Januari 2008 gaat (langzaam maar zeker) richting verlof

meld met baby

Meld met baby in de buik Weer niks doorgezet..

Vannacht wel heel onrustig geslapen, rond een uur of 5 klaar wakker met zijn 2-en... ook toen kreeg ik weer krampen om het kwartier maar weer niet doorgezet, door wordt ik zo gek van..

Ahh, Brabbel, ik had nog zo'n goede hoop voor je, Hier ook al de hele dag voorweeen, gerommel... Pfff, ik ben het echt zo zat. Morgen word ik als het goed is gestript en ik hoop zo dat dat zal helpen...

Kom op meiden, Brabbel, Crazy desi, Lein, yada, Mondy....een dezer dagen is het voor ons ook zover....MAAAR HET DUUUURRRT ZOOOO LANNGGGGG!!! GRRR. Hebben jullie dat ook: ouders die elke dag bellen: 'en....hoe gaat het?'. Mijn ouders zijn echt supergespannen, die kunnen niet wachten. Ik heb al routebeschrijvingen van waar ze zullen zijn op de dag van de bevalling, hahahaha.....

Crazydesi: ben jij ook niet ontzettend nieuwsgierig naar wat het gaat worden? Wij hebben echt totaal geen idee, net als vorige keer, hebben we ook nu geen gevoel bij een jongen of meisje, dat een van de twee overheerst of zo...



Wij zijn langzaam aan bezig de laatste voorbereidingen te treffen, nog even een wasje, beetje strijken, samen wandelingetje maken. We hebben zelfs onzer beider auto's op internet nog te koop weten te zetten, hahaha.



Ik heb een Quinny Speedy (2 jaar geleden gekocht). Nou zit daar een bandenpompje bij, maar als je de banden oppompt en het ventiel eraf haalt, loopt als je niet heel snel handelt, de boel meteen weer leeg. Iemand nog tips? NB: de banden stonden leeg, na 1,5 jaar stilstaan in een kelder. Ze zijn nu opgepompt, dus het is wel gelukt, maar bestaat er een makkelijke manier?

Ik heb trouwens ook al even geoefend met open en dichtvouwen van dat frame en ik heb het onder de knie. Gelukkig maar.....



Nou, tot morgen maar weer.



Liefs Parelhoen

Bij mijn ouders valt het wel mee Parelhoen, mijn moeder belt vaak, maar totaal niet op een storende manier en bij mijn schoonouders valt het ook wel mee, ik zou meer bellen als het mijn (schoon)dochter hoogzwanger is. Maar schoonmoeder is enorm bang dat haar belletje niet uitkomt. Dan heb ik haar gisteren aan de lijn en aan het eind van het gesprek sta ik zelf helemaal te stuiteren, want dat heb ik helemaal nu ik zo labiel en hoogzwanger ben, ik neem gewoon elke stemming over van mijn omgeving.

In jouw geval is het natuurlijk helemaal begrijpelijk dat je moeder enorm zenuwachtig is, om haar kleinzoon te verliezen en om haar kind en schoonzoon hun zoontje te zien verliezen... Het moet voor haar ook verschrikkelijk verdrietig zijn. Maar ik zou me kunnen voorstellen dat haar zenuwen bovenop je eigen zenuwen jou soms een beetje teveel kunnen zijn.



Hebben jullie ook al geen zin meer om mensen te bellen? Ik vind de verwachtingsvolle stilte na mijn "Hoi met Lella" enurm frustrerend. Begrijpelijk hoor, ik hou ook even mijn adem in als ik gebeld word door mijn hoogzwangere zus, maar wel rete-irritant eigenlijk nu. Ik heb ook echt hélemaal geen zin om morgen de kinderen uit school te halen met al die nieuwsgierige moeders (hallo, je ziet toch dat ik nog steeds zwanger ben? Waarom vraag je dan "is het er nou nog niet?" Volgens manlief loop ik met een rooie kop die uitstraalt: ik vreet je op als je het verkeerde zegt, jammer genoeg zien anderen dat dus niet zo. ), afijn, het is niet anders, want ik geloof niet dat de kleine zich vannacht aandient.

gvd! heel verhaal getypt, weg!



in het kort dan maar, kan niet precies reageren, want heb nog steeds last van vergeetachtigheid (bestaat kraamdementie ook?)



vanmiddag heerlijk geslapen met manon op voedingskussen bij ons in bed.



hier ook nog steeds niet naar buiten geweest, of regen of last van kruis, maar krijg wel steeds meer behoefte aan buitenlucht, al is het maar supermarkt om de hoek.



hier ook een timide vader, die is bang lastig of opdringerig te zijn en durfde bijna niet van zich te laten horen of langs te komen, gelukkig nu rechtgezet, wat hij te weinig heeft, heeft mijn moeder juist iets teveel naar mijn zin..



morgen komt hier de wijkverpleegkundige, ben benieuwd wat die weer te melden heeft.



spruw is zo goed als weg hier.



sterkte voor iedereen die nog moet. mijn schoonzusje is 5 februari uitgerekend en het ook helemaal zat en echt jaloers op ons, vond de laatste weken zelf ook niet echt een feestje meer, dus wens jullie allemaal heel snel jullie baby's na hele snelle bevallingen



groetjes murpeltje

He meiden!



Even een teken van leven van deze kant!



Hier gaat alles goed. Het is echt ongeloofllijk genieten met zo'n mannetje! Ik heb wel wat moeite met mijn herstel, het duurt wel erg lang. Gelukkig hebben we een top kraamhulp, erg doortastend en ongelooflijk lief. Zij heeft geregeld dat ik 2 dagen extra kraamhulp krijg.

Met Guido gaat het ook goed. Vriendlief is wel vrijdag en zaterdag met hem in het ziekenhuis geweest om bloed te prikken, want hij werd gelig. Gelukkig is er niets aan de hand, maar het was wel effe schrikken. Hij is inmiddels alweer bijna op geboortegewicht, dus hij doet het geweldig.

Ik heb ongelooflijk veel te vertellen, ik popel ook om de babysite helemaal bij te werken, maar dat komt allemaal nog!



Mango: Leuk inderdaad dat we op dezelfde dag bevallen zijn! Maar respect voor je hoor, je schrijft alweer zoveel! Ik heb hier helemaal geen puf voor, mijn dagen worden zo gedomineerd door ons mannetje en alles om hem heen.



OPROEP AAN BRABBELBABY: Pest mama niet langer en kom gewoon!

En natuurlijk ook voor de andere meiden, heel veel succes de komende dagen!

Puf, puf, het is eindelijk begonnnen! Al vanaf 12 uur is het extra aan het rommelen, toch nog 1 uur kunnen slapen, nog even in huis gerommeld, daarna in bad om te kijken of het echt doorzet en yes! Om de 5 minuten echte weeen. Au au au maar yes yes yes, ik hoop jullie snel met babynieuws te verblijden!

Lella, leuk! Spannend!!!!!!! Heel veel sterkte en misschien heb jij nu al een kleintje in je armen!!!!

Lella wat fijn! Zet hem op! Misschien heb je nu al je baby in je armen! Heel veel succes!



Groetjes,

Phoenix

Zo ik heb weer een beetje bijgelezen. Ik had afgelopen week een vrij vol programa. Iedere dag wel 1 of 2 bezoekjes gekregen of afgelegd om maar niet bij de pakken neer te zitten.



leuk om te lezen dat iedereen zo dol is op de kleintjes en dat het met de meesten zo goed gaat. Ik herken jullie onzekerheid over voldoende voeding binnen krijgen e.d. Zodra jullie elkaar goed kennen en er een aantal weken voorbij zijn, loopt het wel los met die onzekerheid. Zolang ze voldoende groeien en genoeg poep en plasluiers hebben is het goed. Ik kreeg continue commentaar over de groei van mijn dochtertje. Ze zit altijd onderaan de curve. Maar ze was klein bij geboorte en is nu nog steeds erg mager en dat terwijl ze zo goed eet! Ga dus op je gevoel af en laat je niet teveel de wet voorschrijven door het consultatiebureau hoor!



Jammer van het rotweer he? Het kan zo lekker zijn om na zo'n tijd een frisse neus te halen. Hopelijk klaart het snel weer op en kunnen jullie lekker naar buiten gaa.



Bakkeres, Gefeliciteerd met jullie zoon!



Hier nog steeds niets. Ik heb weer effe wat flinke baalmomentjes gehad, maar door de vele bezoekjes ben ik er niet in blijven hangen. Ik vind het zo vervelend dat ik zo weinig mobiel ben. Alles gaat met gekreun en gesteun en m'n rug doet zeer. Als ik een paar 100m loop heb ik last van harde buiken en steken. Ik wil graag van dat logge lijf af. Maar ja, meneer heeft nog niet zo'n behoefte om er uit te komen. Z'n zusje vraagt hem iedere ochtend om geboren te worden omdat ze zo 'nieuwsliegig' (nieuwsgierig) is. Genoeg geklaag. We gaan er vandaag weer tegenaan.

Doegie!

Oh, Parel, Ik heb dat zelfde probleem met dat oppompen van de bandjes van de kinderwagen. Ik weet er ook geen oplossing voor. Met onze gewone pomp gaat het beter. Nu heb ik een nieuw binnenbandje omdat 1 van de bandjes steeds leegliep en ik hem niet goed geplakt kreeg en die kan ik ook makkelijker oppompen. Misschien even bellen of mailen met Quinny? Mocht je een tip krijgen dan hoor ik die graag van je.

Oeeeh lella, spannend meid! Succes!!! Pffft, pfffft, pfffft!



Wij hebben ook een speedy, dus tips zijn welkom! Al is die van ons nieuw, dus hebben we nog geen bandenprobleem!



Ongeduld: Fijn die extra kraamhulp! Lijkt me idd schrikken als hij zo geel wordt. Gelukkig dat alles ok is! Ik kan zoveel schrijven, omdat het bij ons gelukkig erg goed gaat. We hebben het qua bezoek ook niet heel erg druk gehad afgelopen week en dat is ook wel erg fijn! Het weekend was dan wel weer ff druk. Lag gister ook al weer om kwart voor 9 in m'n bedje! En dan slaap ik tussen de middag ook nog. Esmee slaapt de hele dag zo'n beetje, dus ik heb er geen kind aan!

Je moet gewoon lekker rustig aan doen en goed naar je lichaam luisteren. Wil het nog niet, nou dan nog niet! Lekker rustig thuis blijven, lekker bij slapen en van Guido genieten, dat is het belangrijkste! Dan maar even geen bezoek, huishouden of forummen!



O de kraamhulp heeft de koffie klaar. Ze is vandaag voor het laatst :'-) Later misschien meer!



Liefs,

Mango

Weet je wat me trouwens opvalt? Alle baby's zijn in het ziekenhuis geboren. Best vreemd eigenlijk. Nu hadden een hoop meiden natuurlijk wel een medische indicatie, maar toch.

Goedemorgen allemaal,



Misschien ga ik na de geboorte van de kleine eens mailen met de Quinny over de banden, ze zijn nu redelijk opgepompt. En anders mag iemand van een winkel het een keer voordoen. Dat ding heeft gewoon bijna 1,5 jaar in een warme kelder gestaan en dan lopen banden langzaam leeg. Lief heeft zo goed en zo kwaad als het ging de lucht die erin moest, erin weten te houden (moeilijk, want zodra je pompje eraf haalt loopt band leeg als een ballon, wel lachwekkend voor mij, niet voor lief, hahaha).



Hier weer lekker uitgeslapen. Ik sluip er altijd rond een uur of 6- 1/2 7 uit en ga dan in een andere kamer voor de tv liggen, met crackers, limonade en Engelse drop. MMMM.



Lella: wauw, dat je je nog even komt melden, zet hem op en ik hoop dat je op dit moment al een beauty bij je hebt liggen!!!

Waar is Brabbel trouwens?

Yada: jij loopt langzaam tegen de 41 weken niet? Een echte volhouder, die jongen van je....gelukkig dat het nog zo druk hebt, want ik kan me voorstellen dat je anders makkelijker toegeeft aan het rotvoelen. Maar je bent er bijna hoor!



Ongeduld: even schrikken, maar gelukkig niets aan de hand. Wel fijn dat je een alerte kraamhulp hebt, die jou niet uit het oog verliest en ziet dat je nog wel een extra handje kunt gebruiken nu. Het gaat vast snel veel beter.



Ik lees net nog even terug....maar Brabbel heeft zich nog steeds niet gemeld....mmmm....succes hoor!



Liefs en tot later,



Parelhoen

Ben er hoor Parelhoen.. Met baby in buik !!

Gisteravond in bed een maag wat erg onrustig was, ik dacht misschien een voorteken maar helaas.



Lella hoop dat jij nu aan het bevallen bent, spannend hoor..



Ongeduld wat heerlijk dat je extra dgn krijgt, maak er lekker gebruik van en ik hoop dat je snel op de been bent.



Ik hoor dat het morgen het zonnetje gaat schijnen dus ik hoop dat jullie met de beebies naar buiten kunnen.

Oja mijn mams belt eigenlijk minder dan normaal omdat ze het idd irritant vind om het elke keer te vragen, daar in tegen belt wel mijn broers hahaha Schoonouders heb ik niet daar in tegen belt dus mijn tante ( die ik eigenlijk zie als een oma voor mijn kind straks )

Spannend Lella!! Zet 'm op meid!!



Hier ook een meld... geen baby en ook geen voortekenen, deze kleine schurk gaat denk ik het langst blijven zitten van alle drie... en dat had ik dus écht niet vewacht. Vanochtend wel weer ontbeten met de kids, het hele huis gezogen...., kraaltjes geregen met de kinderen, vaatwasser uitgeruimd..../ingeruimd, even gespeeld met de treinbaan, geluncht en kinderen naar bed gebracht (ja, ja,... ook de oudste, heerlijk dat hij dat af en toe nog wil). Nu dus even tijd voor deze post.



Trouwens... voor diegene die nog moeten, morgen is het volle maan!!! Bij onze vk-praktijk dubbele dienst.... zou het, zou het?? Nog één nachtje volhouden dus Brabbel, dan moet het toch écht komen??



Liefs Mondy

He? Parelhoen, Yada is toch de 26e uitgerekend? Ik de 27e en ik ben dan nu 39 weken en 1 dag. Dus volgens mij duurt het nog even voor ze bij 41 weken is. :-)



Ja morgen volle maan Mondy, spannend zou het helpen?

Jeetje wat spannend zeg dat Lella misschien inmiddels wel al bevallen is, dat ze zich zelfs komt melden als ze practisch aan het bevallen is....hi...hi... zet hem op hoor meid !!



Mango: Heel herkenbaar dat verhaal van je schoonouders, ik heb hier ook zo'n schoonmoeder die het allemaal zo wil regelen hoe het haar het beste uit komt. Heel vermoeiend, mijn ouders wonen veel dichter in de buurt, en nu is mijn moeder ook nog altijd een peuterleidster geweest, en daardoor heeft ze gewoon een leukere band met mijn eerste zoontje Lars, ze weet precies wat leuk is voor hem, en zit er altijd mee te knutselen en te spelen. Mijn schoonmoeder wil dat contact ook eigenlijk, maar dat zit helemaal niet in haar aard, dus als zij met hem speelt o.i.d. komt het altijd heel gemaakt over. Ze is er trouwens voor haar eigen kinderen ook nooit geweest, die werden altijd afgegeven aan het kindermeisje, dus ook mijn man's nekharen gaan omhoog staan als ze perse zo "leuk" wil doen met de kinderen. Maar helaas we kunnen haar niet veranderen. Heel goed dat jullie je grenzen beheren, en dat er ook niemand overheen gaat, ook knap trouwens van je man, want het zijn toch zijn ouders. Maar als je 1 vinger geeft, pakken ze je hele hand hoor.



Bakkeres: van harte gefeliciteerd met je zoontje Lucas.



Hier alles goed, Thijmen doet het erg goed, drinkt, poept en plast voldoende en slaapt lekker tussen de voedingen door. Afgelopen nacht heeft hij alleen behoorlijk lopen spoken, en daar was mijn man helemaal niet blij mee, die moest vanochtend namelijk weer gaan werken en reageerde enorm chagerijnig...... grrrrrrr......

Ik stelde nog voor om met Thijmen naar beneden te gaan, zodat hij nog goed door kon slapen, maar nee, dat vond hij dan ook weer niet gezellig...... ja wat wil ie nou ?!! Maar goed, hij is er vanochtend wel gewoon uit kunnen komen, ben benieuwd hoe vanavond zijn humeur zal zijn.



Aan alle dames die een dezer dagen "moeten" gaan bevallen, heel veel sterkte, en we kijken uit naar jullie berichtjes.

Lella: Spannend! Ik hoop dat je inmiddels je kleintje al vast mag houden!



Yada: Inderdaad, alle kleintjes zijn in het ziekenhuis geboren!



Ik vind het zo opvallend dat het hier zo rustig is, want onze verloskundige heeft het juist ongelooflijk druk!



Zo, nu ga ik aan mijn bevallingsverhaal beginnen!

iedereen die nog zwanger is, sterkte en iedereen met baby, genietze.

en : go lella go lella go lella!



vandaag hier wijkverpleegkundige, mijn god, wat een geitenwollensok, dat moet tot manon 4 is mijn contactpersoon bij het consultatiebureau blijven...(ben echt blij dat ik borstvoeding geef, anders had ze me meteen al iets aangedaan vrees ik)



gr murpeltje

En dan ga je schrijven en dan heb je ineens een enorme lap tekst! Ik plak hier de uitgebreid versie, ook al waren jullie als een van de weinigen op de hoogte van de inleidingsperikelen.



Op 28 december voor een CTG in het ziekenhuis geweest. De kleine doet het nog steeds goed, maar de gyn is erg nieuwsgierig hoe de kleine gaat reageren op weeen. Zijn theorie is als volgt: Liever een klein kindje met een goede conditie op de wereld zetten, dan een iets groter kindje met een slechtere conditie. Hij verwachtte in de laatste situatie namelijk meer complicaties bij de geboorte. Dus op 29 december samen naar het ziekenhuis voor een inleiding. Om 9 uur werd er gel ingebracht om de baarmoedermond te verweken. Dit goedje werkt ongeveer 6 uur en heeft vaak tot gevolg dat het lichaam de bevalling laat starten. Helaas voor ons, bij mij niet. Dus 30 december terug voor een nieuwe poging. Ook deze heeft weinig uitgehaald. Omdat de gyn ons hier al voor gewaarschuwd had, hebben we express aan niemand laten weten waar we zo stiekem mee bezig waren! Nog een keer inleiden wilden ze ook niet aan beginnen, want door overstimulatie is er extra kans op een hele zware bevalling.



In de periode hierna moest ik om de dag voor een CTG. De kleine bleef het enorm goed doen, en ik kreeg geregeld harde buiken en later zelfs ook weeen. Hartstikke goed natuurlijk, maar het zette steeds maar niet door. Erg vermoeiend en frustrerend. Zondag 13 januari wilde de gyn me graag terug zien, hij vond het wel tijd voor een nieuwe poging. 's Avonds zijn we nog heerlijk met z'n tweetjes uit eten geweest bij Bussemaker.



Maandag 14 januari meldden we ons keurig om 8.00 uur in het ziekenhuis. Meteen werd er weer gel ingebracht. Geleerd van de vorige keer, hadden wij boeken, kaarten, telefoons (voor de spelletjes) meegenomen. En we gingen er vanuit dat we gewoon weer naar huis zouden gaan. Uit de CTG bleek dat de kleine het lekker goed bleef doen. Ook kreeg ik meer last van harde buiken en lichte weeen, maar niet anders dan de weken ervoor. De gyn had er ook nog niet veel vertrouwen in dat het nu wel op gang zou komen. Om 12 uur begon ik het minder gezellig te vinden, maar ik kon vriendlief nog inmaken met pesten. De gyn was dan ook nog steeds niet onder de indruk. De harde buiken kwamen dan ook nog steeds niet regelmatig. Om half 2 wilde ik van bed afstappen en braken mijn vliezen spontaan. Dit was het startsein! Ik kon mezelf steeds slechter een houding geven. Liggen was niet fijn, maar staan ook niet. Onder de douche was lekker, maar ook niet voor lang. Toen ik rond half 4 weer op bed lag, werd ik ongelooflijk misselijk. Hier was de gyn dan wel weer van onder de indruk, dit was een goed teken! Ik bleek 3 centimeter ontsluiting te hebben. Gemiddeld gezien zou ik dan rond middennacht moeten kunnen bevallen. Om de weeen regelmatig te laten komen, besloot de gyn tot een infuus met weeenopwekkers. Daarnaast wilde hij mij ook een shot pethidine geven. Hier zou ik suffer van worden, wat de ontsluiting extra zou helpen. Verpleegster Harma bracht alles aan en gaf aan dat alles rond kwart over 4 effect zou gaan hebben. Om 16.10 uur had ik echter het gevoel dat het kindje NU geboren zou moeten worden. Inmiddels was de avondploeg gekomen en Marga gaf aan dat dat wel erg snel zou zijn. Ik heb haar, hopelijk alleen in gedachten, een aantal verwensingen naar het hoofd geslingerd. Gelukkig had ze al snel door dat ik serieus was. De gyn werd opgeroepen, hij stond net op het punt om naar huis te gaan. Mevrouw was immers nog lang niet zover..... Voor mijn gevoel duurde het enorm lang voordat de gyn er was. Ondertussen moest ik de persweeen wegpuffen en op mijn rug op bed blijven liggen. De sensor op het hoofdje van de kleine registreerde niet meer, dus vriendlief moest het CTG apparaat op mijn buik houden. Geen gemakkelijke opgave bij een vrouw die ligt te kronkelen! Vriendlief en Marga hielpen mij ondertussen heel goed met puffen en zuchten. Ik was erg bang dat ik nog geen volledige ontsluiting zou hebben, want nog veel langer dit volhouden zou me echt niet lukken. Rond 16.45 kwam de gyn de verloskamer binnen en constateerde heel verbaasd dat het hoofdje al "stond". Hij snel op zoek naar zijn gevechtspak, er was zelfs geen tijd om het verlosbed om te bouwen. Achteraf bleek dat de hartslag van de kleine enorm aan het dalen was, de gyn was ons dus al aan het voorbereiden dat hij de kleine mee zou nemen voor extra zuurstof, maar dat we ons niet meteen zorgen moesten maken, hij zou goed voor de kleine zorgen. Met twee keer persen en een kleine knip was ie er om 16.59 uur ineens, onze zoon Guido!



Guido was mooi roze en zette meteen een enorm keel op. Hij mocht dan ook bij mij blijven liggen. Ik bleef maar zeggen: Ooh kleintje. De gyn reageerde hier steeds op: Maar hij is helemaal niet klein! Vriendlief kreeg alle kans om zelf de navelstreng door te knippen. Marga ging samen met de trotse papa Guido aankleden, terwijl ik 4 hechtingen kreeg voor de knip. Daarna kon het grote genieten beginnen! Om 6 uur hebben we de familie gebeld en diverse smsjes verstuurd. Na een goede wasbeurt kregen we onze eigen kamer, waar de trotse opa & oma en ooms & tantes om 19.00 uur Guido voor het eerst bewonderd hebben.



De bevalling is ongelooflijk snel gegaan en was, eerlijk is eerlijk, ook wel makkelijk te noemen. En alle cliches zijn waar. Na de bevalling ben je alles vergeten en Guido is de mooiste baby op aarde. Maar dit betekent niet dat bevallen een hobby is geworden......

Zo, nu nog een kleine update.



Wat een genot, zo'n kleintje! Zoals ik eerder al schreef, hebben we een fantastische kraamhulp. Gezellig, vol met bruikbare tips, maar gaat hierbij wel uit van wat wij graag willen. En ze laat niet los! Als ze wil dat Guido getest word, zorgt ze dat ie terecht kan. Wil ze dat de verlos naar mijn hechtingen komt kijken, zorgt ze dat het gebeurd. En zo grappig, vandaag kwamen we erachter dat onze katten waarschijnlijk uit hetzelfde nestje komen!



Guido slaapt overdag goed door, maar 's nachts kan ie aardig spoken. Hierdoor duurt mijn herstel helaas ook wat langer, maar ik voel me steeds beter. Guido drinkt ook goed. Mijn produktie komt enorm goed op gang. Vriendlief probeert nu een sponsorcontract te regelen met Friesche Vlag!



Bezoek hebben we deze week lekker rustig gehouden. In tegenstelling tot dehorrorverhalen hier, ben ik aangenaam verrast door de gepaste terughoudendheid van iedereen. Schoonouders zijn nu 3 keer geweest, de ooms & tantes twee keer en wat vrienden. Hier ben ik erg blij mee!



Over een half uurtje is Guido precies een week oud. Heel raar, hij is niet meer weg te denken uit ons leven, maar dat ie er al een week is, is ook niet voor te stellen.



Zo, nu ga ik mezelf met hulp van Guido bevrijden van ontploffende borsten!

Ongeduld; Fijn dat alles zo goed gaat!! En fijn dat je zo'n fanastische kraamhulp hebt!!



Lella; Misschien heb je nu al n wolk van een baby naast je liggen!! En anders nog even doorzetten!!



Yada; Verona is gewoon thuisgeboren.. Er was wel heel even sprake van om naar het ziekenhuis te gaan, maar omdat ik dat niet meer zou halen zijn we thuisgebleven.



Mango; Het apparaat waar ze de gehoortest mee doen is supergevoelig voor alle bijgeluiden. Verona ademde nogal luidruchtig wat dus weer negatief werkte op het apparaat. En de 2e keer was Wesley ook thuis, en was rustig aan het spelen, maar toch gaf dat ook nog teveel geluid... En ook toen ademde ze nog te 'hard'. Dus ik hoop dat ze deze week een voldoende scoort. De mevrouw van de test, gaf wel aan, dat het nog niet wil zeggen dat ze aan 1 oortje doof is. Er kan ook wat vocht achter het trommelvlies zitten. Dus ik maak me nog niet echt zorgen.



Hier gaat verder alles prima! Verona meldt zich vanzelf wanneer ze honger heeft, en verder slaapt ze heel rustig. Snachts meldt ze zich ook nog zo'n 2 á 3 keer. Wat wel grappig is, is dat toen ze nog in mn buik zat vaak rond 3/4 uur actief aan het bewegen was. Nu is ze om dit tijdstip vaak klaarwakker.. Vaak krijgt ze om dit tijdstip een voeding, en valt dan niet in slaap, maar vind het dan nog wel gezellig om bij me te liggen, of in de wieg met het ligt aan.... Want zodra het licht uitgaat, laat zij wel weten hier niet mee eens te zijn... Dus qua nachtrust kom ik nog niet aan mn uurtjes.. maar goed, dit haal ik af en toe smiddags dan wel weer in.



K ga maar es wat eten inelkaar flansen