Kinderen
alle pijlers
Irritatie angst kinderen voor dieren
maandag 27 maart 2023 om 15:16
Misschien krijg ik het hele forum over mij heen nu, maar ik merk dat ik mijzelf irriteer aan kinderen die bang zijn voor dieren.
Ik ben uiteraard lief en begripvol naar die kinderen toe die hier komen spelen en bang zijn voor katten. Maar onderliggend irriteer ik mijzelf hier aan.
Hoe komt een kind (in deze gevallen zonder nare ervaringen met dieren), aan zo’n grote angst voor een dier. En dan heb ik het over gillen/schreeuwen/wegrennen als 1 van onze katten de richting van het bange kind op kijkt.
En ik vind het vermoeiend dat gegil de hele tijd en dat gepaniek. Ik wil eigenlijk niet dat mijn kinderen dat gedrag zien en ik ben er de hele middag zoet mee.
Mocht je zelf zo’n angst hebben gehad als kind zijnde, of als ouder zijnde een kind hebben met deze angst, hoe ga je daarmee om? Waar komt het vandaan? Misschien kan ik dan wat begrip kweken…
(Even een disclaimer, een angststoornis is uiteraard een ander verhaal en dan komt er ook geen irritatie bij kijken)
Ik ben uiteraard lief en begripvol naar die kinderen toe die hier komen spelen en bang zijn voor katten. Maar onderliggend irriteer ik mijzelf hier aan.
Hoe komt een kind (in deze gevallen zonder nare ervaringen met dieren), aan zo’n grote angst voor een dier. En dan heb ik het over gillen/schreeuwen/wegrennen als 1 van onze katten de richting van het bange kind op kijkt.
En ik vind het vermoeiend dat gegil de hele tijd en dat gepaniek. Ik wil eigenlijk niet dat mijn kinderen dat gedrag zien en ik ben er de hele middag zoet mee.
Mocht je zelf zo’n angst hebben gehad als kind zijnde, of als ouder zijnde een kind hebben met deze angst, hoe ga je daarmee om? Waar komt het vandaan? Misschien kan ik dan wat begrip kweken…
(Even een disclaimer, een angststoornis is uiteraard een ander verhaal en dan komt er ook geen irritatie bij kijken)
maandag 27 maart 2023 om 19:45
Gillen/rennen/schreeuwen rondom huisdieren is helemaal niet verstandig. Huisdieren zijn meestal vrij voorapelbaar voor hun eigenaren, anderen zullen dat niet zomaar kunnen ‘lezen’. En daarom is het beter je rustig te houden bij een huisdier wat je niet kent.Tosca2 schreef: ↑27-03-2023 18:59Niet alles gelezen, maar op de openingspost:
Ik vind dat heel verstandig van die kinderen. Dieren zijn onvoorspelbaar als beweren baasjes altijd bij hoog en laag van niet.
Een wezen dat je helemaal niet kent, dat geen ratio kent en in sommige gevallen half zo groot is als jijzelf: superlogisch om dat te wantrouwen.
Dat een kind wel eens gilt (als dat kind bijvoorbeeld niet weet dat er een dier is/eerste keer angst oid) lijkt me best logisch. Maar aanhoudelijk blijven gillen kan naast ‘niet verstandig’ juist gevaarlijk zijn. En ik snap de (irreële) angst van een kind (of volwassene) voor dieren echt heel goed, maar dan zul je dus kind en dier uit elkaar moeten houden en dat kan bij bijvoorbeeld aanhoudend gillen dus betekenen dat er niet meer thuis/binnen gespeeld wordt.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
maandag 27 maart 2023 om 19:54
jij kunt niks aan je gevoel veranderen, maar kinderen moeten zich maar wel over hun angst heen zetten?initiumnovum schreef: ↑27-03-2023 19:34Ik ben goed emotioneel ontwikkeld hoor. Ik spreek alleen mijn irritatie uit, een gevoel waar je niks aan kunt veranderen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 27 maart 2023 om 20:09
Als mijn kat daar niet moeilijk over zou doen zou ik dat prima vinden maar vaak kan dat niet. Omdat die ruimte simpelweg niet beschikbaar is of omdat het dier dan heel gestresst wordt. Mijn eigen oude rustige kat slaapt 23uur per dag maar als ze opgesloten raakt maakt ze een hels kabaal. Dat is heel zielig voor de kat en bovendien kunnen de kinderen dan ook niet lekker spelen hoor. Door het geluid en omdat mijn zoontje dan ook gegarandeerd overstuur is want die is dol op poes.xiongmao schreef: ↑27-03-2023 19:41Ik ben bang voor honden en katten en eigenlijk ook voor andere dieren.
Tegenwoordig wel minder al, maar ik zit niet rustig op de bank als er verderop een kat loopt. Dat kan irreëel zijn en iedereen kan het stom vinden maar ik kan er niks aan doen.
Dus ik vind dat je rekening kan houden met angstige kinderen en de kat dan in een andere ruimte kan zetten.
Voor honden was ik vroeger echt panisch, nu doe ik mijn best om me te gedragen maar het is heel moeilijk.
Vooral bijvoorbeeld op het strand waar honden los lopen en enthousiast zijn.
Dat heeft dus niks met ‘geen rekening houden’ te maken maar het is gewoon geen oplossing voor het probleem.
Je kan dan beter of buiten of ergens anders spelen, even goede vrienden verder.
maandag 27 maart 2023 om 20:10
Tosca2 schreef: ↑27-03-2023 18:59Niet alles gelezen, maar op de openingspost:
Ik vind dat heel verstandig van die kinderen. Dieren zijn onvoorspelbaar als beweren baasjes altijd bij hoog en laag van niet.
Een wezen dat je helemaal niet kent, dat geen ratio kent en in sommige gevallen half zo groot is als jijzelf: superlogisch om dat te wantrouwen.
niet verstandig.. dat achterlijke gegil en wegrennen voor een dier..
maandag 27 maart 2023 om 20:11
maandag 27 maart 2023 om 20:14
Juist dan is het dus heel verstandig om je kind wat te leren over dieren. Dieren zijn namelijk meestal best goed te lezen, maar omdát je er zelf niks van weet en het spannend vindt is het voor jou abracadabra en onvoorspelbaar.Tosca2 schreef: ↑27-03-2023 18:59Niet alles gelezen, maar op de openingspost:
Ik vind dat heel verstandig van die kinderen. Dieren zijn onvoorspelbaar als beweren baasjes altijd bij hoog en laag van niet.
Een wezen dat je helemaal niet kent, dat geen ratio kent en in sommige gevallen half zo groot is als jijzelf: superlogisch om dat te wantrouwen.
En dat zeg ik niet omdat iedereen dieren leuk hoeft te vinden hoor. Maar gewoon pragmatisch: het is een stuk veiliger voor jezelf en je kind als je leert om bijvoorbeeld niet te gillen bij een hond.
maandag 27 maart 2023 om 20:15
Ik vond het juist van geen fatsoen getuigen dat wanneer je ergens te gast bent aanhoudend gaat lopen gillen en schreeuwen en eisen dat een dier wordt opgesloten. En een huisgenoot/huisdier opsluiten met alle bijbehorende stress is juist niet altijd mogelijk/wenselijk.
Dus idd, heel simpel: elders afspreken.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
maandag 27 maart 2023 om 20:15
Ik heb zelf 3 katten en 2 honden (groot), (en kinderen)
En ja. het kwam wel voor dat er iemand kwam spelen die bang was van onze dieren. Ik legde dan uit dat je ze gewoon kan negeren , gaan ze vanzelf weg. Maar dat we NIET gaan gillen , wegrennen, slaan of naar doen tegen de dieren. Dan legde ik ze uit waarom gillen en wegrennen slaan etc. niet oke was en hoe dieren daarop kunnen reageren. Bleven ze aan de gang met gillen etc. dan werd er hier niet meer gespeeld.
Kinderen die echt bang waren (en dat zijn ze meestal doordat de ouders ook raar doen over dieren) die kwamen hier sowieso niet spelen
. Ik doe mijn honden bij veel bezoek overigens wel in de bijkeuken (daar slapen ze snachts ook) met een iets lekkers. Ik heb geen zien in die zwiepstaarten bij de tafel.
Mijn ervaring is dat angst aangeleerd wordt door de ouders, kinderen zijn uit zichzelf nieuwsgierig. Ik leerde mijn eigen kinderen : niet zomaar honden aaien, niet aan de hond zitten als hij slaapt/eet, niet aan oren/staarten/poten zitten idem met katten. Je laat je kind geen vreemde hond aaien, niet en nooit. ALTIJD vragen aan de eigenaar en dan nog steeds oppassen. En met loslopende honden.. als je hond niet met andere honden kan, dan niet laten loslopen. En ga niet met je bange kind in een losloopgebied wandelen..
En ja. het kwam wel voor dat er iemand kwam spelen die bang was van onze dieren. Ik legde dan uit dat je ze gewoon kan negeren , gaan ze vanzelf weg. Maar dat we NIET gaan gillen , wegrennen, slaan of naar doen tegen de dieren. Dan legde ik ze uit waarom gillen en wegrennen slaan etc. niet oke was en hoe dieren daarop kunnen reageren. Bleven ze aan de gang met gillen etc. dan werd er hier niet meer gespeeld.
Kinderen die echt bang waren (en dat zijn ze meestal doordat de ouders ook raar doen over dieren) die kwamen hier sowieso niet spelen
. Ik doe mijn honden bij veel bezoek overigens wel in de bijkeuken (daar slapen ze snachts ook) met een iets lekkers. Ik heb geen zien in die zwiepstaarten bij de tafel. Mijn ervaring is dat angst aangeleerd wordt door de ouders, kinderen zijn uit zichzelf nieuwsgierig. Ik leerde mijn eigen kinderen : niet zomaar honden aaien, niet aan de hond zitten als hij slaapt/eet, niet aan oren/staarten/poten zitten idem met katten. Je laat je kind geen vreemde hond aaien, niet en nooit. ALTIJD vragen aan de eigenaar en dan nog steeds oppassen. En met loslopende honden.. als je hond niet met andere honden kan, dan niet laten loslopen. En ga niet met je bange kind in een losloopgebied wandelen..
maandag 27 maart 2023 om 20:17
Dit inderdaad.poldervrouw schreef: ↑27-03-2023 20:15Ik heb zelf 3 katten en 2 honden (groot), (en kinderen)
En ja. het kwam wel voor dat er iemand kwam spelen die bang was van onze dieren. Ik legde dan uit dat je ze gewoon kan negeren , gaan ze vanzelf weg. Maar dat we NIET gaan gillen , wegrennen, slaan of naar doen tegen de dieren. Dan legde ik ze uit waarom gillen en wegrennen slaan etc. niet oke was en hoe dieren daarop kunnen reageren. Bleven ze aan de gang met gillen etc. dan werd er hier niet meer gespeeld.
Kinderen die echt bang waren (en dat zijn ze meestal doordat de ouders ook raar doen over dieren) die kwamen hier sowieso niet spelen
Mijn ervaring is dat angst aangeleerd wordt door de ouders, kinderen zijn uit zichzelf nieuwsgierig. Ik leerde mijn eigen kinderen : niet zomaar honden aaien, niet aan de hond zitten als hij slaapt/eet, niet aan oren/staarten/poten zitten idem met katten. Je laat je kind geen vreemde hond aaien, niet en nooit. ALTIJD vragen aan de eigenaar en dan nog steeds oppassen. En met loslopende honden.. als je hond niet met andere honden kan, dan niet laten loslopen. En ga niet met je bange kind in een losloopgebied wandelen..
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
maandag 27 maart 2023 om 20:20
Ik ben vroeger door de hond van de buren in mijn hoofd gebeten. Ondanks dat we zelf ook een hond hadden, heb ik daarna een dier nooit meer vertrouwd. Prima als ze ergens op afstand rondlopen maar kom vooral niet bij mij in de buurt, of erger nog; spring vooral niet op / tegen mij.
Katten heb ik ook een hekel aan. Die hebben namelijk ook vaak de neiging om op schoot te springen bij iemand, en echt no way, dat wil ik gewoon niet. Ook niet naast mij of achter mij, gewoon niet in mijn buurt.
Ik snap dan weer niet, waarom sommige mensen dat niet snappen en waarom ik hun dier beslist leuk moet vinden.
Katten heb ik ook een hekel aan. Die hebben namelijk ook vaak de neiging om op schoot te springen bij iemand, en echt no way, dat wil ik gewoon niet. Ook niet naast mij of achter mij, gewoon niet in mijn buurt.
Ik snap dan weer niet, waarom sommige mensen dat niet snappen en waarom ik hun dier beslist leuk moet vinden.
maandag 27 maart 2023 om 20:23
Ik heb een kind ( ruim 5), die van nature al wat angstiger is en vaak ook erg afwachtend is bij (onbekende) dieren. Zelfs bekende honden kunnen soms toch onverwacht voor haar beginnen te blaffen, waardoor ze ( in onze ogen) bizar schrikt.
Ze ziet gelukkig wekelijks meerdere honden ( handig, ooms, tantes en oma en opa met een hond), waardoor haar terughoudendheid minder aan het worden is en ze begrijpt ook steeds beter dat door haar schrikreactie, ook een hond raar kan reageren.
Daarnaast heeft ze een hondenallergie, wat een astma-aanval bij haar kan tiggeren en dat werkt een lichte angst wel in de hand bij haar.
Afstand houden, want niet weer in het ziekenhuis willen belanden ( dat was voor ons allemaal nogal heftig), maar ik merk wel dat ze het soms probeert uit te spelen
Vooral als ze niet wil spelen bij een vriendinnetje met hond ( waar ze verder niet op lijkt te reageren). ' Ik ben allergisch hooooor!'
Ik vind het wel erg fijn dat mensen proberen rekening te houden met haar, het is ook bekend wat er mogelijk kan gebeuren ( astma aanval) en bij speelafspraakjes wordt daar gelukkig rekening mee gehouden. Ik kan haar moeilijk opsluiten, want je komt honden ( en katten, waar ze ook allergisch voor is), overal tegen en ook haar sociale leven wil ik zo normaal mogelijk houden.
Wij, haar ouders, zijn grote hondenliefhebbers, beiden ook opgegroeid met honden. Angst voor honden heeft ze dus echt niet van ons.
Mijn jongste ( bijna 4), is het tegenovergestelde, dierenliefhebber op en top en voor haar vind ik het denk ik nog vervelender dan voor mijzelf, dat wij waarschijnlijk nooit huisdieren zullen hebben.
Ze ziet gelukkig wekelijks meerdere honden ( handig, ooms, tantes en oma en opa met een hond), waardoor haar terughoudendheid minder aan het worden is en ze begrijpt ook steeds beter dat door haar schrikreactie, ook een hond raar kan reageren.
Daarnaast heeft ze een hondenallergie, wat een astma-aanval bij haar kan tiggeren en dat werkt een lichte angst wel in de hand bij haar.
Afstand houden, want niet weer in het ziekenhuis willen belanden ( dat was voor ons allemaal nogal heftig), maar ik merk wel dat ze het soms probeert uit te spelen
Vooral als ze niet wil spelen bij een vriendinnetje met hond ( waar ze verder niet op lijkt te reageren). ' Ik ben allergisch hooooor!' Ik vind het wel erg fijn dat mensen proberen rekening te houden met haar, het is ook bekend wat er mogelijk kan gebeuren ( astma aanval) en bij speelafspraakjes wordt daar gelukkig rekening mee gehouden. Ik kan haar moeilijk opsluiten, want je komt honden ( en katten, waar ze ook allergisch voor is), overal tegen en ook haar sociale leven wil ik zo normaal mogelijk houden.
Wij, haar ouders, zijn grote hondenliefhebbers, beiden ook opgegroeid met honden. Angst voor honden heeft ze dus echt niet van ons.
Mijn jongste ( bijna 4), is het tegenovergestelde, dierenliefhebber op en top en voor haar vind ik het denk ik nog vervelender dan voor mijzelf, dat wij waarschijnlijk nooit huisdieren zullen hebben.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 27-03-2023 21:27
18.69% gewijzigd
maandag 27 maart 2023 om 20:25
maandag 27 maart 2023 om 20:26
Ja heel goed hoor. Ik ben ook wel eens waarschuwgehapt door een hond toen ik kind was.poldervrouw schreef: ↑27-03-2023 20:15
Mijn ervaring is dat angst aangeleerd wordt door de ouders, kinderen zijn uit zichzelf nieuwsgierig. Ik leerde mijn eigen kinderen : niet zomaar honden aaien, niet aan de hond zitten als hij slaapt/eet, niet aan oren/staarten/poten zitten idem met katten. Je laat je kind geen vreemde hond aaien, niet en nooit. ALTIJD vragen aan de eigenaar en dan nog steeds oppassen.
Ik was als peuter opgegroeid met een pup Duitse Herder en was voor geen 1 hond bang, maar dat was andersom soms wel zo. Niet alle honden houden ervan om geaaid te worden door een vreemde.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 27 maart 2023 om 20:30
Ik denk dat het als angstige ouder lastig is om je kind te leren hoe hij met dieren om moet gaan. Uiteraard niet slaan, niet pijn doen, etc. Ik weet het zelf namelijk ook niet. Ik lees hier dat een dier makkelijk te lezen is: dat vind ik dus niet. Ik ben bang om gebeten of geklauwd te worden. Mijn zoon net zo. Ik leg hem uit wanneer een hond bijt en waarom een hond komt snuffelen. Maar dat komt niet binnen als je zo angstig bent.
Ik ga met mijn kind alleen naar natuurgebieden waar honden aangelijnd moeten zijn en het komt heel vaak voor dat we alsnog loslopende honden tegen komen.
Ik ga met mijn kind alleen naar natuurgebieden waar honden aangelijnd moeten zijn en het komt heel vaak voor dat we alsnog loslopende honden tegen komen.
maandag 27 maart 2023 om 20:32
Ik had als tiener een Tilapia vis van een dikke 30 cm (Oreochromis tanganicae). M'n buurjochie was daar ontzettend bang voor 
Zelfde jochie was heel bang voor een baby landschildpadje, echt ontzettend cute 'Disney schildpadje' zeg maar (sulcata).
In beide gevallen trok ma het jochie helemaal tegen haar aan 'Jaaa dat is ook heel eng!'
Tja, zo wordt het nooit wat met zo'n jochie, denk ik dan
Zelfde jochie was heel bang voor een baby landschildpadje, echt ontzettend cute 'Disney schildpadje' zeg maar (sulcata).
In beide gevallen trok ma het jochie helemaal tegen haar aan 'Jaaa dat is ook heel eng!'
Tja, zo wordt het nooit wat met zo'n jochie, denk ik dan
maandag 27 maart 2023 om 20:40
Dat kan ik me goed voorstellen. Heb je geen mensen in je omgeving met ervaring met dieren die je zoon daar meer over kunnen leren?Tinkeltje33 schreef: ↑27-03-2023 20:30Ik denk dat het als angstige ouder lastig is om je kind te leren hoe hij met dieren om moet gaan. Uiteraard niet slaan, niet pijn doen, etc. Ik weet het zelf namelijk ook niet. Ik lees hier dat een dier makkelijk te lezen is: dat vind ik dus niet. Ik ben bang om gebeten of geklauwd te worden. Mijn zoon net zo. Ik leg hem uit wanneer een hond bijt en waarom een hond komt snuffelen. Maar dat komt niet binnen als je zo angstig bent.
Wel goed dat je je daar in ieder geval van bewust bent.
maandag 27 maart 2023 om 20:49
Op zich wel. Maar geen zoon die daarvoor open staat. Dat is toch wel cruciaal in deze.
Hij wil soms dat ik hem til als we een hond tegen komen, dat doe ik dus niet. We leren hem ook dat hij juist niet moet gaan rennen of gekke dingen doen. Ik heb hem inmiddels geleerd dat hij rustig door moet fietsen langs een hond en niet moet stil staan of snel weg fietsen. Met lopen loopt hij er met een grote boog omheen en als dat niet kan begeleid ik hem wel. Ik merk vaak dat hondenbezitters er wat lacherig over doen. En ook de irritatie merk ik wel.
Hij wil soms dat ik hem til als we een hond tegen komen, dat doe ik dus niet. We leren hem ook dat hij juist niet moet gaan rennen of gekke dingen doen. Ik heb hem inmiddels geleerd dat hij rustig door moet fietsen langs een hond en niet moet stil staan of snel weg fietsen. Met lopen loopt hij er met een grote boog omheen en als dat niet kan begeleid ik hem wel. Ik merk vaak dat hondenbezitters er wat lacherig over doen. En ook de irritatie merk ik wel.
tinkeltje33 wijzigde dit bericht op 27-03-2023 20:50
0.55% gewijzigd
maandag 27 maart 2023 om 20:50
Ik ben vrij bang voor honden maar m'n zoontje van net 2 vindt ze geweldig. Wij stonden vorige zomer al bij elk hondje dat voorbij liep met de baasjes te praten en vragen of we het hondje mochten aaien. Heb sinds hij er is zoveel hondjes geaaid omdat hij dat zo leuk vindt hahaha.
Ik heb hem één keer weggehaald bij een pitbull achtig hond die hij mocht aaien van het baasje maar die heel wild (enthousiast) werd en zoontje stond nog niet stabiel toen. Dat vond ik niet fijn, maar toen wel gezegd: "oh t hondje is wel heel blij, hij gaat lekker door lopen en spelen." ipv bang wegtrekken.
Ik heb hem één keer weggehaald bij een pitbull achtig hond die hij mocht aaien van het baasje maar die heel wild (enthousiast) werd en zoontje stond nog niet stabiel toen. Dat vond ik niet fijn, maar toen wel gezegd: "oh t hondje is wel heel blij, hij gaat lekker door lopen en spelen." ipv bang wegtrekken.
girafjes wijzigde dit bericht op 27-03-2023 20:51
0.08% gewijzigd
maandag 27 maart 2023 om 20:52
Yup, kwestie van gezond verstand. Hier eigenlijk nooit mee te maken gehad. Toen kids klein waren hadden wij een labrador. Voor iedereen gold dezelfde regel. Als hond in haar mand lag (in een rustig hoekje van de kamer) dan moest je haar met rust laten. Punt, geen discussie mogelijk.poldervrouw schreef: ↑27-03-2023 20:15Ik heb zelf 3 katten en 2 honden (groot), (en kinderen)
En ja. het kwam wel voor dat er iemand kwam spelen die bang was van onze dieren. Ik legde dan uit dat je ze gewoon kan negeren , gaan ze vanzelf weg. Maar dat we NIET gaan gillen , wegrennen, slaan of naar doen tegen de dieren. Dan legde ik ze uit waarom gillen en wegrennen slaan etc. niet oke was en hoe dieren daarop kunnen reageren. Bleven ze aan de gang met gillen etc. dan werd er hier niet meer gespeeld.
Kinderen die echt bang waren (en dat zijn ze meestal doordat de ouders ook raar doen over dieren) die kwamen hier sowieso niet spelen
Mijn ervaring is dat angst aangeleerd wordt door de ouders, kinderen zijn uit zichzelf nieuwsgierig. Ik leerde mijn eigen kinderen : niet zomaar honden aaien, niet aan de hond zitten als hij slaapt/eet, niet aan oren/staarten/poten zitten idem met katten. Je laat je kind geen vreemde hond aaien, niet en nooit. ALTIJD vragen aan de eigenaar en dan nog steeds oppassen. En met loslopende honden.. als je hond niet met andere honden kan, dan niet laten loslopen. En ga niet met je bange kind in een losloopgebied wandelen..
Later twee katten en ook geen probleem. Behalve een vriendje dat meende dat hij een van de katten aan haar staart kon trekken.
Die heb ik even heul stevig bij zijn polsje gepakt en uitgelegd dat dat niet de bedoeling was...
Gillende kinderen ben ik ook geen fan van
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
maandag 27 maart 2023 om 20:53
precies.. ik ga mijn honden/katten niet opsluiten omdat er iemand komt die er bang voor is. Iedereen die bevriend is met ons, kent onze dieren, en daar zitten ook mensen tussen die vooral katten niet leuk vinden en dat mag. Maar ik ga ze niet opsluiten. Wegzetten op andere plek (krabpaal ) doe ik wel, maar daarmee houdt het op. Ze horen bij ons gezin, staat je dat niet aan.. tja... kom je niet langs.. ook goed.
maandag 27 maart 2023 om 20:56
Tinkeltje33 schreef: ↑27-03-2023 20:30Ik denk dat het als angstige ouder lastig is om je kind te leren hoe hij met dieren om moet gaan. Uiteraard niet slaan, niet pijn doen, etc. Ik weet het zelf namelijk ook niet. Ik lees hier dat een dier makkelijk te lezen is: dat vind ik dus niet. Ik ben bang om gebeten of geklauwd te worden. Mijn zoon net zo. Ik leg hem uit wanneer een hond bijt en waarom een hond komt snuffelen. Maar dat komt niet binnen als je zo angstig bent.
Ik ga met mijn kind alleen naar natuurgebieden waar honden aangelijnd moeten zijn en het komt heel vaak voor dat we alsnog loslopende honden tegen komen.
Er zijn wel honden verenigingen die speciale trainingen hebben voor angstige mensen..
maandag 27 maart 2023 om 20:57
Een dier is niet altijd ‘makkelijk te lezen’, maar een goede diereneigenaar kan dat meestal wel. Stand staart, houding rug, manier van blaffen en andere lichaamstaal is vaak wel te verklaren. Als je angstig bent lijkt het me ook niet echt nodig om dat zelf helemaal te leren of je angstige kind aan te leren. Niet gillen, rennen en evt hoe een hond te benaderen of uit de weg gaan lijkt me meer dan genoeg. Een angstig kind over eigen grenzen laten gaan lijkt me helemaal niet fijn. En je kunt dieren ook gewoon niet fijn vinden en uit de weg gaan, lijkt me niets mis mee. Als je wel wat meer wil doen aan je angst of angst kind, dan zou ik dat met een ervaren trainer bespreken en stap voor stap opbouwen.Tinkeltje33 schreef: ↑27-03-2023 20:30Ik denk dat het als angstige ouder lastig is om je kind te leren hoe hij met dieren om moet gaan. Uiteraard niet slaan, niet pijn doen, etc. Ik weet het zelf namelijk ook niet. Ik lees hier dat een dier makkelijk te lezen is: dat vind ik dus niet. Ik ben bang om gebeten of geklauwd te worden. Mijn zoon net zo. Ik leg hem uit wanneer een hond bijt en waarom een hond komt snuffelen. Maar dat komt niet binnen als je zo angstig bent.
Ik ga met mijn kind alleen naar natuurgebieden waar honden aangelijnd moeten zijn en het komt heel vaak voor dat we alsnog loslopende honden tegen komen.
Loslopende honden in een aanlijngebied vind ik ook echt aso. Mensen moeten daar gewoon vrij kunnen lopen zonder hiervoor bang te hoeven zijn. En voor keurig aangelijnde honden kan het soms ook een angstige ervaring zijn als daar zo’n ‘ongeleid projectiel’ komt aangezwabberd.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
