Kinderen
alle pijlers
In jeugd mishandeld en dan zelf kids krijgen
dinsdag 23 maart 2021 om 21:50
Wie heeft er ervaring mee?
Ik ben mijn gehele jeugd ernstig mishandeld, fysiek en emotioneel door mijn moeder en vader. Heb hiervoor therapie gehad.
Nu heb ik zelf een dochtertje en is nog maar een jonge baby.
Ik wil het zó anders doen. De cirkel doorbreken. Mijn ouders waren in hun jeugd ook mishandeld en moeder is jarenlang misbruikt door haar vader. Is geen excuus overigens.
Je hoort zo vaak dat slachtoffers daders worden. Ik overlaad mijn kind met liefde en dat is nu nog denk ik normaal maar er zijn natuurlijk valkuilen.
Ik wil ze niet verstikken, claimen, overbezorgd zijn enz. Mijn jeugd op haar projecteren. Het enige wat ik wil is dat ze zich altijd veilig en vertrouwd voelt bij ons.
Ik ben mijn gehele jeugd ernstig mishandeld, fysiek en emotioneel door mijn moeder en vader. Heb hiervoor therapie gehad.
Nu heb ik zelf een dochtertje en is nog maar een jonge baby.
Ik wil het zó anders doen. De cirkel doorbreken. Mijn ouders waren in hun jeugd ook mishandeld en moeder is jarenlang misbruikt door haar vader. Is geen excuus overigens.
Je hoort zo vaak dat slachtoffers daders worden. Ik overlaad mijn kind met liefde en dat is nu nog denk ik normaal maar er zijn natuurlijk valkuilen.
Ik wil ze niet verstikken, claimen, overbezorgd zijn enz. Mijn jeugd op haar projecteren. Het enige wat ik wil is dat ze zich altijd veilig en vertrouwd voelt bij ons.
woensdag 24 maart 2021 om 08:32
Herkenbaar. Ik ben ook mishandeld en heb getwijfeld of ik wel een goede ouder zou worden. Hier zijn wel onderzoeken naar gedaan. Mensen die de mishandeling sterk afkeuren, met de gevolgen gedeald hebben en een goed sociaal netwerk hebben om op terug te vallen, maken minder kans om hun eigen kinderen te mishandelen. Mijn kinderen zijn nu tieners en ik heb nooit de neiging gehad om ze te slaan of wat dan ook. De cirkel doorbreken kan!
donderdag 25 maart 2021 om 11:41
TO, ik wilde nog toevoegen: val jezelf ook niet te hard als het wel gewoon een keer wat minder gaat. Ook jij bent maar een mens. Niemand is 100% van de tijd de ouder zoals hij in theorie zou willen zijn.
Dan bedoel ik uiteraard geen geweld (fysiek of anderszins), maar iedereen snauwt wel eens net iets meer of is net wat ongeduldiger naar zijn kind, omdat je doodmoe bent, pijn hebt, weet ik wat. Dat maakt niet meteen dat je terugvalt in de patronen van je jeugd.
Dan bedoel ik uiteraard geen geweld (fysiek of anderszins), maar iedereen snauwt wel eens net iets meer of is net wat ongeduldiger naar zijn kind, omdat je doodmoe bent, pijn hebt, weet ik wat. Dat maakt niet meteen dat je terugvalt in de patronen van je jeugd.
donderdag 25 maart 2021 om 14:37
Winterland schreef: ↑24-03-2021 08:01Op zich is een goed buikgevoel voldoende om je kinderen goed op te voeden. ...
Hier ben ik het echt zó niet mee eens. Wat is een goed buikgevoel?
Ik geef wel eens een hele tegenovergestelde reactie dan mijn buikgevoel zegt omdat ik onderzocht en gelezen heb dat dat toch echt beter is voor mijn kind op de lange termijn. En dat zijn niet altijd dingen die je zelf kan bedenken of die gelijk natuurlijk voelen. Net zoals mijn partner wel eens anders kan reageren op de kinderen dan ik en dat ik dan denk "hee zo kan het ook, eigenlijk ook best een goede benadering", en dat geldt andersom ook. Is mijn buikgevoel dan slechter? Of het zijne? Of wisselt het per onderwerp? En is je buikgevoel hetzelfde na een stressvolle dag en als je slaapgebrek hebt, als wanneer je lekker uitgerust en ontspannen bent?
We zijn uiteindelijk allemaal maar producten van onze eigen ervaringen en de tijdsgeest waarin we opgegroeid zijn, dus we hebben allemaal onze blinde vlekken en minder handige buikgevoelens. Juist daarom zou iedereen wat meer moeten lezen en een cursus moeten doen, TO is daarin niet bijzonder, juist heel goed dat ze alert is op haar mogelijke beperkingen daarin!
dinsdag 30 maart 2021 om 13:48
Helaas herkenbaar to,
Wat ik geleerd heb is dat het grootste probleem in mijn jeugd was dat mijn ouders niet (konden) accepteren wie ik was. Hun onmacht uitten zij op de verkeerde manier. Ook ik heb hiervoor jarenlang therapie gehad. Het heeft me gevormd tot wie ik nu ben.
Ik geloof erin dat elk kind een karakter/energie heeft waar je eigenlijk weinig aan kan veranderen. Als je er met gestrekt been ingaat leidt dat vooral tot frustratie en problemen. Wat je wel kan doen is het kind helpen/ begeleiden om zichzelf sociaal wenselijk/gezond te gedragen. Veel doe je door middel van voorleven letterlijk laten zien hoe het moet.
Opvoeden vind ik echt een stevige taak die soms veel inzet en moeite vergt. Er zijn veel plekken waar je advies kan inwinnen en het is altijd een goed idee om bij twijfel je vraag voor te leggen aan mensen die je vertrouwd.
Heeft je partner wel een gelukkige jeugd gehad? Ik wens je heel veel geluk en liefde toe en hoop dat je de moeder kan zijn die je je kindje toewenst. Ik heb daar vertrouwen in!
Wat ik geleerd heb is dat het grootste probleem in mijn jeugd was dat mijn ouders niet (konden) accepteren wie ik was. Hun onmacht uitten zij op de verkeerde manier. Ook ik heb hiervoor jarenlang therapie gehad. Het heeft me gevormd tot wie ik nu ben.
Ik geloof erin dat elk kind een karakter/energie heeft waar je eigenlijk weinig aan kan veranderen. Als je er met gestrekt been ingaat leidt dat vooral tot frustratie en problemen. Wat je wel kan doen is het kind helpen/ begeleiden om zichzelf sociaal wenselijk/gezond te gedragen. Veel doe je door middel van voorleven letterlijk laten zien hoe het moet.
Opvoeden vind ik echt een stevige taak die soms veel inzet en moeite vergt. Er zijn veel plekken waar je advies kan inwinnen en het is altijd een goed idee om bij twijfel je vraag voor te leggen aan mensen die je vertrouwd.
Heeft je partner wel een gelukkige jeugd gehad? Ik wens je heel veel geluk en liefde toe en hoop dat je de moeder kan zijn die je je kindje toewenst. Ik heb daar vertrouwen in!
dinsdag 30 maart 2021 om 14:06
Uit ervaring.
Het is lastig, confronterend. Neem de tijd om te reflecteren op jezelf in wat je goed vindt gaan en wat niet. Praat erover met je vrienden. Vraag eerlijke feedback en haal daaruit wat bij jou past. Iedereen voedt anders op.
En accepteer dat je fouten maakt. Ook dat je dingen die je niet had willen doen, toch doet. Zeg sorry tegen je kind. Praat erover, ontdek wat er achter je gedrag ligt en kijk of je daar wat mee kan. Mijn voorbeeld - ik schreeuw soms, wil ik niet. Maar ondertussen weet ik dat dat is als ik onder druk sta. Ik probeer te relativeren, een hap lucht te nemen of even iets te negeren van de kinderen. En soms lukt het niet, dan zeg ik daarna dat ik het niet had moeten doen.
Je bent je bewust van je achtergrond en het risico. Je weet wat je belangrijk vindt. Je zit in een stabiele situatie. Dat is het belangrijkste. Vertrouw dan ook op je intuïtie en werkt dat niet, zoek dan hulp.
Het is lastig, confronterend. Neem de tijd om te reflecteren op jezelf in wat je goed vindt gaan en wat niet. Praat erover met je vrienden. Vraag eerlijke feedback en haal daaruit wat bij jou past. Iedereen voedt anders op.
En accepteer dat je fouten maakt. Ook dat je dingen die je niet had willen doen, toch doet. Zeg sorry tegen je kind. Praat erover, ontdek wat er achter je gedrag ligt en kijk of je daar wat mee kan. Mijn voorbeeld - ik schreeuw soms, wil ik niet. Maar ondertussen weet ik dat dat is als ik onder druk sta. Ik probeer te relativeren, een hap lucht te nemen of even iets te negeren van de kinderen. En soms lukt het niet, dan zeg ik daarna dat ik het niet had moeten doen.
Je bent je bewust van je achtergrond en het risico. Je weet wat je belangrijk vindt. Je zit in een stabiele situatie. Dat is het belangrijkste. Vertrouw dan ook op je intuïtie en werkt dat niet, zoek dan hulp.
woensdag 31 maart 2021 om 13:08
Ik ben als kind mishandeld door mijn moeder. En ik wou ook mijn kinderen beschermen en heel veel liefde geven. Dat doe ik nog steeds, maar bij mijn oudste heb ik toch onbewust gevoel, van onveiligheid gecreëerd. Waardoor ze nu best wel vaak spanningen heeft.
Ik wou haat waarschuwen over van alles en nog wat.
Ook was ik heel erg bezig met haar voeding en gewicht, want er waren mensen die tegen me zeiden dat ze zo mager was. Dus ik raakte wel snel bezorgd. Bij de tweede had ik dat helemaal niet.
Ik wou haat waarschuwen over van alles en nog wat.
Ook was ik heel erg bezig met haar voeding en gewicht, want er waren mensen die tegen me zeiden dat ze zo mager was. Dus ik raakte wel snel bezorgd. Bij de tweede had ik dat helemaal niet.
woensdag 31 maart 2021 om 13:28
Ik hoorde de rapper Willy Wartaal (die opgevoed is door een alleenstaande, drugsverslaafde moeder) eens zeggen dat hij als hij twijfelde aan zijn opvoedstijl toch weleens dacht "ik doe het altijd beter dan mijn moeder." En natuurlijk kan er dan nog een hoop fout gaan, maar het is wel een fijn idee.
Voor de rest eens met de rest: reflecteren, niet bang zijn je kwetsbaar op te stellen, met mensen praten die wél een veilige jeugd gehad hebben, logisch nadenken, veel knuffelen en trots zijn op jezelf.
Het enige wat ik van te voren niet had kunnen voorspellen is hoe je soms toch ineens weer verdriet kunt hebben om het kind dat je ooit was. Dat klinkt heel sentimenteel, maar in de onbevangenheid die mijn kinderen hebben, in hun wetenschap dat ze onvoorwaardelijk gesteund worden en veilig zijn, zag ik soms zo helder het verschil met mijn eigen jeugd. Dat deed zeer en het zou niet gek zijn om hulp te zoeken in dat soort situaties. Sowieso is hulp zoeken nooit stom.
Voor de rest eens met de rest: reflecteren, niet bang zijn je kwetsbaar op te stellen, met mensen praten die wél een veilige jeugd gehad hebben, logisch nadenken, veel knuffelen en trots zijn op jezelf.
Het enige wat ik van te voren niet had kunnen voorspellen is hoe je soms toch ineens weer verdriet kunt hebben om het kind dat je ooit was. Dat klinkt heel sentimenteel, maar in de onbevangenheid die mijn kinderen hebben, in hun wetenschap dat ze onvoorwaardelijk gesteund worden en veilig zijn, zag ik soms zo helder het verschil met mijn eigen jeugd. Dat deed zeer en het zou niet gek zijn om hulp te zoeken in dat soort situaties. Sowieso is hulp zoeken nooit stom.
vrijdag 2 april 2021 om 20:41
Mijn kindertijd ging ook helemaal niet over rozen. Ik heb daar (nog steeds) wel issues door.
Ik ben ook moeder van 2 kinderen (13 en 15). Ook ik was bang dat het een soort van erfelijk zou zijn. Maar ik heb mijn kinderen nog nooit fysiek of emotioneel mishandeld. Ook nooit mijn best voor hoeven doen trouwens.
Ik denk dat ik eerder een té lieve moeder ben die het maar moeilijk kan aanzien als mijn kinderen gekwetst of verdrietig zijn. Terwijl mijn kinderen veel veerkrachtiger zijn als ik op hun leeftijd. Mij kon je toen met één woord of blik vernietigen, maar mijn kinderen weten dat er onvoorwaardelijke liefde is om op terug te vallen en kunnen dus veel meer hebben dan ik vaak denk.
Voor mij is dit het gezin waar ik zelf in op had willen groeien, en dat is een prettig gevoel. Ik hoop dat mijn dochters er ook zo op terug zullen kijken.
Ik ben ook moeder van 2 kinderen (13 en 15). Ook ik was bang dat het een soort van erfelijk zou zijn. Maar ik heb mijn kinderen nog nooit fysiek of emotioneel mishandeld. Ook nooit mijn best voor hoeven doen trouwens.
Ik denk dat ik eerder een té lieve moeder ben die het maar moeilijk kan aanzien als mijn kinderen gekwetst of verdrietig zijn. Terwijl mijn kinderen veel veerkrachtiger zijn als ik op hun leeftijd. Mij kon je toen met één woord of blik vernietigen, maar mijn kinderen weten dat er onvoorwaardelijke liefde is om op terug te vallen en kunnen dus veel meer hebben dan ik vaak denk.
Voor mij is dit het gezin waar ik zelf in op had willen groeien, en dat is een prettig gevoel. Ik hoop dat mijn dochters er ook zo op terug zullen kijken.
