Kinderen
alle pijlers
inwonende oudere kinderen
zondag 11 februari 2024 om 09:05
Ik heb een luxe probleem. Ik ben alleenstaande ouder van twee kinderen. 1 is volwassen en de ander bijna volwassen. Oudste studeert in woonplaats, jongste is in de afrondende fase van het vo maar zal ook dichtbij gaan studeren en dus thuis blijven wonen.
Ik heb over het algemeen makkelijke kinderen. Oudste heeft wat psychische problemen maar ze krijgt hulp en het gaat langzaam beter.
Ze drinken beide niet, zijn beide ook uit overtuiging tegen alcohol. Zelfde geld voor roken. Ze gaan eigenlijk nooit uit. Ze doen het beide prima in het opleiding.
We hebben nooit ruzie thuis, zelden discussie. Ik hoef maar zelden streng te zijn want ze doen eigenlijk nooit iets wat niet door de beugel kan.
En daar ligt ook een beetje mijn probleem. Ze gaan nooit weg, ze gaan nooit uit. Met feestdagen en vakanties leunen ze volledig op mij.
En tot nu toe was dat ook geen probleem. Vakanties zijn gezellig met hun, idem voor oud en nieuw.
Maar mijn vrienden hebben kinderen in dezelfde leeftijd en die gaan wel uit, die gaan alleen op vakantie.
Mijn vrienden komen in de fase dat ze zonder kinderen weggaan, dat ze met oud en nieuw naar een besloten feest willen want ja nu is de tijd ervoor. Kids gaan zeg uit en ze willen niet meer thuis blijven hangen.
Als ik met vrienden een weekend wegga betekent dat dat ik geen geld heb voor een weekend met 1 van de kinderen. Als ik met oud en nieuw uitga zitten de kinderen alleen thuis. En dat vind ik gewoon sneu. Ik wil niet dat ze op zo’n avond alleen zitten.
Ik zou best eens alleen op vakantie willen in de zomer maar dat betekent dat mijn kinderen geen vakantie dat jaar hebben.
Ik vind voor de toekomst het best lastig hoe ik hiermee om moet gaan. Vooral omdat ik ze niet zie veranderen. Ze zijn gewoon zo. En het zijn prachtmensen. Ze hoeven niet perse te veranderen maar ik ben nu ze ouder worden wel zoekende hoe ik mijn leven daarop kan aanpassen.
Pas ik mij nu te veel aan? Moet ik meer loslaten? Of gewoon verder met het idee dat ik nu die jaren met de kinderen nog heb, daarvan genieten en denken dat mijn tijd misschien over 5 of 10 jaar komt
Ik heb over het algemeen makkelijke kinderen. Oudste heeft wat psychische problemen maar ze krijgt hulp en het gaat langzaam beter.
Ze drinken beide niet, zijn beide ook uit overtuiging tegen alcohol. Zelfde geld voor roken. Ze gaan eigenlijk nooit uit. Ze doen het beide prima in het opleiding.
We hebben nooit ruzie thuis, zelden discussie. Ik hoef maar zelden streng te zijn want ze doen eigenlijk nooit iets wat niet door de beugel kan.
En daar ligt ook een beetje mijn probleem. Ze gaan nooit weg, ze gaan nooit uit. Met feestdagen en vakanties leunen ze volledig op mij.
En tot nu toe was dat ook geen probleem. Vakanties zijn gezellig met hun, idem voor oud en nieuw.
Maar mijn vrienden hebben kinderen in dezelfde leeftijd en die gaan wel uit, die gaan alleen op vakantie.
Mijn vrienden komen in de fase dat ze zonder kinderen weggaan, dat ze met oud en nieuw naar een besloten feest willen want ja nu is de tijd ervoor. Kids gaan zeg uit en ze willen niet meer thuis blijven hangen.
Als ik met vrienden een weekend wegga betekent dat dat ik geen geld heb voor een weekend met 1 van de kinderen. Als ik met oud en nieuw uitga zitten de kinderen alleen thuis. En dat vind ik gewoon sneu. Ik wil niet dat ze op zo’n avond alleen zitten.
Ik zou best eens alleen op vakantie willen in de zomer maar dat betekent dat mijn kinderen geen vakantie dat jaar hebben.
Ik vind voor de toekomst het best lastig hoe ik hiermee om moet gaan. Vooral omdat ik ze niet zie veranderen. Ze zijn gewoon zo. En het zijn prachtmensen. Ze hoeven niet perse te veranderen maar ik ben nu ze ouder worden wel zoekende hoe ik mijn leven daarop kan aanpassen.
Pas ik mij nu te veel aan? Moet ik meer loslaten? Of gewoon verder met het idee dat ik nu die jaren met de kinderen nog heb, daarvan genieten en denken dat mijn tijd misschien over 5 of 10 jaar komt
zondag 11 februari 2024 om 09:46
Ik snap je gevoel, maar het is ook een keuze van je eigen kinderen om niet op stap te gaan. Het klinkt alsof ze het prima vinden als jij wel gaat. Zo te horen hoef jij ze niet meer te entertainen. Ik denk dat je fijne kinderen hebt die het jou gunnen om eens een avond uit te gaan of een paar dagen met vrienden weg.
zondag 11 februari 2024 om 09:47
Ik snap dat zat mensen feestjes en echt uitgaan gewoon niet zo leuk vinden. Of dat te veel prikkels zijn ect. Kan gewoon hun ding niet zijn idd.
Maar gewoon thuis hangen en slapen bij een vriend of vriendin ook niet?
Of bij jullie met een vriend of vriendin hangen en of slapen, ga jij lekker weg en zijn zij niet alleen?
Maar gewoon thuis hangen en slapen bij een vriend of vriendin ook niet?
Of bij jullie met een vriend of vriendin hangen en of slapen, ga jij lekker weg en zijn zij niet alleen?
zondag 11 februari 2024 om 09:49
Je kan niet je hele leven hun handje vast blijven houden, en kan me ook voorstellen dat zij het vervelend vinden voor jou als je de hele tijd thuis blijft omwille van hen. Zou toch langzaam gaan losweken. Zou overigens niet onderschatten wat voor sociale contacten je online kan opbouwen, misschien valt dat einzelgängen wel mee voor de jongste.
zondag 11 februari 2024 om 09:49
Ik vond het ook nogal harteloos van mezelf dat ik dit jaar tegen mijn jongste (19j heb gezegd dat ze voor de zomervakantie zelf iets moet regelen, als ze weg wil. Ik ga in mei een weekje met haar weg en de zomervakantie met mijn vriend. Ze is sowieso al een paar dagen alleen thuis omdat ik dan bij mijn vriend ben. Vindt ze overigens niet erg.
Oud & Nieuw zou voor mij ook wel een dingetje zijn. Ik laat liever mijn vriend alleen zitten dan mijn kinderen, dus zo heb ik ook geschipperd de afgelopen jaren. Mijn oudste was nooit zo uithuizig, maar jongste heeft dan wel feestjes.
Oud & Nieuw zou voor mij ook wel een dingetje zijn. Ik laat liever mijn vriend alleen zitten dan mijn kinderen, dus zo heb ik ook geschipperd de afgelopen jaren. Mijn oudste was nooit zo uithuizig, maar jongste heeft dan wel feestjes.
zondag 11 februari 2024 om 09:52
Ze heeft ernstige problemen gehad. Ik wilde het niet te dramatisch makenStippestaartje schreef: ↑11-02-2024 09:42Oudste heeft wat psychische problemen maar ze krijgt hulp en het gaat langzaam beter.
Ik vind dat je dit nogal luchtig neerzet hier, maar ik heb de meeste van je andere topics gelezen en daar haal ik een heel ander beeld uit, met name in de impact die het op jou heeft.
Maar we kunnen vooruit kijken en ook haar therapeut is positief. Bij haar is het mede dat ze niet uit wil maar ook dingen niet durft. Ze durft niet alleen op vakantie, ze durft geen weekend weg.
Ik wilde het niet erbij halen omdat dat voor mij soms ook lastig is maar eigenlijk is het wel belangrijk. Ze wil graag weg en wil graag op vakantie maar durft gewoon niet alleen. Ik ben dus de enige met wie ze weg kan.
Nu denk ik dat ze op termijn die angst wel kan overwinnen maar nog steeds niet de behoefte heeft om met andere weg te gaan.
Ik merk dat ik nu door mijn burn-out zeg ook aan het kijken ben waar ik rust en afstand kan creëren. Het probleem is ook dat ik soms niet weet of ik problemen aan het zoeken ben omdat ik nu alles wat negatiever zie
zondag 11 februari 2024 om 09:56
Je mag best wat meer voor jezelf kiezen. Dat is indirect ook in het belang van je kinderen. Vinden ze alleen thuis blijven met oud en nieuw echt een probleem of is dat meer je gevoel.
Ik heb een kind voor wie feestjes en zo ook niet zo hoeven. Ze zou het echt prima vinden om op zo'n avond alleen thuis te blijven. Ik vind dat dan wat sneu, maar dat is louter mijn eigen gevoel.
Ik heb een kind voor wie feestjes en zo ook niet zo hoeven. Ze zou het echt prima vinden om op zo'n avond alleen thuis te blijven. Ik vind dat dan wat sneu, maar dat is louter mijn eigen gevoel.
zondag 11 februari 2024 om 09:58
Je zoekt geen problemen, je wens tot meer rust en soms wat afstand, me time, is echt geheel terecht en nodig zo te lezen.
Ook je wens tot wat eigen plezier is geheel terecht en ook nodig.
Ik zou anders de huisarts vragen voor ergotherapie. Die kunnen dit heel goed, met je meedenken, hoe creeer ik een omgeving voor mij die mij meer rust en leefbaarheid brengt en ook nog werkt voor mijn gezin.
Echt, baat het niet dan schaadt het niet. Alleen je eigen risico misschien.
Anders de POH-GGZ, dat is ketenzorg en kan ook meedenken, is alleen net wat minder gespecialiseerd op dat vlak.
Ook je wens tot wat eigen plezier is geheel terecht en ook nodig.
Ik zou anders de huisarts vragen voor ergotherapie. Die kunnen dit heel goed, met je meedenken, hoe creeer ik een omgeving voor mij die mij meer rust en leefbaarheid brengt en ook nog werkt voor mijn gezin.
Echt, baat het niet dan schaadt het niet. Alleen je eigen risico misschien.
Anders de POH-GGZ, dat is ketenzorg en kan ook meedenken, is alleen net wat minder gespecialiseerd op dat vlak.
zondag 11 februari 2024 om 10:01
lonelycat schreef: ↑11-02-2024 09:41Het probleem is ook niet dat ze niet alleen kunnen blijven. Mijn jongste is bv geen vakantieliefhebber. Oudste wel. Ik ga nu met oudste alleen weg. Jongste blijft alleen thuis. Ik vertrouw jongste 100% dat hij zich alleen redt.
Tegen oudste heb ik nu gezegd dat ze mee mag op vakantie maar dat ze nu wel mee betaald. Geen probleem. Ze wil zo graag mee dat ze mee betaald.
Het probleem is mijn gevoel. Als ik ze niet meeneem of niet thuisblijf zijn ze alleen. Ze zullen niet de stap nemen om alleen weg te gaan. En dan gaat mijn moederhart protesteren. Je laat je kinderen toch niet alleen thuiszitten met oud of nieuw.
Tja, dan zit je over tien jaar misschien nog met ze met oud en nieuw. Soms hebben kinderen toch even een duwtje nodig om over de rand van het nest te stappen.
Jaren geleden, die van ons waren 19 en 16, sprak ik op de camping de vrouw uit de caravan naast ons. Was zo'n typische overnachtingscamping waar iedereen voor één nacht kwam.
Onze jongens gingen hun tentje opzetten. Die vrouw verbaasde zich dat ze dat voor één nacht gingen doen. Haar zoons sliepen dan 'gewoon' het liefst bij hun in de caravan ook voor een paar nachten. Wat best vol was want die jongens sliepen dan op de zitbank/tafel. Ze had geen idee hoe ze die jongens uit de caravan zou kunnen krijgen want ze wilden hun tent niet opzetten.
Tja, die van ons hadden gewoon geen keuze. Die wisten niet beter dan dat er tentjes werden opgezet, ook al was het maar voor één nacht. Sinds hun twaalfde sliepen ze echt nooit meer bij ons.
Uiteindelijk bleken haar jongens 22 en 25 te zijn. Gewoon volwassen mannen dus. Met die houding had ik ze gewoon niet meer meegenomen op vakantie.
zondag 11 februari 2024 om 10:03
Het zal wel aan mij liggen, maar ik begrijp het probleem niet echt.
Mijn kinderen hebben dezelfde leeftijd en zijn ook heel veel thuis.
Ik ga gewoon met partner of vrienden op vakantie en dan blijven de kids thuis.
Ik ga met vrienden uit, vier feestdagen met hen etc.
Hoezo gaat je relatie uit omdat je kinderen voor gaan?
Dwong hij je te kiezen tussen hem en je kids?
Of ging jij gewoon niet met hem alleen op vakantie?
Ik denk dat het 'probleem' meer bij jou ligt, jij moet je losweken van je kinderen.
Want ook al gaan je kinderen voor, het is niet gezond om jouw hele leven om hem te laten draaien.
Jij moet ze niet het huis uit krijgen, jij moet lekker zelf je leven gaan leiden.
En soms gaan ze mee, soms niet, soms vier je feest met vrienden, soms niet.
Mijn kinderen hebben dezelfde leeftijd en zijn ook heel veel thuis.
Ik ga gewoon met partner of vrienden op vakantie en dan blijven de kids thuis.
Ik ga met vrienden uit, vier feestdagen met hen etc.
Hoezo gaat je relatie uit omdat je kinderen voor gaan?
Dwong hij je te kiezen tussen hem en je kids?
Of ging jij gewoon niet met hem alleen op vakantie?
Ik denk dat het 'probleem' meer bij jou ligt, jij moet je losweken van je kinderen.
Want ook al gaan je kinderen voor, het is niet gezond om jouw hele leven om hem te laten draaien.
Jij moet ze niet het huis uit krijgen, jij moet lekker zelf je leven gaan leiden.
En soms gaan ze mee, soms niet, soms vier je feest met vrienden, soms niet.
zondag 11 februari 2024 om 10:03
Ik was zelf precies zoals de kinderen van TO. Ik ben dan ook tot mijn 23ste met mijn ouders op reis gegaan en oud en nieuw gevierd etc. Maar daarna is dat toch echt wel veranderd en trok ik er wel degelijk met vrienden op uit en gingen mijn ouders zonder kinderen dingen doen. Ik denk dus wel dat verandering niet meer veraf is, TO.
zondag 11 februari 2024 om 10:07
Maar hoe hebben je ouders dat destijds ervaren?Rosanna1985 schreef: ↑11-02-2024 10:03Ik was zelf precies zoals de kinderen van TO. Ik ben dan ook tot mijn 23ste met mijn ouders op reis gegaan en oud en nieuw gevierd etc. Maar daarna is dat toch echt wel veranderd en trok ik er wel degelijk met vrienden op uit en gingen mijn ouders zonder kinderen dingen doen. Ik denk dus wel dat verandering niet meer veraf is, TO.
zondag 11 februari 2024 om 10:11
Ik denk dat TO begrijpelijk moeite heeft met loslaten aangezien ze alleen is als ouder en haar oudste blijkbaar ernstige mentale problemen heeft gehad en nog een beetje heeft? Dat zomaar ze alleen thuis laten ook voor problemen heeft gezorgd eerder?
Dat maakt echt dat je anders reageert en denkt op dit vlak? Dat je niet eens meer weet dat je zelf ook nog bestaat? En ze dat dus ook moet gaan leren.
En als zij een leuke avond heeft en de jongste misschien niet, want alleen thuis en die miept er later over, dat ze ook dat leert loslaten.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 11-02-2024 10:12
14.59% gewijzigd
zondag 11 februari 2024 om 10:11
Felidaez, hij wilde inderdaad alleen met mij op vakantie. En het liefst lang. Ik kan niet twee keer drie weken op vakantie . Dus ik moest kiezen en dan kies ik nu nog voor mijn kinderen. Mijn kinderen gaan voor iemand die ik net een jaar ken.Felidaez schreef: ↑11-02-2024 10:03Het zal wel aan mij liggen, maar ik begrijp het probleem niet echt.
Mijn kinderen hebben dezelfde leeftijd en zijn ook heel veel thuis.
Ik ga gewoon met partner of vrienden op vakantie en dan blijven de kids thuis.
Ik ga met vrienden uit, vier feestdagen met hen etc.
Hoezo gaat je relatie uit omdat je kinderen voor gaan?
Dwong hij je te kiezen tussen hem en je kids?
Of ging jij gewoon niet met hem alleen op vakantie?
Ik denk dat het 'probleem' meer bij jou ligt, jij moet je losweken van je kinderen.
Want ook al gaan je kinderen voor, het is niet gezond om jouw hele leven om hem te laten draaien.
Jij moet ze niet het huis uit krijgen, jij moet lekker zelf je leven gaan leiden.
En soms gaan ze mee, soms niet, soms vier je feest met vrienden, soms niet.
En ja ik weet dat ik mij moet losweken. Maar ik zit wel met een niet prettig gevoel. Ik vertrek heb lol, zij zitten thuis. Ik ben nu dus heel erg zoekende hoe ik me kan losweken maar wel op zo’n manier dat het voor mij nog oké voelt.
zondag 11 februari 2024 om 10:12
Dit dusmoizer schreef: ↑11-02-2024 09:19Je klinkt super lief.
Maar misschien ben je wel een beetje té lief! Waarom kunnen je kinderen niet op vakantie als jij niet meegaat? Ze zouden met z'n tweeën kunnen gaan? Of op een single-reis die niet gericht is op daten? En als ze dat niet willen: Ook prima. Maar dat is dan een keuze!
En oud en nieuw kunnen ze ook samen vieren. Of ze nodigen wat vrienden uit (dat zullen min of meer gelijkgestemden zijn?)
Door altijd maar alles samen te doen stimuleer je ze ook niet echt om eigen plannen te maken.
Daarnaast: ze zullen niet eindeloos bij je blijven wonen. Zorg er dus voor dat je niet een beetje vervreemdt van je vrienden doordat jij nooit mee doet. Als je nooit mee gaat, gaan ze je straks ook niet meer vragen.
(En durven je kinderen ook geen eigen plannen te maken omdat mama dan alleen zit).
zondag 11 februari 2024 om 10:14
Ze hebben er nooit tegen ons iets van gezegd eigenlijk. Helaas zijn ze ook niet meer allebei in leven dus kan ik het aan één van beide in ieder geval niet meer vragen...
zondag 11 februari 2024 om 10:17
Kun je niet klein beginnen en dingen ruim van tevoren aankondigen. Jongens, dit jaar ben ik bij Babette en Martijn uitgenodigd voor oud en nieuw, dus dan moeten jullie het zelf thuis gezellig maken zonder mij.
Een jaar een korte trip voor de zomer met je dochter en een korte trip alleen, in plaats van dat het 2x drie weken zou zijn.
Je zult je misschien wel vervelend voelen op momenten, maar wellicht went dat op den duur. En is het echt afschuwelijk, dan daarna die plannen weer even op de lange baan.
Een jaar een korte trip voor de zomer met je dochter en een korte trip alleen, in plaats van dat het 2x drie weken zou zijn.
Je zult je misschien wel vervelend voelen op momenten, maar wellicht went dat op den duur. En is het echt afschuwelijk, dan daarna die plannen weer even op de lange baan.
zondag 11 februari 2024 om 10:18
Ik snap echt dat het moeilijk is.lonelycat schreef: ↑11-02-2024 10:11Felidaez, hij wilde inderdaad alleen met mij op vakantie. En het liefst lang. Ik kan niet twee keer drie weken op vakantie . Dus ik moest kiezen en dan kies ik nu nog voor mijn kinderen. Mijn kinderen gaan voor iemand die ik net een jaar ken.
En ja ik weet dat ik mij moet losweken. Maar ik zit wel met een niet prettig gevoel. Ik vertrek heb lol, zij zitten thuis. Ik ben nu dus heel erg zoekende hoe ik me kan losweken maar wel op zo’n manier dat het voor mij nog oké voelt.
En ik herken ook het verhaal van je oudste in die van mij.
Maar kiezen voor je kinderen betekent voor mij niet altijd 'er altijd voor ze zijn'.
Kiezen voor je kinderen is ze ook zelf dingen laten 'oplossen', zonder dat jij gelijk de achterrban bent.
Ze leven in een bubbel, maar jij laat ze ook in die bubbel blijven.
Je moet ook beseffen dat ze gewoon (bijna) volwassen zijn.
Heb je wel eens gesproken met ze over OP?
Over dat je soms ook met vrienden wil afspreken of alleen op vakantie wil. Maar dat je je daar schuldig over voelt tegenover hen.
Wat zeiden ze toen?
Heb je dat nog niet gedaan dan zou ik daar mee beginnen.
zondag 11 februari 2024 om 10:19
Maar hou je dat moment ook niet in stand door steeds alles als gezin te doen? Zoon is 14 en blijft regelmatig alleen thuis als man en ik gaan uiteten/weekendje weg enz. Soms past hij op jongste voor een avondje, soms gaat ze ergens anders naartoe. Maar de kinderen weten dat we als gezin graag dingen samen doen, maar soms ook zonder kinderen. Of ik alleen iets met vrienden. Of man die alleen weekendje weggaat. Kan allemaal. Maar ik ben geen animatieteam voor mijn kinderen.lonelycat schreef: ↑11-02-2024 09:24De jongste is 17.
De oudste is wel ruim 18+
Ze zijn heel hulpvaardig in huis. Oudste kookt veel, ze helpen beide mee in het huishouden. We hebben met de hond ook een uitlaatroutine. Ze hebben beide een baantje.
Het zijn hele zelfstandige personen.
En ik vind het ook niet erg om zo nog even door te gaan. Maar ik merk wel dat ik niet goed weet wanneer het moment is dat ik kan zeggen nu kies ik voor mezelf. Juist omdat zij zelf niet zomaar zullen zetten om dingen alleen te gaan doen. Ik mis een beetje het natuurlijke moment dat ik bij vrienden om mij heen wel zie
zondag 11 februari 2024 om 10:21
Van 2 kanten. Zij moeten misschien wennen en TO ook.Lorem_Ipsum schreef: ↑11-02-2024 10:17Kun je niet klein beginnen en dingen ruim van tevoren aankondigen. Jongens, dit jaar ben ik bij Babette en Martijn uitgenodigd voor oud en nieuw, dus dan moeten jullie het zelf thuis gezellig maken zonder mij.
Een jaar een korte trip voor de zomer met je dochter en een korte trip alleen, in plaats van dat het 2x drie weken zou zijn.
Je zult je misschien wel vervelend voelen op momenten, maar wellicht went dat op den duur. En is het echt afschuwelijk, dan daarna die plannen weer even op de lange baan.
zondag 11 februari 2024 om 10:22
Mijn ouders hebben dit met mijn jongste broer gehad, die woonde ook langer thuis (naar de maatstaven van toen) en oud en nieuw wilden mijn ouders naar dansfeesten, maar vanaf tiener wilde hij als kind niet meer mee (wij andere kinderen waren vanaf ons 15e sowieso al niet meer thuis met oud en nieuw). Werd echt een ding, op een gegeven moment hebben ze hem toch maar thuis gelaten. Toen ging hij uiteindelijk toch uit zichzelf plannen maken met een vriend van hem.
zondag 11 februari 2024 om 10:24
Opvoeden is ook zelfstandig maken.
In plaats van zielig dat je ze achterlaat, kun je het ook zien als stap in hún ontwikkeling om alleen te zijn. Om zichzelf te vermaken, om hun eigen plan te moeten trekken. En dat niet eenzaam en alleen op een flatje nadat ze uit huis zijn gegaan, maar in hun veilige huis bij moeder.
En je hoeft niet direct alle weekenden weg, zomervakantie alleen en oud&nieuw op stap.
Zie het minder als jezelf losweken en meer als hun loslaten voor hun ontwikkeling. En als zij er voor kiezen om thuis te zitten is dat ook goed, maar wel echt anders dan vanzelfsprekend op jou rekenen. Want dan is de overgang als ze ooit uit huis gaan wel heel erg groot.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 11 februari 2024 om 10:25
Ik denk dat TO dit ook niet aan haar kinderen laat merken. Daarmee wil ik niet zeggen dat jouw ouders er een probleem mee hadden, maar het kan best dat ze er zich een beetje zorgen om maakten, als je er middenin zit en niet weet wanneer en of dit ooit zal veranderen.Rosanna1985 schreef: ↑11-02-2024 10:14Ze hebben er nooit tegen ons iets van gezegd eigenlijk. Helaas zijn ze ook niet meer allebei in leven dus kan ik het aan één van beide in ieder geval niet meer vragen...
zondag 11 februari 2024 om 10:26
lonelycat schreef: ↑11-02-2024 10:11Felidaez, hij wilde inderdaad alleen met mij op vakantie. En het liefst lang. Ik kan niet twee keer drie weken op vakantie . Dus ik moest kiezen en dan kies ik nu nog voor mijn kinderen. Mijn kinderen gaan voor iemand die ik net een jaar ken.
En ja ik weet dat ik mij moet losweken. Maar ik zit wel met een niet prettig gevoel. Ik vertrek heb lol, zij zitten thuis. Ik ben nu dus heel erg zoekende hoe ik me kan losweken maar wel op zo’n manier dat het voor mij nog oké voelt.
Hebben zij geen lol thuis dan? Je kunt ook lol hebben zonder vakantie of feestjes. Sommige mensen zijn gewoon heel graag thuis.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
