Kinderen
alle pijlers
inleiden, hoelang kan dat duren?
vrijdag 25 mei 2007 om 10:18
Hallo dames,
Kan iemand mij vertellen hoelang dat een inleiding kan gaan duren? Met of zonder dat je inleidbaar bent. Ik wordt a.s woensdag ingeleid om 08.00 uur nu vraag ik mij af hoelang zou het kunnen duren voordat de kleine er kan zijn. En weet iemand hoe het voeld misschien een rare vraag.
Liefs nr
Kan iemand mij vertellen hoelang dat een inleiding kan gaan duren? Met of zonder dat je inleidbaar bent. Ik wordt a.s woensdag ingeleid om 08.00 uur nu vraag ik mij af hoelang zou het kunnen duren voordat de kleine er kan zijn. En weet iemand hoe het voeld misschien een rare vraag.
Liefs nr
vrijdag 25 mei 2007 om 10:23
Het is voor iedereen anders natuurlijk maar ik kan je wel mijn ervaring vertellen.
Om 8.00 uur moesten we ons melden in het zkh, om 9.00 ging het infuus aan en langzaamaan kreeg ik wat krampjes. Het infuus ging elk uur hoger en de krampjes namen toe maar niet zeer pijnlijk ofzo. Om ongeveer 15.00 werd ik getoucheerd en toen bleek ik tot ieders verbazing al 8cm ontsluiting te hebben. Om 17.00 uur kreeg ik persdrang die ik nog even weg moest zuchten en om 19.14 uur is onze zoon geboren.
Je hoort vaak dat je een weeenstorm krijgt met inleiden maar dat was bij mij dus niet het geval, het kan ook rustig aan gaan.
Maar nogmaals, elke bevalling is anders.
Succes!
Om 8.00 uur moesten we ons melden in het zkh, om 9.00 ging het infuus aan en langzaamaan kreeg ik wat krampjes. Het infuus ging elk uur hoger en de krampjes namen toe maar niet zeer pijnlijk ofzo. Om ongeveer 15.00 werd ik getoucheerd en toen bleek ik tot ieders verbazing al 8cm ontsluiting te hebben. Om 17.00 uur kreeg ik persdrang die ik nog even weg moest zuchten en om 19.14 uur is onze zoon geboren.
Je hoort vaak dat je een weeenstorm krijgt met inleiden maar dat was bij mij dus niet het geval, het kan ook rustig aan gaan.
Maar nogmaals, elke bevalling is anders.
Succes!
vrijdag 25 mei 2007 om 10:35
Misschien niet het verhaal waar je op zit te wachten, maar toch:
mijn 1e inleiding duurde van zondagavond 22:00 tot dinsdagmiddag 14:00 en omdat mijn baarmoedermond niet wilde rijpen heb ik daar uiteindelijk een halve cm mee gewonnen :?...
Ik voelde de eerste weeen pas maandagochtend en 's middags werden ze echt fel. Ivm met ernstige bekkenpijnen kon ik geen kant op. Heb liggend mijn weeen proberen weg te zuchten. Na uren en uren lukte dat niet meer en heb ik maandagnacht om 5 uur een ruggeprik gekregen. Ik had 2 nachten niet geslapen dus ik kon die man wel zoenen!
Helaas vond guppie het nog geen tijd om hier een kijkje te komen nemen dus dinsdagmiddag zijn ze de pogingen gestaakt.
Een week later hebben ze nog 1x een tablet (woon in Belgie, daar doen ze het met tabletten ipv gel) geplaatst maar toen was ik al "in gang" geschoten. Ik had al regelmatige harde buiken en was mijn slijmprop al twee dagen er voor verloren. Toen ging het rap. 22:00 tablet, 24:00 felle weeen, 2:30 vliezen gebroken...
Om 8:30 had ik pas 2 cm ontsluiting. Ik had de hele nacht al weeen opgevangen en was op. (in mijn hoofd kwam de vorige poging er ook nog bij... voor mijn gevoel lag ik al een week weeen op te vangen!) Toen heb ik weer een ruggeprik gekregen en weeenversterkers. 's middags om 17:00 had ik wel 4 cm (nou nou ;)). Manlief naar huis gestuurd om de beesten te verzorgen... Om 18:00 werd ik toch een partij misselijk. bleek dat ik in een uur tijd naar volledige ontsluiting was gegaan. Die ruggeprik deed niets meer en ik heb elke wee gevoeld. (manlief kwam net op tijd weer binnenvallen
) Helaas had ik geen persweeen dus moest ik het zelf doen. Beebie vond dat wat minder en poepte in het vruchtwater. Daarom hebben ze er de vacuum bijgehaald. Om 19:40 was ze er.
Ondanks dat het allemaal heeel lang geduurd heeft en ik elke wee nog voor de geest kan halen (hoezo je vergeet de pijn ;)) zou ik het zo weer doen!
En hoe het voelt.... het begint met een soort menstruatiekramp en die wordt steeds een beetje heftiger. Je moet maar zo denken, die vorige kon je ook aan dus deze (wee) ook.
Denk er wel aan dat inleiden vaak wat heftig aanvoelt omdat je lichaam er eigenlijk nog niet klaar voor is en dat je dus minder dopamine/serotonine (ik haal ze altijd door elkaar) aanmaakt. Ik had nooit gedacht dat ik een ruggeprik zou vragen (ik gebruik zelden medicijnen) maar ik heb het beide keren toch gedaan. Stel jezelf open voor alle mogelijkheden. Je weet niet hoe het gaat lopen.
mijn 1e inleiding duurde van zondagavond 22:00 tot dinsdagmiddag 14:00 en omdat mijn baarmoedermond niet wilde rijpen heb ik daar uiteindelijk een halve cm mee gewonnen :?...
Ik voelde de eerste weeen pas maandagochtend en 's middags werden ze echt fel. Ivm met ernstige bekkenpijnen kon ik geen kant op. Heb liggend mijn weeen proberen weg te zuchten. Na uren en uren lukte dat niet meer en heb ik maandagnacht om 5 uur een ruggeprik gekregen. Ik had 2 nachten niet geslapen dus ik kon die man wel zoenen!
Helaas vond guppie het nog geen tijd om hier een kijkje te komen nemen dus dinsdagmiddag zijn ze de pogingen gestaakt.
Een week later hebben ze nog 1x een tablet (woon in Belgie, daar doen ze het met tabletten ipv gel) geplaatst maar toen was ik al "in gang" geschoten. Ik had al regelmatige harde buiken en was mijn slijmprop al twee dagen er voor verloren. Toen ging het rap. 22:00 tablet, 24:00 felle weeen, 2:30 vliezen gebroken...
Om 8:30 had ik pas 2 cm ontsluiting. Ik had de hele nacht al weeen opgevangen en was op. (in mijn hoofd kwam de vorige poging er ook nog bij... voor mijn gevoel lag ik al een week weeen op te vangen!) Toen heb ik weer een ruggeprik gekregen en weeenversterkers. 's middags om 17:00 had ik wel 4 cm (nou nou ;)). Manlief naar huis gestuurd om de beesten te verzorgen... Om 18:00 werd ik toch een partij misselijk. bleek dat ik in een uur tijd naar volledige ontsluiting was gegaan. Die ruggeprik deed niets meer en ik heb elke wee gevoeld. (manlief kwam net op tijd weer binnenvallen
) Helaas had ik geen persweeen dus moest ik het zelf doen. Beebie vond dat wat minder en poepte in het vruchtwater. Daarom hebben ze er de vacuum bijgehaald. Om 19:40 was ze er.Ondanks dat het allemaal heeel lang geduurd heeft en ik elke wee nog voor de geest kan halen (hoezo je vergeet de pijn ;)) zou ik het zo weer doen!
En hoe het voelt.... het begint met een soort menstruatiekramp en die wordt steeds een beetje heftiger. Je moet maar zo denken, die vorige kon je ook aan dus deze (wee) ook.
Denk er wel aan dat inleiden vaak wat heftig aanvoelt omdat je lichaam er eigenlijk nog niet klaar voor is en dat je dus minder dopamine/serotonine (ik haal ze altijd door elkaar) aanmaakt. Ik had nooit gedacht dat ik een ruggeprik zou vragen (ik gebruik zelden medicijnen) maar ik heb het beide keren toch gedaan. Stel jezelf open voor alle mogelijkheden. Je weet niet hoe het gaat lopen.
vrijdag 25 mei 2007 om 11:20
donderdag 31 mei 2007 om 22:38
Ja voor ieder is het natuurlijk anders, ik had dacht ik zelf vruchtwater verloren op vrijdagmorgen, heel de dag eigenlijk gewacht tot mijn vriend thuis was want wist eigenlijk niet goed wat ik zou doen. Toch maar toen hij thuis was verloskundige gebeld en die zou kijken met een stick of het vruchtwater was wat ik was verloren, helaas kon zij ook geen duidelijkheid geven en moest ik door naar het ziekenhuis. Ook daar kon niks met zekerheid gezegd worden, men dacht van wel, maar ja toen kwam het volgende probleem want als de vliezen meer als 24 uur waren gebroken moest de kleine toch komen. Dus een afspraak voor de volgende morgen 8uur dan zou ik ingeleid worden. Had heel de dag al last van mijn rug en die pijn werd 's avond steeds heviger en 's nachts kwam er echt hele erge regelmaat in, verloskundige gebeld, nou nou maar liefst 1 cm ontsluiting en dit was het "echte" werk nog niet, moest het ook in mijn buik gaan voelen dus moest maar rustig gaan slapen, heb bijna heel de nacht niet meer geslapen van de pijn alleen de laatste uurtjes nog eventjes. En toen 's morgens naar het ziekenhuis, kwam daar aan met 6 cm ontsluiting. Pff gelukkig zou snel gaan dachten om 12u zou hij er wel zijn, nou mooi niet dus ondertussen extra weeenopwekker gekregen dat het soms niet te houden was, en uiteindelijk omdat meneertje verkeerd om lag met zijn koppie is hij pas geboren 's middags om 15.30u. Dus helaas je kan er geen tijd op zetten bij de een gaat het vlugger als bij de ander.
Maar in ieder geval alvast heel heel veel succes!!
Maar in ieder geval alvast heel heel veel succes!!
donderdag 31 mei 2007 om 22:53
Zaterdag om 8.00 kreeg ik gel ingebracht, weeën kwamen al snel op gang. Helaas schoot de ontsluiting niet erg op, om 2.00 's nachts nog maar 3 cm dus aan het infuus. Zondag om 11.00 had ik 5 cm en kreeg een Pethidineinjectie. Om 18.00 mocht ik persen en om 19.55 werd ze geboren. (mbv de vacuumpomp en een dubbele knip)
Helaas kreeg ik erge koorts tijdens de bevalling waardoor dochter ook ziek werd. Ze begon haar leventje met AB ipv bv :( We moesten 5 dagen in het ziekenhuis blijven.
Achteraf zei de gyn. hij een inschattingsfout had gemaakt; hij had eerder voor een ks moeten kiezen maar toen het eigenlijk niet meer ging zat ze al te diep in mijn bekken ingedaald.
Ik hoop dat het bij jou sneller gaat! Veel succes iig.
:R
Helaas kreeg ik erge koorts tijdens de bevalling waardoor dochter ook ziek werd. Ze begon haar leventje met AB ipv bv :( We moesten 5 dagen in het ziekenhuis blijven.
Achteraf zei de gyn. hij een inschattingsfout had gemaakt; hij had eerder voor een ks moeten kiezen maar toen het eigenlijk niet meer ging zat ze al te diep in mijn bekken ingedaald.
Ik hoop dat het bij jou sneller gaat! Veel succes iig.
:R
donderdag 31 mei 2007 om 22:54
Tja, zoals al is gezegd iedere bevalling / inleiding is weer anders, bij mij ging het zo: om half 8 's ochtends melden in het ziekenhuis, om half 9 eerste keer gel in gebracht, weining reactie erop. 's Middags om 13.00u opnieuw gel en daarna gestript. Ik kreeg toen veel harde buiken, maar niet echt weeën, vanaf ongeveer 17.00u een echte weeënstorm, een uurtje later braken de vliezen en om 18.42u was onze zoon geboren! Ging dus erg snel!! Helaas een beetje té snel want ik had helaas wel een totaalruptuur, dat was wat minder!
Veel succes toegewenst!!
Veel succes toegewenst!!
donderdag 31 mei 2007 om 22:56
denk dat het bij iedeen anders is
Ik ben 2x in geleid....
1ste keer zwangerschap van 38 weken savond op genomen en ze hebben cervadil geplaatst..medicijn om baarmoeder week te maken (had al 2cm ontsluiting) volgende ochtend hebben ze mijn water gebroken en 2.5 uur later was mijn zoon er...
2e keer met 36 weken ingeleid (stress test niet goed van de kleine) omdat de 1ste keer zo goed ging hebben ze mijn water meteen gebroken..4 uur gebeurden er niets..... toen wilde ze me net petocin geven en ik ging recht op zitten en in eens kreeeg ik pers drang.... (zo van 3 cm naar 10 gegaan van het recht op zitten) zoon lief werd onder persen geboren.... maar had een blauwe plek op zijn snuitje van de snelle bevalling
Ik ben 2x in geleid....
1ste keer zwangerschap van 38 weken savond op genomen en ze hebben cervadil geplaatst..medicijn om baarmoeder week te maken (had al 2cm ontsluiting) volgende ochtend hebben ze mijn water gebroken en 2.5 uur later was mijn zoon er...
2e keer met 36 weken ingeleid (stress test niet goed van de kleine) omdat de 1ste keer zo goed ging hebben ze mijn water meteen gebroken..4 uur gebeurden er niets..... toen wilde ze me net petocin geven en ik ging recht op zitten en in eens kreeeg ik pers drang.... (zo van 3 cm naar 10 gegaan van het recht op zitten) zoon lief werd onder persen geboren.... maar had een blauwe plek op zijn snuitje van de snelle bevalling
donderdag 31 mei 2007 om 22:58
Ik ben ingeleid ivm zwangerschapsvergiftiging. Op dag 1 kreeg ik om 21 uur weeen. Dag 2, de volgende ochtend ben ik ingeleid met gel. Heb de hele dag zeer pijnlijke weeen gehad, 2 keer pethidineprik gekregen en snachts een middel gekregen om (toch nog) 2 uur weg te doezelen. Dag 3 ben ik om 7 uur ingeleid met infuus met weeenopwekkers, omdat ik maar liefst toch al 1 cm ontsluiting had. Om 15 uur een ruggenprik omdat het apparaat voluit stond en ik nog steeds maar 4 cm had en rug en beenweeen kreeg. Daarna ging ik van 4 naar 8 cm in vier uur tijd. Dat was wel lekker, want ik voelde er niks van. Om 19.30 ging de pomp echter uit en zo lag ik om 20.oo weer te kreperen, en om 21.00 vroeg man of hij dan iemand een mes op zijn keel moest gaan zetten voor er iemand in ging grijpen. Om 21.30 kwam de gyn, die ontdekte dan zoon in een aangezichtsligging lag, en ik m er nooit uit zou krijgen op die manier. Drie kwartier later werd zoon gehaald met een keizersnede.
Iedere inleiding is anders. Ik ken ook iemand die sochtends werd ingeleid en smiddags haar dochter in haar armen had.
Maar goed, je vroeg om ervaringen...
Iedere inleiding is anders. Ik ken ook iemand die sochtends werd ingeleid en smiddags haar dochter in haar armen had.
Maar goed, je vroeg om ervaringen...
vrijdag 1 juni 2007 om 14:52
Wat een interessant topic; ik lees met veel belangstelling mee, omdat mijn bevalling -in principe- over een week wordt ingeleid (op eigen verzoek, was de eerste keer zeer pijnlijk en werd ruggenprik geweigerd, is altijd traumatische herinnering gebleven. Nu weet ik wanneer het komt en krijg ik ook zeker een ruggenprik, maar dat terzijde).
Mijn gynaecoloog zegt dat hij ook om 8 uur gaat beginnen met gel, dat dat zeer wrl. de weeën op gang zal brengen binnen de loop van de ochtend, dat hij dan de ruggenprik zal laten zetten en de vliezen zal breken en dat hij denkt dat het daarmee gewoon doorzet. Hij zet liever geen weeëndrijvend infuus, omdat hij denkt dat het dan te snel gaat. Baby is er hoe dan ook in de loop van de dag/avond (zegt hij...)
Ik hoop het maar, ik lees hier de meest uiteenlopende verhalen, dus het kan wellicht ook nog heel anders gaan. Maar ook ik ken iemand die s'morgens om half negen een infuus kreeg en om half 1 mocht persen, kind geloof ik een half uur later geboren en s'middags om half 4 weer lekker thuis. Dat lijkt me echt een droombevalling... Nog meer leuke ervaringen?
Mijn gynaecoloog zegt dat hij ook om 8 uur gaat beginnen met gel, dat dat zeer wrl. de weeën op gang zal brengen binnen de loop van de ochtend, dat hij dan de ruggenprik zal laten zetten en de vliezen zal breken en dat hij denkt dat het daarmee gewoon doorzet. Hij zet liever geen weeëndrijvend infuus, omdat hij denkt dat het dan te snel gaat. Baby is er hoe dan ook in de loop van de dag/avond (zegt hij...)
Ik hoop het maar, ik lees hier de meest uiteenlopende verhalen, dus het kan wellicht ook nog heel anders gaan. Maar ook ik ken iemand die s'morgens om half negen een infuus kreeg en om half 1 mocht persen, kind geloof ik een half uur later geboren en s'middags om half 4 weer lekker thuis. Dat lijkt me echt een droombevalling... Nog meer leuke ervaringen?
vrijdag 1 juni 2007 om 15:14
Ik zal de highlits er even uithalen voor je.
7 uur melden in het ziekenhuis, heb zelf al 3 cm onsluiting en ben helemaal verstreken.
9 uur eindelijk aan infuus
11 uur de weeën zijn goed op gang
12 uur hallo weeënstorm
2 t-m 5 uur, poging ruggenprik nr 1 t-m nr 4 en nog altijd weeënstorm.
tussen 5 en 6 uur, dubbele dosis pethidine (morfine).
7 uur eindelijk volledige ontsluiting maar geen persweeën, toch persen.
21.07 uur, eindelijk kleine is er na een flinke knip.
11uur, mama knock out naar de ok placenta te verwijderen, wordt daar ook gehecht.
Tips and tricks. Inleiden is over het algemeen niet grappig (welke bevalling wel). 80% van de met infuus ingeleide vrouwen krijgt een weeënstorm. Meer als de helft heeft een kunstingreep nodig om te bevallen (knip, tang, pomp, verdoving). Ongeveer 40% krijgt geen persweeën door de oxitocine. Ik had me hier goed op voorbereid en wist dus wat me te wachten stond.
Ga uit van het slechtste, dan kan het alleen maar meevallen is mijn motto.
En wat er ook gebeurd, als het achter de rug is ben je blij. Hoeveel pijn het ook gedaan heeft.
Veel sucses!
7 uur melden in het ziekenhuis, heb zelf al 3 cm onsluiting en ben helemaal verstreken.
9 uur eindelijk aan infuus
11 uur de weeën zijn goed op gang
12 uur hallo weeënstorm
2 t-m 5 uur, poging ruggenprik nr 1 t-m nr 4 en nog altijd weeënstorm.
tussen 5 en 6 uur, dubbele dosis pethidine (morfine).
7 uur eindelijk volledige ontsluiting maar geen persweeën, toch persen.
21.07 uur, eindelijk kleine is er na een flinke knip.
11uur, mama knock out naar de ok placenta te verwijderen, wordt daar ook gehecht.
Tips and tricks. Inleiden is over het algemeen niet grappig (welke bevalling wel). 80% van de met infuus ingeleide vrouwen krijgt een weeënstorm. Meer als de helft heeft een kunstingreep nodig om te bevallen (knip, tang, pomp, verdoving). Ongeveer 40% krijgt geen persweeën door de oxitocine. Ik had me hier goed op voorbereid en wist dus wat me te wachten stond.
Ga uit van het slechtste, dan kan het alleen maar meevallen is mijn motto.
En wat er ook gebeurd, als het achter de rug is ben je blij. Hoeveel pijn het ook gedaan heeft.
Veel sucses!
vrijdag 1 juni 2007 om 15:30
Ik ben bij mijn dochter ingeleid (is mijn tweede kindje) en het was er bij mij ontzettend snel.
Ik ben ingeleid omdat ik een zw. vergiftiging had. Om 8.00 uur was ik
in het ziekenhuis waar bleek dat ik al 2 cm. ontsluiting had.
Vervolgens zijn de vliezen gebroken door de gynaecoloog en ging ik even
later aan het infuus, ik denk dat dat omstreeks 9.00 uur is geweest.
Tot 10.00 uur ging het prima, weinig van weeën te merken en prima te
doen, ik heb zelfs nog een tijdschrift kunnen lezen! Het infuus werd
steeds hoger gezet, omdat ze wachten tot het moment dat de weeën
effectief genoeg zijn om de ontsluiting te laten vorderen. Om 10.00 uur
begon ik ze toch wel meer te voelen, om de 5,6 minuten kwam er een
flinke wee. Rond een uur of 11.00 had ik 4 cm. ontsluiting. Ik vond het
behoorlijk heftig worden vanaf toen, kon de weeën moeilijk opvangen en
omdat ik aan het infuus lag mocht ik ook niet van het bed af. Op een
gegeven moment was het een golf van weeën er zat weinig tot geen rust
meer tussen en het kwam en het kwam maar. De gynaecoloog heeft
tussendoor nog getoucheerd (ik dacht een cm. of 5, misschien 6) en ik
vroeg nog: hoelang gaat dit nog duren? Ze wist het niet zei ze. Ik heb
toen een pethidineprik gekregen tegen de pijn want het was erg heftig.
Op een gegeven moment wist ik dat het persweeën waren en ik zei dat ik
het niet meer tegen kon houden, de verpleegster was op haar gemak wat
spulletjes aan het pakken en zei dat ik gerust mee mocht doen als ik
het niet meer tegen kon houden. Dat deed ik. Ik kon me nog net op mijn
rug draaien en onze dochter werd geboren. De gynaecoloog had nog niet
eens haar handschoenen aan toen ze geboren werd:).
Ze was er om 11.48 uur.
In vergelijking met de geboorte van ons eerste kind was dit veel
heftiger, maar meer omdat het in zo'n korte tijd er was. En omdat het
heftig was. Bij mijn zoon was het heel anders, die weeën bouwden zich
op (dat was overigens een natuurlijke bevalling die op gang is gekomen
door strippen).
Wat wel erg leuk was; op hetzelfde moment lag in een andere verloskamer
nog iemand die ingeleid werd. Onze verpleegster grapte dat wij wel
eerder klaar moesten zijn en het liefst in haar dienst (ze had dienst
tot 15.00 uur) en dat is dus gelukt. Om 15.00 uur lag ik weer gewassen
en al in een ziekenhuisbed!
Succes!
Ik ben ingeleid omdat ik een zw. vergiftiging had. Om 8.00 uur was ik
in het ziekenhuis waar bleek dat ik al 2 cm. ontsluiting had.
Vervolgens zijn de vliezen gebroken door de gynaecoloog en ging ik even
later aan het infuus, ik denk dat dat omstreeks 9.00 uur is geweest.
Tot 10.00 uur ging het prima, weinig van weeën te merken en prima te
doen, ik heb zelfs nog een tijdschrift kunnen lezen! Het infuus werd
steeds hoger gezet, omdat ze wachten tot het moment dat de weeën
effectief genoeg zijn om de ontsluiting te laten vorderen. Om 10.00 uur
begon ik ze toch wel meer te voelen, om de 5,6 minuten kwam er een
flinke wee. Rond een uur of 11.00 had ik 4 cm. ontsluiting. Ik vond het
behoorlijk heftig worden vanaf toen, kon de weeën moeilijk opvangen en
omdat ik aan het infuus lag mocht ik ook niet van het bed af. Op een
gegeven moment was het een golf van weeën er zat weinig tot geen rust
meer tussen en het kwam en het kwam maar. De gynaecoloog heeft
tussendoor nog getoucheerd (ik dacht een cm. of 5, misschien 6) en ik
vroeg nog: hoelang gaat dit nog duren? Ze wist het niet zei ze. Ik heb
toen een pethidineprik gekregen tegen de pijn want het was erg heftig.
Op een gegeven moment wist ik dat het persweeën waren en ik zei dat ik
het niet meer tegen kon houden, de verpleegster was op haar gemak wat
spulletjes aan het pakken en zei dat ik gerust mee mocht doen als ik
het niet meer tegen kon houden. Dat deed ik. Ik kon me nog net op mijn
rug draaien en onze dochter werd geboren. De gynaecoloog had nog niet
eens haar handschoenen aan toen ze geboren werd:).
Ze was er om 11.48 uur.
In vergelijking met de geboorte van ons eerste kind was dit veel
heftiger, maar meer omdat het in zo'n korte tijd er was. En omdat het
heftig was. Bij mijn zoon was het heel anders, die weeën bouwden zich
op (dat was overigens een natuurlijke bevalling die op gang is gekomen
door strippen).
Wat wel erg leuk was; op hetzelfde moment lag in een andere verloskamer
nog iemand die ingeleid werd. Onze verpleegster grapte dat wij wel
eerder klaar moesten zijn en het liefst in haar dienst (ze had dienst
tot 15.00 uur) en dat is dus gelukt. Om 15.00 uur lag ik weer gewassen
en al in een ziekenhuisbed!
Succes!
vrijdag 1 juni 2007 om 15:33
Hier ook ingeleide bevalling in vogelvlucht.
zondag om 8 uur eerste tablet wel weeën maar stelde weinig voor.
ik bleef tot maandagmiddag op 1 vingertopje ontsluiting zitten, schoot dus lekker op
Maandag tegen de avond 1 vinger ontsluiting.
23:15 braken de vliezen en 2 cm ontsluiting.
uiteindelijk is na het zetten van een ruggenprik en infuus met weeopwekkers met behulp van vacuumpomp (tang lukte niet) dinsdag om 15:16 onze zoon geboren.
Maar elke bevalling is anders.
Succes!
zondag om 8 uur eerste tablet wel weeën maar stelde weinig voor.
ik bleef tot maandagmiddag op 1 vingertopje ontsluiting zitten, schoot dus lekker op
Maandag tegen de avond 1 vinger ontsluiting.
23:15 braken de vliezen en 2 cm ontsluiting.
uiteindelijk is na het zetten van een ruggenprik en infuus met weeopwekkers met behulp van vacuumpomp (tang lukte niet) dinsdag om 15:16 onze zoon geboren.
Maar elke bevalling is anders.
Succes!
vrijdag 1 juni 2007 om 15:34
Ik denk dat je inderdaad wel van een minder-snel scenario uit moet
gaan. Het was bij mij natuurlijk een tweede kindje en dat gaat nu
eenmaal meestal een stuk sneller (maar goed ook daar heb je vast
uitzonderingen in).
Ik was voorbereid op een lange dag, misschien wel meerdere dagen. Ze
kunnen ook op diverse manieren inleiden, bij mij werden de vliezen
gebroken dus ik wist min of meer zeker dat ik die dag ook moeder zou
worden, met andere manieren (gel, veter o.i.d.) zou het misschien wel
dagen kunnen duren.
gaan. Het was bij mij natuurlijk een tweede kindje en dat gaat nu
eenmaal meestal een stuk sneller (maar goed ook daar heb je vast
uitzonderingen in).
Ik was voorbereid op een lange dag, misschien wel meerdere dagen. Ze
kunnen ook op diverse manieren inleiden, bij mij werden de vliezen
gebroken dus ik wist min of meer zeker dat ik die dag ook moeder zou
worden, met andere manieren (gel, veter o.i.d.) zou het misschien wel
dagen kunnen duren.
vrijdag 1 juni 2007 om 15:44
Ik had van mezelf al 35 uur om de 6 minuten weeen, maar de tijd tussen de weeen werd niet korter. Omdat mijn vliezen inmiddels ruim 24 uur gebroken waren werd besloten om me in te leiden (was ik zelf inmiddels ook wel aan toe). Omdat mijn vliezen gebroken waren keek niemand hoeveel ontsluiting ik al had, dus ik weet niet met hoeveel cm ik ben begonnen met inleiden.
Ik ben om 8 uur 's ochtends ingeleid (infuus), na een uur had ik 7 cm ontsluiting, en kreeg ik persweeen, er zat toen ook niet echt meer tijd tussen de weeen. Om 11 uur had ik bijna 10 cm ontsluiting en mocht ik eindelijk gaan persen. Dat schoot helaas niet op, mijn kindje was veel groter dan ze verwacht hadden, en keek ook nog eens naar boven, dus uiteindelijk is hij met de vacuumpomp gehaald. Om kwart over 12 had ik mijn zoontje op mijn buik liggen!
Succes!
Ik ben om 8 uur 's ochtends ingeleid (infuus), na een uur had ik 7 cm ontsluiting, en kreeg ik persweeen, er zat toen ook niet echt meer tijd tussen de weeen. Om 11 uur had ik bijna 10 cm ontsluiting en mocht ik eindelijk gaan persen. Dat schoot helaas niet op, mijn kindje was veel groter dan ze verwacht hadden, en keek ook nog eens naar boven, dus uiteindelijk is hij met de vacuumpomp gehaald. Om kwart over 12 had ik mijn zoontje op mijn buik liggen!
Succes!
vrijdag 1 juni 2007 om 15:51
Ivm diabetes en suikers die niet meer heel mooi waren en een ws grote baby, werd besloten om mij in te leiden met 38w en 6d. Ik had totaal geen verweking wat so ever...
Om 8u eerste keer gel (geen infuus omdat dat mss te rap en heftig zou worden) wel krampen en harde buiken ,geen ontsluiting. Ze konden ook niet mijn vliezen breken omdat mijn bm-mond te hoog stond en nog hard was (dat was wel het plan geweest....) 13u weer gel meer krampen (weeën???) om 15u kwam gyn zelf kijken en besloot tot een ks. Ik wist dat dit kon gebeuren. Hij ging vrij snel over tot beslissing van ks, maar ook daar waren we op voorbereid. Hij wilde niet dat mijn suikers ontregeld zouden worden of dat het evt nog een spoedks zou worden. Nu ging het toch wat "relaxter".
Om 17 u was onze dochter geboren.
Idd weer een ander verhaal!
Om 8u eerste keer gel (geen infuus omdat dat mss te rap en heftig zou worden) wel krampen en harde buiken ,geen ontsluiting. Ze konden ook niet mijn vliezen breken omdat mijn bm-mond te hoog stond en nog hard was (dat was wel het plan geweest....) 13u weer gel meer krampen (weeën???) om 15u kwam gyn zelf kijken en besloot tot een ks. Ik wist dat dit kon gebeuren. Hij ging vrij snel over tot beslissing van ks, maar ook daar waren we op voorbereid. Hij wilde niet dat mijn suikers ontregeld zouden worden of dat het evt nog een spoedks zou worden. Nu ging het toch wat "relaxter".
Om 17 u was onze dochter geboren.
Idd weer een ander verhaal!
vrijdag 1 juni 2007 om 15:57
hier 2x ingeleid,
1e x om 9uur ingeleid, om 21uur is ze geboren. Het is wel heftig, maar het begint wel rustig, dus je rolt er wel in. Ik weet natuurlijk niet hoe het anders zou zijn geweest.
De 2e is ook om 9uur ingeleid en is om 15uur geboren. Zelfde verhaal, begint vrij rustig, wat krampen, maar word vrij snel echte weeen.
Laatste cm's vond ik erg heftig, maar dat zal ook voor mensen die niet ingeleid zijn heftig zijn denk ik.Maak je niet teveel zorgen, het loopt wel los.
Een ding scheelt, je hebt geen twijfels wanneer je moet bellen, wanneer het nu is begonnen ed. Het begint gewoon dan!
succes
1e x om 9uur ingeleid, om 21uur is ze geboren. Het is wel heftig, maar het begint wel rustig, dus je rolt er wel in. Ik weet natuurlijk niet hoe het anders zou zijn geweest.
De 2e is ook om 9uur ingeleid en is om 15uur geboren. Zelfde verhaal, begint vrij rustig, wat krampen, maar word vrij snel echte weeen.
Laatste cm's vond ik erg heftig, maar dat zal ook voor mensen die niet ingeleid zijn heftig zijn denk ik.Maak je niet teveel zorgen, het loopt wel los.
Een ding scheelt, je hebt geen twijfels wanneer je moet bellen, wanneer het nu is begonnen ed. Het begint gewoon dan!
succes
vrijdag 1 juni 2007 om 21:11
In de nacht van donderdag 11 januari (24 januari uitgerekend) braken mijn vliezen: HOERA het gaat beginnen dachten wij...de hele dag gebeurde er niets, ik voelde slechts hele lichte menstruatiekrampjes...toen stond dus al vast (na24 uur) dat k een ziekenhuisbevalling zou krijgen. Vrijdagochtend op controle bij de Gyn., die twijfelde of mijn vliezen wel gebroken waren!!!??? Ohnee, dus misschien nog twee weken wachten?? Of misschien nog wel langer....HELP, maar nee na een inwendig onderzoek bleek het een hoge vliesscheur te zijn, er loopt dan wat vruchtwaterweg, maar niet die echte "plens" war ze het weleens over hebben. Maar goed uiteindelijk zondag ingeleid. Kwart voor negen aan het infuus, ik had wel al 6 cm, waar ik niets van gevoeld had, dus dat viel mee!
Vijf voor elf ('s morgens ja, twee uurtjes later...) persdrang! EN dus 14 januari 11.11 uur is onze zoon geboren!!!!!!! Op zich een prima bevalling dus, 2 inwendge en 2 uitwendige hechingen maar verder helemaal goed, ik zou het zo weer doen.
Mijn placenta kwam niet, dus hebben ze eruit geduwd en getrokken en ze twijfelde nog of deze volledig was, maar na lang onderzoek dacht ze van wel...na een uur viel ik weg en bleek ik bijna twee liter bloed te hebben verloren, met spoed geopereerd en nog op IC gelegen. 's Avonds kon ik eindelijk bij mijn zoontje zijn....
Maar iedere bevalling is uniek!!!!!! Groetjes Charlie1979
Vijf voor elf ('s morgens ja, twee uurtjes later...) persdrang! EN dus 14 januari 11.11 uur is onze zoon geboren!!!!!!! Op zich een prima bevalling dus, 2 inwendge en 2 uitwendige hechingen maar verder helemaal goed, ik zou het zo weer doen.
Mijn placenta kwam niet, dus hebben ze eruit geduwd en getrokken en ze twijfelde nog of deze volledig was, maar na lang onderzoek dacht ze van wel...na een uur viel ik weg en bleek ik bijna twee liter bloed te hebben verloren, met spoed geopereerd en nog op IC gelegen. 's Avonds kon ik eindelijk bij mijn zoontje zijn....
Maar iedere bevalling is uniek!!!!!! Groetjes Charlie1979
maandag 4 juni 2007 om 16:09
Hallo nr,
Iedere vrouw reageert bij iedere zwangerschap anders. Dus eigenlijk is er niks van te zeggen; wel maakt het uit of je baarmoedermond al wat is verweekt of dat je al wat ontsluiting hebt, want dan gaat het wel sneller.
Ik wind er geen doekjes om, ik heb dus 2 verschillende verhalen;
verhaal 1 is van mezelf; ben met 42 weken ingeleid omdat zoontje niet wilde komen. moest om 7 uur in het ziekenhuis zijn. Ik bleek reeds 3 cm ontsluiting te hebben (en nooit wat van gevoeld!). De vliezen werden gebroken ik kreeg een infuus en toen begon het wachten. Uiteindelijk kreeg ik een weeen storm en na een ruggenprik is mijn zoontje om 15.20 met de vacuum gehaald.
verhaal 2 is van een vrouw die bij mij op zwangerschapsgym zat, ik ken natuurlijk niet alle ins en outs, maar ook zij liep met 42 weken nog steeds. Zij had echter geen ontsluiting toen ze in het ziekenhuis kwam. Dan beginnen ze met het inbrengen van gel, totdat de baarmoedermond verweekt. Uiteindelijk heeft zij 3 dagen in het ziekenhuis gelegen, natuurlijk niet de hele tijd met weeen, maar het inbrengen van de gel en wat de gel veroorzaakte was ook niet fijn te noemen. Uiteindelijk is ook zij bevallen van een zoontje.
Zoals je leest kan het allerlei kanten op; belangrijkste is of je al wat ontsluiting hebt, want dan gaat het gewoon sneller en is de kans groot dat je dezelfde dag je kindje nog in je armen hebt.
Veel succes met de bevalling. Ik weet wat je doormaakt en echt waar... zodra die kleine er is ben je een gedeelte van de pijn alweer vergeten.
X
moukie, moeder van Wesley
Iedere vrouw reageert bij iedere zwangerschap anders. Dus eigenlijk is er niks van te zeggen; wel maakt het uit of je baarmoedermond al wat is verweekt of dat je al wat ontsluiting hebt, want dan gaat het wel sneller.
Ik wind er geen doekjes om, ik heb dus 2 verschillende verhalen;
verhaal 1 is van mezelf; ben met 42 weken ingeleid omdat zoontje niet wilde komen. moest om 7 uur in het ziekenhuis zijn. Ik bleek reeds 3 cm ontsluiting te hebben (en nooit wat van gevoeld!). De vliezen werden gebroken ik kreeg een infuus en toen begon het wachten. Uiteindelijk kreeg ik een weeen storm en na een ruggenprik is mijn zoontje om 15.20 met de vacuum gehaald.
verhaal 2 is van een vrouw die bij mij op zwangerschapsgym zat, ik ken natuurlijk niet alle ins en outs, maar ook zij liep met 42 weken nog steeds. Zij had echter geen ontsluiting toen ze in het ziekenhuis kwam. Dan beginnen ze met het inbrengen van gel, totdat de baarmoedermond verweekt. Uiteindelijk heeft zij 3 dagen in het ziekenhuis gelegen, natuurlijk niet de hele tijd met weeen, maar het inbrengen van de gel en wat de gel veroorzaakte was ook niet fijn te noemen. Uiteindelijk is ook zij bevallen van een zoontje.
Zoals je leest kan het allerlei kanten op; belangrijkste is of je al wat ontsluiting hebt, want dan gaat het gewoon sneller en is de kans groot dat je dezelfde dag je kindje nog in je armen hebt.
Veel succes met de bevalling. Ik weet wat je doormaakt en echt waar... zodra die kleine er is ben je een gedeelte van de pijn alweer vergeten.
X
moukie, moeder van Wesley
