Je kind op het speciaal onderwijs

11-06-2020 13:49 1682 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet echt een speciale vraag, maar door een situatie vandaag werd ik even pijnlijk op de feiten gedrukt dat mijn kind op het speciaal onderwijs zit.

Mijn zoontje is nu net 5 en zit sinds dit schooljaar op speciaal onderwijs. Daarvoor reguliere kinderopvang met al de nodige problemen en 3 weken regulier onderwijs wat helemaal niet goed ging.
Op zijn school nu is hij ontzettend opgeleefd en heb ik mijn blije kind weer terug en thuis ook veel positieve veranderingen.
Dus overall voelt het heel goed.

Maar merk de laatste maanden dat ik toch nog best wel een acceptatieronde moet maken.
De huidige school is een orientatieplek, hier wordt bepaald op welke school hij het beste tot zijn recht komt en dat had ook nog regulier onderwijs kunnen zijn. Maar inmiddels is wel duidelijk dat dat sowieso niet gaat gebeuren. Omdat school ook nog niet helemaal hun vinger erop kan leggen en er nog verder onderzoek gaat plaatsvinden mag hij na de zomer nog wel terugkomen op zijn huidige school en dan zal er in de loop van dat schooljaar meer duidelijkheid komen ga ik vanuit en een advies.

Maar goed, wat ik al zei, ik heb nog wel wat acceptatie te ondergaan, ondanks dat ik heel blij ben met hoe het nu gaat. En de situatie van vandaag maakte dat dan ook weer pijnlijk duidelijk.

Daarom lijkt het me fijn om met andere ouders te kletsen over hoe het gaat, wat gaat goed, wat is moeilijk, tips en tricks voor elkaar. Lachen om de leuke dingen en verdriet delen.

Dus wees welkom, ik hoor jullie graag!
Woez schreef:
13-11-2023 07:59
Dat ponyrijden klinkt super Laura!
Heb ik hier ook eens naar gekeken, maar vond het wat prijzig... €50 voor een 1 lesje....
Heerlijk voor je zoon dat hij daar zo rustig van wordt :heart:
Hier rijdt hij in een klein groepje van maximaal 3-4 kinderen, het is 20 euro per les. Nog steeds niet goedkoop overigens…
Sterkte met de laatste loodjes Woez, klinkt heel intensief. Ben zo benieuwd hoe je zoon het gaat vinden!

Hier hebben we onlangs een gesprek gehad met school. Zoon zat met twee vriendjes in de klas, maar die leidden hem vooral af. Ze hebben hem nu apart vooraan bij de meisjes gezet en het gaat nu heel erg goed. Overigens wisten wij van niks hoor, we zagen ineens in Parro dat hij ergens anders zat maar het is dus wel een goede beslissing van zijn juf geweest.

Ik denk trouwens dat zoon ook altijd kwetsbaar zal zijn, en een zorgenkind.

@Duufje: hier ook een kind dat fluitend door groep 4 gaat, maar die volgens de testen ook tegen een verstandelijke beperking aan zit. Ik hecht er maar niet meer zoveel waarde aan. Hij is gewoon niet zo gemotiveerd om testjes te maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier gaat het niet zo goed.
Van alle kanten wordt ik gebeld dat het misloopt, school, opvang en sport. En ik merk het ook thuis.
Hij kan echt om niks boos worden en is er gewoon niet meer uit te krijgen. Totaal niet te bereiken en hij laat niemand toe.
Niemand begrijpt waarom het gebeurd, maar ook niemand weet de oplossing. Voor de oplossing wordt er telkens naar mij gekeken, maar ik weet het ook niet. En ik denk dat jullie zijn hier in gespecialiseerd, je werkt toch in de jeugdhulpverlening of in het speciaal onderwijs. Ze zijn hartstikke lief hoor, maar ik vind dat ook wel eens irritant.

Ik word er zo verdrietig van. Nu ook zit hij in zo'n bui thuis. En niks werkt. Ik voel me zo machteloos, verdrietig en boos tegelijk. Maar wil niet boos worden, omdat hij ook dingen zegt als 'ik haat mezelf'. Maar door frustratie lukt het me niet om altijd geduldig en lief te zijn.

Sorry dit is even in the heat of the moment geschreven om het even van me af te schrijven, in de hoop dat ik mijn rust en geduld terugkrijg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat rot, Soumis. Ik snap je gevoel, maar hier gaat het net zo. Wij zijn uiteindelijk toch het meest deskundig en ervaren als het om ons kind gaat.
Heb je een duidelijke diagnose voor je kind? Of valt er nog iets te onderzoeken, genetisch, hoogte van het IQ, autisme, adaptief vermogen (wat kan hij aan?).

Kan het zijn dat je kind wordt overvraagd? Wordt er te veel van hem verwacht? Zijn er te veel prikkels? Is er te veel onduidelijkheid? Te veel verschil in aanpak? Storende factoren in de klas?

Is er een gedragskundige betrokken die kan meekijken en -denken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach jeetje Soumis wat heftig en een moeilijk situatie waar jullie inzitten. En ook herkenbaar dat de vraag dan bij de ouders gelegd wordt. Ik kan me je teleurstelling in de hulpverlening voorstellen.

Ik zit ook te denken aan misschien overvraagd worden. Toen mijn zoon stopte met school was zijn gedrag 180 graden ten goede veranderd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb even een andere vraag. Ik me aangemeld voor het mantelzorg compliment van de gemeente. Daarvoor moet je 8 uur per week mantelzorgen, maar dat vind ik wel een lastige. Waar begin je met mantelzorgen en waar eindigt je reguliere zorg als ouder. Hoe zien jullie dit?

Het gaat hier trouwens goed. Diagnose is gesteld en nu is het wachten op medicatie. Dat gaat helaas nog tot maart duren en daarom kan hij ook niet verder uitbreiden op school. Dat is enorm balen. Maar op zich ben ik blij me dat het goed gaat op dit moment. Nu met de feestdagen is het wel weer aanpoten en alert zijn op overprikkeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tinkeltje: Er is geen enkele manier om te 'controleren' of je een echte mantelzorger bent en minimaal 8 uur per week zorgt.
Maar jij bent er een, hoor. Niet aan twijfelen. Vergeleken met de zorg voor een gemiddeld kind doen wij veel meer, niet alleen nu, maar voor de rest van ons leven. Dus dat kleinigheidje of die cadeaubon of wat het ook maar inhoudt, daar hoef je je geen seconde schuldig over te voelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank voor jullie lieve woorden.

Prikkels zijn denk zeker van invloed. Daarbij zit hij nu in groep 5 en dat geeft hele andere verwachtingen dan groep 4. Er zijn nu toetsen, huiswerk, boekbespreking, meer werktijd en minder speeltijd. Denk dat dat echt van invloed is.

Ook nu besloten dat hij tot eind van het jaar niet naar de bso gaat. Is overigens een gespecialiseerd bso, dus daar wel ervaring met dit soort kinderen. Om daar wat rust in te bouwen en te resetten. En na de kerstvakantie weer rustig opbouwen. Hij gaat overigens maar 1 middag in de week.

Daarnaast heeft hij dus nog judo. Dus tja misschien is het teveel, maar het is ook heel lang wel goed gegaan.
Dat is ook waar ik mee struggle. Hoe vind ik de juiste balans tussen niet teveel prikkels, maar wel zijn grote energie en behoefte aan contact met andere kinderen.

Genetisch onderzoek staat uit op 1 syndroom. En hij staat op de wachtlijst voor onderzoek naar adhd en dcd. Maar vraag me af , mocht dat zo zijn, passen daar dit soort buien bij?
Op school werkt wel jeugdhulpverlening, zijn volgens mij niet echt gedragstherapeuten.

En ja jullie hebben gelijk, als ouder weet je het soms ook wel het beste hoor. Maar soms weet je het ook gewoon niet en dan voel ik meer daar weer schuldig over. En ben blij dat ze het bespreken hoor, maar soms hoop je gewoon dat iemand die er voor geleerd heeft eens met het gouden idee komt. Maar weet verstandelijk ook wel dat het meestal trial and error is en dat er niet op elk probleemgedrag een standaardoplossing is.

Uiteindelijk nog wel een fijne middag gehad samen gehad toen de rust was wedergekeerd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan het ook gewoon deze periode zijn met Sinterklaas en kerst? Of speelt het al langer?

Bij zoon zien we tot de herfstvakantie altijd een wen periode en daarna komen die feestdagen. Vanaf januari stabiliseert het zich dan, waarna hij vanaf mei / juni moe wordt van het jaar en toe is aan vakantie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Even een kort berichtje:

Onze dochter is geboren, en we zitten op een heerlijke roze wolk.
Zoon doet het boven verwachting goed!
Hij is natuurlijk wat uit z'n doen, maar we letten er heel goed op dat hij 1op1 aandacht van ons heeft. Dus de gewone dingetjes met ons doet: samen spelletje doen, liedjes zingen etc.

Ook is hij heel lief en nieuwsgierig naar z'n zusje. Wil haar op schoot, probeert echt oogcontact met haar te maken, en gaat daarna weer z'n eigen gang.

Dit zijn nog maar de eerste dagen, maar het geeft heel veel vertrouwen!
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd Woez en fijn dat je zoon zo goed reageert!
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
Alle reacties Link kopieren Quote
Breek even in Woez: gefeliciteerd! Geniet van je roze wolk en fijn dat je zoon er zo goed op reageert.

** breek ook weer gauw uit **
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd woez! Wat heerlijk. Geniet ervan!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd!!!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd Woez!
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd Woez! Geniet van deze fijne flow!
Wat een heerlijk nieuws Woez! Geniet ervan :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Woezel zitten jullie nog lekker te genieten op de roze wolk? Hoe gaat het met zoontje?
Alle reacties Link kopieren Quote
Woez schreef:
25-11-2023 21:11

Dit zijn nog maar de eerste dagen, maar het geeft heel veel vertrouwen!
Wat fijn! Gefeliciteerd! :cheer2:

Ik weet uit ervaring dat het heel goed kan gaan hoor. Onze oudste is vanaf dag 1 al gek op de jongste, het leek alsof hij toch ondanks als zijn beperkingen heel goed begreep dat dit zijn broertje is.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat nog steeds super hier! We zijn zo trots op beiden!

Zoon is dol op z'n zusje, wil haar vasthouden en knuffelen. Uiteraard onder begeleiding, want lompe kracht :P

En naar de wc kan enkel wanneer er nog een volwassene erbij is, of zoon vast zit in zijn stoel. Dat is dus nog even wennen :P
Wat dat betreft kan ik niet wachten tot ze wat groter en weerbaarder is.
She was brave and strong and broken, all at once.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen, mijn puber van 14 jaar zit op 2de havo speciaal onderwijs en heeft lichte vorm van autisme. Hij werkt sinds 6 mnd als vakkenvullen bij een supermarkt..gisteren kreeg hij een brief mee dat zijn contract niet wordt verlengd. Hij deed voornamelijk spiegelen omdat hij dit heel goed kan. Alles moest goed staan...alleen hij was heel traag natuurlijk.want spiegelen moest perfect. Ik heb niet tegen zijn manager gezegd dat hij anders is dan anders...het is niet goed voor zijn zelf vertrouwen dat hij ontslagen is, maar hij is niet verdrietig...denk eerder opgelucht omdat hij zijn bijbaan zwaar vond en niet wilde opgeven. Ik zei wacht nog een paar jaar als je 16 jr bent en nogmaals proberen...herkent iemand dit? Wat zou een betere bijbaan zijn voor hem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat sneu dat je zoon ontslagen is, al vond hij het blijkbaar zelf toch ook wel moeilijk. Ik weet niet wat een goede baan voor hem zou zijn, iets waarbij precisie en perfectionisme belangrijk, tempo minder... Ik denk dat het een kwestie van uitproberen is. Je zoon is ook nog heel jong en ontwikkelt de komende jaren nog allerlei vaardigheden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Woez wat fijn om te lezen dat jullie zo genieten en het goed gaat met zoontje. Lekker doorgenieten!

@mamavan, is een bijbaantje waar hij alleen werkt voor nu niet beter? Zoals een krantenwijk of tijdschriften bezorgen? Ik weet eigenlijk niet of dat laatste nog bestaat. Dan moet het misschien wel een bepaalde dag bezorgt worden, maar hij heeft dan wel meer zelfbeschikking.
Overigens even nog geen bijbaantje is toch ook prima, hij is pas 14.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mamavanasyw, toch naar hoor om zo'n bericht te krijgen. Het drukt je weer met de neus op de feiten dat het niet allemaal vanzelf gaat en zal gaan.
Mijn zoon (nu 20) heeft een paar jaar terug kort een bijbaantje gehad. Het leek me voor hem de ideale baan, ik had hem erop geattendeerd, voor een onderdelenhandelaar in de buurt advertenties op internet zetten. Hij kon er zo veel doen als hij wilde en wanneer hij wilde, thuis op zijn eigen laptop. Helaas kon hij zich er nauwelijks toe zetten. Waar zijn voorganger zo veel mogelijk deed, want elke advertentie plaatsen was geld, moest mijn zoon steeds aangemaand worden en kostte het hem grote moeite om überhaupt iets te doen. Ik was zo teleurgesteld en ook heel verdrietig, als hij zoiets al niet kon? Hij kon er nota bene muziek bij draaien, wat hij maar wilde. Sindsdien hou ik mijn hart vast of het ooit wat gaat worden qua werk, moet ik bekennen. Inmiddels heeft hij, voor het eerst ooit, gesolliciteerd (bij Mediamarkt). Heeft na een paar weken nog geen reactie ontvangen. Ik heb het bedrijf zelf gemaild met een opmerking daarover (niet gezegd wie mijn zoon was hoor, het gaat om het feit dat jonge mensen niks horen en dat je zo toch niet met ze omgaat). Kreeg een mail terug dat iedereen een reactie ontvangt, wie mijn zoon dan is, dan kunnen ze het nagaan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven