geprobeerd om weer in verwachting te raken,sterker nog,we weten niet eens zeker of we nog wel een tweede willen.Ik denk namelijk ook dat je 1e zwangerschap het bijzonderst is,maar dat is mijn idee daarover.
Ik kan me voorstellen dat je als je een vreselijke zwangerschap achter de rug hebt,of ver over tijd bent gegaan je blij bent dat je mag gaan bevallen,maar in mijn geval was dat dus niet zo,dus nogmaals kan het ook zijn dat ik er daarom naar terug verlangde.Anyhow,ik herken je gevoel!
Liefs Sam
maandag 14 mei 2007 om 20:22
Hoi,
Mijn dochter is 19 maanden en ik mis het nog steeds hoor. Dat je kindje helemaal van jou is. Zo dichtbij je is. De schopjes, de hik. Ik vond het zo bijzonder. Maar ja ook 10 keer per nacht naar de wc, misselijk en moe en pijn in je rug.
We proberen nu al een tijdje voor de 2e, maar het lukt nog niet. Toch kan ik me al helemaal verheugen op weer een zwangerschap.
Groetjes
Mijn dochter is 19 maanden en ik mis het nog steeds hoor. Dat je kindje helemaal van jou is. Zo dichtbij je is. De schopjes, de hik. Ik vond het zo bijzonder. Maar ja ook 10 keer per nacht naar de wc, misselijk en moe en pijn in je rug.
We proberen nu al een tijdje voor de 2e, maar het lukt nog niet. Toch kan ik me al helemaal verheugen op weer een zwangerschap.
Groetjes
maandag 14 mei 2007 om 20:40
Ik heb helemaal geen zware zwangerschap gehad, alleen de laatste maand last van mijn bekken.
In het begin vond ik het echt geweldig maar aan het eind was ik het wel zat. En hoewel ik zeker hoop nog meer kinderen te mogen krijgen vind ik het helemaal niet erg dat ik nu niet meer zwanger ben. Het kriebelt soms wel als ik hoor dat anderen zwanger zijn maar meer omdat ik weet hoe bijzonder het is en omdat je dan weer zo'n prachtig klein mensje krijgt na 9 maanden.
Een kind hebben (hebben klinkt zo bezitterig maar ik weet er even geen ander woord voor) vind ik veel leuker dan het zwanger zijn.
In het begin vond ik het echt geweldig maar aan het eind was ik het wel zat. En hoewel ik zeker hoop nog meer kinderen te mogen krijgen vind ik het helemaal niet erg dat ik nu niet meer zwanger ben. Het kriebelt soms wel als ik hoor dat anderen zwanger zijn maar meer omdat ik weet hoe bijzonder het is en omdat je dan weer zo'n prachtig klein mensje krijgt na 9 maanden.
Een kind hebben (hebben klinkt zo bezitterig maar ik weet er even geen ander woord voor) vind ik veel leuker dan het zwanger zijn.
maandag 14 mei 2007 om 21:06
Ik herken het hélemaal! Ik zou zo ontzettend graag weer zwanger zijn!
Heerlijk alle aandacht die je krijgt, ik heb me tijdens mijn zwangerschap zo ongelooflijk mooi gevoeld, super vrouwelijk. Ondanks dat ik vocht vast hield (en dat vanaf een week of 9-10) in mijn gezicht en in mijn benen; ik voelde me op het laatst echt wel meer een aangespoelde walvis dan een prachtige zwangere, maar als ik de foto zie die op eerste kerstdag is gemaakt; dan ben ik zooooo trots op mezelf (3 dagen later is mijn meissie geboren). Of dat je gewoon in de trein een plaatsje krijgt omdat je zo'n dikke buik hebt.
De mevrouw bij de bakker die élke week als ik er kwam, vroeg hoe het ermee ging.
Ik heb naar mijn idee een droomzwangerschap gehad, maar ik heb ook echt wel kwalen gehad waar ik niet blij mee was (vocht vasthouden dus, striae, vaak plassen; incontinentie bij niezen of lachen (ook leuk), bekkenproblemen, stress vanwegen mijn suikers die ik supergoed in de gaten moest houden). Toch zou ik nog liever morgen weer zwanger zijn dan volgende week (haha).
Helaas moet ik vanwege mijn ks minimaal een jaar wachten op de volgende poging (ik tel de maanden af!) en dan is het nog maar de vraag of het gaat lukken omdat deze zw.schap met iui tot stand is gekomen. Ach ja... we zien wel... ik kijk idd lekker vaak naar foto's van mijn dikke buik (en ik stort me zowat met veel overgave op mijn nichtje die in aug. is uitgerekend haha). En kijken en knuffelen met ons meisje maakt ook heeeeel veel goed!
Heerlijk alle aandacht die je krijgt, ik heb me tijdens mijn zwangerschap zo ongelooflijk mooi gevoeld, super vrouwelijk. Ondanks dat ik vocht vast hield (en dat vanaf een week of 9-10) in mijn gezicht en in mijn benen; ik voelde me op het laatst echt wel meer een aangespoelde walvis dan een prachtige zwangere, maar als ik de foto zie die op eerste kerstdag is gemaakt; dan ben ik zooooo trots op mezelf (3 dagen later is mijn meissie geboren). Of dat je gewoon in de trein een plaatsje krijgt omdat je zo'n dikke buik hebt.
De mevrouw bij de bakker die élke week als ik er kwam, vroeg hoe het ermee ging.
Ik heb naar mijn idee een droomzwangerschap gehad, maar ik heb ook echt wel kwalen gehad waar ik niet blij mee was (vocht vasthouden dus, striae, vaak plassen; incontinentie bij niezen of lachen (ook leuk), bekkenproblemen, stress vanwegen mijn suikers die ik supergoed in de gaten moest houden). Toch zou ik nog liever morgen weer zwanger zijn dan volgende week (haha).
Helaas moet ik vanwege mijn ks minimaal een jaar wachten op de volgende poging (ik tel de maanden af!) en dan is het nog maar de vraag of het gaat lukken omdat deze zw.schap met iui tot stand is gekomen. Ach ja... we zien wel... ik kijk idd lekker vaak naar foto's van mijn dikke buik (en ik stort me zowat met veel overgave op mijn nichtje die in aug. is uitgerekend haha). En kijken en knuffelen met ons meisje maakt ook heeeeel veel goed!
maandag 14 mei 2007 om 21:27
oooooh wat een superleuke en vooral herkenbare reacties!
Nu wil ik alleen maar nóg meer weer zwanger worden hihihihi
Ik ben ook blij dat ik niet alleen sta in die gevoelens, zó stom
is het dus helemaal niet :D
Ik kijk idd ook nog zo vaak terug naar die mooie buikfoto's
maar ook naar de foto's toen zoontje net geboren was en van
de kraamweek want die was zeker nét zo mooi als de 9 maanden
zwanger en veel te snel voorbij!
Overal waar ik soms kijk zie ik zwangere vrouwen en denk ik aan
hoe ik met mijn bolle buikje in de stoel in de kamerkamer zat te fantaseren hoe het zal zijn straks..... terwijl ik nu met kleine man in diezelfde stoel zit terwijl hij drinkt en wenste ik dat ik hem nog een poosje terug kon stoppen omdat we het zo fijn hadden samen
Maar als hij midden in de nacht zijn kleine armpjes om mn nek legt terwijl hij bovenop ligt te slapen en ik zijn adem tegen mn gezicht voel
dan voel ik me wel de allergelukkigste mama van de hele wereld!
En dáár kan dan weer geen bolle buik tegenop!
Nu wil ik alleen maar nóg meer weer zwanger worden hihihihi
Ik ben ook blij dat ik niet alleen sta in die gevoelens, zó stom
is het dus helemaal niet :D
Ik kijk idd ook nog zo vaak terug naar die mooie buikfoto's
maar ook naar de foto's toen zoontje net geboren was en van
de kraamweek want die was zeker nét zo mooi als de 9 maanden
zwanger en veel te snel voorbij!
Overal waar ik soms kijk zie ik zwangere vrouwen en denk ik aan
hoe ik met mijn bolle buikje in de stoel in de kamerkamer zat te fantaseren hoe het zal zijn straks..... terwijl ik nu met kleine man in diezelfde stoel zit terwijl hij drinkt en wenste ik dat ik hem nog een poosje terug kon stoppen omdat we het zo fijn hadden samen
Maar als hij midden in de nacht zijn kleine armpjes om mn nek legt terwijl hij bovenop ligt te slapen en ik zijn adem tegen mn gezicht voel
dan voel ik me wel de allergelukkigste mama van de hele wereld!
En dáár kan dan weer geen bolle buik tegenop!
dinsdag 15 mei 2007 om 12:17
ik herken het ook, heb eht bij allebei mijn zwangerschappen gehad.
De eerste keer had ik nog de troost dat er misschien een tweede zou komen, nu weet ik dat er nooit een derde zal komen. Dat vind ik erg moeilijk.
Erge is dat als ik zwanger ben dat ik er geen zak aan vind, Ik heb BI, ben moe en kregelig, kan totaal niet uit de voeten. De laatste keer hebben ze zelfs mannetje er zelfs met 37 weken maar uitgehaald omdat het geen doen meer was.
Maar toch, wil zo graag leuk zwanger zijn, elegant zwanger zijn en kunnen genieten van het trappelen in mijn buik. Dan zou ik dolgraag nog een derde keer ervoor gaan
De eerste keer had ik nog de troost dat er misschien een tweede zou komen, nu weet ik dat er nooit een derde zal komen. Dat vind ik erg moeilijk.
Erge is dat als ik zwanger ben dat ik er geen zak aan vind, Ik heb BI, ben moe en kregelig, kan totaal niet uit de voeten. De laatste keer hebben ze zelfs mannetje er zelfs met 37 weken maar uitgehaald omdat het geen doen meer was.
Maar toch, wil zo graag leuk zwanger zijn, elegant zwanger zijn en kunnen genieten van het trappelen in mijn buik. Dan zou ik dolgraag nog een derde keer ervoor gaan
