Kinderen
alle pijlers
In jeugd mishandeld en dan zelf kids krijgen
dinsdag 23 maart 2021 om 21:50
Wie heeft er ervaring mee?
Ik ben mijn gehele jeugd ernstig mishandeld, fysiek en emotioneel door mijn moeder en vader. Heb hiervoor therapie gehad.
Nu heb ik zelf een dochtertje en is nog maar een jonge baby.
Ik wil het zó anders doen. De cirkel doorbreken. Mijn ouders waren in hun jeugd ook mishandeld en moeder is jarenlang misbruikt door haar vader. Is geen excuus overigens.
Je hoort zo vaak dat slachtoffers daders worden. Ik overlaad mijn kind met liefde en dat is nu nog denk ik normaal maar er zijn natuurlijk valkuilen.
Ik wil ze niet verstikken, claimen, overbezorgd zijn enz. Mijn jeugd op haar projecteren. Het enige wat ik wil is dat ze zich altijd veilig en vertrouwd voelt bij ons.
Ik ben mijn gehele jeugd ernstig mishandeld, fysiek en emotioneel door mijn moeder en vader. Heb hiervoor therapie gehad.
Nu heb ik zelf een dochtertje en is nog maar een jonge baby.
Ik wil het zó anders doen. De cirkel doorbreken. Mijn ouders waren in hun jeugd ook mishandeld en moeder is jarenlang misbruikt door haar vader. Is geen excuus overigens.
Je hoort zo vaak dat slachtoffers daders worden. Ik overlaad mijn kind met liefde en dat is nu nog denk ik normaal maar er zijn natuurlijk valkuilen.
Ik wil ze niet verstikken, claimen, overbezorgd zijn enz. Mijn jeugd op haar projecteren. Het enige wat ik wil is dat ze zich altijd veilig en vertrouwd voelt bij ons.
dinsdag 23 maart 2021 om 21:53
Zeker, we wonen met zijn drietjes en hij is erg liefdevol naar haar toeWholeLottaLove schreef: ↑23-03-2021 21:52Geen ervaring, maar er zijn vast organisaties die jou verder kunnen helpen.
Moedig dat je het hebt aangedurfd een kind te willen met jouw achtergrond, is de vader ook in beeld?
dinsdag 23 maart 2021 om 21:59
good for you! Verder kan ik alleen maar zeggen; je kan nu met een schone lei beginnen en jezelf (en wie weet je ouders) bewijzen dat een appel wel zeker ver van de boom kan vallen.... veel succes en wijsheid voor jou en gezin!
dinsdag 23 maart 2021 om 22:00
Dank je welWholeLottaLove schreef: ↑23-03-2021 21:59good for you!
Verder kan ik alleen maar zeggen; je kan nu met een schone lei beginnen en jezelf (en wie weet je ouders) bewijzen dat een appel wel zeker ver van de boom kan vallen.... veel succes en wijsheid voor jou en gezin!
dinsdag 23 maart 2021 om 22:14
Ja, dit herken ik, alsof je je eigen jeugd bij iedere leeftijd weer opnieuw beleeft. Bij mij niet in de heftige vorm gelukkig (geen herbeleving ed), maar wel de realisatie wat er gebeurde ( of juist niet) en vanuit de ouderrol het ongeloof en onbegrip ervaren.
dinsdag 23 maart 2021 om 22:17
Er kwam bij mij een hele rits aan emoties los toen ik kinderen kreeg, ik ging gedragingen van mijn ouders in een ander perspectief zien. Dat was een enorm proces waar ik hulp bij heb gehad ( gewoon vrijgevestigde psych via huis arts). Dat was voor mij een enorme verademing. Beiden zitten op de basisschool, en ik kan inmiddels mijzelf een goede moeder vinden, die het cirkeltje heeft weten te doorbreken!
Weet je dat je er zo bewust mee bezig bent is echt al super! Ik vond het heel bevrijdend om over mijn angst open te communiceren met mijn partner. Kun je het met je partner over spreken?
Weet je dat je er zo bewust mee bezig bent is echt al super! Ik vond het heel bevrijdend om over mijn angst open te communiceren met mijn partner. Kun je het met je partner over spreken?
dinsdag 23 maart 2021 om 22:20
Wow wat knap van jou dat je hier zo goed over nadenkt, dan kun je het bijna alleen maar goed doen toch? Je bent een lieve, bewuste moeder wat wil zo'n kind nog meer! geniet van het moederschap en knap dat je deze cirkel hebt doorbroken, ook knap dat je de patronen hebt gezien en veel begrip daarvoor lijkt te hebben en er zelf aan hebt gewerkt!
dinsdag 23 maart 2021 om 22:20
dinsdag 23 maart 2021 om 22:26
Ik denk dat iedereen in staat is om cirkels te doorbreken. Het feit dat je erover nadenkt en het benoemt is al zoo ontzettend goed!! Petje af...
Mijn verhaal is niet met de jouwe te vergelijken maar ik heb ook bepaalde dingen meegemaakt in m’n jeugd. Dingen waar mijn moeder schuldig aan is, die mij gevormd hebben. Ik heb daar ook therapie voor gehad. Toen ik zelf kinderen kreeg was ik heel bang om hetzelfde gedrag te gaan vertonen. Ik ben daar heel bewust op gaan letten en echt het tegenovergestelde gaan handelen (positief). Daarin ben ik weliswaar wat doorgeslagen, maar toch.
Ik wil daarmee zeggen dat jouw bewustzijn over dit onderwerp, het benoemen en ernaar handelen de eerste stap in de goede richting zijn. Blijf erover praten, met mensen die je kunt vertrouwen. Vraag hulp als je ergens tegenaan loopt.
Sterkte, dappere vrouw
Mijn verhaal is niet met de jouwe te vergelijken maar ik heb ook bepaalde dingen meegemaakt in m’n jeugd. Dingen waar mijn moeder schuldig aan is, die mij gevormd hebben. Ik heb daar ook therapie voor gehad. Toen ik zelf kinderen kreeg was ik heel bang om hetzelfde gedrag te gaan vertonen. Ik ben daar heel bewust op gaan letten en echt het tegenovergestelde gaan handelen (positief). Daarin ben ik weliswaar wat doorgeslagen, maar toch.
Ik wil daarmee zeggen dat jouw bewustzijn over dit onderwerp, het benoemen en ernaar handelen de eerste stap in de goede richting zijn. Blijf erover praten, met mensen die je kunt vertrouwen. Vraag hulp als je ergens tegenaan loopt.
Sterkte, dappere vrouw
dinsdag 23 maart 2021 om 23:16
Wat dapper TO. Wat goed dat je hier over nadenkt en kan me je angst goed indenken.
Mijn situatie is niet vergelijkbaar, maar ik heb wel een vervelende jeugd gehad. Vanuit het cb bieden ze ook ondersteuning hierbij, bijvoorbeeld de cursus Stevig Ouderschap. Ik heb dat uiteindelijk niet gedaan, maar er is wel een pedagoog een aantal keer langs geweest om te praten.
Mijn situatie is niet vergelijkbaar, maar ik heb wel een vervelende jeugd gehad. Vanuit het cb bieden ze ook ondersteuning hierbij, bijvoorbeeld de cursus Stevig Ouderschap. Ik heb dat uiteindelijk niet gedaan, maar er is wel een pedagoog een aantal keer langs geweest om te praten.
dinsdag 23 maart 2021 om 23:38
Goede post Lily!LīlyRose schreef: ↑23-03-2021 22:20Reflecteer regelmatig met een ‘gezond’ iemand. Check of je referentiekader nog klopt, je handelen nog klopt etc. Waarschijnlijk krijg je daardoor vanzelf meer zelfvertrouwenVerder is niemand perfect, is geen opvoeding perfect en geen leven perfect. Vergeet vooral niet te genieten
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
woensdag 24 maart 2021 om 00:11
AUB niet quoten want ik wil het later weg kunnen halen
Ik ben al vanaf mijn jonge jeugd door mijn vader fysiek mishandeld, mijn moeder wist er van maar deed of haar neus bloede en later in mijn jeugd door mijn broer mishandeld en seksueel misbruikt. Het heeft veel in mij kapot gemaakt waardoor ook andere makkelijker misbruik van mij konden maken.
Nadat ik een hele lieve vriend kreeg is er veel veranderd en ik heb er bij het zelf wel of niet voor een kind gaan veel over na gedacht, kan ik het? Durf ik het? Doe ik het met mijn kind wel goed? En ik doe zeker niet alles altijd goed, niemand doet dat denk ik. Ook in de toekomst zal ik vast fouten maken, maar mijn oudste is nu bijna 6 en de jongste 2 en ik hou zo zielsveel van hun. Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik ze gekust en geknuffeld heb. Zonder dat ik gezegd heb dat ik zo gek ben op ze, dat ze mijn boefjes zijn.
De fouten die mijn ouders hebben gemaakt zal ik niet maken, soms sla ik door naar de andere kant (klein voorbeeldje: als ik vroeger geen drinken uit een pak mocht ipv water omdat dat voor mijn moeder was, bewaarde ik dan altijd het laatse van het pak want mijn oudste kind vond dat zo lekker), maar al doende leer je. Als je bewust na denkt over je handelingen en de gevolgen voor je kind kom je echt een heel eind. En besef je dat mocht je ooit de fout in gaan dat je dan niet moet ontkennen maar juist erkennen dat het mis is gegaan, je dat niet meer wil en hulp zoekt. Mishandeling is niet altijd iemand pijn willen doen om het pijn doen, maar soms ook onmacht en het niet anders kunnen oplossen. En dat hoeft niet over mishandeling te gaan die fout waar ik het over hebt, dat kan ook zijn dat je je kind verstikt of (op wat latere leeftijd dan nu) te veel verwend.
Succes maar vooral geniet van en met je kind
Ik ben al vanaf mijn jonge jeugd door mijn vader fysiek mishandeld, mijn moeder wist er van maar deed of haar neus bloede en later in mijn jeugd door mijn broer mishandeld en seksueel misbruikt. Het heeft veel in mij kapot gemaakt waardoor ook andere makkelijker misbruik van mij konden maken.
Nadat ik een hele lieve vriend kreeg is er veel veranderd en ik heb er bij het zelf wel of niet voor een kind gaan veel over na gedacht, kan ik het? Durf ik het? Doe ik het met mijn kind wel goed? En ik doe zeker niet alles altijd goed, niemand doet dat denk ik. Ook in de toekomst zal ik vast fouten maken, maar mijn oudste is nu bijna 6 en de jongste 2 en ik hou zo zielsveel van hun. Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik ze gekust en geknuffeld heb. Zonder dat ik gezegd heb dat ik zo gek ben op ze, dat ze mijn boefjes zijn.
De fouten die mijn ouders hebben gemaakt zal ik niet maken, soms sla ik door naar de andere kant (klein voorbeeldje: als ik vroeger geen drinken uit een pak mocht ipv water omdat dat voor mijn moeder was, bewaarde ik dan altijd het laatse van het pak want mijn oudste kind vond dat zo lekker), maar al doende leer je. Als je bewust na denkt over je handelingen en de gevolgen voor je kind kom je echt een heel eind. En besef je dat mocht je ooit de fout in gaan dat je dan niet moet ontkennen maar juist erkennen dat het mis is gegaan, je dat niet meer wil en hulp zoekt. Mishandeling is niet altijd iemand pijn willen doen om het pijn doen, maar soms ook onmacht en het niet anders kunnen oplossen. En dat hoeft niet over mishandeling te gaan die fout waar ik het over hebt, dat kan ook zijn dat je je kind verstikt of (op wat latere leeftijd dan nu) te veel verwend.
Succes maar vooral geniet van en met je kind
woensdag 24 maart 2021 om 06:26
Bedankt voor het delen van je verhaal en wat goed hoe je het doet
respect
woensdag 24 maart 2021 om 06:27
Wist ik niet bedankt voor de tipTinkeltje33 schreef: ↑23-03-2021 23:16Wat dapper TO. Wat goed dat je hier over nadenkt en kan me je angst goed indenken.
Mijn situatie is niet vergelijkbaar, maar ik heb wel een vervelende jeugd gehad. Vanuit het cb bieden ze ook ondersteuning hierbij, bijvoorbeeld de cursus Stevig Ouderschap. Ik heb dat uiteindelijk niet gedaan, maar er is wel een pedagoog een aantal keer langs geweest om te praten.
woensdag 24 maart 2021 om 06:51
Ik ben niet mishandeld maar emotioneel verwaarloosd als kind en ik heb een hechtingsstoornis. Toen ik moeder werd heb ik het heel moeilijk gehad, had totaal geen connectie met de baby en mijn man heeft alle zeilen bij moeten zetten. Ik heb er therapie voor gehad en zoon is nu 13 een prachtig opgegroeide tiener die het goed doet op het vwo. Hij krijgt de kansen die ik nooit gehad heb en ik ben super trots op hem.
Mijn jeugd en hoe ik me voelde na de geboorte van mijn zoon heeft me wel doen realiseren dat ik geen tweede kindje wilde. Ik vond dat het zo heftig en confronterend dat wil ik niet nog een keer meemaken.
Ik vind het heel dapper van jou dat je de zorgen uitspreekt. Dat is al stap 1, ik wil je heel veel liefde wensen met je gezin.
Mijn jeugd en hoe ik me voelde na de geboorte van mijn zoon heeft me wel doen realiseren dat ik geen tweede kindje wilde. Ik vond dat het zo heftig en confronterend dat wil ik niet nog een keer meemaken.
Ik vind het heel dapper van jou dat je de zorgen uitspreekt. Dat is al stap 1, ik wil je heel veel liefde wensen met je gezin.
woensdag 24 maart 2021 om 07:01
Het feit dat jij je hiervan bewust bent is een hele grote stap! Ik ben het boek aan het lezen ‘Het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden’. Misschien een tip voor je. Wat daarin naar voren komt is dat wanneer je kind emoties bij je oproept (bijvoorbeeld boosheid), dat je dan soms boos bent op hoe jij zelf op die leeftijd in die situatie werd behandeld. En daar moet je je bewust van zijn en dit niet afreageren op je kind.
Wat ik al zei, jij bent je ervan bewust. Je zult misschien nog wel verrast worden door emoties maar reflecteer dan of die emoties komen door wat je kind doet of door jouw verleden.
Wat ik al zei, jij bent je ervan bewust. Je zult misschien nog wel verrast worden door emoties maar reflecteer dan of die emoties komen door wat je kind doet of door jouw verleden.
woensdag 24 maart 2021 om 07:55
Goede tips Parella en ook erg herkenbaar.
Ik ben nu ook veel aan het lezen over opvoeding en veel aan het leren. Vorig jaar heb ik de cursus how to talk to kids gedaan en ik ben nu veel aan het lezen. Op dit moment Mild Ouderschap, wat ook terug grijpt naar hoe je je eigen verleden meeneemt in je opvoeding. Daarnaast hoor ik goede verhalen over ‘het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden’. Die heb ik ook nog liggen. Ik denk dat dat een betere is.
Ik merkte op een gegeven moment ook dat het me niet goed lukte op echt te verbinden met mijn kinderen, doordat ik niet goed in verbinding stond met mezelf. Weinig eigen waarde en zelfcompassie. Ik heb vorig jaar een coaching van Geboorte in kaart gedaan, dit heeft me erg geholpen om alle stukken van mezelf te accepteren. Meer dan 10 jaar therapie.
Er is inderdaad veel te leren. En ik denk dat om mild naar je kinderen te kunnen zijn, dat je eerst mild naar jezelf en je kindstukken moet kunnen zijn.
Het is een lastige weg To, maar er zijn echt mooie dingen te halen hierin.
Ik ben nu ook veel aan het lezen over opvoeding en veel aan het leren. Vorig jaar heb ik de cursus how to talk to kids gedaan en ik ben nu veel aan het lezen. Op dit moment Mild Ouderschap, wat ook terug grijpt naar hoe je je eigen verleden meeneemt in je opvoeding. Daarnaast hoor ik goede verhalen over ‘het boek waarvan je wilde dat je ouders het gelezen hadden’. Die heb ik ook nog liggen. Ik denk dat dat een betere is.
Ik merkte op een gegeven moment ook dat het me niet goed lukte op echt te verbinden met mijn kinderen, doordat ik niet goed in verbinding stond met mezelf. Weinig eigen waarde en zelfcompassie. Ik heb vorig jaar een coaching van Geboorte in kaart gedaan, dit heeft me erg geholpen om alle stukken van mezelf te accepteren. Meer dan 10 jaar therapie.
Er is inderdaad veel te leren. En ik denk dat om mild naar je kinderen te kunnen zijn, dat je eerst mild naar jezelf en je kindstukken moet kunnen zijn.
Het is een lastige weg To, maar er zijn echt mooie dingen te halen hierin.
woensdag 24 maart 2021 om 08:01
Op zich is een goed buikgevoel voldoende om je kinderen goed op te voeden. Maar ik kan me voorstellen dat jouw buikgevoel verkleurd is door je eigen jammerlijke geschiedenis.
Ik zou aanraden ofwel regelmatig een goed boek te lezen, ofwel bij twijfel ten rade te gaan bij een professional om zo een goed theoretisch kader te krijgen.
Ik merk in mijn werk dat gekwetste ouders heel normaal gedrag snel gaan projecteren op zichzelf en kaderen als ‘zie, ik kan het niet, ik ben niet goed genoeg’
Bijvoorbeeld de nee-fase: kinderen kunnen dan echt koppig doen, maar dat hoort er helemaal bij, je kind is dan NIET stout, maar is zich aan het ontwikkelen. En als je dan kunt zien dat het ‘normaal’ is, kun je hier goed op ingaan. Als je dan denkt ‘ziet ge, ze ziet me niet graag, ik doe het niet goed’ of ‘wat een stout kind’, dan kun je minder adequaat reageren.
Dus een snuifje theorie kan soms echt wel zinvol zijn
Jullie hebben alvast een zeer goede start genomen lijkt me! Je denkt kritisch na over jezelf, er is een betrokken papa, dus doe zo voort mama!
Ik zou aanraden ofwel regelmatig een goed boek te lezen, ofwel bij twijfel ten rade te gaan bij een professional om zo een goed theoretisch kader te krijgen.
Ik merk in mijn werk dat gekwetste ouders heel normaal gedrag snel gaan projecteren op zichzelf en kaderen als ‘zie, ik kan het niet, ik ben niet goed genoeg’
Bijvoorbeeld de nee-fase: kinderen kunnen dan echt koppig doen, maar dat hoort er helemaal bij, je kind is dan NIET stout, maar is zich aan het ontwikkelen. En als je dan kunt zien dat het ‘normaal’ is, kun je hier goed op ingaan. Als je dan denkt ‘ziet ge, ze ziet me niet graag, ik doe het niet goed’ of ‘wat een stout kind’, dan kun je minder adequaat reageren.
Dus een snuifje theorie kan soms echt wel zinvol zijn
Jullie hebben alvast een zeer goede start genomen lijkt me! Je denkt kritisch na over jezelf, er is een betrokken papa, dus doe zo voort mama!
woensdag 24 maart 2021 om 08:14
Zoals al gezegd: dat je je bewust bent van het kopieer-mechanisme dat iedereen heeft en dat je erover praat is denk ik al het halve werk. Tweede helft is er iets mee doen 
Accepteren en erkennen dat je toch "fouten" zult maken is ook wel belangrijk denk ik (in iedere opvoeding trouwens). Focus op het niet-herhalen van de hoofdzaken (mishandeling e.d.: patronen waar je zelf veel onder geleden hebt), en dat je hulp zoekt als je ziet dat je dat toch niet goed genoeg lukt. Een goed neutraal klankbord hebben is belangrijk denk ik, zoals eerder genoemd.
Ik heb een veel lichtere vorm van nabij meegemaakt ("ik ga de fout van mijn eigen ouders niet kopiëren!") . Op het voornaamste punt is dat gelukt: je kreeg het puberkind dat voor jou vaste patroon gewoon niet uitgelegd, snapte ze echt niet. Die missie was geslaagd
.
En dat is ten koste gegaan van wat bijzaken.
"Mam, ik eet wel eens mee bij mijn nieuwe vriendje, en wij hebben hier thuis eigenlijk echt geen tafelmanieren."
"Nee lieverd: dat deel is niet zo goed gelukt."
Accepteren en erkennen dat je toch "fouten" zult maken is ook wel belangrijk denk ik (in iedere opvoeding trouwens). Focus op het niet-herhalen van de hoofdzaken (mishandeling e.d.: patronen waar je zelf veel onder geleden hebt), en dat je hulp zoekt als je ziet dat je dat toch niet goed genoeg lukt. Een goed neutraal klankbord hebben is belangrijk denk ik, zoals eerder genoemd.
Ik heb een veel lichtere vorm van nabij meegemaakt ("ik ga de fout van mijn eigen ouders niet kopiëren!") . Op het voornaamste punt is dat gelukt: je kreeg het puberkind dat voor jou vaste patroon gewoon niet uitgelegd, snapte ze echt niet. Die missie was geslaagd
. En dat is ten koste gegaan van wat bijzaken.
"Mam, ik eet wel eens mee bij mijn nieuwe vriendje, en wij hebben hier thuis eigenlijk echt geen tafelmanieren."
"Nee lieverd: dat deel is niet zo goed gelukt."
woensdag 24 maart 2021 om 08:24
