keizersnede met rondlopende peuter

hi neneh,



jeetje wat zul je geschrokken zijn zeg! gelukkig is het goed afgelopen. Ik kan me voorstellen dat je dan denkt, laat ik alles maar veilig stellen en voor een ks gaan.

Hier is alles goed, ik ben goed herstellen van de ks en hier draait de boel door. Als ik terug kijk op de afgelopen 3 maanden, vond ik de eerste 4, 5 weken het zwaarst, maar dat kwam natuurlijk niet alleen door de ks maar ook door een nieuw kindje erbij en weer even onze draai vinden.

Net als jennie zegt, blijft het natuurlijk wel een buikoperatie, waar je echt rustig van moet herstellen.



Jennie, jeetje heftige ks.....

Nou, ik kan je al ervaringen vertellen van bijna twee weken

Ik heb door de ks wel een ijzertekort, ben dus zelf nog heel snel moe, dat valt me reuze tegen (vorige keer na ks had ik een hb-gehalte van 8,6 nu van 6,2)

Ik ben deze tweede keer ook weer de tweede dag naar huis gegaan, voelde me goed (op het moe zijn na dus). Kraamzorg gehad t/m vorige week donderdag. Vrijdag oudste naar de creche en deze week is man thuis. Volgende week moet ik het dus alleen doen.

Maar; verschonen doe ik nu ook al wel; aankleedkussen op de grond en oudste gaat braaf liggen voor een schone luier. Middagslaapje los ik op door zelf op een stoeltje te gaan zitten naast zijn ledikant, oudste klimt dan op mijn schoot en vervolgens in bed beetje creatief zijn doet wonderen

Kortom; het valt me eigenlijk best mee, en oudste lijkt al best wel iets in de gaten te hebben, dat ik niet zoveel kan. Hij is 19,5 maand.

De een herstelt snel van een ks, de ander wat minder snel; ik denk dat het er voor een deel absoluut mee te maken heeft met hoe je er zelf mee omgaat.

Ik heb hier over mensen gelezen die wel twee weken plat liggen na een ks. Dat is dan vast bij een eerste, neem ik aan. Ik kan niet oordelen over de noodzaak van twee weken plat liggen, ik denk alleen dat dat bij een tweede gewoon niet kán. Dan is het misschien toch een kwestie van iets harder voor jezelf zijn óf meer hulp inschakelen.

Sarah, hoe is het met je en met je nieuwe meisje!

Twee weken plat lijkt mij idd voor een tweede ook geen optie....ik zou wel willen trouwens



Fleurtje; goed dus! Wond voel ik echt niks meer van, vanmiddag weer een eind gelopen (voor het eerst een groter stuk) en toen begon het op een gegeven moment wel wat te trekken, maar pijn heb ik er alleen de eerste dag wat aan gehad. Heb geen pijnstilling gehad ná de operatie, op 1,5 dag paracetamol na. Kortom; geplande ks was wel heel anders dan de spoedKS van de eerste (merkte nu dat ik toch stukken kwijt was van de eerste keer; die kwamen nu weer boven, heel apart om te ervaren) maar het viel me zeker niet tegen. Meisje doet het goed, was wel wat gelig vorige week, maar trekt al heel goed weg. Momenteel alleen wat krampjes, maar ze slaapt redelijk door, ik voed vanaf het begin maar eens per nacht en heb dus helemaal niks te klagen

Toen ik zwanger was van mijn jongste stond ik voor dezelfde keus, maar ik heb er geen seconde over na hoeven denken. Als je al eerder een ks hebt gehad is de kans wat groter dat een volgende bevalling uiteindelijk weer in een ks eindigt en dat was alleen al voldoende om te kiezen voor een geplande ks.



Mijn jongste is inmiddels 7, dus ik moet ff diep nadenken hoe ik dat thuis geregeld heb met mijn rondlopende peuter. Het enige dat ik me kan herinneren is dat het lastig was als mijn oudste naar bed moest, want ik kon hem niet in zijn bed tillen. Ik heb toen voor zijn bed een krukje neergezet en in zijn bed ook een krukje. Als ik dan zijn handen vasthield klom hij zelf zijn bed in. Ik kon hem best uitleggen dat mijn buik zeer deed en dat ik hem dus niet kon optillen. En verder liep het allemaal wel. Mijn moeder kwam af en toe helpen, maar ook niet echt vaak.



Nou ben ik wel een heel luie huisvrouw (doordat ik een spierziekte heb kan ik niet mijn eigen huishouden doen, dus ik had al thuiszorg daarvoor), dus qua huishouden heb ik er verder weinig last van gehad.



Ik denk dat het herstel na een geplande ks wel es wat makkelijker zou kunnen zijn, omdat je er dan op voorbereid bent. Maar sowieso is het niet elke keer hetzelfde. Ik heb 3x een ks gehad. Na de eerste was ik echt na 6 weken weer de oude, na de tweede duurde dat veel langer en na de derde ging het weer supersnel.

fleurtje schreef op 18 maart 2008 @ 21:15:

De een herstelt snel van een ks, de ander wat minder snel; ik denk dat het er voor een deel absoluut mee te maken heeft met hoe je er zelf mee omgaat.

Ik heb hier over mensen gelezen die wel twee weken plat liggen na een ks.

Twee weken plat?????????? Volgens mij is het beleid in de meeste ziekenhuizen dat je zo snel mogelijk weer op de been bent. Liefst de volgende dag al even uit bed.

Ik wilde sowieso zo snel mogelijk in ieder geval zitten in bed. Want als je zit staat er minder spanning op de wond dan wanneer je ligt en heb je dus minder pijn. Het overeind komen is dan niet zo prettig (understatement), maar als je eenmaal zit scheelt het wel. Dit nog even als tip: probeer zo snel mogelijk (ietsje) rechterop in bed te gaan zitten.