Kinderen
alle pijlers
Jong kinderen krijgen
maandag 17 maart 2008 om 15:58
Beste dames, ik ben nu net 25 en ik heb al jaren een relatie met een super leuke man. We zijn allebei net begonnen met werken en doen dat ook erg graag. Ons idee is ook echt om 'carriere' te maken. Sinds ik ben begonnen met werken heb ik al veel verhalen gehoord van vrouwen die kinderen hebben gekregen. De constante lijn in hun verhalen is dat zij allemaal zeggen dat ze veel liever hun kinderen jonger hadden gekregen (de meeste zijn halverwege de 30 wanneer ze hun eerste kindje krijgen), omdat het naarmate ze ouder worden veel zwaarder wordt (ook in de combinatie met werk/carriere). Nu willen wij ook heel graag kinderen en nu ik al die verhalen hoor, denk ik er sterk aan om niet te lang te wachten met proberen (dus ongeveer over een jaar). Ik zou heel graag verhalen horen van mensen die me dit, op basis van hun eigen ervaring, kunnen aan- of afraden.
maandag 17 maart 2008 om 16:50
Ik was 20 toen ik van onze dochter beviel. De combinatie werk, studie, kind is best zwaar. Mijn les is in ieder geval geweest dat je elkaar als partners niet moet vergeten lief te hebben. Onze dochter heeft overigens altijd op nr. 1 gestaan en staat dit nog steeds. Gelukkig is ze gezond en heeft ze een zeeeeer goed karakter. Het opvoeden van onze dochter is alles wat ik er vooraf van gedacht had en zelfs nog leuker/fijner. Ik heb nooit op een roze wolk gezeten, ben altijd realistisch geweest over de mogelijkheid dat er iets zou kunnen mankeren aan het kindje (nog in de buik of in het verdere leven).
Een jonge moeder heeft vaak meer veerkracht, een oudere moeder heeft vaak meer draagkracht, zeker als het gaat om wijsheid en financien. Maar goed dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn!
Een jonge moeder heeft vaak meer veerkracht, een oudere moeder heeft vaak meer draagkracht, zeker als het gaat om wijsheid en financien. Maar goed dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn!
maandag 17 maart 2008 om 16:52
Ik heb alleen het openingsbericht gelezen dus daar reageer ik even op: als carrière maken voor zowel jezelf als je vriend belangrijk is dan zou ik nog niet aan kinderen beginnen. Ik had jouw leeftijd toen ik mijn zoontje kreeg en werkte al een paar jaar. Mijn eigen ervaring is dat een kind je carrière behoorlijk kan belemmeren, vooral in het geval van mijn zoontje, die extra hulpverlening nodig heeft wegens een autistische stoornis. Nu ben ik sowieso niet zo'n carrièremens maar als je dat wel bent dan zul je moeten afwegen wat je belangrijker vindt.
maandag 17 maart 2008 om 17:02
Helemaal mee eens!
En als je een gezond en makkelijk kind hebt dan is carrière maken al heel moeilijk, laat staan als je een kindje hebt met problematiek. En dan is alles nog maar heel relatief, ik kan echt aan mezelf merken dat dingen die op mijn werk gebeuren mij veel minder raken dan collega's, ik kan me niet druk maken om cijfers die niet gehaald worden, mijn zoon is 100x belangrijker!
maandag 17 maart 2008 om 18:58
Ik ben 26 en had het liefst nu al minstens 1 kindje gehad. Ik heb altijd gezegd dat ik jong moeder wilde worden. Het probleem is dat ik de juiste man nog niet ben tegengekomen...
Op dit moment werk ik in het buitenland en dat heeft zeker te maken met het feit dat ik mijn toekomstbeeld heb moeten aanpassen. Ik ben lang verdrietig geweest omdat het me niet lukt om een leuke vriend te krijgen en dus ook mijn kinderwens even moet proberen te 'vergeten' Mijn vertrek uit Nederland was dan ook een kwestie van mezelf een schop onder m'n kont geven en niet bij de pakken neer gaan zitten.
Als ik nu een vaste relatie had gehad, zou ik er zeker voor gaan! Ik ben zelfs een beetje heel erg jaloers...
(Sorry voor het uitstorten van mijn hartje, de woorden kwamen vanzelf, ik zit er toch meer mee dan ik dacht...)
Op dit moment werk ik in het buitenland en dat heeft zeker te maken met het feit dat ik mijn toekomstbeeld heb moeten aanpassen. Ik ben lang verdrietig geweest omdat het me niet lukt om een leuke vriend te krijgen en dus ook mijn kinderwens even moet proberen te 'vergeten' Mijn vertrek uit Nederland was dan ook een kwestie van mezelf een schop onder m'n kont geven en niet bij de pakken neer gaan zitten.
Als ik nu een vaste relatie had gehad, zou ik er zeker voor gaan! Ik ben zelfs een beetje heel erg jaloers...
(Sorry voor het uitstorten van mijn hartje, de woorden kwamen vanzelf, ik zit er toch meer mee dan ik dacht...)
maandag 17 maart 2008 om 19:30
Ik vind dat het een erg goed idee is om al jong aan kinderen te beginnen. Ik denk dat tussen de 25 en 30 de ideale leeftijd is, maar dan vind ik dat je er wel klaar voor moet zijn. Naar mijn mening moet je in een stabiele situatie zitten, denk aan; relatie, zelfkennis, inkomen, huisvesting. En natuurlijk ervaart iedereen die zaken anders. Waar ik vooral moeite mee heb is dat je tegenwoordig als erg jong word ervaren als je voor je dertigste moeder word, maar het is gewoon bewezen dat het voor jou en je kind veel gezonder is om al vroeg moeder te worden. De kans op aangeboren afwijkingen of complicaties is vele malen kleiner.
Maar ik vind vooral dat iedereen lekker moet doen waar ze zin in hebben. Volg je gevoel en gebruik je verstand en dan kan het toch bijna niet 'fout' zijn??
Maar ik vind vooral dat iedereen lekker moet doen waar ze zin in hebben. Volg je gevoel en gebruik je verstand en dan kan het toch bijna niet 'fout' zijn??
maandag 17 maart 2008 om 19:46
Ik vind 25 een hele mooie leeftijd al zal dat per persoon heel erg verschillen. Lichamelijk gezien ben je rond deze leeftijd het meest geschikt om kinderen te krijgen.
Voor veel mensen is de vraag wanneer je het beste kunt beginnen heel moeilijk. Er is bijna nooit sprake van een "perfecte" situatie. Maar als jullie het allebei zien zitten zou ik het zeker niet laten omdat je jezelf jong vindt in vergelijking met het gemiddelde van tegenwoordig.
Ik was zelf 25 toen ik zwanger werd en 26 toen ik mijn dochter kreeg. Nu met 27 ben ik zwanger van de tweede en die is er als het goed gaat voordat ik 28 ben.
Misschien dat we nog een derde willen en daar hebben we straks nog ruim de tijd voor.
Tot nu toe vind ik er alleen nog maar voordelen aan zitten.
Voor veel mensen is de vraag wanneer je het beste kunt beginnen heel moeilijk. Er is bijna nooit sprake van een "perfecte" situatie. Maar als jullie het allebei zien zitten zou ik het zeker niet laten omdat je jezelf jong vindt in vergelijking met het gemiddelde van tegenwoordig.
Ik was zelf 25 toen ik zwanger werd en 26 toen ik mijn dochter kreeg. Nu met 27 ben ik zwanger van de tweede en die is er als het goed gaat voordat ik 28 ben.
Misschien dat we nog een derde willen en daar hebben we straks nog ruim de tijd voor.
Tot nu toe vind ik er alleen nog maar voordelen aan zitten.
maandag 17 maart 2008 om 21:41
Ook ik was 26 toen nr 1 kwam en zal 29 zijn wanneer nr 3 zich aandiend (...inderdaad, we hebben er geen gras over laten groeien :-) )
Ik denk niet dat ze dit op het werk ideaal vinden, maar aangezien ik in de softe sector zit, doen ze gelukkig niet moeilijk. Ik werk 24 uur p/w.
Ik vind het ideaal! als jonge moeder heb je nog meer energie, ben je vaak flexibeler en daarnaast heb ik, als de kinderen allemaal naar de basisschool gaan en ik 33 ben, nog ongeveer 32 jaar om carriere te maken. Lijkt me genoeg dus!
Wel raadzaam om in het werkproces te blijven (in ieder geval part-time) zo raak je er niet helemaal uit en is het ook niet moeilijk om terug te komen.
Hier alleen maar positief dus...
Ik denk niet dat ze dit op het werk ideaal vinden, maar aangezien ik in de softe sector zit, doen ze gelukkig niet moeilijk. Ik werk 24 uur p/w.
Ik vind het ideaal! als jonge moeder heb je nog meer energie, ben je vaak flexibeler en daarnaast heb ik, als de kinderen allemaal naar de basisschool gaan en ik 33 ben, nog ongeveer 32 jaar om carriere te maken. Lijkt me genoeg dus!
Wel raadzaam om in het werkproces te blijven (in ieder geval part-time) zo raak je er niet helemaal uit en is het ook niet moeilijk om terug te komen.
Hier alleen maar positief dus...
dinsdag 18 maart 2008 om 14:05
Ik was net 21 toen onze eerste werd geboren. Ik wilde altijd al jong moeder worden. Op mijn 23e werd onze tweede geboren. Nu ben ik 26 en zwanger van de derde. Ikzelf zag het nut van eerst carriere maken niet zo in omdat ik graag jong moeder wilde worden. Eerst hard blokken veel uren maken en daarna niet bij je baan kunnen blijven omdat je parttime wilt gaan werken. Mijn man heeft een goede baan, is hogerop geklommen terwijl onze kleintjes er al waren. Ik werk 20 uur in de week als secretaresse.
Van onze eerste was ik in 3 maanden zwanger, de tweede was meteen raak en nummer 3 heeft 7 maanden op zich laten wachten. Je kunt dus duidelijk niet plannen wanneer je een kindje wilt!
Van onze eerste was ik in 3 maanden zwanger, de tweede was meteen raak en nummer 3 heeft 7 maanden op zich laten wachten. Je kunt dus duidelijk niet plannen wanneer je een kindje wilt!
dinsdag 18 maart 2008 om 15:43
ik heb op mijn 23 e mijn eerste kind gekregen. Vriend en ik hadden allebei een HBO opleiding af, een goede baan, koophuis en een stabiele relatie. Ik vind het ideaal qua carriere.
Ik heb nu nog te weinig werkervaring om echt al carriere te maken. Ik werk nu nog 28 uur, dus genoeg om meer ervaring op te doen. Ik hoop nog meer kinderen te krijgen. Tegen de tijd dat deze allemaal op school zitten heb ik dan tijd genoeg om meer carriere te maken. Dus voor mij is dit een ideale situatie. Maar dat kan voor iedereen anders zijn en voor alle leeftijden is wel iets te zeggen. Ik denk dat je gevoel of je een kindje wil doorslag gevend moet zijn, niet of het carriere technisch allemaal zo handig is. Want het is en blijft een feit dat werken terwijl je kinderen hebt, zo nu en dan niet heel handig is. ( denk bijv. aan een ziek kind, terwijl je normaal prima je oppvang geregeld hebt).
Ik heb nu nog te weinig werkervaring om echt al carriere te maken. Ik werk nu nog 28 uur, dus genoeg om meer ervaring op te doen. Ik hoop nog meer kinderen te krijgen. Tegen de tijd dat deze allemaal op school zitten heb ik dan tijd genoeg om meer carriere te maken. Dus voor mij is dit een ideale situatie. Maar dat kan voor iedereen anders zijn en voor alle leeftijden is wel iets te zeggen. Ik denk dat je gevoel of je een kindje wil doorslag gevend moet zijn, niet of het carriere technisch allemaal zo handig is. Want het is en blijft een feit dat werken terwijl je kinderen hebt, zo nu en dan niet heel handig is. ( denk bijv. aan een ziek kind, terwijl je normaal prima je oppvang geregeld hebt).
woensdag 19 maart 2008 om 12:06
Ik was 23 bij de geboorte van ons eerste kind en zal nog 25 zijn als nummer twee geboren wordt. Dat is veel jonger dan ik me van tevoren ooit had voorgesteld. Maar de dingen gaan in het leven vaak anders dan ik ze me voorstel. Mijn man was bij de eerste 35 jaar en is nu 37. Gemiddeld gezien zijn we misschien dus wel erg gemiddeld... Hihi.
Wel ben ik nog altijd aan het studeren en ben ik nog niet begonnen met het carrieremaken. Daar kan ik dus geen ervaringen over delen. Maar ik kan wel zeggen dat het voor mij heel gunstig is om tijdens de studie kinderen te krijgen. Zo zie je maar weer. Mijn 'carriere' begint wat later, maar hoeft dan ook niet meer onderbroken te worden door een nog in te vullen kinderwens.
Succes bij het maken van een keuze en als het eenmaal zover is wens ik je een spoedige conceptie en een zorgeloze zwangerschap toe.
Utah
Wel ben ik nog altijd aan het studeren en ben ik nog niet begonnen met het carrieremaken. Daar kan ik dus geen ervaringen over delen. Maar ik kan wel zeggen dat het voor mij heel gunstig is om tijdens de studie kinderen te krijgen. Zo zie je maar weer. Mijn 'carriere' begint wat later, maar hoeft dan ook niet meer onderbroken te worden door een nog in te vullen kinderwens.
Succes bij het maken van een keuze en als het eenmaal zover is wens ik je een spoedige conceptie en een zorgeloze zwangerschap toe.
Utah
woensdag 19 maart 2008 om 12:26
Ik was 22 toen we ons eerste kindje kregen (man was 29). Nu ben ik 24 en zwanger van de 2e. Persoonlijk denk ik dat je als jullie allebei graag kinderen willen beter niet te lang kunnen wachten. 26 jaar is als je wilt proberen een kindje te krijgen nog jong genoeg, maar je weet natuurlijk niet hoe makkelijk of moeilijk dat gaat. Bij ons maakt trouwens geen van de 2 echt carriere. Mijn man werkt 40 uur als productiemedewerker, en ik studeer nu nog wel, maar dat staat door de zwangerschap en een dreumes die veel tijd vergt op een laag pitje. Ons gezin staat voor mij de komende jaren op de 1e plek. Die carriere komt wel (of niet, we zullen zien). Wat ik wel heel belangrijk vind is het blijven werken. Dan blijf je er iig in en dit is carrieretechnisch natuurlijk wel belangrijk, en niet te vergeten voor je pensioen later.
Ik hoop dat je iets aan m'n bijdrage hebt. Succes met jullie beslissing!
Ik hoop dat je iets aan m'n bijdrage hebt. Succes met jullie beslissing!
woensdag 19 maart 2008 om 12:27
Om nog even in te gaan op waar je op kunt rekenen. Ongeveer 90% van de vrouwen is binnen een jaar 'proberen' zwanger. Natuurlijk gaat dat niet voor iedereen op, je kan natuurlijk tot die 10% horen voor wie het jaren duurt of misschien wel helemaal niet, maar ja er zit nou eenmaal geen garantiebewijs bij je baarmoeder. Echter waar het op plannen aankomt is dit wellicht een cijfer waar je mee uit de voeten kunt.
woensdag 19 maart 2008 om 20:02
Ik ben 23 en zwanger van ons eerste kindje. Wat voor ons telde was dat we een hele stabiele relatie hebben van bijna 8 jaar nu. We hebben een huis gekocht, allebei een HBO diploma en mijn vriend een goede baan.
Voordat we besloten hadden om ervoor te gaan, vond ik het soms wel eens moeilijk wat 'men' ervan vindt dat ik zo jong zwanger ben. Het is voor de maatschappij vaak raar als je zo jong bewust voor kinderen kiest, een vrouw hoort immers eerst aan haar carrière te werken omdat 'we' geëmancipeerd zijn. Ik krijg ook wel vaak de vraag of het gepland is, maar nu kan ik met recht en trots zeggen dat ik bewust voor kinderen heb gekozen. Als onze kinderen ouder zijn hebben we nog alle tijd voor carrière.
Veel mensen redeneren dat je jonge leven ophoudt als je kinderen krijgt. Wij waren al niet elke week knetterlam in de kroeg te vinden, en we zijn er trots op om jonge verantwoordelijke ouders te worden die af en toe ook lekker kunnen feesten.
Succes met je keuze!
Voordat we besloten hadden om ervoor te gaan, vond ik het soms wel eens moeilijk wat 'men' ervan vindt dat ik zo jong zwanger ben. Het is voor de maatschappij vaak raar als je zo jong bewust voor kinderen kiest, een vrouw hoort immers eerst aan haar carrière te werken omdat 'we' geëmancipeerd zijn. Ik krijg ook wel vaak de vraag of het gepland is, maar nu kan ik met recht en trots zeggen dat ik bewust voor kinderen heb gekozen. Als onze kinderen ouder zijn hebben we nog alle tijd voor carrière.
Veel mensen redeneren dat je jonge leven ophoudt als je kinderen krijgt. Wij waren al niet elke week knetterlam in de kroeg te vinden, en we zijn er trots op om jonge verantwoordelijke ouders te worden die af en toe ook lekker kunnen feesten.
Succes met je keuze!
